Ο "ΑΛΑΘΗΤΟΣ" ...ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ

[Αγιαντωνίτης]

Ο «ΑΛΑΘΗΤΟΣ» ...ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ

Σύμπασα η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί εδώ και αρκετές εβδομάδες τα σκάνδαλα παιδεραστίας που κλυδωνίζουν συνθέμελα το κράτος του Βατικανού και τον «απεσταλμένο του Χριστού», Πάπα Βενέδικτο 16ο. Η ιστορία ομοιάζει με σαρωτικό τσουνάμι, που αντί να καταλαγιάζει, τουναντίον διαρκώς παροξύνεται και λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις, που φέρνει και τους ίδιους τους εκπροσώπους του Βατικανού σε κατάσταση ανοησίας, στην προσπαθειά τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Το φκιασιδωμένο ίματζ της Παποσύνης, μέσα σε λίγες μόλις εβδομάδες ρυτιδώθηκε σε τέτοιο βαθμό και ο ορυμαγδός των καταγγελιών υπήρξε ατελείωτος και χωροταξικά. Από την Ιταλία ως την Ιρλανδία, το Βέλγιο, τη Γερμανία (με εμπλεκομένους εκεί τα αδέρφια Ράτσινγκερ), τη Γαλλία, και τελευταία τη Νορβηγία. Αυτό που προξενεί σε πολλούς φοβερή εντύπωση είναι η –λεγομένη- «σιωπή του Ποντίφηκα». Δηλαδή, η πλάγια παραδοχή των καταγγελιών, αλλά η παντελής απουσία έκφρασης συγνώμης «ex cathedra». Και είναι απόλυτα λογικό ` ο Πάπας είναι «αλάθητος» και για το λόγο αυτό η λέξη «συγνώμη», είναι απαγορευμένη λέξη στα στόματα όλων των Παπών, διότι αυτομάτως καταλύει το «αλάθητό» τους. Για τον Πάπα πάντοτε ευθύνονται κάποιοι λίγοι κακοί που δεν ανταποκρίθηκαν στην αποστολή τους, αλλά πότε ο ίδιος. Κι ας είναι σχεδόν βέβαιο πως τόσο η αφεντιά του, όσο και ο προκάτοχός του Ιωάννης-Παύλος, εγνώριζαν τα πάντα και συγκάλυψαν οι ίδιοι τα εγκλήματα ετούτα, ριχνοντάς τα κάτω από το χαλί, εις τρόπον ώστε να μην αποκαλυφθούν –ει δυνατόν- ποτέ. Η τακτική αυτή είναι προσφιλής στην «αγία έδρα», τώρα όμως που το μπαλόνι έσκασε, η σιωπή του Πάπα είναι απολύτως φυσιολογική μεχρι να κάτσει ο κουρνιαχτός.
Το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό όσο ίσως φαίνεται. Τα σκάδαλα παιδεραστίας αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου, για έναν «χριστιανισμό» που αλλοτριώθηκε και απονοηματοδοτήθηκε εδώ και περίπου δώδεκα αιώνες στην Φραγκοκρατούμενη Δύση. Το κακό λοιπό είναι πως σήμερα αυτό τον αλλοτριωμένο χριστιανισμό, εμείς οι Ορθόδοξοι (η κατεστημένη Εκκλησία δηλαδή) τον εισάγουμε και τον υιοθετούμε κιόλας με πνεύμα μωρίας, έχοντας τη ψευδαίσθηση πως οι καιροί άλλαξαν «προς το φιλανθρωπότερον» (ήτοι το ανηθικότερον), για να θυμηθούμε και τον αρχι-ιερέα της διαπλοκής του Οικουμενισμού, και «αδελφικό φίλο» του Ράτσινγκερ, Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Δεν θέλω να κινδυνολογήσω, αλλά ειλικρινά τρέμω τη στιγμή εκείνη, που και μες στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα αποκαλυφθούν ανάλογα σκάνδαλα, ως συνέπεια της πρωτοφανούς αποστασίας που συντελείται εν πρώτοις στα θέματα της Πίστεως. Καθότι η διολίσθηση στη Πίστη, οδηγεί στην συσκότιση του νου και στη παντελή έλλειψη της Χάριτος, και άρα στη πλήρη διαστροφή της πνευματικής ζωής. Η αμαρτωλή, και συνάμα αισχρή ιστορία του πρώην Αττικής, Μπεζενίτη, κατέδειξε πως εκεί βρισκόμαστε και εμείς. Απλά, όπως είπαμε, κανείς δεν γνωρίζει πότε θα σκάσει το μπαλόνι.
Πλέον βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Οι νεοταξικοί μηχανισμοί έχουν μπεί από καιρό σε κίνηση και εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εις τρόπον ώστε να επιτευχθεί η άλωσή της εκ των ένδον. Το πρότυπο του εκκοσμικευμένου χριστιανισμού, του εισαγόμενου χριστιανισμού από την –αποχριστιανοποιημένη στην πραγματικότητα- Δύση, δυστυχώς διεισδύει σαν το φαρμάκι και εμποτίζει το μέχρι πρότινος, αγνό σώμα της Ορθοδοξίας. Πρέπει να συνέλθουμε! Ο Απόστολος Παύλος το λέει πολύ ωραία: «Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις ` τις γάρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; Τίς δέ κοινωνία φωτί προς σκότος; τίς δέ συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; ή τίς μερίς πιστώ μετά απίστω;» (Β΄ Κορ. στ΄ 14-15). Όμως, τον Ιούνιο ο «αλάθητος» Βενέδικτος, ο προστάτης των ανά την Ευρώπη παιδεραστών της ψευτο-εκκλησίας του, ετοιμάζεται να πατήσει το πόδι του σε μια ακόμη Ορθόδοξη χώρα, που υποτάχθηκε στην «αγιώτητά του», την Κύπρο. Ο άνομος και σκανδαλοποιός Πάπας, αυτός που διέστρεψε τον ίδιο το Χριστό και την Εκκλησία Του, θα γίνει δεκτός με δόξα και τιμή για μια ακόμη φορά από ορισμένους «ορθοδόξους» που συνεχώς κωφεύουν και αρνούνται να δούν την πραγματικότητα. Ίσως γιατί πλέον αποτελούν επίλεκτο κομμάτι της....
Αγιαντωνίτης
[/i]

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Ο «ΑΛΑΘΗΤΟΣ» ...ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ και ...

Και ο διασυρμός. Όπως αυτός έγινε ρεζίλι διεθνώς, λέω για τον πάπα Βενέδικτο, τον Γερμανό, έτσι γίναμε κι εμείς από τους συμπατριώτες του. Κουρέλι μας έκαναν. Με την Αφροδίτη μας γελοιοποίησαν κι εκείνη τους περιποιήθηκε όπως τους άξιζε. Δεν "το βρήκε" από εμάς, άλλοι έκαναν γνωστά τα κατορθώματα του ιδίου και της εκκλησίας του.

Η συνέχεια θα έχει ενδιαφέρον.

[Παλιοεθνικιστής]

Θα ήθελα να κάνω έναν αντίλογο: όλες αυτές οι "αποκαλύψεις" γίνονται σε μια εποχή όπου το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τσακίσει τις όποιες αντιδράσεις των ευρωπαϊκών λαών σε σχέση με τη δυάλυση της εθνικής τους υπόστασης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όσες ενστάσεις και να έχουμε για τον καθολικισμό ότι σε κάποιες χώρες είναι κομμάτι της εθνικής τους παράδοσης, όπως περίπου είναι για εμάς η Ορθοδοξία. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ιρλανδία που ο θρησκευτικός προσδιορισμός (Καθολικοί - Προτεστάντες) είναι και εθνικός.
Θα πρέπει λοιπόν κατά την ταπεινή μου γνώμη να είμαστε λιγάκι υποψιασμένοι και επιφυλακτικοί. Σε αυτή την κατεύθυνση μας οδηγεί και η ευκολία με την οποία τα παγκόσμια ΜΜΕ, ελεγχόμενα από το διεθνές κεφάλαιο υιοθέτησαν αυτές τις κατηγορίες.