Ατροφικό Εγώ -υπερτροφικο Υπερεγώ

[Ανιχνευτής]

ΑΠΟ ΤΟ PRESS.GR



...στη κρίση ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ!
Του Αγίου
.
Αν η Βάνα Μπάρπα έχει δίκιο και, πράγματι, η εξουσία αποτελεί το καλύτερο αφροδισιακό, τότε η πολιτική αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη ομοιοπαθητική θεραπεία για τους πάσχοντας από ατροφικό εγώ ή υπερτροφικό υπερεγώ.

Μέχρι τώρα την κρίση ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ την προσέγγισα από την πλευρά της πολιτικής φιλοσοφίας και τα εμπειρικά δεδομένα της πολιτικής επιστήμης. Ατύχησα όμως, καθώς το «όλον» της φιλοσοφίας αδυνατούσε να συλλάβει το «όλον» του ΠΑΣΟΚ και η επιμέρους ανάλυση της επιστήμης δεν κατέληγε σε κοινά αποδεκτό και εμπειρικά επιβεβαιωμένο αποτέλεσμα.

Όμως πείσμων εξ απαλών ονύχων δεν τα έβαλα κάτω. Έψαξα και βρήκα ότι η περίπτωση Παπανδρέου και Βενιζέλου ξεπερνά την πολιτική θεωρεία και ανάγεται στην ερευνητική σφαίρα της κλινικής ψυχολογίας.

Ο μεν Γιώργος χρησιμοποιεί την πολιτική για να θεραπεύσει το πληγωμένο εγώ του από την τραυματική σχέση με τον μπαμπά του, ο δε Βαγγέλης για να λυτρωθεί από το σεξουαλικό ανικανοποίητο του, το οποίο δεν βρήκε διέξοδο μέχρι τώρα, καθώς, όπως εξήγησε, δεν του δόθηκε η ευκαιρία: υπήρξε υπουργός σε υποδεέστερα υπουργεία. Ο Γιώργος, μας ζητά στοιχειώδη εξουσιαστική αναγνώριση. Μια συναίνεση στο πρόσωπό του. Μια ευκαιρία να αποδείξει ότι τα καταφέρνει και μόνος του.
Ο Βαγγέλης, μας ζητά εξουσιαστική δικαίωση. Μια απόδειξη ότι είναι ο καλύτερος. Μια έκφραση επιδοκιμασίας, για το ότι ακόμη και άτομα με λιγότερο ελκυστικά ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά μπορούν να έχουν μια έντονη σεξουαλικότητα.

Ερευνητικές μελέτες της τελευταίας δεκαετίας στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια υπό την κόρη του καθηγητή Aaron Beck, Judith Beck έδειξαν ότι, για τη περίπτωση αυτή των ψυχικών διαταραχών είναι πολύ αποτελεσματική η γνωστική θεραπεία. Η γνωστική θεραπεία είναι προσανατολισμένη για την επίλυση ατομικών προβλημάτων που εκφράζονται συνήθως με τη μορφή εξουσιαστικής μανίας, είναι δομημένη και συνεργατική. Δηλαδή, απαιτεί την συμμετοχή και της κομματικής βάσης στην ενίσχυση του ασθενούς, ώστε να μειωθεί η βαρύτητα μελλοντικών νοσηρών επεισοδίων.