Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Όταν ο δωσιλογισμός ανυψώνεται σε «πατριωτισμό»

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 27, 2011 2:02 am    Θέμα δημοσίευσης: Όταν ο δωσιλογισμός ανυψώνεται σε «πατριωτισμό» Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Όταν ο δωσιλογισμός ανυψώνεται σε «πατριωτισμό»



Το «διάγγελμα» Καρατζαφέρη θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο σαν μαργαριτάρι γλοιώδους γελοιότητας, αλλά και σαν υστερία δωσιλογισμού.

Συμμετέχει σε μια κυβέρνηση-ανδρείκελο, σε μια κυβέρνηση που επέβαλαν, με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, οι ευρω-δικτάτορες, σε μια κυβέρνηση των νέων αποικιοκρατών (οι τραπεζίτες και οι τοκογλύφοι) και έχει το απύθμενο θράσος, αυτή η «ακροδεξιά» καρικατούρα, να μας παραδίδει μαθήματα πατριωτισμού…

Συμμετέχει σε αυτό το δικτατορικό, κυβερνητικό έκτρωμα των ευρω-ληστών και ευρω-δημίων που ισοπεδώνουν, ανελέητα και δολοφονικά, τον ελληνικό λαό και την εθνική υπόσταση της Ελλάδας, ΚΑΙ μας λέει ότι το κάνει για χάρη της … «σωτηρίας της πατρίδας»!!!!!

Γλείφει, σαν σκύλος που δεν συγκρατεί τα σάλια του, τούς τροϊκανούς- διοικητές της κατοχής μας και τα αφεντικά τους (τραπεζικές μαφίες), και αυτή την άκρως αντιαισθητική, χυδαία και αηδιαστική «χειρονομία» του λακέ, τη βαπτίζει «πατριωτισμό»!!!!


Σημείωση: Ο υμνητής της χούντας των συνταγματαρχών, τώρα υμνεί τη νέα χούντα των ευρω-δικτατόρων. Από την «εθνική χούντα», έφτασε στην «ευρωπαϊκή χούντα».

Να, γιατί λέμε ότι ο φασισμός σήμερα δεν μπορεί να υπάρξει σε «εθνική διάσταση», παρά μόνο σε «διεθνή διάσταση», στη «διάσταση» της Νέας Τάξης…

Τα «ακροδεξιά» και «φασιστικά» κατάλοιπα μεταλλάσσονται σε λακέδες και κλόουν του νεοταξικού φασισμού: Αυτό για τον Καρατζαφέρη το είχαμε υπογραμμίσει από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του…

Μια ενδεικτική συλλογική κειμένων για τον Καρατζαφέρη, τα οποία θα φρεσκάρουν τη μνήμη μας, βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5975

Σήμερα, θολώνει το «μυαλό» της ΛΟΓΙΚΗΣ και τεντώνει στο έπακρο τις χορδές του νευρικού συστήματος ο κυνισμός και ο φρενοβλαβής παραλογισμός αυτού του γλοιώδους σαλτιμπάγκου, ο οποίος, μέσα στον οίστρο της επαρμένης «ακροδεξιάς» ανοησίας του, εκτελεί τις εντολές των «νταβάδων» του με χοντροκοπιά λυσσώδη και χυδαιότητα αχαλίνωτη.

Βλέπετε, τα «κενά» του εγκεφάλου αυτού του πολιτικού κλόουν έχουν φουσκώσει με όγκους «αέρα» από τις «τρόμπες» των ΜΜΕ. Πώς να μην πιστέψει ο «δεκανέας» ότι είναι «στρατηγός»; Πώς να μην ονειρεύεται ο «κλούβιος» ότι μπορεί και να του αναθέσουν, οι ευρω-δικτάτορες, τη διοίκηση της αποικίας- Ελλάς;

Ας τον αφήσουμε να ονειρεύεται και ας κρατήσουμε τη ψυχραιμία μας και τη νηφαλιότητα της πολιτικής σκέψης…

Ο Καρατζαφέρης, μέσα στην έπαρση της μικρότητάς του και του γλοιώδους λακεδισμού του αποκαλύπτει, πιο κραυγαλέα και εντυπωσιακά, τη φαιά ουσία και φιλοσοφία του νεοταξικού ολοκληρωτισμού, του φασισμού των ευρω-συμμοριτών, καθώς και την ψυχολογία των δωσίλογων και ανδρεικέλων τους.

Και πρώτα από όλα αποκαλύπτει το τι σημαίνει «πατριωτισμός» για το νεοταξικό φασισμό και τα ανδρείκελά τους.

Σημαίνει: Η ολοκληρωτική υποταγή μας, η υποταγή μας χωρίς όρια, χωρίς σύνορα και χωρίς αναστολές στους διεθνείς ληστές και δημίους μας.

Στο «λεξικό» της Νέας Τάξης «πατριωτισμός» είναι η ολοκληρωτική ΑΛΩΣΗ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της πατρίδας, η μετατροπή της σε αποικία των τραπεζιτών και τοκογλύφων…

Αυτόν τον «πατριωτισμό» υλοποιούσαν αυτά τα χρόνια τα ανδρείκελα του ΠΑΣΟΚ και σήμερα τον «προωθεί» πραξικοπηματικά και πιο ανοικτά το κατοχικό, συναινετικό σχήμα της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Η επαρμένη χοντροκοπιά του Καρατζαφέρη και η παρωχημένη «ακροδεξιά» του «ψυχοσύνθεση» χρωματίζουν πιο έντονα και διαλαλούν πιο γλοιώδικα, αυτό που συντελείται από το σύνολο του καθεστώτος.

