Παραστάσεις «πατριωτικού» θεάματος

[ΘΑΛΕΙΑ]

Παραστάσεις «πατριωτικού» θεάματος



Ο αγώνας ενάντια στον καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό και το νεοαταξικό φασισμό δεν μπορεί να γίνει με παραστάσεις θεάματος, με καιροσκοπικές «μαζώξεις» και «Εθνικές Επιτροπές», με σημαίες ευκαιρίας, με υπογραφές και εκλογικά, ηχηρά, αλλά «ξύλινα» συνθήματα, με «Μέτωπα» ποικίλων ιδεολογικών φέουδων δίχως καμία πολιτική απήχηση και οργανωτικό ρίζωμα μέσα σε κοινωνικούς χώρους.

Ο Αγώνας ενάντια στον επελαύνοντα νεοταξικό οδοστρωτήρα και τη νεοταξική δικτατορία ΑΠΑΙΤΕΙ βάθος και μάκρος, επίμονη και κοπιαστική εργασία (θεωρητική και πολιτική), καθώς και ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ οργανωτικές σκαλωσιές: Σύνδεση των κοινωνικών ρυακιών και οργανωτική συγκρότηση στη ΒΑΣΗ των κοινωνικών χώρων.

Η οργή και απελπισία πρέπει να οργανωθεί σε άμεσο-δημοκρατικές μορφές εξουσίας, σε «δομές» αυτό-οργάνωσης στα θεμέλια της κοινωνίας: Αυτή η εργασία είναι από τις πλέον δύσκολες, επίμονες και επίπονες.

Το εμπόριο της οργής και της απελπισίας οδηγεί στη χειραγώγηση της κοινωνικής δυναμικής και σε εκλογικούς αγύρτες.

Μέσα σε ένα τέτοιο τερέν κάθε αγώνας είναι καταδικασμένος και πολύ εύκολα χειραγωγήσιμος. Είναι το τερέν του θεάματος και της εκλογικής απάτης. Και σε αυτό το παιχνίδι οι αυθεντικοί αγωνιστές είναι χαμένοι από χέρι.

Το καθεστώς εδώ είναι πανίσχυρο και διαθέτει τρομακτικό οπλισμό. Είναι σε θέση να βρωμίσει και να συκοφαντήσει κάθε αγώνα, είναι σε θέση να βάλει στο χέρι τα «φέουδα» και τις ποικίλες καιροσκοπικές «Επιτροπές», είναι σε θέση να κατασκευάσει τέτοιες «Επιτροπές» και τέτοιες «μαζώξεις» για τα παιχνίδια της καθεστωτικής προβοκάτσιας.

ΟΤΑΝ μια κοινωνία κοχλάζει από οργή, το όπλο της προβοκάτσιας γίνεται κυρίαρχο.

Σήμερα υπάρχουν πολλά «σκιάχτρα» και άλλα κατασκευάζουν, ώστε να προβοκάρουν κάθε κίνηση «πατριωτικού θεάματος» και εκλογικής εμπορίας της λαϊκής οργής.

Τα «ακροδεξιά σκιάχτρα» είναι τα προνομιούχα. Κάθε, συνεπώς παράσταση «πατριωτικού θεάματος» και εκδήλωσης με «ακροδεξιές» και άλλες «σκοτεινές» μίξεις είναι από την αρχή καταδικασμένη.

Τέτοιες θεατρικές παραστάσεις στα πρότυπα των «αριστερίστικων» πρακτικών και λαβάρων θεάματος, τέτοιες μετέωρες πολιτικά (δίχως δηλαδή να έχουν καμιά ρίζα, σύνδεση και οργάνωση με αυθεντικές εστίες κοινωνικού αγώνα), τέτοιες παραστάσεις θεάματος τις θέλει ο νεοταξικός φασισμός.

ΚΑΙ θα τις προωθεί, ακριβώς για να τις χρησιμοποιεί, σαν άλλοθι και τεκμήριο κατασυκοφάντησης της λαϊκής οργής και ακόμα για να συσπειρώνει και οργανώνει παρά πέρα τα νεοφασιστικά, νεοταξικά του τάγματα εφόδου: Τους επιδοτούμενους «αντι-εθνικιστές» και «αντι-ρατσιστές».

Τέτοιου είδους θεάματα «σκόρπιων διαδηλώσεων» αποτελούν το πιο γόνιμο έδαφος για οποιαδήποτε προβοκάτσια, αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του καθεστώτος, αποτελούν το «φυτώριο» γέννησης των ποικίλων «αρουραίων»…

Με αυτά τα θεάματα του πολιτικού καιροσκοπισμού (κάθε θέαμα και εκλογική λογική είναι καιροσκοπισμός) «κατασκευάζονται», «στήνονται» και «διαφημίζονται» τα «σκιάχτρα» και ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΖΕΤΑΙ από το καθεστώς και τους μηχανισμούς του (ΜΜΕ, κόμματα και ΣΙΑ) η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Εμφανίζονται ως «φασισμός» τα «ακροδεξιά σκιάχτρα» και επικαλύπτεται η πραγματική ουσία του φασισμού που περιέχεται στο καθεστώς και τους μηχανισμούς του: Νόμιμους και παρακρατικούς.

Εμφανίζεται ως «φασισμός» κάθε διαμαρτυρία και εκδήλωση εναντίον του πραγματικού καθεστωτικού φασισμού.

Εμφανίζονται και προβάλλονται τα τάγματα εφόδου του νεοταξικού φασισμού (τα ποικίλα δίκτυα με τα «κόκκινα γιλέκα») σαν οι «εχθροί» του φασισμού: Ολοκληρωτική αναστροφή της πραγματικότητας και των εννοιών.

Σήμερα υπάρχει μια αυθάδης αναστροφή των ιδεολογικών προσήμων. Τα νέα σκιάχτρα συναρμολογούνται, κατά ιστορική ειρωνεία από τα κουρέλια των (πρώην) εξουσιαστικών σημαινόντων: «εθνικισμός», «πατριωτισμός», «παράδοση» -και στην απώτατη εξτρεμιστική εξαλλαγή τους «θρησκευτικός φανατισμός», «ισλαμική τρομοκρατία», κ.λπ…

Ο νέος φασισμός φοράει άλλες μάσκες και κρύβεται πίσω από τις παλιές μισητές ετικέτες. Ο νεοταξικός ολοκληρωτισμός είναι χίλιες φορές πιο άγριος και πιο ύπουλος από τους παλιούς φασισμούς των εθνικών ιμπεριαλισμών.

Αυτή η μεγάλη απάτη εύκολα ξεσκεπάζεται αν έχουμε πραγματική γνώση το τι είναι φασισμός και ιδιαίτερα ποιος είναι ο ιστορικός του ρόλος και οι πρακτικές του.
Αν και τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά θα συνοψίσουμε:

α). Ο φασισμός πάντα είναι η αυθάδης εξαχρείωση της εξουσίας του κεφαλαίου και του κράτους του. Ο φασισμός πάντα είναι το ΚΑΘΕΣΤΩΣ του κεφαλαίου στην πιο μοχθηρή του έκφραση.

β). Ο ιστορικός του ρόλος συνίσταται σε τούτο: Να τσακίσει την εργατική τάξη και γενικά τα λαϊκά στρώματα, να καταστρέψει τις οργανώσεις της, κάθε μορφή και ιστό λαϊκής αντίστασης και οργάνωσης, να πνίξει ολοκληρωτικά τις πολιτικές ελευθερίες.

γ). Η πρακτική του φασισμού έχει δύο αλληλένδετους βραχίονες: Την κρατική τρομοκρατία και καταστολή και την παρακρατική.

Τα θεσμικά όργανα τρομοκρατίας και καταστολής δεν είναι αρκετά στο φασισμό. Χρειάζεται και ένα πλήθος παρακρατικών οργάνων. Αυτός είναι ο λόγος που το μεγάλο, πολυεθνικό κεφάλαιο (σήμερα) δημιουργεί ιδιαίτερες παρακρατικές ομάδες και τάγματα εφόδου που τα εκπαιδεύουν, όπως εκπαιδεύονται ορισμένες ράτσες σκυλιών για κυνήγι…

Αυτές οι νέες «ράτσες» σκυλιών είναι τα ποικίλα και πολύχρωμα δίκτυα του «αντιφασισμού», του «αντιρατσισμού», του «εθνομηδενισμού» και δεν συμμαζεύεται.

Τα μεγάλα «λαρύγγια» του ολοκληρωτισμού είναι τα ΜΜΕ…

Αν τεθούν αυτά τα καταλυτικά κριτήρια τότε η κατάσταση απλουστεύεται και φωτίζονται τα πρόσωπα των νέων φασιστικών ορδών.

Ποιοι είναι αυτοί που τρομοκρατούν σήμερα την ελληνική κοινωνία: οι λαϊκές εκδηλώσεις, οι διαμαρτυρίες των πολιτών, τα «ακροδεξιά» λείψανα ή το κράτος, τα ΜΜΕ και οι δήθεν αναρχο-αυτόνομες ομάδες και τα ιδεολογικά μαντεία των επιδοτούμενων του καθεστώτος;


Απλά και συγκεκριμένα:

α). Οι σπόνσορες του αντιρατσισμού, του εθνομηδενισμού και των τρομοκρατικών παρακρατικών εστιών είναι το μεγάλο κεφάλαιο: ΜΜΕ, Τράπεζες, πολυεθνικά μονοπώλια, οι μαφίες του αθλητισμού και γενικά οι μαφίες του χρήματος.

Όλες αυτές οι «μαφίες» του χρήματος και τα πολυεθνικά κέντρα εξουσίας είναι που χρηματοδοτούν και επιδοτούν αγρίως τον «πόλεμο» εναντίον των δικών τους, παρωχημένων ιδεολογημάτων του φασισμού, για να επικαλύψουν και να αποκρύψουν το δικό τους σύγχρονο, μοχθηρό πλανητικό φασισμό.

β). Το εργαλείο αυτών των οικονομικών σπονσόρων είναι το κράτος, τα καθεστωτικά κόμματα και οι παρακρατικοί μηχανισμοί τους.

Είναι δυνατόν ΠΟΤΕ το κράτος, (το εργαλείο του κεφαλαίου) να μας παραδίδει μαθήματα αντιρατσισμού και τα λοιπά;;;

Μπορεί να μας αναφερθεί ένα, έστω ελάχιστο, ιστορικό παράδειγμα που το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί να στρέφονται εναντίον του ολοκληρωτισμού και του μονοπωλίου της βίας τους;

Είναι δυνατόν ο Χρυσοχοΐδης, π.χ., σήμερα, να πουλάει αντι-αυταρχικότητα, αντιφασισμό και αντιρατσισμό;

γ). Τα «τάγματα εφόδου» του νέου φασισμού (οι παρακρατικές ποικιλίες) λειτουργούν, δρουν και προστατεύονται από το κράτος, τα ΜΜΕ και το πολιτικό γενικά καθεστώς.

Κουκουλοφόροι, επιδοτούμενες «αντιρατσιστικές» οργανώσεις, επαγγελματίες εθνομηδενιστές και κάθε εστία «κόκκινων γιλέκων» (από «Ιούς», indymedia, μέχρι κάθε ποικιλία «αριστερών» εμπόρων) βρίσκονται μέσα στο καθεστώς, λειτουργούν σε συνεργασία και υπό την σκανδαλώδη προστασία του καθεστώτος.

Ένα παρακρατικό δίκτυο ιδεολογικής και πολιτικής τρομοκρατίας, ένα δίκτυο που επιτίθεται ανενόχλητο, καθημερινά και με ποικίλες δολοφονικές πρακτικές χωρίς να συλλαμβάνεται ΠΟΤΕ ΟΥΔΕΙΣ, ούτε έτσι για τα μάτια του κόσμου.

Αν τοποθετήσουμε τα πράγματα στη σωστή τους θέση και εξετάσουμε τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους που καθορίζουν τη φασιστική μεθοδολογία και πρακτικοί, ΤΟΤΕ διακρίνουμε και το ποιοι πράττουν και ενεργούν ως φασίστες.

Το φασιστικό παρακράτος σήμερα χρησιμοποιεί μάσκες άλλου χρώματος. Τις παλιές τις ανεμίζουν απλώς σαν «σκιάχτρα» για να εξαπατούν…

Γι’ αυτό και «παρελάσεις» ή παραστάσεις «πατριωτικού» θεάματος προβοκάρουν την οργή της κοινωνίας γιατί εύκολα στα «θεάματα» εισχωρούν και μάσκες «ακροδεξιών» παλιάτσων.

Με ηθοποιούς και κλόουν τους «ακροδεξιούς» παλιάτσους κάθε εκδήλωση είναι καταδικασμένη.

ΟΙ αγώνες δεν είναι παιχνίδια θεάματος. Απαιτούν ΒΑΘΟΣ, ΠΛΑΤΟΣ, και ΟΡΓΑΝΩΣΗ στο λαό: Γι’ αυτά κανένας εκλογικός παλιάτσος δεν μπορεί ούτε θέλει να αγωνιστεί. Προτιμάει τον εύκολο δρόμο της φανφάρας και των εντυπωσιακών τρικ…

[κολλητήρι]

Καρατζαφέρης: Χέρι-χέρι όλοι οι «εφιάλτες»


Μόνο οι αόμματοι και οι εντελώς κουφοί μπορεί ακόμα να μην έχουν πάρει χαμπάρι τη μεγάλη πολιτική απάτη: Καρατζαφέρης.
Η εκσυγχρονιστική μοχθηρία με τη μάσκα του υστερικού «πατριωτισμού»: Η μοχθηρία της πατριδοκαπηλίας…
Παραθέτουμε το νέο άθλο της «νταβατζίδηκης» Πυθίας, δίχως σχόλια: Τα λέει όλα μόνος του.

Διαβάζουμε από:
http://ventetta.blogspot.com/2010/02/blog-post_4391.html

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, μιλάει στην “Realnews” και λέει για την κ. Μπακογιάννη πως «η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να πετάει πολιτικούς όγκους όπως την κυρία Μπακογιάννη, τον κ. Σημίτη και τον Αλέκο Παπαδόπουλο. Η οποιαδήποτε απόπειρα να χρησιμοποιηθούν αυτοί οι άνθρωποι ως... μπάζα θα ήταν λάθος».