Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ο Μίκης και οι κακές συναναστροφές

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Κλασσικοπερίπτωση
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 01, 2010 10:21 am    Θέμα δημοσίευσης: Ο Μίκης και οι κακές συναναστροφές Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο Μίκης και οι κακές συναναστροφές
Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός


Πηγή:
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.com/




Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα χρησιμοποιούσα τον λόγο ενός μεγάλου αρχαίου κωμικού συγγραφέα (του Μενάνδρου) για τίτλο μιας ανάρτησης που αναφέρεται στην "μυστηριώδη" de facto αυτοαναίρεση ενός μεγάλου σύγχρονου Έλληνα δημιουργού, του Μίκη Θεοδωράκη.

Είναι θλιβερό λοιπόν να βλέπεις κάποιον που μέχρι πριν λίγο καιρό φάνταζε μεγάλος να συρρικνώνεται καθώς απομακρύνεται βαδίζοντας στο λασπωμένο μονοπάτι των κολάκων και των βρυκολάκων της εξουσίας.

Δυστυχώς ο Μίκης Θεοδωράκης, για μια ακόμη φορά στη ζωή του επέλεξε να βιώσει σαν ευχαριστημένος ισοβίτης αυτά που μας τραγουδούσε με πόνο και ελπίδα στο "Χάθηκα".

Λυπάμαι και φοβάμαι.

Λυπάμαι για την κατάντια ενός μεγάλου που με τις πράξεις του αναιρεί τα όσα έλεγε με γνήσια εφηβική ορμή πριν λίγο καιρό.

Φοβάμαι όταν σκέφτομαι ότι αύριο μπορεί να προδώσω τα πιστεύω μου και απο δυνητικά αγωνιστής και επαναστάτης βρεθώ και γω να περπατώ στο λασπωμένο μονοπάτι με τ΄ αγκάθια και τα τριβόλια που φύτευαν στο φευγιό τους αποστάτες, δειλοί ή προσκυνητές της εφήμερης δόξας και των κοσμοπολίτικων θυμιαμάτων.

"Χάθηκα μέσα στους δρόμους που μ΄ έδεσαν για πάντα μαζί με τα σοκάκια μαζί με τα λιμάνια".

Αυτό τραγουδούσε τότε ο μέγιστος Μίκης και δεν ήξερε ότι σήμερα κάποιοι απλοί κι άσημοι, μικροί στο ταλέντο και ακόμα πιο μικροί στην ικανότητα, θα του θύμιζαν ότι χάθηκε όχι στα σοκάκια αλλά στα σκοτάδια που στιγμιαία σαν νά΄ ταν σε αναλαμπή φώτισε ο ίδιος με δημόσιες δηλώσεις του λίγες βδομάδες πριν.

Χθες αγκαλιά με τον Παπανδρέου και τον Ερντογάν, σε μια εποχή μάλιστα που ο δεύτερος σαν "ξαναμμένος πελάτης" και ο πρώτος σαν χυδαίος προαγωγός , "διαβουλεύονταν" την τιμή της εθνικής μας εκπόρνευσης.

Σήμερα αγκαλιά με τον Τσίπρα ο οποίος θέσει και φύσει εκφράζει τον χώρο εκείνο που γέννησε και γεννά εθνομηδενιστές και γιαλαντζί επαναστάτες και αντιπροσωπεύει το εργαστήριο που κατασκευάζει τις απαραίτητες πατερίτσες κάθε φορά που κουτσαίνει το "αριστερό" πόδι του ΠΑΣΟΚ.

Διαβάσαμε στην ανακοίνωση του "Συνασπισμού":


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Αυτοί τα κέρδη, εμείς τα χρέη !
Δεν πάει άλλο!!

Φίλες και φίλοι της καλλιτεχνικής δημιουργίας, της παιδείας και του πολιτισμού,
σας καλούμε σε μια συνάντηση - συζήτηση, την Τρίτη 1η Ιουνίου 2010,
στις 8 μ.μ., στην ταράτσα του Ξενοδοχείου Στάνλεϋ, Πλ. Καραϊσκάκη (μετρό Μεταξουργείου).


Οι επιπτώσεις της πολιτικής που επιβάλλουν στη χώρα μας η Κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι δραματικές και δεν αφορούν μόνο την οικονομία. Αφορούν την τέχνη, την παιδεία, τις ηθικές αξίες, την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία.
Η αμηχανία και ο αιφνιδιασμός από τη θρασύτατη επίθεση που δεχόμαστε, πρέπει να παραχωρήσουν τη θέση τους στη συλλογική αντίσταση και την εναλλακτική δημιουργία.

Την εκδήλωση θα ανοίξουν με σύντομες παρεμβάσεις οι:
· ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΕΝΙΟΣ – Καθηγητής ΕΜΠ
· ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ – Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
· ΡΙΚΑΚΗ ΛΟΥΚΙΑ – Σκηνοθέτης
· ΧΑΡΑΜΗΣ ΠΑΥΛΟΣ – Πρόεδρος ΚΕΜΕΤΕ – ΟΛΜΕ
· ΧΑΤΖΗΣΟΦΙΑ ΑΝΝΑ – Σεναριογράφος, Ηθοποιός.
Συντονιστής: ΣΠΟΥΡΔΑΛΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ – Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθήνας.
Θα ακολουθήσει… ζωηρή συζήτηση, μέχρι αργά...

Θα παραβρεθεί και θα μιλήσει ο Μίκης Θεοδωράκης

- Στην εκδήλωση θα συμμετάσχει ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Φιλικά,
Τα Τμήματα Παιδείας & Πολιτισμού του Συνασπισμού



Θυμήθηκα αυτά που έγραφε τον περασμένο Δεκέμβρη στο κείμενο και στις δύο επιστολές που έστειλε στον Στέφανο Ληναίο και την χαρά που ένοιωθα όταν τα διάβαζα ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ στο "Ρεσάλτο" του Θύμιου Παπανικολάου.

Μετά θυμήθηκα την βιασύνη μου να τα αναδημοσιεύσω στην "Κλασσικοπερίπτωση" σαν να είχα στα χέρια μου μαλάματα χαμένα από καιρό.

Σήμερα ο ίδιος που με έκανε τότε να νοιώσω "κλασσική περίπτωση Έλληνα", μου θυμίζει ότι ένα μπουκάλι κρασί, όσο καλό και νάναι αν δεν το φελώσεις καλά και δεν το προσέξεις, γρήγορα θα γίνει ξύδι και τότε κάποιος Ρωμαίος στρατιώτης θα βρεθεί να ξαναβουτήξει μέσα σε αυτό το καρφωμένο στη λόγχη του σφουγγάρι.

Λυπάμαι Μίκη που ξεμάκρυνες από τον πόνο και τον καϋμό μας , λυπάμαι που σε βλέπω να φεύγεις αυτοαναιρούμενος και χαμένος στα ...σκοτάδια.



ΧΑΘΗΚΑ:
http://www.youtube.com/watch?v=cdoXNTSzmoY&NR=1
Επιστροφή στην κορυφή
Βήχος Χαράλαμπος



Ένταξη: 30 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 144
Τόπος: Ν .Σμύρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 01, 2010 10:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Re: Ο Μίκης και οι κακές συναναστροφές Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Κλασσικοπερίπτωση έγραψε:
[size=24][b] [color=blue]Λυπάμαι Μίκη που ξεμάκρυνες από τον πόνο και τον καϋμό μας , λυπάμαι που σε βλέπω να φεύγεις αυτοαναιρούμενος και χαμένος στα ...σκοτάδια


οχι Laughing

αυριο μεθαυριο θα αναιρεσει παλι

κατι αλλο θα πει και αμεσως ολοι μας
μεγαλε Ελληνα,παιδι του λαου,μεγαλε πατριωτη κλπ
Οπου φυσαει ο ανεμος

παντα ετσι ηταν

Το δενδρο φαινεται....απ' τον καρπό
_________________
http://apolitikokafeneio.com/
http://mousikokafeneio.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 01, 2010 12:44 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;

"Οι επιπτώσεις της πολιτικής που επιβάλλουν στη χώρα μας η Κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι δραματικές και δεν αφορούν μόνο την οικονομία. Αφορούν την τέχνη, την παιδεία, τις ηθικές αξίες, την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία", μας πληροφορεί το "κάλεσμα" του Τμήματος Παιδείας και Πολιτισμού του Συνασπισμού.


Μήπως θα μπορούσε κάποιος εκ των κυρίων ομιλητών ή οποιοσδήποτε άλλος φίλος των "καλλιτεχνικών δημιουργιών" (sic), να μας πεί για ποιά τέχνη, ποιά παιδεία, ποιες ηθικές αξίες και ποιά πνευματική δημιουργία, ενδιαφέρεται. Ποιά είναι αυτή η εκτός ΔΝΤ και ευρωπαϊκής ένωσης, δημιουργία και "δημιουργικότητα"; Ποιό το ζητούμενο, τέλος πάντων, όλων αυτών; Διότι όλα αυτά κατατείνουν να αναδείξουν κατιτίς.

Είναι μόνο ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας εν ονόματι της φιλολαϊκότητας, της συναδελφικότητας και της αλληλεγγύης; Εν ολίγοις, σκοπεύουμε να αγωνιστούμε κατά των εξουσιαστών και κυριάρχων μας, χάριν της "ανθρωπιάς του ανθρώπου";

Αν όμως αυτό είναι σωστό και δίκαιος ο αγώνας που θα κληθούμε να δώσουμε, τίνος την "ανθρωπιά" θα κληθούμε να μιμηθούμε για να θυσιάσουμε, αν χρειαστεί, και τη ζωή μας ακόμη;

Μήπως είναι ο Γκάντι και πλήθος άλλων όπως αυτός; Μα, αν είναι έτσι, αν όλα αυτά πάνω-κάτω μας πάνε στο "ελθέτω η βασιλεία σου", τα ίδια μας υπόσχεται και ο κύριος Jacque Fresco με το "Πρόγραμμα Αφροδίτη" (Zeitgeist Addendum). Όπου βλέπει κανείς, αυτούς που αποσάθρωσαν την ανθρωπότητα, γκρέμισαν θεσμούς και αξίες, να έρχονται τώρα - βάζοντας τον κ. Φρέσκο - με το θεραπευτικό αντίδοτο της αχρήματης κοινωνίας και άλλα ευτράπελα.

Όπως και να το κάνουμε είμαστε θνητοί και υποχρεωμένοι να ζούμε σε ένα κόσμο σακάτη. Να αγωνιστούμε για κάτι καλύτερο; Ασφαλώς ναι, αλλά για τον ιδεατό κόσμο, τον οποίο ζωντανό με οστά και σάρκα, κρύβουμε μέσα μας.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 01, 2010 10:37 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Περί Τέχνης



Φίλε Κυπριανέ η τέχνη είναι λειτουργία της κοινωνίας, συνεπώς καθορίζεται καταλυτικά από το χαρακτήρα της.
ΟΤΑΝ μια κοινωνία σαπίζει ξεχαρβαλώνει και όλες τις μορφές της κουλτούρας και του πνεύματος.

Ο αγώνας, λοιπόν, για την ανάσταση της Τέχνης είναι στενά δεμένος με τη Θάνατο του κοινωνικού συστήματος που έχει οδηγήσει την κοινωνία στη σήψη και παρακμή.
ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ, αυτός ο αγώνας, με την ΑΝΑΣΤΑΣΗ μιας άλλης ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ που θα Αναστήσει τις αξίες, τις ιδέες, τον Πολιτισμό, την Κουλτούρα…

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ αναγγενά τις ιδέες και τις αξίες.

Ο τρόπος λειτουργίας του καπιταλισμού είναι που έχει φέρει την κοινωνία σε πλήρη χρεοκοπία.
Ο σημερινός Πλανητικός ιμπεριαλισμός (νέα τάξη) τραβάει την καπιταλιστική λογική στα εφιαλτικά άκρα σε όλους τους τομείς και στην Τέχνη.

Να, γιατί ο αγώνας εναντίον του ιμπεριαλιστικού συστήματος, είναι αγώνας υπέρ του Ανθρώπου, του πνεύματος, της Τέχνης, των αξιών…

Σε πολλά κείμενά μας έχουμε αναπτύξει αυτά τα θέματα:

Ενδεικτικοί σύνδεσμοι:



http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3388


http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3206

http://www.resaltomag.gr/220.mag

Και ένα απόσπασμα από εδώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=21209#21209


Τέχνη και κριτική


Είναι ουτοπία να ζητάμε σήμερα από μια διανόηση αποκομμένη από τους σπασμούς και τους σπαραγμούς της κοινωνικής ζωής, πλήρως ενσωματωμένη στο σύστημα και επιδοτούμενη (στην πλειονότητά της) από τις οικονομικές ελίτ εξουσίας, το κράτος και τους μηχανισμούς τους, να παράγει Τέχνη και Κριτική.

Αυτή η διανόηση έχει μεταλλαχτεί σε ιδεολογικό ροπαλοφόρο, συνακόλουθα και «καλλιτεχνικό ροπαλοφόρο των μηχανισμών προπαγάνδας της οικονομικής εξουσίας. Έχει μεταλλαχτεί σε καταστροφέας της Τέχνης, της Κριτικής και της σκέψης γενικότερα. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις που αγωνίζονται «κόντρα στο ρεύμα» και αυτές αφανίζονται από τους μηχανισμούς της προπαγάνδας και της κατήχησης (ΜΜΕ).

Όπως έχουν αφανιστεί τόσοι και τόσοι καλλιτέχνες αγωνιστές που παρήγαγαν έργο βελονιασμένοι από τους κοινωνικούς σεισμούς της εποχής τους και συμμετέχοντας ενεργά σε αυτούς.

Σήμερα ζούμε τη γενική νεοταξική έφοδο εναντίον και των ιστορικών οροσήμων της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Σήμερα επιχειρείται η απαξίωση, η πολτοποίηση και η «καρατόμηση» των γιγάντων του πνεύματος και της Τέχνης. Πρέπει να δυσφημιστεί και να αφανιστεί η Τέχνη που έχει ποτιστεί με τους χυμούς της ιστορίας και της κοινωνίας, ακριβώς γιατί αυτή η Τέχνη εμπνέει, πυροδοτεί, διατηρεί το συλλογικό είναι και προτρέπει σε νέους αγώνες.

Βεβαίως δεν καταλήξαμε στο σημερινό εφιάλτη ξαφνικά. Το ξέφτισμα της Τέχνης και η καταστροφή των ορίων της έχει αρχίσει από πολύ παλιά και είχε αναλυθεί από πολλούς θεωρητικούς και πραγματικά σοβαρούς κριτικούς.
Γράφει, π.χ. ο Βάσος Βαρίκας:

« Έτσι ήρθε με τη σειρά της η κριτική να ενισχύσει τη γενική σύγχυση. Προσφέρει κι αυτή τη βοήθειά της στη διάλυση των ορίων της τέχνης, στη σμίκρυνση και τον ξεπεσμό της έννοιας του ποιητή. Η έννοια αυτή στις μέρες μας γυμνώθηκε από κάθε περιεχόμενο. Σύρθηκε στους δρόμους, μεταβλήθηκε σε κοσμικό τίτλο, έγινε πρόσχημα της μηδαμινότητας, κάλυμμα και δικαιολογία σε πολλούς αποτυχημένους της ζωής.
Η κριτική με την ανοχή της ενίσχυσε την κατάσταση. Αντί να ζητήσει να κρατήσει ψηλά το ιδεώδες της τέχνης, επηρεασμένη από τη μετριότητα, εξαιτίας του καθημερινού συγχρωτισμού μαζί της, τείνει να εξαφανίσει από τη μνήμη της τα πρότυπα της μεγάλης τέχνης, στένεψε και περιόρισε το οπτικό της πεδίο. Λησμόνησε τις προϋποθέσεις της δημιουργίας της, το ρόλο που έχει να παίξει και τη σημασία που έχει για μια οργανωμένη κοινωνία η τέχνη. Περιορίζοντας την έρευνα σε καθαρά τυπικά και εξωτερικά γνωρίσματα αφήνει να της διαφύγει το βασικό και ουσιώδες, η προσφορά του καλλιτέχνη στην οργάνωση της γύρω του ζωής, δηλαδή το μόνο και βασικό κριτήριο κάθε αληθινής δημιουργίας»
(«Η μεταπολεμική μας λογοτεχνία»).

Αυτό που ήταν αμυχή τότε έγινε γάγγραινα μετά. Οι μηχανισμοί της καπιταλιστικής εξουσίας και οι «νονοί» της Τέχνης μετέτρεψαν την Τέχνη σε απλό παιχνίδι λέξεων, τοποθετώντας την έξω από τα βασικά προβλήματα της εποχής μας. Έτσι το χάσμα ανάμεσα στο κοινό και τον καλλιτέχνη διευρύνθηκε δραματικά. Χάθηκε πλέον κάθε κοινωνικός έλεγχος και αυτοσεβασμός. Κάθε ένας φανταζόταν τον εαυτό του καλλιτέχνη, τα σύνορα μεταξύ του σοβαρού και του γελοίου, μεταξύ δικαιούχων και παρείσακτων καταργήθηκαν.

Η Τέχνη πλέον
αναπτύσσεται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, σαν ιδιωτική υπόθεση ενός στενού κύκλου μυημένων, χωρίς η ύπαρξή της να εξασκεί την παραμικρή επίδραση στη διαμόρφωση της καθόλου ζωής. Από βασική κοινωνική λειτουργία μεταβλήθηκε σε παιχνίδι ή αντικείμενο μελέτης περιορισμένου αριθμού ανθρώπων, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν συρφετός αυνανιζόμενων της πλατείας Κολωνακίου…

Φυσικά υπήρχαν και αυτοί που αντιστεκόντουσαν και «ακτινοβολούσαν» όταν η κοινωνική ζωή κόχλαζε και οι λαϊκοί αγώνες ήταν στο προσκήνιο. Αυτούς, με την πάροδο του χρόνου και όταν το επέτρεψαν οι συνθήκες (η πτώση των ιδεών και των αξιών) τους αφάνισαν, τα καλλιτεχνικά «φέουδα» και οι «νονοί» τους…

Μετά την πτώση της Χούντας, έγινε καθεστώς όλος αυτός ο διασπαρμένος συρφετός που παρασιτούσε στο περιθώριο της πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής. Οι κομπάρσοι μεταβλήθηκαν σε πρωταγωνιστές. Όλος αυτός ο «ωραίος» κόσμος της καλλιτεχνικής και πνευματικής παρασιτίας «οργανώθηκε» σε μικρά «φέουδα», με βάση ΟΧΙ κανένα καλλιτεχνικό κριτήριο (τέτοιο κριτήριο στο περιθώριο της κοινωνίας δεν υπάρχει), αλλά με βάση τις φιλίες, τις «παρέες», τις «ιδιαιτερότητες» ή κάποιο σύμπτωμα «νεωτερισμού».

Αυτά, λοιπόν, τα «φέουδα» των υπερφυσικών μπεμπέδων, με την επιμονή ενός πάθους που οι ψυχίατροι θα το ονόμαζαν μονομανία, φαντάζονταν τον εαυτό τους πνευματικό ηγέτη, έπαιρναν όλες τις πόζες που απαιτεί ένα τέτοιο αξίωμα και δίνανε δονκιχωτικές μάχες, αυτό- υβριζόμενοι και αυτό-επαινούμενοι…

Κάθε κριτικός λειτουργούσε «δολοφονικά» και σύμφωνα με τον κύκλο του, τις «φιλίες» του ή τις «ιδιαιτερότητές» του. Αν άλλαζε ο «κύκλος», οι «φιλίες» του και ο «νταβάς» του (ΜΜΕ) άλλαζε και κριτικές απόψεις. Υμνούσε εκεί που έφτυνε και το αντίστροφο. Τέτοιος ξεπεσμός!!!

Αν εξετάσει κανείς αυτούς τους «σοβαρούς» κριτικούς θα διαπιστώσει την τραγικότητα της κατάστασης: Ασπόνδυλα όντα που αλλάζανε απόψεις ανάλογα με τις «φιλίες» της στιγμής και τα γούστα των «νταβάδων», υπερφυσικοί μπεμπέδες, που σε πείσμα της ηλικίας τους, παίζανε τις κούκλες και είχαν την απαίτηση να προβάλλονται ως «σοβαροί», υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας…

Προϊόν αυτής της παρακμής και χυδαιότητας είναι ο σημερινός εφιάλτης της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης της Τέχνης, κάθε κοινωνικού και ιστορικού κριτηρίου, της Σκέψης…

Σήμερα, όλος αυτός ο κόσμος αποτελεί του έμμισθους γενίτσαρους των «νταβάδων». Εκτελούν «δολοφονικά» τις εντολές τους και ό,τι ξεφεύγει από τα όρια που ορίζουν τα μεγάλα αφεντικά…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κυπριανός ΧΡ.
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 02, 2010 8:18 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Περί Τέχνης ή καταστροφής των ορίων

"Βεβαίως δεν καταλήξαμε στο σημερινό εφιάλτη ξαφνικά. Το ξέφτισμα της Τέχνης και η καταστροφή των ορίων της έχει αρχίσει από πολύ παλιά και είχε αναλυθεί από πολλούς θεωρητικούς και πραγματικά σοβαρούς κριτικούς.
Γράφει, π.χ. ο Βάσος Βαρίκας:« Έτσι ήρθε με τη σειρά της η κριτική να ενισχύσει τη γενική σύγχυση. Προσφέρει κι αυτή τη βοήθειά της στη διάλυση των ορίων της τέχνης, στη σμίκρυνση και τον ξεπεσμό της έννοιας του ποιητή...»"


Αγαπητέ Ροβεσπιέρο,


Δεν θα διαφωνήσω σε τίποτα με αυτή την αδρή - όσο μπορούσε να γίνει - και λίαν εύστοχη ανάλυση (: καταστροφή και διάλυση των ορίων) για το σημερινό κατάντημα της Τέχνης και πολλών ακόμη. Από τη μεριά μου θα είχα να προσθέσω τούτο μόνο, αφού ο καθένας έχει και τη φιλοσοφία του :

"Ο γλυκύ μου έαρ/γλυκύτατόν μου τέκνον/πού έδυ σου το κάλλος".

Ο νεοταξικός ιμπεριαλισμός "έδυσεν το κάλλος" δια της ελευθερίας, ο δε "εφαρμοσμένος" μαρξιστικός χάριν του προλεταριάτου. Αναμφίβολα, εδώ συνέτεινε τα μέγιστα η κακοποίηση του κάλλους από την καθεστηκυία τάξη.

Ο νεοταξικός ιμπεριαλισμός δεν είναι καθόλου νέος. Αυτός ήταν πάντα : Σου παίρνει, ό,τι σου δίνει. Δεν ξέρω αν υπάρχει, και πού, ο εισέτι μη εφαρμοζμένος μαρξιστικός.

Πιθανό να βρίσκεται στις κατακόμβες, όπου και η ομώνυμη Ρωσική Εκκλησία. Πάντως, θεωρώ καταχρηστικό τον όρο "μαρξιστικός". Η Εκκλησία, εν προκειμένω το Κάλλος, δεν προσλαμβάνει τους πολιτικούς όρους. Ούτε προσλαμβάνεται από αυτούς, για να αγιάσει τα δόλια παιγχνίδια της διπλωματίας και των ποικίλων στρατηγημάτων της. Πλάθει χαρακτήρες για να ασκούν χρηστή πολιτεία. Όχι άχρηστη, ψεύτικη, από αδίστακτους πλεονέκτες.

Όπως είπαμε, ο καθένας έχει τη φιλοσοφία του.
Επιστροφή στην κορυφή
Κλασσικοπερίπτωση
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 02, 2010 9:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ -ΤΣΙΠΡΑΣ:
XΘΕΣ - ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΙΩΝΕΣ




Η συνέχεια εδώ:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/06/x.html
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 02, 2010 10:07 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι θλιβερές ουτοπίες του Μίκη



Διαβάσαμε τις θέσεις του Μίκη στην εκδήλωση του Συνασπισμού, δίχως καμία έκπληξη. Τις παραθέτουμε στη συνέχεια.

Οι «θέσεις» του Μίκη είναι μια συρραφή απόψεων που έχουν διατυπωθεί κατά κόρον από τους καθεστωτικούς μηχανισμούς και καθεστωτικές «προσωπικότητες».


Αποτελούν ένα συνονθύλευμα «κατηγορικών προσταγών» επιχρυσωμένο με το πάγιο αριστερό σύνθημα: «Έξω από το ΝΑΤΟ».

Αν και έχουμε αναλύσει διεξοδικά όλα αυτά που τίθενται, θα προβούμε σε πολύ τηλεγραφικές παρατηρήσεις των θανάσιμων «αριστερών» ουτοπιών του Μίκη.

Πρώτη ουτοπία: Η διάσωση της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνει με το λαό στην άκρη, δίχως τη δική του κινητοποίηση και οργάνωση.

Ο Λαός στα εκλογικά κανάλια του καθεστώτος είναι στην άκρη, πλήρως χειραγωγημένος: Αυτό τουλάχιστο όφειλε ο Μίκης να το γνωρίζει…

Δεύτερη ουτοπία: Η διάσωση της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα κοινοβουλευτικά πλαίσια: Αυτά αποτελούν πλέον το διακοσμητικό ντεκόρ των διεθνών ιμπεριαλιστικών σχέσεων: Είναι υποταγμένα ολοκληρωτικά στους πλανητικούς μηχανισμούς εξουσίας, στη «δημοκρατία»των βολιδοσκοπήσεων και στη δικτατορία των «νταβάδων».

Το να ζητά κανείς να διασωθεί η Ελλάδα από τη δικτατορία του χρήματος και των θεσμών του (αυτά δηλαδή που διαλύουν κάθε εθνική και ιστορική υπόσταση των κοινωνιών), σημαίνει ότι δεν έχει καταλάβει απολύτως τίποτα από αυτά που βιώνει η ανθρωπότητα σήμερα και απλώς αραδιάζει φράσεις για κατανάλωση…

Ουτοπία τρίτη: Εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και της περιουσίας της Εκκλησίας είναι αυτό που η δικτατορία του χρήματος θέλει και προωθεί.

Τέτοιες «εκποιήσεις» είναι ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή περνάει η δημόσια περιουσία και η περιουσία του κλήρου στο πολυεθνικό κεφάλαιο: Ξεπουλιέται η Ελλάδα στο όνομα της διάσωσής της!!!

Εδώ ο Μίκης ξεπερνάει και τους ακραιφνείς νεοφιλελεύθερους!!!

Ζητάει τη μετατροπή της Ελλάδας σε τιμάρια του μεγάλου κεφαλαίου ή των ισχυρών ξένων δυνάμεων: Ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα από Ευρωπαίους, Αμερικανούς, Ρώσους, Κινέζους κ.λπ

ΟΥΤΟΠΙΑ που αν γίνει πραγματικότητα δεν θα υπάρχει ίχνος Ελλάδας!!!

Τέταρτη ουτοπία: Ζητά κυβέρνηση «αρίστων» η οποία θα προχωρήσει σε εκλογές για Συνταχτική Εθνοσυνέλευση.

Σημείωση: Εδώ «κλέβει» τον Ανδρέα Παπανδρέου που είχε ρίξει το σύνθημα για Συνταχτική Εθνοσυνέλευση αμέσως μετά την πτώση της χούντας (ορθό τότε) και ο Μίκης το κτύπησε αντιπροτείνοντας: «Καραμανλής ή τανκς»!!!

Σήμερα σε καθεστώς ολοκληρωτικού ελέγχου κάθε εκλογικής διαδικασίας και ανοικτής δικτατορίας των νεοταξικών μηχανισμών, σήμερα που τα πάντα είναι εξαρτημένα και υποταγμένα στους «νονούς» του πλανήτη, ο Μίκης ζητά κυβέρνηση προσωπικοτήτων (ο Καρατζαφέρης το προώθησε πρώτος) και Συνταχτική ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ και ΔΙΑΤΑΓΩΝ της θηριώδους εξουσίας των «νταβάδων»!!!

Ζητά, δηλαδή αυτό που θέλουν οι «νταβάδες» για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και να αναπαλαιώσουν το σάπιο πολιτικό τους καθεστώς…

Τελευταία ουτοπία: Το να μιλά ο Μίκης για σωτηρία του ελληνικού έθνους, της ιστορίας μας κ.λπ, αγκαλιά με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ: Τη μήτρα του εθνομηδενισμού και των ποικίλων διαστροφών που υλοποιούν οι «εκτελεστές» της κυβέρνησης.

Μήπως αγνοεί ο Μίκης ότι Δραγώνες, Ρεμπούσιδες, Λιάκοι, Φραγκουδάκιδες και ΣΙΑ, αποτελούν το ιδεολογικό υπόβαθρο του ΣΥΝ;

Δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο: Του δίνουμε το ακαταλόγιστο…

Αν όμως πραγματοποιηθούν αυτές οι ουτοπίες του Μίκη, ΤΟΤΕ η Ελλάδα ΟΧΙ μόνο δεν θα διασωθεί, αλλά θα πάψει και να υπάρχει στη νεοταξική βαρβαρότητα του αύριο

Τι είπε:
Έξοδο από μηχανισμό στήριξης και ΝΑΤΟ προτείνει ο Μίκης Θεοδωράκης
http://citypress-gr.blogspot.com/2010/06/blog-post_7260.html


Την αποχώρηση της Ελλάδας από το μηχανισμό στήριξης Ευρωπαϊκής Ένωσης - ΔΝΤ και από το ΝΑΤΟ προτείνει ο Μίκης Θεοδωράκης με παρέμβασή του σε εκδήλωση του τμήματος Παιδείας και Πολιτισμού του Συνασπισμού.

"Εάν το σκάφος Ελλάς δεν αλλάξει άμεσα και ριζικά πορεία τότε θα οδηγηθούμε στο τέλος μας ως έθνος, λαός, ιστορία και πολιτισμός " τόνισε, προσθέτοντας ότι αυτή είναι η επιθυμία "των άσπονδων φίλων μας που μας περιφρονούν, μας χλευάζουν και μας ντροπιάζουν καθημερινά".

Ο Μίκης Θεοδωράκης πρότεινε τελειωτική απαλλαγή της χώρας από το δημόσιο χρέος "με...
εκποίηση μέρους της κρατικής περιουσίας, με εξαίρεση των, στρατηγικής σημασίας, ΔΕΚΟ, με εκποίηση μέρους της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, υποχρέωση με ειδικούς φόρους στους έχοντες και κατέχοντες να συνεισφέρουν στην κοινή εθνική προσπάθεια, με τη δημιουργία δημόσιου εθνικού τραπεζικού πυλώνα και τη διεκδίκηση διαγραφής μέρους του χρέους σε συνεργασία με τις ελλειμματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου".

Πρότεινε επίσης μετά την αποχώρηση από το μηχανισμό στήριξης και από το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα "να στραφεί για στήριξη σε άλλες φιλικές χώρες, όπως τη Ρωσία, την Κίνα και τις αραβικές χώρες και ειδικά για την εθνική άμυνα να προμηθευτεί υπερσύγχρονο στρατιωτικό αμυντικό υλικό από τη Ρωσία και την Κίνα" και επισήμανε ότι με κεντρικό σύνθημα " για τη σωτηρία της πατρίδας" όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να μπουν επικεφαλής σ' αυτή την αναγεννητική και σωτήρια κινητοποίηση προτείνοντας να γίνει δημοψήφισμα.

Σε περίπτωση δε θετικής ψήφου από τον ελληνικό λαό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας να διαλύσει τη Βουλή και να αναθέσει την εξουσία σε ομάδα ακέραιων και ικανών πολιτών και παράλληλα να προκηρύξει εκλογές για την ανάδειξη συντακτικής εθνοσυνέλευσης.

Ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε συχνές αναφορές στην ΕΑΜική Αριστερά δηλώνοντας πεπεισμένος ότι με τις προτάσεις που καταθέτει "η Ελλάδα θα γίνει χώρα ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική".

Εξέφρασε επίσης τον αποτροπιασμό και την οδύνη του για το νέο, όπως το χαρακτήρισε, έγκλημα των Ισραηλινών σε βάρος μιας ειρηνευτικής δύναμης για ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα και κατήγγειλε την ελληνική κυβέρνηση και τον υπουργό Άμυνας ότι "υποκριτικά αποδοκίμασαν την Ισραηλινή επίθεση και ματαίωσαν τα κοινά γυμνάσια με το Ισραήλ" προσθέτοντας ότι " η κυβέρνηση σε σύντομο χρονικό διάστημα χέρι - χέρι με το Ισραήλ θα καλύψει τελικά αυτή την εγκληματική πράξη που ντροπιάζει κάθε ελεύθερο λαό και χώρα".

Στην ίδια εκδήλωση μίλησε και ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος χαιρέτισε τόσο την παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη, όσο και το γεγονός ότι επέλεξε την συγκεκριμένη εκδήλωση του Συνασπισμού για να κάνει την πολιτική του παρέμβαση.

"Ανεξαρτήτως του αν συμφωνήσει κανείς ή όχι με αυτή την παρέμβαση ο Μίκης Θεοδωράκης και το έργο του ορίζει τις πολιτιστικές συντεταγμένες αυτής της χώρας" δήλωσε ο κ. Τσίπρας καλώντας τον μεγάλο συνθέτη να συμμετάσχει, ως το τιμώμενο πρόσωπο, σε πολιτιστικό συνέδριο που πρότεινε να οργανώσει ο Συνασπισμός μετά την ολοκλήρωση του πολιτικού του συνεδρίου που θα γίνει τις επόμενες ημέρες.

Ελευθεροτυπία

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 02, 2010 11:37 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
" Για κάποιον
Μεσ΄ στον κόσμο
Είναι αργά

"Ποιος τη ζωή μου
ποιος την κυνηγά

...

Αριστερά κεφάλια με δεξιά μυαλά
Δεξιά κεφάλια με αριστερά μυαλά
Σακατεμένα, μπόσικα πράγματα

Γεμίσαμε από μαϊμούδες
Χρυσές δουλειές ο "αρκουδιάρης"
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες