Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Καταδικάζετε και τον Εθνικό μας Ύμνο;..

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 20, 2013 11:28 am    Θέμα δημοσίευσης: Καταδικάζετε και τον Εθνικό μας Ύμνο;.. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Καταδικάζετε και τον Εθνικό μας Ύμνο;..

Ρεσάλτο: Εύστοχο το σχόλιο από το «Ουδέν Σχόλιον». Ξεχάσαμε όμως ότι τον Εθνικό μας Ύμνο τον χαρακτήρισε «ακραία βία» και ο Αλαβάνος το 2009 και το έντυπο τη Αυγής.
Θα φρεσκάρουμε τη μνήμη μας στη συνέχεια…


Ουδέν Σχόλιον:
http://mandatoforos.blogspot.gr/2013/10/blog-post_20.html






Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
που μὲ βία μετράει τὴ γῆ.

Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!


Ο "'Ύμνος εις την Ελευθερίαν", οι δύο πρώτες στροφές του οποίου αποτελούν και τον Εθνικό μας Ύμνο, αποτελεί συγχρόνως έναν ύμνο προς τους εθνοαπελευθερωτικούς αγώνες, αποενεχοποιώντας την βία που συνεπάγονται..

Κι αν ακόμα εκείνη η ''βία'' του τρίτου στίχου παρερμηνευθεί ως ''βιασύνη'' απ' τους γκαιμπελίσκους που μετέτρεψαν την ''βία-βιασύνη'' του Καβάφη, σε σκέτη βία..
.. οι δύο πρώτη στίχοι δεν επιδέχονται καμία παρερμηνεία!

Γιατί, για τί άλλο θα μπορούσε η ελευθερία να χρησιμοποιήσει την τρομερή εκείνη κόψη του σπαθιού, αν όχι για να ''πάρει'' τα κεφάλια των εχθρών και δυναστών του έθνους;

Ή από ποιά σώματα ελλήνων προέρχονται τα κόκαλα τα ιερά, παρά από αυτά που έπεσαν σε βίαιο, θανατερό απελευθερωτικό αγώνα;

Δεν καταδικάζεται άρα, απ' τον ίδιο τον Εθνικό μας Ύμνο, η βία που προκαλείται για να κερδηθεί η ελευθερία του λαού και η ανεξαρτησία του έθνους!

Απαγορεύστε λοιπόν κυβερνητικά ανδρείκελα τον Εθνικό μας Ύμνο, αν τολμάτε!
Ή, ισχυριστείτε ότι έχουμε πλήρη ανεξαρτησία σαν χώρα και ελευθερία σαν λαός!


Το τέλος κάθε κατακτητή ή δυνάστη αυτού του έθνους, έχει καθοριστεί από την ίδια την Ιστορία..

Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 20, 2013 5:09 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ξεχάσαμε την «κοτσάνα» του Αλαβάνου;




Στις αρχές Απριλίου του 2009, ο Αλαβάνος χαρακτήρισε τους στίχους του Εθνικού Ύμνου «ακραία βία», ΕΝΤΟΣ της Βουλής και έτσι στα ξαφνικά.
Τότε άναψε μια συζήτηση μεταξύ όλων των κοτσαναδόρων του καθεστώτος…
Η Αυγή έσπευσε και αυτή να καλύψει τον πρόεδρό της γράφοντας τα ακόλουθα:

«Δεν χρειάζονται όμως όλα αυτά. Δεν χρειάζεται η ανάλυση της “Βίας” κι όχι της “Βιάς”. Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ξεκινά με το “Σε γνωρίζω από την κόψη / του σπαθιού την τρομερή”, μια εικόνα πολύ πιο εφιαλτική από τις κουκούλες, τα μολότοφ και τα γκαζάκια. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Ύμνος στην Ελευθερία έχει γραφεί με βάση τα σκληρά γεγονότα της άλωσης της Τριπολιτσάς γι’ αυτό συναντάς σε κάθε στίχο σχεδόν όρους ακραίας βίας. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει η Ελευθερία του Σολωμού έχει τρομακτικά χαρακτηριστικά».

Τότε, μεταξύ άλλων γράψαμε και τα παρακάτω:


Η κοτσάνα του Αλαβάνου

Το χαρακτηριστικότερο σύμπτωμα των καιρών είναι η κοτσάνα. Ο πολιτικός και δημοσιογραφικός κόσμος μόνο κοτσάνες λέει και μόνο κοτσάνες πουλάει.
Σήμερα ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι κοτσαναδόροι είναι οι «πεφωτισμένοι» με το «αριστερό» λούστρο. Και αυτό έχει την εξήγησή του. Ηγεμονεύουν ιδεολογικά και κάθε ηγεμονία το μόνο που παράγει και εμπορεύεται είναι η βλακεία, η αποχαύνωση, η κοτσάνα…
Αλλά και οι απαντήσεις στην κοτσάνα του Αλαβάνου, πάλι στα πλαίσια της κοτσάνας κινούνται οι περισσότερες. Επικαλύπτουν την ουσία των στίχων του Σολωμού και μένουν στη ηλιθιότητα του Αλαβάνου.
Και οι απαντήσεις, οι περισσότερες, ντρέπονται να φωνάξουν δυνατά αυτό που λέει ο ποιητής: Ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν κατακτήθηκε ποτέ με την απάθεια ή τη δουλική υποταγή, αλλά με την επαναστατική, λαϊκή βία.
Αυτό λέει καθαρά ο ποιητής της Ελευθερίας με το στίχο:
« Σε γνωρίζω από τον ΚΟΨΗ του σπαθιού την τρομερή»
Με την «κόψη του σπαθιού την τρομερή» κερδίζεται η Ελευθερία και έτσι την γνωρίζουμε…

Ο δεύτερος στίχος αναφέρεται, όχι στην κόψη, αλλά στην ΟΨΗ της Ελευθερίας. Το πρόσωπο της Ελευθερίας, το βλέμμα της, ξαπλώνεται και αγκαλιάζει τη γη («μετράει τη γη»).
Το «πρόσωπο», το «βλέμμα», η «ΟΨΗ» δεν ξαπλώνονται ποτέ με τη Βία ή δια μέσου της Βίας.

Συνεπώς ο στίχος του Σολωμού είναι σαφέστατος.
Η «ΟΨΗ που με βια μετράει τη γη» είναι το πρόσωπο, το βλέμμα της Ελευθερίας που ξαπλώνεται με ΟΡΜΗ, ΤΑΧΥΤΗΤΑ (βιασύνη) σε όλη τη γη.

Με την βλακεία του Αλαβάνου δεν βγαίνει κανένα νόημα στους στίχους. Και αυτό αποδείχνει ότι ο άνθρωπος έχει χάσει κάθε επαφή με τα κοινωνικά νοήματα, με τη διαλεκτική της ιστορίας, συνακόλουθα με τη σκέψη και τη γλώσσα.
Αλλά και κάποιοι από τους επικριτές του δεν βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα όταν προσπαθούν να πετάξουν έξω από τη σκάφη μαζί με τις σαπουνάδες (κοτσάνες Αλαβάνου) και το παιδί: Την κόψη του σπαθιού…




Αλαβάνοι: Η ανοησία και ο καιροσκοπισμός χωρίς όρια και σε διατεταγμένη υπηρεσία

Όταν μια κοτσάνα επιχειρείς να την καλύψεις αραδιάζεις και συνθέτεις ανοησίες. Μέσα σε αυτή την επελαύνουσα ηλιθιότητα αποκαλύπτεις και το κυνικό ιδεολογικό και πολιτικό σου πρόσωπο.

Οι ομάδα των Αλαβάνων αυτό-αποκαλύπτεται.
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι όλοι αυτοί εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία, προπαγανδίζοντας ωμά και κυνικά, χωρίς προσχήματα και καμία συστολή, τα ιδεολογήματα της Αυτοκρατορικής, φασιστικής σκέψης.

Διαβάστε την παρακάτω παράγραφο της «Αυγής»:

«Δεν χρειάζονται όμως όλα αυτά. Δεν χρειάζεται η ανάλυση της «Βίας» κι όχι της «Βιάς». Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ξεκινά με το «Σε γνωρίζω από την κόψη / του σπαθιού την τρομερή», μια εικόνα πολύ πιο εφιαλτική από τις κουκούλες, τα μολότοφ και τα γκαζάκια. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Ύμνος στην Ελευθερία έχει γραφεί με βάση τα σκληρά γεγονότα της άλωσης της Τριπολιτσάς γι’ αυτό συναντάς σε κάθε στίχο σχεδόν όρους ακραίας βίας. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει η Ελευθερία του Σολωμού έχει τρομακτικά χαρακτηριστικά».

Δύο μόνο παρατηρήσεις:
Πρώτη παρατήρηση:
Παραληρηματική βλακεία και κυνική πράξη βεβήλωσης της Επανάστασης. Γιατί είναι πράξη βεβήλωσης της Επανάστασης να την ταυτίζεις με την κουκουλοφόρικη φασιστική υστερία της καταστροφής, της φωτιάς και της τυφλής βίας του μηδενισμού.
Είναι βλασφημία αποτρόπαια να βάζεις στον ίδιο χώρο τους δημιουργούς και τους ποιητές του Έπους που προκάλεσαν το θαυμασμό όλου του κόσμου και βελόνιασαν την αγωνιστικότητα των λαών, με τους κουκουλοφόρους σατράπες της καταστροφικής και πυρομανούς αυθάδειας.
Είναι αντιδραστική σοφιστεία, από τις πλέον φαιές, ένας αυτό-αποκαλούμενος «αριστερός» να εξισώνει τη «Βία, μαμή της ιστορίας» (Μαρξ) με τις ωμές πράξεις βίας των δυναστών και των εκτελεστικών τους οργάνων (οι κουκουλοφόροι είναι ενεργούμενα των καθεστωτικών μηχανισμών).
Είναι κακουργηματική ιστορική ισοπέδωση το δόλιο τέχνασμα που εξισώνει την Επανάσταση με την τυραννία, τους ήρωές της με τα «τάγματα εφόδου» των φασιστικών δομών εξουσίας, τη σκλαβιά με τον αγώνα για την Ελευθερία, τους θύτες με τα θύματα, το θάνατο ενός αγωνιστή με το θάνατο ενός τυράννου δημίου του.

Σε τέτοιες ύπουλες εξισώσεις μόνο οι ραγιάδες του αμερικανισμού προβαίνουν ασύστολα σήμερα, σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Δεύτερη παρατήρηση.
Η προσβλητική περιφρόνηση της σκέψης και των αγωνιστικών αξιών (η βλακεία και ο αμοραλισμός) συνοδεύεται πάντα και με τον αχαλίνωτο καιροσκοπισμό.
Χαρακτηρίζουν την ποίηση του Σολωμού σαν ποίηση «ακραίας βίας» και τα επαναστατικά γεγονότα που την ενέπνευσαν τα χαρακτηρίζουν «εικόνες πιο εφιαλτικές» από τους κουκουλοφόρους.
Ποιοι;
Οι υμνητές των κουκουλοφόρων!!!
Αυτοί που ανήγαγαν τη κουκούλα σε αγωνιστική ιδεολογία!!!
Αυτοί που χαρακτήρισαν την κουκουλοφόρικη καταστροφική υστερία σαν τη μεγαλύτερη «εξέγερση» της νεολαίας στην ελληνική ιστορία!!!

Θυμόμαστε όλοι τους ύμνους των Αλαβάνων υπέρ αυτής της «εξέγερσης» της ακραίας γκανγκστερικής Βίας, εκείνες τις εφιαλτικές μέρες.

Τώρα, που πρέπει να στιγματιστεί η Επανάσταση του 1821, οι ήρωές της και οι ποιητές της, το παίζουν φανατικοί εχθροί της «ακραίας βίας»

Ο καιροσκοπισμός κτυπάει κόκκινο. Και αγκαλιά με τη θηριώδη ανοησία «εκτελεί» διατεταγμένη υπηρεσία…


Τα κείμενα βρίσκονται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20282#20282

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 21, 2013 8:44 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Θα κλείσουμε τα «περί βίας» με ένα επίσης παλιό μας κείμενο: Γραμμένο τον Απρίλιο του 2009:



«Η Βία είναι η μαμή της Ιστορίας»

Το σκηνικό που παίχτηκε με την «κοτσάνα» του Αλαβάνου μοιάζει σαν να ήταν προσχεδιασμένο, με αποκλειστικό σκοπό να αναθεματιστεί η Βία γενικά, από όλους τους πολιτικούς απατεώνες και ηθικολόγους Φιλισταίους.
Οι νεοταξικοί «αριστεροί πολυτελείας», κατά κανόνα επιδοτούμενοι, έσπευσαν να καταδικάσουν τη «βία» της Επανάστασης του 1821, συνακόλουθα και το καλλιτεχνικό αποτύπωμα αυτής της βίας στους στίχους της «ακραίας βίας» του Σολωμού, ταυτίζοντας μάλιστα αυτή τη βία της Επανάστασης με τη βία της κουκούλας και της τυφλής καταστροφής.
Το παράδοξο εδώ βρίσκεται όχι στη δεδηλωμένη υποταγή όλων αυτών των «αριστερών» Φιλισταίων στην καθεστωτική, αυτοκρατορική Βία που εμφανίζεται σαν «ειρηνοφιλία», αλλά στην ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ αναισχυντία: Παρέχουν το ιδεολογικό στοιχείο της κουκούλας και της ωμής, καταστροφικής βίας των καθεστωτικών συμμοριών και χαρακτηρίζουν την Επανάσταση του ’21 και την ποίησή της «ακραία βία»!!!

Στον αντίποδα, αυτοί που αντέδρασαν στην «κοτσάνα» Αλαβάνου ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ κυριολεκτικά την ουσία της ποίησης του Σολωμού: «Την κόψη του σπαθιού την τρομερή», δηλαδή τη Βία, ως μαμή της Ιστορίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης και της Ελευθερίας.
Έμειναν σε μια φιλολογούσα δημαγωγική ερμηνεία της Βίας και της βιάς!
Μια ποίηση που καταγράφει τη «διαλεκτική» της επαναστατικής και κοινωνικά απελευθερωτικής βίας, μια ποίηση που αποτελεί την «ποίηση» της Βίας ως «μαμή της ιστορίας» ισοπεδώνεται και χρησιμοποιείται ανάλογα με τις ιδεοληψίες και τις μικροκομματικές σκοπιμότητες των θεατρίνων πολιτικών και λοιπών απατεώνων.
Η ίδια βοούσα ανοησία, λοιπόν και από τους επικριτές της «κοτσάνας» Αλαβάνου.
Ο στόχος κοινός: η αφυδάτωση της ποίησης του Σολωμού, συνακόλουθα και της Επανάστασης, από την ουσία της: Την Επαναστατική, δημιουργική και απελευθερωτική βία…
Το παράδοξο των επικριτών του Αλαβάνου βρίσκεται και αυτό στη θηριώδη υποκρισία τους: Υμνητές της ιστορικής καθεστωτικής βίας και του ισχυρού κράτους εμφανίζονται σαν «επικριτές» της βίας!!!
Όλος αυτός ο θόρυβος έμοιαζε σαν μια θεατρική παράσταση των πολιτικών απατεώνων και Φιλισταίων με κύριους πρωταγωνιστές δύο «ακραίους», (ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑ.Ο.Σ.) φαινομενικά ανήκοντες σε εχθρικά στρατόπεδα, ουσιαστικά όμως, δίδυμους αδελφούς: «τσόντες» και δεκανίκια του καθεστώτος.
Στο ίδιο καθεστωτικό, νεοταξικό έργο παίζουν…

\ Ας το δούμε πιο συγκεκριμένα αυτό το έργο.


Οι δόλιες απλουστεύσεις

Τα απλουστευτικά εξισωτικά σχήματα υπακούουν στους νόμους της τυπικής λογικής και στην εξίσου τυπική μέθοδο των αφαιρέσεων. Με την αφαίρεση του περιεχομένου των πραγμάτων, των ποιοτικών χαρακτηριστικών, της Ιστορίας και της κίνησης φθάνουμε σε σχήματα λογικών κατηγοριών, στον καθαρό λόγο, σε ακίνητες ηθικές φόρμουλες, σε μεταφυσικά απόλυτα.
Με την εξάτμιση της ουσίας των πραγμάτων και των ποιοτικών χαρακτηριστικών οδηγούμαστε στην στατική των ισοτήτων. Δηλαδή στη μέθοδο του λόγου που συνίσταται στο να ορίζει το ίδιο με το ίδιο (ταυτολογία): Το έγκλημα είναι έγκλημα, η απανθρωπιά είναι απανθρωπιά, οι σφαίρες είναι σφαίρες, η βία είναι βία κ.λπ
Έτσι σκοτώνουμε τη διαλεκτική επειδή μας αντιστέκεται και θεμελιώνουμε ένα κόσμο νεκρό, έναν κόσμο ακίνητο και μια μορφή «τρίτης ιδεολογίας» οποία ακροβατεί ανάμεσα στα αντιμαχόμενα κοινωνικά ή εθνικά στρατόπεδα.
Με αυτή τη μικροαστική ρητορική της απλοποίησης του κόσμου υπό μορφή εξίσωσης καταλύεται κάθε διαλεκτική, ταχυδακτυλουργικά αναστρέφεται η πραγματικότητα και στη σφαίρα της πολιτικής ενισχύεται το κατεστημένο.
Η θεωρία «της Μη Βίας» που πλασάρεται, με ποικίλες αποχρώσεις σε αυτό ακριβώς αποσκοπεί: Στην εξίσωση της καθεστωτικής βίας εκείνων που θέλουν να διατηρήσουν τις κτηνώδεις σχέσεις της καπιταλιστικής βαρβαρότητας με τη βία της Επανάστασης που τείνει να καταργήσει αυτές τις σχέσεις. Εξισώνεται η πλανητική, ιμπεριαλιστική βία με τη βία της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, η βία του κράτους και των συμμοριών του με τη βία των λαϊκών εξεγέρσεων, η βία των κουκουλοφόρικων «ταγμάτων» με τη βία απεργών και διαδηλωτών. Εξισώνεται ο θάνατος ενός τυράννου με το θάνατο ενός εξεγερμένου σκλάβου, ο θάνατος ενός αγωνιστή με το θάνατο του δημίου του.
Όταν, συνεπώς, λέμε ότι η βία είναι απαράδεκτη γενικά δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αφαιρούμε το κοινωνικό ή «εθνικό» περιεχόμενο της βίας, τις ποιοτικές διακρίσεις και να τη μετατρέπουμε σε ηθική φόρμουλα.
Ιδεολογικά αναπαράγουμε, σήμερα, τη νεοταξική, αυτοκρατορική φιλοσοφία και τον πιο γλυκερό πατσιφισμό. Κηρύττουμε τα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης (να καθίσουμε στα αυγά μας) και συμβουλεύουμε τις καταπιεσμένες λαϊκές μάζες που εξεγείρονται: ΟΧΙ ΒΙΑ!!! Δηλαδή όχι βία κατά της βίας! Που σημαίνει ΔΟΥΛΕΙΑ, αποδοχή της «νόμιμης» καθεστωτικής βίας.

Η θεωρία, συνεπώς, της «Μη Βίας» ενώ δεν εμποδίζει την ιμπεριαλιστική θηριωδία να σκορπάει το θάνατο και την καταστροφή, ενώ δεν εμποδίζει τα όργανα της καταστολής να σπάνε τα κεφάλια των διαδηλωτών, ενώ δεν εμποδίζει τις κατευθυνόμενες συμμορίες των μυστικών υπηρεσιών να καίνε, να καταστρέφουν και να τρομοκρατούν, ΡΙΧΝΕΙ τους λαούς σε μια παθητικότητα εντελώς ασυμβίβαστη με την αναγκαιότητα του αγώνα τους.
Έτσι πρακτικά η γενική και αφηρημένη καταδίκη της βίας αποβαίνει αποκλειστικά κατά της λαϊκής επαναστατικής βίας – δηλαδή του μοναδικού μέσου που μπορεί να ανατρέψει ριζικά όλες τις υφιστάμενες μορφές βίας…
Ευτυχώς βεβαίως που η ιστορία δεν ακολουθεί τα καθεστωτικά ιδεολογήματα και τις σπαραξικάρδιες ηθικολογίες και υποκριτικούς θρήνους των «ανθρωπιστών» απατεώνων, γιατί θα είχαμε μείνει στην εποχή των σπηλαίων.

Τα σημερινά παραδείγματα

Με αυτά τα δόλια τεχνάσματα των εξισωτικών αφαιρέσεων, σήμερα, η Νέα Τάξη ισοπεδώνει τον κόσμο, αιματοκυλεί τους λαούς, σπέρνει το θάνατο, αποδομεί τα εθνικά κράτη, δημιουργεί προτεκτοράτα, καταστρέφει και αφανίζει τα πάντα.
Όλος ο καθεστωτικός κόσμος, τα κόμματά του και οι μηχανισμοί προπαγάνδας τους αναπαράγουν και προωθούν αυτά τα μικροαστικά ιδεολογήματα της ρητορικής των εξισωτικών απλοποιήσεων. Στην πρωτοπορία αυτής της προπαγάνδας και πρακτικής βρίσκονται οι ενσωματωμένες δυνάμεις της «αριστεράς» και οι ποικίλες επιδοτούμενες» εστίες της: Από τους Συριζέους, τους «Ιούς» μέχρι τις πολύχρωμες «αριστερίστικες» ποικιλίες.
ΟΙ σύγχρονοι ροπαλοφόροι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας πρέπει να είναι μακιγιαρισμένοι με νέα χρώματα. Τα παλιά ξεθώριασαν…
Τα παλιά χρώματα στο ίδιο θέατρο παίζουν. Τα ίδια, επί της ουσίας, λένε. Απλώς χρησιμοποιούνται σαν κομπάρσοι και κυρίως σαν «σκιάχτρα» για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των νέων χρωμάτων…
Ας δούμε, όμως, συγκεκριμένα, τα κυρίαρχα ιδεολογήματα του καθεστώτος, των οποίων η νεοταξική «αριστερά» αποτελεί απλώς την αιχμή .

Πρώτον. Ο αγώνας για την ιστορική, εθνική και κοινωνική μας αποδόμηση προωθείται από όλες τις δυνάμεις του νεοταξικού κόσμου, από όλα τα κόμματα και τους μηχανισμούς προπαγάνδας. Οι επιδοτούμενες «αριστερές» εστίες και οι ποικίλοι Αλαβάνοι είναι οι «λαγοί», το «αριστερό» άλλοθι και τεκμήριο.
Η αποκαθήλωση της Επανάστασης του ’21, ο στιγματισμός της για «ακραία βία», ο ευτελισμός των ιστορικών συμβόλων και εθνικών επετείων, της Ορθοδοξίας και του Πολιτισμού έχει συστηματικά προωθηθεί από τις κυβερνήσεις και κυρίως από τον «εκσυγχρονισμό». Τα «αριστερά» δεκανίκια δεν ήταν το ακόντιο, αλλά η αιχμή του ακοντίου…

Δεύτερον. Η θεωρία της «Μη Βίας» είναι η κυρίαρχη ιδεολογία του καθεστώτος. Οι «αριστεροί» κομισάριοι είναι και εδώ οι «λαγοί».
ΣΗΜΕΡΑ «δοκιμάζουν» την εξισωτική ταύτιση της Επαναστατικής βίας του ’21 και της ποίησής της, με τη Βία του οθωμανικού δυνάστη και κατακτητή.
Γι’ αυτό και παίζουν με την «κοτσάνα» του Αλαβάνου πάνω σε κλισέ της «Μη Βίας». Γι’ αυτό δεν βγάζουν τσιμουδιά για την «ποίηση» της Επαναστατικής βίας του Σολωμού: Για τη βία που είναι η μαμή της ιστορίας.

Τρίτον. Όλες οι δυνάμεις του καθεστώτος ακολουθούν την ευνοούμενη μέθοδο των ηθικολόγων Φιλισταίων της Νέας Τάξης, μια μέθοδο που ταυτίζει τη συμπεριφορά της Επανάστασης με τη συμπεριφορά της ιμπεριαλιστικής κακουργίας.
Να θυμηθούμε:
α). Την εξομοίωση της ΝΑΤΟϊκής πολεμικής επίθεσης με τα «εγκλήματα» του Μιλόσεβιτς. Μια εξομοίωση μεροληπτικής, υπέρ του ΝΑΤΟ, ουδετερότητας, που επέτρεψε στην Αυτοκρατορία να μετατρέψει τη Γιουγκοσλαβία σε καπνίζοντα ερείπια.
β). Ίδια μέθοδο και ίδια φιλοαμερικανική στάση και στη ΝΑΤΟϊκή θηριωδία κατά του Ιράκ.
γ). Τα ίδια δόλια τεχνάσματα των «ίσων αποστάσεων» και απέναντι στη θηριώδη, αποτρόπαια επιθετικότητα του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων.
δ). Τα ίδια δόλια τεχνάσματα εναντίον κάθε λαού που αγωνίζεται εναντίον των πλανητικών δυναστών. Οι αγώνες και οι αντιστάσεις στιγματίζονται σαν τρομοκρατικές πράξεις…
ε). Τέλος οι αγώνες και οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού ενάντια στην ισοπέδωσή του και τον αφανισμό του στιγματίζονται, με τη μέθοδο των αφαιρετικών απλουστεύσεων, ως «εθνικιστικοί» και «ρατσιστικοί»!

Σε όλα αυτά η νεοταξική «αριστερά» απλώς είναι η αιχμή (η ακριβοπληρωμένη είναι αλήθεια) του δόρατος και όχι το δόρυ. Το δόρυ είναι το καθεστώς στο σύνολό του, με τα κόμματά του και τους μηχανισμούς του.
Οι «λαγοί» πρέπει ασφαλώς να «τουφεκίζονται», αλλά ας μη χάνουμε και το δάσος πίσω από τους λαγούς…


Βρίσκεται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3274



Υ.Γ.
Μετά τον Αλαβάνο και ο Γιανναράς έβαλε στο στόχαστρο τον Εθνικό μας Ύμνο…
Διαβάστε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6535

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες