Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Εκδήλωση της "Αριστεράς" του ΣΥΡΙΖΑ

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 20, 2015 8:41 am    Θέμα δημοσίευσης: Εκδήλωση της "Αριστεράς" του ΣΥΡΙΖΑ Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πολύς κόσμος, δυσφορία και οργή, αλλά χωρίς πρόταση η εκδήλωση της «Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ
Ένας… Αυτόπτης Μάρτυρας




Ξεχείλισε από κόσμο η – εξαιρετικά μικρή για την περίσταση, όπως αποδείχθηκε – αίθουσα της ΕΣΗΕΑ που φιλοξένησε την ανοιχτή εκδήλωση την οποία οργάνωσε το «rproject» και τμήμα της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκατοντάδες κόσμου, στη συντριπτική τους πλειοψηφία μέλη, στελέχη και απλοί ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος, μαζί και 7-8 βουλευτές, αλλά και ο υπουργός Δημήτρης Στρατούλης ο οποίος έκανε ένα «πέρασμα».


Μεγάλο ήταν και το ενδιαφέρον των ελληνικών και ξένων ΜΜΕ και πολλές κάμερες επιχείρησαν να καταγράψουν τις τοποθετήσεις – όμως, οι διοργανωτές δεν το επέτρεψαν, φοβούμενοι (δικαίως) τις μονταζιέρες που θα ακολουθούσαν. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, ότι πέρα από τις προγραμματισμένες παρεμβάσεις – Γιάννης Μηλιός, Σόφη Παπαδόγιαννη, Αντώνης Νταβανέλος και, στη συνέχεια, Γιώργος Σαπουνάς και Πάνος Λάμπρου – δεν δόθηκε η δυνατότητα να γίνει συζήτηση ή να τεθούν ερωτήσεις γύρω από τις «καυτές» πολιτικές εξελίξεις και τη στάση της κυβέρνησης, καθώς η εκδήλωση κόπηκε απότομα, με την επίκληση της λήξης του χρόνου για τον οποίο είχε κλειστεί η αίθουσα…

Σε κάθε περίπτωση, τα όσα ειπώθηκαν ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα και δίνουν μια εικόνα των έντονων διεργασιών και αντιδράσεων που υπάρχουν στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των αποφάσεων που ετοιμάζεται να λάβει η κυβέρνηση.

Ιδού, λοιπόν, κάποιες παρατηρήσεις από ένα «αυτόπτη μάρτυρα» της εκδήλωσης:

1. Η δυσαρέσκεια ήταν εντονότατη και διάχυτη ανάμεσα στους παρευρισκόμενους, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις ήταν εμφανής και η οργή για τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Για τις υποσχέσεις που έχουν αθετηθεί, για τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί και για πρόσωπα που έχουν επιλεγεί σε κομβικές θέσεις και δεν έχουν καμία σχέση με μια «κυβέρνηση της Αριστεράς».

2. Τα πράγματα περιγράφηκαν, ειδικά από ορισμένους ομιλητές, έξω από τα δόντια, με ευθεία καταγγελία των πρακτικών αρκετών κυβερνητικών και κομματικών στελεχών, του πρωθυπουργού μη εξαιρουμένου. Έγινε λόγος για απαράδεκτες υποχωρήσεις, σε πολλά επίπεδα.

3. Υπήρξε γενικά συμφωνία στο συμπέρασμα ότι αποδείχθηκε αυταπάτη η δυνατότητα μιας ισότιμης διαπραγμάτευσης και ενός «έντιμου συμβιβασμού» με τους δανειστές. Υποστηρίχθηκε, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, ότι η διαγραφόμενη συμφωνία είναι απαράδεκτη και η (απευκταία, για κάποιους) ρήξη φαντάζει μονόδρομος.

4. Οι προτάσεις συνέκλιναν στην παύση πληρωμής των δόσεων, υλοποίηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περισσότεροι παραδέχθηκαν ότι αυτό οδηγεί πολιτικά στην έξοδο από την ευρωζώνη, με τους περισσότερους (αν και όχι όλους) τους ομιλητές να τάσσονται υπέρ αυτής της προοπτικής.

5. Υπήρξε καταγγελία και για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων. Υποστηρίχθηκε ότι τον αποφασιστικό λόγο πρέπει να έχουν τα όργανα και οι οργανώσεις του κόμματος και όχι η Πολιτική Γραμματεία, το υπουργικό συμβούλιο ή κάποιο άλλο κονκλάβιο.

6. Παρ’ όλα αυτά, στο δια ταύτα, υπήρξε γενικώς αδυναμία (ή απροθυμία…) διατύπωσης συγκεκριμένης εναλλακτικής πρότασης. Πολύ δε περισσότερο ρήξης με τις επιλογές της ηγεσίας, καθώς οι πάντες ορκίστηκαν στην ενότητα του κόμματος και αποκήρυξαν όσους κάνουν λόγο για εσωκομματικό πόλεμο και τα καθεστωτικά ΜΜΕ που προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν – κινούμενοι στο μοτίβο «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ, ενωμένος, δυνατός».

7. Δεν φάνηκε να υπάρχει συναίνεση ούτε ως προς το εάν η κατάλληλη τακτική είναι ένα δημοψήφισμα (και με ποιο ερώτημα, φυσικά) ή οι εκλογές για την ανανέωση της εντολής προς την κυβέρνηση, αλλά πλέον με σαφή γραμμή ρήξης και απόκτησης απόλυτης πλειοψηφίας.

8. Φάνηκε, τελικά, ότι η εκδήλωση είχε ένα και μοναδικό σκοπό: να αποτελέσει μια επίδειξη δύναμης της «αριστερής πτέρυγας» του ΣΥΡΙΖΑ προς την ηγεσία και την κυβέρνηση, με την (απέλπιδα) ελπίδα αυτή να πιεστεί στις εσωκομματικές διαδικασίες, να κάνει πίσω την τελευταία στιγμή και να μην φτάσει στο τέλος του προδιαγεγραμμένου δρόμου και την υπογραφή ενός τρίτου ταπεινωτικού Μνημονίου.

Υ.Γ. Σε άλλη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιούνταν, την ίδια ώρα, συνέλευση των απολυμένων δημοσιογράφων της ΕΡΤ που κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα τα προηγούμενα δύο σχεδόν χρόνια, μετά το «μαύρο» της 11ης Ιουνίου 2013. Εκεί, η απογοήτευση για τις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με αποκορύφωμα την επιλογή Ταγματάρχη για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής…


ΠΗΓΗ:
http://www.pandiera.gr/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CF%87%CF%89/
Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 20, 2015 5:59 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ: συνεχίζουν το ίδιο βιολί…



Πριν από δύο μήνες περίπου (15 Μαρτίου), στο άρθρο μας «ο χρόνος των φλύαρων ψευδαισθήσεων των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ», επισημαίναμε μεταξύ άλλων:

«ΟΙ αριστεροί αγωνιστές δεν έχουν αντιληφτεί ότι ξεγελούν τους εαυτούς τους και ότι το δίλημμα που βάζουν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, «Ρήξη ή υποταγή» είναι δικό τους δίλημμα.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει πλέον: Ή θα έρθουν σε ΡΗΞΗ με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγοντας έτσι παράθυρα για την ανάπτυξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ή θα ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΝ παρέχοντας το άλλοθι με «επαναστατικές εκκλήσεις» και πυροτεχνήματα ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει επί χρόνια ο Λαφαζάνης και άλλοι…».

Ολόκληρο το κείμενο διαβάστε το εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9651


Σήμερα που η αλήθεια για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ απαστράπτει εξακολουθεί αυτή η «αριστερά» να μιλάει για τη «στιγμή της αλήθειας για το ΣΥΡΙΖΑ»!!!

Για να μη μιλήσει για το δικό της αβυσσαλέο οπορτουνισμό: Για τη δική της στιγμή της αλήθειας…

Το παρακάτω κείμενο είναι αποκαλυπτικό. Το αλιεύσαμε από δω:
http://antapocrisis.gr/index.php/articles/item/1323-antapokritis


Η στιγμή της αλήθειας για τον ΣΥΡΙΖΑ παρήλθε. Σήμερα είναι η στιγμή της αλήθειας για την αριστερή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Του antapoΚΡΙΤΗ.

Οι εσωκομματικές δημόσιες κριτικές των στελεχών της αριστερής μειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ πληθαίνουν. Η iskra και το rproject ρίχνουν τροχιοδεικτικές βολές και στελέχη θυμίζουν σε όλους τους τόνους τις κόκκινες γραμμές του κόμματος. Άρθρα επί άρθρων προτρέπουν σε σύγκρουση με τους δανειστές. Ωστόσο υπάρχει ένα ερώτημα που σύσσωμη η εσωκομματική αντιπολίτευση αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι: Θα καταψηφίσουν το επερχόμενο μνημόνιο; Ναι ή όχι;

Οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις της αριστερής μειοψηφίας κάνουν λόγο για το τι «πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ» σαν να αφορά κάποια μελλοντική ανοικτή επιλογή. Η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή, ο κόμπος έχει ήδη φτάσει στο χτένι και ο καθένας πρέπει πλέον αναγκαστικά να κάνει τις επιλογές του.

Η Αριστερή Πλατφόρμα κινήθηκε εδώ και χρόνια με την αφήγηση ότι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ δε θα επιτρέψει να εφαρμοστούν πολιτικές λιτότητας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ότι την κρίσιμη στιγμή θα δοθεί η μεγάλη μάχη και είτε θα κερδηθεί όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε θα οδηγήσει στην ηρωική, μαζική και ελπιδοφόρα έξοδο με παράλληλη εξέγερση της κομματικής βάσης. Σήμερα είναι προφανές ότι δε θα συμβεί ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο.

Τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και της κομματικής πλειοψηφίας δίνουν χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην ψηφοφορία για την επερχόμενη συμφωνία για τους δανειστές. Εκβιάζουν τη θετική ψήφο της Αριστερής Πλατφόρμας και φαίνεται ότι εκβιάζουν επιτυχώς.

Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη συμφωνία θα είναι τελείως αντίθετη με το συνεδριακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, άσχετη με το προεκλογικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ανταγωνιστική με τις μετεκλογικές προγραμματικές δηλώσεις και ακόμη χειρότερη από τις έκτοτε διαρκείς παραχωρήσεις στους δανειστές, δεν φαίνεται να συνηγορεί υπέρ μιας επιλογής ρήξης.

Ακόμη και οι πιο προχωρημένες φωνές εσωκομματικής κριτικής (προερχόμενες από το Κόκκινο Δίκτυο) δεν κάνουν λόγο για καταψήφιση και ευθεία διαφοροποίηση από το τρίτο μνημόνιο, παρά μόνο για κάθοδο στο κόμμα και στις οργανώσεις του, άντε και ανοικτό «ενδεχόμενο αναβάπτισης στη λαϊκή εντολή».

Το πάλαι ποτέ Αριστερό Ρεύμα δεν διανοείται καν το ενδεχόμενο καταψήφισης. Οι προειδοποιητικές βολές για τον Λαφαζάνη που «δεν πρόκειται να ψηφίσει τη συμφωνία αν αυτή έρχεται σε αντίθεση με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ» αποτελούν περισσότερο μπλόφα πίεσης παρά πραγματικές προθέσεις.

Σήμερα δε βρισκόμαστε απλά στην περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ εξαντλεί το κεφάλαιό του, τερματίζοντας την ονείρωξη της κατάργησης του μνημονίου εντός του ευρώ.

Βρισκόμαστε στη φάση όπου και η εσωκομματική αριστερή αντιπολίτευση είναι στο σημείο μηδέν, ή καλύτερα στο τελικό αδιέξοδο μιας συνολικά αδιέξοδης πορείας. Μιας τακτικής χωρίς αρχή, μέση και τέλος, μιας συνύπαρξης με στρατηγικά διαφορετικές πλειοψηφικές αντιλήψεις για την πορεία της χώρας. Από αυτή τη συνύπαρξη στο κόμμα – μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ η αριστερή τάση βγαίνει χαμένη. Έχασε χρόνο, σπατάλησε δυνάμεις, σπατάλησε ευκαιρίες, τροφοδότησε και τροφοδοτήθηκε από την παραλυσία της εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς. Αποτέλεσε τελικά μια κομψή δικαιολογία ενός κύματος κριτικής στήριξης στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν επιλεγεί (όπως όλα δείχνουν) η παραμονή στο ΣΥΡΙΖΑ και η υπερψήφιση του αριστερού μνημονίου, πλήττεται βαθιά η αξιοπιστία και δέχεται μη αναστρέψιμο πλήγμα το προφίλ της αριστερής διαφοροποίησης που οικοδομήθηκε από τη μειοψηφία τα τελευταία χρόνια.

Η επιλογή της ρήξης θα ήταν συζητήσιμη αν δεν ήταν σίγουρο ότι θα προκαλέσει τεράστιες απώλειες. Στελέχη και βουλευτές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης δεν φαίνονται διατεθειμένοι να ταξιδέψουν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα παίρνοντας μάλιστα πάνω τους και το άγος της διάσπασης της «πρώτης φορά αριστερά» κυβέρνησης.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, για μια στρατηγική και μια πορεία που από την αρχή φαινόταν ότι δεν έβγαινε.

Όσο αναποτελεσματική και παθητική μοιάζει η εκτός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά, τόσο στριμωγμένη και αδιέξοδη μοιάζει η εντός ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά. Επιλογές που να σώζουν την αριστερή φυσιογνωμία της Αριστερής Πλατφόρμας, διατηρώντας παράλληλα την ενότητα του κόμματος, δεν φαίνεται να υπάρχουν. Σε αυτό το τοπίο, άλλες διαφοροποιήσεις, όσο κι αν παρουσιάζονται ως φοβερές μετατοπίσεις (των 53 ή της πρώην ΑΝΑΣΑ) δεν θα μπορούν να δώσουν λύση, καθώς δεν ανατρέπουν τη σημερινή πλειοψηφία. Παρά τις χρήσιμες διανοητικές ασκήσεις για τη ρήξη, το ερώτημα είναι συγκεκριμένο: Ναι ή όχι στη νέα συμφωνία; Ναι ή όχι στο αριστερό μνημόνιο; Το ρολόι μετράει ανάποδα, όχι πια για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για την αριστερή του τάση.

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες