Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

"Κι όμως ευρέθη ελπίς! Τελευταία εστία αντίστασης το διαδίκτυο. Εδώ η φωνή δεν πνίγεται, εδώ η γλώσσα ξαναγίνεται εργαλείο δημιουργίας και προβληματισμού, κόντρα σ’ αυτούς που έχουν μάθει να τη χρησιμοποιούν μόνο για γλείψιμο.".

Αυτά έγραφε ένας ιντερνετικός αποψιογράφος. Δυστυχώς, η αισιόδοξη προοπτική για την καθημερινή μας μιζέρια, είναι κι αυτή μια ακόμη φρούδα ελπίδα. Το διαδίκτυο δεν ασκεί ούτε διαμορφώνει πολιτική ή πολιτικές, όπως ακριβώς συμβαίνει και συνέβενε στο παρελθόν με τα καφενεία. Άλλαξαν οι καιροί και το καφενείο έγινε διαδικτυακό, όπου ο Γιάννης κερνά και ο Γιάννης πίνει, χωρίς να μεσολαβεί το γκαρσόν. Μόνοι μας τα λέμε με την χαρά - αλλά ψευδαίσθηση στην πραγματικότητα - ότι και άλλοι συμφωνούν μαζί μας ή ότι ακουγόμαστε.

Και τι περισσότερο κάνουμε; Απολύτως τίποτα. Αυτά που γράφουμε τα κουβεντιάζουν και οι λιγοστοί πλέον πελάτες των καφενείων. Το ίδιο κάνουν και άλλοι διάφοροι, που μαζεύονται στα σπίτια φίλων για χαρτάκι ή κάτι άλλο. Τα ίδια λέει και η κυρία Μαρία όταν πηγαίνει στη Λαϊκή, όταν πηγαίνει στο φούρνο, όταν πηγαίνει στο mini ή το super μάρκετ της γειτονιάς της.

Αποτέλεσμα; Το αύριο χειρότερο από το χθές και η ζωή ... τσουλάει στην κατηφόρα με απίστευτη ταχύτητα. Είδαμε καμιά οργανωμένη αντίδραση, του τύπου ομαδικής άρνησης καταθέσεων φορολογικών δηλώσεων έστω από 200 ή 500 υπόχρεους μισθωτούς ή συνταξιούχους; Είδαμε ομαδική και οργανωμένη άρνηση πληρωμών λογαρισμών της ΔΕΗ; Είδαμε ομαδική και οργανωμένη ανάληψη καταθέσεων - όσων έχουν; Είδαμε ομαδικές και οργανωμένες δικαστικές προσφυγές κατά όλων εκείνων που καταλήστεψαν το Δημόσιο;

Τι θα γινόταν, αλήθεια, αν ένα κόμμα, πχ του ΚΚΕ, έδινε "ντιρεκτίβα" στους ψηφοφόρους του να προβούν στις ανωτέρω πράξεις, αν η κυβέρνηση τολμούσε να προχωρήσει σε νέα ληστρικά μέτρα και εφόσον δεν αποφασίζει να τα πάρει από τους γνωστούς πολιτικούς κλέφτες. Οι οποίοι, με πλαστογραφημένα οικονομικά παραστατικά, μας έβαλαν στο ευρώ για να δανείζονται και να τα τρώνε "με τα τέσσερα";

Πού είναι οι συνδικαλιστές και οι έγκριτοι νομικοί, που γνωρίζουν να παίζουν στα δάκτυλα (όπου τους είναι συμφέρον) νόμους και συμβάσεις με τις άλλοτε διασταλτικές και πότε συσταλτικές ερμηνείες τους; Όλοι τους ησυχάζουν κι εμείς βαυκαλιζόμαστε με την εικονική φωνή που (δεν) ακούγεται και την ψηφιακή γλώσσα που (δεν) σπάει κόκκαλα.

Εντάξει, τη γλώσσα δεν την έχουμε για γλείψιμο, αλλά το σβέρκο το προσφέρουμε για σφαλιάρες. Αυτοί που μας πρόσφεραν τον διαδικτυακό λόγο ήξεραν τι έκαναν, γι΄ αυτό και τον έφτιαξαν : Αντί να βλέπουμε τις διαφημίσεις και τα άλλα αποβλακωτικά τηλεοπτικά, ηρεμούμε απολαμβάνοντας την ψευτοδημοκρατία του διαδικτύου και την εξαπάτηση της ελευθερίας του λόγου. Ένας λόγος που απρακτεί, ένας λόγος που αργεί, ένας λόγος που δεν γίνεται πράξη, είναι άχρηστος. Είναι για τα σκουπίδια.

[Ροβεσπιέρος]

Φίλε Κυπριανέ δεν διαφωνούμε με τις επισημάνσεις σου.
Έχουμε γράψει άπειρα κείμενα για το θέμα…

Το εικονικό δεν μπορεί να υποκαταστήσει το πραγματικό.

Το ιντερνέτ ένα εργαλείο απλό είναι και έτσι πρέπει να χρησιμοποιηθεί…

Κάποιοι φετιχοποιούν αυτό το «εργαλείο» και το καθιστούν πολιτική στρατηγική…

Δεν αγνοούν μόνο τη λειτουργία του «εργαλείου», αλλά και το ουσιαστικό γεγονός ότι αυτό το «εργαλείο» βρίσκεται στα χέρια των μεγάλων αφεντικών…

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να το αξιοποιήσουν αυτό το «εργαλείο» και οι δυνάμεις της επαναστατικής θεωρίας και πράξης, όπως και κάθε άλλο «εργαλείο» (θεσμικό ή μη) του συστήματος.

Το ζήτημα είναι το πώς θα το χρησιμοποιήσουν…

Αν το χρησιμοποιήσουν σωστά, μπορεί να βοηθήσουν στη σύνδεση των «παρεών» και «ομίλων» που υπάρχουν και αναπτύσσονται σήμερα μέσα στον πραγματικό κόσμο…

Σε εποχές διάλυσης τα ΠΑΝΤΑ ξεκινούν από τις «παρέες», από τις πραγματικές κοινωνικές συγκροτήσεις…

Και οι επαναστάσεις από «παρέες» ξεκίνησαν…

Οι «παρέες» βεβαίως πρέπει μόνες τους να μάθουν το πώς θα επεμβαίνουν πρακτικά, το πώς θα οργανώνονται και το πώς θα συνδέονται με άλλες…

ΠΡΕΠΕΙ να δουλέψουν και θεωρητικά και πρακτικά και οργανωτικά και να μην περιμένουν ΜΕΣΣΙΕΣ, ούτε να παρασύρονται από το εύκολο και το συνθηματολογικό, από τους ποικίλους αγύρτες της «άμεσης» και τυφλής δράσης…

Παραθέτουμε ενδεικτικά τα παρακάτω ( το ελάχιστο από όσα έχουμε γράψει) για το ιντερνέτ


Η ασθένεια του Ιντερνέτ
Τον Αύγουστο του 2008 έγινε μία πολύ μεγάλη και διεξοδική συζήτηση
Εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2552

Το Φλεβάρη του 2009 επανερχόμαστε με το παρακάτω κείμενο
Ο πόλεμος των μπλογκ και
οι πνιγηρές αναθυμιάσεις του
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3150

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Ευχαριστώ τον Ροβεσπιέρο για τους πληροφοριακούς και κατατοπιστικούς συνδέσμους.

Τα ίδια έλεγα με τον εαυτό μου χρόνια τώρα. Γράμματα που έστελνα σε εφημερίδες σπανια έβγαιναν. Τι άλλο να έκανα; Γέρασα πολύ νωρίς, σκεφτόμουν από τα νειάτα μου. Και τώρα που γέρασα πραγματικά, είπα να δώσω μια συνέχεια. Ας είναι στο ιντερνέτ, ας είναι στα χαμένα.

Ευχαριστώ και πάλι, για τη συντροφιά που παρέχετε στη μοναξιά των μονολόγων μου.