Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η Τουρκία, η άμυνα της χώρας και οι όψιμοι Τουρκοφάγοι

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ηλίας Παπαναστασίου
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 17, 2021 4:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Η Τουρκία, η άμυνα της χώρας και οι όψιμοι Τουρκοφάγοι Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η Τουρκία, η άμυνα της χώρας και οι όψιμοι Τουρκοφάγοι

Ηλίας Παπαναστασίου



Η επικίνδυνα αυξανόμενη ένταση στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας επιβάλλει ταχύτατους και αποφασιστικούς ελιγμούς και αλλαγές σε όλα τα μέτωπα:

(α) Αναθεώρηση κάθε σκέψης περί μείωσης της στρατιωτικής θητείας με πρώτο βήμα την ήδη – θετική σίγουρα– ανακοίνωση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας αύξηση της θητείας στους 12 μήνες. Πιθανότατα στο άμεσο μέλλον να χρειαστεί και άλλη αύξηση της θητείας αναλόγως της εξαιρετικά κρίσιμης και άκρως επικίνδυνης εξέλιξης στις σχέσεις μας με την γείτονα χώρα.

(β) Αναφερθήκαμε πριν μερικές εβδομάδες από τις φιλόξενες στήλες του ΡΕΣΑΛΤΟ για την δυνατότητα αύξησης του έμψυχου δυναμικού των ενόπλων δυνάμεων. Δυναμικό το οποίο – πρέπει να το ομολογήσουμε– έχει μειωθεί:

(α) Εξαιτίας της φυγής περίπου μισού εκατομμύριου νέων ανθρώπων στο εξωτερικό λόγω της δεινής οικονομικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας άλλα και


(β) λόγω της αυξανόμενης υπογεννητικότητας που αποτελεί την «κρυφή βόμβα» για την μελλοντική επιβίωση του ελληνικού λαού και γενικότερα του ελληνικού έθνους.
Οι Έλληνες λόγω της κρίσης και όχι μόνο - ο επικρατήσας Συβαριτισμός έχει διαδραματίσει τεράστιο ρόλο - δεν κάνουν πλέον παιδιά όπως παλαιοτέρα. Το «σύνδρομο της καριέρας» - πλαστό ή όχι, με τα κύρια ερωτηματικά να απευθύνονται στο γυναικείο φύλο&- και της οικονομικής δυσπραγίας, αποτελεί το βασικότερο άλλοθι. Αυτή όμως η τάση έχει δυσμενέστατες επιπτώσεις όχι μόνο στην οικονομική επιβίωση της χώρας αλλά και στην αμυντική της ικανότητα, γεγονός όχι απλώς «κρίσιμο» στις σημερινές συνθήκες αλλά ουσιαστικά «ζήτημα ζωής και θανάτου». Εάν η χώρα δεν έχει επαρκείς -όχι μόνο ποιοτικά αλλά και ποσοτικά - δυνάμεις έμψυχου υλικού, είναι υποψήφιο θύμα στα χέρια της Τουρκίας και η επιβίωση της όχι μόνο επισφαλής αλλά κυριολεκτικά «στον αέρα».

Μεγαλώνει που μεγαλώνει μια γενιά μαλθακών παιδιών αποκλειστικά «δικαιωματικής» νοοτροπίας και στα οποία η έννοια του καθήκοντος και των υποχρεώσεων είναι από αμυδρή έως ελάχιστη, εάν προσθέσουμε δε και την ταχύτατα αυξανόμενη λειψανδρία, τότε αναρωτιέται κανείς για το μέλλον αυτής τα χώρας.

Κανένας δεν έχει πρόθεση να «στρατιωτικοποιήσει» όλη την χώρα, όμως, όταν η Τουρκία εξοπλίζεται σαν αστακός δεν θα πρέπει η χώρα μας να σκεφτεί πώς θα αντιμετωπίσει αυτή την επικίνδυνα καταστροφική πορεία; Δεν θα ήταν ορθό και λογικό να σκεφτούμε τρόπους βελτίωσης της αμυντικής μας ικανότητας, όχι μόνο σε επίπεδο στρατιωτικού υλικού αλλά και έμψυχου δυναμικού; Δεν θα πρέπει να σκεφτούμε ίσως κάποια κίνητρα για όσους στρατεύονται και ειδικότερα για αυτούς που θα ήθελαν να μονιμοποιηθούν στον στρατό;

Το βασικότερο όμως δεν είναι να σκεφτούμε – επιτέλους– και την στράτευση των γυναικών; Θα ήταν λογικό να θεωρούμε ως «φυσικό» το γεγονός της ανισότητας – υπέρ των γυναικών – των στρατιωτικών υποχρεώσεων; Ποια δικαιολογία υπάρχει, μήπως το γνωστό «θέλω να κάνω καριέρα» ή «να κάνω παιδιά» που επικαλείται η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών; Και απαντάμε εμείς, γιατί οι άνδρες δεν θέλουν «να κάνουν καριέρα» ή «να κάνουν οικογένεια»; Ή μήπως επικρατεί η αρχή «τα βάρη δικά σου και τα δικαιώματα δικά μου» από μεριάς των γυναικών; Και μήπως οι αγωνίστριες του 1821, οι Σουλιώτισσες και οι ΕΛΑΣίτισες έπαψαν να είναι γυναίκες επειδή στρατεύτηκαν; Μήπως οι Κούρδισες που πολεμούν με το όπλο στο χέρι αλλά και οι Ισραηλινές «παύουν να είναι γυναίκες»; Ή μήπως είναι ενθαρρυντικό για το μέλλον αυτής της χώρας να βλέπουμε τις περισσότερες των γυναικών να ασχολούνται με την εμφάνισή τους, την άνετη ζωή μέσω μιας εύκολης δουλειάς και την «οικονομική τους τακτοποίηση» μέσω ενός γάμου (εννοείται με ευκατάστατο γαμπρό);

Έξω στο δρόμο κυκλοφορούν πολλές γυναίκες με μπόλικο χαμόγελο, ψεύτικη/τεχνητή ομορφιά, «άνετες και ωραίες» λες και ο κόσμος και ειδικότερα η χώρα μας βρίσκονται σε ένα διαρκές Bachelor Party με «ωραίες» δεσποινίδες πλαστής, fake ομορφιάς (βαμμένα ξανθιά μαλλιά, ψεύτικες βλεφαρίδες, ψεύτικο χρώμα ματιών, προσθετική στήθους και πλαστικές επεμβάσεις «παντός είδους και παντός καιρού») ενώ οι ίδιες απολαμβάνουν ένα «διαρκές άσυλο» για ό,τι και να κάνουν αλλά και για ό,τι και να λένε. Μια αποθέωση του «δικαιώματος» και κάθε είδους «δικαιωματισμού» χωρίς καμιά υποχρέωση και μια ιδιότυπη «Γυναικεία ασυλία». Λες και δεν ζουν σε μια χώρα που κινδυνεύει και απειλείται καθημερινά αλλά κάπου μεταξύ «Λουξεμβούργου, Ολλανδίας και Νοτιοδυτικής Δανίας». Μεταξύ τους δεν υπάρχει καμιά συζήτηση για το πώς θα βοηθήσουν την χώρα τους σε περίπτωση που «γίνει το κακό» δηλαδή ένα θερμό επεισόδιο με απρόβλεπτες συνέπειες. Αντιθέτως, είδαμε στην Θεσσαλονίκη «Αντι–Πατριαρχική»(!) διαδήλωση και αμέτρητες δηλώσεις και άρθρα για τον «καθημερινό σεξισμό» και την «βία των ανδρών». Ένας διάχυτος, ασυγκράτητος και απίστευτα κακόβουλος και συκοφαντικός μισανδρισμός με απρόβλεπτες συνέπειες για την χώρα μας όταν η Τουρκία «διαβεί τον Ρουβικώνα» και η Ελλάδα μείνει μόνη της με το θηρίο. Σκεφτείτε το όλοι και –κυρίως – όλες.

Υπάρχει προοπτική, τρόπος υπέρβασης μιας καθολικής παρακμής και αποχαύνωσης πάνω στο «κλίμα» της οποίας θα στηριχτεί η Τουρκία για μια Φινλανδοποίηση και κατ’ επέκταση μείωση της ελληνικής επικράτειας μέσω της απόσπασης εδαφών;
Ένας γεροδεμένος αντίπαλος όπως η Τουρκία δεν υπονομεύει εύκολα μια χώρα – όπως η δική μας– όταν επικρατεί ένα διάχυτο κλίμα παρακμής που βαστάζεται από δυο πόδια, του συβαριτισμού και της ατομιστικής αποχαύνωσης;
Όταν με άλλα λόγια, καταργείται το «εμείς» δηλαδή η συλλογική συνείδηση και επικρατούν τα ασύστολα καπρίτσια του παραχαϊδεμένου «εγώ»;


Αλήθεια, όταν οι Γάλλοι – που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Τουρκία – κατεβαίνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε διαδήλωση διαμαρτυρόμενοι για τα εγκλήματα και τους αποκεφαλισμούς του Ισλαμοφασισμού, δεν πρέπει εμείς σαν Έλληνες και Ελληνίδες να ανησυχούμε; Εμείς σαν άνδρες για τα κεφάλια μας – αποκεφαλισμοί γαρ– οι δε Ελληνίδες μήπως γίνουν τα χανουμάκια του κάθε Σουλτάνου; Μην το ξεχνάμε, είμαστε κυριολεκτικά πάνω στην διαχωριστική γραμμή μεταξύ Ισλάμ και Ευρώπης.

Τι προτείνουμε; Απλά, μα πολύ απλά, την στράτευση των γυναικών ! Kαι αυτό για δυο λόγους:

(α) Επειδή θεωρούμε πως η λεγόμενη «Ισότητα των δυο φύλων» κατέληξε και κατάντησε «Εύνοια υπέρ των γυναικών» και επειδή ως υπέρμαχοι της ισότητας των δυο φύλων πιστεύουμε πως κάθε δικαίωμα πρέπει να έχει δίπλα του και μια αντίστοιχη υποχρέωση χωρίς την οποία το δικαίωμα – απλούστατα – δεν υφίσταται και από «δικαίωμα» γίνεται «προνόμιο», και εμείς γενικά είμαστε κατά των προνομίων οπότε καταλήγουμε στην γενική αρχή πως «Όποιος είναι υπέρ της ισότητας των δυο φύλων» την εφαρμόζει παντού και πάντοτε σε όλους τους τομείς χωρίς «επιλεκτικές» παραλείψεις και εξίσου «επιλεκτικά άλλοθι» και

(β) Σε περιόδους κρίσης και εχθρικής επιβουλής και υπονόμευσης – όπως καλή ώρα από την Τουρκία εδώ και χρόνια – η φράση/διακήρυξη που θα πρέπει να επικρατεί είναι «Salus Populi suprema lex esto» δηλαδή «Η Σωτηρία του λαού είναι υπέρτατος νόμος»!

Σε χώρες ερειπωμένες από την Οικονομική Κρίση και μονίμως υπονομευμένες από τον κύριο Ιμπεριαλισμό της περιοχής που δεν είναι ο Αμερικανικός αλλά ο Τουρκικός (όπως η δική μας), η εθνική ενότητα είναι η κύρια μορφή ταξικής συσπείρωσης και κοινωνικής συνοχής. Μόνο θεωρητικά αναλφάβητοι και πολιτικά ηλίθιοι εξισώνουν την Ελληνοτουρκική σύγκρουση Κοινωνιών/Πολιτισμών με «σύγκρουση δυο αστικών τάξεων». Και αν η ελληνική αστική τάξη φανεί δειλή και ανεπαρκής – δεν θα εκπλαγούμε– το εργαζόμενο έθνος της Ελλάδας δηλαδή το προλεταριάτο που ταυτίζεται με το έθνος και το εκπροσωπεί αναλαμβάνει την συνέχιση του αγώνα. Και αντίθετα από την αστική τάξη, το εργαζόμενο έθνος ή το «Προλεταριάτο σαν έθνος» θα λειτουργήσει με τους κανόνες του Γαλλικού 1793 δηλαδή διεξάγοντας «επαναστατικό πόλεμο» (Engels) απέναντι στην αδηφάγα, ιμπεριαλιστική και αιμοδιψή Τουρκική Αστική Τάξη. Και ένας επαναστατικός πόλεμος δεν είναι «κοκτέιλ πάρτι» ούτε χοροεσπερίδα αλλά «Νυν υπέρ πάντων ο αγών» ξαναζωντανεύοντας τις ένδοξες παραδόσεις των Σουλιωτών, τον επαναστατικό πόλεμο του Κολοκοτρώνη – «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»– και το αλησμόνητο επαναστατικό ΕΑΜ !

ΥΓ. Γεμίσαμε με «Τουρκοφάγους» το τελευταίο διάστημα. Ένας από αυτούς και ο κ. Τσίπρας που ζητάει –μανιωδώς– την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια! Όταν:

(α) Επί Πρωθυπουργίας του δεν σήκωσε το δαχτυλάκι του – 4,5 ολόκληρα χρόνια– για να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια.

(β) Υποδέχτηκε σαν κονφερανσιέ τον Ερντογάν στην Ελλάδα ακούγοντας τον Τούρκο Πρωθυπουργό να ζητά αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης χωρίς να βγάλει μιλιά.

(γ) Λειτούργησε σαν φρόνιμος πλασιέ των Αμερικανικών συμφερόντων και ιδιαίτερα της Γερμανίας γινόμενος το «αγαπημένο παιδί» της Μέρκελ.

Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για την τελευταία αθλιότητα του «Τουρκοφάγου Νικηταρά» Αλέξη Τσίπρα που παριστάνει τον «μεγάλο πατριώτη» στις παραστάσεις του μεγάλου Τσίρκου που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ!
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες