φιλαλήθης
Ένταξη: 04 Ιούλ 2006 Δημοσιεύσεις: 410 Τόπος: Θεσ/νίκη
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 08, 2008 4:02 pm Θέμα δημοσίευσης: Ί.Δραγούμης για την "Μακεδονία που θα μας σώση" |
|
|
|
Είναι γνωστή ευρύτατα η ρήσι εκείνη του Ίωνος Δραγούμη, αρχικά "εθνικιστή"(-1914) και μετά "ανθρωπιστή", πάντα δε κοινοτιστή/σοσιαλιστή, και μάλιστα με ένα παραδοσιακό ελληνικό/ρωμέηκο τρόπο, περί Μακεδονίας που θα μας σώση, εάν εμείς τρέξουμε να την σώσουμε.
Την έχουμε ακούσει και διαβάσει ήδη τόσες φορές από πολλούς: καλούς και όχι τόσο, κάπηλους και γνήσιους κτλ. Όμως, αυτή η ρήσι δεν σηματοδοτεί αυτό (το μάλλον ατομιστικό) που συνήθως υπονοείται, αλλά είναι λίγο περισσότερο "πυρ καταναλίσκον" (ως προς την μικροπρέπεια) από αυτό...
Αφιερούται, για όλα αυτά, σε όλους εκείνους τους "εκσυγχρονιστές", και ..."διεθνιστές" (τάχα!) που αυτές τις ημέρες, μας εγέμισαν με μικροπρέπειες και λοιδορίες για τους ..."Μακεδονομάχους" και τα "εθνικοπατριωτικά ξεσπάσματα του Θεοδωράκη"(περίπου), που προφανώς τους ...ξύνισαν. Συγκεκριμένα δε, σε κάποιους δημοσιογράφους, όπως πολύ-πολύ ορισμένοι της "Ελευθεροτυπίας"(όποιος έχει διαβάσει αυτές τις μέρες, θα γνωρίζει).:
"Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώση. Θα μας σώση από την βρώμα όπου κυλιόμαστε, θα μας σώση από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώση από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώση. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε.!"
Το απόσπασμα λαμβάνεται από το "Μαρτύρων και ηρώων αίμα"(1907), σ.5.
Έτσι το εννόησε ο Ι.Δραγούμης, "γυναικαδελφός" του Παύλου Μελά τότε, διότι θεωρούσε, ότι στην αδράνεια του -κατάπτυστου για αυτόν- Κράτους και πολλών συμπατριωτών του εμφιλοχωρούσε, όπως λέμε εμείς οι "γλωσσαμύντορες", ...κακότητα και διάφορα πάθη "θανατερά" από τα οποία θα έσωζε η ανάληψη μέριμνας για τους χειμαζόμενους Έλληνες αδελφούς -χειμαζομένους εκ μέρους των Βουλγάρων Εξαρχικών- της Μακεδονίας...
Περαστικά τους, λοιπόν...  _________________ Α.«Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145, 3)
Β."....κλοπή είναι η οπωσδήποτε και οθενδήποτε αποκτηθείσα ιδιοκτησία....": Μέγας Βασίλειος, "Ασκητικά", 34,1-2
|
|