Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Γιανναράς: Υμνητής του ιμπεριαλιστικού οράματος Νταβούτογλου

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 13, 2010 9:39 pm    Θέμα δημοσίευσης: Γιανναράς: Υμνητής του ιμπεριαλιστικού οράματος Νταβούτογλου Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γιανναράς: Υμνητής του ιμπεριαλιστικού οράματος Νταβούτογλου



Κάποιοι διανοούμενοι οι οποίοι πάντα ήταν κλεισμένοι στη γυάλα των εγκεφαλικών τους φαντασιώσεων αντιλαμβάνονται την πολιτική σαν παιχνίδι αφηρημένων ιδεών ή παιχνίδι σκακιστών.

ΟΛΟΙ αυτοί οι προφήτες των γραφείων και των εγκεφαλικών γυμνασμάτων περιστρέφονται πάντα, ειδωλολατρικά αγκυλωμένοι, γύρω από κατηγορικές προσταγές, δηλαδή γύρω από ηθικές αφαιρέσεις.


Για όλους αυτούς του «φιλοσόφους» της θέασης και τους «στοχαστές» της γυάλας οι κοινωνίες, οι οικονομικές τους δομές, ο τρόπος συγκρότησης και οργάνωσής τους, καθώς και τα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ αυτών των κοινωνιών ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ από το οπτικό τους πεδίο. Είναι σαν μην υπάρχουν.

Η Ιστορία για όλους αυτούς τους φαντασμένους υπερόπτες κινείται έξω και υπεράνω των κοινωνικών συστημάτων, έξω και υπεράνω από το οικονομικό και κοινωνικό ΕΙΝΑΙ, έξω και υπεράνω από το πλέγμα των διεθνών σχέσεων και εξαρτήσεων.

Και μια και η Ιστορία κινείται σε επίπεδο κατηγορικών προσταγών και αφαιρέσεων αυτοί αναλαμβάνουν το προφητικό έργο να κινηθούν και υπεράνω αυτής της αφηρημένης ιστορίας. Οχυρώνονται έτσι στον γυάλινο πύργο τους, στο υπερπέραν, και από εκεί, σαν δικαστές, κρίνουν και καυτηριάζουν τα πάντα, συνθέτοντας τις φαντασιώσεις τους σε πολύχρωμα και γυαλιστερά σοφίσματα και πλεκτά ηθικών αφαιρέσεων…

Αν, βεβαίως, τους κατεβάσεις από τη θεϊκή τους έδρα και τους τοποθετήσεις μέσα στη ζωντανή κοινωνία θα διαπιστώσεις τούτο το απλό: Όλοι αυτοί είναι κήρυκες του κατεστημένου, απολογητές του ισχυρού και λακέδες-υμνητές της δύναμης και των αυτοκρατορικών οραμάτων: Της Νέας Τάξης.

Μεγαλείο για όλους αυτούς τους νάρκισσους εντοιχισμένους στο εκλεκτό «εγώ» τους είναι η δύναμη, η ισχύ, οι στρατηγικές και τα οράματα της ιμπεριαλιστικής ισχύος!!!

Οι λαοί και οι καθυστερημένες κοινωνίες είναι τα σκύβαλα και οι άχρηστοι…

Η ιμπεριαλιστική κακουργία είναι το μεγαλείο και οι λαοί, καθώς και οι κοινωνίες που έχουν τσαλαπατηθεί από τις κακουργίες του ιμπεριαλιστικού «μεγαλείου» (τα θύματα δηλαδή) είναι η «σκουριά» και η «λέπρα»!!!


Τέτοιον τερατώδη και φρενοβλαβή αυτοκρατορικό ρατσισμό εκπέμπουν αυτοί οι «στοχαστές» της γυάλας, καμουφλαρισμένο με ωραιοποιημένα λόγια και πολύχρωμα μακιγιάζ: Άλλοι «αριστερά» και «προοδευτικά» περιτυλίγματα και άλλοι με στιλπνές ετικέτες «πατριωτισμού», «Ορθοδοξίας», «ιστορικής μνήμης» κ.λπ.

Ένας από αυτούς είναι ο Χρήστος Γιανναράς: Κατέχει εξέχουσα θέση στον Όλυμπο των Ελλήνων «στοχαστών» της γυάλας…

Το τελευταίο του άρθρο στην «Καθημερινή» ξεπερνάει και αυτόν ακόμα τον «νταβά»του: Τον Αλαφούζο (πάντα τον εξωραΐζει και «πλασάρει» τις επιδιώξεις του).

Τίτλος του άρθρου: Στρατηγική λογική κατέναντι αφασίας
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_13/06/2010_404393


Συνοπτικές παρατηρήσεις



Πρώτη παρατήρηση:

Το άρθρο του Γιανναρά είναι μια ανοικτή υμνολογία της στρατηγικής του Αχμέτ Νταβούτογλου.

Είναι τόσο γοητευμένος από αυτήν τη στρατηγική τής δύναμης ο Γιανναράς που δεν την εξυμνεί απλώς, αλλά την ανυψώνει σε «μεγαλείο», σε «όραμα».

Του διέφυγε μια μικρή λεπτομέρεια: Ότι το «όραμα» αυτό είναι το ιμπεριαλιστικό όραμα της Τουρκίας, δηλαδή ένα «όραμα» αυτοκρατορικής επέκτασης και επιβολής σε άλλους λαούς…

Είναι το «όραμα» μιας περιφερειακής δύναμης της Νέας Τάξης: «Μέρισμα» του αυτοκρατορικού «οράματος» των ΗΠΑ!!!

Γι’ αυτό ο Γιανναράς έχει εξυμνήσει, πάρα πολλές φορές, το αυτοκρατορικό» όραμα των ΗΠΑ, το «μεγαλείο» αυτής της χώρας, καθώς και το «μεγαλείο» των ανεπτυγμένων και «πολιτισμένων» ιμπεριαλισμών της Δύσης…

Με την ίδια λογική μιλάει και για το «όραμα» Νταβούτογλου…

Για το Γιανναρά ούτε καπιταλισμός υπάρχει, ούτε ιμπεριαλισμός, ούτε πλανητική κακουργία, ούτε Νέα Τάξη. Υπάρχει μόνο το «όραμα» του δυνατού, του ισχυρού, του αυτοκράτορα, δηλαδή του δυνάστη…

Για λαϊκά οράματα δεν τον ακούσαμε ποτέ να μιλάει…

Παρατήρηση δεύτερη:

Κατηγορεί την Ελλάδα γιατί δεν έχει ένα τέτοιο όραμα και Νταβούτογλου…

Εδώ ο Γιανναράς εξαφανίζει κυριολεκτικά την ιστορική συγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, τον αδύνατο και εξαρτημένο χαρακτήρα της εξέλιξης και ανάπτυξής του, την ολοκληρωτική υποταγή του στα ξένα κέντρα εξουσίας και της Ε.Ε. (που τόσο ένθερμος υμνητής της ήταν ο ίδιος ο Γιανναράς), καθώς και την ιστορική εξέλιξη και συγκρότηση της Τουρκίας, ως ισχυρού βραχίονα τους διεθνούς ιμπεριαλιστικού πλέγματος.

Είχε και η Ελλάδα ιμπεριαλιστικά «οράματα» παλιότερα, αυτά του μικρού δορυφόρου των ισχυρών της Δύσης. Αυτά τα «οράματα» του αδύνατου δορυφόρου έσβησαν μέσα σε μια νύχτα από τις δυνάμεις της Δύσης (που τόσο θαυμάζει ο Γιανναράς) και εξαφανίστηκαν παντελώς όταν η Ελλάδα «κλειδώθηκε» στο κάστρο της Ε.Ε.

