Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ιούλιος: Ο μήνας των προδοσιών και των τραγωδιών...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 04, 2017 5:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ιούλιος: Ο μήνας των προδοσιών και των τραγωδιών... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ιούλιος: Ο μήνας των προδοσιών και των τραγωδιών…



O Ιούλιος είναι ένας μήνας που σημαδεύεται από μεγάλα ιστορικά γεγονότα: Κατά κανόνα προδοσιών του ελληνικού λαού.
Το πλέον πρόσφατο: Η μετατροπή, από τα «αριστερά» ανδρείκελα, του ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε ΝΑΙ!!!
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015, ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 62% είπε ένα βροντώδες «ΟΧΙ» στην ΕΕ και το ευρώ…

Η «αριστερή» πολιτική αλητεία μετέτρεψε αυτό το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ»...

Υπάρχουν, βεβαίως και άλλες ιστορικές προδοσίες. Οι πλέον κορυφαίες:


• 15 Ιουλίου 1965: ΑποσταCIA
• 15 Ιουλίου 1974: Πραξικόπημα στην Κύπρο της στρατιωτικής χούντας Ιωαννίδη για την ανατροπή του Μακαρίου.
• Ιούλιος 1989: Η συγκυβέρνηση Τζανετάκη (κυβέρνηση της Αριστεράς με τη Δεξιά…


Σε ένα παλιό κείμενο, γραμμένο τον Ιούλιο του 2008, ο Στέφανος Ληναίος συγκεντρώνει, σε μορφή ημερολογίου, τα ιουλιανά συμβάντα της ιστορίας μας.
Βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2516

Θα ακολουθήσουν και άλλα σχετικά κείμενα…


ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΙΟΥΛΙΑΝΕΣ ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΕΣ
==================================


Οι αμέτρητοι Ιούλιοι που σημάδεψαν τη νεώτερη ιστορία μας
.-----------------

Ποιά κακιά μοίρα της πατρίδας μας, "μαύρισε" τόσο
ανεξίτηλα τον Ιούλιο, τον πιό φωτεινό μήνα μας..

_____________________

Όλοι εμείς που ζήσαμε και νιώσαμε στο πετσί μας όλα τα ιλα-
ροτραγικά γεγονότα της τελευταίας 50ετίας που...κατά σύμπτωση έγι-
ναν όλα τον πιό φωτεινό μήνα της πατρίδας μας, τον Ιούλιο, αναρωτιό-
μαστε αν τα θυμούνται οι παλιοί κι αν τα ξέρουν οι νεώτεροι.
Φοβάμαι πως όχι..Οι περισσότεροι των παλαιών, ηθελημένα ή
αθέλητα, τα ξέχασαν και οι νεώτεροι δεν θα τα μάθουν, ίσως, ποτέ.
Οι πρώτοι, θύματα και θύτες, συμβιβάστηκαν πια με τη νέα τάξη
πραγμάτων και οι δεύτεροι, προοδευτικοί-συντηρητικοί, σχεδόν
απορροφήθηκαν από τον καταναλωτικό αμοραλισμό αυτής της νέας τάξης..
Στους συμβιβασμένους παλαιούς δεν έχουμε να πούμε τίποτε. Εί-
ναι τόσο "ευτυχισμένοι" με τις δουλειές τους, μέσα στην εκσυγχρονι-
σμένη διανομή των οικονομικών πακέτων, που γελάνε με την ψυχή τους
με όποιον τολμήσει να τους θυμίσει την ιστορία μας.

Μέσα στα λίγα, δυστυχώς, που γράφονται και λέγονται, κάθε χρόνο,
στις μέρες, των ιλαροτραγικών, ιουλιανών, γεγονότων, ας προσθέσουμε
και τις δικές μας μνήμες που ευτυχώς δεν έσβησαν. Για να τα μάθουν
οι νέοι. Και να μην κάνουν κι αυτοί τα ίδια λάθη.
Ιούλιος 1963: Σε κάποιους δροσερούς "πρεσβευτικούς" κήπους της
πλατείας Μαβίλη, δυό μήνες μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπρά-
κη, καταστρώνεται ο μακροχρόνιος σχεδιασμός ανάσχεσης της επερχό-
μενης άνοιξης των προοδευτικών δυνάμεων της πατρίδας μας.

