Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Πρετεντέρης: Η τέχνη της διαστρέβλωσης

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 07, 2009 11:08 am    Θέμα δημοσίευσης: Πρετεντέρης: Η τέχνη της διαστρέβλωσης Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πρετεντέρης: Η τέχνη της διαστρέβλωσης

Λάβαμε από τον καθηγητή, Γιώγο Ρούσση, την παρακάτω καταγγελία:


TO BHMA on line 7/11/2009
Τους δικαιώνει

I.K.Πρετεντέρης


Δεν συνηθίζω να σχολιάζω δημοσιεύματα. Θα παραβώ όμως τις συνήθειές μου επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, δεν πρόκειται για δημοσιογράφο αλλά για «καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο». Για έναν άνθρωπο δηλαδή ο οποίος αμείβεται από το Δημόσιο για να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά μας. Στην «Ελευθεροτυπία» της 5ης Νοεμβρίου ο καθηγητής Γ. Ρούσσης γράφει ένα σχόλιο για την ταινία του Π. Βούλγαρη «Ψυχή βαθιά», η οποία αναφέρεται στον Εμφύλιο Πόλεμο. Τίτλος: «Το σχόλιο ενός ηττημένου». Δεν έχω δει (ακόμη) την ταινία, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα. Ο κ. Ρούσσης δεν κάνει κινηματογραφική κριτική και ούτε εγώ φιλοδοξώ να κάνω κάτι τέτοιο. Αλλωστε, ο καθένας δικαιούται να του αρέσει ή να μην του αρέσει μια ταινία.

Αυτό που με εντυπωσίασε όμως είναι η κατάληξη του σχολίου. Γράφει (μεταξύ άλλων) ο καθηγητής του Παντείου ότι όταν «χρησιμοποιείται αφειδώς το συναίσθημα και οι πιο αγνές μορφές αγάπης (...) τότε το όλο εγχείρημα, πέραν του ότι επιβάλλεται να καταδικαστεί πολιτικά, όπως άλλωστε έπραξε προς τιμήν της σύσσωμη η Αριστερά, θα πρέπει να απαξιωθεί και ηθικά».

Δεν ξέρω αν ο κ. Ρούσσης πολέμησε στον Εμφύλιο και αν όντως κουβαλάει την πικρία του «ηττημένου» - για να δανειστώ τον αυτοχαρακτηρισμό του... Ομολογώ όμως ότι αισθάνομαι άβολα όταν ακούω έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο να δηλώνει ότι το συναίσθημα και οι αγνές μορφές αγάπης αξίζουν πολιτική καταδίκη και ηθική απαξία.

Και ομολογώ ότι αισθάνομαι ανατριχίλα αν τον φανταστώ να διδάσκει ότι οι ζωές μας οφείλουν να καθοδηγούνται μόνο από το κοινωνικό μίσος, την πολιτική σύγκρουση και την κομματική σκοπιμότητα, ότι πρέπει να ζούμε σε καθεστώς διαρκούς εμφυλίου.

Είναι προφανές ότι ο κ. Ρούσσης δικαιούται να λέει ό,τι θέλει- δεν είμαι βέβαιος ότι θα ίσχυε η ίδια ελευθερία σε μια κοινωνία την οποία θα κυβερνούσαν οι ομοϊδεάτες του. Ακριβώς όμως για να μη συμβεί κάτι τέτοιο, υπήρξαν χιλιάδες άνθρωποι που έδωσαν στον Εμφύλιο τη ζωή τους προκειμένου να ηττηθούν οι ομοϊδεάτες του κ. Ρούσση. Εξήντα χρόνια μετά, είναι προφανές ότι ο κ. Ρούσσης τούς δικαιώνει. Οχι τόσο πολιτικά, άλλωστε οι πολιτικές συντεταγμένες μιας σύγκρουσης έχουν συνήθως χρονικό προσδιορισμό. Τους δικαιώνει επειδή δεν άφησαν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να μεγαλώσουν σε μια κοινωνία όπου το συναίσθημα και η αγάπη θα τελούσαν υπό διωγμόν. Μεταξύ μας, ακόμη και ο κ. Ρούσσης θα έπρεπε να τους ευγνωμονεί.


Θυμίζω το επίμαχο απόσπασμα του σχολίου μου:
"Και όταν για αυτήν την ιστορική αναθεώρηση, ανάγονται σε ερμηνευτικό εργαλείο οι διαπροσωπικές σχέσεις, και χρησιμοποιείται αφειδώς το συναίσθημα, και οι πιο αγνές μορφές αγάπης, όπως εκείνη ανάμεσα στη μάννα και τα παιδιά της, η αγάπη ανάμεσα σε αδέρφια , ο έρωτας ανάμεσα σε δυο νέα παιδιά , που όταν θρυμματίζονται κανέναν δεν αφήνουν ασυγκίνητο, τότε το όλο εγχείρημα, πέρα του ότι επιβάλλεται να καταδικαστεί πολιτικά, όπως άλλωστε έπραξε προς τιμή της σύσσωμη η αριστερά, θα πρέπει να απαξιωθεί και ηθικά."

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 07, 2009 11:17 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Για το έργο έχουμε γράψει και εμείς:

«Ψυχή βαθιά» το αφελές μελόδραμα του Εμφύλιου
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3813

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ενας
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 07, 2009 12:29 pm    Θέμα δημοσίευσης: Μηπως Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μηπως θα ηταν δυνατον να δουμε και το αρθρο του Γιωργου Ρουσση;
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 08, 2009 11:28 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Ψυχή βαθιά»: σχόλιο ενός ηττημένου

Του γιώργου Ρούση

Οι αράδες που ακολουθούν δεν προέρχονται ούτε από κάποιον κριτικό κινηματογράφου, ούτε από κάποιον ιστορικό, αλλά από έναν Έλληνα πολίτη που ανήκει και συνειδητά τάσσεται με το μέρος των ηττημένων του εμφύλιου πολέμου, και ο οποίος θεωρεί ότι αυτός θα συνεχίζεται παντού και πάντοτε με διάφορες μορφές, όσο η κοινωνία θα διαχωρίζεται σε αντιμαχόμενες τάξεις.

Γιατί σε αντίθεση από τι επιδιώκει να περάσει στον θεατή το «Ψυχή βαθειά»,

-ο εμφύλιος, όπως άλλωστε ο κάθε εμφύλιος στην ιστορία, είχε νικητές και ηττημένους. Και στην προκείμενη περίπτωση οι νικητές ήταν η ντόπια και ξένη αστική τάξη και οι συνεργάτες των κατακτητών –αρχικά Γερμανών και στη συνέχεια αγγλοαμερικάνων- και ηττημένοι, το λαϊκό κίνημα και το κίνημα της εθνικής αντίστασης.

-Και μάλιστα αυτοί οι ηττημένοι, για χρόνια ολόκληρα υπέστησαν δολοφονίες, βασανιστήρια, τις πιο άγριες διώξεις…ένα εκδημοκρατισμό, που σήμαινε «ο υπουργός δικαιοσύνης [να] εγκρίνει την αύξησιν ωρών προαυλισμού», και που ακόμη τώρα, πληρώνουν τις συνέπειες της τότε ήττας τους.

-Ακόμη, κάτι που σκόπιμα αποφεύγουν να παρουσιάσουν οι σεναριογράφοι του «Ψυχή βαθειά», η δημιουργία του ΔΣΕ ήταν απόρροια του αδυσώπητου, άγριου διωγμού των αγωνιστών του ΚΚΕ του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ, «που ένα χώρο να σταθούνε ζητήσανε, δίχως υποτιθέμενα προνόμια ή ξέχωρη αξία», παρόλο που εκείνοι είχαν σηκώσει το βάρος του απελευθερωτικού αγώνα.

-Αλλά και ο αγώνας του ΔΣΕ δεν ήταν όπως τον παρουσιάζει το φιλμ, αγώνας άσχετων, παραπλανημένων, από τους ηγέτες τους πιτσιρικάδων που είχαν απαχθεί, δεν ήταν αγώνας άβουλων μορμόνων, αλλά αγώνας σωτηρίας, και ταυτόχρονα αγώνας για μια καλύτερη ζωή, αγώνας για μια Ελλάδα λεύτερη από ντόπια και ξένα αφεντικά, αγώνας για μια λαοκρατούμενη Ελλάδα.

«Με τΆ άρματα τους δίπλα/ νειρεύουνται βαθιά/ πως βγήκε νιό φεγγάρι/ σφυροδρέπανο».

-Και τον αγώνα αυτό, δεν τον αντιμετώπιζαν με το πιο αβυσσαλέο μίσος μόνον οι «κακοί» Αμερικάνοι, αλλά και η ελληνική αστική τάξη και οι στρατιωτικοί της εκπρόσωποι, τους οποίους το έργο εμφανίζει σχεδόν αντιστεκόμενους στα κελεύσματα των ξένων, ακριβώς για να κρύψει το βαθειά ταξικό χαρακτήρα αυτού του πολέμου.

Δεν πρόκειται για έργο ιστορικού, αλλά για μυθοπλασία, που πλάστηκε στη βάση μακρόχρονων ιστορικών ερευνών, - τόσο σοβαρών που ακόμη και ο τίτλος που επιλέχθηκε για αυτό, δηλαδή το «Ψυχή βαθιά», να ήταν σύνθημα του ΕΛΑΣ και όχι του ΔΣΕ,-δήλωσε σε μύριους τόνους ο αυτοπροσδιοριζόμενος αριστερός σκηνοθέτης. Να όμως που αυτή η μυθοπλασία έρχεται να αναθεωρήσει την ιστορική πραγματικότητα, να την παραποιήσει και τελικά να την ανατρέψει.

Εντάσσεται έτσι, συνειδητά, ή ασυνείδητα, σε μια ευρύτερη διεθνή προσπάθεια ξαναγραψίματος της ιστορίας με στρογγύλεμα των γωνιών, είτε αυτές αφορούν τη ναζιστική θηριωδία, είτε το ολοκαύτωμα…είτε το «συνωστισμό» στα παράλια της Σμύρνης….και τελικά την κινητήριο της ιστορίας πάλη, ανάμεσα στα αφεντικά και στης γης τους κολασμένους, με απώτερο στόχο να αποτραπεί η κορύφωση της, και να μην πάρουν τα όνειρα εκδίκηση .

Και όταν για αυτήν την ιστορική αναθεώρηση, ανάγονται σε ερμηνευτικό εργαλείο οι διαπροσωπικές σχέσεις, και χρησιμοποιείται αφειδώς το συναίσθημα, και οι πιο αγνές μορφές αγάπης, όπως εκείνη ανάμεσα στη μάννα και τα παιδιά της, η αγάπη ανάμεσα σε αδέρφια , ο έρωτας ανάμεσα σε δυο νέα παιδιά , που όταν θρυμματίζονται κανέναν δεν αφήνουν ασυγκίνητο, τότε το όλο εγχείρημα, πέρα του ότι επιβάλλεται να καταδικαστεί πολιτικά, όπως άλλωστε έπραξε προς τιμή της σύσσωμη η αριστερά, θα πρέπει να απαξιωθεί και ηθικά.


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κανενας
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 08, 2009 12:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: Αυτο Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Την ταινια δυστυχως πληρωσα και την ειδα, ενω δεν ακουσα τη φωνη μεσα μου που μου ελεγε να κανω υπομονη μεχρι να βγει σε DVD. Αν μου επιτρεπετε να κανω μια προτροπη, αυτη ειναι να μην πατε να τη δειτε. Και που σχολιαζεται στα διαφορα blogs καλο της κανει. Πραγματικα δεν θα σας προσφερει απολυτως τιποτε. Αφηστε που θα εκνευριστειτε και με την κακιστη ηθοποιοια (ακομα και ο Βεγγος παιζει μετρια, φανταστειτε για τι σκηνοθεσια μιλαμε) και με την ασχετη και εντελως αψυχολογητη μουσικη επενδυση (ο Αγγελακας που τη συνεθεσε εχει κανει και τη δηλωση της χρονιας, λεγοντας οτι ονειρο του ειναι να δει ενα δεξιο και εναν αριστερο να βγαινουν απο τον κινηματογραφο δακρυσμενοι). Για να μη μιλησω καλυτερα για αυτη τη σιχαμενη την πολιτικη των ισων αποστασεων. Δειτε καλυτερα το Γραμμος-Βιτσι να γελασετε με την ψυχη σας.
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες