Ο Ριχάρδος για τουρκικά δικαιώματα στο Αιγαίο

[Μεγκουλίνα]

Τουρκία, Ελλάδα, Αιγαίο


ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ
Θύμωσαν ξανά οι εθνικιστές μας: ο κ. Γκιουλ δήλωσε «προκλητικά» στην «Καθημερινή» ότι η Τουρκία (αλλά, αυτό το παρασιωπούν, και η Ελλάδα) έχουν «ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα στο Αιγαίο». Πράγμα που είχε διαπιστωθεί και στη γνωστή «συμφωνία της Μαδρίτης» του 1997. Επί Κώστα Σημίτη. «Αίσχος» λοιπόν για τον Σημίτη, μας είπαν ξανά διάφοροι. Και αίσχος για τον Κώστα Καραμανλή και την Ντόρα Μπακογιάννη που, συνομιλώντας στην Πόλη με τους Τούρκους, δεν είπαν τίποτε ή τόσο λίγα για τις τουρκικές «πρoκλήσεις», μήτε καν για τα (πραγματικά και ίσως δραματικά) δίκαια του Πατριαρχείου - ειδικά ο κ. Καραμανλής γιατί η κυρία Μπακογιάννη κάτι είπε.

Λέγοντας πολλά για το βιβλίο Ιστορίας της Στ´ Δημοτικού ξεχάσαμε τη γεωγραφία του Αιγαίου. Αλλά εύκολο είναι, ο καθένας μπορεί να κοιτάξει τους χάρτες. Και να απαντήσει στο ερώτημα: Εχει ή δεν έχει η Τουρκία τεράστιο αιγαιακό μέτωπο, λιμάνια, καράβια, συγκοινωνίες, οικονομικά συμφέροντα και υφαλοκρηπίδα; Είναι ή όχι το Αιγαίο ο θαλάσσιος δρόμος που οδηγεί από την κυρίως Μεσόγειο στα Στενά και στη Μαύρη Θάλασσα; Συνεπώς, γιατί είναι πρόκληση να υπενθυμίζει ότι έχει στο Αιγαίο «ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα» όπως ασφαλώς αναλογικά ισχυρότερα έχουμε εμείς και όπως σε μικρότερο βαθμό συμφέροντα έχουν όλες οι χώρες του Πόντου, και ανάμεσά τους η Ρωσία;

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρότεινε από την αρχή να πάμε η Ελλάδα και η Τουρκία στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα. Αυτό οδηγεί αναγκαστικά στην εξέταση όλων των άλλων προβλημάτων (χωρικά ύδατα και εναέριος χώρος) γιατί χωρίς την ικανοποιητική και για τις δύο πλευρές συμβιβαστική λύση τους, ουσιαστική πρόοδος για την ελληνοτουρκική φιλική συνύπαρξη δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν ήταν πολύ διαφορετική η θέση και του Ανδρέα Παπανδρέου παρά τις δημόσιες αγριοφωνάρες ορισμένων συνεργατών του επαγγελματιών του αντιτουρκισμού και νοσταλγών ηρωικών συρράξεων.

Συνεπώς, η συμφωνία της Μαδρίτης ήταν ένα από τα τολμηρά και θετικά βήματα και της χώρας μας και της Τουρκίας απέναντι στον αμοιβαίο εθνικιστικό λαϊκισμό. Και είναι πολύ θετικό που η σημερινή κυβέρνηση δεν κατέφυγε σε εθνικές εξάρσεις, κρατώντας ανοιχτή μια πόρτα για τη δύσκολη μελλοντική προσέγγιση και ας έκλεισε από πρωθυπουργική αδράνεια ή από ατολμία τόσες άλλες. Προσοχή: ας αφήσουν όλοι τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» όχι έξω από κάθε κριτική αλλά έξω από κάθε εκλογικό λαϊκισμό. Γιατί υπάρχει και μετεκλογικό μέλλον!

Το ΒΗΜΑ, 01/07/2007 , Σελ.: A28
_________________
«μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχθείτε, υποταχθήκαμε και βρήκαμε την στάχτη…»

Γ. Σεφέρης

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Αυτό ο ξεδιάντροπος λακές ακόμα βρυχάται.
Δεν θα είμαστε "εθνικιστές" αν ανοίξουμε τις πύλες στους Τούρκους, συνακόλουθα και στους Αμερικανούς!!!
Τόσο προκλητικό δωσίλογο σπάνια συναντάς.
_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.