ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και οι μεμονωμένες ανάγκες των κρατών

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Διαβάσαμε το εξής :
"... παραμένει ωστόσο σε κάθε περίπτωση γεγονός ότι η προσπάθειά μας (σημ. των Ελλήνων)
να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι πέρα από τις μεμονωμένες
δυνατότητες των κρατών."

Αυτά μας είπε ο μελετητής του Thomas Hobbes και του Leviathan. Είναι ο
υπουργός των εξωτερικών της Ελλάδας ή καλύτερα, ενός πειραματόζωου. Η
Ελλάδα πωλείται μαζί με τον πληθυσμό της για να ξεπεράσει τις μονήρεις
δυνατότητές ικανοποίησης των αναγκών της. Το πείραμα βρίσκεται στα
μισά της έρευνας.

Πρίν όμως από τον κ. Δρούτσα υπήρξαν κάποιοι άλλοι. Οι οποίοι
ανέτρεπαν "όσα η χρεία κουρταλεί" προτείνοντας κάτι διαφορετικό : Την
ελαχιστοποίηση των αναγκών. Έφερναν "τα πάνω κάτω" στο
κοινωνικο-οικονομικό status της εποχής τους και για το λόγο αυτό
διώχθηκαν αγρίως. Τα πλήθη μαζεύονταν στο Καπιτώλιο, τους έβλεπαν να
τους τρώνε τα θηρία, να τους σκοτώνουν οι μονομάχοι, τους "τηγάνιζαν"
και όλα αυτά, για να παραμένει η ζήτηση όσων έχει ανάγκη ο άνθρωπος σταθερή.

Η κτηνωδία αυτή πήρε κάποτε τέλος. Δεν ανατράπηκε με επανάσταση,
δεν ανατράπηκε με σφαγές, δεν ανατράπηκε προσφέροντας και άλλο αίμα
για την ικανοποίηση των αισθητικών απολαύσεων (σημ. κι αυτές είναι
ανάγκες). Κατάλαβαν οι σφαγείς ότι θα είχαν παρόμοιο τέλος. Αν κάποιος
άλλος είχε περισσότερες ανάγκες από τις δικές τους, που τον
περιόριζαν, τον εμπόδιζαν, τι θα έκανε; Ή θα τους έτρωγε ή θα τον
έτρωγαν αυτοί. Ο κύκλος του αίματος θα συνεχιζόταν και προτίμησαν να
τον κλείσουν.

Ανέτειλε, έτσι, μια νέα εποχή, κράτησε αρκετά χρόνια, αιώνες, κι
έπειτα ξαναγυρίσαμε στα ίδια. Ο ένας έτρωγε τον άλλο. Εμάς μας
"έφαγαν" τελικά οι Τούρκοι. Αντέξαμε όμως. Οι άλλοι συνέχισαν και τώρα
που χόρτασαν, άρχισαν να δοκιμάζουν άλλης ποιότητας σάρκες. Είναι
νόστιμες εκείνες που δεν τρέφονται από γουρούνια και οινοπνευματώδη.

Πάλι όμως κι αυτό δεν τους φτάνει. Έμειναν μερικοί να τους θυμίζουν
ότι ο άνθρωπος είναι φύση αγαθή, αρκεί να καταλάβει ότι οι ανάγκες του
είναι ελάχιστες. Ότι κάποιοι άλλοι του τις καλλιεργούν και τον
υποτάσσουν στον αέναο φαύλο κύκλο της ακόρεστης βουλιμίας.

Τώρα, η βουλιμία ξεπερνά "τις μεμονωμένες δυνατότητες των κρατών",
έτσι μας λένε, και αναζητούν τη λύση στην παγκόσμια διακυβέρνηση για
την τακτοποίηση του θέματος αυτού. Διότι πώς να το κάνουμε; Ο
πληθυσμός της γης αυξήθηκε, αυξήθηκαν και οι απαιτήσεις των ανθρώπων.
Οι δυστυχείς στερούνται πόρων, δεν έχουν χρήματα και δεν μπορούν να
καλύψουν ούτε τα απαραίτητα.

Τι θα κάνουν αυτοί που προετοιμάζουν και προετοιμάζονται για την
παγκόσμια διακυβέρνηση; Θα αρχίσουν να χαρίζουν λεφτά για να καλυφθεί
η ζήτηση; Μάλλον, απίθανο. Θα δανείζουν. Και όταν ο άλλος δεν μπορεί
να εξοφλήσει τα δανεικά, θα του παίρνουν το σπίτι, θα τον κλείνουν
φυλακή, θα του αγοράζουν τον τόπο του, για να γίνει ο κόσμος όλος
δικός τους και οι σκλάβοι να ξαναβρούν τη θέση που είχαν στην Ιστορία.

Ένας πέρασε και την άθλια αυτή κατάσταση την ανέτρεψε. Να ξανάρθη πάλι
όπως πρώτα δεν γίνεται. Με άλλο τρόπο θα φανεί για να δώσει οριστικό
τέλος σε αυτή τη λαθραία παγκόσμια κλίκα και το κλίμα της : Το έγκλημα
και την απάτη.