Οι παρωπίδες του φανατισμού...

[ΘΥΜΙΟΣ]

Οι παρωπίδες του φανατισμού…



ΟΤΑΝ μια κοινωνία συγκλονίζεται συθέμελα από την ηφαιστειώδη λάβα της λαϊκής ενέργειας είναι το λιγότερο αστείο να μιλάμε για «στημένη» εξέγερση.

Το ίδιο αστείο, αλλά πολιτικά βλακώδες, είναι να μπερδεύουμε την εκρηκτική αυτή ενέργεια (αντικειμενική κοινωνική διαδικασία) με τα πολιτικά παιχνίδια και τους σχεδιασμούς των δημίων των λαών, εκείνων που κάνουν ό,τι είναι δυνατόν να σβήνουν κάθε σπίθα κοινωνικής πυροδότησης και χρησιμοποιούν ΟΛΑ τα μέσα για να χειραγωγήσουν και να τσακίσουν κάθε εκδήλωση λαϊκής ανάφλεξης.

ΠΟΤΕ οι δυνάμεις των ληστών και δημίων (διεθνών και «εθνικών»), κάθε είδους και χρώματος, ΟΥΤΕ οι μηχανισμοί τους δεν προβαίνουν σε πράξεις ή συνωμοσίες που πυροδοτούν μαζικά λαϊκά κινήματα, που ωθούν την λαϊκή ΟΡΓΗ (που οι ίδιες έχουν συσσωρεύσει στην κοινωνία), σε ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ πολιτική συνείδηση και ΟΡΓΑΝΩΣΗ που απειλεί τα δικά τους καθεστώτα.

Είναι αρκετά διορατικές και έμπειρες οι δυνάμεις της καπιταλιστικής κακουργίας ώστε να μην ανοίγουν οι ίδιες ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ τον τάφο τους…

Τους δικούς τους τάφους τούς ανοίγουν ασυνείδητα. Κάτω από την πίεση της κοχλάζουσας λαϊκής οργής, συχνά εξαναγκάζονται σε πράξεις που ανοίγουν τον Ασκό του Αιόλου.

ΟΤΑΝ ένα καθεστώς βρίσκεται σε βαθιά κρίση, παρακμή και αποσύνθεση είναι δυνατόν κάθε ενέργειά του να είναι ΛΑΘΟΣ και να γίνει και πυροδότης της λαϊκής οργής.

Σε τέτοιες περιόδους όπου η κρίση και η σήψη παίρνουν οξύτατες και υστερικές διαστάσεις και καθιστούν τους διεθνείς ανταγωνισμούς (αλλά και τις εσωτερικές καθεστωτικές αντιθέσεις), πιο εκρηκτικούς, τότε η λαϊκή ΟΡΓΗ μπορεί πιο εύκολα να ανοίξει ΡΩΓΜΕΣ και να ξεχυθεί στο δρόμο, διότι κάθε πράξη ή σχεδιασμός ή παιχνίδι των ανταγωνιστικών καθεστωτικών δυνάμεων, μετατρέπεται σε καταλύτη λαϊκών εξεγέρσεων.

ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί ένα καθεστώς χρεοκοπημένο και σαπισμένο ό,τι και να κάνει είναι λάθος σε τέτοιες καμπές της ιστορίας: Όπου τα εκρηκτικά υλικά της λαϊκής ενέργειας έχουν συσσωρευτεί και συμπιεστεί αφόρητα και είναι έτοιμα να εκραγούν.

Όποιοι, συνεπώς, μιλούν για «στημένα» γεγονότα στην Τουρκία βάζουν την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω. Διότι το ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ, το θεμελιακό στοιχείο, δεν είναι οι «σχεδιασμοί» οποιουδήποτε, αλλά η ΕΚΡΗΞΗ της κοχλάζουσας λαϊκής ΟΡΓΗΣ. Αυτό το λαϊκό Ηφαίστειο είναι που καθορίζει και κάθε «σχεδιασμό» ή «υποκίνηση», κάθε πολιτικό παιχνίδι εμπορίας της λαϊκής οργής. Και είναι ΟΛΑ τα εξαναγκαστικά λάθη των δημίων-παιχτών που οδηγούν στην αφύπνιση και έκρηξη των θυμάτων τους…

ΟΤΑΝ, φυσικά ΔΕΝ ξεκινάς από τη βάση της κοινωνίας, από αυτά που συντελούνται στα σπλάχνα της κοινωνίας (τις κοινωνικές διεργασίες και ζυμώσεις), από το λαό, τότε η σκέψη σου αιχμαλωτίζεται στους μηχανισμούς και στις συνωμοσίες τους: Χάνεις κυριολεκτικά το δάσος, κάθε πυξίδα προσανατολισμού και βλέπεις μόνο «υποκινητές» και «στημένες» εξεγέρσεις.

Πολλοί, λοιπόν, προσέγγισαν την λαϊκή έκρηξη στην Τουρκία με αυτή τη «μέθοδο» των μηχανισμών, την αστυνομική αντίληψη της ιστορίας.

Αν αφήσουμε κατά μέρος τους διατεταγμένους «κήρυκες» των «στημένων» ή τους κομματικά εξαρτημένους (αυτοί γράφουν ανάλογα με τις σκοπιμότητες της κομματικής τους ομηρίας –βλέπε πολλά ιστολόγια), τότε γεννάται το ερώτημα: ΓΙΑΤΙ οι περισσότεροι, καλών προθέσεων και αγνών διαθέσεων, ολισθαίνουν στη ΛΟΓΙΚΗ των «υποκινητών», αρνούμενοι πεισματικά να διακρίνουν το αγωνιστικό λαϊκό σεισμό στην Τουρκία;

Τους βασικούς λόγους τους αναλύουμε στο άρθρο:
Οι «εγκέφαλοι» που μιλούν για «στημένα»: Κήρυκες της σκλαβιάς και της υποταγής
ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/06/blog-post_8531.html

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως και ένας άλλος σοβαρός, αλλά ειδικός λόγος: Το τυφλό αντί-τουρκικό μίσος.

Στη χώρα μας έχει καλλιεργηθεί, δικαιολογημένα εν μέρει, ένα τυφλό «εθνικιστικό» μίσος εναντίον ΓΕΝΙΚΑ των Τούρκων.

Ένα «μίσος» που ταυτίζει τους θύτες με τα θύματα, τους δημίους του τούρκικου λαού με το τον τούρκικο λαό, το καθεστώς (σε κάθε παραλλαγή του) της Τουρκίας με το λαό της που σφαδάζει και αυτός, όπως κάθε λαός, κάτω από την μπότα των εξουσιαστών του και χειραγωγών του.

Αυτός ο υστερικός φανατισμός εναντίον ΓΕΝΙΚΑ του Τούρκου, που καλλιεργήθηκε από το ελληνικό κατεστημένο, αλλά και το εμπορεύτηκαν κατά κόρον οι καθεστωτικές δυνάμεις, σε διάφορες ιστορικές περιόδους, ιδιαίτερα αυτές της κερδοσκοπικής πατριδοκαπηλίας, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ και λίπανε το «ανθηρό» έδαφος της «εθνικιστικής» ΤΥΦΛΩΣΗΣ, σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού.

Ο Τούρκος ΓΕΝΙΚΑ φάνταζε στα μάτια μας σαν ο μέγας ΕΧΘΡΟΣ. Αυτό ισοπέδωσε και εξίσωσε τις διακρίσεις μεταξύ λαών και δυναστών.

Οι εξισώσεις αυτές δεν μας επέτρεπαν να δούμε την ΕΝΟΤΗΤΑ των λαών εναντίον των ΔΥΝΑΣΤΩΝ τους.

Δεν μπορούσαμε, ίσως και δεν θέλαμε, να δούμε ότι ο Τούρκικος και ο ελληνικός λαός έχουν τον ίδιο ΕΧΘΡΟ, ότι η τύχη του ενός εξαρτάται από την τύχη και του άλλου, μέσα από την ΕΝΟΤΗΤΑ και τις ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ των αγωνιστικών τους κινημάτων, μέσα από το δικό τους αγωνιστικό ΜΕΤΩΠΟ ενάντια στα κατεστημένα Ελλάδας και Τουρκίας που είχαν κάθε συμφέρον να κρατάνε τους λαούς ΕΧΘΡΙΚΑ αντιμέτωπους…

Έτσι σήμερα, με τέτοιες παρωπίδες φανατισμού εναντίον του τούρκικου λαού, στεκόμαστε αμήχανοι μπροστά στα συγκλονιστικά γεγονότα της Τουρκίας: Εμπρός βαθύ και πίσω ρέμα…

Ούτε με τον Ερντογάν, ούτε με τον λαό της Τουρκίας που εξεγείρεται: Η λογική της στρουθοκαμήλου…
Αυτός ο στρουθοκαμηλισμός μας οδηγεί στο μονοπάτι των «υποκινητών» ή των «στημένων» ή της ΣΙΩΠΗΣ: Η εύκολη και ανώδυνη λύση, η ΜΗ θέση…

Αυτά που γίνονται σήμερα στην Τουρκία πρέπει να αποτελέσουν και μια βάση να «σπάσουμε» τις προκαταλήψεις μας, να αποβάλουμε τις παρωπίδες μας και να καταλάβουμε το εξής απλό και ουσιαστικό: Ο ελληνικός και τούρκικος λαός έχουν ΚΟΙΝΟ εχθρό, τους ίδιους ΔΗΜΙΟΥΣ, πλανητικούς και εγχώριους (τη Νέα Τάξη)…

[Εξόριστος]

ΟΙ σεναριογράφοι ταχυδακτυλουργοί



Όποιος δεν θέλει να μιλήσει συγκεκριμένα για τη λαϊκή έκρηξη στην Τουρκία και να πάρει καθαρή θέση ΥΠΕΡ ή ΚΑΤΑ του λαϊκού σεισμού, εφαρμόζει τη μέθοδο των ταχυδακτυλουργών με στόχο ένα και μόνο: Να υποσκάψει, εμμέσως και πονηρά, και να συκοφαντήσει τον παλιρροϊκό ξεσηκωμό των Τούρκων ενάντια στο καθεστώς.

Σε τι συνίσταται αυτή η μέθοδος; Στην περιγραφή σεναρίων που παίζουν στην Τουρκία και στη γενικότερη περιοχή, στην ταχυδακτυλουργία συρραφών γύρω από τους ποικίλους σχεδιασμούς που υπάρχουν από τις διαπλεκόμενες ανταγωνιστικές δυνάμεις, καθώς και στην παράθεση των «αθροιστικών συνόλων»: Στην πανσπερμία των «υλικών» της εξέγερσης.

Ο Λαός εξοβελίζεται ΕΝΤΕΛΩΣ, σαν συνθετική ΟΝΤΟΤΗΤΑ και ιστορικό ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, συνακόλουθα αφανίζονται οι συμφορές του και τα βασανιστήρια (οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά) που υφίσταται από το καθεστώς και τον ΩΘΟΥΝ σε εξεγέρσεις, δηλαδή σε ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ της «πανσπερμίας»: στο γκρέμισμα των ξεχωριστών «αθροιστικών συνόλων».

ΟΛΕΣ αυτές οι ταχυδακτυλουργίες δεν είναι δίχως δόλο και υπολογισμό. Στοχεύουν στη μετατόπιση της ΟΥΣΙΑΣ και των βαθύτερων ΑΙΤΙΩΝ της εξέγερσης ενός λαού, στο πεδίο των «σεναρίων» και των «υποκινητών».

Είναι η ίδια κλασσική μέθοδος κάθε καθεστωτικής δύναμης που βλέπει παντού «υποκινητές» και «σεναριογράφους» και καρατομεί το κοινωνικό κύκλωμα σε επιμέρους «εξαρτήματα».

Είναι η ίδια η μέθοδος του Πάγκαλου που «έβλεπε» στην Κερατέα «υποκινητές»…

Είναι η ίδια συνταγή που χρησιμοποιεί η σημερινή κυβέρνηση (και οι προηγούμενες κατοχικές) που «βλέπει» πίσω από κάθε λαϊκή εκδήλωση και μαζική απεργία «υποκινητές».

Με αυτήν τη δόλια μέθοδο προσεγγίζουν το λαϊκό Ηφαίστειο στην Τουρκία ποικίλοι «αναλυτές» και ιστολόγοι: Κρίνουν με όρους μηχανισμών, με «πρακτορικούς» όρους, διότι ο λαός για όλους αυτούς, όπως το έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές, είναι «πρόβατο» και δεν έχει καμιά αυτενέργεια, καμία δυναμική ζωής, διεργασιών και ΚΙΝΗΣΗΣ, καμία δική του οντότητα και αγωνιστική παρέμβαση, κανένα Λόγο…

Γι αυτό όλοι αυτοί οι δήθεν «αντικαθεστωτικοί» και «αντινεοταξίτες» ΟΤΑΝ ένας λαός ξεσπά και κινείται τάσσονται με το καθεστώς, ανοικτά ή εμμέσως, ευθέως ή πλαγίως, μέσω ποικίλων ταχυδακτυλουργικών τεχνασμάτων: «Υποκινητές», «σχεδιασμοί» των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων), κ.λπ…

Το γράψαμε και το ξαναγράφουμε: Τέτοιες λογικές είναι άκρως καθεστωτικές (συνειδητές ή ασυνείδητες) που καθιστούν κάθε λαϊκή αγωνιστική κινητοποίηση εξ ορισμού καταδικασμένη και περιττή.

Σύμφωνα με αυτές τις άκρως μοιρολατρικές λογικές πρέπει να καθίσουμε στα αυγά μας διότι σίγουρα σε κάθε αγωνιστική μας εκδήλωση ή ΕΞΕΓΕΡΣΗ υπάρχουν «υποκινητές» και «συνωμοτικοί εγκέφαλοι» που ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ τα γεγονότα και τις εξεγέρσεις για δικό τους όφελος και για την υλοποίηση των παιχνιδιών τους.

Αυτά μας λένε αυτού του είδους οι σεναριογράφοι και για την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του τούρκικου λαού. Βάζουν το άλογο πίσω από το κάρο: περιγράφουν τα σενάρια που παίζουν εκεί, τα σχέδια των αρπακτικών και δημίων της υφηλίου, τις «προσβάσεις» αυτών των δημίων στο εσωτερικό της Τουρκίας για να καταλήξουν ότι αυτοί οι δήμιοι και σεναριογράφοι «υποκίνησαν» τον οργισμένο λαϊκό κυκλώνα.

Δηλαδή με πιο απλά λόγια (που δεν τα διατυπώνουν καθαρά) είναι οι Αμερικανοί, το Ισραήλ, ο στρατός και άλλοι «θύλακες» των μεγάλων δυνάμεων που κατάφεραν (πώς δεν μας το εξηγούν) να ΞΕΣΗΚΩΣΟΥΝ τον τούρκικο λαό, σε τέτοια εκρηκτική διάσταση, σε τέτοιο πλάτος και βάθος…

Ακόμα πιο απλά: Ο τούρκικος λαός εξεγέρθηκε για να υλοποιήσουν τα «σενάριά» του οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, ο στρατός και CIA και ΟΧΙ για δικούς του λόγους!!!

Έτσι το καθεστώς του Ερντογάν, εμμέσως πλην σαφώς, το αθωώνουν και το τοποθετούν στη θέση του «θύματος»: των «σχεδιασμών» και παιχνιδιών των πλανητικών δημίων…

Αν δεν ήταν ηλίθιοι όλοι αυτοί οι «αναλυτές» και οι ταχυδακτυλουργοί περί «υποκινητών» θα ήταν σίγουρα μισθοφόροι του Ερντογάν ή της ελληνικής κυβέρνησης που στηρίζει το καθεστώς της Τουρκίας…



Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν όλοι αυτοί οι ταχυδακτυλουργοί της «Σκέψης» των μηχανισμών είναι τούτο: Τα σενάρια και οι σχεδιασμοί γύρω από κάθε κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα, ιδιαίτερα σε περιοχές που παίζονται μεγάλα παιχνίδια (Μέση Ανατολή, Τουρκία κ.λπ) πάντα υπάρχουν, αλλά μένουν τις περισσότερες φορές απλές τεχνοκρατικές κατασκευές, όταν οι λαοί ξεσηκώνονται.

Και εδώ πολλά σενάρια και σχέδια έμειναν στα συρτάρια…

Αυτά τα «σενάρια» και τα «σχέδια» προσαρμόζονται ανάλογα με τις συνθήκες της συγκυρίας και το κλίμα της συγκυρίας και ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, δεν επιχειρείται η υλοποίησή τους μέσα από γενικούς λαϊκούς ΞΕΣΗΚΩΜΟΥΣ και μαζικές και εκρηκτικές ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ.

Με προβοκάτσιες κουκουλοφόρικων "εξεγέρσεων" και τρομοκρατίας επιχειρείται η υλοποίηση των «σεναρίων» και «σχεδίων», αλλά ΠΟΤΕ με το λαό στο δρόμο εκρηκτικά θυμωμένο και ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ…

ΟΤΑΝ κατεβαίνουν οι λαοί στο δρόμο τα σενάρια γίνονται ένα φύλο χαρτί και παράγονται νέα «σενάρια» προσαρμοσμένα στην κατάσταση. Με στόχο ασφαλώς: την εκτόνωση και την αναχαίτιση της λαϊκής έκρηξης και την «αξιοποίησή» της μετά για τα ποικίλα πολιτικά παιχνίδια του καθεστώτος.

Αυτό θα επιδιωχτεί και στην Τουρκία. Να μπει πρώτα ο λαός στο καθεστωτικό μαντρί και παράλληλα κάθε ΔΗΜΙΟΣ-παίχτης να επιδιώξει την επιβολή των δικών του συμφερόντων, αξιοποιώντας την λαϊκή έκρηξη.

Κάθε λαϊκή εξέγερση όταν δεν ολοκληρώνεται γίνεται «υλικό» αξιοποίησης των καθεστωτικών δυνάμεων: Πάντα αυτό γίνεται στην Ιστορία.

Ωστόσο κάθε λαϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ αφήνει τεράστιες δεξαμενές αγωνιστικών εμπειριών στους λαούς, τους εξοπλίζει ΠΟΛΙΤΙΚΑ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ και τους προετοιμάζει για πιο αποφασιστικές και οργανωμένες μάχες, μάχες απαραίτητες για την τελική νίκη στον άγριο πόλεμο μεταξύ λαών και δημίων.

ΟΛΕΣ, συνεπώς, οι ταχυδακτυλουργίες και οι «θεωρίες» περί «υποκινητών», «σχεδιαστών» ή οι κινδυνολογίες του τύπου «Μετά τι» αποσκοπούν στην αναίρεση και καταδίκη κάθε λαϊκής κινητοποίησης και εξέγερσης: Στην καταδίκη του ΑΝΑΓΚΑΙΟΥ σχολείου που πρέπει να περάσουν οι λαοί για να βάλουν φρένο στη σφαγή τους και για να ανατρέψουν τους δημίους τους…

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ όλοι αυτοί οι κήρυκες αυτών των ταχυδακτυλουργικών τεχνασμάτων δεν ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ στη δύναμη των λαών, στέκονται ΑΠΕΝΑΝΤΙ και ασυμφιλίωτα ΕΧΘΡΙΚΑ στις ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ των λαών, είναι κήρυκες της σκλαβιάς και της ΥΠΟΤΑΓΗΣ, ανεξάρτητα από τα ωραία «αντικαθεστωτικά», «πατριωτικά» ή «αντινεοταξικά» λόγια που λένε…

Ο πατριωτισμός και ο αγώνας ενάντια στο καθεστώς και τη Νέα Τάξη περνούν ΜΟΝΟ μέσα από τις Επαναστάσεις των λαών και δεν έρχεται από Μεσσίες και καθεστωτικούς «ηγέτες», όπως πιστεύουν όλοι αυτοί που περιφρονούν τους λαούς και τους αγώνες του…

ΚΑΜΙΑ ανατροπή ή ριζική αλλαγή ΔΕΝ έγινε, ακόμα και για την υλοποίηση βασικών αναγκών (οικονομικών-κοινωνικών-πολιτικών), ΔΙΧΩΣ το λαό στο προσκήνιο, δίχως τις λαϊκές ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ: Αυτός είναι ο νόμος της Ιστορίας…

Ο Θεός δεν θα μας σώσει δίχως εμείς να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ…


Διαβάστε και τα παρακάτω:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7526
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7529
_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Ραμπελαί]

Οι Τούρκοι θα μας σώσουν (η σάτιρα του «Πιτσιρίκου»)!



Πληροφορούμαι πως πίσω από την εξέγερση των πολιτών στην Τουρκία, βρίσκονται οι Αμερικανοί, το Ισραήλ, το Ιράν, η Συρία, οι Ρώσοι, ο τουρκικός στρατός και διάφορα ξένα κέντρα συνωμοσίας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Τούρκοι εξεγέρθηκαν και πέφτουν νεκροί, και τρώνε τόσες μέρες ξύλο και χημικά από τους μπάτσους, επειδή θέλουν να καταλάβουν την Ελλάδα.

Τις επόμενες ημέρες, χιλιάδες Τούρκοι διαδηλωτές θα περάσουν τα σύνορά μας, με την δικαιολογία πως αναζητούν καταφύγιο στην δημοκρατική χώρα μας, αλλά ο σκοπός τους θα είναι να προκαλέσουν δολιοφθορές και προβοκάτσιες, ώστε η Τουρκία να πλήξει τον ελληνικό τουρισμό –και να διώξει τα 170 εκατομμύρια τουρίστες που θα επισκεφτούν φέτος την Ελλάδα- και να πάρει το μισό Αιγαίο και τα κοιτάσματα της Ελλάδας που έχουν αξία τρισεκατομμυρίων.

Το σατανικό σχέδιο της εξέγερσης στην Τουρκία ήταν ιδέα του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κατάλαβε πως, αν ο Αντώνης Σαμαράς καταφέρει να πείσει την Τρόικα να πέσει ο ΦΠΑ στα εστιατόρια από το 23% στο 13%, η Ελλάδα θα γίνει υπερδύναμη, αφού δεν θα προλαβαίνει να σερβίρει χωριάτικες σαλάτες, σαγανάκια και κολοκυθοκεφτέδες σε ξενηστικωμένους τουρίστες.

Η μαύρη αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση Σαμαρά βλέπει με τρόμο τους Τούρκους διαδηλωτές –και δεν ξέρει τι θέση να πάρει για την εξέγερση- επειδή ξέρει πως τους βλέπουν και οι Έλληνες, οπότε μπορεί να πάρουν κι αυτοί φόρα και να χρειαστεί ο Σαμαράς τη βοήθεια του φίλου του, του Θεού.

Έντρομος ο Σαμαράς και η θλιβερή παρέα του προσπαθούν με τα παπαγαλάκια τους να βρουν έναν τρόπο να παρουσιάσουν την Τουρκία σαν απειλή και να τονώσουν τον πατριωτισμό των Ελλήνων -επειδή οι …Τούρκοι εξεγέρθηκαν κατά του Ερντογάν-, ώστε να μην μπει στους Έλληνες η ιδέα να εξεγερθούν κατά του Σαμαρά.

Βέβαια, σε μια χώρα που την ξέσκισαν οι κάθε λογής Σαμαράδες –και συνεχίζουν να την ξεσκίζουν οι Σαμαράδες-, ποιον να φοβίσουν οι Τούρκοι; Αυτούς που φεύγουν μετανάστες, τους άνεργους ή αυτούς που βλέπουν τον μισθό τους να εξαφανίζεται;

Όπως πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα, οι μόνοι που θα κινδύνευαν σε μια υποτιθέμενη επίθεση των Τούρκων θα ήταν οι Έλληνες ολιγάρχες. Οπότε, να πάνε αυτοί να πολεμήσουν τους Τούρκους.

Πλάκα έχει η εθνική προπαγάνδα αλλά δεν ζούμε στο 1922. Ζούμε έναν αιώνα μετά.

Κακά τα ψέματα, αν οι Έλληνες δεν αντιδράσουν, μόνο οι Τούρκοι μπορούν να μας σώσουν και θα πρέπει να τους υποδεχτούμε σαν απελευθερωτές.

Μόνο οι Τούρκοι μπορούν να μας απελευθερώσουν από το Μνημόνιο και από τους κατσαπλιάδες της πολιτικής και οικονομικής ολιγαρχίας.

Άλλωστε, όπως βλέπουμε στα τούρκικα σίριαλ, οι Τούρκοι είναι πολύ καλοί άνθρωποι. Δηλαδή, καμία σχέση με εμάς.

ΠΗΓΗ:
http://pitsirikos.net/

_________________
Η ψυχή που ξέρει να γελά είναι πιο
ανθρώπινη από αυτή που κλαίει.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους εκείνους που μοχθούν να ανακαλύψουν «υποκινητές» στην εξέγερση των Τούρκων ή άλλες μυθολογίες…

«Εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ»...



Τι είναι η Τουρκία; Αν πιστέψουμε την προπαγάνδα της τελευταίας τριετίας στην Ελλάδα, η Τουρκία είναι το «κράτος - υπόδειγμα» της σωστής εφαρμογής των Μνημονίων...

Αν φέρουμε στο μυαλό μας τα λόγια των ενσωματωμένων στο εγχώριο μιντιακό καθεστώς λοβοτομής της κοινής γνώμης, η Τουρκία είναι η απόδειξη ότι το ΔΝΤ είναι ένας «παρεξηγημένος» οργανισμός. Οτι το ΔΝΤ μπορεί να είναι και ένας καλός, φιλεύσπλαχνος, συνεργάσιμος, συνεννοήσιμος, ζουμπουρλούδικος οργανισμός, που όχι μόνο δεν κάνει «λάθη», αλλά και στέκεται αρωγός σε χώρες, ώστε να αναπτυχθούν και να ορθοποδήσουν...

Φυσικά, ουδείς αμφιβάλλει ότι, με βάση τα κριτήρια των υμνητών του ΔΝΤ, με βάση τα «πιστεύω» του ξεπουλήματος, των ιδιωτικοποιήσεων, με βάση το ευαγγέλιο των υπηρετών των μονοπωλίων, όντως η Τουρκία, μετά την κρίση που τη συγκλόνισε το 2001, «αναπτύχθηκε».

Το 2010, για παράδειγμα, ο ρυθμός ανάπτυξης της Τουρκίας (ένα στοιχείο με το οποίο «λιγώνουν» όλοι οι χαρτογιακάδες του κόσμου) εκτινάχτηκε στο 8,9%, και το 2011 στο 8,5%, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στον κόσμο στους G-20, μετά από εκείνο της Κίνας.

Αλλά, πίσω από τη στατιστική «βιτρίνα» του τούρκικου καπιταλισμού, υπάρχει και η... ενδοχώρα του.
*
Πριν δούμε τι επικρατεί στην τουρκική κοινωνική «ενδοχώρα», δηλαδή πριν αναφερθούμε στις συνέπειες αυτού του τούρκικου «θαύματος», αφού αυτή η κατηγορία «θαυμάτων» επιφέρει πολλές και δυσάρεστες συνέπειες στις ζωές των κανονικών ανθρώπων, θα πρέπει να σημειώσουμε τα υλικά με τα οποία συντελείται.

Το τουρκικό οικονομικό «θαύμα», πέραν του αυταρχισμού στον τρόπο και τη μορφή διακυβέρνησης, είχε και έχει σαν λίπασμα:

α) Ρυθμίσεις ελαχιστοποίησης του λεγόμενου «εργατικού κόστους», με το βλέμμα στην προσέλκυση «ξένων επενδύσεων», που σημαίνει ότι ο μέσος μισθός του εργαζόμενου στην Τουρκία κυμαίνεται στα 350 ευρώ μηνιαίως (σ.σ.: αυτό κάτι μας θυμίζει...).

β) Περιορισμός κοινωνικών δικαιωμάτων, στο όνομα της «σταθεροποίησης» και της διαφύλαξης εκείνης της «ομαλότητας» που θα διευκολύνει την «ανάπτυξη» (σ.σ.: αυτό κάτι μας θυμίζει...).

γ) Επιβολή χαριστικών πράξεων, πακέτα φορολόγησης επιχειρήσεων με συντελεστή που δεν ξεπερνά το 2%, αμνήστευση πλούτου και ξέπλυμα χρήματος για μεγαλοκαταθέτες του εξωτερικού με συμβολικό τίμημα, ρυθμίσεις που καθιστούν κάτι παραπάνω από φιλική τη φορολογία για το μεγάλο κεφάλαιο (σ.σ.: αυτό κάτι μας θυμίζει...).

δ) Υπερδανεισμός των νοικοκυριών, με συνέπεια την υπερχρέωσή τους, ώστε να συντηρηθεί η καταναλωτική «φούσκα» (σ.σ.: αυτό κι αν μας θυμίζει κάτι...).
*
Αυτά είναι τα υλικά του τούρκικου «θαύματος».

Κάπως έτσι η Τουρκία ανακηρύχτηκε πέρσι η τρίτη αναπτυσσόμενη χώρα παγκοσμίως μετά τις Κίνα, Ινδία, και να γιατί ο Τούρκος Πρόεδρος Γκιούλ, έφτασε να δηλώνει:

«Κάποτε η Τουρκία ήταν ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης, σήμερα είναι ο μόνος υγιής»...

Στην «υγιή» γείτονα, όμως, συμβαίνουν τα εξής:

1) Οι ταξικές ανισότητες στην Τουρκία έχουν πάρει αβυσσαλέο χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να την κατατάσσουν τρίτη χώρα παγκοσμίως στη σχετική μέτρηση μετά τη Χιλή και το Μεξικό (σ.σ.: τα άλλα αγαπημένα παιδιά του ΔΝΤ).

Τα εισοδήματα των πλουσίων στην Τουρκία είναι - σύμφωνα με την τουρκική στατιστική υπηρεσία - 8,5 φορές μεγαλύτερα από τα εισοδήματα των φτωχότερων Τούρκων.

2) Το πλουσιότερο 20% των πολιτών στην Τουρκία κατέχει σχεδόν το 50% του παραγόμενου εισοδήματος της χώρας, ενώ για το φτωχότερο 20% του πληθυσμού των 80 εκατομμυρίων πολιτών αντιστοιχεί μόλις το 5,6% του ΑΕΠ.

3) Το ποσοστό της φτώχειας στη χώρα έχει ξεπεράσει το 18% του πληθυσμού, που σημαίνει ότι περίπου 15 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες φτώχειας και απόλυτης αδυναμίας να καλύψουν τα αναγκαία για τη διαβίωσή τους.

4) Σχεδόν το 60% του τουρκικού λαού είναι χρεωμένο στις τράπεζες, το 44% δεν μπορεί να αγοράσει καινούρια ρούχα, το 60,5% δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να δαπανήσει χρήματα για να φάει κρέας, το 87% του πληθυσμού δεν έχει τα χρήματα που απαιτούνται για μια βδομάδα διακοπών.

5) Στον τομέα της απασχόλησης, το μέσο ποσοστό απασχόλησης στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ είναι 66,1% ενώ στην Τουρκία είναι 44,3%.

6) Στην εκπαίδευση, η Τουρκία το 2007 διέθετε ανά μαθητή 7 φορές λιγότερα χρήματα για τη μόρφωσή του από το μέσο όρο της αντίστοιχης δαπάνης μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.

7) Η παιδική θνησιμότητα στην Τουρκία, όπως καταμετρήθηκε το 2008, είναι κατά 4 φορές μεγαλύτερη από το μέσο όρο των κρατών - μελών του ΟΟΣΑ, και έφτασε το 17/1.000.

Από τις 81 επαρχίες της Τουρκίας, οι 67 βρίσκονται σε κατάσταση υποβάθμισης σε σχέση με τις αναπτυγμένες περιφέρειες άλλων χωρών του κόσμου που έχουν συγκρίσιμο επίπεδο ανάπτυξης με την Τουρκία, ενώ οι 27 από αυτές τις επαρχίες τελούν υπό καθεστώς φτώχειας.
*
Αυτός είναι «ο μόνος υγιής», όπως αποκαλεί τη χώρα του ο Γκιούλ. Αυτό είναι το οικονομικό «θαύμα» της Τουρκίας.

Η «υγεία» της Τουρκίας αποκαλύπτει τι σημαίνει «υγεία» στη γλώσσα του κεφαλαίου. Είναι η γλώσσα, δηλαδή, την οποία χρησιμοποιούν και στην οποία συνεννοούνται οι κεφαλαιοκράτες (και) στην Τουρκία.

Πρόκειται, όπως είναι φανερό, για την κοινή γλώσσα των μονοπωλίων και της ταξικής εκμετάλλευσης παντού στον κόσμο. Ακόμα πιο φανερό, δε, είναι ότι καθόλου δεν απασχολεί τους πλουτοκράτες αν το «αξάν» αυτής της γλώσσας είναι περισσότερο ή λιγότερο ισλαμικό, περισσότερο ή λιγότερο κεμαλικό...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=4/6/2013&columnId=1821

[ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ]

Δάκτυλος του …ΣΥΡΙΖΑ πίσω από την εξέγερση των Τούρκων!!!



Κάποιοι είναι δραματικά αστείοι…

Μη μπορώντας να ψελλίσουν ούτε ένα επιχείρημα εναντίον της λαϊκής έκρηξης στην Τουρκία καταφεύγουν σε γελοιότητες. Ψάχνουν με τα κιάλια να βρούνε κάτι για να συκοφαντήσουν το λαϊκό ξεσηκωμό…

Πρωτοστατούν κάποια ιστολόγια τύπου «Κόκκινου Ουρανού» και CIA, τα οποία κατά κανόνα αντλούν τις «πληροφορίες» τους από τα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών. Προφανώς από υπερβάλλοντα «υπηρεσιακό» ζήλο, διότι η ανοησία τους και η γελοιότητά τους είναι τέτοια που μάλλον «Πόντιες πουτάνες» είναι…

«Ανακάλυψαν» λοιπόν αρχικά επίθεση με βόμβες μολότοφ στο Ελληνικό Προξενείο!!!



Ήρθε η Ελληνική Ομογένεια στην Κωνσταντινούπολη και τους έδωσε κατραπακιά: Τους διέψευσε.

Οι Σέρλοκ Χόλμς δεν το έβαλαν κάτω. «έψαξαν» και ανακάλυψαν συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα από την πόρτα του Προξενείου.

Και αναφώνησαν:

"ΣΥΡΙΖΑ", έγραψαν οι «αγανακτισμένοι» Τούρκοι στην πόρτα του Ελληνικού Προξενείου!

Ο «δάκτυλος» του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν είναι πίσω από τα γεγονότα και στην Τουρκία!!!!!

ΤΟΣΟ ηλίθιοι και αστείοι είναι: Με τέτοια, μην περιμένουν «υπηρεσιακή» προαγωγή…

Εκτός από του ό,τι δεν καταλαβαίνουν ότι κολλάνε επαναστατικά «ένσημα» στο ΣΥΡΙΖΑ (μήπως αυτές τις εντολές έχουν), διαπράττουν και κάτι άλλο πιο σοβαρό: Επιβεβαιώνουν την αβυσσαλέα πρακτορική βλακεία τους και την απύθμενη ιστορική τους αμάθεια.

ΣΕ κάθε λαϊκή εξέγερση εκτός του ότι γράφονται διάφορα πράγματα από τις μυριάδες που συμμετέχουν, γράφονται και καλαμπούρια από κάποιους που έχουν κομματικές εμμονές και παρωπίδες.

Κάποιος Έλληνας, πιθανότατα, να έκανε την πλάκα του ή να δήλωνε το «θαυμασμό» του για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να γενικεύουμε τόσο αυθαίρετα εναντίον του λαϊκού τυφώνα που σάρωσε ολόκληρη την Τουρκία;

Και η Χούντα στο Πολυτεχνείο πρόβαλε κάποια συνθήματα, όπως «κάτω το κράτος» για να δείξει ότι ήταν οι «αναρχικοί» οι «υποκινητές»!!!

Σε αυτά τα καταγώγια της χουντικής προπαγάνδας έχουν, φαίνεται, θητεύσει αυτοί οι φαιδροί « Κόκκινοι Ουρανοί» και CIA…

Βεβαίως, και αυτό έχει γίνει πολλές φορές στην Ιστορία, υπάρχει και η περίπτωση της προβοκάτσιας. Να έγραψε κάποιος το σύνθημα για να καταναλωθεί καταλλήλως στην Ελλάδα.

Σε τέτοιου είδους προβοκάτσιες και ΨΕΥΔΗ είναι πρωταθλητές αυτοί που σιτίζονται από κάποιο παρακρατικό κέντρο…

ΜΟΝΟ που είναι τόσο τυφλοί και αστείοι και τους έχουνε πάρει χαμπάρι οι περισσότεροι. Μόνο γέλιο μαζί με αηδία προκαλούν…

[ΘΑΛΕΙΑ]

ΕΞΕΓΕΡΣΗ είναι το σημείο που τέμνονται η σοφία με την τρέλα…



Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν όλοι αυτοί με τις «θεωρίες» περί «υποκινητών» και CIA (μιλάμε για τους καλοπροαίρετους ή «χρήσιμους ηλίθιους» και όχι φυσικά για τους ποικίλους εγκάθετους), είναι το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ και ο ηρωισμός της αυτοθυσίας που διατυπώνονται στα παρακάτω λόγια ενός Τούρκου αγωνιστή, λίγο πριν από τη δολοφονία του:

«Κοιμήθηκα μόλις 5 ώρες μέσα σε 3 ημέρες. Με ψέκασαν με δακρυγόνα αμέτρητες φορές, ρίσκαρα τον θάνατό μου 3 φορές. Και ξέρετε τι λέει ο κόσμος; Παράτα τα, εσύ θα είσαι που θα σώσεις τη χώρα; Ναι, και αν δεν την σώσουμε εμείς, θα πεθάνουμε όσο το προσπαθούμε. Είμαι τόσο κουρασμένος που έχω πιει 7 ενεργειακά ποτά και 9 παυσίπονα σε 3 μέρες, η φωνή μου έχει κλείσει αλλά θα είμαι ξανά στην πλατεία σήμερα στις 6. Απλά για την επανάσταση».

Λεπτομέρειες ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/06/o_4.html

Τέτοια αισθήματα ηρωισμού και αυτοθυσίας «κατασκευάζουν» οι «υποκινητές»;

Τότε να αναφωνήσουμε: «Ζήτω οι υποκινητές», μιας και κατασκευάζουν οι ίδιοι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ τους δικούς τους τάφους…

Αλλά, το επισημάναμε πολλές φορές: Όσοι αντικρίζουν με απέχθεια τις λαϊκές εκδηλώσεις και με τα κλισέ της καθεστωτικής, «αστυνομικής» ΛΟΓΙΚΗΣ, δεν μπορούνε ΠΟΤΕ να καταλάβουν και να νιώσουν το αγωνιστικό ΠΑΘΟΣ και την ερωτική ΤΡΕΛΑ των εξεγερμένων συναισθημάτων: Αυτά σε κανένα εργαστήριο δεν μπορεί να κατασκευαστούν. Κανένα καθεστώς και καμία μυστική υπηρεσία δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει…

Γι αυτό και οι Επαναστάσεις και οι λαϊκές εκρήξεις παρουσιάζονται στα μάτια της Εξουσίας, κάθε εξουσίας, καθώς και στα μάτια των δούλων της εξουσίας (των λακέδων και προσκυνημένων), ΣΑΝ παραφροσύνη.

Γι αυτό και τα επιδοτούμενα, εθνομηδενιστικά ανδρείκελα, τα ιερατεία που ανέλαβαν εργολαβικά να σβήσουν τις ΜΝΗΜΕΣ των ιστορικών αγώνων, (Λιάκος, Δραγώνα, Ρεπούση, Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου και CIA, φυσικά και τα δωσίλογα κόμματα που μας κυβερνούν) ΘΕΩΡΟΥΝ «εθνικιστικούς» μύθους τις ΗΡΩΙΚΕΣ «παραφροσύνες» των λαών.

Στη λογική των «υποκινητών» βαδίζουν όλοι οι προσκυνημένοι και οι επαγγελματίες του εθνομηδενισμού…

Για όλον αυτόν τον κόσμο των δημίων της ανθρωπότητας και των μίσθαρνων οργάνων του είναι «παραφροσύνη», συνακόλουθα «μύθος», κάθε ηρωική έξαρση των λαών, κάθε ΠΑΘΟΣ αγώνα, κάθε επαναστατική ερωτική τρέλα…

Αυτό το διατυπώνει με σπάνιο και γλοιωδέστατο ΚΥΝΙΣΜΟ (τον κυνισμό του δωσίλογου προσκυνημένου, του «σκουληκιού»), ένας από τους φανατικούς υποστηρικτές της Ρεπούση: Το διαβόητο εθνομηδενιστικό μορμολύκειο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νάσος Θεοδωρίδης.

Θαυμάστε:



Τι Να νιώσουν αυτοί από τα λόγια του Τούρκου αγωνιστή. Τι να νιώσουν από τις εντάσεις και τις κορυφώσεις του αγωνιστικού ΠΑΘΟΥΣ, του πάθους: «Ελευθερία ή Θάνατος»!

Αυτό το νιώθουν στο ακέραιο (Και τους διαπερνάει σαν ρίγος) ΜΟΝΟ αυτοί που κατέκτησαν το «ιστορικό προνόμιο» της ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ στην επαναστατική ΤΡΕΛΑ των εξεγέρσεων και Επαναστάσεων…

Το νιώθουν οι ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ…

[Ροβεσπιέρος]

ΠΡΩΤΟΝ: Είπαμε είναι σάτιρα...
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: υπαινίσεται καθαρά το κείμενο, σε συμβολικό επίπεδο, ΟΧΙ κατοχή από τους Τούρκους, ΑΛΛΑ "εξαγωγή", ΕΠΕΚΤΑΣΗ της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ και ΕΔΩ...
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ένα συμπέρασμα]

Παρατηρώντας τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Τουρκία, αλλά και το κλίμα που υπάρχει στην Ελλάδα, απέναντι σε αυτά, διαπιστώνω ότι στο μυαλό πολλών πολιτών, αυτά τα γεγονότα φέρνουν συνειρμηκά μνήμες Δεκέμβρη του 2008. Αυτό, είναι κάτι που τρομάζει πολύ κόσμο.

Γιατί όμως να τους τρομάζει μια εξέγερση που φαινομενικά αποσκοπεί στη διεκδίκιση μιας καλύτερης ζωής;

Εδώ ακριβώς επανέρχεται για άλλη μια φορά το συμπέρασμα, του πόσο προβοκατόρικο ρόλο είχανε παίξει οι διάφοροι μηχανισμοί που είχανε οργανώσει την προβοκάτσια του Δεκέμβρη του 2008.

Υπάρχει μια σημαντική διαφορά στη σημερινή τουρκική εξέγερση του 2008. Οι Τούρκοι διαδηλωτές, διαδηλώνουν, κρατώντας υπερήφανα τις σημαίες της χώρας τους. Εδώ πάλι...οι "επαναστάτες" του Δεκέμβρη του 2008, τις ελληνικές σημαίες τις έκαιγαν...

Και όχι μόνο τις έκαιγαν... Αλλά προσπαθούσανε να διαχύσουνε στις μάζες και μια κουλοτύρα ανθελληνισμού. Μια κουλοτύρα που έλεγε "δεν υπάρχουν Έλληνες", "δεν υπήρξανε γεγονκτονίες Ελλήνων απο τον Κεμάλ", "οι ήρωες του '21 ήτανε σφαγείς", "ο Κεμάλ ήτανε..."ανθρωπιστής" ", "πρέπει να γίνουμε πολυπολιτισμική κοινωνία", "θεωρείται θεμιτή η συνεργασία με ισλαμιστές και με Αλβανούς αλυτρωτιστές, ακόμη και με συμμορίες του κοινού ποινικού δικαίου" και άλλα τέτοια ωραία και όμορφα που όχι μόνο απωθούσανε τον κόσμο, αλλά τον οδηγούσανε κυριολεκτικά σε ότι πιο μαύρο υπάρχει στην αντίπερα όχθη!

Όλα αυτά τα γεγονότα, τρομοκράτησαν σε τέτοιο βαθμό τις μάζες που προβόκαραν προκαταβολικά τα ενδεχόμενα μελλοντικών εξεγέρσεων εδώ.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των γεγονότων, ήτανε την εποχή της εισόδου στο ΔΝΤ, και των διαδηλώσεων των "αγανακτισμένων", αντί ο κόσμος που αποφάσισε να ξεσηκωθεί να στρέφεται προς την αριστερά, να στρέφεται προς τη μαύρη αντίδραση, ενω την ίδια στιγμή ήτανε επιφυλακτικός στο να τραβηχτούν οι διαδηλώσεις στα άκρα.

Την ίδια στιγμή, αρκετοί συντηριτικοί,βλέπουνε σε διαδηλώσεις στην Τουρκία να υπάρχουνε και σφυροδρέπανα και αυτό αυτομάτως δημιουργεί αντιδραστικά συνομωσιολογικά σενάρια στο μυαλό τους και αυτοτρομοκράτηση.

Τώρα αποδεικνύεται (για άλλη μια φορά) πόσο αντιδραστικό και προβοκατόρικο ρόλο έπαιξαν η μηχανισμοί που δημιούργησαν την προβοκάτσια στα γεγονότα του Δεκέβρη του 2008. Πόσο προβοκατόρικο ρόλο, έπαιξαν εκείνοι οι μηχανισμοί που στο φάσμα της προηγούμενης δεκαετίας, προσπαθούσανε να συνδέσουνε την "κουλτούρα" του ανθελληνισμού και τα ιδεώδη της νεοταξικής και αντιδραστικής παγκοσμιοποίησης με την επαναστατικότητα και το διεθνισμό...

[Ροβεσπιέρος]

Ορθές οι επισημάνσεις

ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία σχέση δεν έχουν αυτά που γίνονται στην Τουρκία με τα «Δεκεμβριανά» του 2008.

Εδώ είχαμε «εξέγερση» των προβοκατόρων κουκουλοφόρων, για να μπει ΦΡΑΓΜΟΣ ΑΜΕΣΑ, αλλά και στο μέλλον, για αυθεντική λαϊκή έκρηξη.

ΟΤΑΝ σαν μοναδικό στόχο έχεις να κάψεις την Αθήνα, να πλιτσικολογήσεις και να ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙΣ, τότε ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΣ κάθε διάθεση του κόσμου να κατεβεί ΑΜΕΣΑ στο δρόμο.

Οι οργανωμένες φωτιές και η τρομοκρατία των κουκουλοφόρων δεν άφηνε κανένα ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ για λαϊκή συμμετοχή, και έκλεινε κάθε μονοπάτι μαζικής έκρηξης.

Γι αυτό και η Αθήνα επί τρεις μέρες ήταν νεκρή από κόσμο, στο έλεος των κουκουλοφόρων.

Και όμως υπάρχουν ακόμα πολλοί «αριστεροί» που θεωρούν την κουκουλοφόρικη «εξέγερση», ΕΞΕΓΕΡΣΗ της νεολαίας, επειδή κάποιες «ομάδες κρούσης» των μαθητών (εντέχνως καθοδηγούμενες) έστηναν μπλόκα στους δρόμους…

Αυτή η τρομακτική και θεαματική προβοκάτσια (την πρόβαλαν θηριωδώς τα ΜΜΕ) «κατακάθισε» στη συνείδηση του ελληνικού λαού σαν «διάβολος» εκτονωτικός.

Έτσι ακόμα λειτουργούν τρομοκρατικά: «προβόκαραν προκαταβολικά τα ενδεχόμενα μελλοντικών εξεγέρσεων εδώ».

Αυτά τα λίγα…
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)