Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Κάποιες εκτιμήσεις

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Φιλύποπτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 29, 2012 5:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Κάποιες εκτιμήσεις Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η σημερινή συγκυρία χαρακτηρίζεται, κατά την γνώμη μου, από τρία καθοριστικά δεδομένα:

1) ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ο καπιταλισμός δεν ήταν τόσο ΣΑΠΙΟΣ και ΕΤΟΙΜΟΡΟΠΟΣ. Αν οι εργαζόμενοι είχαν οργανωμένη αντιμετώπιση της κατάστασης, αυτή τη στιγμή δεν θα θυμόμασταν καν το μνημόνιο και την τρόικα. Εδώ όμως υπεισέρχεται αρνητικά το δεύτερο δεδομένο:

2) ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ η απουσία κάθε μηχανισμού οργάνωσης δεν ήταν τόσο απόλυτη και τόσο επώδυνη. Ακόμα και κατά την 10ετία του '80 υπήρχε το - προδοτικό μεν - αλλά ακόμα τότε παλισιωμένο από τους εργάτες ΚΚΕ. Και ήταν αναγκασμένο, έκον - άκον, να κάνει και κάποιες κινητοποιήσεις, οι οποίες, συχνά, έτειναν να ξεφύγουν από τον έλεγχο της ηγεσίας. Και, οπωσδήποτε, ήταν προσανατολισμένο προς την τότε ΕΣΣΔ, γεγονός που στεκόταν εμπόδιο σε ενδεχόμενες απόπειρες κατοχής, όπως αυτή που υφιστάμεθα σήμερα.

3) Και κάτι επί πλέον: Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο ενεργές γενεές - η δική μου και η αμέσως επόμενη - οι οποίες χαρακτηρίζονται είτε από ΠΛΗΡΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΑΘΕ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ, είτε από πολύ μεγάλη χρονική απόσταση από κάθε παρόμοια εμπειρία. Οι προηγούμενες γενιές είχαν τις ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΟΤΑΤΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ της Εθνικής Αντίστασης, της κυβέρνησης του βουνού, των οικονομικών κατακτήσεων των 10ετιών '50 και '60, 6της ανατροπής της χούντας, της εκδίωξης της μοναρχίας της φυλάκισης των χουντικών, της ανατροπής της δεξιάς το 1981 (ήταν μια νίκη άσχετα πως εξελίχθηκε το ΠΑΣΟΚ) κ.α. Εγώ προσωπικά θυμούμαι το Πολυτεχνείο (ήμουν 8 ετών τότε) την μεταπολίτευση, τις εκλογές του 1981, τα χρόνια που ακολούθησαν...Αλλά οι τελευταίες κινητοποιήσεις στις οποίες - από όσο μπορώ να θυμηθώ - υπήρξε κάποια νίκη, ενός κάποιου βαθμού, ήταν οι μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις του Δεκεμβρίου 1990 - Ιανουαρίου 1991 που οδήγησαν την τότε ιταμότατη κυβέρνηση Μητσοτάκη στην πρώτη της υποχώρηση με την παραίτηση του υπ. Παιδείας Κοντογιαννόπουλου και την απόσυρση του διαβόητου «πολυνομοσχεδίου». Από τότε υπήρξε σταδιακός εκφυλισμός των πάντων: Κινητοποιήσεων, παρατάξεων, εργατικών οργανώσεων.

Θυμάται κανείς επιτυχείς αγώνες κατά τα τελευταία 20 έτη; Αντίστοιχα και η νέα γενιά: Είναι άνθρωποι καταγανακτισμένοι από την τυραννία και την καταστροφή που έχει επιβληθεί στη ζωή τους, πρόθυμοι να μην αφήσουν λίθο επί λίθου προκειμένου να τις ανατρέψουν...Αλλά όταν αναρωτιούνται: «ΤΙ θα γίνει, άμα ξεσηκωθούμε; ΤΙ καλό θα πετύχουμε;», η ίδια η δική τους εμπειρία δεν έχει να τους δώσει καμία απάντηση. Οι μόνες «απαντήσεις» με τις οποίες επιχειρείται να βομβαρδιστούν είναι τα πηχτά κύματα ΨΕΥΔΟΥΣ που εξαπολύονται από τον εμετικό συρφετό των ΦΕΡΕΦΩΝΩΝ του 4ου Ράιχ: ΜΜΕ φυλλάδες, δοσιλογικές παρατάξεις και κόμματα. Και αυτό, οπωσδήποτε, τους δυσκολεύει πολύ.

Φαινομενικά η παραπάνω σκιαγράφηση παρουσιάζει ένα ισοζύγιο αποθαρρυντικό: Δύο (σοβαρότατα) αρνητικά δεδομένα (τα 2 και 3) έναντι ενός θετικού (του 1). Και αυτό το ένα θετικό δεν οφείλεται στις δυνάμεις των ίδιων των εργαζομένων αλλά είναι αποκύημα των τυφλών νόμων εξέλιξης και παρακμής του ιστορικού σταδίου που εξακολουθούμε να υφιστάμεθα με μεγάλο κόστος. Ωστόσο μια προσεκτικότερη παρατήρηση οδηγεί σε άλλη αίσθηση: Αυτό το ένα θετικό δεδομένο είναι ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΙΜΟ. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να γυρίσει πίσω τον χρόνο - που για αυτόν τελειώνει! Ενώ μια δύναμη που θα οργανώσει τους εργαζόμενους ΜΠΟΡΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ να δημιουργηθεί. Και αυτό δεν θα εξάλειφε μόνο το δεύτερο από τα παραπάνω αρνητικά δεδομένα, αλλά και το τρίτο! Διότι η έλλειψη εμπειρίας των νεώτερων συμπολιτών μας (και όχι μόνον αυτή) μπορεί να αντιμετωπιστεί έξοχα με μια ΣΩΣΤΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Η οποία θα τσακίσει, πρώτα και κύρια, την παρακώλυση που γεννά ο κατακλυσμός των ΨΕΥΔΩΝ που επιστρατεύονται από τα παπαγαλάκια του 4ου Ράιχ ως το μόνο όπλο τους - εκτός από τα δακρυγόνα - ενάντια στον εξεγερμένο Λαό.
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 01, 2012 1:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Έξω από την Ιστορία και τη Θεωρία δεν υπάρχουν Κινήματα

«Φιλύποπτε» συμφωνούμε με τις εκτιμήσει σου.

Σε πολλά κείμενά μας έχουμε αναλύσει διεξοδικά αυτά τα ζητήματα.

Πρόσφατα στο άρθρο, «Να ανάψουμε και να ζωντανέψουμε τη φλόγα των ιστορικών μας αγώνων», υπογραμμίζαμε μεταξύ άλλων:

«Ο λαός κοχλάζει από ΟΡΓΗ, αλλά αυτός ο βρασμός της ΟΡΓΗΣ δεν βρίσκει το «έμβολο» και τον «κύλινδρο» να κινηθεί και να ξεχυθεί ανατρεπτικά στο δρόμο.

Παλιότερα, ισχυρές οργανωτικά και δυναμικές «πρωτοπορίες» μέσα στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα αποτελούσαν τους καταλύτες της λαϊκής αγανάκτησης, καταλύτες που υπερφαλάγγιζαν τις γραφειοκρατικές ηγεσίες των συνδικάτων και των κομμάτων ή τις εξανάγκαζαν να συμμετέχουν στους άγριους και βίαιους λαϊκούς αγώνες…

ΣΗΜΕΡΑ η λαϊκή ΟΡΓΗ είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη, πιο διογκωμένη και συμπιεσμένη από τότε και ΕΜΕΙΣ ακόμα να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ…

Φυσικά δεν φταίει ο λαός. Φταίει η ολοκληρωτική ΑΠΟΥΣΙΑ εκείνων των πολιτικών και οργανωτικών συντελεστών που θα ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΟΥΝ τη λαϊκή ΟΡΓΗ…

ΣΗΜΕΡΑ απουσιάζουν δραματικά τα «πολιτικά έμβολα» και οι «οργανωτικοί ιμάντες» της Κίνησης και της ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ της κοινωνικής οργής…».


Το άρθρο εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6258

Με άλλα λόγια δεν απουσιάζει απλώς μια επαναστατική ηγεσία, αλλά και τα πρωτογενή έμβρυα οικοδόμησης μιας τέτοιες ηγεσίας: Οργανωτικοί ιμάντες (κοινωνικοί και εθνικοί), καθώς και τα «πολιτικά έμβολα» (οργανωμένες πολιτικές πρωτοπορίες).

Αν λοιπόν η «κρίση της ανθρωπότητας είναι κρίση Επαναστατικής ηγεσίας» (Τρότσκι), τότε αντιλαμβάνεται κανείς ποια κρίση ζούμε σήμερα, όταν απουσιάζουν ΠΑΝΤΕΛΩΣ τα κοινωνικά και πολιτικά έμβρυα της ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΣ, οι «ιμάντες» της λαϊκής κίνησης…

Αυτή η κατάσταση καθορίζει τα ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ και ΤΕΡΑΣΤΙΑ καθήκοντά μας. Καθήκοντα που συνοψίζονται στο: «χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει και επαναστατική πράξη»…

Κάποιοι παρακάμπτουν το δύσκολο και ΤΙΤΑΝΙΟ αυτό έργο με τις απλουστεύσεις τις φυσικής τρεχάλας και με αντιλήψεις ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ του ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ από το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ.

Βρίσκουν και ένα τσιτάτο, ότι «οι μάζες συνειδητοποιούν μέσα από τη δράση» και ξοφλάνε με το πρόβλημα…

Αγνοούν το αλφάβητο: Η αυθόρμητη δράση ή οι τυφλές λαϊκές εκρήξεις δεν οδηγούν ΠΟΤΕ στη συνειδητή πολιτική ΠΡΑΞΗ και ότι οι «μάζες συνειδητοποιούν μέσα από τη δράση», ΟΤΑΝ υπάρχει ο επαναστατικός συντελεστής, η οργανωμένη και συνειδητή πολιτική πρωτοπορία.

Αυτό αποτελεί την πεμπτουσία της μαρξιστικής Θεωρίας και Πράξης και των λενινιστικών αντιλήψεων.

Λένιν: «Χωρίς την ανάπτυξη του συνειδητού, όμως, τα αυθόρμητα ξεσπάσματα δε θα γίνουν ποτέ τίποτα «περισσότερο (από) ξεσπάσματα απόγνωσης κι εκδίκησης παρά αγώνα».

Τρότσκι: «Χωρίς διευθυντική οργάνωση η ενέργεια των μαζών θα διασκορπιζόταν όπως ο ατμός που δεν είναι κλεισμένος μέσα σε ένα κύλινδρο με έμβολο. Ωστόσο η κίνηση δεν προέρχεται ούτε από τον κύλινδρο ούτε από το έμβολο, μα από τον ατμό»!

Ρόζα: «Εκείνοι που ενδιαφέρονται για πρακτικές επιτυχίες παρουσιάζουν φυσικότατα την τάση να ελευθερώσουν τα χέρια τους, δηλαδή να χωρίσουν, να καταστήσουν ανεξάρτητη την πρακτική πάλη από τη θεωρία».

Σχετικά άρθρα υπάρχουν ΕΔΩ:
α). http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=27549#27549

β). http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5696

γ). http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5713

δ) http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5723

ε).http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5731

στ). http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5803

ζ). http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6050

η). http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5853


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Φιλύποπτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 01, 2012 10:34 pm    Θέμα δημοσίευσης: Σχόλια. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ροβεσπιέρος έγραψε:
ΣΗΜΕΡΑ η λαϊκή ΟΡΓΗ είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη, πιο διογκωμένη και συμπιεσμένη από τότε και ΕΜΕΙΣ ακόμα να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ…


Θα διαφωνήσω: Η αλήθεια είναι ότι ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΜΕ. Ήδη από τις 5 Μαίου του 2010. Το ζήτημα τότε - και σε επανειλημμένες άλλες κινητοποιήσεις στη συνέχεια - δεν ήταν, απλά, η "έλειψη ηγεσίας" αλλά το γεγονός ότι η "ηγεσία" (ΚΚΕ, ΠΑΜΕ, & CIA) στάθηκαν ΕΝΕΡΓΑ ΕΝΑΝΤΙΑ στους εξεγερμένους. Αν το ΚΚΕ δεν είχε εξαπολύσει τότε τη λάσπη περί "Χρυσής Αυγής που επιχειρούσε να κάνει ντου στη Βουλή", συνεπικουρούμενο και από δυνάμεις της Εξωκοινοβουλευτικής "Αριστεράς", αν δεν έτρεπε τον κόσμο του σε εκδρομούλες προς το Θησείο σε κάθε άλλη κινητοποίηση, η πορεία προς το ΔΝΤ και την ξένη κατοχή θα είχε τερματιστεί πριν καν αρχίσει. Φυσικά στη συνέχεια ο κόσμος θα βρισκόταν αντιμέτωπος με το ερώτημα: "Τι γίνεται από εδω και πέρα;" Όμως η ΕΜΠΕΙΡΙΑ της πρώτη μεγάλης επιτυχίας που θα είχε βιώσει, θα επιτάχυνε την πορεία προς τη συνειδητή οργώνση με ραγδαίους ρυθμούς. ΑΥΤΟ σημαίνει - κατά τη γνώμη μου - η "συνειδητοποίηση των μαζών μέσα από δράση".

Ροβεσπιέρος έγραψε:
Κάποιοι παρακάμπτουν το δύσκολο και ΤΙΤΑΝΙΟ αυτό έργο με τις απλουστεύσεις τις φυσικής τρεχάλας και με αντιλήψεις ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ του ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ από το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ.

Βρίσκουν και ένα τσιτάτο, ότι «οι μάζες συνειδητοποιούν μέσα από τη δράση» και ξοφλάνε με το πρόβλημα…

Αγνοούν το αλφάβητο: Η αυθόρμητη δράση ή οι τυφλές λαϊκές εκρήξεις δεν οδηγούν ΠΟΤΕ στη συνειδητή πολιτική ΠΡΑΞΗ και ότι οι «μάζες συνειδητοποιούν μέσα από τη δράση», ΟΤΑΝ υπάρχει ο επαναστατικός συντελεστής, η οργανωμένη και συνειδητή πολιτική πρωτοπορία.

Αυτό αποτελεί την πεμπτουσία της μαρξιστικής Θεωρίας και Πράξης και των λενινιστικών αντιλήψεων.

Λένιν: «Χωρίς την ανάπτυξη του συνειδητού, όμως, τα αυθόρμητα ξεσπάσματα δε θα γίνουν ποτέ τίποτα «περισσότερο (από) ξεσπάσματα απόγνωσης κι εκδίκησης παρά αγώνα».

Τρότσκι: «Χωρίς διευθυντική οργάνωση η ενέργεια των μαζών θα διασκορπιζόταν όπως ο ατμός που δεν είναι κλεισμένος μέσα σε ένα κύλινδρο με έμβολο. Ωστόσο η κίνηση δεν προέρχεται ούτε από τον κύλινδρο ούτε από το έμβολο, μα από τον ατμό»!

Ρόζα: «Εκείνοι που ενδιαφέρονται για πρακτικές επιτυχίες παρουσιάζουν φυσικότατα την τάση να ελευθερώσουν τα χέρια τους, δηλαδή να χωρίσουν, να καταστήσουν ανεξάρτητη την πρακτική πάλη από τη θεωρία».


Ορθώτατα όλα τα παραπάνω αποσπάσματα των κλασσικών του Μαρξισμού. Όμως ΠΩΣ οικοδομείται το συνειδητό; Οι οργανωτικοί φορείς και ιμάντες; Το ίδιο το Κόμμα; Με ΠΟΙΟΝ άλλο τρόπο, αν όχι μέσα από την ΔΡΑΣΗ; Η αυθόρμητη δράση δεν αρκεί από μόνη της, είναι όμως το χώμα όπου πέφτει ο σπόρος της συνειδητής οργάνωσης.

Όσο για την επαναστατική θεωρία, η οποία είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ, αυτή κινείται και εξελίσσεται αξεδιάλυτα με την επαναστατική ΠΡΑΞΗ. Ας λάβουμε υπόψη το ακόλουθο παράδειγμα: Ο Μαρξισμός είναι η Επιστήμη της Ιστορίας και της Κοινωνίας. Την πρόοδό του πρέπει, επομένως, να την αντιληφθούμε όπως εκείνη κάθε άλλης επιστήμης. Η Φυσική, για παράδειγμα, συνδυάζει αδιάκοπα την θεωρία με την παρατήρηση και το πείραμα. Όταν κάποιος προτοπαρατηρεί ένα φαινόμενο, αυτό λαμβάνει χώρα στη τυφλή και ασυνείδητη φύση. (Σε αυτό αντιστοιχεί, κατ' αναλογία, η αυθόρμητη δράση των μαζών.) Στην συνέχεια ο φυσικός επανέρχεται στις παρατηρήσεις με μια θεωρητική βάση, που την εμπλουτίζει μέσω αυτών. (Σε αυτό αναλογεί η σταδιακή διαμόρφωση των κανόνων που πρέπει να ληφθούν υπόψη όσον αφορά την εκδηλούμενη αυθόρμητη δράση.) Όταν η θεωρητική βάση εμπλουτιστεί αρκετά, ο φυσικός είναι έτοιμος να ξεπεράσει το τυφλό φυσικό φαινόμενο, και να το επαναλάβει μεθοδευμένα και ηθελημένα στο εργαστήριο. Στο πείραμα, με τα - διαρκώς βελτιούμενα και εμπλουτιζόμενα - κατάλληλα όργανα και εξοπλισμό. (Αυτό αντιστοιχεί στην απόκτηση των κατάλληλων οργάνων συνειδητής επαναστατικής δράσης.) Τέλος, όταν το φαινόμενο που τον απασχολεί γίνει ολοκληρωτικά κτήμα του, θεωρητικά και πρακτικά, τότε είναι η ώρα της γενικευμένης εφαρμογής: Της Βιομηχανίας και της Τεχνολογίας. (Αυτό αντιστοιχεί στην επικράτηση της Επανάστασης σε όλη την κοινωνία, και στην οικδόμηση της επόμενης ιστορικής φάσης.)

Οι αναλογίες είναι, βέβαια, απλοϊκές, όμως πιστεύω πως έχουν κάποια διαφωτιστική αξία.
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες