Είναι η επιτροπή για την κάρτα υπεκφυγή;

[Μόσχος Λαγκουβάρδος]

Είναι η επιτροπή για την κάρτα υπεκφυγή;
Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
http://moschoblog.blogspot.com/



Είναι η επιτροπή για την κάρτα υπεκφυγή; Οι πιστοί στο δύσκολο αυτόν καιρό καταφεύγουμε στην Εκκλησία ως πνευματική οντότητα και ως ζωή και η Ιεραρχία μας αποκρίνεται ως επιστήμων. Δεν θέλουμε την επιστημονική της άποψη, αλλά την ίδια. Θέλουμε να μαζέψει τα πνευματικά της τέκνα κάτω απ΄ τις φτερούγες της όπως η κλώσα τα κλωσόπουλά της.

Οι πιστοί είμαστε ανήσυχοι διότι με το ζωντανό μας αίσθημα αντιλαμβανόμαστε ότι υφίσταται επιβουλή κατά της προσωπικής μας ελευθερίας εκ μέρους της εξουσίας η οποία χρησιμοποιεί όλα τα επιστημονικά μέσα και όλους τους τρόπους για να επιτύχει τους ανόμους σκοπούς της.

Είναι επόμενο να καταφύγουμε στην Εκκλησία και να περιμένουμε από αυτήν να υπερασπιστεί το ύψιστο αγαθό του ανθρώπου, την προσωπική του ελευθερία.

Η Ιεραρχία αντί να υπερασπιστεί τους διωκομένους, τους παραπέμπει στην επιστήμη, την ίδια την επιστήμη που καθοδηγεί την εξουσία εναντίον τους. Τους στέλνει δηλαδή στο δήμιο για να τους γλιτώσει από το δήμιο!

Η Ιεραρχία συγκροτεί επιτροπή ειδικών, οι οποίοι κατά την επιστημονική μέθοδον της αναλύσεως και της στατιστικής, κατά πάσαν πιθανότητα, θα αποφανθούν, ότι η κάρτα του πολίτη δεν εμποδίζει τους χριστιανούς να προσεύχονται, να εκκλησιάζονται και γενικά να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Δεν εμπίπτει συνεπώς στα θέματα του θρησκευτικού τομέα και δεν θίγει την θρησκευτική ελευθερία των πολιτών. Η κάρτα του πολίτη δεν αφορά την Εκκλησία.



Έτσι είναι κατά την επιστήμη και έτσι θα είναι και κατά την Ιεραρχία αν η Ιεραρχία βασίζεται, όπως φαίνεται, στην επιστήμη , αντί στον Χριστό, στο Ευαγγέλιο, στους αγίους και στην πνευματική ζωή της Εκκλησίας.

«Έκαστος βλεπέτω δε πως εποικοδομεί…..». «Δεν θα είχες εξουσίαν, αν δεν σου εδίδετο άνωθεν». Ο Ιησούς επισημαίνει στον Πιλάτο να κρίνει σύμφωνα με τα κριτήρια του Θεού και όχι σύμφωνα με τα κριτήρια του κόσμου. Η επιστήμη χρησιμοποιεί την ανάλυση και την στατιστική. Το θεμέλιο της επιστημονικής έρευνας δεν είναι ο Χριστός.

Η ζωή κατά την αναλυτικήν επιστήμην κατατέμνεται σε τομείς, τον οικονομικό, τον πολιτικό, τον στρατιωτικό, τον θρησκευτικό κ.α. Η διαίρεση της επιστήμης δεν είναι και διαίρεση της ζωής, η οποία είναι ενιαία και αδιαίρετη όπως ο ίδιος ο άνθρωπος και η ελευθερία του, αλλά γίνεται για τις ανάγκες της ίδιας της επιστήμης.

Η Εκκλησία αγιάζει ολόκληρο τον άνθρωπο και ολόκληρη τη ζωή του. Δεν αγιάζει μόνο κάποιον τομέα της ζωής και τους άλλους τους αφήνει απέξω, ούτε μόνο μία πλευρά του ανθρώπου π.χ. την οικονομική ή την πολιτική ή την στρατιωτική πλευρά του. Ο αγιασμός περιλαμβάνει όλον τον άνθρωπο, όλη τη ζωή του και σύμπαντα κόσμον, ακόμα και την άψυχο ύλη. Οι χριστιανοί προσευχόμαστε υπέρ του σύμπαντος κόσμου, υπέρ των οικείων, υπέρ των φίλων, υπέρ των εχθρών, υπέρ των ζώντων και υπέρ των τεθνεώτων, γιατί θεωρούμε όλη την ανθρωπότητα ως ένα άνθρωπο, ως τον νέο Αδάμ.

Η έννοια της ελευθερίας στην Εκκλησία είναι ενιαία τόσο για τους διωκομένους όσο και για τους διώκτες. Η έννοια αυτή δεν διαμορφώνεται κατά τις επιταγές της αναλυτικής επιστήμης, η οποία έχει υπόψη της τα κριτήρια του κόσμου, ο οποίος διαχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς και σε κακούς, σε φίλους και σε εχθρούς. Το κριτήριο της Εκκλησίας είναι ο Χριστός, το Ευαγγέλιο και οι άγιοι.

Το ερώτημα για την ελευθερία δεν είναι γνωστικής φύσεως. Δεν ζητείται η επιστημονική άποψη της Εκκλησίας για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και για όλους τους καρπούς του πνεύματος γιατί η επιστήμη δεν έχει θεμέλιον τον Χριστό. Η Εκκλησία καθοδηγεί και διδάσκει την επιστήμη, η οποία περιλαμβάνεται μαζί με τις άλλες εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου στους κόλπους της. Η Εκκλησία αγιάζει και την επιστήμη.

Ο Πόντιος Πιλάτος αποφεύγει στη δίκη του Χριστού να κρίνει ο ίδιος με την εξουσία που είχε άνωθεν, δηλαδή κατά την δικαίαν κρίσιν του Θεού, και παραδίδει τον αθώον Ιησούν στον κατευθυνόμενο από το πονηρό ιερατείο όχλο.

Οι πιστοί μπροστά στην επιστημονική επιβουλή της προσωπικής ελευθερίας μας καταφεύγουμε στην Εκκλησία και η Ιεραρχία μας παραδίδει στην επιστήμη!

[Ροβεσπιέρος]

Διαβάστε και το άρθρο: "Η Κάρτα του Πολίτη: Ο Θάνατος των κοινωνιών, των λαών και του ανθρώπου"
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5058
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

"Και εγένετο νυξ"

Πάλι στις επιτροπές το ρίξαμε το νόμισμα. Όπως και στο παρελθόν με κάτι ανάλογες περί Βιοηθικής κλπ. και τις δίκην δελφικού χρησμού αποφάσεις που πήρε.

Στο τέλος όμως - περίπτωση Χριστόδουλου - αποδεικνύεται έμπρακτα ότι "Και είδεν ο Θεός, ότι καλόν".

Και εγένετο νυξ.

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Τι περιμένουμε;

Έχω ζήσει αυτές τις επιτροπές. Οι περισσότεροι των μετεχόντων είναι "οι δικοί μας άνθρωποι" και έστιν ότε, καλούνται για να εκφέρουν την άποψή τους μερικοί άλλοι για να τηρούνται τα προσχήματα της πολιτικού τύπου δημοκρατικής πολυφωνίας και παραλείπω τα "εντός εισαγωγικών".

Η επιτροπή και οι αξιότιμοι κύριοι επίτροποι, στη θέση του "πολιτικού κόστους" τοποθετούν το "εκκλησιαστικό κόστος", το οποίο φέρει εν προκειμένω τον τίτλο "οικονομία". Η οποία, μολονότι δεν είναι σαν την άλλη, δεν διαφέρει σε τίποτα.

Οπότε, τι περιμένουμε να προκύψει; Να μας πουν ότι το ηλεκτρονικό φακέλλωμα που μας ετοιμάζουν είναι γεγονός δεν πρόκειται. Οι επίτροποι θα μπουν στο "λούκι" των εκκλησιαστικών, στον άτυπο "ρόλο εθναρχίας" που ασκούν, διαισθανόμενοι ότι αν δεν υποκύψουμε, μας περιμένουν άλλα δεινά.

Αλλά τι περισσότερο μπορούμε να πάθουμε; Γεμίσαμε λαθρομετανάστες, τα σύνορά μας, η κρατική μας υπόσταση, ουσιαστικά δεν υφίσταται. Ιστορία, Γλώσσα και Θρησκευτικά είναι εκουσίως απωλεσθέντα αντικείμενα λόγω εθνικισμού, φυλετισμού, ρατσισμού, ταλιμπανισμού κλπ., κλπ. Τι άλλο μένει να χάσουμε αφού είναι όλα - και το Σύνταγμα - χαμένα; Για ποιο "εθναρχικό" ρόλο να μιλήσουμε ή έστω διαισθανόμενοι, να επικαλεσθούμε;

Τι γίνεται με αυτό που κάποτε υπήρχε - το λένε Δημοψήφισμα - και πώς η Ιεραρχία, που μέχρι τώρα κάνει τα στραβά μάτια, μπορεί να αντιδράσει με ένα παρόμοιο δικό της; Βέβαια, όχι με τη γνωστή "χριστοδουλική" απάτη τις συλλογής υπογραφών για το συρτάρι. Αυτό το μάθαμε, δεν την ξαναπατάμε.

Περιμένουμε να ακούσουμε τις φωνές μας, τη φωνή της Συνείδησης, και όχι να μας έχουν για τα μπάζα της διαδικτυακής πολυφωνίας. Υπάρχουν άνθρωποι, ο π. Σαράντης είναι ένας από αυτούς, που σκόπιμα αγνοούνται και τίθενται στο περιθώριο. Γιατί; Γιατί έμεινε έξω από την "ιερά" σύνοδο των πανεπιστημιακών "επισκόπων"; Γιατί κλείνουμε τα μάτια και δεν θέλουμε να δούμε ότι όλο αυτό το, εν ονόματι της τρομοκρατίας, άθλιο έργο της Πληροφορικής αριθμολογίας, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καταχθόνιο σχέδιο υποταγής στην εξαφάνισή μας. Φυσικά, όχι μόνο της δικής μας αλλά και όλων των ανθρώπων.