Ο στραγγαλισμός του Ρήγα Φεραίου

[Κλασσικοπερίπτωσις]

http://klasikoperiptosi.blogspot.com/2009/06/11-1798.html

11 ΙΟΥΝΙΟΥ 1798 ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


Ένας από τους σκοπούς αυτού του ιστολογίου είναι και η διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης.

Για εμάς είναι σημαντική πράξη αντίστασης στη λαίλαπα της "Νέας Εποχής", να θυμάσαι, να μην ξεχνάς την ιστορία του τόπου σου, τα πρόσωπα των συμπατριωτών σου που έγιναν μάρτυρες και ομολογητές της πίστης τους στον Χριστό και της αγάπης τους στο Θεόσδοτο δώρο της ελευθερίας.

Είναι πράξη αντίστασης να αρνείσαι να πας με το ευρωπαϊκό ρεύμα το οποίο επισήμως εδώ και λίγα χρόνια αναγνωρίζει ως αρχή της ευρωπαϊκής ιστορίας την εποχή του δικτάτορα Καρλομάγνου.

Θέλει κότσια να αντισταθείς:

α) Στον χλευασμό του νεο-Έλληνα μεταλλαγμένου αριστερόφρονα (δηλαδή αυτού που φρονεί ότι είναι αριστερός).

β) Στην πολιτική του κατευνασμού και της εθελούσιας ιστορικής αμνησίας που καλλιεργείται απο τους κύκλους της δεξιάς και του μεσαίου χώρου με την συνεπικουρία εκσυγχρονισμένων "γιαλαντζί" σοσιαλιστών.

γ) Στον σαρκασμό του συμπολίτη, ο οποίος χρόνια τώρα άφησε τον "άμβωνα της Νέας Εποχής" να του ξεπλύνει τον εγκέφαλο και να τον παιδαγωγήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να αντιλαμβάνεται ως πολιτισμό και αξία υπεράνω όλων τα ξερατά του τηλεοπτικού savoir vivre.

δ) Σε κάθε είδους πατριδοκάπηλο και πεμπτοφαλαγγίτη της νέας τάξης, που σαν προβατόσχημος λύκος εφορμά με την γνωστή φασιστική ορμή, να καταλάβει και να μαγαρίσει τον χώρο του αληθινού πατριωτισμού. Τον χώρο εκείνο που άφησαν κενό, στο έλεος της σύγχρονης ρητορικής όλοι οι προηγούμενοι "εφιάλτες".

ε) Στις ομάδες εκείνων των μισθοφόρων της νεο-εποχίτικης πανεπιστημιακής νομενκλατούρας που ευχαρίστως θα έγραφαν ότι ο Ρήγας Φεραίος δεν στραγγαλίστηκε απο τους Τούρκους βασανιστές του αλλά απο ένα κουκούτσι που είχε το επιδόρπιο της φυλακής.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Ένα από τα πρόσωπα που δεν πρέπει να ξεχάσουμε είναι και αυτό του Ρήγα Φεραίου, εκείνου του σπουδαίου Έλληνα που οι Ευρωπαίοι της Αυστρίας συνέλαβαν στην Τεργέστη την 1η Δεκεμβρίου του 1797 και παρέδωσαν με άλλους επτά συντρόφους του Έλληνες στους Τούρκους.

Εκείνοι τους φυλάκισαν με άλλους Σέρβους αγωνιστές στον πύργο Neboisa, ένα παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου. Μετά από ένα χρόνο βασανιστήρια και τυραννίες, ο Ρήγας θανατώνεται στο κελί του με την ευρωπαϊκής - ιεροεξεταστικής έμπνευσης απάνθρωπη μέθοδο του αργού στραγγαλισμού.

Από εκείνο το βράδυ της 11ης Ιουνίου του 1798 και μέχρι της 24 του ιδίου μήνα οι Τούρκοι είχαν εξοντώσει και τους υπόλοιπους Έλληνες με την ίδια μέθοδο. Τα πτώματα των εκτελεσμένων αγωνιστών πετάχτηκαν στον Δούναβη μάλλον ως προσφορά στους χθόνιους δαίμονες των Νιμπελούγκεν συμμάχων τους.

Οι υπόλοιποι Έλληνες αγωνιστές που εκτελέστηκαν ήταν οι:

Ευστράτιος Αργέντης (31 χρονών, έμπορος από τη Χίο)
Δημήτριος Νικολίδης (32 χρονών,γιατρός από τα Ιωάννινα)
Αντώνιος Κορωνιός (27 χρονών, έμπορος και λόγιος από τη Χίο)
Ιωάννης Καρατζάς (31 χρονών, λόγιος από τη Λευκωσία της Κύπρου)
Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας (22 χρονών, έμπορος από τα Σιάτιστα)
Ιωάννης Εμμανουήλ (24 χρονών, φοιτητής της ιατρικής από τη Καστοριά)
Παναγιώτης Εμμανουήλ (22 χρονών, αδερφός του προηγούμενου και υπάλληλος του Αργέντη).

Στο τέλος αυτής της ελάχιστης προσφοράς στην μνήμη αυτού του μεγάλου Έλληνα πατριώτη και αγωνιστή, παραθέτουμε ολόκληρο τον Θούριό του, τον οποίο και αφιερώνουμε εξαιρετικά σε όλους όσους θέλουν είτε με κάρτες κοινωνικής ασφάλισης, είτε με εκπαιδευτικές Ρεπουσιανές μεταρρυθμίσεις, είτε με ευρωπαϊκά και αμερικάνικα "κοντράτα", να κάνουν όλη την οικουμένη ένα απέραντο Γκουαντανάμο.

Ο ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ
Εδώ:

http://klasikoperiptosi.blogspot.com/2009/06/11-1798.html