Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ελλάς - Ισραήλ: Παίζεται κάτι;

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Φιλύποπτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 26, 2010 12:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Ελλάς - Ισραήλ: Παίζεται κάτι; Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Κοινές Ελληνοϊσραηλινές αεροπορικές ασκήσεις αρχίζουν σήμερα:

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Πρόκειται για ασκήσεις ΕΥΡΥΤΑΤΟΥ φάσματος: Αιγαίο, Ιόνιο, Ηπειρωτική Ελλάδα!

Έχουν γίνει τέτοιες ασκήσεις άλλωτε; Το συνηθέστερο, μέχρι τώρα, ήταν κοινές ασκήσεις Ισραήλ - Τουρκίας. Τελευταία όμως οι σχέσεις των δύο αυτών χωρών έχουν πάψει να είναι (ή να δέιχνουν) οι καλύτερες δυνατές.

Από την άλλη, μια τέτοια άσκηση παραπέμπει και σε ενδχόμενη ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ. Και μάλιστα με τις δεδομένες συγκυρίες (οικονομική κρίση, ένταση στην Κορέα και στο Ιράν, κ.ο.κ).

ΤΙ παίζεται;
Επιστροφή στην κορυφή
Μια γνώμη
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 26, 2010 6:23 pm    Θέμα δημοσίευσης: Re: Ελλάς - Ισραήλ: Παίζεται κάτι; Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Φιλύποπτος έγραψε:
Κοινές Ελληνοϊσραηλινές αεροπορικές ασκήσεις αρχίζουν σήμερα:

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Πρόκειται για ασκήσεις ΕΥΡΥΤΑΤΟΥ φάσματος: Αιγαίο, Ιόνιο, Ηπειρωτική Ελλάδα!

Έχουν γίνει τέτοιες ασκήσεις άλλωτε; Το συνηθέστερο, μέχρι τώρα, ήταν κοινές ασκήσεις Ισραήλ - Τουρκίας. Τελευταία όμως οι σχέσεις των δύο αυτών χωρών έχουν πάψει να είναι (ή να δέιχνουν) οι καλύτερες δυνατές.

Από την άλλη, μια τέτοια άσκηση παραπέμπει και σε ενδχόμενη ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ. Και μάλιστα με τις δεδομένες συγκυρίες (οικονομική κρίση, ένταση στην Κορέα και στο Ιράν, κ.ο.κ).

ΤΙ παίζεται;


Θα τολμούσα να απαντήσω στο ερώτημα "τι παίζεται; " ως εξής..

Αρχικά θα έπερνα, ως δεδομένη την αναζήτηση της παγκόσμιας ελίτ μιας φόρμας ικανής και τέτοιας που θα οδηγούσε σε ένα νόμισμα παγκόσμιας ισχύς και σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση. [Η πρόθεση διατρανώνεται από τον ίδιο τον Ομπάμα, μέχρι και τον δικό μας ΓΑΠ]

Λόγοι όπως η οικονομική κρίση επιτείνουν τις εξελίξεις προς σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ομως για να περάσουμε όλες οι χώρες του κόσμου από το ισχύον σύστημα ισοτιμιών σε ένα σύστημα ισοτιμιών που να βασίζεται στην ισχύ ενός παγκόσμιου νομίσματος και ενός παγκόσμιου διευθυντηρίου, θα πρέπει τα επιμέρους κράτη μέλη της υφηλίου να είναι πρόθυμα να παραχωρήσουν γη και ύδωρ σε αυτό το διευθυντήριο και να περιορίσουν τον κρατικό παρεμβατισμό τους στην στρατιωτική αστυνόμευση των συμφερόντων του διευθυντηρίου, όπως τουλάχιστον αυτά τα συμφέροντα θα εκφράζονται μέσα από την κεκαλυμένη ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιοκτησία που είναι κατά βάσει ελεγχόμενη (μέσω ΔΝΤ κεντρικών τραπεζών κλπ)από τους ίδιους τους συντελεστές της δημιουργείας αυτού του διευθυντηρίου. Ως μηχανισμό και ως μοχλό πίεσης των επιμέρους κρατών είναι η υπερχρέωση και η εξαθλίωση, που πετυχαίνουν χρησιμοποιώντας διεφθαρμένες κυβερνήσεις (πρόβα τζενεράλε ήταν η Αργεντινή, τώρα χτυπάει για όλους η καμπάνα)

Οι μοναδικές χώρες του κόσμου που το ΔΝΤ, οι διεθνείς τοκοκλύφοι και το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο δεν αλωνίζει, είναι το θεοκρατικό Ιραν, η κομμουνιστική Β.Κορέα, και η Βενεζουέλα του Τσάβες, ενώ χώρες όπως η Κίνα και δευτερευόντως η Ρωσία παρά την είσοδό τους στον ΠΟΕ λόγω των μικρών ελλειμάτων (Κίνα), της ενεργειακή τους αυτάρκειας (Ρωσία, Ιράν, Βενεζουέλα) τους και του μικρού χρέους (Ρωσία, Κίνα) είναι ένας πονοκέφαλος για τα σχέδια των διάφορων ελίτ. Υπάρχουν και κάποιες άλλες χώρες που δεν ελέγχονται όπως το μαοϊκό Νεπάλ, η Βολιβία, η Κουβα αλλά μπορούμε να τις θεωρούμε αμελητέες και μικρής σπουδαιότητας.