Αυτή την εξέλιξη τη χειροκροτούσε και την υμνολογούσε ο Γιανναράς, τώρα έρχεται να μας πει ότι η Ελλάδα (ο υποταγμένος καπιταλιστικός δορυφόρος) δεν έχει οράματα και Πολιτικούς.

Αγνοεί ο άμοιρος ότι όταν είσαι κρίκος των ισχυρών και μάλιστα «αδύνατος κρίκος» ούτε ιμπεριαλιστικά «οράματα», ούτε ιμπεριαλιστικές «φιλοδοξίες», ούτε εθνική πολιτική μπορεί να έχεις, ούτε πολιτικούς: Υπαλλήλους και διεκπεραιωτές τρέφεις, «νταβάδες» και παράσιτα…


Παρατήρηση Τρίτη:

Τώρα ο Γιανναράς διαπιστώνει, αλλά δεν εξηγεί, την αθλιότητα των Ελλήνων πολιτικών:

«Υποτάσσουν πειθήνια τη στρατηγική τους στα θελήματα-βίτσια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ή σε παραγγελίες προμήθειας εξοπλισμών από Ευρωπαίους «προστάτες» τους. Και το κάνουν μόνο για να εξαγοράσουν εύνοια (με χειροπιαστά ανταλλάγματα) κάποιοι σπιθαμιαίοι επαγγελματίες της εξουσίας».


Ανακάλυψε την Αμερική ο Γιανναράς!

Το ΠΩΣ και το ΓΙΑΤΙ έφτασε ο ελληνικός καπιταλισμός εδώ δεν μας το εξηγεί. Το κρατάει μυστικό.

Τα «κακά» πρόσωπα» φταίγανε ή δεν υπήρχε ένας Έλληνας Νταβούτογλου…


Τα αφήνουμε, όμως, αυτά, είναι δύσκολα θέματα για το Γιανναρά.

Απλώς θυμίζουμε τούτο: Ο Γιανναράς δεν ήταν ένας από του λάτρεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.;

Αυτός δεν έθετε, ως πρότυπα ανάπτυξης και «μεγαλείου» την αυτοκρατορία και τις ισχυρές δυνάμεις της Δύσης;

Αυτός δεν εγκωμίαζε τις επιτεύξεις αυτών των διεθνών ληστών και κακούργων;

Αυτός δεν καυτηρίαζε κάθε λαϊκό αγώνα που ζητούσε «ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ», «ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ», «ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ» κ.λπ;

Έρχεται τώρα να μας πουλήσει πνεύμα και να μας πει ότι δεν έπρεπε να μπούμε τόσο βαθιά μέσα στο «μεγαλείο» και τα «οράματα» των ισχυρών που τόσο πολύ υμνούσε;

Από την «Καθημερινή» του Αλαφούζου, ο Γιανναράς, μας παραδίδει μαθήματα «πατριωτικής» τουρκοϋμνολογίας…

Θα δούμε πολλά ακόμα από αυτούς τους υπερόπτες «στοχαστές» της ιμπεριαλιστικής ισχύος και χλευαστές της «καθυστέρησης» των λαών.

ΟΛΟΙ αυτοί πάντα υπηρέτησαν το κατεστημένο. Οι πιο έξυπνοι, σαν τον Γιανναρά, αυτή τη δουλικότητα και τις αντιαισθητικές χειρονομίες τού υπηρέτη τα έντυσαν με φιλοσοφικά τεχνάσματα και περίπλοκες μυστικιστικές αλχημείες περιτυλιγμένες στο μαντήλι του αυτό-ικανοποιημένου ναρκισσισμού τους…
Επιστροφή στην κορυφή
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 13, 2010 10:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η ΑΦΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Ο κ. Γιανναράς επιχειρεί να μας κάνει μάθημα γεωστρατηγικής πολιτικής και μας φέρνει το παράδειγμα Νταβούτογλου με το βιβλίο "ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ - Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ" συγγραφέας του οποίου είναι ο Τούρκος Υπ. Εξ.

Συγκρίνει το δικό μας πολιτικό κατάντημα με αυτό της Τουρκίας. Αλλά ποιά σχέση μπορεί να έχουμε εμείς, από άποψη γεωστρατηγική, με την Τουρκία; Η οποία βρισκόταν πάντα σε θέση πλεονεκτική και όχι σε μόνιμα μειονεκτική, όπως η δική μας.

Εμάς και τους βαλκάνιους γείτονες μας έφτιαξαν για να προωθούν τα μεταξύ τους αντικρουόμενα συμφέροντα οι Αυστριακοί, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι και οι Ρώσσοι. Την Τουρκία - ένα κομμάτι της οθωμανίας - την ήθελαν "ατόφια", καθώς αυτή ήταν και η συμβουλή του ραδιούργου πολιτικού Μέτερνιχ (δόγμα της ακεραιότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας). Αν το ήθελαν, τότε που αναγνώρισαν τα βαλκανικά κράτη, Τουρκία δεν θα υπήρχε σήμερα. Την άφησαν για να τους παίζει σήμερα στα δάκτυλα της μιας χειρός. Όταν οι σύμμαχοι πάνε να τη στριμώξουν, τότε αυτή στρέφει την κεφαλήν προς τον βορριά. Όταν δε τα βρίσκει σκούρα από τα ψηλά, γνέφει προς δυσμάς.

Άντε λοιπόν μετά εμείς να κάνουμε το ίδιο έχοντας γείτονες τους Αλβανούς, τώρα τους "ματσεντόνες", σε λίγο θα βρεθούν μπροστά μας Βούλγαροι και Ρουμάνοι, με την Τουρκία να αποτελεί διαρκή πονοκέφαλο.

Αν αποφασίζαμε να διαβάσουμε όλοι το βιβλίο του Νταβούτογλου και να δεχθούμε αυτά που γράφει ο κ. Γιανναράς (σημ. χωρίς επιδερμικούς συναισθηματισμούς κλπ.), τότε θα είχαμε κατορθώσει το ακατόρθωτο : Η στρατηγική της αφασίας να αντικαταστήσει τη λογική. Μήπως αυτό δεν γίνεται σήμερα; Και μάλιστα, όπως γράφει ο ίδιος, "πιστεύοντας σε κάτι περισσότερο, σε πρόταση πανανθρώπινης εμβέλειας που κομίζει στην Ιστορία ο Ελληνισμός";
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Ταξιδιώτης
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 13, 2010 11:40 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΨΑΞΤΕ ΤΟ Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Διαβάστε και σχολίάστε παρακαλώ τον ΙΟ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. "Ο εχθρός του εχθρού μου' είναι ο τίτλος και μιλά για τις σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ. Προσωπικά κατέληξα ότι λένε πως πρέπει να είμαστε περισσότερο φιλότουρκοι παρά φιλοισραηλινοί αλλά μπορεί να κάνω λάθος. Άλλωστε αυτοί του ιου είναι ΚΑΙ φιλότουρκοι ΚΑΙ φιλοισραηλινοί ΚΑΙ φιλοαμερικανοί, οπότε πώς να βγάλω εγώ άκρη;

Πάντως η λεζάντα για την αναχώρηση του Mavi Marmara από την... Ισταμπούλ βγάζει μάτι!

Αλήθεια (αφού το ένθετο του ΙΟΥ στην εφημερίδα ανήκει) η Ελευθεροτυπία γιατί αναφέρεται -όταν δημοσιογραφικά απαιτείται- σε Κωνσταντινούπολη και όχι σε Ισταμπούλ;
Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 14, 2010 12:08 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Από το σημερινό "Παρόν"-13 Ιουνίου.
Α. Νταβούτογλου: «Το στρατηγικό βάθος» μιάς μεγαλοϊδεατικής παράκρουσης.
Καθηγητού Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου.



Την προπερασμένη Παρασκευή [4/6/2010] στην εκποπμή «Ανιχνεύσεις» της ΕΤ3,τρείς Έλληνες καθηγητές συζήτησαν το νεοεκδοθέν βιβλίο του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου «Το στρατηγικό βάθος».

Από τη συζήτηση «προέκυψε» ότι το βιβλίο αυτό διακρίνεται από αναλυτικό βάθος, ατράνταχτη επιχειρηματολογία και πολιτικό αισθητήριο πρώτου μεγέθους.

Είναι έτσι τα πράγματα οπότε θα έχουμε να κάνουμε με ένα έργο μεγάλης επιστημονικής και πολιτικής εμβέλειας ή όχι;.Πρώτο ερώτημα.Και ένα δεύτερο: Σε τι αποσκοπεί και τι υποκρύπτει η συγγραφή του;;;;
***
Θα προχωρήσω στην επί της ουσίας ανάλυση του βιβλίου αυτού και δεν θα υπεισέλθω στο διάχυτο φοβικό και ηττοπαθές κλίμα, που επικράτησε στη διάρκεια αυτής της συζήτησης.

Ο καθένας, που αξιώνει μία θέση ως διαμορφωτής της κοινής γνώμης πρέπει κάθε φορά, που λέει κάτι να αναλογίζεται την ευθύνη του απέναντι στο λαό, που τον γέννησε αντί να ηδονίζεται αυτάρεσκα με τους χρησμούς και τους φραστικούς πομφόλυγες που εκπέμπει.
***
Πρώτη και καίρια παρατήρηση, που πρέπει να γίνει και δεν την έκαναν οι συνομιλητές της προπερασμένης Παρασκευής είναι ότι η συνολική σύλληψη και ο τρόπος προσέγγισης του βιβλίου του Νταβούτογλου δεν είναι ούτε νέα, ούτε πρωτότυπη.Αποτελεί κακέκτυπο του υποδείγματος των γνωστών βιβλίων του Μπρεζινσκυ και του Χαντιγκτον γιά να αναφερθούμε στα σημαντικότερα.

Δεύτερη παρατήρηση, το βιβλίο του Νταβούτογλου χαρακτηρίζεται από μία άναρχη παρουσίαση σκέψεων και «αποδεικτικού» υλικού και είναι φλύαρο και ανακυκλούμενο. Λίθοι και πλίνθοι και κεραμοι ατάκτως ερριμένοι και η εικόνα ενός σκύλου που κυνηγάει την ουρά του.
Αλλά ας τα παραβλέψουμε αυτά ως «δευτερεύοντα» και ας προχωρήσουμε στα πρωτεύοντα.


Ο Νταβούτογλου διαστρέφει συστηματικά την ιστορία είτε παρερμηνεύοντάς την είτε με ηθελημένες παραλείψεις κρισίμων στοιχείων.

Ότι δεν μας συμφέρει απλά δεν το αναφέρουμε ή το φωτίζουμε μονόπλευρα καλλωπίζοντάς την εικόνα του. Η Ιστορία , όμως δεν διορθώνεται με τη χρήση κολλογόνων ουσιών και ψιμυθίων.

Σε δύο κρίσιμα κεφάλαια [2ο και 3ο] μας λέει,μεταξύ άλλων, ο κ. Νταβούτογλου τα εξής ανήκουστα.

- Η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε αντίθεση με τη Δύση δεν είχε αποικίες, ούτε αποικιοκρατική αντιληψη..
Τι να τις κάνει τις αποικίες όταν είχε σε καθεστώς δουλείας δεκάδες λαούς , που μεσω ενός στυγνού φορολογικού συστήματος τους απομυζούσε μέχρι το κοκκαλο;;;


- Η Οθωμανικη Τουρκία είχε μια ιδιαίτερη πολιτική κουλτούρα, που έχει και η σημερινή Τουρκία. Μια κουλτούρα ανοχής, κοσμοπολιτισμού και σύνθεσης σε τρόπο ώστε να υπάρχει ένα υπόβαθρο ισότητας για όλους τους λαούς, που την συνέθεταν….

Ούτε κουβέντα για τη λέξη «ραγιάς» που αφορούσε σε όλους τους μη Οθωμανούς υπηκόους της, κουβέντα για την αδιάκοπη αλυσσίδα σφαγών των υποτεταγμένων πληθυσμών, κουβέντα για το παιδομάζωμα, κουβέντα για το θεάρεστο έργο της «Ένωσης και Πρόοδος» με την εξολόθρευση των Αμενίων, Ποντίων και των άλλων Ελλήνων, των Ασσυρίων κ.ο.κ, ούτε φυσικά τη σημερινή διά μαχαίρας αντιμετώπιση του κουρδικού και του αλεβικού ζητήματος.

- Οι Οθωμανοί «εγκατέλειψαν» τη Βόρειο Αφρική, τη Μέση Ανατολή, το Νότιο Καύκασο και τα Βαλκάνια [μέγα λάθος μας λέει ο Νταβούτογλου]…..

«Εγκατέλειψαν» ή εξεδιώχθησαν;;;[πόσο ,αλήθεια, μας θυμίζει αυτό τον ρεπούσιο «συνωστισμό¨στη Σμύρνη»].Σαν να μην υπήρξαν οι αλεπάλληλες συντριπτικές ήττες των Οθωμανών από τους Ρώσους, η Ελληνική Επανάσταση, το Ναυαρίνο, ο Λώρενς της Αραβίας και ο ξεσηκωμός των Αράβων. Όλα εξαφανίζονται στο «μεγαλείο» του νεοοθωμανικού οράματος…

- Ο Οθωμανικός πολιτισμός, ανεξάρτητα από την όποια συρρίκνωσή της Αυτοκρατορίας δεν είναι μόνον πολιτικός , αλλά ένας ευρύτατος πολιτισμός που γεφυρώνει το χριστιανικό με το μουσουλμανικό, το δυτικοευρωπαικό με το ασιατικό «βάθος»[;;;][τα ερωτηματικα δικά μας]…..


Πρόκειται περί αμάθειας ή περί θράσους;;;;

Ποία είναι στην πραγματικότητα τα αυτόχθονα στοιχεία του οθωμανικού πολιτισμού;;; στις εικαστκές τέχνες, τα γράμματα , τη μουσική, την αρχιτεκτονική κ.ο.κ ;;Στο σύνολό του ο οθωμανικός πολιτισμός είναι επιγονικός, χωρίς να είναι συνθετικός’ αραβικός, περσικός, και ελληνικός ακόμα και χριστιανικές καταβολές με ελάχιστα στοιχεία πρωτοτυπίας συγκροτούν το ετερόκλητο μίγμα, που ο Νταβούτογλου ονομάζει «οθωμανικό πολιτισμό»
***
Οι Οθωμανοί Τούρκοι [Οσμανλήδες] ξεκίνησαν ως ορδή και έγιναν λαός με βίαιους εξισλαμισμούς τεράστιας κλίμακας.

Ορθά λοιπόν ο Νταβούτογλου τοποθετεί τη θρησκεία ως παράμετρο εθνικής συνοχής. Όμως δεν μας εξηγεί γιατί αυτή η συνοχή δεν λειτουργεί απέναντι και σε σχέση με τους Κουρδους που είναι μουσουλμάνοι. Πού «μπαζει»εδώ και για ποίους λόγους το νεοοθωμανικό όραμα;;;;

Αφήνει να εννοηθεί ο συγγραφέας ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία έδοσε ένα υπέρτερο τρόπο διοίκησης και οργάνωσης του κράτους.Αγνοεί λοιπόν ότι οι Σελτζούκοι Τουρκοι πολύ πριν εμφανισθούν οι Οθωμανοί στο προσκήνιο αναγνώριζαν σε όλη τη γραμμή το διοικητικό, πολιτικό και πολιτιστικό προβάδισμα του Βυζαντίου, το οποίο ήθελαν όχι να καθυποτάξουν , αλλά να υποκαταστήσουν;;

Σεβάστηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία τις ξένες θρησκείες, βασικά τον Εβραισμό και τον Χριστιανισμό. Ναι , διότι αν δεν το έκανε θα είχε να αντιμετωπίσει μία συνεχή επαναστατική διέγερση των αλλοθρήσκων πληθυσμών.

Όμως από το άλλο μέρος αποκεφάλισε μεθοδικά τις όποιες πολιτικές ηγεσίες των κατακτημένων λαών, ακόμη και εκείνες που επρόσκειντο στο «τουρκικόν σαρίκιον»[παράδειγμα ο Νοταράς και οι συν αυτώ].

Χρησιμοποίησε χριστιανούς- κυρίως Έλληνες- η Οθωμανική Αυτοκρατορίαως ανωτάτους αξιωματούχους της Πύλης με κορυφαίο παράδειγμα τους Μεγαλους Δραγουμάνους[Υπουργους Εξωτερικών].Ναι , αλλά αυτοί ακολουθούσαν σε όλη τη γραμμή πλεύσης τις εντολές του Σουλτάνου και λόγω θρησκείας , μορφώσεως και γλώσσας [ελληνικής , που ήταν η lingua franca-κοινή γλώσσα- της Αυτοκρατορίας] είχαν την καλλίτερη δυνατή πρόσβαση και ικανότητα χειρισμού προς τους δυτικούς και τους Ρώσους.

Το περίφημο «χωνευτήρι λαών και πολιτισμών του κ. Νταβούτογλου ήταν, επομένως, από κάθε άποψη επίπλαστο και ψευδεπίγραφο.
***
Το όραμα Νταβούτογλου χρησιμοποιώντας αυτά τα ανύπαρκτα δεδομένα βάσης είναι να ανασυσταθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως μία ανατολική πολυεπίπεδη υπερδύναμη , που στηριγμένη στο πολιτικο-στρατιωτικό της βάρος και την οικονομικο-βιομηχανική της ισχύ θα επιτύχει «ειρηνικά» με μια σειρά από «διεισδύσεις» να γίνει:

Πρώτον, ο βασικός συντελεστής των γεοπολιτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, την Πρόσω Ασία και τα Βαλκάνια.

Δεύτερον, ο κύριος παράγων , που θα γαληνεύσει και θα καθοδηγήσει τους Άραβες και θα βάλει το Ισραήλ στη θέση του.

τρίτον, ο μεγάλος γεφυροποιός μεταξύ του ΝΑΤΟ και των Δυτικών από το ένα μέρος και των παραδοσιακων αντιπαλων τους [Συρία, Ιραν και όλου του κατά τον Μπους, «αξονα του κακού»].

τέταρτον, η δύναμη εκείνη που στηριγμένη στις οθωμανικές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, της επαναστατικές δυνάμεις της Τσετσενίας και τη «βελούδινη» Γεωργία θα συμβάλει αποφασιστικά στη συγκράτηση του ρωσικού επεκτατισμού.

πέμπτον, η μεγάλη εκείνη χώρα από την οποία υποχρεωτικά θα περνάνε οι κύριοι αγωγοί ανεφοδιασμού της Ευρώπης με ενεργειακά καύσιμα [πετρέλαιο, φυσικό αέριο]
***
Η λογική του βιβλίου του Νταβούτογλου έχει πολλές ομοιότητες με εκείνη του «Ο Αγών μου ‘ του Χιτλερ.

Αρκεί στη θέση του «πανγερμανισμός» να μπεί η λέξη «παντουρκισμός», στη θέση της «άριας φυλής» η θέση «τουρκική φυλή» στη θέση του «ζωτικού , γερμανικού, χώρου», το «ευρύτερος οθωμανικός χώρος».

Με μία διαφορά θα μπορούσε να πεί κάποιος «καλόπιστος»:
Ο Νταβούτογλου θέλει την πραγμάτωση του νεοοθωμανικού οράματος να γίνει με «διειεσδύσεις» και χρησιμοποίηση των τουρκικών πυρήνων, που έχει αφήσει πίσω της η παλαιά Οθωμανική Αυτοκρατορία, όχι διά των όπλων.

Οι πυρήνες αυτοί ως εφαλτήρια μιάς νέας εξόμησης,
που θα υπονομεύσουν εκ των έσω τα όσα δημιούργησαν οι ρωσικες επελάσεις, οι βαλκανικοί πόλεμοι, οι συνθήκες τύπου Σεβρων και Λωζάνης.

Οι τουρκικοι μειονοτικοι πληθυσμοί, επομένως ως «πεμπτη φάλαγγα» που πολλά μας θυμίζει από την αλήστου μνήμης χιτλερική Γερμανία.

Όμως και αν ο τρόπος αυτός δεν αποδόσει υπάρχει πάντοτε η δύναμη των όπλων μας υπενθυμίζει ο κ. Νταβούτογλου, που δεν πρέπει να διστασουμε να χρησιμοποιήσουμε. Εναντίον ποιών και με ποίο στόχο; Η απάντηση δίνεται έμμεσα: τα μεγάλα εμπόδια για την πραγμάτωση του νεοοθωμανικού οράματος είναι η απουσία τουρκικού ελέγχου στο Αιγαίο και η Κυπρος.Όπερ έδει δειξαι….

Και μονον γι αυτόν τον σαφή υπαινιγμό ο Νταβούτογλου δεν θα έπρεπε να γίνει δεκτός στην Ελλάδα.


Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από τους καραγκιοζοπαίκτες της πολιτικής στη χώρα μας , που πέραν των πολιτικά ηλίθιων και άκαιρων επιλογών τους αναφορικά με την Τουρκία δεν δίστασαν να χαρακτηρίσουν τον τουρκικό πηλινο γίγαντα «εκτη υπερδύναμη» στον κόσμο και άλλες αρλούμπες.

Μήπως όμως είναι η Τουρκία πράγματι τόσο ισχυρή όσο θέλει να μας την εμφανίσει ο κ. Νταβούογλου; Αντί απαντήσεως παραπέμπουμε στα όσα έγραψε με τίτλο «Μαθηματα από την Αρμενία» στον Φιλελεύθερο Λευκωσίας ο Μιχάλης Ιγνατίου στις 11/4/2010, που αποκαλύπτουν όχι μόνον τις αντιφατικότητες , αλλά και τη σαθρότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Επίσης οσα είπε ο Σ.Καλεντερίδης στην προαναφερθείσα εκπομπή της ΕΤ3 : Επιχειρείται εκτόνωση της ενδημούσας και σε βάθος εσωτερικής πολιτικής κρίσης με εξωτερικές μεγαλοστομίες και λεονταρισμούς , από τις κινήσεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και τα ασυνάρητα περι νεοοθωμανικού οράματος του κ Νταβουλογλου.
***
Τι πετυχαίνει ο Νταβούτογλου εκτός του να εκφοβίσει ορισμένους , ούτως ή άλλως περιδεείς Έλληνες πολιτικούς και διανοουμένους…

Στην Καθημερινη της 14/5/2010 υπάρχει ένα δημοσίευμα με τίτλο «Κριτική εκ των έσω στο δόγμα Νταβούτογλου», που αναφέρεται στη σχιζοφρένεια, την αλαζονεία και την αναποτελεσματικότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από τουρκους πανεπιστημιακούς και καθηγητές πολιτικής επιστήμης.