Ιούλιος 1964: Ο "δημοκρατικός" Πρόεδρος Τζόνσον, αποφασίζει
τη μεθόδευση ανατροπής του Γεωργίου Παπανδρέου.

Ιούλιος 1965: Η ανατροπή πραγματοποιείται. Ο πιό άθλιος Ιού-
λιος της ιστορίας μας. Οι αγοραπωλησίες βουλευτών και η ωμή παρ-
έμβαση των ανακτόρων, ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, εξευτελίζουν
τον πολιτικό βίο της χώρας και προσβάλλουν βάναυσα τη θέληση του
ελληνικού λαού, με κατάληξη την 7χρονη δικτατορία του 1967.

Ο ιλαροτραγικότερος Ιούλιος, του 1974:
Η χούντα εκπαραθυρώνει
το Μακάριο, οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται το γεγονός κυριεύοντας, σχε-
δόν, τη μισή Κύπρο και οι αμερικάνοι, σαν "αντίδοτο", όπως μας "φόρε-
σαν" τη δικτατορία το "67...τώρα μας "δώρισαν" τη Δημοκρατία του 74,
"παλινορθώνοντας", ερήμην μας και την αιώνια δεξιά..

Ιούλιος 1975: Ο Αρειος Πάγος αποφασίζει το "στιγμιαίο" και
όχι το "διαρκές", αφήνοντας, έτσι, ατιμώρητους τους χουντικούς.

Ιούλιος 1977: Πεθαίνει ο Μακάριος.

Ιούλιος 1989: Η πιό "άρρωστη" φάση της πολιτικής μας ζωής. Ο
"αχταρμάς" της αριστεροδέξιας συγκυβέρνησης Τζανετάκη που υπονό-
μευσε και, σχεδόν, διέλυσε τις προοδευτικές δυνάμεις.

Ιούλιος 1990:
Οι αμερικάνικες βάσεις για άλλα 9 χρόνια !!!

Ιούλιος 1993 – Ιούλιος 2007: Ξεκινάει το Σκοπιανό βάσανο
και συνεχίζονται τα Τουρκικά και Αλβανικά βάσανα, οι...ετήσιες
εφιαλτικές Ιουλιανές πυρκαγιές και οι αιώνια ανίκανες κυβερνήσεις
να τις προλάβουν, με κορυφαίο το μαύρο καλοκαίρι του 2007..

Κανένας, ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να φανταστεί, τον πρώτο
Ιούλιο του 1963, πόσοι μαύροι Ιούλιοι θ'ακολουθούσαν.
Αλλά και κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι την ευκαι-
ρία για μια ολοκληρωτική αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στις 24
Ιούλίου 1974, θα την αφήναμε να πάει χαμένη για πάντα..Δώσαμε και
πάλι τα κλειδιά του μέλλοντός μας στα ίδια "δωσίλογα" χέρια..
Και τώρα τι γίνεται; Τίποτα..Γίναμε πια επαρχία των Βρυξελών!!
Δεν είχαμε την απαίτηση από τους πολιτικούς ηγέτες μας να
πουν, προεκλογικά, την αλήθεια στους ψηφοφόρους τους. Το ύψιστο λει-
τούργημα της Πολιτικής, κατάντησε, δυστυχώς, σκέτο επάγγελμα, σκέτη,
έμμισθη, διαχείριση ξένων συμφερόντων..Θα θέλαμε, όμως, έστω και τώρα,
να μας πουν ξεκάθαρα: "Πάρτε το χαμπάρι ή τα δίνουμε όλα και
κρατάμε τα εσώρουχά μας ή μας τα παίρνουν όλα και μας αφήνουν και ξεβράκωτους..Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ..."εθνικής" επιβίωσης."...

Ας ελπίσουμε ότι ο φετεινός Ιούλιος, δεν θα είναι ο χειρότερος
όλων των προηγούμενων.Αυτή η απαξίωση της Πολιτικής και των Πολιτικών,
αυτά τα οικονομικά εγκλήματα που μας πνίγουν κάθε μέρα, αυτή η πρωτοφανής
πτώση της ποιότητας ζωής, μας τρομάζει. Ίσως γιατί η δική μας γενιά
έχει μάθει να βλέπει όχι μόνο το δέντρο αλλά και το δάσος. Και φοβάται
ότι όλη αυτή η ηθική, πολιτική και οικονομική κατρακύλα δεν οφείλεται
μόνο στην ανικανότητά μας αλλά και σε κάποια οργανωμένη, υψηλού επιπέδου, προσπάθεια. Που μπορεί να μας οδηγήσει από ένα νέο βρώμικο ’89 μέχρι και
ένα νέο κραχ. Ίσως γιατί, όλοι αυτοί οι ορατοί-αόρατοι μηχανισμοί,
πιστεύουν ότι μόνο με αυτό τον τρόπο θ μπορέσουν να λύσουν τα δικά τους,
τεράστια προβλήματα. Όπως γίνεται αιώνες τώρα..

Η μόνη μας ελπίδα, όπως υποστηρίζει ένας από τους λίγους ενα-
πομείναντες μαχόμενους διανοούμενους, ο Εντουαρντ Σαιντ, είναι να...
αντέξουν οι νέοι μας ως το 2010.Εκεί, περίπου υπολογίζει ότι θα νεκρω-
θεί εντελώς η πανίσχυρη Αμερική, εξαντλημένη από την κραιπάλη της
υλικής αφθονίας,τον πνευματικό υποσιτισμό και τη ναρκωτική υπερτροφία..
( Εκτός κι αν οι διάδοχοί τους είναι χειρότεροι...!! )

Ως τότε τη λέξη Ιδανικά, θα τη συναντάμε στα λεξικά, σαν "σπά-
νια μπαχαρικά σε επίσημα γεύματα" και τη λέξη Εντιμότητα σαν "λου-
μπάγκο που σ'εμποδίζει να περπατήσεις", όπως λέει κι ο αξέχαστος ο
φίλος μας ο Πλάτωνας..

.---Στέφανος Ληναίος-----12.7.2008----
‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 05, 2017 8:38 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το «βρώμικο 89»: Το «ποιοτικό άλμα» που οδήγησε στην «αριστερά» του 4ου Ράιχ…



«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος»

Μανόλης Αναγνωστάκης


Για να μην την παίρνει ο άνεμος την ιστορική μνήμη πρέπει να την καρφώνουμε, συχνά…

Θα αναδημοσιεύσουμε, όπως αναγγείλαμε, κάποια κείμενα γύρω από κάποια κομβικά ιστορικά γεγονότα της πολιτικής μας τραγωδίας.


Στο «βρώμικο 89», συντελείται το «ποιοτικό άλμα» της καθεστωτικής ενσωμάτωσης της παραδοσιακής Αριστεράς.
Οι ποσοτικές συσσωρεύσεις της ατελώς προσαρμοσμένης Αριστεράς (στο σύστημα), οδήγησαν το ΄89 στο ποιοτικό άλμα της μετάλλαξής της και της ολοκληρωτικής ενσωματωσής της.


Η σημερινή κυβερνητική «αριστερά», η «αριστερά» του 4ου Ράιχ, δηλαδή τα ανδρείκελα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάποιες «αριστερές» νεοταξικές ποικιλίες (και «αριστερίστικες») αποτελούν προϊόντα και υποπροϊόντα του «βρώμικου 89»…

Θεωρούμε, συνεπώς, σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε ένα παλιό μας κείμενο (2014) για το «βρώμικο 89»:
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/07/89.html



Το «βρώμικο 89»



Η Ιστορία δεν πρέπει να ξεχνιέται, διότι δεν υπάρχει πιο ισχυρό όπλο από τη Μνήμη: Την ιστορική Μνήμη θέλουν σήμερα να αφανίσουν…
Σαν σήμερα παίχτηκε η μεγαλύτερη τραγωδία της μεταπολιτευτικής μας Ιστορίας: Το «βρώμικο 89»…


Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές το 1989 αποτελεί ορόσημο για τις πολιτικές εξελίξεις και μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Η εκτρωματική συνεργασία της Αριστεράς με τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη είναι μια «αντεπαναστατική τομή» στα πολιτικά μας πράγματα: Ένα αντεπαναστατικό πισωγύρισμα. Τότε νικάει ο νεοφιλελευθερισμός και αλλάζουν καθοριστικά οι συσχετισμοί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ υπέρ των «εκσυγχρονιστών».

Τότε εισδύουν καταλυτικά και άμεσα στο ΠΑΣΟΚ τα συγκροτήματα του Τύπου, σχεδιάζουν και προωθούν τους αχυράνθρωπούς τους. Η άλωση του ΠΑΣΟΚ από τα κέντρα και παράκεντρα της οικονομικής εξουσίας θεμελιώνεται τότε: Τότε αρχίζει να συντελείται η αλματώδης ποιοτική του μετάλλαξη.

Κείμενα για αυτά τα γεγονότα υπάρχουν στην εργασία μας:
ΠΑΣΟΚ: Το Κίνημα που μεταλλάχτηκε σε μηχανισμό των «νταβατζήδων»
Θα τα βρείτε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7599

Το ακόλουθο άρθρο του Δελαστίκ πρέπει να διαβαστεί διότι η τραγωδία του 89 …απειλεί να γίνει η φάρσα του σήμερα…
Το άρθρο του Δελαστίκ ΕΔΩ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=64030232





«Βρώμικο 89» ή όταν το ΚΚΕ κυβέρνησε με... ΝΔ

Ηταν σαν σήμερα, 1η Ιουλίου, αλλά πριν από ένα τέταρτο του αιώνα. Ηταν 1η Ιουλίου 1989, όταν η Ελλάδα εμβρόντητη άκουγε κάτι, μια μεγάλη είδηση, που την έκανε να μην πιστεύει στ' αυτιά της: θα σχηματιζόταν κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ με το... ΚΚΕ!!!

Ο Χαρίλαος Φλωράκης, ηγέτης τότε του ΚΚΕ, είχε συμφωνήσει με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη από την προηγούμενη νύχτα ακόμη και τη σύνθεση της κυβέρνησης, η οποία ορκίζεται την επομένη, 2 Ιουλίου 1989, με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη. Σκοπός της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΚΚΕ είναι να παραπέμψει τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Χ. Φλωράκης νομίζει ότι αν ο Α. Παπανδρέου μπει φυλακή ή πεθάνει εξαιτίας του βαρύτατου καρδιακού προβλήματος που έχει, ο «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου» που έχει φτιάξει με το ΚΚΕ Εσωτερικού του Λεωνίδα Κύρκου (το οποίο έχει μετονομαστεί σε Ελληνική Αριστερά - ΕΑΡ) θα γίνει... αξιωματική αντιπολίτευση! Το σύστημα έχει «δουλέψει» τον Χ. Φλωράκη και με «στημένες» δημοσκοπήσεις, οι οποίες εμφανίζουν τον Συνασπισμό να παίρνει μέχρι και 23%, από 9,89% που είχε πάρει το ΚΚΕ συν 1,84% του ΚΚΕ Εσωτερικού στις βουλευτικές εκλογές του 1985.

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών
της 18ης Ιουνίου 1989 που έχουν προηγηθεί του σχηματισμού της κυβέρνησης με τη ΝΔ ήταν οδυνηρό για τον ηγέτη του ΚΚΕ. Παίρνει ο Συνασπισμός μόνο 13,12% έναντι ποσοστού 39,15% του ΠΑΣΟΚ. Το «υπό διάλυση» ΠΑΣΟΚ παίρνει δηλαδή τριπλάσιο ποσοστό από τον Συνασπισμό που θα γινόταν... «αξιωματική αντιπολίτευση»!

Λόγω του σχεδόν αναλογικού συστήματος όμως το 44,25% της ΝΔ δίνει 145 βουλευτές στον Κ. Μητσοτάκη.
Ο Χ. Φλωράκης «τσοντάρει» τους βουλευτές του Συνασπισμού για να παραπέμψει η ΝΔ τον Α. Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Αυτό γίνεται με ψηφοφορία στη Βουλή στις 27 Σεπτεμβρίου 1989. Στο μεταξύ, στους κόλπους του ΚΚΕ έχουν εξεγερθεί η αριστερή του πτέρυγα και η ΚΝΕ εναντίον της συνεργασίας με τη Δεξιά.

Στις 5 Νοεμβρίου 1989 γίνονται νέες βουλευτικές εκλογές. Ωφελημένη από την κυβερνητική συνεργασία με το ΚΚΕ βγαίνει η ΝΔ. Αυξάνει το ποσοστό της στο 46,2% και παίρνει 148 έδρες (από 44,25% και 145 έδρες). Κερδισμένο αποδεικνύεται και το ΠΑΣΟΚ, που ξεπερνάει το 40% -παίρνει 40,67% για την ακρίβεια. Ο Συνασπισμός πέφτει στο 10,96%. Η... «αξιωματική αντιπολίτευση» του Χ. Φλωράκη έχει πλέον το ένα τέταρτο του ποσοστού του «διαλυόμενου» ΠΑΣΟΚ! Πλήρης αποτυχία της γραμμής του ΚΚΕ.

Σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται και ο πολιτικός εξευτελισμός: ο Χ. Φλωράκης αποφασίζει να συμμετάσχει σε κυβέρνηση όχι πλέον μόνο με τη ΝΔ αλλά και με τους... «κλέφτες του ΠΑΣΟΚ», όπως τους αποκαλούσε! ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ συγκροτούν την οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα τετράμηνης διάρκειας.

Στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ γίνεται χαμός. Θύελλα αντιδράσεων. Πολλές χιλιάδες μέλη αποχωρούν ή διαγράφονται. Φεύγουν 11 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και ο ένας από τους τρεις ευρωβουλευτές του κόμματος, ο Δημήτρης Δεσύλλας.

Στις εκλογές που γίνονται στις 8 Απριλίου 1990,
η ΝΔ παίρνει 150 έδρες με ποσοστό οριακά αυξημένο -46,88%. Το ΠΑΣΟΚ πέφτει κατά δύο μονάδες, στο 38,62%. Νέα πτώση σημειώνει ο Συνασπισμός. Η εκλογική του απήχηση συρρικνώνεται στο 10,28%. Ο Κ. Μητσοτάκης προσεταιρίζεται τον μοναδικό βουλευτή που εκλέγει η ΔΗΑΝΑ ονόματι Θόδωρο Κατσίκη και έτσι φτιάχνει επιτέλους αμιγή δεξιά κυβέρνηση με 151 βουλευτές, η οποία θα αντέξει τριάμισι χρόνια. Από τον Φεβρουάριο ως τον Ιούνιο του 1991 διαλύεται και ο Συνασπισμός της Αριστεράς, ενώ διασπάται εκ νέου το ΚΚΕ, καθώς αποχωρούν 44 από τα 111 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του. Στις εκλογές του 1993 ολοκληρώνεται η συμφορά για την Αριστερά. Το μεν ΚΚΕ παίρνει ποσοστό της δεκαετίας του... 1930 (4,54%), το δε υπόλοιπο του Συνασπισμού δεν μπαίνει καν στη Βουλή (2,94%)! Εχει φυσικά ήδη διαλυθεί η Σοβιετική Ενωση και το «σοσιαλιστικό στρατόπεδο», πέρα από τα ολέθρια σφάλματα της ηγεσίας του ΚΚΕ.

Ποτέ πια όμως το ΚΚΕ δεν θα ξαναπλησιάσει τα εκλογικά ποσοστά που συγκέντρωνε πριν συμμετάσχει στις κυβερνήσεις με τη ΝΔ αρχικά και με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια.



_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 15, 2017 7:46 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
15-7-65: Το βασιλικό πραξικόπημα που πυροδότησε το τεράστιο λαϊκό κίνημα των «Ιουλιανών» και ανέδειξε τις ανεπάρκειες και τις ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ της Αριστεράς.
Αναδημοσιεύουμε το περσυνό μας κείμενο


Ιουλιανά: Από το αγωνιστικό έπος στον «αριστερό» δωσιλογισμό



Η ιστορία σκαρώνει άσχημα παιχνίδια. Όχι από ιδιοτροπία, αλλά από …νομοτέλεια. Η Ιστορία τιμωρεί του χλευαστές και ιδιαίτερα εκείνους που την προδίδουν…

Τι «Ιουλιανά» του 1965 ήταν ένα αγωνιστικό έπος: Ένα δώρο της Ιστορίας στην Αριστερά. Αυτό το δώρο η Αριστερά το πέταξε για να μην διασαλευτεί η «νομιμότητα» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας…

Ήρθε μετά η ιστορική τιμωρία: Η δικτατορία των συνταγματαρχών…


Σήμερα έχουμε ένα από τα μεγαλύτερα δράματα της ιστορικής …εκδίκησης: Η Αριστερά του ΤΟΤΕ, μέσα από μια διαδοχή μεταλλάξεων και ενσωματώσεων στο αστικό καθεστώς, μέσα από μια σειρά προδοσιών του Λαϊκού Κινήματος, αποτελεί τη νέα Δεξιά, την κατοχική κυβέρνηση του 4ου Ράιχ…

Η Αριστερά του τότε που διωκόταν και φυλακιζόταν από τη Δεξιά έχει μεταλλαχτεί σε «αριστερά» του δωσιλογισμού, σε «αριστερά» των μαφιόζων του χρήματος, σε «αριστερά» που εκτελεί τα «συμβόλαια θανάτου» του 4ου Ράιχ, με μεγαλύτερη μοχθηρία, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα από τις κλασσικές δυνάμεις του 4ου Ράιχ: Τη Δεξιά…

Τέτοια αναστροφή και διαστροφή της Πολιτικής δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.


Μέσα σε 50 χρόνια, από το έπος των Ιουλιανών, μέσα σε 50 χρόνια προδοσιών των Κινημάτων, μέσα σε 50 χρόνια διαδικασιών ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ της αριστεράς στο καθεστώς, μέσα σ’ αυτά τα 50 χρόνια ήρθαν τα πάνω κάτω…

Και ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό το άθαφτο πτώμα της «αριστεράς» είναι καιρός να ταφεί…

Αναδημοσιεύουμε για τα Ιουλιανά ένα παλιό μας κείμενο. Μαζί με άλλα σχετικά βρίσκεται εδώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=33495#33495


Ιουλιανά 1965: Σιδερώνουν τις αγωνιστικές Μνήμες…



49 Χρόνια έχουν περάσει από τη λαϊκή έκρηξη των «Ιουλιανών» του 1965!!!

Αυτό που θα διαπιστώσει κανείς είναι ότι όλη αυτή η λαϊκή έκρηξη, όλα αυτά τα χρόνια, έχει θαφτεί: Από όλους και την «αριστερά»…

Στην καλύτερη περίπτωση να «αναλυθεί» δημοσιογραφικά, «κλειδωμένη» στα στενά πλαίσια των ανακτορικών πραξικοπημάτων και της κοινοβουλευτικής Αποστασίας…


Για το εκρηκτικό λαϊκό κίνημα των «Ιουλιανών», η μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη μετά την ΕΑΜική επανάσταση (1941-1944), ένας πρώιμος ελληνικός «Γαλλικός Μάης», σιγή ιχθύος…

Αυτή η σκανδαλώδης παρασιώπηση δεν είναι τυχαία. Στα «Ιουλιανά» εισβάλουν με ορμή στην πολιτική αρένα η λαϊκές μάζες: Ο ΔΡΟΜΟΣ είναι η ΤΟΜΗ και η πολιτική ΑΡΕΝΑ εκείνων των ημερών…

Ακριβώς, αυτό το επαναστατικό «στοιχείο» του Πεζοδρομίου θέλουν να αφανίσουν από την Ιστορία οι πολύχρωμες, σήμερα, καθεστωτικές δυνάμεις, και οι μεταλλαγμένες «αριστερές»…

Θέλουν να αφανίσουν τον κινητήριο μοχλό της Ιστορίας, τον αγώνα και το ΚΙΝΗΜΑ στο ΔΡΟΜΟ, διότι ο ΔΡΟΜΟΣ είναι σήμερα πολύ επίκαιρος και πολύ επικίνδυνος για τις κατοχικές δυνάμεις του 4ου Ράιχ…

Αλλά και ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ δρόμος
για την αναχαίτιση των δωσίλογων ανδρεικέλων, την εθνική και κοινωνική μας απελευθέρωση…

Τα «Ιουλιανά» δεν ήταν μια «δημοκρατική ανωμαλία», όπως την εμφανίζουν ΟΛΑ τα κόμματα και οι «παπαγάλοι» τους.

Τα βασιλικά πραξικοπήματα και οι αποστασίες ΚΑΘΟΡΙΣΤΗΚΑΝ από την εκρηκτική ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και τις ΜΑΖΙΚΕΣ αγωνιστικές διαθέσεις του ελληνικού λαού και αποτέλεσαν, απλώς, την αφορμή.

Το αυθόρμητο λαϊκό ξέσπασμα μετά την «καθαίρεση» της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, ήταν η συνισταμένη εκρηκτικών διεργασιών χρόνων.

Διεργασίες που αποτυπώθηκαν και εκλογικά το 1958, όταν η ΕΔΑ εκτινάχτηκε στο 24,4%...

Αυτή η θεματική άνοδος της ΕΔΑ πανικόβαλε το καθεστώς το οποίο, μέσω της Δεξιάς, εντατικοποίησε και πολλαπλασίασε τις διώξεις και την τρομοκρατία, το χαφιεδισμό και το «φακέλωμα» καθώς και την αντικομουνιστική υστερία…

ΟΛΑ αυτά συσσώρευαν πιεστικά και εκρηκτικά γιγάντια αποθέματα λαϊκής ΟΡΓΗΣ.

Εκείνη την εποχή
η Ελλάδα ζούσε αλλεπάλληλα κύματα μεγάλων και σκληρών απεργιών. Είχε διαμορφωθεί ένα παλιρροϊκό, ριζοσπαστικό κίνημα με καθημερινές συγκρούσεις (με τα όργανα καταστολής), στο ΔΡΟΜΟ.

Ένα ενδεικτικό παράδειγμα: Το Δεκέμβριο του 1960, οι οικοδόμοι κήρυξαν πανελλαδική απεργία με 200 χιλιάδες στο δρόμο…

Μετά από πολύωρες οδομαχίες
οι οικοδόμοι έτρεψαν σε φυγή τα «μηχανοκίνητα» της Αστυνομίας. Πάνω από 150 τραυματίες και 179 συλλήψεις ήταν ο απολογισμός…

Τα γεγονότα αυτά, όχι μόνο δεν πτόησαν κανέναν, αλλά πυροδότησαν μια σειρά σκληρών απεργιών και σε άλλους κλάδους, καθώς και τη φοιτητική νεολαία…

Ήταν αυτό το ρωμαλέο παλλαϊκό ΚΙΝΗΜΑ που έβαλε τέλος, το 1963, στην «εποχή» Καραμανλή: Συντριβή στις εκλογές και δραπέτευση, στο εξωτερικό, με ψεύτικο όνομα…

Σημείωση: Λίγο πριν είχε προηγηθεί η δολοφονία του Λαμπράκη από το δεξιό παρακράτος, μια δολοφονία που έριξε νέο λάδι στη φωτιά της λαϊκής ΟΡΓΗΣ…

Η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, ιδρύθηκε το 1961, ακριβώς για να αναχαιτίσει και να εκτονώσει την παλίρροια της λαϊκής οργής, τη διαρκώς διογκούμενη.

Ο «διμέτωπος» αγώνας του Γεωργίου Παπανδρέου
(εναντίον της «Δεξιάς» και της «Αριστεράς») δεν εξομάλυνε την κατάσταση: Ένα καθαρόαιμο αστικό κόμμα η ΕΚ, με στόχο να αποτελέσει το «ανάχωμα» της λαϊκής οργής, δεν μπορούσε να ικανοποιήσει ΚΑΝΕΝΑ αίτημα της κοινωνικής λαϊκής παλίρροιας.

Το ΚΙΝΗΜΑ «από τα κάτω» (ο ΔΡΟΜΟΣ) φούντωνε διαρκώς: Οι εργαζόμενοι άρχισαν να παίρνουν στα χέρια τους τα συνδικάτα. Οι απεργίες πλήθυναν και έβαλαν πολιτικά αιτήματα.

Στους χώρους της νεολαίας,
η «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη» απέκτησε τεράστια επιρροή. Ιδρύθηκε μετά τη δολοφονία του Λαμπράκη και σύντομα αριθμούσε 150.000 μέλη, ιδρύοντας «λέσχες» σε απίθανα μέρη, ακόμα και σε χωριά.

Το βασιλικό πραξικόπημα (15-7-65) αποτέλεσε τη μόνη διέξοδο στο καθεστώς.


Τα «Ιουλιανά», συνεπώς,
αποτελούν τη ΜΟΝΗ επιλογή του καθεστώτος και του παρακράτους του για να αναχαιτίσουν την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ και πολιτική ΕΚΡΗΞΗ του ελληνικού λαού.

Το «Ιουλιανό» πραξικόπημα πέτυχε και οδήγησε μάλιστα στη δικτατορία της 21ης Απριλίου, διότι αυτή η λαϊκή έκρηξη δεν είχε πολιτική ηγεσία.

Η ΕΔΑ (η «αριστερά» της εποχής) δεν ήταν πραγματική πολιτική ηγεσία, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις αγωνιστικές και επαναστατικές ανάγκες αυτού του κινήματος.

Η ΜΟΝΗ επιδίωξη της ΕΔΑ ήταν να ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ από το καθεστώς, από τους λύκους, σαν μία ειρηνόφιλη και «υπεύθυνη» κοινοβουλευτική δύναμη του καθεστώτος…


Η ΕΔΑ ήταν ένα «αριστερό» κόμμα, ατελώς προσαρμοσμένο στο καθεστώς και κοινοβουλευτικό του δεκανίκι…

Σημείωση: Η Σημερινή «αριστερά» δεν είναι «ατελώς προσαρμοσμένη», αλλά ολοκληρωτικά προσαρμοσμένη στο καθεστώς του 4ου Ράιχ: «Γρανάζι» του καθεστωτικού παιχνιδιού…

Η ΕΔΑ, λοιπόν, δεν έδωσε ΚΑΜΙΑ κινηματική διέξοδο στο γιγάντιο κοινωνικό αναβρασμό της εποχής.

Η ΕΔΑ αποτέλεσε ανασχετικό παράγοντα των αγώνων στο ΔΡΟΜΟ. Δεν ανταποκρίθηκε στο ελάχιστο στις απαιτήσεις των «Ιουλιανών»: Την περίοδο εκείνη, περίοδος δύο μηνών περίπου, έγιναν 400 λαϊκές συγκεντρώσεις με εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στο ΔΡΟΜΟ, αψηφώντας το ξύλο, την τρομοκρατία, τις συλλήψεις, τους τραυματισμούς και το ΘΑΝΑΤΟ…

Σημείωση: Να θυμίσουμε ότι τότε σκοτώθηκε και ο Πέτρουλας (Τετάρτη 21 Ιούλη): Διαδήλωση φοιτητών στα Προπύλαια με 300 τραυματίες…

Ο κοινωνικός αυτός σεισμός των «Ιουλιανών» βρέθηκε χωρίς πολιτική ηγεσία. Η ΕΔΑ ούτε την ανατροπή της Βασιλείας δεν έθεσε, πόσο μάλλον να θέσει άλλα ζητήματα ανατροπής…

Η ΕΔΑ …αγωνιζόταν για την «κοινοβουλευτική ομαλότητα»: Οι λαϊκές μάζες είχαν εξεγερθεί και κονιορτοποιούσαν την καθεστωτική «ομαλότητα» και η ΕΔΑ μοχθούσε για την επαναφορά της καθεστωτικής «ομαλότητας»!!!

Αυτός είναι και ένας από του βασικούς λόγους
που έχουν παρασιωπήσει τον κοινωνικό και πολιτικό σεισμό εκείνων των ημερών, που σβήνουν τις μνήμες αυτής της εκρηκτικής λαϊκή ΟΡΓΗΣ, τις μνήμες του ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟΥ και μένουν δημοσιογραφικά στο ανακτορικό πραξικόπημα και στις αποστασίες…

Οι ΜΝΗΜΕΣ του Πεζοδρομίου, η πραγματική αγωνιστική ιστορία, ΟΛΑ σβήνουν για να μην φανεί ο προδοτικός ρόλος της «αριστερής» ηγεσίας, αλλά και για να μην αναδειχτεί τούτο: Ότι μόνο με το ΔΡΟΜΟ, το αγωνιστικό Πεζοδρόμιο μπορεί να προχωρήσεις…

Ιδιαίτερα σήμερα σε ένα καθεστώς-ΑΠΟΙΚΙΑ του 4ου Ράιχ…

Αλλά τι να πει και η σημερινή «αριστερά» για το ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ των «Ιουλιανών»; Αυτή βρίσκεται πολύ πιο πίσω και από την ΕΔΑ της εποχής…

Πολύ πιο πίσω και από τον Ανδρέα της εποχής.

Διαβάστε ένα μικρό κείμενο που έχουμε γράψει εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2341

Επίσης για τα «Ιουλιανά» και τις «ιουλιανές» τραγωδίες, διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7688




_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες