Το αδιέξοδο της «Ελευθεροτυπίας» και η αμηχανία της

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Το αδιέξοδο της «Ελευθεροτυπίας» και η αμηχανία της




Η «Ε» που έπαιζε σε όλα τα παιχνίδια της «τρομοκρατίας» και δημοσίευε προκηρύξεις και λεπτομερειακά ρεπορτάζ κάθε «τρομοκρατικής ομάδας» και της Αστυνομίας, που μπήκε επικεφαλής των κουκουλοφόρικων «εξεγέρσεων» και προέτρεπε, μάλιστα, τους μαθητές να κάνουν έφοδο στα αστυνομικά τμήματα, η εφημερίδα με τις άπειρες «μαϊμουδιές» και «τρομοκρατικές» δολοπλοκίες, αυτή η εφημερίδα ξαφνικά σήκωσε τη σημαία της «επανάστασης» εναντίον της πληροφόρησης που δίνει η αστυνομία…

Στο χθεσινό της φύλλο δεν δημοσίευσε καν την είδηση, της «γιάφκας» των όπλων του «Ε.Α.» που «ανακάλυψε» η αστυνομία.

Αυτή η κατάφορη παραβίαση των στοιχειωδέστατων κανόνων της δημοσιογραφίας, προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Πώς μια εφημερίδα που πρωτοστατεί στα τρομοκρατικά παιχνίδια των ποικίλων μηχανισμών της εξουσίας και των μυστικών υπηρεσιών, που η ίδια αποτελεί μέρος και «γρανάζι» αυτών των παιχνιδιών, αρνείται να δημοσιεύσει το συγκεκριμένο «παιχνίδι» του Χρυσοχοΐδη;

Η προσωπική κόντρα της εκδότριας με το Χρυσοχοΐδη δεν μας ικανοποιεί και δεν μπορεί να δώσει απάντηση. Επικαλύπτει το πολιτικό ζήτημα.

Επικαλύπτει την πολιτική διαφωνία των «μηχανισμών» στο σχεδιασμό του παιχνιδιού: Στο σχεδιασμό της «εξάρθρωσης».

Πριν παραθέσουμε τις παρατηρήσεις μας θα δημοσιεύσουμε το κείμενο των συνταχτών της εφημερίδας:

Το κείμενο των συντακτών της Ελευθεροτυπίας

«Η «Ελευθεροτυπία» δεν δημοσίευσε χθες το γεγονός της εισβολής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας σε διαμέρισμα της Κυψέλης το οποίο σύμφωνα με την αστυνομία -παρ' ότι δεν είχε εκδώσει επίσημη... ανακοίνωση- είναι η «γιάφκα του Επαναστατικού Αγώνα».
Η μη δημοσίευση με απόφαση της ιδιοκτησίας και παρά τις διαφωνίες της διεύθυνσης, που είχε ως αποτέλεσμα να μην ενημερωθούν οι αναγνώστες της εφημερίδας για τις πραγματικές διαστάσεις του γεγονότος, συνιστά λογοκρισία, που δεν συνάδει με τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, τις οποίες υπηρετούμε με συνέπεια οι συντάκτες τής «Ε». Κι αυτές τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας τηρούμε και απέναντι στον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία διαχειρίζεται τις εξελίξεις το τελευταίο διάστημα. Ενα γεγονός ή μια πληροφορία μπορεί όποιος θέλει να την κρίνει ή να την αμφισβητήσει. Δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να μην τη δημοσιεύσει και να την αποκρύψει από το αναγνωστικό κοινό".

Παρατήρηση πρώτη.

Η στάση της εφημερίδας αποτυπώνει την αμηχανία εκείνη που προέρχεται από το αδιέξοδο των πολιτικών παιχνιδιών και στην προκειμένη περίπτωση από το φαύλο κύκλο των τρομοκρατικών παιχνιδιών.

Η διεύθυνση της εφημερίδας εγκλωβισμένη μέσα στις πολύχρονες τρομοκρατικές «περιπέτειες», δολοπλοκίες και σκευωρίες έχει οδηγηθεί σε δραματικό αδιέξοδο.

Ο φαύλος αυτός κύκλος των τρομοκρατικών, αδιέξοδων παιχνιδιών προκαλεί μεγάλες ρωγμές στο εσωτερικό των μηχανισμών και «κατασκευαστών» της τρομοκρατίας καθώς και μεταξύ των σκηνοθετών των «εξαρθρώσεων»…

Παρατήρηση δεύτερη.

Οι «διαφωνίες» της «Ε» σε αυτά τα παιχνίδια ήδη έχουν εκδηλωθεί ανοικτά με τη σύγκρουση Γιωτόπουλου-Κουφοντίνα.

Εδώ υπάρχει μια πρώτη «διάσπαση» στους «χειρισμούς» της τρομοκρατικής κατασκευής και μυθολογίας.

Σχηματικά: Από τη μια πλευρά είναι ο Χρυσοχοΐδης, Κουφοντίνας και ποικίλες «αριστερίστικες» σέχτες και από την άλλη η Διεύθυνηση της «Ε», ο Γιωτόπουλος και άλλοι…

Τι «τάσεις» εκφράζει ο καθένας και με τι είναι συνδεδεμένος δεν μπορεί να γνωρίζουμε, είναι «εσωτερικά» των μηχανισμών, που πάνω σε αυτά απλώς υποθέσεις μπορεί να κάνουμε…

Το σίγουρο, και αυτό που έχει σημασία για την πολιτική ανάλυση, είναι ένα: Ότι η «σύγκρουση» Χρυσοχοΐδη-«Ε» δεν είναι προσωπική, είναι «σύγκρουση» μηχανισμών, «σύγκρουση» πάνω στα τρομοκρατικά παιχνίδια.

Κάπου η «φράξια» Χρυσοχοΐδη, δρα και λειτουργεί έξω και ενάντια στην άλλη «φράξια». Κάπου η «Ε» έχει «ριχτεί» ή «παραμεριστεί» (υπόθεση Γιωτόπουλου)…

Παρατήρηση τρίτη.

Η σημερινή «εξάρθρωση» του «ΕΑ» είναι τόσο γελοία και τόσο φανερά «στημένη» που οι πάντες το αντιλαμβάνονται.

Πόσω μάλλον η «Ε» η οποία είναι πολύ πιο «έξυπνη» και έχει και ΓΝΩΣΗ των πεπραγμένων.
Η ηγεσία της εφημερίδας γνωρίζει πολύ καλά ότι όλο αυτό το κατασκεύασμα του «ΕΑ», καθώς και η εξάρθρωσή της είναι παιδαριωδώς «στημένα».

Η «Ε» γνωρίζει ότι ο Χρυσοχοΐδης «παίζει» με τα «παιδιά» του (ΕΑ), χοντροκομμένα και γελοιογραφικά.

Θέλει να διαχωριστεί από αυτό το καραμπινάτο «φιάσκο», από τέτοιες γελοίες σκηνοθεσίες που αύριο θα γελά όλος ο κόσμος…

Παρατήρηση τέταρτη.

Η ΓΝΩΣΗ αυτή της «Ε» είναι αυτή που της προκαλεί τη δραματική αμηχανία πανικού και την εγκλωβίζει σε πρακτικές σαν και αυτή της μη δημοσίευσης.

Γνωρίζει τη γελοία κατασκευή Χρυχοΐδη με τα «παιδιά» του, αυτά των Εξαρχείων, γνωρίζει ότι στο τέλος τέτοιες παιδαριώδεις μεθοδεύσεις θα εκθέσουν τους πάντες και πρώτα από όλα την εφημερίδα που είναι «οργανωμένη» μέσα σε αυτούς τους «προβοκατόρικους» χώρους και «κυκλώνες».

ΓΝΩΡΙΖΕΙ, αλλά δεν μπορεί να μιλήσει ΑΝΟΙΚΤΑ: Ακριβώς γιατί είναι λερωμένη και μέχρι το λαιμό μέσα στις προβοκατόρικες ακαθαρσίες…

Το αδιέξοδο αυτό την οδηγεί σε πράξεις απελπισμένης αμηχανίας: Στη λογοκρισία των παιχνιδιών Χρυσοχοΐδη…

Αν αποκαλύψει τα παιδαριώδη παιχνίδια του Χρυσοχοΐδη (πολύ εύκολο για την «Ε») είναι αναγκασμένη να μιλήσει με «ανοικτά χαρτιά», πράγμα πολύ επικίνδυνο γιατί θα βγούνε στο φως και οι δικές της «ακαθαρσίες».

Αν πάλι το «βουλώσει» εντελώς και γίνει ουρά του Χρυσοχοΐδη, πάλι κινδυνεύει να εξευτελιστεί, ακριβώς γιατί είναι «ζυμωμένη» με τους προβοκατόρικους χώρους των δήθεν «αντιεξουσιαστών» και με όλες τις ποικιλίες των επιδοτούμενων: Αυτοί όλοι θα αποκαλυφτούν με αυτές τις τρομοκρατικές παιδαριωδίες των «επαναστατικών» θιάσων, «παραγωγής» Χρυσοχοΐδη…

Εμπρός βαθύ και πίσω ρέμα για την «Ε».

Και το δραματικό της αδιέξοδο την ωθεί σε δραματικές αμηχανίες και λογοκρισίες.

Αυτή την τύχη θα έχουν όλα αυτά τα τρομοκρατικά παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών και του τρομοκρατικού θεάματος των ΜΜΕ: Οι δύο πόλοι της ίδιας απάτης…
_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

"Κλέφτες κι αστυνόμοι", ήταν ένα παλιό παιδικό παιγχνίδι. Τώρα που τα παιδιά μεγάλωσαν παίζουν το : "Αστυνόμοι κλέφτες και κλέφτες αστυνόμοι". Δυό ανεξάρτητες και υπόγειες "εντός ... εκκλησίας του δήμου" ομάδες που κυνηγά ή μια την άλλη. Και άλλοτε οι κακοί γίνονται οι καλοί και οι καλοί γίνονται δημοσιογράφοι.