«Τα εκατο ταξίδια στο εξωτερικό του Νταβούτογλου ως υπουργού οι πενήντα επισκέψεις ξένων ηγετων και αξιωματούχων στην Άγκυρα επικρίνονται δριμύτατα ως αδιεξοδική πορεία , που δεν οδηγει πουθενα»αναφέρει το δημοσίευμα, Πουθενα εκτός από την επίταση των εντάσεων και των αντιπαλοτήτων θα προσθεταμε εμείς.

Ο ίδιος ο πολιτικός της πράξης αναιρεί και διαψεύδει τον «θεωρητικό» Νταβούτογλου, που ισχυρίζεται ότι η προσέγγιση στο παγκόσμιο και ιδιαίτερα στο μεσανατολικό πολιτικό γίγνεσθαι και τα Βαλκάνια, δεν είναι συγκρουσιακή όπως εκείνη του Χαντιγκτον, αλλά ομαλοποιητική και ειρηνική..
***
Από το άλλο μέρος είναι προφανές ότι η δεινή εσωτερική κατάσταση της Τουρκίας δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με μεγαλοιδεατικούς παροξυσμούς και φαντασιακές ονειρώξεις τύπου Νταβούτογλου.

Από το Ντιαμπακιρ και κάτω ένας λαός είκοσι εκατομμυρίων, οι Κούρδοι, αξιώνουν δυναμικά τα δικαιώματά τους ενώ η διασταση μεταξύ κεμαλιστών και ισλαμιστών έχει πάρει σαφέστατα εμφυλιοπολεμικό χαρακτήρα.

Η Ελλάδα, επομένως κινδυνεύει από την Τουρκία μόνο στο βαθμό και διότι υπάρχουν στη χώρα μας αγοραίοι χρεοκόποι και μειοδότες, αλλά και ηττοπαθεις και περιδεείς , που μας οδήγησαν στη Μαδρίτη, το Ελσινκι και τα Ιμια.Ακατανόμαστοι , που ευαγγελίζονται «λύση» των Ελληνοτουρκικών διαφορών –όχι μόνον της υφαλοκριπίδος , αλλα και του εναερίου χώρου- με προσφυγή στο «ουδέτερο» δικαστήριο της Χάγης.

Ακατανόμαστοι που μεθοδεύσαν συστηματικα την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας με προσφυγή στο ΔΝΤ.Αυτοί τελικά συνθέτουν μία πολύ μεγαλύτερη απειλη από εκείνη της Τουρκίας , γεγονός που , ευτυχώς, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ο ελληνικός λαός.-

Αθήνα 08 Ιουνίου 2010
Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 14, 2010 10:04 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γιανναράς: Η αυτοϊκανοποίηση του νοσηρού ατομικισμού



Με το Γιανναρά έχουμε ασχοληθεί πάρα πολλές φορές, ιδιαίτερα με τα «φιλοσοφικά» του γυμνάσματα. Ασκείται σε ναυμαχίες σε μια σκάφη νερό: εντός των τειχών και εντός του γραφείου.

Και την Ορθοδοξία, όπως έχουμε επισημάνει, την προσεγγίζει με τα μάτια του δυτικού αστού, δηλαδή με τη «φιλοσοφία» του καθολικισμού.

Θα προτάξουμε ένα αποκαλυπτικό κείμενο από τον «Αμέθυστο»
και θα παραθέσουμε κατόπιν τις διευθύνσεις των άρθρων μας, για όσους ενδιαφέρονται να τον «μελετήσουν»

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=24202#24202


Ένα μικρό κείμενο εξαιρετικά εύστοχο από τον «Αμέθυστο»: Τα λέει όλα σε λίγες γραμμές.
Θα έβαζα τίτλο: η διαλεκτική των «εκσυγχρονισμένων»

http://amethystosbooks.blogspot.com/2010/05/blog-post_4260.html


"ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ" ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΡΙΞΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ 2/5/201Ο, ΠΩΣ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΕΚΘΕΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟ.

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΔΕΣ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΟΛΟΣ Ο ''ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ''.


ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΑ. ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ, ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ, ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΝΕΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ Ο ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΩΣ ΕΞΥΠΝΟΣ ΜΕΤΑΠΡΑΤΗΣ, ΟΤΑΝ ΜΙΛΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΖΩΗ.

ΟΙ ΚΛΑΣΣΙΚΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ ΜΕΤΑΠΡΑΤΕΣ, ΝΟΙΩΘΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΥΣΤΕΡΟΥΝ ΣΤΙΣ ''ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ'' ΕΠΙΡΡΟΗΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ, ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ.

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΤΡΑΒΗΞΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΜΗΝ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ ΕΑΝ ΣΤΟ ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ, ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΝΕΟΥΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ.

ASLAN




Η παρουσίαση του βιβλίου "Το πρόσωπο και ο ερως" στο Βελιγράδι μεταφρασμένο στα Σερβικά.

Λίγο πριν αρχίση ο εκσυγχρονισμός τής Σερβικής Εκκλησίας. Η μέθοδος προσφέρεται σάν "οντολογία" από τόν κ. Γιανναρά.

Βρίσκουμε τό πρόσωπο και τό περιτυλίγουμε μέ έρως. Ο έρως έχει δύο πρόσωπα καί η επιτυχία εξασφαλίζεται με καθένα από τά δύο, με τό ένα πρόσωπο συνταξιοδοτήθηκε ο Αρτέμιος με τό άλλο αποθεώνεται ο Βγενόπουλος.


Αμέθυστος


ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Αστικοδημοκρατικές θρηνωδίες
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=15716#15716

Ο μηδενισμός του Γιανναρά

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3616

Μη μαγευόμαστε από τη μεταφυσική του Γιανναρά.
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=15146#15146

Ο Κήρυκας της ακινησίας
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=16358#16358

Γιανναράς: Το «άλλοθι» του «άλλοθι»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2120

Όταν ο Χρήστος Γιανναράς ονειρεύεται..
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=18085#18085

Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε, κ. Χρήστο Γιανναρά
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3133
Επιστροφή στην κορυφή
Θολούρα
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 14, 2010 2:17 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Κι οι Ορθόδοξοι ας μην έχουμε αυταπάτες. Υμνολογίες προς επεκτατικές πολιτικές δεν συνάδουν με ορθόδοξο φρόνημα. Ή μάλλον είναι εντελώς αντίθετες. Θα έλεγα όμως ότι ταιριάζουν περισσότερο στην πρόσφατη δημοσιογραφική πληροφορία που αναφέρει ότι το αφεντικό της Καθημερινής έχει προβεί σε αγορά γεωτρύπανου για την συνεκμετάλλευση του πετρελαίου στο Αιγαίο.
Να του θυμίσουμε δε του κ. Γιανναρά το απόσπασμα της χθεσινής ευαγγελικής περικοπής: «ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμμωνά (Ματθ. ς΄ 22-33).
Μπορεί ο άνθρωπος, απορροφημένος και «γοητευμένος» από το διάβασμα, να ξέχασε ν’ ακούσει την καμπάνα...
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 15, 2010 10:48 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΟΙ «καλλιεργημένες» φράσεις των ακαδημαϊκών υβριστών



«Η λογική του βιβλίου του Νταβούτογλου
έχει πολλές ομοιότητες με εκείνη
του «Ο Αγών μου» του Χιτλερ».

Φίλιας



Κάποιοι ακαδημαϊκοί «θίχτηκαν» από τους σκληρούς χαρακτηρισμούς μας, προφανώς είδαν και τον εαυτό τους μέσα στις πολεμικές μας για το Γιανναρά, και κραυγάζουν «έλεος»!!!

Τους αφήνουμε ήσυχους μέσα στις «φιλοσοφικές τους μύξες». Όταν αποφασίσουν να «ρισκάρουν» τον …ακαδημαϊσμό τους θα τους αντιμετωπίσουμε σοβαρά…


Το περίεργο είναι ότι δεν διακρίνουν (εδώ είναι εντελώς τυφλοί) τους χαρακτηρισμούς των κειμένων του Γιανναρά ο οποίος βρίζει ασταμάτητα τον ελληνικό λαό, τους πάντες και τα πάντα, μένοντας στην απλή φωτογράφιση των πραγμάτων.

Παράδειγμα: Μαγεύεται (Γιανναράς) από το κείμενο του Νταβούτογλου, θλίβεται από την ελληνική πραγματικότητα και καταπίνει τις ιστορικές διαστροφές του κειμένου και τον οθωμανικό επεκτατισμό, καθώς και τα βαθύτερα αίτια της θλιβερής ελληνικής πραγματικότητας.

Πάνω σε αυτά, τα ουσιώδη, οι ειδωλολάτρες του Γιανναρά, δεν βγάζουν άχνα.

Για το κείμενο του Νταβούτογλου π.χ. και τους ύμνους τού ειδώλου τους καταπίνουν τη γλώσσα τους οι «γενναίοι της υποταγής»…

Ένα κείμενο που ο Φίλιας, όπως και ο Σαρρής ευθαρσώς το παρομοίασαν με τα χιτλερικά «Πιστεύω»…

Σημείωση: Ας μελετηθεί σοβαρά το κείμενο του Βασίλη Φίλια: «Α. Νταβούτογλου: «Το στρατηγικό βάθος» μιάς μεγαλοϊδεατικής παράκρουσης».

ΕΔΩ οι πολιτικοί «χαρακτηρισμοί είναι πιο σκληροί από τους δικούς μας…

ΓΙΑΤΙ δεν θίχτηκαν οι ευαίσθητοι;

Αν έχουν να πούνε κάτι επί της ουσίας των κειμένων ας το γράψουνε και να αφήσουν τις κλάψες περί «σκληρών» χαρακτηρισμών…

Οι πολεμιστές χειρίζονται το ξίφος…

Οι νωθροί έμποροι «χειρίζονται» την επιτηδευμένη υποκρισία και την ανταλλακτική τους αξία στην αγορά του καθεστώτος και των θεαμάτων…

Γι’ αυτό όχι μόνο δεν βλέπουν τον κακουργηματικό γενιτσαρισμό των χαρακτηρισμών που εκτοξεύουν τα κατεστημένα είδωλα, κατά ριπές, εναντίον των λαών, των κινημάτων, εναντίον των πάντων, αλλά και τους υμνολογούν…

Βεβαίως, αμέσως διακρίνουν και αγανακτούν όταν κάποιος χαρακτηρίσει σκληρά τα είδωλα…

Αρκετά, όμως, με αυτούς τους νοσηρά εγωπαθείς «παιδαγωγούς», τους φροντσισμένα καλλιεργημένους, αλλά ολότελα υποκριτές και στείρους…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κλασσικοπερίπτωση
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 15, 2010 7:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ένα χρήσιμο κείμενο για όσους Ορθόδοξους εξακολουθούν να θεωρούν μέντορά τους τον Γιανναρά



Τό κατά Γιανναρᾶ εὐαγγέλιον
Κριτική στό βιβλίο του: «᾿Ενάντια στή θρησκεία»

Πρεσβυτέρου Σταύρου Τρικαλιώτη,
ἐφημερίου ῾Ιεροῦ Ναοῦ῾Αγ. Παρασκευῆς ᾿Αττικῆς
(Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα «᾿Ορθόδοξος Τύπος» ἀπό 6-4-07 ἕως 4- 5-07)


῎Εκπληξη καί θλίψη ἔνιωσα καθώς διάβαζα τό τελευταῖο βιβλίο τοῦ κ. Χρήστου Γιανναρᾶ «᾿Ενάντια στή θρησκεία» (ἐκδ. ῎Ικαρος, Δεκέμβριος 2006). ῾Ο κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς (ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς κ. Γ.) εἶναι γνωστός ἀπό τό παρελθόν γιά τίς θέσεις του περί προγαμιαίων σχέσεων -θέσεις ἀντίθετες μέ τή διδασκαλία τῆς ᾿Εκκλησίας μας-, καθώς καί μέ τίς μειωτικές θέσεις του γιά τό πρόσωπο καί τό ἔργο τοῦ ἁγ. Νικοδήμου τοῦ ῾Αγιορείτου, θέσεις οἱ ὁποῖες ἔχουν ἀντικρουσθεῖ δημοσίως ἀπό ἔγκριτα πρόσωπα.

Στό ὡς ἄνω βιβλίο ὁ κ. Γ. θέτει ὑπό ἀμφισβήτηση τούς πάντες καί τά πάντα. Τά βάζει μέ τούς ῾Ιερούς Κανόνες τῆς ᾿Εκκλησίας μας, τήν ῾Ιερά της Παράδοση, τούς Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας καί τά πατερικά κείμενα, τούς ὀρθόδοξους κληρικούς, τήν ῾Αγία Γραφή, τό πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας γιά δῆθεν δαιμονοποίηση τῆς σεξουαλικότητας, ἀκόμα καί μέ τή Φιλοκαλία.

Ο κ. Γ. δέν διστάζει ἀκόμα νά ἐκφέρει καί θέσεις πού ἀγγίζουν τά ὅρια τῆς βλασφημίας.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/06/blog-post_9144.html
Επιστροφή στην κορυφή
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 15, 2010 8:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΣΧΟΛΙΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Ο Καΐρης και ο Κίνης (John King) ξαναζωντανεύουν. Τότε, με δυο κουβέντες, ο Μακρυγιάννης τους έβαλε στη θέση τους. Οι φατρίες όμως τους έστησαν σε υψηλό βάθρο. Η περίφημη σχολή (του) Hill, συνεργάτη του Κίνη, ήταν μέχρι πρόσφατα παιδαγωγικό εκτροφείο των ελληνοπαίδων.

Το ίδιο θα κάνουν και οι σημερινοί Κωλέττηδες και Μαυροκορδάτοι. Θα κάνουν "αθάνατο" αυτό το άθλιο σημερινό κράμα καϊρισμού με ολίγον Κίνη.

Δεν αρκεί να γίνουν γνωστές οι βλασφημίες αυτού ψευδοφιλόσοφου μόνο στα δικά μας όρια. Απαιτείται συστηματική και διαρκής ενημέρωση των γειτονικών και ομοδόξων εκκλησιών, όσο και των εκκλησιών της διασποράς. Περιττεύει δε να επισημάνω, πόσο χρήσιμες είναι οι πολιτικές προεκτάσεις που διεξοδικά αναλύονται από άλλους εδώ στο ιστολόγιο του "Ρεσάλτο"

Αλλά τι να περιμένει κανείς από την ιεραρχία μας, όταν ο σημερινός της προϊστάμενος, ήταν εκείνος που είχε αντιταχθεί κατά το παρελθόν στα μέτρα που εισηγήθηκαν εναντίον του (: κριτική ανάδειξη και καταδίκη των πνευματικών κακουργημάτων του) κάποιοι άλλοι ιεράρχες.

Μοναδική φροντίδα των επισκόπων μας η ανάδειξη και διαρκής καταγγελία των γνωστών (καθ΄ ημάς) σχισματοαιρετικών. Ο γιανναρισμός καλά κρατεί.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 15, 2010 10:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι χρησμοί των «αυθεντιών»



ΤΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ είναι η κατηγορηματική διαπίστωση που ορίζει την αλήθεια με την αυθαίρετη εντολή εκείνου που μιλάει: Μέθοδος που δεν προσφέρει καμιά εξήγηση και ταυτίζει μαγικά την ένδεια της σκέψης και της γλώσσας με αυθαίρετα συμπεράσματα.


ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ χρησμοί είναι τέτοιου είδους αυθαίρετες διαπιστώσεις.

Αποφθέγματα που οχυρώνονται πίσω από θεσμικές αυθεντίες, αρνούνται κάθε εξήγηση και θεμελιώνουν μιαν αναλλοίωτη ιεραρχία του κόσμου. Οι κατηγορηματικές διαπιστώσεις είναι μια αντι-εξήγηση, μια μαγική και επίκαιρη εξαφάνιση της πραγματικότητας, μια σωτήρια αφασία. Είναι οι μυθικές παραστάσεις των αυθεντιών της θεσμικής εξουσίας που ορίζουν την αλήθεια με τις άκαμπτες εντολές τους ή τους αφορισμούς τους…

Οι πολιτικοί, τα «είδωλα», οι ελίτ των διανοουμένων και οι σταρ της «ενημέρωσης» από το ύψος της θεσμικής τους αυθεντίας «διαπιστώνουν» χωρίς να εξηγούν, τρομοκρατούν με τα αφοριστικά τους κλισέ με μοναδικό «επιχείρημα» τη θέση τους στην εξουσιαστική ιεραρχία της θεσμικής τους αυθεντίας.

Αφού το τάδε ή το δείνα το λένε οι «αυθεντίες» είναι «θεϊκός νόμος» και κάθε κριτική είναι βλασφημία, είναι παρανομία…

Ένα γνωστότατο ιστορικό παράδειγμα πολιτικών χρησμών:

Όταν οι «εκσυγχρονιστές» διέπρατταν το έγκλημα της λεηλασίας του Χρηματιστηρίου όλες οι πολιτικές, δημοσιογραφικές και ακαδημαϊκές «αυθεντίες», με αποφθεγματική αυθαιρεσία πρόσταζαν: «Πρέπει να σταματήσει κάθε κριτική για το χρηματιστήριο».

Ο δε Αβραμόπουλος, το πρόσωπο-κόμμα τότε προσδιόριζε και το «κλείδωμα» των στομάτων για δύο χρόνια!!!

Ο Σημίτης και η κυβέρνησή του πήγαιναν πιο πέρα: ταύτιζαν κάθε κριτική κατά της κυβέρνησης με την υπονόμευση του Χρηματιστηρίου και της Εθνικής Οικονομίας!!!

Στο ίδιο μοτίβο μιλούσαν όλες οι θεσμικές αυθεντίες.

Με «εντολές» και «αφορισμούς» εξαφάνιζαν παντελώς την πραγματικότητα. Εξαφάνιζαν τους εκατοντάδες χιλιάδες κατεστραμμένους επενδυτές, το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό δράμα της Σοφοκλέους, καθώς και το συνειδητό έγκλημα της λεηλασίας…

Μας έλεγαν τότε οι θεσμικές «αυθεντίες»: «Μη συζητάτε για το έγκλημα, γι αυτή τη θηριώδη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων και αποταμιεύσεων, μη ψάχνετε για ενόχους, η σωτηρία βρίσκεται στην πολιτική και πνευματική αδράνεια και αφασία…»!

Αν εξετάσει κανείς ιστορικά το λόγο των ποικίλων «αυθεντιών» θα διαπιστώσει ότι είναι ένας λόγος αποφθεγματικός, χρησμοί και αφορισμοί. Ένας λόγος «διαπίστωσης», χωρίς καμία εξήγηση και βάθος σκέψης: Ένας λόγος που η «αλήθεια» του ορίζεται από το μέγεθος και το θεσμικό βάρος της «αυθεντίας» που τον εκφέρει, από τη λάμψη του «ειδώλου» και όχι από τη «λάμψη» της κοινωνικής και πολιτικής τεκμηρίωσης και το βάθος της ανάλυσης.

Και φυσικά, είναι ένας λόγος ανοικτά εχθρικός και συκοφαντικός προς τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα και τις κινηματικές αμφισβητήσεις. Κάθε λαϊκή αμφισβήτηση βαπτίζεται «συντεχνία», «συνωμοσία» υπονόμευσης των «εθνικών συμφερόντων».

«Εθνικά συμφέροντα» είναι πάντα τα συμφέροντα των ελίτ της εξουσίας και των «αυθεντιών», των ποικίλων παρασίτων που τρέφονται στην αγορά της ειδωλολατρίας του χρήματος, του θεάματος των ΜΜΕ, των ακαδημαϊκών προνομίων και της έμμισθης διανόησης…

ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, πολλές τέτοιες «αυθεντίες» ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ τη σήψη και την πολιτική παρακμή. Φυσικά, με το αζημίωτο: Αυτό προστάζουν τα αφεντικά τους και οι «νταβάδες» για τους λόγους που έχουμε αναλύσει διεξοδικά…

Θλίβονται, λοιπόν, έμμισθα, αγανακτούν και ωρύονται για τη σήψη (την ανακάλυψαν ξαφνικά τα τελευταία χρόνια, στα χρόνια του Σημίτη, αλλά και πολύ παλιότερα, εντός και εκτός Ελλάδας, δεν την έβλεπαν!!!) και [b]ΑΠΑΙΤΟΥΝ κυβερνήσεις «εκλεκτών», δηλαδή άφθαρτων πολιτικά «αυθεντιών»…[/b]

Τα «είδωλα» της αγοράς (οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής αγοράς) ζητούν κυβέρνηση των «ειδώλων». Βρίζουν τους πάντες, διαπιστώνουν τις πνιγηρές αναθυμιάσεις της σήψης, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ εξηγούν, ΚΑΙ ζητούν να συμμετέχουν ως «είδωλα αρίστων» στην εξυγίανση της βρωμιάς!!!

Ποικίλοι και πολύχρωμοι οι νέοι χρησμοί: Τα μισθολόγια του κάθε «νταβά» τους χρωματίζουν…

Στην αγορά κυκλοφορούν πλέον και χρησμοί όχι απλώς υπέρ «ελληνοτουρκικής φιλίας», αλλά και χρησμοί υμνολογίας των Οθωμανικών «οραμάτων» του Νταβούτογλου.

Και οι ειδωλολάτρες της κάθε «αυθεντίας» μαγεύονται και αυτοί από τη μαγεία των ειδώλων τους!!!

Και αγανακτούν από την κριτική και τους χαρακτηρισμούς εναντίον των ειδώλων τους. Καταπίνουν τις υμνολογίες προς τα ιμπεριαλιστικά οράματα της Τουρκίας και αφηνιάζουν εναντίον εκείνων που δεν προσκυνούν είδωλα…

Δεν καταλάβαμε, λένε, τις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις του Γιανναρά και τη «διδασκαλική» του: «Τα είπε –μας λένε- για να μας τρομάξει και να σκεφτούμε»!!!

Πού καταντάει ο ειδωλολάτρης;

Υ.Γ. και κάτι νεόκοποι νάρκισσοι που περιστρέφονται, μέσα στη γυάλα τους γύρω από το θεϊκό «εγώ» τους, υμνολογώντας και γλείφοντας τον εαυτό τους, μας «αποστομώνουν», με, θαυμάστε, τα εξής «επιχειρήματα»: «Αυτοί ζουν στο υλιστικό σταλινοτροσκικολενιστικό παρελθόν τους και όντας αποτυχημένοι γέροντες…».

Οι άκαπνοι και αγωνιστικά ανύπαρκτοι μας χλευάζουν ex cathedra: Η αυθάδεια της διανοουμενίστικης μιζέριας…


Μπορούν να αντικρούσουν τις απόψεις μας;

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα θιασώτες και απολογητές του καπιταλισμού, ή μήπως και αυτή η έννοια είναι «σταλινοτροσκικολενιστική»…
Επιστροφή στην κορυφή
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 16, 2010 12:46 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γιανναράς: Ο υμνητής των μεταπρατών του χρήματος
Αφιερωμένο στους «ανελέητα αμείλικτους» απολογητές του…




Είναι καιρός να ξοφλήσουμε μια και καλή με το «είδωλο-Γιανναρά» και τους ακαδημαϊκούς ειδωλολάτρες του: Τους «τζέντλεμεν που, με το αζημίωτο, προσκυνούν τα καθεστωτικά είδωλα για να εξασφαλίσουν μια θεσούλα στο τραπέζι των «νταβάδων»…

Αυτοί οι «ανελέητα αμείλικτοι» είναι απόντες από κάθε κοινωνικό και πολιτικό αγώνα (κρυμμένοι στους γυάλινους πύργους τους), αλλά παρόντες στην υπεράσπιση των «γενναίων της υποταγής στο χρήμα και την εξουσία». Και είναι τόσο βουτηγμένοι μέσα στη σκουριά του ναρκισσισμού τους που δεν ξέρει κανείς τι είναι πιο ισχυρό σε αυτούς: Οι λεκτικές υπεκφυγές και οι ευτελείς μικροπονηριές ή η αχαλίνωτη, ομηρική τους αυτό-ικανοποίηση


Στο θέμα μας τώρα.

Πρόσφατα, πριν από 40 μέρες περίπου, ο Χρήστος Γιανναράς είχε γράψει στην «Καθημερινή» το άρθρο με τον τίτλο: Κυβέρνηση «επιστρατευμένης ποιότητας».
Εδώ:
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_01/05/2010_1291582

Μια πρώτη επισήμανση:

~ Πριν από τις υμνολογίες στο «όραμα» Νταβούτογλου, προηγήθηκαν οι υμνολογίες στο «όραμα» Βγενόπουλου!!!


Ο Γιανναράς, ο «πατριώτης» και ο «εχθρός» της πολιτικής αθλιότητας εξυμνεί το σύγχρονο σύμβολο της χρηματιστηριακής, νεοταξικής αρπακτικότητας και μεταπρατικής αναλγησίας: Έννοιες σύμφυτες όχι μόνο με την «αντιπατριωτική» λεηλασία, αλλά την αθλιότητα της ελληνικής πολιτικής ζωής.

Είναι γνωστό και στον πρωτοετή φοιτητή των οικονομικών και κοινωνικών επιστημών ότι ο μεταπρατικός χαρακτήρας του ελληνικού καπιταλισμού είναι η καθοριστική αιτία των πολιτικών-μεταπρατών και αχυράνθρωπων, η καθοριστική αιτία της δουλείας και του δωσιλογισμού.

Εκτοξεύουμε λεκτικά πυροτεχνήματα εναντίον της πολιτικής αθλιότητας από τη μια, και από την άλλη, υμνούμε και προωθούμε πρακτικά τα σύγχρονα μεταπρατικά σύμβολα της νεοταξικής ισοπέδωσης, της επιθετικής λεηλασίας και του αποκρουστικού μεταπρατισμού…

Ο Γιανναράς αφιέρωσε ένα ολόκληρο άρθρο για να εγκωμιάσει, «ανελέητα αμείλικτος», τον μεταπράτη ξένων συμφερόντων και κεφαλαίων, τον Βγενόπουλο.

Φαίνεται ότι ο «φιλόσοφος» σκόπιμα αγνοεί ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι μεταπράτες του είναι οι πλέον μοχθηρές γκριμάτσες της νεοταξικής ισοπέδωσης: Σόρος και παραλλαγές του…

Τόσο βάθος σκέψης διαθέτει ο «φιλόσοφος», καθώς και οι «ανελέητα αμείλικτοι» ειδωλολάτρες του…

Επισήμανση δεύτερη:

Για όσους, δεν φοράνε παρωπίδες και έχουν τη «κακή» συνήθεια να σκέφτονται, είναι σημαντικά τούτα:


Ο Γιανναράς, σταθερός «προπαγανδιστής» ενός μεγάλου νεοταξικού συγκροτήματος (Αλαφούζος), μαγεύεται πάντα από τα «οράματα» του Συγκροτήματος!!!

Όταν τα συμφέροντα του Αλαφούζου είχαν βρει «όραμα» προς τη Ρωσία, ο Γιανναράς υμνούσε τον Πούτιν!!!

Σήμερα που συνδιαχειριστές του Αιγαίου θα είναι ελληνικές εταιρείες (πρώτος και καλύτερος ο Αλαφούζος) με τούρκικες εταιρείες, το «όραμα» πήρε τη μορφή του Νταβούτογλου, και των νέων επιχειρηματικών γερακιών, τύπου Βγενόπουλου!!!

Βλέπουμε ότι τα «οράματα» έχουν ως υπόβαθρο τα συμφέροντα και τα κέρδη του αφεντικού…

Όποιος γνωρίζει στοιχειωδώς τη λειτουργία των βιομηχανιών των ΜΜΕ, αντιλαμβάνεται πολύ καλά το ρόλο και τη λειτουργία και προπαντός την «ανεξαρτησία» των σταρ και των αρθρογράφων…

Μόνο οι «ανελέητα αμείλικτοι» ειδωλολάτρες καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν. Είναι «ανελέητα αμείλικτοι» γα μια θεσούλα στο στερέωμα της ειδωλολατρίας του χρήματος και του θεάματος…

Για αυτό οι άμοιροι δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε τα απλά: Το τι είναι το συγκρότημα της «Κ», οι «Νέοι Φάκελοι» του ΣΚΑΪ, ο Βγενόπουλος και ΣΙΑ, που με τόσο ζήλο διαφημίζει και εξυμνεί ο Γιανναράς…

Τρίτη Επισήμανση:

Ο Γιανναράς ζητά «στιβαρά χέρια» και «κυβέρνηση «προσωπικοτήτων»: Εδώ συναντιέται με τον Καρατζαφέρη, ο οποίος αυτά τα «σενάρια» των «νταβάδων» τα έχει κυκλοφορήσει πρώτος στην αγορά, ακόμα και στα πρόσωπα…

Τα ίδια πρόσωπα, σχεδόν, προτείνει και ο Γιανναράς, προσθέτοντας και τον Βγενόπουλο!!!

Η ελληνική κοινωνία θα σωθεί, λοιπόν, σύμφωνα με το «φιλόσοφο» του Αλαφούζου, από «δύο στιβαρά χέρια»!

Η φιλοσοφία του ολοκληρωτισμού ανοικτά: Μεσσίες, «στιβαρά χέρια», Στάλιν (για να μη πούμε Χίτλερ και ουρλιάξουν οι «ανελέητα αμείλικτοι»), και κυβέρνηση «αρίστων» (προφανώς ο Γιανναράς συγκαταλέγει και τον εαυτό του), αυτά είναι τα «αιτήματα» του Γιανναρά: Αυτά που προωθούν και σχεδιάζουν οι «νταβάδες», το συγκρότημα Αλαφούζου επιθετικά και οι «κολώνες» του Αλαφούζου: Παπαχελάδες, Τέλογλου και ΣΙΑ…

Και φυσικά πάντα προηγείται ο Καρατζαφέρης και η Ντόρα…

Χρειάζονται αλήθεια περισσότερα για να καταλάβει κανείς το ρόλο και τις «υπηρεσίες» των διατεταγμένων ακαδημαϊκών;

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες