Ανοικτή επιστολή στον Πρωθυπουργό

[Δημήτρης Μπουντουτσίδης]

ΤΑ ΜΕΤΡΑ, ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ



ΕΜΕΙΣ…

Κύριε Πρωθυπουργέ της Χώρας και Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, το εν λόγω δεν δεσμεύει, ούτε τον πολιτικό μου χώρο, ούτε τα παιδιά μου, ούτε τους συγγενείς, ούτε τους φίλους, ούτε αυτούς που συναναστρέφομαι, όμως δεν μπορώ να μη αντισταθώ και να μη πάρω δημόσια θέση στο κάλεσμα σας -ενόψει της γενικής οικονομικής κρίσης και των «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ».

Και ο λόγος που αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τις θέσεις μου είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ εντάχθηκα όχι γιατί μου το επέβαλαν κάποιες δυνάμεις αλλά γιατί στις αρχές της δεκαετίας του 70α ήταν ο χώρος που με καθοδηγητή τον πατέρα σας και ορισμένων συντρόφων (οι οποίοι δεν βρίσκονται μέσα στο ΠΑΣΟΚ τώρα) με ενέπνευσαν.

Πιο συγκεκριμένα εάν δεν ήταν ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου και ο οποίος ακολούθησε τα πιο δύσκολα μονοπάτια για να αναχαιτίσει τον συντηρητισμό, εγώ δεν θα βρισκόμουν στο ΠΑΣΟΚ αλλά στο ΚΚΕ.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μετάνιωσα για την επιλογή μου –συνεχίζω να θεωρώ τον χώρο μας υγιές πολιτικό κόμμα με υγιή και ικανά στελέχη- και κατά την άποψή πολλά από αυτά τα στελέχη έμειναν σε κάποιον συγκεκριμένο ομόκεντρο κύκλο του ΠΑΣΟΚ και αναμένουν, και με την ευκαιρία, είναι γνωστό όσοι με γνωρίζουν ότι ανήκα και ανήκω σε ένα από τους ομόκεντρους κύκλους του ΠΑΣΟΚ (όπως μου αρέσει να τους αποκαλώ) που κτίσαμε από τη δεκαετία του 70α και παραμένω σε έναν από αυτούς.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να «κλείνουμε τα αυτιά μας στη κραυγή οδύνης των άλλων» όπως θα έλεγε και ο Σαράντος Καργάκος στα ποιήματα του. Παρεπιπτόντως –αυτός ο άνθρωπος και πολλοί άλλοι -φίλοι της Σοφίας όπως θα έλεγε και ο Πυθαγόρας - βρίσκονται στα αζήτητα κατά τον θυμόσοφο λαός μας-(ενώ θα έπρεπε να είναι στα πανεπιστημιακά έδρανα).

ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ…

Νοιώθω,

Κύριε Πρωθυπουργέ όπως νοιώθει και η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού -ότι πνίγομαι, ότι εμπαίζομαι, ότι οι σφιγκτήρες μου σφίγγουν το λαρύγγι, ότι οι σφιγκτήρες του βόα με κλείνουν την αναπνοή μου.

Νοιώθω ότι, ενώ ελάχιστη έως μηδενική έχω ευθύνη για το κατάντημα της ωραιότερης Χώρας του κόσμου, να με τσουβαλιάζουν όπως και την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαούς με όλους αυτούς που φέρανε την χώρα στο προθάλαμο της ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ και σαν να μη έφθανε αυτό, βγαίνουν σαν της αθώες μωρές παρθένες στα ΜΜΕ για να μας πουν για την ΓΟΥΡΟΝΟΠΟΙΗΣΗ τους, και με την ευκαιρία, «για αυτή την λέξη στα μέσα της δεκαετίας του 90α όταν την ξαναέγραψα σε άρθρο μου, τι! δεν άκουσα από ορισμένα φερέφωνα των μηχανισμών».

Κύριε Πρωθυπουργέ και προς τιμή σας, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα γυρίσατε την υφήλιο για να πετύχετε όσα είχατε και έχετε στο μυαλό σας και στα σχέδια σας (δεν ξέρω εάν μακροπρόθεσμα αποδώσουν), κρατάω όμως ένα, ότι κάνετε τα πάντα για να σωθεί η χώρα και -ίσως με το μεγαλύτερο κόστος ως πολιτικός και ως κυβερνήτης αυτής της Χώρας. Σε ότι με αφορά σας το αναγνωρίζω όπως πιστεύω ότι αυτή την αναγνώριση τουλάχιστον μέχρι στιγμής την έχετε και από την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Ίσως είστε μετά από τον Καποδίστρια, τον Ίωνα Δραγούμη και τον Ελ. Βενιζέλο ο άνθρωπος που βρέθηκε στη δυσκολότερη θέση.

Αναφέρετε κύριε πρωθυπουργέ της Χώρας, να αλλάξουμε νοοτροπία, να αλλάξουμε συνήθειες, να αλλάξουμε καθεστωτικές αντιλήψεις, να κάνουμε ανατροπές παντού και συμφωνώ μαζί σας –άλλωστε αυτά ήταν συνθήματα που πριν δεκαπέντε χρόνια υπήρχαν στα κείμενα μου- ειδικότερα όταν συμμετείχα με την υποψηφιότητα σε κοινωνικοοικονομικοπολιτιστικά θεσμοθετημένα όργανα.

Πώς! Όμως Πρωθυπουργέ, να γίνουν τα παραπάνω όταν αυτό το κράτος είναι στημένο με ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ;.

Πώς! Όμως Πρωθυπουργέ, να γίνουν τα παραπάνω όταν αυτοί οι μηχανισμοί προτείνουν στην υπουργό (και ή ίδια το δέχεται) για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων ότι θα είναι μόνον για 40 χρόνια, τι κρύβεται πίσω από αυτή τη λογική;. Δηλαδή μετά από 40 χρόνια θα είναι πάλι παράνομα;

Πώς! Όμως Πρωθυπουργέ, να γίνουν τα παραπάνω όταν δεν εφαρμόζεται το πόθεν έσχες στους ξαφνικούς νεόπλουτους;

Πώς! Όμως Πρωθυπουργέ να πιστέψουμε ότι αυτοί οι ΓΟΥΡΟΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ και παραλλήλως οι διεφθαρμένοι, είτε ανήκουν σε θεσμοθετημένα όργανα, είτε κατέχουν Διοικητικές θέσεις στην Διοικητική Πυραμίδα -όργανα του ΜΑΜΩΝΑ και του ΔΙΑΒΟΛΟΥ που μόνον για την ύλη και την αυτοπροβολή τους νοιάζονται-, και ενώ θα έπρεπε να εγκαταλείψουν την Χώρα ή να τους απελάσετε δεσμεύοντας τους την περιουσία και να μας αφήσουν ήσυχους, εμφανίζουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο στα κανάλια ή στις πίτες -χωρίς αιδώ-;.

ΜΕΤΡΑ...

Είμαι Πρωθυπουργέ, πρόθυμος όπως και η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού να κάνει τις θυσίες του. Και τίθεται το ερώτημα– για ποιον λόγο όμως να την κάνει και γιατί-;.

Πώς! Θα αποδώσουν τα μέτρα όταν το έλλειμμα μας δεν είναι μόνον δημοσιονομικό αλλά και επενδυτικό;.

Πώς! Να αποδώσουν τα μέτρα όταν δεν υπάρχει καμιά παραγωγική παραδοσιακή επιχείρηση και όλες βρίσκονται εκτός Ελλαδικού Χώρου;. Και
Πώς! Να αποδώσουν αφού και αυτές που υπάρχουν δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης;.

Πώς! Να αποδώσουν αφού όλα τα μεγάλα προβλήματα δημιουργήθηκαν από συγκεκριμένα κέντρα και για συγκεκριμένα αποτελέσματα;.

Μήπως όλη αυτή η προσπάθεια δεν θα αποδώσει και έρθουν τα χειρότερα;.

Μήπως οι προηγούμενοι διαχειριστές που δημιούργησαν την κρίση (η κρίση άρχισε εδώ και αρκετά χρόνια), οδηγούν τους σημερινούς διαχειριστές να ακολουθήσουν λανθασμένους δρόμους και επειδή το επιβάλουν άλλα κέντρα και μηχανισμοί;.

Μήπως πρέπει να προωθήσουμε την περιφερειακή οικονομία, όπως ήταν η αγγειοπλαστική, η αγιογραφία, ο παραδοσιακός τρόπος της γαστρονομίας, η αμπελουργία, η γουνοποιία και όλα όσα αναπτύσσονταν στην περιφέρεια;.

Μήπως πρέπει να αναβιώσουμε την γεωργία και κτηνοτροφία με ελεγχόμενα πλέον προγράμματα για παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων ώστε να αποφύγουμε τις εισαγωγές για να παύσει να αιμορραγεί η χώρα;.

Μήπως τελικώς πρέπει να δημιουργηθεί ένας μόνιμος κατασκευαστικός μηχανισμός ελεγχόμενος από το κράτος για να κατασκευάζει κάθε δημόσιο έργο από το να σπαταλούνται τα χρήματα του Ελληνικού λαού στους μιζαδόρους; (Ναι γιατί κατά γενική ομολογία του Ελληνικού λαού κύριε Πρωθυπουργέ, αυτές οι κατασκευαστικές εταιρείες μιζαδόρες θεωρούνται).

Μήπως πρέπει να γκρεμίσουμε ότι άσκημο υπάρχει και να αρχίσουμε να χτίζουμε από την αρχή;.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ και η ΚΡΙΣΗ

Η κρίση Πρωθυπουργέ δεν είναι μόνον οικονομική και δημοσιονομική όπως προανέφερα. Είναι κρίση Εθνική, είναι κρίση κοινωνική, είναι κρίση πολιτική, είναι κρίση πολιτισμική, είναι κρίση παιδευτική, είναι κρίση που πράγματι πρέπει να ανατραπούν τα πάντα.

Όμως αυτή η κρίση δημιουργήθηκε από κάποιες αιτίες και οι αιτίες πρέπει να βρεθούν και να διορθωθούν, δεν ζητώ τον αποκεφαλισμό αυτών που δημιούργησαν αυτές τις αιτίες.

Ζητώ όμως την δέσμευση των περιουσιακών τους στοιχείων και την απέλαση τους από τη χώρα – δεν είναι άξιοι να με διοικήσουν αυτά τα λαμόγια, δεν δέχομαι τους διαπλεκόμενους που περιφέρονται ως γυρολόγοι στα κέντρα αποφάσεων με το πρόσχημα ότι θα μας σώσουν. Με προκαλούν εμετικά και μας προσβάλουν βάναυσα. Νοιώθω ότι ασελγούν στο σώμα μου –μας προσβάλλουν, προσβάλουν τον κώδικα δεοντολογίας, προσβάλουν τον αρχαίο πολιτισμό μας, προσβάλουν τους φιλοσόφους μας, προσβάλουν την ιστορία μας, προσβάλουν τους αγωνιστές μας, προσβάλουν τους Ήρωες μας, προσβάλουν την Χώρα μας-.

Αυτοί που προκάλεσαν την κρίση και τα αίτια της κρίσης, πρέπει αφού τους δεσμευτεί η περιουσία να απελαθούν ως προδότες. Η άποψη μου είναι –κανέναν δεν θα προωθούσα στην διοικητική πυραμίδα - είτε αυτό αφορά Υπουργεία και Δημόσιους Οργανισμούς, είτε αφορά Επιχειρήσεις. Η εντολή μου θα ήταν –γκρεμίστε τα πάντα και τους πάντες και δώστε δουλειά στους νέους για να διοικήσουν την Χώρα- ΜΩΡΕ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ; Οι νέοι δεν έχουν εμπειρία;. ΑΥΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ. Το παλιό πέθανε ας έρθει το καινούργιο.

Και τώρα λίγα για το Συνδικαλιστικό Κίνημα.

Ευθέως θα πρότεινα στα Σωματεία και τους Συλλόγους εργαζομένων να ανατρέψουν τα πάντα με παλιές νοοτροπίες
-να γκρεμίσουν κάθε οργανόγραμμα που στηρίζεται μόνον σε πελατειακές λογικές-, όπως για παράδειγμα «δεν μπορεί κύριε Πρωθυπουργέ της Χώρας σε σύνολο εργαζομένων 60 ή 100 ή διακοσίων ανθρώπων να υπάρχει πληθώρα ανωτάτων στελεχών με αποτέλεσμα να απαξιώνεται ο τίτλος του Προϊσταμένου, του Δ/ντού και του Γενικού Δ/ντού. Δεν μπορεί σε αυτούς όλους, σε τέτοιους δύσκολους καιρούς να τους παρέχει η Εταιρεία
-αυτοκίνητα, υπηρεσιακές κάρτες και τα συναφή- και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι όπως και ο υπόλοιπος λαός να πηγαίνουν στη δουλειά τους με το δικό τους μέσον, και παράλληλα ο μισθός τους να είναι πολλαπλάσια δυσανάλογος των υπολοίπων.
Δώστε μήνυμα κύριε Πρωθυπουργό, δια μέσου του θεσμού των συνδικαλιστικών κινημάτων και μέσα από γενικές συνελεύσεις να ανατραπούν λογικές που ισχύουν μέχρι σήμερα. Η ανέλιξη του προσωπικού Βαθμολογικά και Διοικητικά δεν πρέπει να είναι μόνον για της Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής εκπαίδευσης, υπάρχουν και ικανοί της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που μπορούν και τα καταφέρνουν καλύτερα. Άλλωστε αυτό το μοντέλο απεδείχθη όχι και το καλύτερο μέχρι σήμερα. Προχωρήστε και μακροπρόθεσμα δεν θα χάσετε.
-Θα μείνετε στην ιστορία ως ο αναμορφωτής των θεσμών- κατά την άποψη μου. Σε ότι με αφορά, είμαι δίπλα σε ριζοσπαστικές κινήσεις και απόμακρος σε συντηρητικές αντιλήψεις.

Πιστεύω ότι ακόμη είμαστε στην αρχή, τα δύσκολα έπονται.

Με συντροφικούς Χαιρετισμούς
Καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο που έχετε - έχουμε να αντιμετωπίσουμε

Δημήτρης Μπουντουτσίδης
Πρώην πρόεδρος σε Σωματεία και Συλλόγους
Πρώην αιρετό μέλος Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΠΑ
Και πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Γλυφάδας

9-04-2010

Υ.Γ1. Μέρος αυτού του κειμένου δημοσιοποιήθηκε στον ηλεκτρονικό τύπο όπως και στην Εταιρεία μου ΔΕΣΦΑ προτρέποντας το Σωματείο και την Διοίκηση (όπως και κατά το παρελθόν έκανα) με τις ανησυχίες μου, για τα κακώς κατά την άποψη μου δρώμενα, όταν δημιουργούντο. Ελπίζω και εύχομαι ότι η Εταιρεία κατά την κοινή έκφραση δεν θα μπαχαλοποιηθεί (με τα ανισόρροπα κατά την άποψη μου οργανογράμματα που από τους προηγούμενους έγιναν).

Υ.Γ2. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να με διώξει από τη Χώρα μου και ούτε θα την εγκαταλείψω, θέλω να ζήσω και να πεθάνω σε αυτήν, θα επιμείνω όσο μου το επιτρέπουν οι δυνάμεις μου, θα επιμείνω όσο αντέχει η ψυχή μου και θα επιμείνω να πείσω τα παιδιά που δεν άντεξαν την ανεργία και έφυγαν από την Χώρα τους ή τα παιδιά που κλέψανε τον διορισμό τους από πίνακες επιτυχόντων για να γυρίσουν πίσω. Πιθανόν και του φίλου πατέρα, το δικό του παιδί, όπως και το δικό μου να έτυχε αυτής της μεταχείρισης. Με τα ψέματα των βρωμερών και λυσσαλέων μηχανισμών, όπως και των διαφόρων τυχοδιωκτικών παρεών -πρέπει να τελειώνουμε-. Η Χώρα πρέπει να ξεκαθαρίσει από την βρώμα, και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να βοηθήσουμε όλοι χωρίς φόβο και με ψηλά το κεφάλι.

Υ.Γ3. Ίσως στο εξής τα λέμε συχνότερα με περισσότερες αναλύσεις και θεματολογίες και με ονοματεπώνυμο.

[Ροβεσπιέρος]

Φίλε Δημήτρη, όπως ασφαλώς θα πρέπει να αντιλαμβάνεσαι, δεν συμφωνούμε σε τίποτα με το κείμενό σου: Οι λογικές μας είναι ριζικά διαφορετικές!!!

Παραφράζοντας τον Σπινόζα θα έλεγα: Δεν κλαίμε ούτε γελάμε, προσπαθούμε να καταλάβουμε…

Εσύ φίλε απλώς θρηνείς και αναθεματίζεις…

Το κείμενό σου ένα παραλήρημα ηθικών δακρύων και αναθεματισμών είναι.

Τόσα χρόνια μέσα στο ΠΑΣΟΚ και δεν κατάλαβες τίποτα φίλε;

Δεν κατάλαβες ότι οι οποιεσδήποτε ΙΔΕΕΣ πάνε περίπατο αν αποδεχτείς να γίνεις ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ενός συστήματος που παράγει τη λεηλασία, την ψευτιά, την διαφθορά, τη λαμογιά κ.λπ…

Τόσο πολύ βρίσκεσαι στο σκοτάδι, φίλε μου, που προσάπτεις και «καλές προθέσεις» στο Γιωργάκη: στο πλέον δουλικό και δωσίλογο γρανάζι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία (τα νεοταξικά συμβόλαια θανάτου της Ελλάδας εκτελεί) και εσύ του κάνεις κηρύγματα σοσιαλιστικής πολιτικής και ήθους!!!!!!

Τίποτε άλλο….

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)