Για την αποφυλάκιση του Ηλιόπουλου

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Για την αποφυλάκιση του Ηλιόπουλου

Άρχισαν να ωρύονται κάποιοι για τις φωνές που υψώνονται υπέρ της αποφυλάκισης του Ηλιόπουλου, ο οποίος κρατείται υπόδικος 8 μήνες (μαζί με άλλους) για τα γεγονότα του «Δεκέμβρη» και ο οποίος, μετά από 40 ή 45 μέρες απεργία πείνας έχει θέση σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή του…

Ιδιαίτερα «πειράχτηκαν» από την ανακοίνωση του Παπαθεμελή υπέρ της αποφυλάκισης.

Φυσικά πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι όλες αυτές οι ανθρωπιστικές συμπαραστάσεις είναι ανέξοδες πολιτικά γιατί παρακάμπτουν ΠΑΝΤΕΛΩΣ τη μεγάλη προβοκάτσια του «Δεκέμβρη», τους σπόνσορές της και τους πραγματικούς ενόχους., μέσα εδώ είναι και το κράτος που φυλακίζει και αυθαιρετεί προκλητικά πάνω στα θύματα, ένοχα ή κατασκευασμένα (κατά κανόνα κατασκευασμένα).

Να υπογραμμίσουμε επίσης και τούτο: Την ένοχη και σκανδαλώδη σιωπή ΟΛΩΝ πάνω σε καυτά και σε εφιαλτικά γεγονότα, όπως οι οργανωμένοι εμπρησμοί.

ΟΥΔΕΙΣ, π.χ. μιλάει ότι η Ελλάδα πάλι καίγεται! Από ποιους καίγεται και ΓΙΑΤΙ καίγεται; Εδώ σιγή ιχθύος! Καμία ανακοίνωση και καμία καταγγελία…

Ας έρθουμε, όμως στο θόρυβο γύρω από τον Ηλιόπουλο. Θα αρχίσουμε από τα πλέον απλά, πριν μπούμε στα δύσκολα.

ΠΡΩΤΟΝ. Ο Ηλιόπουλος (ένοχος ή μη) έχει απολέσει, λόγω αντιτρομοκρατικού νόμου και τα πλέον βασικά δικονομικά του δικαιώματα. Βρίσκεται υπόδικος, μαζί με άλλους, 8 μήνες. Δηλαδη στο έλεος της αυθαιρεσίας των διωκτικών αρχών.

Και μόνο αυτή η αυθαιρεσία του κράτους είναι πράξη που πρέπει να μας ξεσηκώνει. Στο κράτος, τις διωκτικές αρχές και τις παρακρατικές υπηρεσίες δεν μπορεί να έχουμε καμία εμπιστοσύνη: Δεν κυνηγούν τους πραγματικούς ενόχους, αλλά ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ενόχους, αναζητούν ΠΑΝΤΑ τα «αναλώσιμα θύματα».

Η ΙΣΤΟΡΙΑ επ’ αυτού είναι αδιάψευστος μάρτυρας και κριτής…

ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Ο Ηλιόπουλος θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του με την απεργία πείνας για να αποδείξει ότι δεν έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες.

Ένας «ιδεολόγος» της φωτιάς (σχήμα λόγου γιατί οι φωτιές καθοδηγούνται από αυτούς που δεν συλλαμβάνονται) δεν θα απέρριπτε την «ιδεολογία» του…

Επίσης, ένα εκτελεστικό πιόνι των «Δεκεμβριανών» δεν θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή του με την απεργία πείνας. Για να βάλεις σε κίνδυνο τη ζωή σου πρέπει να σε κεντρίζει κάτι που να έχει μεγαλύτερη «αξία» από τις βλάβες υγείας που μπορεί να υποστείς με μια μακρόχρονη απεργία πείνας. Και αυτό είναι η συνείδησή σου. Τα πιόνια, όμως, των καταστροφών και οι πωρωμένοι καθοδηγητές τους είναι χωρίς ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ…

Πιο πολύ, συνεπώς, γίνεται πιστευτός ο Ηλιόπουλος, από τους μηχανισμούς του κράτος και τις κραυγαλέες παρανομίες τους…

Ας έρθουμε τώρα στα δύσκολα.

Φαίνεται ότι κάποιοι ωρύονταν εναντίον της «κουκουλοφόρικης εξέγερσης» δίχως να έχουν αντιληφθεί στο ελάχιστο το τι ήταν αυτή η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ και ποιοι οι σπόνσορές της.

Φωνασκούσαν με η λογική των κρατικών μηχανισμών, μια λογική που μεταθέτει τα προβλήματα και τις ευθύνες από το κράτος στα θύματα: Είτε αυτά τα «θύματα» είναι αυθεντικά και συνειδητά εξεγερμένα (περίπτωση κινημάτων και λαϊκών διαμαρτυριών), είτε τα «θύματα» είναι τόσο εξαθλιωμένα και αλλοτριωμένα πολιτικά (απολιτικά) που αποτελούν την «πρώτη ύλη» των οργανωμένων μηχανισμών της προβοκάτσιας για καταστροφές και κουκουλοφόρικες «εξεγέρσεις», σαν και αυτή που ζήσαμε.

Άλλο, λοιπόν, ο οργανωμένος «πολιτικός υπόκοσμος» και οι κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί που καθοδηγούν αυτόν τον «υπόκοσμο» και άλλο τα ΑΤΟΜΑ-ΘΥΜΑΤΑ.

Ποιοι φέρουν την πραγματικοί ευθύνη για τα Δεκεμβριανά; Το κράτος και οι παρακρατικοί μηχανισμοί που τα καθοδηγούσαν, καθώς και τα πολιτικά κόμματα και οι ιδεολογικές εστίες του καθεστώτος (ΜΜΕ) που τα κάλυπταν και τα έθρεφαν δημαγωγικά Ή τα τυφλά και παρασυρμένα θύματά τους: Άτομα αλλοτριωμένα και κατακρεουργημένα, πιόνια στα χέρια των μηχανισμών, δίχως καν να το αντιλαμβάνονται.

Και αν ακόμα δεχτούμε ότι ο Ηλιόπουλος ήταν μέσα στις φωτιές και καταστροφές του «Δεκέμβρη» είναι ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας. Είναι το θύμα, ένα ασυνείδητο ενεργούμενο των μηχανισμών.

Τα θύματα, από τους κοινωνικά ευαίσθητους και τους πολιτικά σκεπτόμενους, αντιμετωπίζονται διαφορετικά και όχι εκδικητικά.

Δεν μπορούμε να παρασιωπούμε τους σπόνσορες, τους οργανωτές και τους καθοδηγητές των «Δεκεμβριανών» (μέσα εδώ είναι και το κράτος και το παρακράτος) και να ζητάμε από αυτό το κράτος και το παρακράτος (μέσα στο κράτος καθοδηγεί το παρακράτος) να εκδικηθεί το θύμα του…

Και δεν μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε ότι οι πραγματικοί ένοχοι και οι πολιτικοί εμπρηστές των «Δεκεμβριανών» τυγχάνουν σκανδαλώδους ασυλίας, ακριβώς γιατί το κράτος και οι μυστικές υπηρεσίες δεν ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΥΝ τους δικούς τους: Τους οργανωτές και κατασκευαστές των πολιτικών προβοκατσιών.

Συλλαμβάνουν μόνο κάποια αναλώσιμα θύματα ή, και αυτός είναι ο κανόνας, κατασκευάζουν ενόχους, για να παρουσιάσουν έργο, να εξαπατήσουν και να μεταθέσουν τα δικά τους εγκλήματα σε «φουκαράδες» ή «ηλίθιους»…

Όποιος παρακάμπτει όλα αυτά και ωρύεται για τις εκκλήσεις αποφυλάκισης του Ηλιόπουλου δείχνει ότι δεν έχει καταλάβει ΤΙΠΟΤΑ από την κουκουλοφόρικη εξέγερση.

Και το σπουδαιότερο: Είναι με το μέρος του κράτους και όλων των μηχανισμών εκείνων που κινούν τα νήματα των πολιτικών προβοκατσιών.

Η «ακροδεξιά» σκέψη όχι μόνο στερείται και ψηγμάτων κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά καθορίζεται με τις λογικές των κρατικών μηχανισμών και του «ισχυρού κράτους». Αγνοεί το τι είναι το κράτος και το παρακράτος που καθοδηγεί το κράτος.

Γι’ αυτό στις κοινωνικές συγκρούσεις είναι ΠΑΝΤΑ με το μέρος του κράτους.

Γι’ αυτό στις προβοκάτσιες του ίδιου του κράτους είναι με το κράτος εναντίον των μεμονωμένων ατόμων-θυμάτων.

Χάνει πάντα το δάσος πίσω από το φύλλο και στάζει χολή και εκδικητικά αισθήματα.

Βρήκε τώρα την ευκαιρία να κτυπήσει και τον Παπαθεμελή για την ευαισθησία του και όχι γιατί δεν τοποθετεί το ζήτημα στις σωστές του πολιτικές διαστάσεις, παρακάμπτοντας εντελώς τα ουσιώδη χαρακτηριστικά και τους πραγματικούς ενόχους των «Δεκεμβριανών»…

_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ]

http://olympia.gr/2009/08/21/riots-september-greece/


Την αποφυλάκιση του Θ. Ηλιόπουλου ζητά το ΠΑΜΜΕ και έχει ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ.

Είμαστε από τις λίγες φωνές, όπως το Ρεσάλτο και άλλοι, που προσέγγισαν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου (όπως και τα πρόσφατα με το κοράνι) όχι με ιδεολογικά τσιτάτα και αγκυλώσεις, αλλά προσηλωμένοι στα γεγονότα και στη στυγνή πραγματικότητα.

Γι’ αυτό το λόγο και θα συμφωνήσουμε απόλυτα με την ανακοίνωση του ΠΑΜΜΕ που παραθέτουμε στο τέλος και ζητά την άμεση αποφυλάκιση του Θ. Ηλιόπουλου, που συνελήφθει στα γεγονότα του Δεκεμβρίου και παραμένει προφυλακισμένος εως σήμερα, βρισκόμενος στο πέμπτο δεκαήμερο απεργίας πείνας. Οι λόγοι που υποστηρίζουμε την αποφυλάκιση του είναι απλοί:

1. Έστω ότι ο Θοδωρής Ηλιόπουλος είναι αθώος. Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, τα κράτη παρουσιάζουν ατράνταχτα στοιχεία σε κάθε συγκέντρωση, με τη χρήση κάμερας, μπογιάς που συνιστά αποδεικτικό στοιχείο κατά τις ταραχές κλπ. Εδώ, ένα ανίκανο κράτος βασίζεται στη μαρτυρία μεμονωμένων αστυνομικών που μπορεί εύκολα τόσο να αμφισβητηθεί όσο και να χρησιμοποιηθεί για “ξεκαθάρισμα λογαριασμών”. Εν ολίγοις να υπόκειται εύκολα σε αντίλογο.

2. Έστω ότι ο Θ. Η. είναι ένοχος. Οι πράξεις του και η υπερασπιστική του γραμμή δείχνουν ότι έχει μετανιώσει για τις πράξεις του και τις αποκυρήσσει μετα βδελυγμίας και με κίνδυνο της ίδιας του της ζωής. Ένα δημοκρατικό κράτος οφείλει να αναγνωρίσει αυτή τη μεταμέλεια και να τον απελευθερώσει άμεσα. Ένα δημοκρατικό κράτος δε μπορεί να είναι εκδικητικό. Άλλωστε η συμπεριφορά του Θ.Η. δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν έχει κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο που να τον καθιστά “επικίνδυνο” για το κράτος.

3. Έστω ότι ο Θ.Η. συνελήφθει επειδή θεωρήθηκε από το κράτος “αναρχικός” άρα ύποπτος, άρα επικίνδυνος. Αυτό αναιρείται από τις ενέργειες του Θ.Η. αφού η απεργία πείνας έχει ως σκοπό να επισύρει το έλεος του κράτους για το άτομο του. Πότε έχετε ξαναδεί “Αναρχικό” να επιζητά το έλεος του κράτους; Οι μόνες στιγμές που αναρχικοί έχουν ζητήσει έλεος είναι μόνο για να σώσουν συντρόφους, αφού ο Αναρχικός δεν συνδιαλέγεται και δε ζητιανεύει από το κράτος για ίδιον όφελος. Άρα δεν θεωρεί το κράτος “εχθρό”, άρα πρέπει άμεσα να απελευθερωθεί αφού δεν συντρέχουν ούτε ιδεολογικοί λόγοι για την κράτηση του.

4. Και σημαντικότερο (που το ΠΑΜΜΕ δείχνει να το αντιλαμβάνεται): Έχουμε πει ξεκάθαρα τις αιτιάσεις της εσκεμμένης εσωτερικής αναστάτωσης (Δεκέμβρης – Κοράνι κλπ). Ο Αλέκος Παπαδόπουλος το είχε ορίσει ξεκάθαρα, μιλώντας για διεθνείς τοκογλύφους που κερδοσκοπούν από την εσωτερική αστάθεια.

Η Ελλάδα λοιπόν, όπως όλα δείχνουν, θα αναγκαστεί το Σεπτέμβρη να προσφύγει εκ νέου στην ΕΚΤ και στα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για να αναζητήσει νέα δάνεια μέσω έκδοσης κρατικών ομολόγων. Η διαπραγμάτευση όπως έχουμε εξηγήσει είναι άμεσα εξαρτώμενη από την εσωτερική σταθερότητα της χώρας τη δεδομένη στιγμή. Γι’ αυτό και τα συνεργεία του CNN, του BBC κλπ. ήταν ακροβολισμένα υπό μορφή όρνεου το Δεκέμβρη, προκειμένου να μας “διαφημίσουν” όσο γίνεται καλύτερα στους επενδυτές, με αποτέλεσμα ο λαός να ζημιωθεί κατά 1,2 δις Ευρώ τουλάχιστον κατά τη διαπραγμάτευση.

Τότε μάλιστα ο κύριος Κακαουνάκης αλλά και η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” μίλησαν ευθέως για υπουργούς που παίρνουν μίζες από τα διεθνή δάνεια ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ.

Εάν λοιπόν ο Θ. Ηλιόπουλος προαλείφεται να γίνει ο νέος Αλέξης προκειμένου κάποιοι κρατούντες να θησαυρίσουν από τις μίζες των διεθνών τοκογλύφων, τότε αναζητείται άμεσα κάποιος κρατικός λειτουργός που πονάει το μόχθο του λαού για να απελευθερώσει άμεσα τον Ηλιόπουλο πριν δούμε την οπερέτα της εξέγερσης σε επανάληψη. Δεν πείθετε κανέναν πλέον με αυτό το θεατρικό της υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος. Βρείτε κάτι άλλο.

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Η Ερμογένη μας έστειλε την παρακάτω απάντηση:


@ Κύριε Νταβέλη
Απ' αυτά που γράφεις, εγώ καταλαβαίνω τα εξής:

1) Ακολουθείς την τακτική των ίσων αποστάσεων, ανάμεσα σε θύτες και θύματα.
Δηλαδή ξεχνάς πως στα Δεκεμβριανά (αλλά κι απ' όλη την διαχρονική δράση του κυρίου αυτού και του συναφιού του), έχει υποφέρει κι εξακολουθεί να υποφέρει μεγάλος αριθμός απλών και πτωχών (φυσικά) Ελλήνων.
Αυτό δεν βλέπω να το συνυπολογίζεις στην ανάλυσή σου. Μόνο οι πεπλανημένοι θύτες αξίζουν την συμπάθεια και τον ανθρωπισμό μας; Τα θύματά τους που μπαίνουν στην εξίσωση; ή είναι βδελυροί, μικροαστοί νοικοκυραίοι και δεν πιάνονται;
Επίσης...
Μόνο οι ηθικοί αυτουργοί είναι ένοχοι; Οι φυσικοί αυτουργοί έχουν το ακαταλόγιστο;

2) Μας λες πως η δικαιοσύνη πρέπει να λειτουργεί βάσει πολιτικών σκοπιμοτήτων. Επειδή "στο κράτος, τις διωκτικές αρχές και τις παρακρατικές υπηρεσίες δεν μπορεί να έχουμε καμία εμπιστοσύνη", άρα να αφεθεί ελεύθερος με συνοπτικές διαδικασίες. Δηλαδή, αφού -έτσι κι αλλιώς- οι ιθύνοντες βάζουν την δικαιοσύνη να χορεύει κατά τα κέφια τους, γιατί όχι κι εμείς; (ποιοι είμαστε αυτοί οι "εμείς"; απορώ)
Μήπως, βρε αδερφέ, να τα καταργούσαμε και τελείως τα δικαστήρια, να πάει στα κομμάτια, να πάει; Και το κράτος μη σου πω...
Αφού είναι αναξιόπιστα!

3) Λες "έχει απολέσει τα βασικά του δικαιώματα, λόγω αντιτρομοκρατικού νόμου ".
Και μετά λες "αυτή η αυθαιρεσία του κράτους".
Αφού λοιπόν υπάρχει νόμος -καλός ή κακός, αρεστός ή μη- βάσει του οποίου έχει συμβεί η απώλεια, που βρίσκεται η κρατική αυθαιρεσία;
Κρατική αυθαιρεσία νοείται όταν το κράτος παραβαίνει ή υπερβαίνει το νόμο. Συμβαίνει εδώ κάτι τέτοιο;

4) Λες " Ο Ηλιόπουλος θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του με την απεργία πείνας για να αποδείξει ότι δεν έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες."
Λάθος.
Αν το έκανε για ν' αρνηθεί τις κατηγορίες θα το είχε κάνει απ' την πρώτη στιγμή, όχι μετά από τόσους μήνες. Το έκανε επειδή "έπηξε" και κάποιοι τον διαβεβαίωσαν πως, με τον εκβιασμό της απεργίας, θα τον βγάλουν γρήγορα (ως είθισται στον κύκλο τους) . Έπεσε όμως φαίνεται σε άσχημη χρονική συγκυρία.
Αν ήταν πραγματικά αποφασισμένος να "θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του", επειδή τον "κεντρίζει κάτι που έχει μεγαλύτερη «αξία» από τις βλάβες υγείας" δεν θα έγραφε με τόσο πανικό, στην επιστολή του στο ιντιμίντια, για τις ενδεχόμενες βλάβες της υγείας του, αλλά θα ήταν πολύ πιο ψύχραιμος επειδή θα είχε σκεφτεί καλά, πριν ακόμα ξεκινήσει την απεργία, ακόμα και το ενδεχόμενο να χάσει τη ζωή του.
(π.χ. είδες το Τενέζο να πανικοβάλλεται στο ενδεχόμενο να... αρρωστήσει; τουλάχιστον όχι δημόσια.
ασχέτως του αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με την πράξη του, ο άνθρωπος σίγουρα ήταν αποφασισμένος.)

5) Λες "Ένας «ιδεολόγος» της φωτιάς δεν θα απέρριπτε την «ιδεολογία» του".
Να υποθέσω δηλαδή, πως θεωρείς ότι αυτοί που συμμετείχαν ενεργά στα νεοΔεκεμβριανά, ήταν σκληροί, μπαρουτοκαπνισμένοι, ιδεολόγοι μαχητές;
Περίεργο, εγώ είχα την εντύπωση πως ήταν τζάμπα μάγκες, που έριχναν μολότοφ σε ακίνητους στόχους και πούλαγαν νταηλίκι στον Ελληνικό λαό, με την ανοχή του κράτους και τις πλάτες του παρακράτους. Και βέβαια, οι τζάμπα μάγκες, όταν ζοριστούν, πουλάνε και το γάλα της μάνας τους για να γλυτώσουν το πολύτιμο τομάρι τους.

Υ.Γ. Πριν με "βαφτίσεις" ακροδεξιά, θυμήσου πως κι εγώ μπορώ να σε "βαφτίσω" σταλίνα ή οτιδήποτε άλλο.



Έχουμε διαφορετικές αφετηρίες σκέψης


Αγαπητή μου, μάλλον δεν θα διάβασες καλά το κείμενό μου.

Το πιθανότερο, βεβαίως είναι άλλο: Αδυνατείς να το καταλάβεις γιατί είσαι εγκλωβισμένη μέσα στις ορειχάλκινες πλάκες της καθεστωτικής λογικής και στα ιδεολογήματα αυτής της λογικής.

Σκέφτεσαι με σχήματα και τυπικούς κανόνες, γι’ αυτό δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι και το Δίκαιο αποτελεί κρατική λειτουργία και διωκτική αρχή.

Αν και δεν ελπίζω ότι υπάρχει μεταξύ μας κοινό σημείο αντίληψης της κοινωνίας θα προσπαθήσω πολύ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ, να απλοποιήσω, χωρίς να εκχυδαΐσω τις έννοιες, κάποια ζητήματα.

ΠΡΩΤΟΝ. Καμία τακτική «ίσων αποστάσεων» δεν υπάρχει στο κείμενο.

Η κεντρική Ιδέα του κειμένου είναι η σαφής και κατηγορηματική θέση ΕΝΑΝΤΙΑ στο κράτος και το παρακράτος και τις ποικίλες υπηρεσίες τους και μηχανισμούς: Μέσα εδώ είναι και η «Δικαιοσύνη».

Η κεντρική Ιδέα του κειμένου είναι ότι αυτό το κράτος και οι λειτουργίες του («νόμιμες» ή «μυστικές»), υποταγμένες πλήρως στο πλανητικό νεοταξικό κράτος (αλήθεια γνωρίζεις τι σημαίνει Νέα Τάξη, ή απλώς παπαγαλίζεις τη λέξη) ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ και κατασκευάζουν τις ποικίλες τρομοκρατικές «ποικιλίες» της εποχής μας, καθώς και τα «άλλοθί» τους: «αναλώσιμα θύματα» ηλιθίων και κατασκευασμένους ενόχους.

Αν δεν σου προκαλούσαν αλλεργία τα λαϊκά κινήματα και γνώριζες και την ιστορία τους θα διαπίστωνες μυριάδες συνωμοσίες εναντίον αθώων.

Το ΠΡΩΤΕΥΟΝ, λοιπόν, εδώ είναι η ανοικτή και ξεκάθαρη θέση ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ των προβοκατόρικων μηχανισμών του κράτους και των παρακρατικών υπηρεσιών.

ΧΩΡΙΣ αυτή την ξεκάθαρη ΚΕΝΤΡΙΚΗ πολιτική θέση η ενοχή των «πιονιών» επικαλύπτει το ΟΥΣΙΩΔΕΣ, αυτονομεί το επουσιώδες και μεταθέτει το όλο ζήτημα σε ψευδοδιλλήματα και τεχνάσματα του ποινικού δικαίου.

Ο Ηλιόπουλος και αν ακόμα είναι ένοχος, είναι τριτεύον παράγοντας του «εγκλήματος».

Αν τον υψώσεις σε καθοριστικό χάνεις παντελώς το ΔΑΣΟΣ και αθωώνεις τους οργανωτές και καθοδηγητές των πολιτικών προβοκατσιών: Το νεοταξικό καθεστώς και τους μηχανισμούς του.

Όπως βλέπεις αγαπητή μου έχουμε διαφορετικές αφετηρίες σκέψης.

Εσύ ξεκινάς με βάση την επικρατούσα καθεστωτική ΛΟΓΙΚΗ που θεωρεί την ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΟΧΗ και εμείς εντελώς αντίστροφα:

Ξεκινάμε από τις ιδέες των ιστορικών Κοινωνικών Επαναστάσεων που θεωρούν τις καθεστωτικές εξουσίες και τους μηχανισμούς του κράτους ΕΧΘΡΟΥΣ της κοινωνίας, «Θώρακες» των κυρίαρχων συμφερόντων που ΣΥΝΩΜΟΤΟΥΝ εναντίον των λαϊκών συμφερόντων με ποικίλες προβοκάτσιες, ιδιαίτερα σήμερα στη νεοταξική διάσταση του κράτους και της κυρίαρχης πολιτικής.

Όποιος σήμερα παρακάμπτει αυτόν το ρόλο του κράτους και ζητά από αυτό «Δίκαιο», «πυγμή» και «ηθική» διέπεται από «ακροδεξιές» φιλοσοφίες και πρακτικές.

Αν επιθυμείς να χαρακτηρίσεις τη δική μας φιλοσοφική θεώρηση και πράξη «σταλινική», κανένα πρόβλημα. Απλώς αποκαλύπτεις ότι δεν έχεις ιδέα τι εστί «σταλινισμός». Αν γνώριζες και τον είχες μελετήσει θα διαπίστωνες ότι έχετε την ίδια ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ Φιλοσοφία…

ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Ας έρθουμε τώρα στο «θύμα», τον Ηλιόπουλο.

Είδες πουθενά να αθωώνουμε εμείς τα εκτελεστικά «πιόνια»;

Πάλι συλλαμβάνεσαι να μην κατανοείς αυτά που διαβάζεις, δέσμια των αστικών, τυπικών σου σχημάτων.

Εμείς τονίσαμε:

α). ότι και εδώ παρανομεί και αυθαιρετεί αυτό το Κράτος και η Δικαιοσύνη του, με το να τον έχει υπόδικό 8 μήνες και να μην απολαμβάνει και τα αστικά δικαιώματα που έχει οποιοσδήποτε κατηγορούμενος.

Και για το δικό σου αστικό δίκαιο που πιστεύεις ο Ηλιόπουλος δεν είναι ΕΝΟΧΟΣ, κατηγορούμενος είναι: Η διαφορά είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ.

Για μας, αλλά και σύμφωνα με τους νόμους της αστικής Δικαιοσύνης που λες ότι πιστεύεις, δεν υπάρχει καμία ΑΠΟΔΕΙΞΗ της ενοχής του ακόμα.

ΕΣΥ, πώς είσαι σίγουρη ότι είναι ένοχος; Επειδή συνελήφθη από τους αστυνομικούς; Μήπως δεν γνωρίζεις ότι συλλαμβάνονται εκατοντάδες αθώοι ή ότι κατασκευάζονται ένοχοι για να επιδείξουν οι Αρχές έργο ή γι να στρέψουν αλλού τα ουσιαστικά προβλήματα.

Αλήθεια πού ζεις; Σε άλλο πλανήτη; Δεν βλέπεις γύρω σου ότι οι ένοχοι είναι έξω και μέσα είναι, κατά κανόνα, οι αθώοι; Και μιλάς για Δικαιοσύνη;

Λοιπόν εμείς μέχρι να αποδειχτεί η ενοχή του Ηλιόπουλου δεν τον θεωρούμε ένοχο, ούτε πιστεύουμε τι λέει η αντιτρομοκρατική: Αυτή που κατασκεύασε τα φιάσκα της 17Ν και του ΕΛΑ.

Εμείς πιστεύουμε ότι οι πραγματικοί ένοχοι των προβοκατσιών είναι ΕΞΩ. Ακριβώς γιατί οι διωκτικές αρχές δεν συλλαμβάνουν τους ανθρώπους τους. Μόνο όταν χρειαστεί για να «κατασκευάσουν» φιάσκα, όπως της «17Ν» και του ΕΛΑ…

Αλλά και να δεχτούμε, έτσι για τη συζήτηση, την ενοχή του Ηλιόπουλου, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ που έχει ένας κατηγορούμενος, ακόμα και καταδικασμένος.

Και ένα από αυτά τα δικαιώματα είναι ο σεβασμός της υγείας του και η αποφυλάκισή του ακόμα αν συντρέχουν λόγοι υγείας.

Βλέπω, εδώ, αγαπητή μου, ότι περιφρονείς, εσύ η νομοταγής, και τους θεμελιώδεις αστικούς νόμους, που καταστρατηγούνται με τα τους νεοταξικούς τρομονόμους…

Και σίγουρη για την ενοχή του Ηλιόπουλου είσαι και ούτε δικαιώματα του αναγνωρίζεις, αυτά που έχουν και οι πλέον στυγεροί εγκληματίες.

Και ούτε σε νοιάζει αν κάποιος μένει υπόδικος επί μήνες για τα διάφορα παιχνίδια των διωκτικών αρχών…

Γι αυτά όλα μιλήσαμε και ΟΧΙ υπέρ του Ηλιόπουλου. Αν αυτό δεν μπορείς να το αντιληφθείς, λυπόμαστε, αλλά πιο λιανά δεν γίνονται…

Επίσης, και για τις «ανθρωπιστικές» κινήσεις αποφυλάκισης του Ηλιόπουλου είπαμε ότι εντάσσονται σε μια λογική παράκαμψης και συσκότισης της πολιτικής ΟΥΣΙΑΣ των «Δεκεμβριανών».

Για όλα τα άλλα που αναφέρεις το θεωρώ μάταιο να σου απαντήσω. Αν δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις την ΚΕΝΤΡΙΚΗ ουσία του προβλήματος δεν θα μπορέσεις ΠΟΤΕ να διακρίνεις τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των εξωτερικών συμπτωμάτων. Πάντα θα ανεξαρτητοποιείς τα δευτερεύοντα και τριτεύοντα «συμπτώματα» και θα τα ανάγεις σε πρωτεύοντα εξαφανίζοντας έτσι τις «πηγές» και τις «εστίες» των προβοκατσιών.

Και φυσικά ΠΑΝΤΑ θα εξισώνεις τις προβοκάτσιες με τα αυθεντικά λαϊκά κινήματα, ακριβώς γιατί αυτή είναι η τυπολατρική ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ του καθεστώτος: Αυτή έχεις ως αφετηρία…





_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.