Σαν ακροδεξιά καρικατούρα, ο Καρατζαφέρης, αποκαλύπτει πιο αστραφτερά και δωσίλογα παραληρηματικά αυτό που ζει η Ελλάδα: Την ολοκληρωτική καταστροφή της από τα κέντρα του ευρω-φασιμού και τα πολιτικά τους ανδρείκελα.

Ο Καρατζαφέρης δίνει το μακάβριο στίγμα αυτού που υπάρχει, αυτού που βιώνουμε σπαρακτικά και αυτού που θα επακολουθήσει: Του ευρω-φασιστικού εφιάλτη, της άγριας και κτηνώδους ΕΠΙΔΡΟΜΗΣ των ιμπεριαλιστών τραπεζιτών και μαφιών του κεφαλαίου…

Αυτόν το φασιστικό εφιάλτη τον λένε «πατριωτισμό»!!!!

Ο όλεθρος της καταστροφής μας είναι η … «εθνική σωτηρία» μας!!!

Είναι καιρός να απαλλαγούμε από τέτοιους «πατριωτισμούς» και από τις «δημοκρατικές» αυταπάτες: Με το φασισμό και τα ανδρείκελά του δεν υπάρχει κανένα σημείο «δημοκρατικής» διαπραγμάτευσης και εκλογικού διακανονισμού…

Ο δρόμος είναι ένας και μοναδικός: Ο ΔΡΟΜΟΣ. Ο Λόγος και η Πράξη του λαού στο δρόμο…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 27, 2011 10:24 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η σωτηρία των λαών περνάει μέσα από την κατάρρευση της ΕΕ και των ανδρεικέλων της…



Κινδυνολογούν σπαρακτικά για την κατάρρευση της Ευρώπης. Θρηνολογούν εκβιαστικά για το επερχόμενο τέλος της Ευρώπης…

Δεν μας λένε, όμως, τούτο το απλό: Ποια Ευρώπη εννοούν; Την Ευρώπη των εθνών και των λαών ή την Ευρώπη των πολυεθνικών, των τραπεζιτών και των τοκογλύφων: Την ΕΕ, την ευρωζώνη και το Ευρώ;

Όσοι κινδυνολογούν εκβιαστικά για την Ευρώπη, είναι σαφές, ότι εννοούν την «Ευρώπη» των ληστοσυμμοριών του χρήματος και τους μηχανισμούς της: Ευρωζώνη, Ευρώ και προπαντός οι τράπεζες…

Εννοούν την «Ευρώπη» που έχει οδηγήσει σε χρεοκοπία και πτώχευση τους λαούς της Ευρώπης, που έχει κρεμάσει τους λαούς της Ευρώπης, σαν μανταλάκια, στις αγχόνες…

Γι αυτήν την Ευρώπη θρηνούν και οδύρονται, κινδυνολογούν και εκβιάζουν μανιωδώς: Για την «Ευρώπη» που δολοφονεί τους λαούς της, καταλύει τα εθνικά της κράτη και ισοπεδώνει αμείλικτα τον Πολιτισμό της και την ιστορική υπόσταση κάθε κοινωνικής και εθνικής συλλογικότητας…

Για να σωθούν, όμως, οι λαοί και η εθνική και πολιτισμική τους υπόσταση, αυτή η «Ευρώπη» πρέπει να καταρρεύσει, είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟ να καταστραφεί.

Η διάσωση των λαών και των εθνικών κοινωνιών περνάει μέσα από τη διάλυση και καταστροφή αυτής της «Ευρώπης»: Της ΕΕ των πολυεθνικών, των τραπεζιτών και των δολοφονικών τους μηχανισμών (ευρωζώνη, Ευρώ ΚΕΤ κ.λπ…).

Η υστερική μυθολογία που αναπτύχθηκε, για την ΕΕ και τα δολοφονικά της όργανα, τα τελευταία 40 χρόνια, σήμερα, γκρεμίζεται με πάταγο και δραματικά.

Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και οι λαοί τους έχουν γίνει βορά της κτηνώδους λεηλασίας και κερδοσκοπικής αναισχυντίας, της απληστίας και βαρβαρότητας αυτής της «Ευρώπης»: Των πολυεθνικών και αδηφάγων αρπακτικών της τραπεζικής και χρηματιστηριακής χούντας που την κυβερνά…

Καιρός, πλέον, να απαλλαγούμε από αυτές τις θανάσιμες και δολοφονικές για τους λαούς ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.

Η ΕΕ, η ευρωζώνη και το Ευρώ (πολυεθνικές της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, τραπεζίτες και μαφιόζοι του χρήματος), όλες αυτές οι κακουργίες που μας τις εμφάνιζαν επί 40 χρόνια για «παράδεισο» ήταν ΚΟΛΑΣΗ.

Η πιο μαύρη κόλαση στην ιστορία της ανθρωπότητας που σήμερα υλοποιείται με τις πιο αποτρόπαιες και απάνθρωπες μορφές: Με την ολοκληρωτική καταστροφή και χρεοκοπία των λαών, την ισοπέδωση των εθνικών, κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων, την εφιαλτική ΕΠΙΒΟΛΗ του ευρω-φασισμού και τις τερατώδεις στρατιές των ανδρεικέλων πολιτικών…

Ζούμε, σήμερα, την ολοκληρωτική μετάλλαξη των εθνικών καθεστώτων (κομμάτων, Βουλής, κράτους, θεσμών κ.λπ) σε προτεκτοράτα των διεθνών μηχανισμών του ιμπεριαλισμού, σε «Γραφεία Τύπου» των «νταβάδων» και των μαφιόζων του χρήματος…

Αυτός ο νέος φασισμός της χρηματιστηριακής και τραπεζικής χούντας πρέπει να γκρεμιστεί για να σωθεί η ανθρωπότητα.


Τα ποικίλα και πολύχρωμα ανδρείκελα αυτού του νεοταξικού φασισμού όταν μιλάνε για «σωτηρία» της «Ευρώπης», της ευρωζώνης και του ευρώ, εννοούν ολοκάθαρα τη ΣΩΤΗΡΙΑ των τραπεζών, των πολυεθνικών, καθώς και τη δική τους…

Κινδυνολογούν και εκβιάζουν για κατάρρευση της Ευρώπης προκειμένου να διασώσουν τα υπερκέρδη των τραπεζών και να διαιωνίσουν τη σφαγή των λαών και τη φρικώδη και ολοκληρωτική υπόταξή τους στις φασιστικές ευρω-μαφίες

Και μόνο το παρακάτω παράδειγμα που περιγράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι ικανό να πείσει και τον πλέον ηλίθιο:




Ενας ολόκληρος προϋπολογισμός πήγε στους τραπεζίτες!

Από την εποχή του Καραμανλή, αρχής γενομένης δηλαδή με εκείνα τα πρώτα 28 δισ. ευρώ προς τους τραπεζίτες, τα χρήματα που θα έχουν ευθέως πάει στις τράπεζες μέχρι το 2012 ανέρχονται συνολικά στο απίθανο ποσό των 168 δισ. ευρώ!
*
Προσοχή:

Εδώ μιλάμε για τα 168 δισ. ευρώ που έχουν πάει στους τραπεζίτες μόνο μέσα από τα κρατικά - εθνικά ταμεία.

Δηλαδή στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται τα πάνω από 100 δισ. ευρώ που έχουν αρπάξει οι τραπεζίτες μέσω της ΕΚΤ και του παράλληλου με αυτήν εποπτευόμενου μηχανισμού από την Τράπεζα της Ελλάδας!
*
Αυτά τα λεφτά, λοιπόν, τα 168 δισ. ευρώ που μέσω των κρατικών προϋπολογισμών έχουν διατεθεί σε μια χούφτα τραπεζίτες και κεφαλαιοκράτες, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι:

· 9 φορές περισσότερα από το σύνολο των μισθών και συντάξεων που προβλέπει για εκατομμύρια ανθρώπους ο προϋπολογισμός του 2012.

· 10 φορές περισσότερα από το σύνολο των χρημάτων που διατίθενται μέσω του προϋπολογισμού του 2012 για τις ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων και τις δαπάνες στους τομείς Πρόνοιας, Παιδείας, Υγείας και Συγκοινωνιών.

*
Και κάτι ακόμα:

Τα έσοδα ολόκληρου του προϋπολογισμού του 2012 ανέρχονται σε 169,998 δισ. ευρώ.

Με άλλα λόγια:

Τα 168 δισ. ευρώ που - κατά τη διάρκεια της κρίσης - έχουν εισρεύσει στα ταμεία των τραπεζιτών ισούνται με το σύνολο των εσόδων του προϋπολογισμού μιας ολόκληρης χώρας,
μιας χώρας 10 εκατομμυρίων, που οι «σωτήρες» κόβουν τους μισθούς από τους εργαζόμενους και τις συντάξεις από τους γέροντες, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο:


Για να τα δίνουν στους τραπεζίτες!


Διαβάστε ακόμα:
Η «βιωσιμότητα» ενός... βίου αβίωτου!
Εδώ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=26/11/2011&columnId=1821

ΟΛΑ, λοιπόν, για τη διάσωση των τραπεζών και των διεθνών αρπακτικών και δημίων μας…

Η χούντα που μας κυβερνά είναι τα ανδρείκελα των τραπεζών, οι δωσίλογοι υπάλληλοι του ευρω-φασισμού.

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και η μακάβρια γκριμάτσα τους, ο ΛΑ.Ο.Σ., είναι τα ελεεινά παράσιτα-ανδρείκελα της ευρω-χούντας…


ΚΑΜΙΑ αυταπάτη πλέον για τη δωσίλογη αχρειότητά τους…

Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό της διάσωσης της ΕΕ και των ανδρεικέλων της…

ΑΝΤΙΘΕΤΑ πρέπει να αγωνιστεί, ώστε αυτή η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ και ΔΟΜΙΚΗ κατάρρευση της ΕΕ και των πολιτικών της δομών, να επιταχυνθεί και να κινηθεί ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ προς την κατεύθυνση οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που ο ίδιος ο λαός να καθορίζει τις τύχες του…


_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 29, 2011 12:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ επιστροφή στη δραχμή: Η μόνη λύση…



Η λογική των πραγμάτων επιβάλλεται κόντρα και ενάντια και στην πιο ισχυρή θέληση των πολιτικών υποκειμένων…

Όσα τεχνάσματα και αν χρησιμοποιήσουν τα επιτελεία της διεθνούς χρηματιστηριακής και τραπεζικής χούντας και όσα «συμβόλαια θανάτου» και αν εκτελεστούν εναντίον των λαών, η κατάρρευση της ΕΕ και της ευρωζώνης είναι αναπόφευκτη: Αυτή η κατάρρευση, συνακόλουθα και η χρεοκοπία των χωρών της καπιταλιστικής Ευρώπης καθορίζεται από την κερδοσκοπική ΛΟΓΙΚΗ του συστήματός τους και από τους σιδερένιους και βάρβαρους νόμους της «ελεύθερης αγοράς» και ΟΧΙ από την θέληση των πολιτικών υποκειμένων και των οικονομικών ιερατείων…

Αν μπορούσαν τα ευρω-χουντικά επιτελεία και τα πολιτικά τους ανδρείκελα να βρουν το «αντίδοτο» στις δομικές ασθένειες της ΕΕ, της ευρωζώνης και γενικότερα του καπιταλισμού, δεν θα βρισκόταν, σήμερα, το σύστημά τους και η ευρωζώνη τους στο χείλος της κατάρρευσης…

Ό,τι και να κάνουν η κατάρρευση είναι αναπότρεπτη. Και γίνεται πιο ολέθρια και σεισμική, όσο οι αντιστάσεις απέναντι στην κατάρρευση γίνονται πιο λυσσώδεις από του δικτατορικούς ευρω-μηχανισμούς και τα πολιτικά τους ανδρείκελα…

Η Επιστροφή στα εθνικά νομίσματα καθορίζεται αμείλικτα από την αναπότρεπτη κατάρρευση της ΕΕ, της ευρωζώνης και του Ευρώ: Από τη ΛΟΓΙΚΗ των πραγμάτων…

Οι ταχυδακτυλουργίες των ευρω-χουντικών μηχανισμών και των πολιτικών τους ιπποκόμων,
απλώς διαιωνίζουν τη «φρίκη του τέλους»(τις διαδικασίες καταλήστευσης και καταστροφής των κοινωνιών και των λαών) και δεν αποτρέπουν το ΤΕΛΟΣ…

Μια συνειδητή πολιτική αποδέσμευσης από την ΕΕ και το Ευρώ, μια ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ πολιτική επιστροφής στη ΔΡΑΧΜΗ, θα γλίτωνε την Ελλάδα από την παράταση των διαδικασιών της «φρίκης του τέλους» και θα την έβαζε το ταχύτερο στην τροχιά της οικονομικής και εθνικής ανασυγκρότησης, στην τροχιά κατάκτησης, έστω σχετικής, της ολοκληρωτικά χαμένης εθνικής της ανεξαρτησίας…

Το «Ευρώ ή δραχμή», δεν είναι ένα αποπροσανατολιστικό δίλημμα, όπως ισχυρίζεται η ηγεσία του ΚΚΕ.

Είναι ένα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ζήτημα, ΟΧΙ μόνο γιατί η λογική των πραγμάτων οδηγεί στη δραχμή,
γεγονός που καθιστά αναγκαίο το συνειδητό αγώνα προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά και διότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είναι η ΜΟΝΗ που δημιουργεί τις προϋποθέσεις της εθνικής οικονομικής ανασυγκρότησης και ανεξαρτησίας, συνακόλουθα και τις προϋποθέσεις ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ των εργατικών και λαϊκών κινημάτων, των αντι-ιμπεριαλιστικών αγώνων, της εθνικής, αλλά και ταξικής συνείδησης: κοινωνικά και πολιτικά στοιχεία αναγκαία για το σοσιαλιστικό στρατηγικό στόχο…

Το Ευρώ σημαίνει ΥΠΟΤΑΓΗ στα διεθνή κέντρα εξουσίας (Νέα Τάξη), ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ της κοινωνικής και εθνικής ΔΟΜΗΣ της ελληνικής κοινωνίας, ΑΛΩΣΗ όλων των ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ (οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών) του ελληνικού λαού, νέα ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ: Δηλαδή επιστροφή της ελληνικής κοινωνίας σε πολλά χρόνια πίσω, σε αποικιοκρατική βαρβαρότητα, που σημαίνει ότι ο δρόμος ξεπεράσματος του καπιταλισμού, ο δρόμος προς το ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, μακραίνει δραματικά…

Αντίθετα με τη ΔΡΑΧΜΗ μπαίνουν ισχυρά φράγματα σε αυτή την νέα αποικιοκρατική οπισθοδρόμηση, ξαναζωντανεύουν οι εθνικές δυνάμεις και οι κοινωνικές αντιστάσεις, συνακόλουθα και οι λαϊκοί αγώνες αποκτούν συγκεκριμένες στοχεύσεις και προοπτικές…

Η ηγεσία του ΚΚΕ στρουθοκαμηλίζει για άλλη μια φορά για να επικαλύψει και συγκαλύψει ΟΧΙ μόνο την αδράνειά της, αλλά και την πρακτική, έμμεση, στήριξη στο καθεστώς της Νέας Τάξης.

Το να μιλά κανείς ΓΕΝΙΚΑ ότι για όλα φταίει ο καπιταλισμός και χωρίς την ανατροπή του ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει, ουσιαστικά εγκαταλείπει κάθε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ μάχη και κάθε μεταβατικό αίτημα που ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝ τις «σκαλωσιές» (προϋποθέσεις) ανατροπής του καπιταλισμού: Αυτοί οι «εχθροί» του συστήματος είναι οι καλύτεροι στυλοβάτες του…

Για τον ΣΥΝ δεν μιλάμε. Αυτός αγωνίζεται να μείνουμε, πάση θυσία, στην ευρωζώνη και την ΕΕ: Αγωνίζεται για τη διάσωση της καταρρέουσας ευρωζώνης και ζητά μια καλύτερη διαχείριση της αποικιοκρατικοποίησής μας. Γρήγορα θα ανταμειφθεί για τις υπηρεσίες του…

Αν υπήρχε πραγματική Αριστερά θα έθετε ως στρατηγικό, ΤΑΚΤΙΚΟ αίτημα την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ευρώ, την επιστροφή στη δραχμή και θα αγωνιζόταν ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ (δηλαδή με επεξεργασμένο πρόγραμμα) προς αυτήν την κατεύθυνση…

Που σημαίνει: Πρώτα από όλα το γκρέμισμα των μυθολογικών κινδύνων και καθεστωτικών εκβιασμών γύρω από την επιστροφή στη δραχμή.

Ένα πολύ καλό άρθρο προς αυτήν την κατεύθυνση είναι του Δημήτρη Καζάκη: Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή...

Το αλιεύσαμε από το ΛΙΣΤΟΝ

http://listonplace.blogspot.com/2011/11/blog-post_286.html


Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή...

Τι θα γίνει έτσι και επιστρέψουμε στη δραχμή;
Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει.
Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα, Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, ή θα γυρίσουμε στην λίθινη εποχή.


Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν αποκτήσουμε το ευρώ.

Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, οι Έλληνες πριν το ευρώ κατοικούσαν στις σπηλιές και στα δέντρα, φορούσαν δέρματα, ζεσταίνονταν με κοπριές και έτρωγαν κουκουνάρια. Μιας και ποιος δεχόταν τότε την ξεφτιλισμένη πληθωριστική δραχμούλα;
Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικονομία επιβίωνε – με όλα τα προβλήματά της – πολύ καλύτερα εκτός ευρώ παρά με το «ισχυρό ευρώ». Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

§ Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορο σΆ όλους όσοι εμπορεύονταν με την χώρα η κατάσταση της δραχμούλας. Οι εξωτερικές σχέσεις της χώρας ήταν σαφώς πιο εκτεταμένες και πιο πολύπλευρες απΆ ότι σήμερα που 3 χώρες ελέγχουν ουσιαστικά το εξωτερικό εμπόριό της.
§ Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρκείς υποτιμήσεις οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απΆ ότι την δεκαετία του ευρώ. Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.
§ Χάρις στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή.
Αυτά είναι τα γεγονότα. Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε πάνω από 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Στην μεταπολίτευση χάρις στις τρεις επίσημες υποτιμήσεις και την τακτική της διολίσθησης, η δραχμή έχασε το 90% της αξίας της. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απΆ όλα αυτά. Γιατί άραγε;
Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; Ποτέ! Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στην νομισματική Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το δημόσιο. Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μιας και τότε ανήκε στην νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας.

Δεν υπάρχει «διεθνής λύση»

Το ίδιο και αμέσως μετά την απελευθέρωση όταν η Βρετανία επέβαλε την συμφωνία του Λονδίνου (1944) στην Ελλάδα με βάση την οποία η χρυσή λίρα λειτουργούσε ως βασικό γενικό ισοδύναμο της ελληνικής οικονομίας. Έτσι φτάσαμε να στοιχίζει ένα καρβέλι ψωμί μερικά εκατομμύρια δραχμές και ο μαυραγοριτισμός να σαρώνει. Αυτή η συμφωνία του Λονδίνου και η έκδοση κατόπιν της στρατιωτικής βρετανικής λίρας για το εσωτερικό της Ελλάδας, σηματοδότησε την δεύτερη περίοδο της κατοχής, την βρετανική κατοχή.
Οι παγκόσμιες κρίσεις του οικονομικού στερεώματος της αγοράς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σε διεθνές επίπεδο. Εκτός κι αν αποζητάμε εμπόλεμες συρράξεις ανάμεσα στους ισχυρούς με οικονομικούς, είτε πολιτικούς όρους. Μόνο έτσι ξέρει η παγκόσμια αγορά να αναζητά διεθνείς λύσεις. Αυτό αποτελεί θέσφατο για όποιον έχει στοιχειωδώς μελετήσει τις μεγάλες περιόδους παγκόσμιας κρίσης από την εποχή της πρώτης Μεγάλης Ύφεσης του 1873-1896.
Η ανάγκη εθνικού νομίσματος, ειδικά για τις πιο ασθενικές οικονομίες, γεννήθηκε ως αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης και θωράκισης των εθνικών οικονομιών από τις παγκόσμιες κρίσεις και αναταράξεις των αγορών. Εντελώς ενδεικτικά μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρουμε ότι ο Τζον Μέϊναρτ Κέϊνς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακούς τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε; Όταν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα κυρίως προς την μόνη χώρα πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέϊνς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και προκειμένου να επιβάλλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών της απαιτήσεων. Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του.
Όταν τόλμησε να τα προτείνει για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος από τους μεγάλους τραπεζίτες και χρηματιστές. Ο μεγαλοχρηματιστής Λέφινγουελ και συνεταίρος του Μόργκαν, όταν πρωτάκουσε τον Κέινς να προτείνει τόσο αιρετικές ιδέες, σχολίασε: « Ο Κέινς… φλερτάρει με περίεργους θεούς και προτείνει να εγκαταλείψουμε για πάντα τον χρυσό κανόνα και να τον αντικαταστήσουμε με ένα «κατευθυνόμενο» νόμισμα… είναι καλύτερα να έχουμε κάποια σταθερά παρά να παραδώσουμε τις υποθέσεις μας στην ευφυΐα των δημοσιολογούντων οικονομολόγων και των πολιτικών…» Εκεί βρισκόταν το κουμπί. Η αντικατάσταση του παγκόσμιου σταθερού νομίσματος με εθνικά «κατευθυνόμενα» νομίσματα με βάση τις ανάγκες των εθνικών οικονομιών, περιόριζε δραστικά τον έλεγχο από τους μεγάλους χρηματιστές και τραπεζίτες που λειτουργούσαν στην παγκόσμια αγορά. Κι αυτό ήταν κάτι αδιανόητο. Τι θα συνέβαινε αν γινόταν κάτι τέτοιο; Οι ουρανοί θα άνοιγαν και θα κατέστρεφαν τους ασεβείς! Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο. Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να υποτιμάται διαρκώς. Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέϊνς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα.
Βέβαια ο Κέϊνς πίστευε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να τους το επιβάλουν οι λαοί. Όπως κάποιοι σήμερα πιστεύουν πώς μπορούν να πείσουν την ΕΕ και την ΕΚΤ να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που ασκούν και να κρατήσουν άλλη στάση από αυτήν που κρατούν.

«Ισχυρό ευρώ» και πόλεμος

Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέϊνς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος. Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ». Κι αυτό ήδη συμβαίνει με τον διορισμό τραπεζιτών επικεφαλής δοτών κυβερνήσεων, όπως έγινε στην Ελλάδα με τον κ. Λουκά Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον κ. Μάριο Μόντι.

Η επινόηση του ευρώ

Ορισμένοι λένε ότι μπορεί η είσοδος στο ευρώ να ήταν λάθος, αλλά τώρα που μπήκαμε η έξοδος θα ήταν καταστροφή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από κάτι τέτοιο. Το ευρώ αποτελεί μια χρηματοπιστωτική επινόηση που δεν βασίζεται, ούτε απηχεί την πραγματική οικονομία ακόμη και σε επίπεδο ευρωζώνης. Η σταθερότητα του ευρώ εξαρτάται όχι από την πραγματική δυναμική της οικονομίας, αλλά από συγκεκριμένες αξιωματικές πολιτικές παραδοχές, από ορισμένες υποθέσεις εργασίας: (1) Σταθερή νομισματική κυκλοφορία, που δεν επιτρέπει την έκδοση πρόσθετου νομίσματος. (2) Χαμηλά επίπεδα χρέους και κρατικών ελλειμμάτων. (3) Συντονισμός οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Η οικονομία όμως δεν κινείται με βάση πολιτικές παραδοχές και μάλιστα αξιωματικού χαρακτήρα, αλλά με βάση την αντικειμενική κατάσταση των συναλλαγών και της παραγωγής στην πραγματική οικονομία. Κι αυτή η κατάσταση είναι πάντα κυμαινόμενη σε τέτοιον βαθμό που καμιά σταθερά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όταν μια οικονομία είναι διαρκώς ελλειμματική στο επίπεδο της παραγωγής και των συναλλαγών, όσο κι αν προσπαθεί είναι αδύνατο να τηρήσει τις όποιες παραδοχές και αξιώματα. Ότι κι αν κάνει.
Έτσι και με το ευρώ. Ένα νόμισμα που βασίζεται σε εξωπραγματικά αξιώματα δεν μπορεί να διασωθεί ενισχύοντας τις υποθέσεις εργασίας πάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Είναι αδύνατον. Όσο ενισχύονται οι αξιωματικές πολιτικές παραδοχές σε βάρος της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας, τόσο περισσότερο θα σπέρνει την χρεοκοπία, την καταστροφή και την ισοπέδωση. Σε βαθμό μάλιστα πρωτάκουστο για τους λαούς της Ευρώπης.

Μέχρι εδώ το παραμύθι περί «λίθινης εποχής»

Επομένως η λίθινη εποχή δεν είναι ένα ενδεχόμενο που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αλλά με την ίδια την παραμονή στο ευρώ. ¶λλωστε στη λίθινη εποχή ζουν ήδη οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι της χώρας, αλλά και τα 4 εκατομμύρια εργαζόμενοι που βιώνουν μια κατάσταση όπου είτε βρίσκονται με δουλειά χωρίς μέλλον, είτε με μέλλον χωρίς δουλειά, όπως το 50% και πλέον της νέας γενιάς. Δεν συζητάμε βέβαια για την ανέχεια που έχει ενσκήψει στην πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει η μέση ελληνική οικογένεια μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατοχική και την πρώτη μετακατοχική περίοδο.
Κι επειδή η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί σε βαθμό ανήκουστο, θα πρέπει να ρωτήσουμε που βρίσκεται η «κόκκινη γραμμή»; Που πρέπει να φτάσουμε για να πούμε «φτάνει, ως εδώ»; Πόσοι από τους νέους μας πρέπει να μεταναστεύσουν μαζικά γιατί δεν βρίσκουν ούτε δουλειά του ποδαριού; Πόσοι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι πρέπει να ζήσουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης; Πόσοι από τους ηλικιωμένους πρέπει να πεθάνουν γιατί δεν έχουν ούτε καν να πληρώσουν για την θέρμανσή τους; Πόσα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να ριχτούν στον Καιάδα γιατί καταργείται ακόμη και η πιο στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια; Πόσοι θα πρέπει να αφήσουν την τελευταία τους αναπνοή σε κάποιο ράντσο, ή στα χέρια των δικών τους, γιατί διαλύεται ακόμη και η πρωτοβάθμια υγεία;
Είναι ή δεν είναι η λίθινη εποχή αυτή που ζουν σήμερα εκατομμύρια Έλληνες; Τι έχουν να φοβηθούν οι άνεργοι, οι κατεστραμμένοι επαγγελματίες και οι αφανισμένοι μικρομεσαίοι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που ζουν κυριολεκτικά στο όριο; Τι έχουν να φοβηθούν όλοι αυτοί από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Μην χάσουν τις (ανύπαρκτες) καταθέσεις τους; Μην και χάσουν ακόμη κι αυτά τα λίγα που τους έχουν απομείνει; Μόνο ένας ανόητος ή ένα τυπικό κομματικό στέλεχος, μπορεί να πιστεύει στα σοβαρά σήμερα ότι δεν οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα σε ολοκαύτωμα ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να διατηρηθεί μια τυχάρπαστη κερδοσκοπική επινόηση των τραπεζιτών: το ευρώ.

Νέα αρχή να επιβάλλει ο ελληνικός λαός

Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να γίνει μια νέα αρχή προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αρκεί να το επιβάλει ο ίδιος και όχι οι καταχτητές του και οι ντόπιοι δοσίλογοι. Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να κερδίσει την ελευθερία του από τους δυνάστες των αγορών και να διεκδικήσει την κυριαρχία του σΆ αυτόν τον τόπο. Κι αυτό είναι το ζουμί της όλης υπόθεσης.
Μπορεί ένας λαός σαν τον ελληνικό να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με ίδιες δυνάμεις; Ή είναι καταδικασμένος να χρειάζεται πατερίτσες, προστάτες και νταβατζίδες; Αυτό είναι το δίλλημα που συνδέεται πρώτα και κύρια με το ζήτημα του εθνικού νομίσματος. Η τερατολογία που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα συνδέεται με την ανάγκη ο λαός να πιστέψει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ότι αν και κατοικεί σε μια από τις πιο ευλογημένες χώρες της Ευρώπης δεν μπορεί να παράγει τίποτε, δεν έχει τα μέσα για να σταθεί όρθιος με τις δικές του δυνάμεις.
Δεν είναι καινούργια αυτή η προσπάθεια. Λίγο μετά την ναζιστική κατοχή οι ίδιες δυνάμεις που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής πάσχιζαν να πείσουν τον Έλληνα ότι η ανεξαρτησία και η εθνική κυριαρχία είναι ένας μύθος. Ο Γεώργιος Βλάχος της Καθημερινής, συνεργάτης των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, έγραψε το 1958 ότι το σύνθημα της εθνικής ανεξαρτησίας είναι «κενό ουσίας πυροτέχνημα», ενώ ο διευθυντής του γνωστού συγκροτήματος Χρ. Λαμπράκης, που διέπρεψε στην κατοχή, έγραφε την ίδια χρονιά πώς «η ανεξαρτησία στον σημερινό κόσμο είναι μια ουτοπία…» Στον χορό αυτού του νεοδοσιλογισμού και ονομαστοί διανοούμενοι της εποχής όπως ο κ. Γ. Θεοτοκάς, ο οποίος έγραφε ότι η «ιστορική αναγκαιότητα» οδηγεί στο ξεπέρασμα των εθνών και στη δημιουργία υπερεθνικών σχηματισμών, γιατί μόνο έτσι μπορεί «να αξιοποιηθεί εντελώς η σύγχρονη τεχνική» και να πραγματοποιηθεί η «σταθερή εξύψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των λαϊκών μαζών του κόσμου.»

Αυθυπαρξία ή υποτέλεια;

Την εποχή εκείνη με νωπές της μνήμες των αγώνων κατά του καταχτητή παλιού και νέου, για την λαϊκή και εθνική κυριαρχία, δεν περνούσαν εύκολα οι ενδοτισμοί. Έτσι ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας στον Θεοτοκά έγραφε: «ομολογώ πώς άμα βάζω στο νου μου πραγματοποιημένο το καθεστώς που προφητεύει ο καλός φίλος με πιάνει φόβος. Μεγάλος φόβος… Ας θυμηθούμε ότι ο Χίτλερ προόριζε την Ελλάδα για τουριστικά ταξίδια και για καλλιέργεια της αγριόμεντας…». Πολύ σωστά ο κ. Παπανούτσος διαβλέπει τους κινδύνους που συνεπάγονται για την Ελλάδα σε τέτοιες «υπερεθνικές ενώσεις» και σωστά υπογραμμίζει πως η «εθνική μας προσωπικότητα, η πολιτική μας παράδοση, το πνεύμα και το ήθος του λαού μας… ένας μόνο σίγουρος τρόπος υπάρχει να διαφυλαχθούν: η αυθυπαρξία, το δικαίωμα να διαθέτει κανείς τον εαυτό του όπως θέλει, να κυβερνάει αυτός το σπίτι του και όχι οι άλλοι – ας είναι και οι καλύτεροι φίλοι».
Αυθυπαρξία ενός λαού χωρίς οικονομική αυτοδυναμία και εθνική ανεξαρτησία δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς. Και αφετηρία για μια τέτοια αυθυπαρξία αποτελεί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.

Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι, 24/11/2011

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 29, 2011 9:24 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τα …στρατιωτάκια των «νταβάδων»



ΟΛΟΙ αυτοί της κυβερνητικής συμμαχίας είναι θλιβερά υποχείρια της ευρω-χούντας και των Ελλήνων «νταβάδων»: παλιάτσοι ελεεινής μορφής…

Μαριονέτες που εκτελούν, χωρίς δεύτερη κουβέντα, τις εντολές των αφεντικών τους…

Από τα πλέον γλοιώδη και αποκρουστικά «εκτελεστικά όργανα» είναι τα «ακροδεξιά» κατακάθια, τα οποία μπροστά στη «λάμψη» της κυβερνητικής τους αναρρίχησης τυφλώθηκαν παντελώς και δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα…

Διαβάστε από το Πολιτικό Σαφάρι:
http://politikosafari.blogspot.com/2011/11/5_29.html


ΒΡΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ... ΠΡΩΤΗ Ο ΒΟΡΙΔΗΣ (5 Δις) ΓΙΑ «ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ»... ΕΡΓΟΛΑΒΙΩΝ ΜΠΟΜΠΟΛΑ....!!!
ΣΤΟ «ΑΨΕ-ΣΒΗΣΕ» ΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ...!!!


Ένα –ένα τα "ξεφουρνίζει" ο Βορίδης…

Στον Σκάϊ μάς ανακοίνωσε ότι «δεν υπάρχουν… περιθώρια μείωσης της τιμής των διοδίων»…!!!

Αλίμονο, τι, θα κόψουμε τα κέρδη του Μπόμπολα.;;;

Το είπε και ο «σοβαρός» Μάκης:
«Δεν υπάρχουν…περιθώρια»…!!!


Πρόκειται για... γνωμάτευση Μπόμπολα διά στόματος Βορίδη με συναίνεση και συνευθύνη Καρατζαφέρη…

«Κόψιμο» και δή για πέμπτη (5) φορά υπάρχει μόνο σε 900.000 συντάξεις…

Στα διόδια πού αφορούν τον Μπόμπολα ποτέ…!!!

Προ ημερών μάλιστα υπό την αιγίδα και νομιμοποίηση του Υπουργικού συμβουλίου βέβαια, αποφασίσθηκε να… «ξεμπλοκάρουν» τα έργα που έχει ήδη αναλάβει ο Μπόμπολας με την ΕΛ-ΑΚΤΩΡ, η J&P Αβαξ, η ΓΕΚ Τέρνα, η ΑΕΓΕΚ με χορήγηση δανείου 4-5 δις ευρώ στις τράπεζες ή την απευθείας δανειοδότηση των κατασκευαστών….

Δέστε λοιπόν πως με την μεταβατική του Παπαδήμου και με Υπουργό τον πολιτικό «κλώνο» του Μπόμπολα το ΛΑΟΣ, βρέθηκαν στο άψε—σβήσε 5 δις …!!!

Έ, στις νέες δημοσκοπήσεις, το ΛΑΟΣ παρά την καθίζηση της εκλογικής του βάσης θα το εμφανίζουν σταθερά στο 5-6% και ο Καρατζαφέρης θα εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα στο MEGA του Μπόμπολα, όπου Τρέμη—Πρετεντέρης—Τζήμας θα αναζητούν την… «γνώμη» του για την πορεία της Ελλάδος και την έξοδο από την κρίση, καθΆ όσον είναι και απόφοιτος του LONDON SCHOOL OF…TRIXES…!!!

Ένα από τα οφέλη και ανταλλάγματα του Καρατζαφέρη…

Διαβάστε πως ο «Εθνικός μας εργολάβος τα θέλει όλα» στην Ελευθεροτυπια, εδώ:
http://www.enet.gr/?i=news.el.ecoenet&id=327847
Και εδώ:
http://politikosafari.blogspot.com/2011/11/blog-post_9192.html

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες