ΣΕΡΒΙΑ:Έπρεπε και να τον απαγχονίσουν!

[ΚΛΕΟΞΑΝΘΗ]

Από τo τελευταίο τεύχος της «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ»
Μάιος-Ιούνιος 2010
Έπρεπε και να τον απαγχονίσουν!



Εκκλησιαστικό δικαστήριο της Σερβικής Εκκλησίας εδίκασε προσφάτως και κατεδίκασε ερήμην τον Σέρβο αρχιμανδρίτη Συμεών Βιλόφσκι, πρωτοσύγκελλο του εκδιωχθέντος από την επαρχία του Ράσκας κα Πριζρένης Μητροπολίτου Αρτεμίου, ομολογητού της Ορθοδοξίας και γνησίου μαθητού του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.

Το Σερβικό λοιπόν εκκλησιαστικό δικαστήριο εδίκασε ερήμην (γιατί άραγε τόση βιασύνη, αφού επίκειται η έκδοση του π. Συμεών από την Ελλάδα στη Σερβία και κατεδίκασε τον π. Συμεών στις εξής εξοντωτικές ποινές για το ίδιο αδίκημα (το οποίον μένει να αποδειχθεί).

Τον καθαίρεσαν, τον αποσχημάτισαν και τον αφόρισαν! Παρέλειψαν να διατάξουν και τον απαγχονισμό του!

Σχόλια «Π»:

1) Δεν γνωρίζουν οι σεβαστοί Σέρβοι πατέρες και ιεράρχες τον κανόνα του εκκλησιαστικού δικαίου «ουκ εκδικήσεις δις επί το αυτό»; Για ένα αδίκημα, δηλαδή, επιβάλλεται μία ποινή, όχι δύο και τρεις.

2) Δεν γνωρίζουν, επίσης, ότι ο μοναχός δεν αποσχηματίζεται; Το μοναχικό σχήμα, όπως και η ιερωσύνη, είναι ανεξάλειπτα. Το ίδιο και στον χώρο των στρατιωτικών, ένας στρατηγός μπορεί να υποβιβασθεί στην τάξη του στρατιώτου, δεν μεταφέρεται όμως στην τάξη του πολίτου, δεν «αποσχηματίζεται».

Και τέλος, ο αφορισμός!

Παρέλειψαν να διατάξουν και την εκτέλεσή του!

[ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ]

Δήλωση Ιερομονάχου Συμεών Βιλόφσκι
Πηγή:
http://www.impantokratoros.gr/symeon_areios_pagos.el.aspx



ΔΗΛΩΣΗ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΒΙΛΟΦΣΚΙ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Δοξάζω και ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου τον Άγιο Τριαδικό Θεό, που με τη πολλή Του αγάπη με ελέησε, και, μαζί με τον πειρασμό, έδωσε αισία έκβαση στην περιπέτειά μου. Ήταν ο Μόνος που μπορούσε να διαλύσει ως ιστό αράχνης τις συκοφαντίες που είχαν εξυφανθεί εναντίον μου.
Και έτσι εφαρμόστηκε και σε μένα το ψαλμικό ρητό: «διήλθομεν δια πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν.» (Ψαλμός 65ος, στίχος 12).
Ευχαριστώ την αδέκαστη ελληνική δικαιοσύνη και τους έλληνες αρεοπαγίτες δικαστές, οι οποίοι με υψηλό αίσθημα ευθύνης, αφού ερεύνησαν όλες τις πτυχές της δικογραφίας, απεφάνθησαν οριστικά και αμετάκλητα για τη μη έκδοσή μου στη Σερβία, αναγνωρίζοντας ότι η δίωξη εναντίον μου ήταν προσχηματική.
Επίσης, μέσα από την καρδιά μου ευχαριστώ τον σερβικό και ελληνικό λαό, όλους τους επώνυμους και τους ανώνυμους αδελφούς ορθοδόξους χριστιανούς που με τις προσευχές τους μου συμπαραστάθηκαν και με ενίσχυσαν στη δοκιμασία μου («προσευχή δε ην εκτενώς γινομένη υπό της εκκλησίας προς τον Θεόν υπέρ αυτού», Πραξ. ιβ , 5).
Ακόμη ευχαριστώ όλους τους διωκόμενους μοναχούς και τις μοναχές του Κοσσυφοπεδίου, οι οποίοι όχι μόνο με τις προσευχές τους, αλλά και με τη θυσιαστική τους αγωνιστική στάση με ενέπνεαν κατά την υπέρ το τρίμηνο κράτησή μου στις φυλακές.
Τέλος, ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου τον πνευματικό μου πατέρα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο, ο οποίος με τις διάπυρες προσευχές του προς τον Θεό, το αξεπέραστο ήθος και ψυχικό μεγαλείο του, τη νηφαλιότητα του πνεύματός του ενώπιον του τρικυμιώδους πειρασμού που διέρχεται, την απέραντη υπομονή του και αγάπη προς τους διώκτες του, έγινε για μένα όλο αυτό το διάστημα φωτεινό παράδειγμα καρτερίας και αταλάντευτης πίστης στην Πρόνοια του Θεού.
Όσον αφορά τις εξελίξεις που σηματοδοτεί η απόφαση του Αρείου Πάγου για το πρόσωπό μου, επιφυλάσσομαι να επανέλθω σε δεύτερο χρόνο με γραπτή δήλωσή μου.
Όμως, ας μου επιτραπεί πολύ σύντομα να καταθέσω την αποψή μου για τα τεκταινόμενα στους κόλπους της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και πως αυτά επηρεάζονται από την Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ελλάδος.
Η ενοχοποίησή μου με διάφορες κατασκευασμένες κατηγορίες, κυρίως ποινικές για οικονομικές ατασθαλίες, ήταν το σκαλοπάτι για να πληγεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιος, ο οποίος με συνοπτικές και αντικανονικές διαδικασίες εξορίσθη μακράν της Επισκοπής του με την κατηγορία ότι δεν μπορεί να ελέγξει τον παρανομούντα πρωτοσύγκελλό του.
Αφού λοιπόν ο Άρειος Πάγος δεν υιοθέτησε το κατηγορητήριο εναντίον μου, αλλά αντιθέτως το απεδοκίμασε, επιτρέψτε μου να πω με όλο το σεβασμό ότι οφείλει η Ιεραρχία της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, σεβόμενη τον εαυτό της και περισώζοντας το τρωθέν συνοδικό κύρος της, με σκοπό την ειρήνευση του σερβικού ορθοδόξου λαού και την αποκατάσταση της εκκλησιαστικής νομιμότητας, να επανέλθει με νέα απόφασή της και να ανακαλέσει την απόφαση απομάκρυνσης του Σεβασμιωτάτου Αρτεμίου από τη Μητρόπολη Ράσκας και Πριζρένης απομονώνοντας έτσι διχαστικές παραφωνίες.
Γνωρίζοντας ότι η δήλωσή μου αυτή θα τύχει μεγάλης δημοσιότητας, θεωρώ καθήκον μου να απευθυνθώ στον δοκιμαζόμενο σερβικό λαό και να τον προτρέψω να συσπειρωθεί γύρω από την Ορθόδοξη Εκκλησία του, να φυλάξει ως κόρην οφθαλμού την ορθόδοξη χριστιανική του πίστη, να διατηρήσει απαραχάρακτη την πνευματική του παρακαταθήκη, όπως αυτή μας παραδόθηκε από τους αγίους Πατέρες φθάνοντας μέχρι τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, να αντισταθεί με κάθε τρόπο στην εισαγωγή κακοδοξιών και καινοφανών δογμάτων στην Ορθοδοξία και να αποτρέψει πάσει θυσία την έλευση του αντιχρίστου πάπα στη Σερβία. Μια έλευση που θα προκαλέσει μόνον κακό και δυστυχία στην πατρίδα μας («στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε», Β πρός Θεσ/νικείς, β , 15).
Ας μην ξεχνούμε την πρόσφατη ιστορία, ότι με την ευλογία του πάπα διαμελίστηκε η πατρίδα μας και θρήνησε χιλιάδες νεκρούς.
Ακόμη καλώ κάθε πατριώτη Σέρβο σε συστράτευση στον καθ όλα τίμιο αγώνα να μην δεχτεί ποτέ την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, διότι το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί την κοιτίδα του σερβισμού, αλλά και το λίκνο της Ορθοδοξίας της. Το Κοσσυφοπέδιο είναι και θα παραμείνει Σερβία.
Έτσι δρώντας θα παρεμποδίσουμε τα σχέδια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, οι οποίοι δια στόματος του αρμοδίου εντεταλμένου της ΕΕ για το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, Πήτερ Φέιθ, χαιρέτισαν την απομάκρυνση του Σεβασμιωτάτου Αρτεμίου και όλων των συνεργατών του, επειδή ακριβώς αυτή η απομάκρυνση διευκολύνει όλα τα παραπάνω άνομα σχέδιά τους. (http://www.eusrinkosovo.eu/?id =20&n=39)
Αγαπημένε μου σερβικέ λαέ και αδελφέ ελληνικέ λαέ, ταπεινά και πάλι σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την αγάπη σας.
Καλόν αγώνα σε όλους μας.
«Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε. πάντα υμών εν αγάπη γινέσθω» (Α Κορ., στ , 13-14)
«αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως» (Α Τιμ., στ , 12)