ΚΥΠΡΟΣ; Το κάψιμο της σημαίας

[Καχύποπτος]

Με την πολιτική ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και ανοχή του ΑΚΕΛ, η Κύπρος άγεται ραγδαία στην νεοταξική ανάπλασή της και υποταγή: Στις ντιρεκτίβες των πολυεθνικών και των Ιδρυμάτων τους, τύπου Σόρος. Ήδη στα ζητήματα της Παιδείας, με την εγκύκλιο του υπουργού Παιδείας, ψαλιδίζεται η Ιστορία, με τά σεμινάρια της γνωστής Ρεπούση!!!
Τώρα, μεταφέρονται και οι γνωστές «αριστερές» συνταγές των δικών μας στην Κύπρο: Το κάψιμο της σημαίας!!!!
Διαβάστε παρακάτω:


http://www.simerini.com/nqcontent.cfm?a_id=351891


Το κάψιμο της σημαίας
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΡΥΔΗ*

Η κυπριακή κοινωνία τον τελευταίο καιρό ζει υπό το βάρος κάποιων νοσηρών φαινομένων, που αν αφεθούν ανεξέλεγκτα, πιθανόν να δημιουργήσουν προβλήματα ή ανεπιθύμητες καταστάσεις. Ο λόγος για τις επιθέσεις που δέχτηκε το σωματείο «Εθνικός Καϊμακλίου» δύο συνεχόμενα σαββατοκύριακα, καθώς επίσης και το κάψιμο ελληνικής σημαίας, που ως γεγονός αποτελούσε το κυρίως μενού της πρώτης επίθεσης.

Το δεύτερο θλιβερό γεγονός που συνέβη στην ίδια ακριτική περιοχή (Καϊμακλίου - Παλουριώτισσας), αφορά στο κάψιμο της ελληνικής σημαίας στο τοπικό Λύκειο από μαθητές, μετά το πέρας μαθητικών εκλογών, τις οποίες κέρδισαν μαθητές φίλα προσκείμενοι προς το ΑΚΕΛ. Αυτά τα φαινόμενα, που είναι εντελώς απαράδεκτα, πλεονάζουν τον τελευταίο καιρό και εύχομαι ο πολλαπλασιασμός τους να μην έχει σχέση με την ανάδειξη της Αριστεράς στην εξουσία. Ό,τι και να συμβαίνει, όμως, πρόκειται για νοσηρές καταστάσεις που προβληματίζουν κάθε νούσιμο πολίτη. Κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο.

Ιδιαίτερα το κάψιμο της ελληνικής σημαίας στο Λύκειο Παλουριώτισσας (το οποίο καταγγέλθηκε από τη διεύθυνση και στην τοπική αστυνομία) πρέπει να προκαλέσει συναγερμό στο Υπουργείο Παιδείας και σ' όλους τους άλλους φορείς που ασχολούνται με θέματα νεολαίας, και τούτο γιατί: Το συγκεκριμένο σχολείο βρίσκεται πάνω στη γραμμή αντιπαράταξης, σχεδόν η μισή αυλή του βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Αττίλα και οι μαθητές του βλέπουν (όσοι είναι βέβαια σε θέση να δουν) τον Πενταδάκτυλο να στέκεται μπροστά τους βουβός και θλιμμένος, με τα βαρίδια της κατοχής. Ως εκ τούτου, το τελευταίο πράγμα που θα ανέμενε κάποιος από τους μαθητές, ιδιαίτερα αυτού του σχολείου, ήταν να κάψουν ελληνική σημαία.

Ελπίζουμε τα συγκεκριμένα γεγονότα -που ατυχώς δεν καταδικάστηκαν δημόσια με παρρησία και αποτελεσματικότητα από όσους έπρεπε να το πράξουν- να είναι τα τελευταία. Μπροστά από το Καϊμακλί και την Παλουριώτισσα στέκεται η κατοχή. Μοναδική έγνοια όλων πρέπει να είναι το πώς αίρεται αυτή και πώς επανενώνεται ο τόπος και όχι πώς να λιγοστέψουν οι ελληνικές σημαίες.

Αυτές δεν είναι το εμπόδιο. Η κυβέρνηση, που -λεκτικά τουλάχιστον- επιδιώκει τη μέγιστη ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο, ώστε μέσω αυτής να ενισχύσει τις προσπάθειες του προέδρου Χριστόφια για αποτελεσματική διαχείριση του κυπριακού προβλήματος, οφείλει να υποδείξει -στους φίλα προσκείμενους προς αυτήν- πως η ελληνική σημαία, ως εθνικό σύμβολο, πρέπει να τυγχάνει του μέγιστου σεβασμού.

Αν δεν πετύχει κάτι τέτοιο, στο τέλος της πενταετίας θα κινδυνεύει να κριθεί όχι από το έργο που παρήγαγε προς όφελος του τόπου και του λαού, αλλά από το πόσες σημαίες κάηκαν ελέω εξυπηρέτησης περίεργων συμφερόντων ή κομματικών σκοπιμοτήτων.
* Οικονομολόγος - Δημοσιογράφος