Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η «Λαϊκή Ενότητα και οι «Συμμαχίες»

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 24, 2015 9:34 am    Θέμα δημοσίευσης: Η «Λαϊκή Ενότητα και οι «Συμμαχίες» Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η «Λαϊκή Ενότητα και οι «Συμμαχίες»



Οι Αριστερές δυνάμεις ΕΝΤΟΣ και ΕΚΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ (εννοούμε τις αγωνιστικές δυνάμεις ΕΝΤΟΣ και όχι τις διπρόσωπες των γραφειοκρατικών κορυφών), ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ για την «αριστερή ενότητα» που υπόσχεται η «Λαϊκή Ενότητα» της «Αριστερής Πλατφόρμας».

Αναπτύσσεται ένα διάλογος γόνιμος. Ωστόσο η καταθλιπτική κατάσταση του εργατικού κινήματος, το δραματικά καθυστερημένο πολιτικό επίπεδο και η έλλειψη ενός αξιόπιστου επαναστατικού πόλου, ωθούν πολλούς αγωνιστές στο να δίνουν Πίστη στα Θαύματα…


Και είναι «πίστη στα θαύματα» να παίρνουν στα σοβαρά τις εξαγγελίες της Κοινοβουλευτικής «Λαϊκής Ενότητας» περί «παλλαϊκών, πατριωτικών Μετώπων», περί «αριστερών συμμαχιών» κ.λπ…

Όλοι αυτοί οι προβληματισμοί που «επενδύουν» στις «συμμαχίες» με τη «Λαϊκή Ενότητα», θέλουν να αγνοούν, καλοπροαίρετα ή σκόπιμα, τούτο το ουσιαστικό: Η «Λαϊκή Ενότητα», δεν είναι απλώς ένα κατασκεύασμα της γραφειοκρατικής κλίκας της «Αριστερής Πλατφόρμας» (η οποία στήριξε και νομιμοποίησε όλες τις μεταλλάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις τερατωδίες της ηγεσίας του), αλλά είναι και μια κοινοβουλευτική ομάδα ακραίου εκλογικού καιροσκοπισμού.

Είναι δυνατόν ένα τέτοιο εκλογικό οπορτουνιστικό σχήμα, εξ ορισμού καθεστωτικό (εκλογικό σχήμα που δεν στηρίζεται σε καμία κινηματική βάση και σε κανένα οργανωμένο εργατικό κίνημα), να προωθήσει την κινηματική ΕΝΟΤΗΤΑ και την κινηματική ΟΡΓΑΝΩΣΗ;

Απλώς μπαίνουμε σε ένα νέο φαύλο κύκλο θανάσιμων ΑΥΤΑΠΑΤΩΝ. Χτίζουμε ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ χειρότερο από τον πρώτο. Βάζουμε για άλλη μια φορά το άλογο ΠΙΣΩ από το κάρο…

Σχετικά με τη «Λαϊκή Ενότητα» θα επανέλθουμε. Άλλο να τη στηρίζεις εκλογικά και άλλο να τρέφεις θανάσιμες αυταπάτες για το ρόλο της, τη λειτουργία της και την εξέλιξή της, καθώς και για το χαρακτήρα των συμμαχιών της…

Θεωρούμε σκόπιμο, καταρχάς, να αναδημοσιεύσουμε δύο κείμενά μας για τις «Συμμαχίες» και τα «μέτωπα».

Το παρακάτω γράφτηκε πριν από πέντε χρόνια ακριβώς: Αύγουστος 2010.
Μαζί με άλλα βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4863


Μερικά αλφαβητικά ζητήματα περί συμμαχιών



Όταν μιλάει κανείς για «ενότητα της αριστεράς», δίχως να έχει προσδιορίσει την κινηματική στρατηγική των συμμαχιών και της ενιαιο-μετωπικής δράσης, τη στρατηγική δηλαδή της ενότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος, τότε αερολογεί και εξαπατά με ήχους που κτυπάνε όμορφα στα αυτιά των απελπισμένων…

Οι συμμαχίες σε επίπεδο αριστερών πολιτικών υποκειμένων και ιδιαίτερα οι εκλογικές συμμαχίες ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΟΥΝ κοινωνικό υπόβαθρο συμμαχιών.


Όταν δεν οικοδομείς την ενότητα των εργαζομένων και του λαού μέσα από ενιαιο-μετωπικές πρωτοβουλίες και πάνω σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ και ΚΟΙΝΑ αιτήματα δράσης, τότε είναι ΟΥΤΟΠΙΑ και ΚΟΡΟΙΔΙΑ να μιλάς για εκλογικές συμμαχίες.

Μια εκλογική συμμαχία πρέπει να έχει συσσωρεύσει και στερεώσει μια ενιαία πρακτική στην ανάπτυξη, προώθηση και ενότητα του εργατικού και λαϊκού κινήματος και στη βάση αυτής της κινηματικής κατάκτησης, να έχει επεξεργαστεί μια πλατφόρμα κοινής αποδοχής: Πλατφόρμα ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

ΣΧΗΜΑΤΙΚΑ: θα πρέπει πρώτα να στεριώσουν τα κοινωνικά, ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΑ θεμέλια της ενιαίας πρακτικής δράσης και ταυτόχρονα και στη βάση αυτών των θεμελίων, να υπάρξει ένα μίνιμουμ, μεταβατικών προτάσεων που θα θέτουν μια ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

ΤΙΠΟΤΑ, από αυτά δεν υπάρχει!!!


Αυτή η «αριστερά» έχει κατεδαφίσει κάθε προϋπόθεση κινήματος, συνακόλουθα και κάθε εναλλακτική ΠΡΟΤΑΣΗ εξουσίας του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Αυτή τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ την έχει καταστρέψει. Καθεστωτικοί θίασοι «αριστερών» διαμαρτυρομένων είναι.

ΚΑΜΙΑ εναλλακτική πρόταση εξουσίας δεν διαθέτει αυτή η «αριστερά». Και δεν μπορεί να ΔΙΑΘΕΤΕΙ, γιατί αυτό συνεπάγεται ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ της αριστεράς για την ανάπτυξη και οργάνωση του εργατικού κινήματος (από εδώ απορρέει η άλλη πρόταση εξουσίας).

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, όμως, αυτής της «αριστεράς» είναι η διαίρεση, η γραφειοκρατική χειραγώγηση, η προδοσία και εν τέλει η ΔΙΑΛΥΣΗ του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Και ενώ έχει διαλύσει τα πάντα και έχει μεταλλαχτεί σε «αριστερό» δεκανίκι του συστήματος και σε νεροκουβαλητή των ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης, δίνοντας το τεκμήριο και το άλλοθι στον υπερεθνικό οδοστρωτήρα του κεφαλαίου, ΜΙΛΑΕΙ για «ενότητα της αριστεράς»…

Στα λόγια όλοι μιλούν για την ανάγκη των συμμαχιών. Το ΚΚΕ, μάλιστα, φωνάζει πιο δυνατά από όλους, διότι είναι και το κόμμα που στην πράξη αφανίζει κάθε δυνατότητα συμμαχίας.

ΟΤΑΝ κτίζεις δικά σου «Μέτωπα» αυτό πρακτικά υπονομεύει κάθε συμμαχία με άλλον. Το ίδιο ισχύει όταν μέσα στα συνδικάτα ο κάθε ένας κατεβαίνει με την κομματική του παράταξη.

ΔΙΑΙΡΟΥΝ, τορπιλίζουν και κάθε αυθόρμητη ενότητα και ωρύονται για την αναγκαιότητα των συμμαχιών και της «ενότητας»!!!

Η ταχτική, όμως των συμμαχιών (αυτό θα το γνώριζαν αν τους είχαν απομείνει και ψήγματα αριστεράς) δεν είναι κάτι το συμπτωματικό και τεχνητό, δεν είναι μια οποιαδήποτε δόλια μανούβρα.

Η ταχτική των συμμαχιών βγαίνει ολοκληρωτικά από τις αντικειμενικές συνθήκες εξέλιξης του προλεταριάτου.
Αποτελεί τη στρατηγική αναγκαιότητα ενότητας του αγώνα της εργατικής τάξης για την αυτοσυνείδησή της. Η πάλη του προλεταριάτου για την απόκτηση της ταξικής του συνείδησης και το σοσιαλισμό έχει ΑΝΑΓΚΗ την ενότητα των γραμμών του. Απορρέει επίσης και από την ανάγκη «πρόσδεσης» των κατεστραμμένων και εξεγερμένων μικροαστών στο άρμα του προλεταριάτου.

Οι «Συμμαχίες» είναι ένα από τα κυριότερα μέσα μιας επαναστατικής πολιτικής. Είναι μια συμφωνία για κοινή δράση πάνω σε ένα ορισμένο πεδίο, για ορισμένες κοινές επιδιώξεις και αποκλείει ΑΠΟΛΥΤΑ κάθε θυσία προγράμματος και αρχών, ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ κάθε λογής εγκατάλειψη των σοσιαλιστικών αρχών, δηλαδή των ιστορικών συμφερόντων της εργατικής τάξης. Τα κόμματα και οι οργανώσεις διατηρούν στο ακέραιο την αυτονομία τους και την ανεξαρτησία τους…

Τέλος, η ταχτική των «συμμαχιών» (του Ενιαίου Εργατικού Μετώπου) είναι εντελώς αντίθετη από τη λογική της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ενότητας, των πολιτικών συνασπισμών ετερόκλητων δυνάμεων. Άλλο πολιτική σύνθεση και ενότητα και άλλο ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ πάνω σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα.

Ας δούμε τώρα τι έχει γίνει και τι γίνεται στην πράξη:



ΠΡΩΤΟΝ. Όταν επετεύχθη μια «συμμαχία» δεν ήταν ΣΥΜΦΩΝΙΑ πάνω σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ζητήματα κοινής δράσης, αλλά «πολιτική ενότητα», εκλογικού χαρακτήρα: «Ενωμένη Αριστερά», μετά την πτώση της χούντας και «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ» το 1989.


Τα αποτελέσματα δεν ήταν μόνο ολέθρια, αλλά οδήγησαν πιο βαθιά στην καθεστωτική ενσωμάτωση και στην προδοσία.

Το 1989 συγκυβέρνησε αυτό το πολιτικό έκτρωμα του Συνασπισμού με τον ακραίο ταξικό αντίπαλο του λαϊκού κινήματος, ανοίγοντας τις πόρτες στη νεοφιλελεύθερη επέλαση του μητσοτακισμού και του σημιτισμού, ισοπεδώνοντας κυριολεκτικά τις ταξικές οριοθετήσεις: Έτσι άνοιξαν διάπλατα όλες οι πόρτες και τα παράθυρα στα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης.

Τέτοιο πολιτικό πλαγκτόν ποικίλων πολιτικών διαστροφών και επιδοτούμενων, είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.



ΔΕΥΤΕΡΟΝ. ΠΟΤΕ δεν υπήρξαν πρωτοβουλίες ενιαιομετωπικές. Συμφωνίες δηλαδή πάνω σε κοινά προβλήματα της εργατικής τάξης και του λαού για ανάπτυξη και κλιμάκωση των αγώνων.


Η εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός κτυπιόντουσαν ανελέητα και σε όλα τα επίπεδα και αυτοί της «αριστεράς» δεν μπορούσαν να βρουν ένα πλαίσιο ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ σημείων ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.

Απεργίες ξεσπάγανε και πάλι δεν παίρνανε μια πρωτοβουλία κοινής δράσης πάνω σε συγκεκριμένα αιτήματα της απεργίας, για την ανάπτυξη και την επέκτασή της.

Λειτουργούσαν κομματικά ανταγωνιστικά, διασπαστικά και πυροσβεστικά.


Τι κάνανε, π.χ. στις απεργίες των ναυτεργατών; Καμιά πρωτοβουλία ενιαίας δράσης. Αντίθετα διαίρεση και ξεπούλημα.

Το ίδιο και στους αγροτικούς ξεσηκωμούς.


Το ίδιο και πρόσφατα με τους φορτηγατζήδες…


ΤΡΙΤΟΝ. Η σημερινή περίοδος που ζούμε είναι η πλέον αποκαλυπτική.

Σήμερα, με τη δωσίλογη κυβέρνηση έχουν συμβεί σημεία και τέρατα. Δεν υπήρξε η παραμικρή πρωτοβουλία για κοινή δράση.

Ακόμα και στις απεργιακές 24άωρες φιέστες διασπασμένα και γκετοποιημένα παρήλαυναν!!!


Και ενώ δεν κάνουν τίποτα, δεν παίρνουν την παραμικρή πρωτοβουλία για κοινή δράση πάνω σε ΤΟΣΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΥΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ που ενώνουν το λαό, πρωτοβουλίες που θα άνοιγαν παράθυρα ελπίδας και αγώνα, ΜΙΛΟΥΝ για «ενότητα της αριστεράς»!!!

Αποτελούν τους πυροσβέστες των αγώνων, τις ασφαλιστικές δικλίδες εκτόνωσης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, τους «αριστερούς» φλύαρους ψάλτες και τα πρακτικά υποστυλώματα της κυβερνητικής μοχθηρίας, ΚΑΙ παράλληλα ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ για «ενότητα της αριστεράς», της ανύπαρκτης αριστεράς, ή μάλλον ενότητα των καθεστωτικών «αριστερών» πτωμάτων…

Το έχουμε ξαναγράψε:
Τα πτώματα δεν είναι ικανά για αγώνα, αλλά είναι πολύ ικανά να εμποδίζουν τους ζωντανούς να αγωνιστούν.

ΠΡΕΠΕΙ το ταχύτερο να ταφούν τα πτώματα…



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 24, 2015 6:23 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ιούνιος 2014
ΣΥΡΙΖΑ: Το καθεστωτικό σήριαλ των συμμαχιών



Το βασικό σήριαλ που παίχτηκε στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτό των «συμμαχιών»: Εκλογικές συμμαχίες για την «αριστερή» διαχείριση του προτεκτοράτου-ΕΛΛΑΣ…

Καταρχήν όλη αυτή η συζήτηση περί συμμαχιών είναι μια ΑΠΑΤΗ, στην οποία συμμετέχει, σαν άλλοθι «χρήσιμου ηλιθίου», και το «Αριστερό Ρεύμα».

Είναι ένα σήριαλ απάτης για τον απλούστατο λόγο ότι τόσο η ΟΥΣΙΑ όσο και η ΦΟΡΜΑ αυτών των «συμμαχιών» είναι ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ χαρακτήρα, ΜΑΚΡΙΑ, ΕΞΩ και ΥΠΕΡΑΝΩ του λαϊκού Κινήματος.

Η βάση, η θεμελιακή βάση,
της τακτικής των συμμαχιών, για ένα Αριστερό κόμμα, είναι ο ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟΣ στρατηγικός προσανατολισμός.

Οι συμμαχίες για ένα Αριστερό κόμμα απορρέουν από την αναγκαιότητα ΕΝΟΤΗΤΑΣ της εργατικής τάξης και του λαού στην ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ: Αυτό είναι το αλφάβητο…

Όταν σ’ αυτό τον τομέα,
τον ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ, της αγωνιστικής ενότητας και πράξης, δεν προωθούνται και δεν θεμελιώνονται οι συμμαχίες, τότε έχουμε την υποκατάσταση της Αριστερής στρατηγικής από τις εκλογικές τακτικές: Από τις μανούβρες της εκλογικής ΑΠΑΤΗΣ που στοχεύουν, στρατηγικά, στην κυβερνητική διαχείριση του καθεστώτος…

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους σημερινούς «αριστερούς», ολοκληρωτικά ενσωματωμένους στο σύστημα, ως «αριστερά» του παπούτσια…

Ο Τσίπρας, βεβαίως, όπως σε όλα τα ουσιώδη, αλλά και επουσιώδη, πολιτικά ζητήματα, διατυμπανίζει το χαρακτήρα και τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ: Ότι δεν έχει καμία σχέση με Αριστερά και ότι ο στόχος είναι η «αριστερή» εξαπάτηση του λαού για τη διαιώνιση και σωτηρία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Και στο ζήτημα των συμμαχιών ο Τσίπρας είναι καθαρός. Ξεκαθαρίζει ότι ο στόχος είναι ένας και ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ: Μια «πλατιά συμμαχία» για την απόκτηση Αυτοδυναμίας στις ερχόμενες εκλογές!!!

Μια «πλατιά συμμαχία» μέσα στην οποία γίνονται αποδεκτοί και χωράνε όλοι, όσοι απεγκλωβίζονται από το «μνημονιακό χώρο», δίχως να «κρατάμε πολιτικό μητρώο για το παρελθόν»: Σβήνοντας, δηλαδή την ιστορία του καθενός!!!

Ο Τσίπρας διατυμπανίζει, πλέον, ΑΝΟΙΚΤΑ τούτο: Ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζει την κολυμπήθρα του σιλωάμ σε κάθε πολιτικάντη που μέχρι χθες συμμετείχε ή στήριζε την κυβέρνηση των ανδρεικέλων!!!

Η «λογική» αυτή των εκλογικών συμμαχιών ανοίγει περαιτέρω διάπλατα τις πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε πολιτικό τυχοδιώκτη και σάπιο γρανάζι της δωσίλογης κυβερνητικής αποσύνθεσης. Τους καλεί να …μετανοήσουν για να εξασφαλίσουν το «ξέπλυμά» τους και την πολιτική τους επιβίωση…

Αυτή η «λογική» των συμμαχιών είναι μια άλλη εκδοχή των συμμαχιών που υπάρχουν σήμερα στο στρατόπεδο της κυβερνητικής «συμμορίας»: Ο καθεστωτικός αμοραλισμός σε βαθμό φρενοβλάβειας…

Μια φρενοβλάβεια που αποτυπώνεται σε συμμαχίες μεταξύ ακραίων και φαινομενικά αντιτιθέμενων παρακμιακών φαινομένων, σαν και αυτά που σήμερα γελάει όλοι η Ελλάδα: Ο Βενιζέλος να βρίζει το Σαμαρά σαν ακροδεξιό και μετά να γίνεται ένα με αυτόν, καθώς και τα κρούσματα της Βούλτεψη που καρατομούσε τον Χαρδούβελη, όπως και του Άδωνι με τον Ντινόπουλο που αποκαλούσε ο ένας τον άλλο «γελοίο» και πολλά άλλα…

Διαβάστε επ’ αυτού το άρθρο του Μπογιόπουλου:
“Την καλησπέρα μου στα ιδανικά σας”…
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/243999,%E2%80%9CThn_kalhspera_moy_sta_idanika_sas%E2%80%9D.html


ΣΕ μια τέτοια συμμαχία καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να υποκαταστήσει την υπάρχουσα κυβερνητική συμμαχία των δωσίλογων του 4ου Ράιχ που αποσυντίθεται και καταρρέει: ΣΥΜΜΑΧΙΑ για να διασώσει το σύστημα από την κατάρρευσή του…



Βρίσκεται με άλλα σχετικά κείμενα εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8988
Επιστροφή στην κορυφή
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 29, 2015 9:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Λαϊκή Ενότητα: Πολιτικός και Οργανωτικός Βοναπαρτισμός…




Επισημαίναμε στο άρθρο: «Αριστερή Πλατφόρμα: Οι κωλυσιεργίες της δεν ήταν αθώες…»:

«Και αυτοί της «αριστερής πλατφόρμας» θέλανε να επιβάλουν αιφνιδιαστικά και «πραξικοπηματικά» (όπως και ο Τσίπρας πάνω στην ελληνική κοινωνία), το δικό τους «καπέλο» στο λαϊκό ΟΧΙ του 62%.
Ο χρόνος είναι ελάχιστος και η «αριστερή πλατφόρμα», δίχως ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ πολιτικές και οργανωτικές διεργασίες Ενιαίο-Μετωπικές όλων των Αριστερών δυνάμεων, θα προβληθεί σφετεριστικά και γραφειοκρατικά σαν την κυρίαρχη δύναμη του ΟΧΙ: Θα είναι αυτή που θα καθορίσει το εκλογικό πλαίσιο και τους εκλογικούς καταλόγους (το εκλογικό παζάρι).
ΚΑΜΙΑ κινηματική διαδικασία δεν θα υπάρξει, ούτε κανένας ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ διάλογος θα αναπτυχθεί ανάμεσα στις Αριστερές και αγωνιστικές δυνάμεις… Θα κυριαρχήσει το εκλογικό παιχνίδι και τα συνακόλουθα παζάρια με «κορυφή» τη γραφειοκρατία της «αριστερής Πλατφόρμας»…

Ολόκληρο το κείμενο εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/08/blog-post_20.html


Η συγκρότηση της «Λαϊκής Ενότητας» επιβεβαιώνει δραματικά τις παραπάνω επισημάνσεις: Ήταν μια συγκρότηση κοινοβουλευτικού «καπέλου» και αυτό-αναγόρευσης…


Με ακριβείς πολιτικούς όρους, και δίχως να μας τρομάζουν οι λέξεις, η «Λαϊκή Ενότητα» ήταν ένα κοινοβουλευτικό, βοναπαρτιστικό «πραξικόπημα» της «Πλατφόρμας»: Αυτό-αναγορεύτηκε η ηγετική κοινοβουλευτική κλίκα σε ηγετικό κέντρο και ο Λαφαζάνης σε ΑΡΧΗΓΟ, με πρώτη οργανωτική βάση ένα «πακέτο» βουλευτών…

Και με βάση αυτήν την αυτό-αναγόρευση κάλεσε ο Λαφαζάνης σε ένα ΜΕΤΩΠΟ των αριστερών δυνάμεων: Το άλογο πίσω από το κάρο…

ΚΑΙ μόνο αυτή η οργανωτική αντίληψη αποκαλύπτει την πολιτική φιλοσοφία της «Λαϊκής Ενότητας»: Το οργανωτικό είναι κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα, αποτελεί τη Μορφή του Πολιτικού.

Και το «Οργανωτικό» της Λαϊκής Ενότητας» είναι μια σταλινική καρικατούρα, η Μορφή ενός καθαρά αστικού Περιεχομένου θεμελιωμένου στον εκλογικό κρετινισμό…

Ακόμα και στο ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν κάποια υπολείμματα διακοσμητικών οργανωτικών λειτουργιών, απαραίτητα για τη νομιμοποίηση της ΑΠΑΤΗΣ…

Στη «Λαϊκή Ενότητα»
δεν υπήρξαν ούτε αυτά στη συγκρότησή της. Ελέω Λαφαζάνη συγκροτήθηκε…

Σίγουρα αύριο θα «στήσει» τις οργανωτικές σκαλωσιές και τις «δημοκρατικές» λειτουργίες υπό τον ΕΛΕΓΧΟ και την ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ της αρχικής ηγετικής, κοινοβουλευτικής κλίκας…

Θα έχουμε ένα βοναπαρτιστικό σχήμα (σταλινική καρικατούρα) ακραίου κοινοβουλευτικού οπορτουνισμού…

Είχαμε σκοπό να τα αναλύσουμε όλα αυτά διεξοδικά. Περιμέναμε τις εκλογικές λίστες που θα αποτύπωναν όλα αυτά τα νοσήματα του «αριστερού» εκλογικού φορμαλισμού…

Μας πρόλαβε, όμως, η καταγγελία και η δήλωση αποχώρησης από τη «Λαϊκή Ενότητα» του Σπύρου Τσάτση.

Την παραθέτουμε από δω:
http://www.pandiera.gr/34089/


Δήλωση αποχώρησης από την ΛΑ.Ε
Σπύρος Τσάτσης*

Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι παρόλο που είμαι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της «Λαϊκής Ενότητας», αποφάσισα για λόγους προσωπικούς και πολιτικούς να μην παραμείνω στο κίνημα.

Έχει μεγάλη σημασία πιστεύω με τι πρόγραμμα και ποιούς ανθρώπους, με ποιές συμμαχίες θα επιχειρήσουμε να παρέμβουμε.

Δεν είμαι διατεθειμένος
να ενταχθώ σε ένα κόμμα που οικοδομείται με τη μεταφορά ενός κομματιού Σύριζα, ενός κόμματος παραγόντων, μηχανισμών, φραξιών και άλλων ευχάριστων καταστάσεων και όχι με ανοιχτό κάλεσμα που θα απευθύνεται σε κάθε τίμιο άνθρωπο που αισθάνεται τις τραγικές επιπτώσεις που έχει στη ζωή του, στην κοινωνία και γενικά στη χώρα μας η εφαρμογή των μνημονίων.

Οι εφεδρείες της αριστεράς δεν βρίσκονται σε κομματικά γραφεία και συμμαχίες κορφής, αλλά μέσα στην κοινωνία.

Δεν είμαι διατεθειμένος να ενταχθώ σε ένα κόμμα, όπου κομματάρχες αναζητούν νέα πολιτική στέγη, σε ένα κόμμα «μηχανισμών» που διατηρούν τον απόλυτο έλεγχο.

Σε ένα κόμμα ζηλωτών που δεν ανέχονται καμία άλλη άποψη εντός του κόμματος, πλην εκείνης της ηγεσίας τους.

Σε ένα κόμμα «καρικατούρα» του Σύριζα, ένα κόμμα χυλό.
Η ένταξή μου στην Αριστερά δεν έχει την έννοια της στράτευσης στα συμφέροντα ενός κόμματος (δεν υπάρχει Αριστερά σωτήρας), αλλά εκφράζει τη δέσμευσή μου απέναντι στη ζωή.

Να αγωνίζεσαι χωρίς να προσδοκάς οφέλη.
Στη σημερινή φάση η ενασχόληση με την πολιτική δεν είναι χόμπι αλλά στράτευση.

Καλύτερο φάρμακο, η απόφαση να αγωνίζεσαι για την αλήθεια των ιδεών σου στη σκληρή πραγματικότητα της κρίσης που ζούμε.

Η ελπίδα πάντα υπάρχει και δεν είναι άλλη από τους κοινωνικούς αγώνες, την ατμομηχανή της ιστορικής εξέλιξης.


*συν. εκπαιδευτικός, Πρέβεζα, 27/8/2015


ΡΕΣΑΛΤΟ: Θα επανέλθουμε μετά τις εκλογικές λίστες…


_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες