ΕΛΛΗΝΟΧΑΛΑΣΤΕΣ ΦΑΣΟΥΛΗΔΕΣ.

[Ηλίας Σιαμέλας]

ΕΛΛΗΝΟΧΑΛΑΣΤΕΣ ΦΑΣΟΥΛΗΔΕΣ.


«Μια χώρα στα χέρια φασουλήδων σπαράζει…»
Λουί Αραγκόν




Εδώ η πρωθυπουργική διανοητική καθυστέρηση. Εκεί οι ψυχασθενείς και η παρωδία. Παρέκει η γενική παράλυση κι ένα αθεράπευτο τραύμα λογικής!

Είναι η γελοία κυβέρνηση κι ο χορός της σύγκοιτης ηλιθιότητας των ΜΜΕ, που κινούν, διαχέουν και κυκλοκροτούν την παρανοϊκή κακουργία τους σ’ όλη την κοινωνία.

Είναι τα πρωτοπαλίκαρα του «σοσιαλισμού», της δεξιάς, της ακροδεξιάς και της «αριστεράς», που στα χολερικά πρόσωπά τους έχει βολευτεί όλη η άπλυτη ασχήμια του κόσμου.

Ποτέ πολιτικοί στο παρελθόν, ποτέ πρωθυπουργοί, όσο δοσιλογισμό κι αν έβγαλαν, δε μπορούν να συγκριθούν με τους σημερινούς.

Θα περίμενε κανείς ότι η δημόσια περιφρόνηση, τα γιούχα και η χλεύη θα τους είχαν τσακίσει ηθικά και κάποιος θα είχε αυτοκτονήσει. Όμως όλοι αυτοί οι αχρείοι επιμένουν να κυβερνούν με μια γλιτζερή ασυνειδησία. Όλοι οι ηθικοί αυτουργοί ενός διαρκούς εγκλήματος δεκαετιών, κλεφτομανείς, εκατοχερίτες, μιζαδόροι, παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου, μανιακοί εραστές της εξουσίας, πράκτορες των ξένων δυνάμεων, εξακολουθούν, χωρίς τύψεις, σα μια αγέλη λυσσασμένων λύκων να κατασπαράζουν τη χώρα και το λαό της.

Και όλη αυτή η δουλοπρεπής και άρρωστη φάρα, που παρέδωσε συνειδητά τη χώρα στο ΔΝΤ και στα δόντια των αγορών, συνεχίζει ανενόχλητη να νομοθετεί και να φαφλατίζει προκλητικά.

«Κανείς δεν ξέρει ως που θα μας σύρει το μίσος για τη λογική». Κανείς δεν ξέρει από που αρχίζει το έγκλημα και ποιον εξυπηρετούν τα υπερατλαντικά ταξίδια του «ανατριχιαστικού ηλίθιου». Όμως εμείς πληρώνουμε κι αυτός φεύγει, πετάει για τόπους μακρινούς και το μόνο που αφήνει πίσω του είναι μια γκρίζα «αλυσίδα στα ματόφυλλά μας».

Να κλάψω; Να γελάσω; Κάτω βαθιά στο βάραθρο με λύσσα να ουρλιάξω;

Ως που θα φτάσουν οι κεφαλοκυνηγοί; Φεύγει ο καιρός και οι αχρείοι μένουν. Καμιά κραυγή, κανένας πόνος δεν τους συγκινεί. Γκρεμίζουν όνειρα. Ερημώνουν τον τόπο. Τσαλακώνουν τον άνθρωπο. Ασελγούν, ασελγούν και ταξιδεύουν σκηνοθετώντας ένα ασύνορο άλλοθι.

Ω σκέψη μου, τελευταίο καταφύγιο του απελπισμένου. Ω τραγελαφικό και σκοτεινό καλοκαίρι μου. Ω άνθρωπε που σε έκαναν κομπόδεμα των αγορών. Ω, παιδί της σκλάβας γης, που ζεις «δαρμούς πληγές αγιάτρευτες, ονείρατα αδειανά…»* Το μόνο που θα μείνει μέσα μας, θα είναι μια κάποια «τρυφεράδα κλειστής αχιβάδας»; Ας είναι κι έτσι, ας είναι κι έτσι.

«Αδελφοί μου, λέει / μαύρες ώρες φτάνουν / ο καιρός θα δείξει…»**

Ο καιρός θα δείξει, ο καιρός θα ξεσκεπάσει.

Ανοίγω για πολλοστή φορά το βιβλίο της Ιζαμπέλ Αλιέντε και με δάκρυα στα μάτια διαβάζω και κάνω συγκρίσεις: «Η στρατιωτική χούντα απαγόρευσε με διάταγμα απεργίες και διαμαρτυρίες, επέστρεψε τη γη στους παλιούς ιδιοκτήτες της και τα ορυχεία στους Βορειοαμερικανούς, άνοιξε τα σύνορα της χώρας στο ξένο κεφάλαιο, πούλησε τα αιωνόβια δάση και τη θαλάσσια πανίδα σε γιαπωνέζικες εταιρίες κι επέβαλε το σύστημα των πλούσιων προμηθειών και της διαφθοράς, σαν τρόπο διακυβέρνησης…».

Αυτά συνέβησαν στη Χιλή όταν μετά τη δολοφονία του Τρισμέγιστου Αλιέντε επέστρεψε η χώρα στην «εποχή της αρσενικής εξουσίας», όπου οι στρατιώτες έκοβαν με το ψαλίδι τα παντελόνια των γυναικών στο δρόμο...! Εδώ στη χώρα μας δεν κόβουν ακόμα παντελόνια, αλλά προσπάθησαν να μας τα βγάλουν! Ήταν η εποχή που ο Giorgakis σαν «υπουργός» παιδείας έχριζε σύμβουλο τον ομοφυλόφιλο Βαλλιανάτο σε θέματα …νεολαίας!!!

Στις ΗΠΑ χρειαζόντουσαν έναν ηλίθιο πρόεδρο σαν τον Μπους, για ν’ αναλάβει την ευθύνη της επέμβασης στο Ιράκ και αλλαχού.

Εδώ προώθησαν τον αρχιδιάβολο Σημίτη και τον λαγόκαρδο Καραμανλή, για να στρώσουν το δρόμο της «χρεοκοπίας», ώστε να μας περάσουν μετά στη χούντα του «Ανατριχιαστικού ηλίθιου».

Εδώ δεν απαγόρευσαν ακόμη με διάταγμα τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Τις υπονομεύουν όμως, πότε με τους νεκρούς στην Τράπεζα της Marfin.και πότε με τα ΜΜΕ που απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ δυσφημούν με τον τρόπο τους τούς αγώνες των εργαζόμενων και ειδικά των ναυτεργατών.

Στη Χιλή κατασκεύασαν μια δικτατορία για να περάσουν τα ορυχεία στους βορειοαμερικανούς και να πουλήσουν τα αιωνόβια δάση και τη θαλάσσια πανίδα σε γιαπωνέζικες εταιρίες.

Εδώ οι αγέλαστοι- κρυόπλαστοι καταχτητές της Νέας Τάξης, με τη βοήθεια των ΜΜΕ και τα δουλάκια τους, με τους εδώ θεληματάρηδες πρωθυπουργούς ευνούχους τους και όλο το πολιτικό σκυλολόι, άλλαξαν τη ροή των προτεραιοτήτων. Πρώτα εγκαθίδρυσαν ένα σύστημα διαφθοράς με όμοιό του δεν έχει υπάρξει ποτέ σ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Σαν αδηφάγες κάμπιες καταβρόχθισαν το δημόσιο χρήμα, κατάκλεψαν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και δημιούργησαν ένα χρέος μαμούθ.

Μετά άνοιξαν τα σύνορα για να μπουν οι στρατιές των ληστών και των λαθρομεταναστών και να ζούμε πλέον σε μια μαυροφιδοζωσμένη χώρα, τρομοκρατημένοι και ατιμασμένοι.

Και τώρα που η υποδούλωση ολοκληρώθηκε, η Χούντα των Ελληνοχαλαστών Φασουλήδων, αφού μπήξει κι άλλο, σαν αρπαχτικό τα νυχοπόδαρά της στους μισθούς των εργαζόμενων και στα ασφαλιστικά ταμεία , θα προχωρήσει στην εκποίηση κάθε περιουσιακού στοιχείου του κράτους, από τα πετρέλαια του Αιγαίου, τον ορυκτό πλούτο, μέχρι και την τελευταία δημόσια επιχείρηση, αλλά θα προετοιμάσει και την κατάτμηση της Ελλάδας. Ήδη ο «Καλλικράτης» βάζει τα θεμέλια του μεγάλου εγχειρήματος.

«Όμως, Θεέ μου, γιατί ζούμε σαν ανόητοι»;***

Κάποτε, όταν ακόμη στον κόσμο υπήρχαν αντρειωμένοι, πίστευαν ότι: «Ένα καθεστώς που δεν μπορεί να κυβερνήσει τις δυνάμεις του παρά μόνο θέτοντάς τες στην υπηρεσία του εξευτελισμού και της εξόντωσης του ανθρώπου είναι χρεοκοπημένο και πρέπει να φύγει ή με τη βία να εξαφανιστεί».

Ποιος όμως σήμερα θα διώξει το εδώ αμερικανόδερμο τέρας, αφού για την ώρα όλοι μας συμπεριφερόμαστε σαν ανόητες κότες ξεπουπουλιασμένες, ξεμωραμένες και λωβές, που ξέρουν μόνο να κακαρίζουν μέσα στο μικροαστικό κοτέτσι τους;

Ίδωμεν!

* Κωστής Παλαμάς
** Οδυσσέας Ελύτης
*** Τζακ Κέρουακ
6 Ιουλ. 2010. Λιμποβίσι Αρκαδίας, (Συνειδησιακά Ελεύθερη Ζώνη, σε μια υπόδουλη χώρα).