Ο κρατικός συνδικαλισμός των εργατοπατέρων

[ΘΑΛΕΙΑ]

Οι φίλοι του μπλογκ «Παιδεία», θέτουν παραστατικά το ζήτημα του κρατικού συνδικαλισμού και των εργατοπατέρων του στο κλάδο των Εκπαιδευτικών. Διβάστε τα παρακάτω αποκαλυπτικά, ΕΔΩ:

http://paideia-gr.blogspot.com/2009/05/paideia-gr.html

http://paideia-gr.blogspot.com/2009/05/paideia-gr_08.html

Θίγεται ένα τεράστιο ζήτημα.
Μας «κέντρισε» να γράψουμε και εμείς σύντομα πάνω σε αυτό.




Απάντηση ενός εκ των συντακτών του paideia-gr στον κ. Καλομοίρη και στον κ. Κοτσιφάκη

Είναι γνωστό σε όσους μας διαβάζουν ότι δεν τρέφουμε καμιά εκτίμηση στην ΟΛΜΕ και σε κανένα στέλεχός της, είτε αυτό ανήκει στη ΝΔ, είτε στο ΠΑΣΟΚ, είτε στο ΚΚΕ είτε στο ΣΥΡΙΖΑ είτε στο ΛΑΟΣ είτε οπουδήποτε αλλού. Όσοι είναι μάχιμοι εκπαιδευτικοί συμμερίζονται άλλωστε παρόμοια συναισθήματα (είτε σε πιο ήπια είτε σε πιο «σκληρή» μορφή). Αυτό δεν έχει να κάνει με συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά με τη συνολική στάση των «εκπαιδευτικών» συνδικαλιστών που είναι εντελώς αποκομμένοι από τις ανάγκες και τα προβλήματα του κλάδου. Αρκεί να δει κανείς τα ποσοστά συμμετεχόντων στις εκλογές της ΟΛΜΕ και θα καταλάβει πόσο έχει αηδιάσει ο εκπαιδευτικός κόσμος με τα συνδικαλιστικά του όργανα. Εγώ προσωπικά δεν ξέρω αν ο κ. Καλομοίρης έχει κάνει κάτι συγκεκριμένο, όπως αφήνει να εννοηθεί το σχόλιο του αναγνώστη μας και η αλήθεια είναι ότι δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Θα απαντήσω λοιπόν μόνο στα λεγόμενα του κ. Καλομοίρη σχετικά με τους αγώνες της ΟΛΜΕ για αξιοκρατία… Το θράσος των συνδικαλιστών δεν σταματάει να εκπλήσσει ποτέ…
Ας δούμε συγκεκριμένα παραδείγματα:

1) Η ΟΛΜΕ σε κάθε περίπτωση πολεμάει την αξιοκρατία με όλες της τις δυνάμεις. Προσπαθούν με νύχια και με δόντια να καταργήσουν τον ΑΣΕΠ, ή να μειώσουν όσο μπορούν το ποσοστό εισακτέων μέσω του διαγωνισμού. Ας μην ξεχνάμε ότι ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ αποτελεί το μοναδικό (μέχρι σήμερα) αντικειμενικό κριτήριο για διορισμό στην εκπαίδευση. Ο κ. Καλομοίρης είχε το θράσος να μας μιλήσει για τους «αγώνες» που έκαναν αυτός και οι «συνάδελφοί» του συνδικαλιστές για να καταργηθεί ο διαγωνισμός. Τότε που έδερναν και προπηλάκιζαν νέα παιδιά, τα οποία ήθελαν να βρουν δουλειά χωρίς να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές. Έτσι πολεμάνε για την αξιοκρατία στην ΟΛΜΕ;

2) Στο μοναδικό μέτρο που έχει συμφωνήσει η ΟΛΜΕ με την κυβέρνηση είναι στη προσμέτρηση της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας στον ΟΑΕΔ. Όλοι ξέρουμε (και ο κ Καλομοίρης και ο κ Κοτσιφάκης) ότι για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός δεκτός στα προγράμματα του ΟΑΕΔ πρέπει να έχει γερό βύσμα. Εκεί άλλωστε δεν υπάρχει κανένα αντικειμενικό κριτήριο και οι διορισμοί δεν ελέγχονται από το ΥΠΕΠΘ. Ο αγώνας της ΟΛΜΕ για αξιοκρατία είναι πράγματι συγκινητικός…

3) Το νέο φρούτο της ΟΛΜΕ (στο οποίο φαίνεται ότι συμφωνεί και το ΥΠΕΠΘ) είναι η μονιμοποίηση με 18μηνη προϋπηρεσία… Γιατί όχι και με εξάμηνη; Έτσι θα κάνουν οι «δικοί μας» μόνο μια χρονιά ΠΔΣ και αμέσως θα διορίζονται. Μην τους κουράζουμε με διαγωνισμούς και αντικειμενικά κριτήρια τώρα…. Άσε που θα βολεύουμε περισσότερους...

4) Γιατί η ΟΛΜΕ δε μιλάει για την ΠΔΣ και για τα σχολεία τύπου Σιβiτανίδειος, όπου η απόκτηση προϋπηρεσίας περνάει μέσα από κομματικές και άλλες εξυπηρετήσεις, αλλά ξέρει να μάχεται για την προϋπηρεσία του ΟΑΕΔ και για την κατάργηση του ΑΣΕΠ;

5) Γιατί η ΟΛΜΕ δεν παίρνει εξίσου σκληρή θέση για τον τρόπο διορισμού των διευθυντών σε Σχολεία και Διευθύνσεις; Γιατί δεν διεκδικεί σαφή αντικειμενικά κριτήρια για την τοποθέτηση των πιο ικανών σε αυτές τις θέσεις; Μήπως γιατί θέλουν να τις μοιράζουν μεταξύ τους; Ευτυχώς που τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και τα δικαστήρια…
Γιατί δε ζητούν αντικειμενικά κριτήρια για τις εκπαιδευτικές άδειες, για τις αποσπάσεις κ.λ.π;

6) Γιατί οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ βγάζουν αφρούς όταν αναφέρεται και μόνο η φράση «αξιολόγηση των εκπαιδευτικών»; Πως πολεμάνε για αξιοκρατία όταν δεν δέχονται την αξιολόγηση;

7) Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουν τα προβλήματα της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού συνδικαλιστές που έχουν χρόνια να μπουν σε τάξη για μάθημα; Ποιον κοροϊδεύουν επιτέλους;

Γιατί η ΟΛΜΕ αρνήθηκε να πάρει μέρος στο διάλογο για την Παιδεία; Έτσι θα προωθήσει τα συμφέροντα του κλάδου; Οδηγώντας τον στην απομόνωση;

Τελειώνω με ένα σχόλιο για τον κ. Κοτσιφάκη. Είναι προφανές ότι είσαστε άσχετος από blogs. Αυτό δεν είναι κακό βέβαια. Όμως μας κατηγορείτε πως ό,τι λέμε το λέμε ανώνυμα, την ίδια στιγμή που το κόμμα σας υποστηρίζει την ανωνυμία των blogs με νύχια και με δόντια. Όταν λοιπόν τα δικά σας blog λασπολογούν και υβρίζουν πρέπει να προστατεύονται, αλλά όταν εμείς δημοσιεύουμε σχόλια αναγνωστών πρέπει να καταδικαζόμαστε. Ωραίοι δημοκράτες είσαστε!!!!!! Μπράβο σας..

Για την ιστορία μόνο θα σας πω ότι το paideia-gr είναι από τα λίγα επώνυμα blogs που υπάρχουν. Οι συντάκτες του είναι τέσσερις εκπαιδευτικοί. Δεν θα σας πω ονόματα, γιατί όποιος ξέρει από blogs τα βλέπει αμέσως (εγώ έχω όλο μου το βιογραφικό). Σε αντίθεση με τα «δικά σας» blog εμείς δεν κρυβόμαστε! Γι αυτό θα παρατηρήσετε ότι ποτέ δεν τοποθετούμε καταγγελίες δικές μας γιατί ξέρουμε ότι κάποιοι δημοκράτες θα μας τρέχουν στα δικαστήρια, όπως κάνουν και με τον κ. Θύμιο Παπανικολάου του Ρεσάλτο…



Περί ΟΑΕΔ. Απάντηση στην κα Κοτρίκλα από συντάκτη του paideia-gr

Ποια είναι η κ. Κοτρίκλα; Είναι φιλόλογος, πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΟΑΕΔ για την αναγνώριση της Προϋπηρεσίας και από τους βασικούς υποστηρικτές του κατάπτυστου σχεδίου νόμου για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας των καθηγητών του ΟΑΕΔ ως κριτήριο για διορισμό στο δημόσιο.

Έχουμε τονίσει πολλές φορές από το blog μας ότι η επιλογή των εκπαιδευτικών του ΟΑΕΔ γίνεται με εντελώς αναξιοκρατικό τρόπο (δεν ελέγχεται καθόλου από το ΥΠΕΠΘ). Είναι γνωστό σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα το βόλεμα που γίνεται εκεί. Η "πρόεδρος" κ. Κοτρίκλα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που κινείται παρασκηνιακά για να διοριστεί στο δημόσιο. Έχει πολλά χρόνια προϋπηρεσία στον ΟΑΕΔ και δύο χρόνια στη Σιβιτανίδειο (εντελώς τυχαία)... Εμείς τολμήσαμε να καυτηριάσουμε το σχέδιο νόμου και την ΟΛΜΕ που το υποστηρίζει. Τολμήσαμε επίσης να αναρτήσουμε σχόλιο αναγνώστη που την κατηγορεί ότι δουλεύει στη Σιβιτανίδειο. Γι αυτό το λόγο δεχθήκαμε την επίθεσή της (δείτε τα άρθα της εδώ και εδώ.)

Εμείς δεν κατηγορήσαμε κανένα. Διαβάσαμε όμως την "απάντησή σας" και δεν είδαμε πουθενά να αρνείστε την κατηγορία του αναγνώστη. Αντιθέτως στο blog σας αναφέρετε ευθέως ότι εργάζεστε για δεύτερη χρονιά στη Σιβιτανίδειο και ότι έχετε πολλά χρόνια προϋπηρεσία στον ΟΑΕΔ. Αντιγράφω από το blog σας:

"έχω την τύχη ( η οποία έχει προκαλέσει πολλά ζηλόφθονα και κακεντρεχή σχόλια και την εκτόξευση ατελείωτης λάσπης εναντίον μου), να εργάζομαι για δεύτερη χρονιά ως αναπληρώτρια φιλόλογος στη Σιβιτανίδειο Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων."
και "έχοντας ως προσωπικό μου καταρχήν στόχο, να μην χαρίσω στον ΟΑΕΔ και στο ΥΠΕΠΘ τα 12 χρόνια που ταλαιπωρήθηκα!"

Μα για ποια τύχη μιλάτε; Δεν ντρέπεστε λίγο; Νομίζετε ότι μιλάτε με ηλίθιους που δεν ξέρουν τι συμβαίνει στη Σιβιτανίδειο Σχολή Βυσμάτων και Ημετέρων;;;;;; Είναι ξεκάθαρο ότι είστε βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στο σύστημα της λαμογιάς και γι αυτό την υπηρετείτε!

Η όλη στάση σας στο θέμα της προϋπηρεσίας επίσης δείχνει πολλά. Γιατί κάποιος να υποστηρίζει με τέτοιο πάθος ένα σάπιο, άδικο, μη αξιοκρατικό, μη ελεγχόμενο από το ΥΠΕΠΘ σύστημα γνωστό σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα για τα "βολέματα" ημετέρων που έχει προκαλέσει, αν δεν έχει να κερδίσει κάτι από αυτό; Απαντήστε στην ουσία και αφήστε τις αοριστολογίες.

Όσον αφορά τα υπονοούμενα για επιθέσεις σε περίοδο εκλογών, σας λέω ότι μπορείτε να ελέγξετε το δικό μου όνομά (είμαι από τα βασικότερα στελέχη του blog) και να δείτε αν ανήκω σε κάποια κομματική παράταξη ή όχι. Μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια αγαπητή κ. Κοτρίκλα. Εμείς δεν έχουμε ατζέντα... Εμείς είμαστε μάχιμοι εκπαιδευτικοί που μπήκαν στην εκπαίδευση με αντικειμενικά κριτήρια (ΑΣΕΠ και όχι Σιβιτανίδειος) για να προσφέρουν και να υπηρετήσουν και όχι για να αποκτήσουν συνδικαλιστικές εξουσίες. Σας επιστρέφω λοιπόν τα σχόλιά σας περί ανήθικων επιθέσεων...

Κλείνω με ένα ακόμη κείμενο από το blog σας

"έφυγα από τον χώρο αυτό (ΠΑΜΕ) και από το ΚΚΕ γενικότερα, καθώς το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου που αρνείται να εκφραστεί καθαρά υπέρ της αναγνώρισης."
Ο άνθρωπος που παλεύει για αξιοκρατία θα επαινούσε αυτή τη στάση του ΚΚΕ!!!!!!!!!! Το ότι έχετε φτάσει να κατακρίνετε το ΚΚΕ γι αυτή τη γενναία στάση του λέει πολλά για το χαρακτήρα σας!

[Ροβεσπιέρος]

Τα Συνδικάτα

Ένας από τους πιο κακοποιημένους τομείς είναι ο συνδικαλισμός. Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε όλα τα σημερινά ευτράπελα των ποικίλων εργατοπατέρων θα χρειαζόταν μια μεγάλη ανάλυση. Θα προσπαθήσουμε να την συμπυκνώσουμε με τη μορφή των πολύ συνοπτικών (τηλεγραφικών) παρατηρήσεων.

Παρατήρηση πρώτη: Τα συνδικάτα, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε, αποτελούν επαγγελματικές οργανώσεις των εργαζομένων, οι οποίες δημιουργήθηκαν στην περίοδο της ειρηνικής και προοδευτικής εξέλιξης του καπιταλισμού.
Με πιο απλά λόγια: Τα συνδικάτα δημιουργήθηκαν πάνω στην οικονομική σχέση Κεφαλαίου-Εργασίας και αποτελούσαν επαγγελματικές οργανώσεις, πολιτικά ουδέτερες που περιορίζονταν στην υπεράσπιση των καθημερινών συμφερόντων της εργατικής τάξης.
Ήταν το πρώτο έμβρυο της πάλης των εργαζομένων…

Παρατήρηση δεύτερη: Με το πέρασμα στο ιμπεριαλιστικό στάδιο της παρακμής έχουμε τον εκφυλισμό της σοσιαλδημοκρατίας, συνακόλουθα και των συνδικάτων. Η σοσιαλδημοκρατία δένει τα συνδικάτα στο μηχανισμό του κεφαλαίου και τα μετατρέπει σε υποβοηθητικά όργανα της πολιτικής της.
Η μεταβολή αυτή στο χαρακτήρα των συνδικάτων στην εποχή της ιμπεριαλιστικής παρακμής συνοψίζεται σε τούτο: Στην προσέγγιση και συγχώνευση των συνδικάτων με την κρατική εξουσία.

Παρατήρηση τρίτη: Οι κοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε ο μονοπωλιακός καπιταλισμός δεν αφήνουν έδαφος ανάπτυξης ενός ανεξάρτητου και δημοκρατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Η πάλη των εργαζομένων εναντίον των καπιταλιστικών κλικών και των εργατοπατέρων τους που ελέγχουν συγκεντρωτικά την οικονομική ζωή δεν μπορεί να διεξαχθεί παρά μόνο όταν βρει ένα ανάλογο κεντρικό στήριγμα, όταν αντιτάξει στον συγκεντρωτικό καπιταλιστή τον συγκεντρωτικό εργάτη.
Το κεντρικό αυτό στήριγμα ή θα το βρει στο κράτος ή στο επαναστατικό κόμμα.

Παρατήρηση Τέταρτη: Δυστυχώς, όμως, από τη πλευρά του Επαναστατικού κόμματος, βρέθηκε ο αντί-επαναστατικός σταλινισμός.
Ιστορικά τα κομμουνιστικά κόμματα ήταν εκείνοι οι πολιτικοί συντελεστές που διευκόλυναν τους στρατηγικούς προσανατολισμούς του κεφαλαίου: Την υποταγή και τη διάλυση των επαγγελματικών οργανώσεων της εργατικής τάξης.
Τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της πολιτικής των σταλινικών Κ.Κ. συνοψίζονται με πολύ καθαρό τρόπο στα παρακάτω λόγια του Τρότσκι:
«Φοβισμένη από τα αποτελέσματα της ίδιας της πράξης της η γραφειοκρατία της Κομιντέρν στράφηκε σε έναν υπερβολικό εξτρεμισμό. Οι τραγικές υπερβολές της «Τρίτης Περιόδου» οφείλονταν στην επιθυμία μιας μικρής Κομμουνιστικής μειοψηφίας να δράσει σαν να είχε πίσω της μια πλειοψηφία. Απομονώνοντας τον εαυτό τους όλο και πιο πολύ από την εργατική τάξη, τα ΚΚ αντιπαρέταξαν στα εργατικά συνδικάτα που περιλάμβαναν εκατομμύρια εργάτες, τους δικούς τους συνδικαλιστικούς οργανισμούς, υπακούοντας στην ηγεσία της Κομιντέρν, αλλά χωρισμένους από την εργατική τάξη με μια άβυσσο. Καμιά καλύτερη χάρη δεν μπορούσε να γίνει για τη γραφειοκρατία των συνδικάτων».
Όποιος μελετήσει την ελληνική συνδικαλιστική εμπειρία θα διαπιστώσει αυτήν την διασπαστική και διαλυτική πολιτική του ΚΚΕ. Μια πολιτική που γιγάντωσε τον κρατικό έλεγχο των συνδικάτων…

Παρατήρηση πέμπτη: Οι οργανωμένες αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις είναι η καταστροφικότερη συνδικαλιστική πολιτική. Αυτές οι παρατάξεις δεν αποτελούν τίποτε άλλο από τα συνδικαλιστικά ψευδώνυμα των πολιτικών κομμάτων. Δηλαδή πρόκειται για μια οργανωτική δομή που προωθείται μέσα στο εργατικό κίνημα από πολιτικές δυνάμεις, η οποία βρίσκεται σε διάσταση με την ίδια την έννοια του εργατικού συνδικάτου.
Η θεωρία και η πρακτική του κομματικού συνδικάτου καταστρέφει την ενιαίο-μετωπική λειτουργία του συνδικάτου, μεταφέρει μέσα στο συνδικάτο τις πολιτικές διαιρέσεις και αναπτύσσει στο έπακρο τη λογική του κρατικού ελέγχου.
Μια κομματική, αριστερή συνδικαλιστική παράταξη, μια και οι εργατικές μάζες δεν είναι εξ’ αντικειμένου «αριστερές» απομονώνεται βαθμηδόν και αφήνει τους εργαζόμενους κάτω από την επιρροή της καθεστωτικής ιδεολογίας και των ρεφορμιστών που επιδιώκουν τη διαπραγματευτική ενσωμάτωσή τους στο καθεστώς.

Τελευταία παρατήρηση: Είναι, συνεπώς αυτός ο κρατικός συνδικαλισμός των κομματικών «αριστερών» συνδικαλιστικών παρατάξεων που οδήγησαν τους γραφειοκράτες εργατοπατέρες να διαπραγματεύονται και να ενσωματώνονται στο καπιταλιστικό κράτος.
Το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ είναι από τα πλέον αποκαλυπτικά.
Σε αυτή τη λογική βρίσκεται και το ΚΚΕ…
Μια εξαθλιωμένη γραφειοκρατική «αλητεία» μιλάει ερήμην των εργαζομένων, καταντώντας τα Συνδικάτα σε «σφραγίδες», αποδυναμωμένα και διαλυμένα…
Τώρα προωθούν το τελειωτικό κτύπημα με την καθαγίαση της αλλοδαπής εισβολής όχι μόνο ερήμην και εναντίον των εργαζομένων, αλλά στιγματίζοντάς τους και σαν ρατσιστές, αν διανοηθούν να εκδηλώσουν τις αγωνίες τους…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)