Δημοψήφισμα : Πανικός κατάρρευσης ή εκτέλεση εντολής

[Εξόριστος]

Το δημοψήφισμα του ΓΑΠ: Αυτοματισμός της κατάρρευσης ή εκτέλεση «εντολής»;




Η καταρρέουσα κυβέρνηση αιφνιδίασε τον πολιτικό κόσμο και τον ελληνικό λαό με το Δημοψήφισμα που εξήγγειλε, για τη νέα δανειακή σύμβαση, ο πρωθυπουργός- ανδρείκελο…

Ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος ψελλίζει αμήχανα…

Όλες οι καθεστωτικές δυνάμεις γνωρίζουν άριστα ότι ένα τέτοιο Δημοψήφισμα δεν θα σπείρει απλώς άγριες πολιτικές θύελλες, αλλά θα σημάνει και την τελειωτική και παταγώδη ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του καθεστώτος.

Είναι σίγουρο, και αυτό το γνωρίζουν ΟΛΟΙ, ότι ο ελληνικός λαός, θα πει ΟΧΙ στην κατοχική δανειακή Σύμβαση, όποιο δόλιο τέχνασμα και αν εφευρεθεί…

Ένα τέτοιο ΟΧΙ πετάει την Ελλάδα έξω από την ΕΕ, εκβιάζει και εξαναγκάζει τα καθεστωτικά κόμματα να «αγωνιστούν» για το ΝΑΙ στη δανειακή Σύμβαση, δηλαδή τα «ξεβρακώνει» κυριολεκτικά και προκαλεί ανεξέλεγκτο χάος: Οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό…

Γιατί, λοιπόν, ο ΓΑΠ πέταξε αυτή τη «βόμβα» που επιταχύνει, εντείνει και πυροδοτεί εκρηκτικά τους ρυθμούς κατάρρευσης του καθεστώτος;

Αναμφίβολα ΟΧΙ μόνο η κυβέρνηση των ανδρεικέλων βρίσκεται σε βαθύ αδιέξοδο και καταρρέει, σαν σκουληκιασμένο σύκο, αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΟ το καθεστώς με το κομματικό του τοπίο.

Από την άλλη, η λαϊκή ΟΡΓΗ παίρνει εκρηκτικές και ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ροπές και μορφές.

Σε τέτοιες καταστάσεις καταρρέουσας πτώσης οι καθεστωτικές δυνάμεις και ιδιαίτερα οι κυβερνητικές οδηγούνται σε ανακλαστικές κινήσεις όμοιες με εκείνες του παγιδευμένου και ανήμπορου ζώου.

Όλες οι κινήσεις της κυβέρνησης, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, έχουν αυτόν τον χαρακτήρα του πανικού, της αυθάδειας και της ηλιθιότητας που γεννάει ο πανικός.

Αποτελεί, συνεπώς, το Δημοψήφισμα του ΓΑΠ, ένα τέτοιο αυτοματισμό του αδιεξόδου και πανικού;

Πιστεύουμε ΟΧΙ.

α). Ο ΓΑΠ είναι πιόνι και εκτελεστής «εντολών». Σήμερα άλλωστε σε κανέναν πολιτικό δεν υπάρχει στοιχειώδης αυτοτέλεια και ανεξαρτησία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον ΓΑΠ.

Σήμερα κυβερνούν απευθείας οι «νταβάδες», ιδιαίτερα εκείνοι των διεθνών μαφιών του χρήματος. Οι κυβερνήσεις, τα κόμματα και οι καθεστωτικοί πολιτικοί είναι οι «μαϊντανοί» τους, τα διακοσμητικά τους ντεκόρ…

β). Αυτοί, λοιπόν, οι «νταβάδες» και τα επιτελεία τους δεν θα έβαζαν μια τέτοια «βόμβα» (Δημοψήφισμα) επιτάχυνσης της κατάρρευσης του καθεστώτος. Δεν έχουν εξαντλήσει όλα τα «χαρτιά» τους, όπως αυτό των εκλογών (και άλλα) που ζητούν ΟΛΑ, πλέον, τα υπόλοιπα κόμματα.

Βεβαίως, σε τέτοιες στιγμές οξύτατης κρίσης κατάρρευσης, οι «νταβάδες» τρώγονται σαν τα σκυλιά και θα ήταν δυνατόν, μέσα από αυτόν το λυσσαλέο πόλεμο, να οδηγηθούν κάποιοι σε πράξεις τυχοδιωκτισμού, όπως το Δημοψήφισμα του ΓΑΠ.

Αυτή η εκδοχή φαίνεται όμως ότι δεν ανταποκρίνεται στα σημερινά ελληνικά πράγματα διότι το ΣΥΝΟΛΟ των ελληνικών κομμάτων και καθεστωτικών επιτελείων είναι αντίθετο με την αυτοκτονική πρωτοβουλία του Δημοψηφίσματος.

γ). Ο λυσσαλέος, ωστόσο, πόλεμος υπάρχει, διαρκώς εντεινόμενος, σε διεθνές επίπεδο και μάλιστα μεταξύ αμερικανικής αυτοκρατορίας και ΕΕ.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται προ των πυλών της κατάρρευσής τους και επιχειρούν, με νύχια και με δόντια, να ξεπεράσουν αυτήν τη δραματική τους κατάσταση σε βάρος όλου του άλλου κόσμου και ιδιαίτερα σε βάρος του πιο αδύνατου και προβληματικού ιμπεριαλιστικού πόλου: Της ΕΕ.

Η ΕΕ με τη σειρά της πτωχεύει τα αδύνατα καπιταλιστικά κλαδιά της για τη διάσωση των ισχυρών: Της Γερμανίας, κατά πρώτο λόγο.

Η Ελλάδα, ως πρώτο θύμα αυτής της κατάστασης, έχει οδηγηθεί (με τα κυβερνητικά της ανδρείκελα, αλλά και τη νομιμοποίηση που παρείχε το σύνολο των καθεστωτικών κομμάτων) σε χρεοκοπία και σε εν δυνάμει αποικία των Γερμανών.

Παράλληλα η Ελλάδα αποτελεί και τον πιο αδύνατο κρίκο της ΕΕ, έναν κρίκο που με το σπάσιμό του θα επιταχύνει τους ρυθμούς κατάρρευσης της ευρωζώνης και του Ευρώ.

Η κατάρρευση της ευρωζώνης και του Ευρώ είναι αναπόφευκτη. Αυτό ακριβώς το γεγονός επιδιώκει να εκμεταλλευτεί, προς όφελός του, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.

ΣΥΝΕΠΩΣ η ανώμαλη και παταγώδης κατάρρευση του ελληνικού καθεστώτος συμφέρει τους Αμερικανούς διπλά:

α). Προκαλεί θύελλες μέσα στην ΕΕ που μπορεί να τις αξιοποιήσουν κερδοσκοπικά…

β). Ισχυροποιεί τις επεμβάσεις τους στην Ελλάδα μετατρέποντάς την σε δική τους αποικία…

Συνθέτοντας όλο το παζλ καταλήγουμε: Ο ΓΑΠ, ως ηλίθιος, αλλά και πειθήνιος υπάλληλος των Αμερικανών προωθεί το Δημοψήφισμα, ενεργώντας κατ’ εντολήν των αφεντικών του…

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Οι υποκριτές των Βρυξελλών



Οι κατοικοεδρεύοντες απατεώνες των Βρυξελλών χαρακτήρισαν απάτη το δημοψήφισμα που προανήγγειλε ο κατοχικός πρωθυπουργός (*). Μάλιστα, υψηλόβαθμος κοινοτικός παράγοντας διαβεβαίωνε ότι ουδέποτε ο πρωθυπουργός ή κάποιος συνεργάτης του, έθεσε, υπονόησε, ή πρότεινε, να περάσει η δανειακή σύμβαση από δημοψήφισμα:

«Δεν είναι δυνατόν μια χώρα, είπε το ανώτατο στέλεχος των Βρυξελλών, που δεν πέρασε την συμμετοχή της στην ένωση και στο κοινό νόμισμα από δημοψήφισμα, να θέλει να κάνει κάτι τέτοιο για μια δανειακή σύμβαση».

Λησμόνησε να μας πει ότι η δανειακή σύμβαση είναι ο ολοκληρωτικός πλειστηριασμός μας.

Ώστε, λοιπόν, έτσι; Έπρεπε να κάνουμε δημοψήφισμα για να μπούμε στην ευρωπαϊκή ένωση και στο κοινό νόμισμα; Το είχαν προβλέψει αυτό οι σχεδιαστές της Ένωσης και του ευρώ; Είχαν την εντιμότητα (σπανίζει στο είδος τους) και την ειλικρίνεια (είναι ανύπαρκτη) να ζητήσουν από τους ευρωπαϊκούς λαούς - οι εκλεγμένοι ηγέτες είναι απλά εκτελεστικά όργανα των παρασκηνιακών παραγόντων - να απαντήσουν με ένα ναι ή ένα οχι, αν θέλουν τη συμμετοχή τους στην ένωση και την ένταξη στο κοινό νόμισμα;

Πώς και δεν ακούστηκε ποτέ από τις Βρυξέλλες ή από κάποιον άλλο "ανώτατο", ότι απαραίτητη συνθήκη ένταξης στην ευρωπαϊκή ένωση και το κοινό νόμισμα είναι η διενέργεια δημοψηφίσματος και το θυμήθηκαν τώρα; Τότε δεν ήξεραν ότι υπάρχουν τα δημοψηφίσματα και τα θυμήθηκαν τώρα που τους ενοχλούν;

Αν αυτό που τους βγήκε και τους βρήκε (το δημοψήφισμα) είναι απάτη, γιατί δεν ήταν απάτη και η ένταξή μας στην ένωση και το νόμισμά της; Το πώς μαγειρεύτηκαν τα επαρκή (σε εισαγωγικά) οικονομικά μας στοιχεία είναι σε όλους γνωστό. Η αμερικανική Goldmann Sachs πληρώθηκε αδρά, όχι βέβαια εν αγνοία της πολιτικοοικονομικής δραστηριότητας - καλύτερα ραδιουργίας - των Βρυξελλών.

Έπαιξαν και έχασαν οι ευρωπαίοι εταίροι μας. Οι αγγλοαμερικανοί είχαν την Ελλάδα "κρυφό άσσο" στο μανίκι. Τους έκαψαν, αλλά κάηκε και η Ελλάδα. Όπως κάηκε η στερλίνα πριν λίγα χρόνια και σχεδόν, έτοιμο ήταν (ή είναι) να καεί και το δολλάριο.

Και έρχονται τώρα να μας κατηγορήσουν για νέα "απάτη" οι υποκριτές των Βρυξελλών. Φαίνεται ότι δεν ήξεραν ότι όποιος σπέρνει θύελλες, θερίζει ανέμους. Και αν ο θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη. Όπου στην προκειμένη περίπτωση, νοικοκύρης δεν είναι ο πρωθυπουργός των συμβολαίων του θανάτου μας. Είναι αυτός ο δύσμοιρος λαός και οι αφανείς άγιοι που γεννοβολά ο τόπος. Βεβαίως, τώρα άλλα βάσανα μας περιμένουν. Θα φροντίσουν γι΄ αυτά οι αγγλοαμερικανοί φίλοι μας και τα εισαγωγικά παραλείπονται.

(*) Βλέπε http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=102300&catID=11

[Δευκαλίων]

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2011/10/blog-post_3480.html

ΟΧΙ στον Εκβιαστή, ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα!



Ο Εκβιασμός σταμάτησε να γίνεται πλέον στην Βουλή και άρχισε να γίνεται στον Ελληνικό Λαό!
Τι εννοούμε; Μέχρι σήμερα ο Γιώργος Παπανδρέου εκβίαζε την Βουλή με το γνωστό «Βουλευτές είτε ψηφίζετε ΝΑΙ είτε χρεοκοπούμε». Από σήμερα αλλάζει το τροπάρι «Ελληνικέ Λαέ είτε ψηφίζετε ΝΑΙ, είτε χρεοκοπούμε».
Απλά είναι τα πράγματα. Ο άνθρωπος είναι κοινός εκβιαστής!
Γνωρίζει ότι η περιβόητη συμφωνία, που λέει ότι πέτυχε στις 27η Οκτωβρίου, είναι ένα γράμμα κενό. Δεν υπάρχει συμφωνία γιατί δεν υπάρχει το τεχνικό κείμενο που να ορίζει πως, που και σε ποια ομόλογα θα γίνει το κούρεμα κλπ. Και αυτό το κενό συμφωνίας το βάζει σε δημοψήφισμα.
Απλά είναι τα πράγματα. Δεν υπάρχει συμφωνία, η χώρα βαδίζει σε χρεοκοπία και ο Γιώργος Παπανδρέου εκβιάζει για να χρεώσει στον Ελληνικό Λαό την αποτυχία του.
Θα...
μας τρελάνουν με ψεύτικα διλήμματα, με ψεύτικους εκβιασμούς. Σήμερα διακυβεύεται η ανεξαρτησία της Πατρίδας και αυτοί κατεβαίνουν σε δημοψήφισμα για να εκβιάσουν!
Εμείς αταλάντευτα λέγαμε ΟΧΙ στο μνημόνιο και τώρα λέμε ΟΧΙ στον Εκβιαστή,
ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα.

[Δίκτυο Ιθάκης]

Δίκτυο Ιθάκης
http://www.ithacanet.gr/

Δημοψήφισμα με ερώτημα: Γκρεμός ή Ρέμα;


Στην εικόνα: η σημαία της "φιλικής εταιρείας"."Ελευθερία ή Θάνατος".

Το καθεστώς και όχι μόνο η κυβέρνηση οδηγούν το λαό σε κατάσταση απόλυτης εξαθλίωσης και, βήμα προς βήμα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ανεξέλεγκτες καταστάσεις, χάους, χρεοκοπίας, σύγχισης, σκοταδισμού και βίας. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια δικτατορική κυβέρνηση "προσωπικοτήτων" και "εθνικής ανάγκης".

Είναι η δεύτερη φορά, μέσα σε λίγους μήνες, που η ολόπλευρη αντίσταση του λαού οδηγεί το πολιτικό σύστημα στα όρια της χρεοκοπίας του.

Η ξεκάθαρη έκφραση άποψης του λαού, στις 28 Οκτωβρίου έδειξε την πλήρη απαξίωση όλων των συνιστωσών του ολιγαρχικού πολιτεύματος.

Το κομματικό σύστημα, που είτε με την πράξη του είτε με τη σιωπή του εκχώρησε, επισήμως, εθνική κυριαρχία στις χρηματοπιστωτικές αγορές, οδηγεί το λαό σε εμφύλιο πόλεμο, μέσω πλαστών και διχαστικών διλημμάτων.

Ένα ερώτημα του τύπου "ναι ή όχι στις εντολές των βρυξελλών και των αγορών" τίποτα δεν μπορεί να προσφέρει στο αδιέξοδο που δημιούργησαν όλοι μαζί, ντόπιοι και ξένοι ολιγάρχες και πολιτικοί υπηρέτες.

Το πραγματικό ερώτημα που θέτουν είναι: "Θέλετε γκρεμό ή ρέμα;"

Και μαζί με τη δημιουργία διχασμού και αδιεξόδων, μετά το "μαζί τα φάγαμε", προσπαθούν, ξανά, να καταστήσουν συνένοχο τον πολίτη στα δικά τους εγκλήματα.

Το "δημοψήφισμα" δεν είναι δικό μας θέμα.

Η απάντηση στις μεθοδεύσεις είναι απλή:

- Τα ερωτήματα τα θέτει ο λαός και όχι οι Τσολάκογλου όλων των αποχρώσεων, που, ακόμα, επιμένουν να λένε πως έχουμε "δημοκρατία".
- Θέλουμε Συνταχτική Εθνοσυνέλευση και δημοψήφισμα, με το καθαρό ερώτημα: "Θέλετε ένα πολίτευμα όπου τους νόμους θα ψηφίζει ο λαός και οι εκπρόσωποι θα είναι ανακλητοί; ΝΑΙ ή ΟΧΙ;"
- Θέλουμε ένα πολίτευμα, όπου ένα του άρθρο θα γράφει: "Το χρήμα είναι δημόσιο αγαθό και η τράπεζα που το παράγει ανήκει στο λαό, με μία μη μεταβιβάσιμη μετοχή σε κάθε ενήλικο πολίτη".

Αν η Ευρώπη, οι πολίτες της, επιθυμούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα μας, όπως το έχουν ξανακάμει στο παρελθόν, "μία μετοχή σε κάθε ευρωπαίο πολίτη, στην ΕΚΤ".

Την ώρα που αυτοί με τα παιχνίδια τους, οδηγούν τους ανθρώπους, στα άκρα των γκρεμών και των ρεμάτων, εμείς καλλιεργούμε, ξανά, τη γη, παράγουμε τρόφιμα, μοιραζόμαστε, βοηθάμε ο ένας τον άλλο, λειτουργούμε ειρηνικά, κι έτσι προετοιμαζόμαστε για τη νίκη, στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι "αγορές" εναντίον μας.

Ζούμε σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας. Με τον τρόπο που ξέρουμε. Με τον τρόπο που η πατρίδα και οι άνθρωποι της έχουν λειτουργήσει σε συνθήκες κατοχής και δικτατορίας.
Έχουμε πολλά να μοιράσουμε. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Τη λύση θα δώσει ο λαός.

Κάποτε είμαστε, αριστεροί ή δεξιοί, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, πιστοί ή άθεοι, ένστολοι ή αστόλιστοι.
Σήμερα, είμαστε ανώνυμοι. Είμαστε πολλοί. Είμαστε παντού.
Μέχρι τη λευτεριά των ανθρώπων και την ανεξαρτησία της πατρίδας.

Η απελευθέρωση του πλανήτη από τους τοκογλύφους επαφίεται στον πατριωτισμό των ελλήνων. Το έχουμε ξανακάνει και σε καιρούς πολέμου και σε καιρούς ειρινικής δημιουργίας και ανάτασης.

Ναι, το πείραμα τους θα πετύχει: Ο έλληνας, Le Grec, θα είναι ο άνθρωπος του μέλλοντος. Με τον δικό μας τρόπο, όμως.

Όσοι πιστοί στις αρχές της (άμεσης) δημοκρατίας, παρακαλούνται να δηλώσουν την παρουσία τους. Οργώνοντας τη γη στους ουρανούς. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη, για πίστη στον εαυτό μας και τον άνθρωπο. Να δώσουμε τον όρκο για μια νέα Φιλική Εταιρεία, με έμφαση στο πρώτο συνθετικό: Τη φιλία.


Η απελευθέρωση στηρίζεται στην αποκατάσταση σχέσεων, με βάση τη φιλία.

σχόλιο του BBC, στο άκουσμα των εξαγγελιών Τσολάκογλου:

«Το δημοψήφισμα για τους Έλληνες θα είναι σαν να ρωτάνε τις γαλοπούλες αν θέλουν να ψηθούν τα Χριστούγεννα».

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Κλασσικοπερίπτωση:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/11/blog-post.html

Η βλακεία, το δημοψήφισμα και τα κίβδηλα διλήμματα των εργολάβων της καταστροφής



Α΄Περί βλακείας

Σε μια κλειστή κοινωνία όπου όλοι θεωρούνται ένοχοι, το μόνο έγκλημα είναι να σε πιάσουν. Σε έναν κόσμο κλεφτών, η μόνη αμαρτία είναι η βλακεία.
(Hunter S. Thompson, 1937-2005)

"...Τι εννοούμε όμως με τη λέξη «βλακεία»; Η έννοια, αν και είναι ενστικτωδώς γνωστή σε όλους, μοιάζει να ξεφεύγει από οποιονδήποτε θεωρητικό ορισμό. Δεν είναι απλώς το αντίθετο της εξυπνάδας, γιατί υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι που, κάποιες φορές, συμπεριφέρονται σαν βλάκες.
Ο μοναδικός που κατάφερε να δώσει έναν πειστικό ορισμό στη βλακεία ήταν, το 1988, ο ιστορικός και οικονομολόγος Κάρλο Τσιπόλα: βλάκας είναι αυτός που προκαλεί ζημιά σε κάποιον άλλο αλλά παράλληλα δεν πετυχαίνει κάποιο πλεονέκτημα για τον εαυτό του ή ακόμα και υφίσταται ζημιά και ο ίδιος. «Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες χρήματος, χρόνου, ενέργειας, ησυχίας και καλής διάθεσης, λόγω των απίθανων πράξεων κάποιου παράλογου πλάσματος που μας τυχαίνει τις πιο απρόσμενες στιγμές και ζημιώνει, ακυρώνει και δυσκολεύει τη ζωή μας, χωρίς να έχει απολύτως τίποτα να κερδίσει από τις πράξεις του», γράφει ο Τσιπόλα. Ένα πράγμα είναι λοιπόν ξεκάθαρο: η βλακεία έχει μια ευκρινή κλίση να μεταφράζεται σε πράξεις, και αυτό την καθιστά επικίνδυνη...
.. «Η εξουσία αποβλακώνει», έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε. Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι, οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικούς, οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση. Με αυτό τον τρόπο όποιος βρίσκεται στην εξουσία καταλήγει να διαπράττει κατά γενική ομολογία τις μεγαλύτερες ανοησίες. Άλλωστε η εξουσία (πολιτική, οικονομική ή γραφειοκρατική) αυξάνει το βλαπτικό δυναμικό ενός βλάκα.
(απο το focus)

Β΄Περί δημοψηφισμάτων

Είναι χαμένος χρόνος να ασχοληθεί κανείς με την ανάλυση της "πολιτικής σκέψης" του Παπανδρέου , πόσο μάλλον να ..εμβαθύνει στην χθεσινή του απόφαση να καταφύγει δήθεν στην "λαϊκή ετυνηγορία" μέσω ενός δημοψηφίσματος ζητώντας απο τον ελληνικό λαό να "εγκρίνει" τη νέα δανειακή σύμβαση.
Το διακύβευμα, όπως τουλάχιστον εκφράσθηκε απο τον "χρήσιμο ηλίθιο" της Νέας Τάξης Πραγμάτων και κατά καιρούς αναπαράθηκε με άλλη σύνταξη απο τα συνοδοιπορούντα κομματικά κρόσια του κοινοβουλίου, δεν είναι μόνο κίβδηλο αλλά και βαθύτατα προκλητικό και επικίνδυνα παραπλανητικό.
Αυτός λοιπόν που πρίν κάτσει στην πρωθυπουργική καρέκλα, έτρεχε δεξιά και αριστερά διαλαλώντας ότι κυβερνά μια χώρα διεφθαρμένων και τεμπέληδων,αυτός που έβαλε δίπλα του σαν αντιπρόεδρο τη σχηματοποίηση της πνευματικής παχυσαρκίας και της χυδαιότητας να ξερνά στα μούτρα μας κάθε είδους εμετικό χαρακτηρισμό, αυτός που εμφανίστηκε ως "πρόδρομος" της παγκόμιας διακυβέρνησης και που εν τέλει μας οδήγησε σαν πρόβατα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του γνήσιου και ανόθευτου καπιταλισμού,είναι εκείνος που ζητά απο τους διεφθαρμένους, τους τεμπέληδες, τους κοπρίτες, τους απολίτιστους ιθαγενείς μιας αποικίας , να συναινέσουν στο απεχθέστερο έγκλημα που οργάνωσαν τα αφεντικά του.
Ο "χρήσιμος ηλίθιος" της Αμερικής και κάθε άλλου συνδιαχειριστή της νεώτερης έκδοσης της Νέας Τάξης Πραγμάτων, νομίζει ότι εκβιάζοντας τον λαό, θα κερδίσει την εκτίμηση των εντολέων του και θα ακυρώσει την απόφασή τους να τον πετάξουν στα σκουπίδια.

Είναι λοιπόν προφανές ότι το διακύβευμα για τους Έλληνες δεν είναι αν θα μείνουμε ή όχι στο Ευρώ , στην Ε.Ε , στο ΝΑΤΟ και σε κάθε άλλο παραμάγαζο της "Νέας Εποχής", αλλά το άν θα διαλέξουμε ένα άλλο σύστημα απο αυτό που μέχρι χθές μας νανούριζε με "κεϊνσιανισμούς" , "σοσιαλδημοκρατίες" , "κοινωνικούς νεοφιλελευθερισμούς",λαϊκές ψευτορθόδοξες μαυρομώβ καραμούζες ή ρόζ αριστεροδέξιους "ριζοσπαστισμούς".

Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία που έχουμε σαν λαός να κάνουμε το απαραίτητο για την εθνική και προσωπική επιβίσωσή μας βήμα.Ένα βήμα που θα μας πληγώσει αλλά θα μας πάει μακρυά απο όλη αυτή τη λοιμογόνο κοπριά του ευρωατλαντικού στάβλου.
Είναι η ευκαιρία να δείξουμε όχι μόνο στον Παπανδρέου αλλά και στους υπόλοιπους ψευτοπατριώτες λιμοκοντόρους της "δημιουργικής καταστροφής", ότι όταν ο Έλληνας λέει "ΟΧΙ" το εννοεί .Και το "ΟΧΙ" που είπαμε προχθές δεν ήταν απλώς μια έκφραση δυσαρέσκειας στους σημερινούς ντόπιους εργολάβους της καταστροφής και τους ξένους τοποτηρητές, ήταν το σύνθημα της έναρξης ενός εθνικοαπελευθεωτικού αγώνα με πατριωτικά και ταξικά χαρακτηριστικά .Ενός αγώνα εναντίον εκείνων που τρέφουν με το αίμα και τις σάρκες μας το πτωματοφάγο καπιταλιστικό σύστημα.Ενός αγώνα τελικά εθνικής και προσωπικής επιβίωσης που δεν θα είναι εύκολος και ανώδυνος αλλά που θα φέρει με την βοήθεια του Θεού το χαμόγελο και την ελπίδα στα χείλη μας και την ηρεμία στις καρδιές μας.
Για μας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν η χθεσινή κίνηση του Παπανδρέου ήταν αποτέλεσμα αμερικανικών πιέσεων ή μια απο τις συνηθισμένες πολιτικάντικες κουτοπονηριές των γενίτσαρων της σοσιαλδημοκρατίας.Αυτό που έχει σημασία είναι να μην σταθούμε στη μέση της φωτιάς που άναψε ο ίδιος παίζοντας με τα σπίρτα που του έδωσαν οι Αμερικάνοι προστάτες του.
Αν τα επιτελεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων και του παγκόσμιου κεφαλαίου, έβαλαν έναν ανόητο να πυρπολήσει το υποκατάστημα που ίδρυσαν οι ίδιοι και ονόμασαν κατ΄ευφημισμόν Ε.Ε ,εμείς δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια , ούτε θα εξουσιοδοτήσουμε τον Παπανδρέου να μας χρησιμοποιήσει σαν καύσιμο σε αυτή την φωτιά που ό ίδιος άναψε.
Η βλακεία του κατοχικού μας κυβερνήτη , παρήγαγε χωρίς να το θέλει και κάτι καλό.Θα αναγκαστούν τώρα να αποκαλυφθούν, όλοι όσοι πουλούσαν "φύκια για μεταξωτές κορδέλες", δηλαδή αυτοί που έκρυψαν με έναν στείρο "αντιπαπανδρεϊσμό", την ιδεολογική τους συγγένεια με αυτό το σκυλολόϊ του Άδη.
Δεν παλεύουμε εναντίον των μνημονίων , των νέων δανειακών συμβάσεωνκαι κάθε άλλου δαιμονοειδούς λαοκτόνας παγίδας.Παλεύουμε εναντίον εκείνων που τα σχεδιάζουν όλα αυτά με μοναδικό σκοπό την αναγέννηση του καπιταλισμού με την γνήσια και ανόθευτη μορφή του.
Παλεύουμε εναντίον εκείνων που μας προτείνουν να δεχτούμε ως σωτήριο το "ξεψείριασμα" στους θαλάμους αερίων του Δ΄Ράϊχ.
Παλεύουμε εναντίον αυτών που λένε ότι η παγκόσμια φυλακή που έκτισαν , θα έχει καλό συσσίτιο και πως δεν έχουμε άλλη επιλογή απο το να δεχτούμε τον εγκλεισμό μας σε αυτήν.

Ήλθε η ώρα να τους δείξουμε ότι δεν είμαστε απλώς εξοργισμένοι φωνακλάδες, η γενικώς και αορίστως αγανακτισμένοι πολίτες , αλλά απόγονοι Μαρτύρων και Αγωνιστών που θα υπερασπιστούν γι άλλη μια φορά επιτυχώς "την πίστιν του Χριστού την Αγίαν και της πατρίδος την ελευθερίαν".

[ΘΥΜΙΟΣ]

Μας καλούν να επιλέξουμε το δήμιο που θα μας αποτελειώσει



Τέτοιο «όνειδος» δεν το έχει ξαναζήσει η ελληνική, αλλά και η παγκόσμια ιστορία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα καταγραφεί στην ιστορία σαν το πιο στιγματισμένο πρόσωπο: Σαν το πρόσωπο που ανύψωσε τον εφιάλτη της κατοχής σε πολιτική και ηθική αξία και τη συνήθεια του αίσχους σε αρετή.

Θα περάσει στην ιστορία σαν ο πρωθυπουργός ο οποίος ηδονιζόταν με τη δοσίλογη μοχθηρία του, το αύθαδες ψεύδος του και τους ασύστολους τρομοκρατικούς εκβιασμούς του…

Μέχρι χθες το ανδρείκελο και η κυβέρνησή του έθεσαν πολλά εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα: «Μνημόνιο ή χρεοκοπία», «τρόικα ή χρεοκοπία», «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία», «κούρεμα ή χρεοκοπία», κ.λπ…

Για όλα αυτά τα αλυσιδωτά εγκλήματα της κατοχής μας δεν διατυπώθηκε καμιά ΑΠΟΛΥΤΩΣ «δημοκρατική ευαισθησία» στο να ερωτηθεί ο λαός και να εκφραστεί μέσα από ένα Δημοψήφισμα…

Τώρα που ανακηρύχθηκε και επισήμως πλέον η πτώχευση και η αποικιοκρατικοποίηση της χώρας (αυτό σημαίνει το «κούρεμα του χρέους» και η «Δανειακή Σύμβαση»), θυμήθηκαν τα ανδρείκελα τον ελληνικό λαό!!!!!

Τον θυμήθηκαν για να υλοποιήσουν τον επίλογο των εφιαλτικών εκβιασμών: Να επιλέξει ο λαός ΤΩΡΑ, που έχει υπογραφεί και επισημοποιηθεί η ληξιαρχική πράξη της χρεοκοπίας και του θανάτου του, τον αποικιοκράτη ΛΗΣΤΗ και ΔΗΜΙΟ που επιθυμεί: Τον Γερμανό ιμπεριαλιστή της ΕΕ ή τον Αμερικανό της καταρρέουσας αυτοκρατορικής υπερδύναμης…

Ο νέος τρομοκρατικός εκβιασμός του ανδρείκελου-πρωθυπουργού που τίθεται με το «δημοκρατικό» Δημοψήφισμα απαστράπτει: Αμερική ή ΕΕ (Γερμανία), Σκύλα ή Χάρυβδη, ο Ευρωπαίος δήμιος και ληστής ή ο υπερατλαντικός…

Όσοι επιχειρούν να ερμηνεύσουν την «κίνηση» του ΓΑΠ, με βάση τη βλακεία του, το κάνουν από πολιτική δολιότητα και σκοπιμότητα. Δεν θέλουν να πούνε ανοικτά ότι αυτή η «κίνηση» είναι διατεταγμένη και σκηνοθετημένη από τα αφεντικά του Γιωργάκη, τους Αμερικανούς: ενταγμένη μέσα στον ενδοϊμπεριαλιστικό Παγκόσμιο, Χρηματιστηριακό Πόλεμο, που μαίνεται αγρίως…

Σχετικό άρθρο:
Το δημοψήφισμα του ΓΑΠ: Αυτοματισμός της κατάρρευσης ή εκτέλεση «εντολής»;
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6066

Έχουμε άγρια πολεμική σύγκρουση ανάμεσα στους τομείς και στις περιφέρειες του πλανητικού ιμπεριαλιστικού πλέγματος, μια πολεμική σύγκρουση που προσλαμβάνει εκρηκτικές και ΚΑΘΟΛΙΚΕΣ διαστάσεις, λόγω της ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ κρίσης κατάρρευσης του καπιταλισμού: Είναι ΑΥΤΟ που θέλουν να αποκρύψουν οι καθεστωτικές δυνάμεις κάθε κοπής και χρώματος.

Γι αυτό καταφεύγουν σε ψυχαναλυτικές ερμηνείες, γύρω από τις προσωπικές ιδιότητες και την βλακεία του πρωθυπουργού-ανδρείκελου.

Μόνο που αποφεύγουν να πούνε το ΓΙΑΤΙ αυτός ο ηλίθιος πρωθυπουργός κατάφερε τόσα πολλά εγκλήματα και παγίδευσε τους «έξυπνους» στην επικύρωση και νομιμοποίηση των εγκλημάτων του…

Διατεταγμένος εκτελεστής των «συμβολαίων θανάτου» της Ελλάδας και του λαού της ήταν ο ΓΑΠ. Αυτό το αντιλαμβάνονται πλέον και οι βλάκες…

Τα καθεστωτικά κόμματα το γνώριζαν πολύ καλά, γι αυτό έβαλαν ισχυρές πλάτες…

Τώρα τα καθεστωτικά κόμματα απλώς βλέπουν ότι το «ευφυές» και όχι «βλακώδες» (από την πλευρά των αφεντικών του ΓΑΠ είναι «ευφυές») αυτό εκβιαστικό δίλημμα απειλεί με ταχεία κατάρρευση και τα ίδια, γι αυτό έχουν πανικοβληθεί και σκούζουν υστερικά.

Γι αυτό ωρύονται ότι κινδυνεύει η ένταξή μας στην ΕΕ και ζητούν από κοινού την κατοχύρωση της «δανειακής Σύμβασης», μέσω μιας κυβέρνησης «Εθνικής Σωτηρίας» (Βάσω) και εκλογές…

Τα καθεστωτικά κόμματα και οι «ευρωπαϊστές» πασόκοι έχουν επιλέξει σταθερά και από πολύ παλιά το στρατόπεδο των ληστών και δημίων μας: Το λάκκο των λεόντων της ΕΕ και του Ευρώ…

Γι αυτό νομιμοποίησαν και επικύρωσαν ΟΛΑ τα εγκλήματα αυτής της κυβέρνησης που οδηγούσαν στην κατοχή μας από τα ευρωπαϊκά ιμπεριαλιστικά κέντρα: τρόικα, Μνημόνια, Μεσοπρόθεσμα, χρεοκοπία…

Ο Αντώνης Σαμαράς, τώρα συνειδητοποίησε την απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και την «καταστροφή» που έρχεται;



ΤΩΡΑ που έχει επισημοποιηθεί και επικυρωθεί, και από τον ίδιο πάρα πολλές φορές, η καταστροφή και ΚΑΤΟΧΗ μας «ξύπνησε» ο Σαμαράς;

«Ξύπνησαν» ΟΛΟΙ αυτοί ΤΩΡΑ που απειλείται με ΑΜΕΣΗ κατάρρευση το καθεστώς που υπηρετούν, συνακόλουθα κινδυνεύουν και οι ίδιοι με γενική ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ και αφανισμό;;;

Το πιο πιθανό είναι να καταρρεύσει ΑΜΕΣΑ αυτή η κυβέρνηση και να υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί περί κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» και συναινετικών σχημάτων…

Όπως, όμως και να έχει, για τον ελληνικό λαό δεν μπορεί να τεθεί δίλημμα επιλογής του ΔΗΜΙΟΥ που θα τον αποτελειώσει…

Με την αγωνιστική του πράξη στο ΔΡΟΜΟ και την ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ του πρέπει να απαντήσει ο λαός στις τακτικές του ενδοϊμπεριαλιστικού πολέμου και στις εκλογικές μανούβρες των καθεστωτικών στρατών…

Το αλληλοφάγωμα των καθεστωτικών δυνάμεων και η κατάρρευσή τους πρέπει να αξιοποιηθεί προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, ισχυροποίησης και ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ του λαϊκού κινήματος και ΟΧΙ προς την κατεύθυνση των εκλογικών παιχνιδιών…

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Ορισμένες σκέψεις
Γράφει
Ο Νίκος Μπογιόπουλος



1) Με την κίνηση περί δημοψηφίσματος ο Παπανδρέου και οι υποστηρικτές του πρωθυπουργού ομολογούν έμμεσα ότι επιχείρησαν να παίξουν αξιοποιώντας το «μέσα ή έξω από την ΕΕ» ως εκβιαστικό δίλημμα για ίδιον όφελος. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο είναι που τους κατηγορούν οι υπόλοιπες αστικές δυνάμεις.

Αλλά εδώ αξίζει να σταθούμε:
*
α) Να που το «μέσα ή έξω από την ΕΕ» από μόνο του δεν είναι και τόσο «επαναστατικό», όπως θέλουν να το παρουσιάζουν ορισμένοι. Στα δύσκολα γι' αυτούς μπορούν να το θέτουν ακόμα και οι αστοί εφόσον εκτιμούν ότι έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Αρα, το «έξω από την ΕΕ» είναι ανατρεπτικό, μπορεί και πρέπει να είναι τέτοιο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν οδηγεί σε μια άλλου τύπου αστική διαχείριση.
*
β) Από τη στιγμή που η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι φτάνουν, είτε ευθέως είτε διά της τεθλασμένης, να ανασύρουν στο προσκήνιο (και να τσακώνονται γι' αυτό) μια στρατηγική τους επιλογή, όπως είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, σημαίνει ότι το σύστημά τους, μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή οργή, έχει απολέσει αρκετά από τα «οχυρωματικά έργα» που έχει στήσει για να διατηρείται στην εξουσία.

Οτι, δηλαδή, μια σειρά από τις ασφαλιστικές δικλίδες που κάθε εξουσία διαθέτει, ώστε τη στιγμή της κρίσης να μη χτυπηθεί το σύστημά της στους ακρογωνιαίους λίθους του, έχουν καταρρεύσει.

Με άλλα λόγια, και μόνο η ανακίνηση θέματος «ΕΕ» σήμερα στην Ελλάδα από πλευράς αστικού πολιτικού κόσμου δείχνει ότι οι «από πάνω» έχουν σοβαρή δυσκολία να κυβερνούν όπως πριν.
***
2) Δεδομένης της ελαχιστοποίησης έως εκμηδενισμού της σχετικής αυτοτέλειας που έχει το πολιτικό σύστημα της άρχουσας τάξης από τα συμφέροντα που υπηρετεί, τίθεται το ερώτημα:
*
Η μερίδα της άρχουσας τάξης που είδε να εξυπηρετείται από την κίνηση Παπανδρέου, με τις άλλες μερίδες που μέσω των υπόλοιπων αστικών κομμάτων εκφράζουν την ολική διαφωνία τους στην έγερση έστω και εμμέσως ζητήματος περί την ΕΕ,
σε τι επίπεδο ενδοαστικής διαμάχης βρίσκονται;
***
3) Πολύ μιλούν για μια Ελλάδα «αδύναμο κρίκο» της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Τι να σκεφτεί κανείς;
*
α) Οτι στο πλαίσιο της ενδοϊμπεριαλιστικής διαμάχης, αυτού του αδυσώπητου πολέμου μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, από τη μια μεριά της Ουάσιγκτον και από την άλλη των Βρυξελλών, η Ελλάδα επιλέγεται ως πεδίο μιας σύγκρουσης όχι μόνο επί του οικονομικού αλλά και του γενικότερου γεωπολιτικού πεδίου;
*
β) Οτι στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης οι ενδοαστικές αντιθέσεις στην Ελλάδα δεν αποτελούν παρά μια ελάχιστη σμίκρυνση ή αντανάκλαση των γενικότερων ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που ενδεχομένως να εγκυμονούν επιδιώξεις για νέες ισορροπίες που αφορούν ευρύτερα στο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ ΗΠΑ - Ευρωζώνης...
***
Πρόκειται για ερωτήματα που φυσικά δεν πρόκειται να απαντηθούν με ευθύ τρόπο από το πολιτικό κατεστημένο της ολιγαρχίας και τα κόμματά της.

Τα τελευταία, με ή χωρίς δημοψήφισμα, με ή χωρίς εκλογές, με ή χωρίς «συναινέσεις», με ή χωρίς «κυβερνήσεις εθνικής σωτηρίας», ήταν, είναι και θα είναι πάντα προσανατολισμένα να βρουν εκείνο το «μόντους βιβέντι» ώστε να διαχειριστούν την κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, φορτώνοντάς την μέσα από πολιτικούς ελιγμούς στα μόνιμα θύματα - εργαζόμενους.
*
Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, ένα είναι το βέβαιο, στην Ελλάδα και στον κόσμο:

1) Οτι οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν την ενότητα όλων των μερίδων της πλουτοκρατίας εναντίον του λαού.

2) Οτι πέρα από τους ανταγωνισμούς τους, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι ενωμένα απέναντι στους καταπιεζόμενους όλου του κόσμου.
*
Και κάτι ακόμα:

Οτι η λαϊκή οργή και αγανάκτηση,
εφόσον πάρει την πολλαπλασιαστική δύναμη της οργάνωσης και του σχεδιασμένου ταξικού αγώνα, της αντίστασης και της αντεπίθεσης, είναι δυνατόν όχι μόνο να οξύνει τις αντιθέσεις μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων,
αλλά και να αξιοποιεί αυτές τις αντιθέσεις νικηφόρα για το λαό.

ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=2/11/2011&columnId=1821

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Τι κάνουμε με το Δημοψήφισμα;



http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/11/blog-post.html

Φίλος μου έθεσε το ερώτημα "τι κάνουμε με το Δημοψήφισμα;", που μας έθεσε ο αχυράνθρωπος της παγκόσμια νέας τάξης πραγμάτων και εντολοδόχος της επίσης παγκόσμιας διακυβέρνησης πρωθυπουργός μας. Προ ολίγων ημερών ακούσαμε και την βατικάνειαν "πνευματικήν" (εισαγωγικά απαραίτητα) ωδή να μας λέει ότι χρειαζόμαστε μια παγκόσμια οικονομική συνεργασία, λέει, για να μην υπάρχει το σημερινό χάσμα μεταξύ πλουσίων και πτωχών με τα συνοδά επακόλουθα. Λέμε εμείς, όπως αυτά της Ελλάδος.

Του απάντησα :

"Συνοπτικά, βρήκαν εμάς για να συνεχίσουν να παίζουν το πινγκ-πονγκ. Είμαστε το μπαλάκι του παιγνιδιού που παίζει η Ευρώπη με την Αμερική (αγγλοαμερικανοί vs γαλλογερμανών και στην εξέδρα έχουμε Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Λατινική Αμερική και κάτι από Αφρική. Είναι και το Τζαπάν).

Η απληστία θα τους φάει. Πάνε να φτιάξουν μια νέα αυτοκρατορία - ήταν πάντα η επιθυμία των Φράγκων - αλλά τώρα θα έχουμε κοσμοκρατορία. Οπωσδήποτε θα πρέπει να υπάρχουν και οι Θεματοφύλακες, όπως τότε επί Βυζαντίου, για να προστατεύονται τα σύνορα. Τότε όμως, επί Βυζαντίου τα σύνορα κινδύνευαν από τους βαρβάρους που υπήρχαν. Σήμερα ποιος βάρβαρος υπάρχει ώστε να απειλεί την εκκολαπτόμενη κοσμοκρατορία; Μάλλον κανείς.

Οπότε οι (υποψήφιοι) θεματοφύλακες αρχίζουν να αισθάνονται άσχημα. Διότι ο κοσμοκράτωρ θα τους δώσει μια περιοχή (φέουδο ή δουκάτο) από την οποία ένα μέρος των εσόδων θα κρατά ο θεματοφύλαξ-φοροεισπράκτωρ, αλλά τη μερίδα του λέοντος θα πρέπει να την καταθέτει στον κοσμοκράτορα. Άσε δε που η θέση του φοροεισπράκτορα θα είναι πάντα επισφαλής (βλέπε Μουμπάρακ, Σαντάμ, Σάχη, Καντάφι κλπ. κλπ.).

Εκεί έχει κολλήσει η υπόθεση και δεν μας βλέπω καλά γενικώς. Όχι ειδικώς μόνον εμάς.

Τι ψηφίζουμε στο δημοψήφισμα; Κορώνα κερδίζω, γράμματα χάνεις. Ουδείς να μην ψηφίσει. Όταν έπρεπε να θυμηθούν το λαό, τον είχαν γραμμένο. Τώρα που τον θυμήθηκαν, σειρά του λαού να τους "γράψει". Κάποτε μας ζήτησαν να πολεμήσουμε. Και πολεμήσαμε. Είπαν ότι "οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες", μετά μας πετσόκοψαν. Καιρός να τους δείξουμε, ότι ακόμη ξέρουμε να πολεμάμε τώρα όχι ανάμεσά μας.

Αυτά είχα να σου πω, φίλε μου. Κάνε το σταυρό σου και σήκωσε ψηλά τη σημαία."