Το μανιφέστο Σαμαρά

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Το «μανιφέστο» Σαμαρά





Ο Αντώνης Σαμαράς παρεμβαίνει με ένα κείμενο στη μορφή του πολιτικού και «ηθικού» μανιφέστου.

Δεν θα αναλύσουμε το κείμενο αυτό των γενικών ιδεολογικών και πολιτικών διαπιστώσεων, το διανθισμένο με τις πολυφορεμένες ηθικές αφαιρέσεις…

Είναι ένα κείμενο αφαίρεσης της αφαίρεσης. Και είναι γνωστό ότι με τις αφαιρέσεις όχι μόνο καλύπτουμε τις «αμαρτίες», αλλά επικαλύπτουμε και τις συγκεκριμένες πολιτικές αιχμές των ιστορικών αιτημάτων.

Πολλές τέτοιες «τρύπες» έχει το κείμενο του συμπαθέστατου Αντώνη.

Οι πλέον μεγάλες «τρύπες»:

α). Έχουν εξοβελιστεί παντελώς τα πελώρια «εθνικά θέματα» που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.

Οι εθνικές απειλές είναι προ των πυλών, η εθνική πολιτική υπόσταση της ελληνικής κοινωνίας κινδυνεύει, τα πάντα σαρώνονται: κοινωνικά, ιδεολογικά, πολιτικά, πολιτισμικά και πνευματικά και ο Αντώνης Σαμαράς δεν λέει ούτε μια λεξούλα…

Απουσιάζει ακόμα και ως λέξη το «πατριωτικό»!!!

β). Η Ελλάδα έχει γίνει κατεχόμενη χώρα από το εισαγόμενο και οργανωμένο ιμπεριαλιστικό δουλεμπόριο αλλοδαπών στρατιών, με όλα τα εφιαλτικά επακόλουθα και ο Αντώνης Σαμαράς σιωπά σκανδαλωδώς. Ούτε μια νότα γι’ αυτό το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.

γ). Τέλος σιωπά και πάνω στην πολική της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ.

Φυσικά δεν είμαστε αφελείς για να περιμένουμε μία καταδίκη των πλανητικών καπιταλιστικών σχέσεων, αλλά μία υπογράμμιση για το ρόλο των Αμερικάνων, την κάνουν και οι «πιστοί» στο καπιταλιστικό σύστημα…

Αυτά και πάρα πολλά άλλα δεν θίγονται στο παραμικρό στο κείμενο.

Όταν το «μανιφέστο» του Αντώνη δεν θίγει καν όλα αυτά τα ζητήματα ζωής και θανάτου για την ελληνική κοινωνία καμία ΕΛΠΙΔΑ δεν μπορεί να γεννηθεί…
Αυτά προς το παρόν…

Το κείμενο, του Αντώνη Σαμαρά, το διαβάσαμε εδώ:
http://kostasxan.blogspot.com/2009/10/blog-post_6058.html

Από την ήττα στην ελπίδα
Tου Αντώνη Σαμαρά

Στις δύσκολες ώρες χρειάζονται δύο πράγματα: καθαρό μυαλό και ακμαίο ηθικό: Καθαρό μυαλό, για να καταλάβουμε τι έφταιξε και να το διορθώσουμε γρήγορα…

- Και ηθικό, γιατί χωρίς αυτό δεν μπορούμε να αντέξουμε τα δύσκολα και να αντιστρέψουμε την κατάσταση.

Μοναδικό μας μέλημα να ξαναστήσουμε τη Νέα Δημοκρατία στα πόδια της, να διαφυλάξουμε πάση θυσία την ενότητά της και να την ξαναβάλουμε σε τροχιά εξουσίας.

Την περασμένη Κυριακή η Νέα Δημοκρατία υπέστη βαριά ήττα. Το ΠΑΣΟΚ πήρε τις ίδιες ακριβώς ψήφους που είχε το 2004! Τρία εκατομμύρια και κάτι… Εμείς, όμως, χάσαμε πάνω από ένα εκατομμύριο ψήφους. Οι μισοί απ' αυτούς έκαναν αποχή. Μας εγκατέλειψαν χωρίς να περάσουν τη «γέφυρα» και να πάνε σε άλλο κόμμα. Πάνω από 500 χιλιάδες ψηφοφόροι της Ν.Δ. πήγαν σπίτι τους, δεν προσχώρησαν κάπου αλλού. Γιατί απομακρύνθηκαν από το κόμμα μας, ενώ παραμένουν στην παράταξη;

Πρώτον, γιατί υποστείλαμε τις σημαίες μας. Νόμισαν κάποιοι ότι «οι ιδεολογίες είναι ξεπερασμένες» πια...

Περίεργος ισχυρισμός: όλα τα σύγχρονα κόμματα σε όλες τις χώρες διακηρύσσουν το ιδεολογικό τους στίγμα πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα.
- Η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ ηττήθηκε διεθνώς. Σήμερα η Σοσιαλδημοκρατία χάνει έδαφος παντού. Κι όμως, το ΠΑΣΟΚ δεν παραιτήθηκε από την ιδεολογία του.

- Με εμάς συνέβη το ακριβώς αντίθετο: οι ιδέες μας κερδίζουν έδαφος παντού, αλλά εμείς μοιάζαμε να τις έχουμε εγκαταλείψει. Ομως, χωρίς ιδεολογία, χάνεις την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες…

Δεύτερον, η παράταξή μας ένιωθε να χάνει την ταυτότητά της. Επί χρόνια κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ το να είναι κανείς Δεξιός, Συντηρητικός ή Φιλελεύθερος θεωρείτο περίπου «ανάθεμα».

Το 2004 δεν σταμάτησε αυτός ο ιδεολογικός «εκφοβισμός». Συνεχίστηκε καθώς εμείς οι ίδιοι προσπαθούσαμε καθημερινά να αποδείξουμε ότι… δεν ήμασταν Δεξιοί, δεν ήμασταν Συντηρητικοί, δεν ήμασταν Φιλελεύθεροι. Δεν προσπαθήσαμε να εκσυγχρονίσουμε την ιδεολογία μας. Απλώς προσπαθήσαμε να την… κρύψουμε.

Ασφαλώς δεν είμαστε ούτε παλαιο-δεξιοί, ούτε παλαιο-συντηρητικοί, ούτε νεο-φιλελεύθεροι. Αλλά είμαστε με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό. Που δίνει προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, στην ευημερία της κοινωνίας, στη δημιουργικότητα των ανθρώπων και στην ισότητα των ευκαιριών.

- Δίνει προτεραιότητα στη διάχυση του εισοδήματος, όχι στην αναδιανομή των… δανεικών.

- Δίνει προτεραιότητα στην αναδιανομή των ευκαιριών και της επιχειρηματικής ισχύος, όχι στη φορολόγηση κάθε παραγωγικής ικμάδας.

- Δίνει προτεραιότητα στη δημοκρατία, όχι στην κομματοκρατία, ούτε στη γραφειοκρατία, ούτε στα καρτέλ…

Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι κάναμε πολλά: Τη μεγάλη μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό, τη μείωση φορολογίας των μικρομεσαίων, την πώληση της Ολυμπιακής, τα ανοίγματα στη Ρωσία και την Κίνα, το βέτο στο ΝΑΤΟ για τα Σκόπια, την ουσιαστική απόρριψη του Σχεδίου Ανάν.

Μας είπαν, όμως, ότι δεν φαινόμασταν να τα πολυπιστεύουμε, ότι μοιάζαμε σαν να «σερνόμαστε», ότι συχνά αντιδρούσαμε σωστά, αλλά σπανίως δρούσαμε έγκαιρα.

Χάσαμε μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης του κόσμου τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ουσιαστικά διακηρύξαμε ότι η Αστυνομία «θα προπηλακίζεται αλλά δεν θα αντιδρά». Και στείλαμε το μήνυμα στους κουκουλοφόρους να κάψουν το κέντρο της πόλης…

Για να μη μας «κακοχαρακτηρίσουν» κάποιοι ακραίοι της Αριστεράς, χάσαμε την εμπιστοσύνη της μεσαίας τάξης και μεγάλου πυρήνα των οπαδών της δικής μας παράταξης.

Κι επειδή αρχίσαμε να χάνουμε την ταυτότητά μας ήταν δύσκολο να υπάρξουν εσωτερικές λειτουργίες. Το κόμμα έχει χρόνια να συζητήσει συλλογικά και συντεταγμένα. Κι όταν ένα κόμμα δεν συζητά, χάνει την επαφή με την κοινωνία. Και τελικά χάνει την εμπιστοσύνη της. Κι όταν χρειάζεται την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, για να περάσει τα δύσκολα, η κοινωνία του γυρίζει την πλάτη. Κι όσοι δεν μας γύρισαν την πλάτη απαιτούν άμεσα διόρθωση πορείας: σαφή ταυτότητα, πολιτικές λειτουργίες σύγχρονου κόμματος και γρήγορη διεκδίκηση επανόδου στην εξουσία.

Την «επανίδρυση του κράτους» την υποσχεθήκαμε και δεν την κάναμε. Την επανίδρυση της Νέας Δημοκρατίας δεν χρειάζεται να την υποσχεθούμε. Πρέπει να την κάνουμε. Αμεσα…

Την επανίδρυση της Νέας Δημοκρατίας: δηλαδή την επιστροφή στην ιδεολογία μας και τη στροφή σ' ένα σύγχρονο μοντέλο λειτουργίας του κόμματος.

Αυτονόητο είναι ότι η επανίδρυση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την έκφραση του συνόλου των μελών του κόμματος μέσα από τις κάλπες.

Υστερα από βαριά ήττα χρειάζεται δύο πράγματα: καθαρό μυαλό και ακμαίο ηθικό. Κι ένα τρίτο, που προϋποθέτει τα άλλα δύο: ελπίδα.

Αυτή την ελπίδα οφείλουμε να την προσφέρουμε στην παράταξη - και σ' αυτούς που μας ψήφισαν και σ' αυτούς που απομακρύνθηκαν από μας. Να την προσφέρουμε άμεσα και απερίφραστα.

Οχι αύριο. Τώρα…

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Ν.Δ.: Η παράκρουση της πολιτικής ανέχειας και μιζέριας

Το θέαμα των νεοδημοκρατών βουλευτών, κομματικών παραγόντων και λοιπών κομισάριων είναι για γέλια και για κλάματα: Ένα τσίρκο καταγέλαστο και θλιβερό μαζί. Βγαίνουν στα κανάλια και ούτε να ανταλλάξουν δύο κουβέντες μεταξύ τους δεν μπορούν. Αλαλάζουν όλοι μαζί και ο καθένας ακούει μόνο τον εαυτό του…

Ο Καραμανλής φαίνεται ότι ήθελε να «εκδικηθεί», αυτό το τσίρκο, με την τελεσιγραφική απόφασή του για αποχώρηση.

Φυσικά ενήργησε και ο ίδιος ως σαρξ εκ της σαρκός αυτού του χώρου. Αντί να προωθήσει πραγματικές πολιτικές και οργανωτικές λειτουργίες για την ανάδειξη του νέου αρχηγού, τοποθέτησε εξαρχής και ο ίδιος το άλογο πίσω από το κάρο: Πρώτα η ανάδειξη του αρχηγού και μετά οι διαδικασίες των ιδεολογικών αποσαφηνίσεων, πολιτικών συζητήσεων και οργανωτικής ανασυγκρότησης!!!

Αυτός ο χώρος, ο νεοδημοκρατικός χώρος, είναι τόσο ιδεολογικά φτωχός και καταθλιπτικά πολιτικά κενός, που ούτε το αλφάβητο της πολιτικής και της οργάνωσης δεν γνωρίζει. Ότι δηλαδή ο «αρχηγός» σε ένα κόμμα είναι ο πιο ικανός, ο πιο πολιτικά καταρτισμένος και διορατικός, εκείνος που έχει το ιδεολογικό και πολιτικό εύρος να ανυψώσει και να ενισχύσει το λόγο και την πράξη του κόμματος.

Φυσικά στα καθεστωτικά κόμματα και ιδιαίτερα στα κυβερνητικά οι αρχηγοί βγαίνουν είτε από τους «νταβάδες», είτε από τους γραφειοκρατικούς κομματικούς μηχανισμούς.

Ενώ, όμως, τα άλλα κόμματα κρατάνε κάποια προσχήματα «πολιτικού διαλόγου» για την ανάδειξη του αρχηγού, στη Ν.Δ. ούτε αυτά τα απατηλά τεχνάσματα δεν γνωρίζουν. Βαδίζουν για την ανάδειξη του νέου αρχηγού, χωρίς να έχει προηγηθεί ούτε ένας υποτυπώδης πολιτικός διάλογος.

ΟΤΑΝ ο Καραμανλής παραιτείται, υποτίθεται για τη συντριβή, αυτό που προέχει όλων των άλλων είναι ο διάλογος μέσα στη Ν.Δ. για τα αίτια της ήττας.

Δεν μπορεί να προχωρήσεις στην εκλογή νέου αρχηγού, δίχως να έχεις συζητήσει την πολιτική που οδήγησε σε αυτή τη συντριβή και εξανάγκασε τον αρχηγό σε παραίτηση.

Ο νέος αρχηγός πρέπει να αναδειχθεί από αυτή τη συζήτηση. Πρέπει να αναδειχθεί έξω από εκείνους που συμβάλλανε με τις ιδέες τους, τις απόψεις τους και την πρακτική τους σε αυτή τη συντριβεί. Δεν μπορεί ο νέος αρχηγός να κινηθεί πάνω στους «άξονες» και στα πολιτικά λάθη της παλιάς ηγετικής, κυβερνητικής «φράξιας».

Διαφορετικά δεν υπήρχε κανένας λόγος παραίτησης. Η παραίτηση σημαίνει αποδοχή της ευθύνης και του λάθους. Πώς είναι, συνεπώς, δυνατόν να βαδίζεις στην εκλογή ενός νέου αρχηγού, δίχως να αναλύσεις, να αναζητήσεις και να συζητήσεις τις ευθύνες και τα λάθη;

Μια τέτοια, φυσικά, συζήτηση θα έκαιγε παντελώς τη Ντόρα: Αποτελεί βασικό συντελεστή της συντριβής. Σε μια συζήτηση θα αποκαλυπτόταν η πολιτική της και ο ρόλος της.

Να, γιατί, με τόσο άκομψο και άθλιο πολιτικά τρόπο, αλλά και δραματικά καταγέλαστο παρακάμπτεται ο πολιτικός διάλογος και αναζητούνται οργανωτίστικα τεχνάσματα για την άμεση εκλογή του νέου αρχηγού.

Να, γιατί απεργάζονται τεχνάσματα βάρβαρης περιφρόνησης των διαθέσεων της εκλογικής βάσης της Ν.Δ. Η λαϊκή βάση με το ένστικτό της και τις εμπειρίες της γνωρίζει τι εστί Ντόρα…

Να, γιατί, παρελαύνουν, όλοι οι κομισάριοι της Ν.Δ. στα κανάλια των «νταβάδων» και φωνασκούν ασυνάρτητα περί «καταστατικού» και λοιπών φαιδρών…

Να, γιατί, τέλος, ο Καραμανλής απαιτεί εδώ και τώρα το νέο αρχηγό και εγκαταλείπει το «σκάφος» ακυβέρνητο στο μέσον ενός φουρτουνιασμένου και θυελλώδους πελάγους…

Και τα επεισόδια της πολιτικής γελοιότητας θα συνεχιστούν. Θα παιχτούν ακόμα πολλές πράξεις μέχρι να ξετυλιχθεί το δράμα της Ν.Δ. έως το προδιαγεγραμμένο και προσχεδιασμένο τρομερό της τέλος…


_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Καρσιλαμάς]

O «Απεργοσπάστης» αφιερώνει ένα εύστοχο
τραγουδάκι στον Καραμανλή.
ΕΔΩ:

http://apergospastis.pblogs.gr/2009/10/afierwmeno-ston-karamanlh.html

[ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ]

http://olympia.gr/

Προς…διάσπαση πριν το συνέδριο;


Σε διάσπαση ΠΡΙΝ το συνέδριο οδεύει πλέον η ΝΔ εάν δεν αλλάξει “κάτι” σε όσα συμβαίνουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η Ντόρα Μπακογιάννη όχι μόνο πλέον αγνοεί και αδιαφορεί για τις συνεδριάσεις της οργανωτικής επιτροπής, αλλά ανακοίνωσε ότι το έκτακτο συνέδριο θα εκλέξει αρχηγό στη ΝΔ και μετά και η βάση και ανακοίνωσε ότι η ίδια θα διεκδικήσει την αρχηγία!

Ο Α.Σαμαράς ( ο βασικός συνδιεκδικητής της ηγεσίας αφού ο Δ.Αβραμόπουλος μάλλον…τυπικά μετέχει) απάντησε οτι “η κάλπη στη βάση της Νέας Δημοκρατίας, στο λαό της Νέας Δημοκρατίας, σφυρηλατεί την ενότητα του κόμματος και δίνει κύρος και δύναμη στο νέο αρχηγό. Προσέξτε, είναι για μένα η μόνη καθαρή λύση”.

Μπροστά σε όλα αυτά κάποιοι έντρομοι λένε στον Καραμανλή να καθίσει άλλους 2 μήνες στην ηγεσία της ΝΔ αλλά η απόκριση είναι “εγώ στις 8 φεύγω”!

Σε κατάσταση πανικού πλέον στη ΝΔ βουλευτές και στελέχη βλέπουν την παράταξη τους να διαλύεται κάτι που αρχίζει να…ανησυχεί και το ΠΑΣΟΚ! Αν και φαίνεται ότι στις προγραμματικές δηλώσεις τη ΝΔ θα εκπροσωπήσει ο Κ.Καραμανλής, είναι φανερό ότι αυτό θα γίνει…για την τιμή των όπλων και ότι Ντόρα και Αντώνης θα δώσουν το δικό τους …ρεσιτάλ.

Ο Βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ. κ. Αντώνης Σαμαράς, μετά το πέρας της συνεδρίασης της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η κάλπη στη βάση της Νέας Δημοκρατίας, στο λαό της Νέας Δημοκρατίας, σφυρηλατεί την ενότητα του κόμματος και δίνει κύρος και δύναμη στο νέο αρχηγό. Προσέξτε, είναι για μένα η μόνη καθαρή λύση. Από κει και πέρα σήμερα συνεχίζεται μια πρωτοβουλία του κ. Σιούφα ως προς τον τρόπο εξεύρεσης του κατάλληλου πλαισίου, μέσα από τον οποίο θα συμμετάσχει η οργανωμένη βάση της Νέας Δημοκρατίας σε αυτή τη διαδικασία. Η πρωτοβουλία Σιούφα συνεχίζεται.»

[ΔημήτρηςΓ]

Συνάδελφε Ρεπόρτερ,

Μην τα παραλές. Ενα απλό αρθράκι για το "πως φτάσαμε στην πανωλεθρία", γραμμένο για δημοσίευση κατευθείαν στο στόμα του λύκου (Καθημερινή της Κυριακής, 11/10/09, των Αλαφούζου, Alexis και άλλων πρακτόρων) δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί "μανιφέστο" του Σαμαρά, και δεν είναι κριτήριο για τις ιδέες, το ήθος και τη συγκρότηση της πολιτικής του ταυτότητας. Αν μπορείς να βρείς το κείμενο της ομιλίας του στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» στο Κάραβελ, 18/5/09, αυτό θα μπορούσε να συζητηθεί κατά πόσο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του πατριωτικού πυρήνα των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας που παρέμειναν πιστοί στο κόμμα. Γιατί εδώ συζητάμε για τον Σαμαρά - όχι απλά ως δημόσιο πρόσωπο - αλλά ως "τελευταίο των Μοϊκανών", μοναδικό μάχιμο "πατριώτη" και διεκδικητή αρχηγίας σε ένα από τα τέσσερα καθεστωτικά ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ κόμματα της ελλαδικής Βουλής. Είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει άλλος που θα μπορούσε να επωμισθεί τέτοια ευθύνη και να διεκδικήσει τέτοιο ρόλο στα επόμενα χρόνια. Το ρίσκο να χαθεί και αυτός είναι μεγάλο. Οι πιθανότητες να επικρατήσει, ελάχιστες. Αλλά σκεφτείτε τα χιλιάδες πατριωτάκια της ΝΔ αν δεν υπήρχε ούτε αυτός. Πιστεύει κανείς οτι θα μπορούσε να τα πλησιάσει ο ...Θύμιος;
_________________
"Οποιος ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. Οποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το παρελθόν." George Orwell, '1984'

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Καταρχήν φίλε μου τη λέξη "μανιφέστο" την έχω βάλει εντός εισαγωγικών.

Αλλά και σε αυτό το κείμενάκι έπρεπε να δώσει ένα «στίγμα».

Τώρα είναι η «καμπή» που δίνεται η μάχη.

Και φυσικά το παιχνίδι για τον απεγκλωβισμό των «πατριωτικών» δυνάμεων χάνεται αν εκλεγεί πρόεδρος.

Σε νεοταξικό κόμμα κυβερνητικής αποσύνθεσης, δεν υπάρχουν περιθώρια. Μη βαυκαλίζεσαι…

Η λύση είναι άλλη και εκεί θα κριθεί ο Σαμαράς
Γράψαμε προ ημερών:

«Μία είναι η λύση: Η Κάθαρση.

Μια τέτοια κάθαρση, που έρχεται μέσα από τη διάσπαση, μπορεί «ζωντανέψει», να απεγκλωβίσει και να συγκροτήσει ιδεολογικά το «πατριωτικό» σώμα της Ν.Δ.

Οι συνθήκες, σήμερα για τη συγκρότηση αυτή είναι καταλυτικά ευνοϊκές.

Θα δούμε, αν ο Σαμαράς, μπορεί να διαβάσει σωστά τις απαιτήσεις των καιρών…»

Εδώ το κείμενο:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3750

[πολιτικό σαφάρι]

http://politikosafari.blogspot.com/2009/10/blog-post_13.html

"ΑΣ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ"

Σήμερα, η Ντόρα με αδιαμφησβήτητα στοιχεία της υπεροχής, ήταν σαφής όσον αφορά το "εκλεκτορικό σώμα", που θα εκλέξει τον νέο αρχηγό της Ν.Δ. στην εκπομπή του Ν. Χατζηνικολάου.

Είπε:
"Ας αλλάξει την απόφασή του ο Καραμανλής, ας μείνει έναν ακόμα μήνα στη Ν.Δ., ας προκηρύξει τακτικό συνέδριο και ας γίνουν οι εκλογές από τη βάση".

Όπως, δηλαδή, θέλουν οι Σαμαράς - Αβραμόπουλος, και κυρίως η βάση της Ν.Δ.

Η εκλογή από το συνέδριο δίνει αναμφησβήτητα τη νίκη στη Ντόρα.

Η εκλογή από τη βάση δίνει πολλές δυνατότητες στο Σαμαρά.

Η Ντόρα σήμερα έριξε το γάντι και την ευθύνη στον "καθεύδοντα" εν Ραφήνα Καραμανλή, διότι μόνο από αυτόν εξαρτάται ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών.

Έχει "σιγουριά" και απόλυτη "βεβαιότητα" ότι ο "καθεύδων" εν Ραφήνα πρώην Πρωθυπουργός έχει δέσει με "δακτυλίδιο αρραβώνος" την αρχική του απόφαση...

[Ροβεσπιέρος]

Προς ΔημήτρηΓ

Αρχικά δεν καταλαβαίνουμε την …ειρωνεία:
«Πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να τα πλησιάσει ο ...Θύμιος;».

Το ΡΕΣΑΛΤΟ δεν είναι καμιά «φράξια» σε κανένα κόμμα για να «ψαρεύει» ή να «πλησιάζει»!!!

Και ούτε καθορίζεται από οποιαδήποτε πολιτική σκοπιμότητα και οποιοδήποτε πολιτικό παιχνίδι οιουνδήποτε…

Τα τεκταινόμενα στη Ν.Δ. τα αντιμετωπίζουμε με βάση το συνολικό κοινωνικό πλαίσιο και πολιτικό σκηνικό και όχι με βάση τα στενά κομματικά πλαίσια της Ν.Δ.

Και κυρίως με κριτήριο το τι συμφέρει την ελληνική κοινωνία, το τι συμβάλλει στον απεγκλωβισμό «πατριωτικών» δυνάμεων από όλα τα κόμματα, το τι θα αλλάξει τους συνολικούς συσχετισμούς υπέρ των ριζοσπαστικών πατριωτικών κινήσεων και κινημάτων.

Κρίνουμε συνολικά και συνθετικά και προσπαθούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας και πέρα από τους κομματικούς χώρους: διαβρωμένους και νεοταξικά αλωμένους…

Αυτά που θα συμβούν στη Ν.Δ. θα επηρεάσουν συνολικά την πολιτική κατάσταση και θα επιφέρουν γενικούς πολιτικούς σπασμούς σε όλα τα κόμματα.

Από αυτή την άποψη η νίκη του Σαμαρά είναι μια κάποια θετική εξέλιξη, αλλά ανώδυνη συνολικά, απατηλή και εύκολα χειραγωγούμενη, μέσα στις ορειχάλκινες πλάκες της νεοταξικής Ν.Δ.

Στο ΤΙΠΟΤΕ, βεβαίως, κάτι είναι και αυτό…

Το εξαιρετικά αισιόδοξο είναι ότι τέτοια λύση δεν τη θέλουν (δεν ανέχονται ούτε αυτό σήμερα) τα ισχυρά κέντρα εξουσίας. Αυτά στοχεύουν σε μια ελεγχόμενη πολυδιάσπαση των κομμάτων και σε νέες απόλυτα ελεγχόμενες «συνθέσεις».

Αυτό παρέχει πολλά περιθώρια στο Σαμαρά, αν θέλει να απεγκλωβιστεί από τις νεοταξικές «δαγκάνες», να κινήσει τα πράγματα προς μια κατεύθυνση που θα ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς και θα απεγκλωβίσει δυνάμεις και από τα άλλα κόμματα ή να ασκήσει έντονες πιέσεις απεγκλωβισμού τους.

Αν ο Σαμαράς προχωρήσει σε μια ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση με το σάπιο καθεστώς της Ν.Δ. (σήμερα οι συνθήκες είναι υπερώριμες και εξαιρετικά ευνοϊκές) θα φέρει μια ολόκληρη επανάσταση στο κοινωνικό και πολιτικό τοπίο. Θα υπάρξουν ανάλογες εκρήξεις και σε δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, εκρήξεις που θα σαρώσουν και τα ετοιμόρροπα κόμματα της νεοταξικής αριστεράς…

Είναι αυτός ο λόγος που «κράτησαν» τη διάσπαση στο άλλο σάπιο κόμμα του κυβερνητικού πυλώνα: Το ΠΑΣΟΚ…

ΣΥΝΕΠΩΣ αυτό που θα δώσει ώθηση στις πατριωτικές δυνάμεις ΣΥΝΟΛΙΚΑ είναι η Κάθαρση της Ν.Δ. και η συνειδητή έξοδος του Σαμαρά…

Όποιος ελπίζει κάτι καλό εντός των τειχών της Ν.Δ. ή του ΠΑΣΟΚ ή των άλλων κομμάτων, μάλλον δεν γνωρίζει το τι είναι αυτά τα κόμματα και πιστεύει στα θαύματα ή σε Μεσσίες…

ΤΕΛΟΣ, θα ήθελα να προσθέσω τούτο: Καμία κριτική, όσο σκληρή και αν είναι δεν «καίει» κανέναν.

Ο Κάθε ένας «καίγεται» από τις λανθασμένες πολιτικές εκτιμήσεις του.

«Καίγεται» από τις αυταπάτες του…

«Καίγεται» όταν εμπορεύεται τις ιδέες του…

«Καίγεται» όταν συμβιβάζεται και παίζει το κρυφτούλι με τις ιδέες που λέει ότι πιστεύει.

ΟΤΑΝ για να μην «καείς» συμβιβάζεσαι και κρύβεις τις απόψεις σου, τότε σίγουρα θα καείς…

Η ιστορία το έχει επαληθεύσει άπειρες φορές…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)