Αδράνεια ή αντίδραση ??

[Μερόπειον]

Αδράνεια ή αντίδραση ?

Στο ερώτημα αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε καθημερινά επεξεργαζόμενοι ειδήσεις, εκκλήσεις, πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν από κάθε πλευρά.

Πολλές φορές προτιμούμε την αδράνεια για να μην πω και την απάθεια, ειδικά όταν πρόκειται για ειδήσεις που απαιτούν να πάρουμε θέση και να λάβουμε δράση για να απαλύνουμε τον πόνο τους Άλλου, όσο μακριά κι αν βρίσκεται.

Τι με νοιάζει εμένα αν ο Άλλος υποφέρει ?? Εγώ φταίω ?? Εγώ θα δώσω τη λύση ??

Η εύκολη καθημερινή μας αντίδραση… επιλογή αδράνειας, ευθυνοφοβίας, φυγοπονίας, εγωκεντρισμού… Κατάλοιπο του πατέρα μας του Αδάμ, της απροθυμίας του να αναλάβει το σφάλμα, το ατόπημα του αλλά αποσείοντας το να το μεταθέσει στην Εύα.

Αντίδραση σύμφυτη της αδύναμης ανθρώπινης φύσης μας.

Πεισματικά αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι ακριβώς ο Άλλος που νοηματοδοτεί και την δική μας ύπαρξη, να συναισθανθούμε ότι ο εγκλεισμός μας στο Εγώ και ο αποκλεισμός του Άλλου από τη ζωή, την σκέψη, την δράση κι αντίδραση μας μακροπρόθεσμα μας εγκλωβίζει σε έναν μίζερο ατομισμό που τελικά θα μας συνθλίψει.

Βερμπαλισμοί θα μου πεις, φίλε αναγνώστη… ανούσια φληναφήματα… ίσως κι εγώ αυτό θα έλεγα προτού δω σε ένα βίντεο με μικρά παιδιά από το Μπουρούντι να μαζεύουν λαίμαργα από το χώμα κόκκους ρυζιού και φασόλια που απέμειναν από το γεύμα που προηγουμένως τους προσφέρθηκε.

Εμένα με συγκλόνισε… και είπα ότι η αδράνεια δεν είναι η απάντηση και δεν μπορεί να αποτελεί πλέον επιλογή.

Και είπα κάτι πρέπει να κάνω.. να κάνουμε… ως άτομα αλλά κυρίως ως ομάδα … ως κοινωνία….

Να προτάξω την υφέρπουσα οικονομική κρίση ως δικαιολογία… θα ήταν ανόητο… πρώτιστα απαιτείται δόσιμο ψυχής και μετά χρημάτων…
Έτσι η σπερματική σκέψη… Βοήθεια στα παιδιά του Μπορούντι… άρχισε να σαρκώνεται μέσα μας… και ξεκινήσαμε πια σαν παρέα να ψάχνουμε να βρούμε τρόπους αντίδρασης…

Και αποφασίσαμε αυτό που σαν «Μερόπειον Σωματείο» ξέρουμε να κάνουμε καλά εδώ κι έναν αιώνα… να πάρουμε πρωτοβουλίες που θα δώσουν λύση οριστική στα ζωτικά και ουσιαστικά προβλήματα του εμπερίστατου, του πονεμένου κι όχι φιλάνθρωπα ημίμετρα παροδικής ανακούφισης.

Ξέρεις την παροιμία «Δώσε σε κάποιον ένα ψάρι να φάει και θα χορτάσει για μια μέρα, μάθε τον να ψαρεύει και θα χορτάσει για μια ολόκληρη ζωή»

Αυτή ακριβώς ήταν η διαπίστωση που έδωσε το 1914 το έναυσμα στην Ιδρύτρια μας την αείμνηστη Άννα Θεοδωροπούλου να διαθέσει όλη της την περιουσία και να δημιουργήσει στην μνήμη της μικρής της Μερόπης που αδόκητα το 1910 έχασε, το «Μερόπειον» ένα Πρότυπο Εκπαιδευτήριο που σε εννέα μόλις χρόνια μόρφωσε και κατάρτισε επαγγελματικά 5500 «άπορες κορασίδες» που με υπερηφάνεια περισσή έλεγαν μέχρι τα βαθειά γεράματα τους – και έχουμε για αυτό αψευδείς μάρτυρες τα παιδιά και τα εγγόνια τους – « Υπήρξα κι εγώ Μεροπειάς ! »

Πήραμε λοιπόν την απόφαση να πρωτοστατήσουμε στην ανέγερση Σχολείων στο μακρινό Μπουρουντί, την πάμπτωχη αυτή κεντροαφρικανική χώρα, την καθημαγμένη από έναν πολυετή εμφύλιο που άφησε δεκάδες χιλιάδες απορφανισμένα παιδιά.

Να κτίσουμε μικρά «Μερόπεια» που θα δώσουν την δυνατότητα στο λαό αυτό σε ορίζοντα λίγων δεκαετιών να εκμεταλλευτεί την εύφορη χώρα του και να μην εξαρτάται από τα παροδικά φιλάνθρωπα αισθήματα «ημών» των … κατ επίφαση «ισχυρών»

Να προσφέρουμε Παιδεία και Εκπαίδευση, Γνώση και Μόρφωση, Μέλλον και Όνειρα σε παιδιά που αξίζουν όσο και τα δικά μας.

Ουτοπία θα μου πεις… Ανέφικτα όνειρα.. Χαμένος κόπος….

Δεν συμφωνώ… Αν μαζί μας ενωθείς και Εσύ.. τότε μπορούμε να κάνουμε την διαφορά… και θα την κάνουμε !!!

Εμείς ως «Μερόπειον Φιλανθρωπικό Σωματείο» πήραμε την πρωτοβουλία.

Κάναμε έκκληση σε έναν από τους πλέον καλλικέλαδους Έλληνες, τον Πρωτοψάλτη Π. Καβαρνό, τον νυν π. Νικόδημο να μας βοηθήσει. Και το έκανε !

Μαζί με τον φίλο καθηγητή κ. Γιώργο Δεμελή και τον εκλεκτό Χορό των Ισοκρατών τους ηχογράφησαν έναν εξαιρετικό ψηφιακό δίσκο με τους ωραιότερους Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος που με περισσή Αγάπη ερμηνεύουν με τρόπο συγκλονιστικό !

Και αφιερώνουν το σύνολο των εσόδων για το σκοπό αυτό !!

Χρειάζονται λιγότερο από 30000 ευρώ, που μεταφράζονται σε 4000 CD για να ανεγερθεί και εξοπλιστεί ένα Σχολείο 600 ατόμων.

Η ΜΚΟ «¨Ανθρωποι Αγάπης» θα αναλάβει υπό την καθοδήγηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Σάββα, να υλοποιήσει το όνειρο μας αυτό !!

Η επίσημη παρουσίαση του ψηφιακού αυτού δίσκου με τον συμβολικό αριθμό των 33 ύμνων, με τον τίτλο «Ανέστη Χριστός» που επιμελήθηκε ο «Εκδοτικός Οίκος Σαίτη» θα γίνει την Τρίτη 23 Μαρτίου στις επτά το απόγευμα στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του «Μεροπείου» στον πεζόδρομο Διονυσίου Αρεοπαγίτου 45, στη σκιά της Ακρόπολης , απέναντι από το Ηρώδειο.

Ο π. Νικόδημος θα ερμηνεύσει την βραδιά αυτή μαζί με τους συνεργάτες του τους ωραιότερους από αυτούς τους Ύμνους για όλους εμάς που θα παρευρεθούμε.

Όλοι μας θα χαρίσουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα ένα δώρο αυτό το Πάσχα !! Γιατί να μην είναι ένα δώρο που θα χαρίσει μόρφωση, αξιοπρέπεια, προοπτική και μέλλον στα παιδιά του Μπουρούντι, που πρέπει να τα αισθανθούμε σαν δικά μας παιδιά.

Το βίντεο που σου έλεγα και πιστεύω να συγκλονίσει κι Εσένα θα το δείς στον σύνδεσμο


Μην αμελείς…μην αδρανείς…

Γίνε συμμέτοχος στην όμορφη αυτή πρωτοβουλία !!!!
http://www.youtube.com/watch?v=GLBil_ZQ-vI