Κατά περίεργη σύμπτωση η Βενεζουέλα, το Ιραν και η Β.Κορέα ανήκουν και στο λεγόμενο άξονα του κακού κατά τους υπερσυντηρικούς των ΗΠΑ. Ενώ η Κίνα και η Ρωσία μπορεί να μην κατανομάζονται ευθέως σίγουρα όμως δεν βρίσκονται πολύ μακριά από το σημείο εκείνο που θα τις καθιστούσε χρεωμένες και επομένως χειραγωγίσημες. Επίσης σε καμία περίπτωση δε πρέπει να θεωρούνται ως αντιδραστικές ως προς το όλο εγχείρημα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης και ενός παγκόσμιου νομίσματος (βλέπε δηλώσεις του Μεντβέντεφ υπερ της δημιουργείας ενός παγκόσμιου νομίσματος) με τη διαφορά ότι θα ήθελαν για τους εαυτούς τους τη πρωτοκαθεδρία και την υπαγόρευση των όρων μιας τέτοιας διακυβέρνησης. Μια τέτοια εξέλιξη από πλευράς Κίνας, λόγου χάρη, θα ήθελε τη δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος όπου θα κλείδωνε η ισοτιμία του γουάν βάσει των σημερινών ισοτιμιών με τα ευρώ και δολάριο, αποφεύγοντας μια ανατίμηση του νομίσματός της.

Αν στην περίπτωση της Κίνας και της Ρωσίας είναι περισσότερο ζήτημα διαπραγματεύσεων η αποδοχή ενός παγκόσμιου νομίσματος και λιγότερο ζήτημα αναμέτρησης (χωρίς να αποκλείεται εντελώς...) στη περίπτωση της Βενεζουέλας, της Β.Κορέας και του Ιράν δεν φαίνεται να υπάρχει διάθεση για κανένα συμβιβασμό από πλευρά της Δύσης.

Οσο αναφορά τη Βενεζουέλα η ανατροπή της συγκεντρωτικής και προστατευτικής πολιτικής του Τσάβες από τα μέσα είναι θέμα χρόνου. Ο ίδιος θα είναι στο τιμόνι της Βενεζουέλας μέχρι το 2012 βάσει του ισχύον συντάγματος της Βενεζουέλας και οι όποιες προσπάθειές του ανατροπής του σχετικού άρθρου έχουν αποτύχει.

Επομένως απομένουν μόνο 2 αξιολογες αλλά μεσαίας δυναμικότητας χώρες που είναι αρνητικές στο εγχείρημα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης. Το Ιραν και η Β.Κορέα.

Στο Ιράν οι όποιες προσπάθειες ανατροπής του πολιτικού συστήματος εκ των έσω έχουν αποτύχει, και σίγουρα οι ασκήσεις των ένοπλων δυνάμεων του Ισραήλ σε ακτίνα δράσης όμοια με αυτή της απόστασης Ισραήλ-Ιράν προϊδεάζουν για χτύπημα εναντίον του Ιράν και τον πιο αδαή. Είναι θέμα χρόνου. Και μάλιστα αν λάβουμε υπόψη πως η επόμενες ασκήσεις των Ισραηλινών (περί τα μέσα Ιουλίου) περιλαμβάνουν μόνο προσομοιώσεις επιχειρήσεων διάσωσης, σημαίνει πως το κύριο σχέδιο των ασκήσεων προσομοίωσης έχει ολοκληρωθεί και... είναι σχεδόν έτοιμοι.

Η Β.Κορέα επειδή δε μπορεί ούτε κατά διάνοια να ανατραπεί το καθεστώς της εκ των έσω, εικάζω πως θα κτυπηθεί συγχρόνως με το Ιράν ανεξάρτητα αν θα υπάρχει ή όχι αφορμή, αν και η τελευταία δεν αποκλείεται να είναι μια συνέχεια των τελευταίων γεγονότων με τη βύθιση του Νοτιοκορεάτικου πλοίου.

Εκεί που έχουν γεννηθεί πολλές απορίες για την Ελληνο-Ισραηλίτικη συνεργασία είναι σε σχέση με τη θέση της Τουρκίας στο επερχόμενο πόλεμο και τους λόγους που επέλεξε η Τουρκία την εκδήλωση συνεργασίας με το Ιράν. Οι ίδιες απορίες υπάρχουν και για την υπογραφή του μνημόνιου από πλευράς Βραζιλίας.

Αν η υπογραφή του μνημονίου είναι κάποια μορφή ένδειξης, και από άλλες μεσαίας δυναμικότητας χώρες (Τουρκία, Βραζιλία) ότι υπάρχει μια διαρκώς μεγαλύτερη αμφισβήτηση στους σχεδιασμούς των διάφορων ελίτ, τότε ο πόλεμος πρέπει να είναι πολύ κοντά και πιθανώς να τον επισπεύσουν, πρωτού η αμφισβήτηση περάσει στις ίδιες τις μητροπόλεις της Δύσης με τη μορφή επαναστάσεων κλπ..
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες