Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
...TO ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!!

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Στεφ. Ληναίος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 14, 2009 7:40 pm    Θέμα δημοσίευσης: ...TO ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!! Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
...TO ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!


Για να μην πεθάνει, πρέπει να κάνουμε κάτι, όλοι μαζί, υπεύθυνοι
και ανεύθυνοι, εξουσία, νεολαία και κοινωνία.


Και να το κάνουμε τώρα, πριν οι αυτόκλητοι "σωτήρες" του, άλλοτε με τη μορφή της δήθεν εξουσίας κι άλλοτε με διάφορα αναρχοαυτόνομα ψευδώνυμα, το "αυτοκτονήσουν" ή "αυτοκτονήσουν" εμάς.

Μελετήστε καλά αυτή την πρόσφατη προκήρυξη κάποιων νεόκοπων "μαχόμενων" σωτήρων και θα συνειδητοποιήσετε ότι τα γραφόμενά τους είναι άκρως επικίνδυνα. Και δεν είναι βέβαια επικίνδυνα μόνο και μόνο επειδή καταλήγουν σε γνωστές παλιομοδίτικες, ύποπτες καιδολοφονικές πρακτικές αλλά γιατί λένε και πολλές αλήθειες.

Ναι, είναι γεγονός ότι αυτό το Πολυτεχνείο που ζήσαμε εμείς, μέσα κι έξω από την ιστορική αυλή του, δεν έχει καμιά σχέση με αυτή την...εμποροπανήγυρι των τελευταίων χρόνων. Ενα πραγματικό "πτώμα"που μυρίζει από μακριά, καπηλεία και ραδιοτηλεοπτικό μάρκετινγκ. Και
που το "θάβουν" με τον πιό ανίερο τρόπο, κάθε χρόνο, όλοι αυτοί οι ύποπτοι, ιερόσυλοι, βάνδαλοι, με τα διάφορα δήθεν αναρχικά ψευδώνυμα… Κιόλοι αυτοί που το "ξεθάβουν" με τις δήθεν επεμβάσεις τους..

Ολοι εμείς λοιπόν που κατοικούμε στην περιοχή του Πολυτεχνείου και που δεν θεωρούμε τον εαυτό μας ήρωα… Ολοι έμείς που ζήσαμε τιςιστορικές μέρες και νύχτες της 17 Νοέμβρη του '73, θέλοντας και μη, άλλοι ζώντας και συμμετέχοντας στον αγώνα κατά της δικτατορίας
κι άλλοι για να περιφρουρήσουν την περιουσία τους. Ολοι εμείς καιμαζί μας όλοι όσοι, ακόμη και σήμερα, πιστεύουν στις ιδέες για τις οποίες γράφτηκε με αίμα η ιστορία του Πολυτεχνείου, έχουμε φωνάξειόλες αυτές τις μεγάλες αλήθειες, σε κάθε κατεύθυνση, εδώ και πολλά
χρόνια, πριν, αυτές τις αλήθειες, τις κάνουν σημαία τους μερικοί "αγνώστων" στοιχείων πυρομανείς της περιοχής Εξαρχείων.

Οι εκάστοτε αρμόδιοι Υπουργοί, Δήμαρχοι, Πρυτάνεις και όλεςοι φοιτητικές οργανώσεις, γνωρίζουν καλά τις πρακτικές προτάσεις μας,για να μην πεθάνει το Πολυτεχνείο μας. Προτάσεις που βγήκαν όχι μόνο από το πάθος για τις ιδέες του Πολυτεχνείου αλλά και την αγωνία
πολλών να σώσουν τη ζωή τους, τα σπίτια τους και τα μαγαζιά τους,
ζώντας, σε κάθε επέτειο, τις ολονύχτιες, εφιαλτικές ζούγκλες…Προτάσεις
που δεν... "βολεύουν" κάποιους ερασιτέχνες ή επαγγελματίες αρμόδιους,
συνειδητούς ή επιπόλαιους, συντηρητές της ετήσιας συμφοράς..

Τις ξαναγράφουμε και τις ξαναφωνάζουμε και σήμερα:

1.- Να φύγουν όλες οι Σχολές του Πολυτεχνείου και να πάνε στις άνετες αίθουσες της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου.

2.- Να μετατραπεί το Πολυτεχνείο σε ένα Μουσείο Αγώνων…

3.- Να γκρεμιστούν όλες οι μάντρες του και να γίνει ένας απέραντος, ανοιχτός χώρος όπως ο χώρος Ακαδημίας-Πανεπιστημίου-Εθνικής Βιβλιοθήκης και το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη…

4.- Να πεζοδρομηθεί, σύμφωνα με τα υπάρχοντα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, να φωτιστεί όλη η περιοχή, από το Μουσείο μέχρι και την πλατεία Εξαρχείων και να γεμίσει δέντρα, λουλούδια και παιδιά..

5.- Οπως υπάρχει σε όλο τον κόσμο, να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα μια ανοιχτή περιοχή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ, όπου, σύμφωνα με τους κανονισμούς του Πολιτικού και του Πανεπιστημιακού ασύλου, να εκθέτουν οι πάντες ελεύθερα και ατιμώρητα τις απόψεις τους, κάθε
μέρα, κάθε ώρα…Ιδανικός χώρος το Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Πρότυπό μας το Χάιντ Πάρκ του Λονδίνου...

6.- Και ώσπου να γίνουν όλα αυτά, η επέτειος να γιορτάζεται
ΕΞΩ από την πύλη του ΚΛΕΙΣΤΟΥ Πολυτεχνείου και όχι μέσα…Χωρίς
συγκεντρώσεις, χωρίς πορείες, χωρίς κομματικές μεγαλοστομίες και χωρις να μετατρέπεται όλη η περιοχή σε μεγαλομικρομαγαζάκια..

Οι περισσότεροι από τους αρμόδιους που γνωρίζουν, εδώ και
πολλά χρόνια τις προτάσεις μας, ξέρουν πολύ καλά την αποτελεσματικότητά τους. Στο Κοινωνικό Ασυλο θα εκτονώνεται το πάθος των
αδικημένων, θα γνωστοποιείται το δίκιο τους, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η αποφόρτισή τους σε κάποιες άγιες επετείους. Κι ας το καταλάβουμε όλοι, επί τέλους και οι νεολαίοι μας ιδιαίτερα..Οι βανδαλισμοί στο Πολυτεχνείο και οι πορείες στην αμερικάνικη πρεσβεία το
μόνο που πετυχαίνουν είναι να νομιμοποιούν τη νέα τάξη πραγμάτων.

Εμείς φωνάζουμε ελεύθερα,
χωρίς κανένα αποτέλεσμα και με μοναδικό
όπλο τη φωνή μας…Και η εξουσία πραγματοποιεί ελεύθερα, αυτό που θέλει, έχοντας όλα τα όπλα στα χέρια της. Η σκέτη φωνή, πια, ανήκει στο παρελθόν..
Χάνεται στον αέρα…Στο μέλλον ανήκει η μαζική ενημέρωση, η συσπείρωση
και η μέθοδος σε κάθε αγώνα..

Περιμένουμε, να δούμε πότε θ' ακουστούν οι φωνές μας. Ελπίζουμε
πριν είναι αργά. Πριν τα τρισεκατομμύρια των εξοπλισμών, η ατιμωρησία των εμπόρων των ναρκωτικών και η πλήρης υποδούλωσή μας
στις επιταγές των Βρυξελών, μετατρέψουν κι εμάς σε...βάνδαλους..

(Από το βιβλίο του Στέφανου Ληναίου:ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΕΣ-Εκδόσεις Λιβάνη,1996)



Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ: Το κείμενο αυτό του Στεφ. Ληναίου (γράφτηκε το 1996) μοιάζει σαν να γράφτηκε σήμερα...
Επιστροφή στην κορυφή
Θύμιος



Ένταξη: 19 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 283

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 15, 2009 2:52 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αγώνας ψυχής

Κάθε φορά, τέτοιες μέρες, μια ερώτηση βαραίνει το χέρι: Το να γράφεις κάθε χρόνο για το Πολυτεχνείο έχει κανένα νόημα;
Εδώ έχουν οργανωθεί τελωνεία λέξεων, φωτιές των λέξεων που έχουν αποτεφρώσει τα πάντα.
Έχουν οργανωθεί νεκροταφεία λέξεων για να δεχτούμε να ζήσουμε μια ζωή που δεν είναι δική μας, για να υποχρεωθούμε να υποκύψουμε σε μια ξένη μνήμη και να υμνήσουμε μια μασκαρεμένη πραγματικότητα, μια ΙΣΤΟΡΙΑ που την αφηγούνται τα νεοταξικά Μαντεία…
Κάθε χρόνο, ωστόσο, όσο και αν μελαγχολώ, τέτοιες μέρες, κάποιος θα μου βελονιάσει τις μνήμες και την «οργή». Κάποιος θα μου θυμίσει ότι το να γράφεις, δεν είναι παρά μια προσπάθεια για να διαφυλάξεις, μέσα από τον διαβρωτή το χρόνο, τις φωνές που θα μαρτυρήσουν την παρουσία μας, ότι ΕΔΩ υπήρξαμε και ΕΔΩ υπάρχουμε: Είναι ένας τρόπος να διαφυλαχτεί το όνομα του κάθε πράγματος, γιΆ αυτούς που δεν γνωρίζουν ακόμα…
Όποιος δεν ξέρει από πού ήρθε, πώς μπορεί να διαπιστώσει που πάει;

Παραθέτω δύο κείμενα από δώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=18587#18587


Η Ιστορία δεν είναι υστερία

Φέτος το κακό παράγινε με το Πολυτεχνείο. Οι υμνολογικές καπηλείες έχουν πάρει τερατώδεις και ψυχωτικές διαστάσεις.
Οι πάντες, από τα κόμματα μέχρι τους υπόδουλους «στοχαστές» και τους ποικίλους ιστορικούς ψευδομάρτυρες ανταγωνίζονται παραληρηματικά σε ύμνους και σε ψυχώσεις καπηλείας. Το Πολυτεχνείο υψώθηκε σε χρηματιστηριακό ναό: Σε πιστωτική κάρτα.
Όλοι υστερικά προσπαθούν να διατρανώσουν την «προοδευτικότητά» τους και τα «αριστερά τους αισθήματα αναδεικνύοντας αυτή την πιστωτική κάρτα του ηρωικού αγώνα.
Σε εποχές σήψης και παρακμής αναζητούνται, με πιο μεγάλο «πάθος» πλυντήρια ξεπλύματος. Και οι πλέον παρακμασμένοι είναι αυτοί που μετατρέπουν την Ιστορία σε Υστερία, αναζητώντας ψυχωτικά την κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Το Πολυτεχνείο έχει καταντήσει μια τέτοια κολυμπήθρα για όλον τον πολιτικό κόσμο και κυρίως για τα καθεστωτικά, «αριστερά» παράσιτα, αυτή τη σύγχρονη ιδεολογική και πολιτική χούντα που δεν έχει αφήσει καμιά αγωνιστική ιδέα και αξία άθιχτη και που να μην την έχει βρομίσει, αλλά ταυτόχρονα έχει και τέτοια υστερική αυθάδεια που καπηλεύεται κάθε αγωνιστικό συμβάν και σύμβολο.
Είναι να γελά κανείς, αλλά και να οργίζεται ταυτόχρονα, όταν βλέπει και ακούει όλον αυτόν τον καθεστωτικό, «αριστερό» κόσμο, τους «μεταλλαγμένους» γενίτσαρους της πλανητικής, νεοταξικής κακουργίας να ουρλιάζουν υμνολογικά για τους ηρωικούς αγώνες κατά της χούντας.
Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα πλέον θλιβερά φαινόμενα της Ιστορίας και σε ένα από αποκρουστικά συμπτώματα της ανθρώπινης ψυχολογίας:
α). Η σημερινή ιδεολογική χούντα που προωθεί αχαλίνωτα τις ιδέες και τις επιδιώξεις της παγκοσμιοποίησης και της ιμπεριαλιστικής αυτοκρατορίας, να σκούζει υμνολογικά για το «έπος» του Πολυτεχνείου.
Αυτοί που ακρωτηρίασαν βάναυσα τις ιδέες και τα μηνύματα του Πολυτεχνείου και κάθε λαϊκού αγώνα, το …υμνολογούν!!!
Αυτοί που ισοπέδωσαν κάθε αγωνιστική ιδέα και παράδοση και «εξόρυξαν» τη «ψυχή» και το όραμα του Πολυτεχνείου το σφετερίζονται και το καπηλεύονται υστερικά.
Τι κοινό σημείο μπορεί να έχουν με το Πολυτεχνείο, με τις ιδέες του και την πρακτική του, τα καθεστωτικά παράσιτα και λαμόγια, καθώς και τα προπαγανδιστικά τους Μαντεία: Οι νεοφιλελεύθεροι σοσιαλδημοκράτες, το «εκσυγχρονιστικό» κράτος και παρακράτος, το σημερινό ΠΑΣΟΚ, τα «αριστερά» εκτρώματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ και τα κοσμικά ιερατεία και φερέφωνα του Σόρος, κ.λπ;;;
β). Είναι, επίσης, ένα από πιο αποκρουστικά συμπτώματα της ανθρώπινης ψυχολογίας να εξαργυρώνουν την ιστορία τους, όσοι συμμετείχαν στο Πολυτεχνείο, στο χρηματιστήριο των καπιταλιστικών «ομολόγων», να προσκυνάνε την εξουσία, να μεταλλάσσονται σε κατεστημένο και ταυτόχρονα να εμφανίζονται με ισόβιο πιστοποιητικό αριστερών φρονημάτων για την παρελθούσα δράση τους.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι χειρότεροι όλων, ακριβώς γιατί αποτέλεσαν τα «ηθικά αποδεκτά ρούχα» της καθεστωτικής προπαγάνδας. Ήταν αυτοί που με το ηθικό ανάστημα και το κύρος του πρώην αριστερού, έδωσαν το τεκμήριο και το άλλοθι της Νέας Χούντας: Της Νέας Τάξης.
Αφήνω τις στρατιές των τυχοδιωκτών που έσπευσαν και αυτοί να δηλώσουν «συμμετοχή» στο Πολυτεχνείο, χωρίς να έχουν περάσει ούτε απΆ έξω…
Και το άκρων άωτον της γελοιότητας: Και ο Καρατζαφέρης …υμνεί το Πολυτεχνείο!!!
ΟΛΑ αυτά που ζούμε δεν έχουν ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία, σχέση με το Πολυτεχνείο: Τις ιδέες του, την πρακτική του, το χαρακτήρα του και τα μηνύματά του.
Το αντίθετο: Αποτελούν την πλέον μοχθηρή γκριμάτσα της καπηλείας και την πλέον βάναυση και κομπάζουζα κηδεία της ιστορίας του Πολυτεχνείου…


Η «άλλη όχθη»!

Από τη μια είναι οι σφετεριστές και οι κάπηλοι των αγώνων και από την άλλη αυτοί που «μισούν» τους αγώνες και επιδιώκουν με διάφορα σοφίσματα να μειώσουν το Πολυτεχνείο: Σε αυτή την «άλλη όχθη» βρίσκονται οι ποικίλες αποχρώσεις της «δεξιάς» και κυρίως της «ακροδεξιάς»…
Αυτοί της «άλλης όχθης» δεν κτυπάνε απευθείας την Εξέγερση του Νοέμβρη. Δεν θα μπορούσαν κάτι τέτοιο γιατί εμφανίζονται μεταμφιεσμένοι και με διάφορα «αντικαθεστωτικά» προσωπεία. Το να επιτεθείς κατά μέτωπο στο Πολυτεχνείο αποκαλύπτεις την ταυτότητά σου.
Χρησιμοποιούν, λοιπόν, διάφορα τεχνάσματα που συσκοτίζουν το πολιτικό ζήτημα και εμμέσως, πλην σαφώς, μειώνουν το Πολυτεχνείο και τους αγώνες κατά της χούντας.
Δύο είναι τα κεντρικά τεχνάσματα αυτής της ακροδεξιάς πονηρίας:

Πρώτο τέχνασμα:
Η απόσπαση του «πολιτικού», από το «κοινωνικό» και η επικέντρωση των ευθυνών στο «κοινωνικό», στη «χουντική πλουτοκρατία».
Μας λένε, λοιπόν, την εξής σοφιστεία: ότι αυτοί που πλούτισαν επί χούντας είναι οι ίδιοι που κυβερνούν σήμερα και δεν μιλάει κανείς γιΆ αυτούς!!!
Μας λένε με πιο απλά λόγια: Το κεφάλαιο κυβερνούσε και πλούτιζε και τότε και σήμερα, άρα αυτό φταίει!!! Σπουδαία ανακάλυψη!!!~
Έρχονται, δηλαδή, σήμερα να μας διδάξουν το μαρξιστικό αλφάβητο: Πίσω από κάθε μορφή καπιταλιστικού πολιτεύματος (δικτατορική ή κοινοβουλευτική) ΥΠΑΡΧΕΙ η δικτατορία της πλουτοκρατίας!!!
Συνεπώς, τι χούντα, τι κοινοβούλιο: δικτατορία των πλουτοκρατών και στη μία περίπτωση και στην άλλη!!!
Με αυτό το απλουστευτικό τέχνασμα «αθωώνουν» το χουντικό καθεστώς, μειώνουν τον αγώνα για δημοκρατικές ελευθερίες, έστω και αυτές τις κουτσουρεμένες κοινοβουλευτικές, και μιλάνε γενικά για αγώνα εναντίον των πλουτοκρατών.
Αγνοούν σκόπιμα ότι ο αγώνας εναντίον του κεφαλαίου και γενικά εναντίον του καπιταλισμού περνάει μέσα από τις πολιτικές δομές του καθεστώτος και ότι οι δικτατορικές μορφές αποτελούν το πιο επαχθές καθεστώς, ακριβώς γιατί καταργούν τις αναγκαίες δημοκρατικές ελευθερίες έκφρασης και οργάνωσης του λαού.
Δεν μπορούμε να αποσυνδέουμε το «κοινωνικό από το «πολιτικό»», ούτε να μιλάμε γενικά για πλουτοκρατική Χούντα, δίχως να θέτουμε την πολιτική αιχμή του γκρεμίσματος της πολιτικής χούντας.
Το Πολυτεχνείο ένωνε διαλεκτικά το «κοινωνικό» με το «πολιτικό», γιΆ αυτό και το ακρωτηρίασαν. Οι μεν αποσπώντας και ανεξαρτοποιώντας το «πολιτικό» από το «κοινωνικό» και μένοντας μόνο στο «πολιτικό»: Τη δικτατορία. Οι «άλλη όχθη», χρησιμοποιεί την ίδια λογική, αλλά με την ανεξαρτοποίηση του «κοινωνικού»: Η ίδια καθεστωτική και παραπλανητική λογική. Οι μεν καταδικάζουν τυπικά τη χούντα και αθωώνουν τον καπιταλισμό, οι δε καταδικάζουν γενικά και αφηρημένα το κεφάλαιο για να αθωώσουν τη δικτατορική μορφή του: Τη χούντα.

Το άλλο τέχνασμα: Αυτό συνίσταται στην αυθαιρεσία ότι ο λαός δεν ξεσηκώθηκε εναντίον της Χούντας, αλλά κάποιοι μόνο φοιτητές. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι αυτοί ή δεν ζούσαν στην Ελλάδα ή ήταν τόσο τυφλωμένοι με τις ιδεοληψίες τους που δεν βλέπανε τίποτα.
Καταρχήν ποτέ δεν ξεσηκώνεται όλος ο κόσμος, ακόμα και στις μεγαλύτερες επαναστάσεις της Ιστορίας. Πάντα τα πρωτοπόρα τμήματα του πληθυσμού κινούν την ιστορική κίνηση, πατώντας πάνω στη «φιλική ουδετερότητα» του συνολικού πληθυσμού.
Ένα παλλαϊκό κίνημα χαρακτηρίζεται από τη ενεργητική του μαζικότητα και τους εκρηκτικούς ρυθμούς ανάπτυξής του. Από αυτή την άποψη η εξέγερση του Νοέμβρη ήταν παλλαϊκή: μαζικά εκρηκτική και γεωμετρικά αναπτυσσόμενη, αγκαλιάζοντας όλα τα κοινωνικά στρώματα και πατώντας πάνω στη «φιλική αδιαφορία» όλης της Ελλάδας. Και αυτός ακριβώς ο πυρετικός ρυθμός της ανάπτυξής του ήταν που ανάγκασε τη χούντα να κτυπήσει ανελέητα.
Μπορεί, η εξέγερση του Νοέμβρη να μην έφτασε στα επίπεδα να ρίξει άμεσα τη χούντα (σε αυτό ευθύνονται οι ηγεσίες των κομμάτων και κυρίως των αριστερών), αλλά την έριξε έμμεσα. Οι εξελίξεις της πτώσης της δρομολογήθηκαν εσπευσμένα μετά το Πολυτεχνείο, ακριβώς για να προλάβουν τα χειρότερα και να χειραγωγήσουν τις επιδημικές αγωνιστικές διεργασίες της ελληνικής κοινωνίας.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια και τα τεχνάσματα απάτης αυτοί της «άλλης όχθης». Γίνεται αντιληπτός ο ρόλος τους και οι αντινεοταξικές μεταμφιέσεις τους…



Διαβάστε, επίσης, παλαιότερα κείμενα για το τις «σιδερωμένες μνήμες»
Και το ΧΡΟΝΙΚΟ της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=1908



ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: Σιδερώνουν τις μνήμες

Οι πορτοφολάδες της ιστορίας δεν λείψανε ποτέ. Ούτε οι ηθικολόγοι της πολιτικής «φρονιμάδας» και «ωριμότητας». Έργο τους: Να σιδερώνουν τις μνήμες, να πλαστογραφούν την Ιστορία και να εξαφανίζουν κάθε μαρτυρία που μπορεί να αποδείξει πως, σε τούτα τα μέρη, υπήρξε κάτι παραπάνω από τη σιωπή, την ανοχή και της δειλία.
Ποιος ξεχνάει αλήθεια, ότι μετά την πτώση της Χούντας οι πάντες έγιναν «αντιστασιακοί» και τους καρπούς της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου έδρεψαν οι «ειρηνικοί έμποροι» των ιδεών;
Τι απόμεινε σήμερα από το Πολυτεχνείο; Η πολιτική εμπορία και καπηλεία, η εκφυλιστική πτώση και τα συντρίμμια της γενιάς του…
Οι μεγάλες φιλοδοξίες της Εξέγερσης έγιναν μικρές, οι ιδέες, τα διδάγματα και τα οράματα του Πολυτεχνείου μάς έγιναν βρόχος στο λαιμό. Σβήσαμε το παρελθόν για να απελευθερωθούμε από τα καθήκοντα του παρόντος. Το κενό που έμεινε το γεμίσαμε με μνημόσυνα και γαρύφαλλα, με γιορτές και πανηγύρια, με «λαϊκές αγορές»…
Όλοι μιλούν για ηρωικό έπος, αποκρύπτοντας ωστόσο τις ιδέες και τις πρωτοβουλίες που οδήγησαν στο έπος. Το Πολυτεχνείο αντιμετωπίζεται σαν μουσειακό είδος, αφυδατωμένο από όλα τα ιδεολογικά και πολιτικά του χαρακτηριστικά. Από ζωντανό λαϊκό κίνημα μετατράπηκε σε μούμια Αιγυπτιακή…
Η ιστορία κείνων των ημερών έχει αλλοιωθεί. Γιατί ένα λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σύμφωνα με τις κομματικές ή προσωπικές ανάγκες οποιουδήποτε, πολύ περισσότερο σύμφωνα με τα κυρίαρχα ιδεολογήματα του σήμερα, αλλά με βάση τις ιδέες που το ίδιο έθεσε και πάνω στις οποίες κινήθηκε, με βάση τη δική του πολιτική και οργανωτική πρακτική. Η ιστορία δεν μπορεί να περάσει πάνω από τους πρωταγωνιστές, τα ΕΘΝΙΚΑ συνθήματα και τα σύμβολα του κινήματος, πάνω από τις πολιτικές διαφορές και διενέξεις μέσα στους κόλπους του ίδιου του κινήματος, πάνω από τις συγκεκριμένες οργανωτικές μορφές του κινήματος. Με δύο λόγια: Πάνω από το ιδεολογικό, πολιτικό και οργανωτικό του στίγμα.
Πολλά δεν λέγονται σήμερα για το Πολυτεχνείο. Συνοπτικά θα αναφέρω τα πιο ουσιώδη:

1. Το Πολυτεχνείο ήταν πρώτα από όλα ένα κίνημα «εθνικό». Αντλούσε τα σύμβολά του και τη δύναμή του από τις αγωνιστικές παραδόσεις της ελληνικής κοινωνίας. Τα στρατηγικά του αιτήματα ήταν εθνικό-απελευθερωτικά, αντί-ιμπεριαλιστικά. Το κίνημα ένωνε διαλεκτικά το «εθνικό» με το διεθνικό: Την ελληνική σημαία με τις διεθνείς επαναστατικές σημαίες. Τα εθνικά αγωνιστικά σύμβολα με τα διεθνή. Το Πολυτεχνείο δεν αντιπαρέθετε το «εθνικό» με το «διεθνικό». Αντίθετα ξεκινώντας από το «εθνικό» ξετυλιγόταν προς το διεθνικό: στην αγωνιστική αλληλεγγύη των λαών και των εθνών...
Αυτό του ουσιαστικό σήμερα εξαφανίζεται παντελώς! Με τα σημερινά κυρίαρχα νεοταξικά ιδεολογήματα το Πολυτεχνείο είναι ένα «εθνικιστικό» κίνημα. Δεν τολμούν, βεβαίως ακόμα να το ξεστομίσουν. Μετά, όμως, από μερικά χρόνια θα το βγάλουν «εθνικιστικό» και «τρομοκρατικό»!!!

2. Το Πολυτεχνείο αντιμετωπίστηκε από όλο, τότε, τον πολιτικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των ηγεσιών της παραδοσιακής αριστεράς, ΕΧΘΡΙΚΑ. Έγινε, δηλαδή, έξω και ενάντια στα πολιτικά κόμματα.

3. Μέσα στο Πολυτεχνείο συγκρούστηκαν δύο διαμετρικά αντίθετες αντιλήψεις.
Αυτή, που δεν ήθελε την κατάληψη, που αγωνιζόταν να σπάσει την κατάληψη και να περιορίσει το κίνημα μόνο στα φοιτητικά αιτήματα και η άλλη, που αγωνιζόταν για την κατάληψη και την ώθηση του κινήματος, καθώς και την επέκτασή του σε όλον τον ελληνικό λαό
Και πάνω σε αυτό το κρίσιμο σημείο της εσωτερικής διαπάλης των ιδεών, καθοριστικό για την εξέλιξη του κινήματος, σιγή ιχθύος…

4. Στο όνομα μιας αφηρημένης αντιδικτατορικής πάλης καλλιεργήθηκε ένας «δημοκρατικός» μύθος για την Εξέγερση του Νοέμβρη που επέτρεψε σε κάθε καθεστωτικό κόμμα της «δημοκρατίας» να διεκδικεί πολιτικές μετοχές!!!
Το Πολυτεχνείο, όμως, δεν στρεφόταν απλώς εναντίον της δικτατορίας, αλλά και εναντίον ΓΕΝΙΚΑ του καπιταλιστικού καθεστώτος: των ιδεών του, της φιλοσοφίας του, της πολιτικής του. Ο χαρακτήρας των ιδεών του δεν ήταν απλώς αντιδικτατορικός, αλλά αντιιμπεριαλιστικός και αντικαπιταλιστικός. Το ίδιο και η πολιτική και οργανωτική του πρακτική…

5. Η ιστορία του Πολυτεχνείου είναι πρώτα από όλα η ιστόρηση της άμεσης εισβολής του λαού στην πολιτική αρένα. Είναι η ιστόρηση της δημιουργικής ενέργειας του λαού για την απελευθέρωσή του και την αυτοοργάνωσή του…

Σήμερα, βεβαίως, που από την καταγγελία της κατανάλωση έχουμε φτάσει στην κατανάλωση της καταγγελίας, καταναλώνουμε και την εξέγερση του Νοέμβρη στο χρηματιστήριο της πολιτικής εμπορευματοποίησης. Δεν αναδεικνύουμε τις ιδέες του Πολυτεχνείου, τα ουσιαστικά στοιχεία της Εξέγερσης που επιβεβαιώνουν τη δυνατότητα και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. Δεν αναδεικνύουμε το γεγονός ότι στην Εξέγερση του Νοέμβρη αναδύθηκε η δυνατότητα ενός νέου ανθρώπου, του ανθρώπου της «βασιλείας της ελευθερίας». Αποκρύπτουμε ότι το Πολυτεχνείο απελευθέρωσε ένα χείμαρρο κριτικής ενέργειας και έδειξε ότι η εξυπνάδα και η φαντασία, η επαναστατική κινητικότητα και αυτενέργεια θα μπορούσαν να αλλάξουν πραγματικά τον κόσμο, αν δοθεί σΆ αυτές η δυνατότητα…

Σημείωση: Δεν άντεξα με αυτά που ακούω και κάθισα να γράψω για την Εξέγερση. Τα κείμενα που θα ακολουθήσουν, αποτελούν περίληψη της εργασίας που έγραψα, αμέσως μετά τα γεγονότα, Δεκέμβριος 1973, δημοσιευμένης στο περιοδικό «Νέοι Στόχοι».
Αύριο, θαεπανέλθω με τα εξής:
• Το χρονικό της Εξέγερσης.
• Τα χαρακτηριστικά της Εξέγερσης.


Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Βήχος Χαράλαμπος



Ένταξη: 30 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 144
Τόπος: Ν .Σμύρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 15, 2009 4:48 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Καλησπέρα

Βίντεο Πολυτεχνείο 1973

http://apolitikokafeneio.com/modules.php?name=News&file=article&sid=227
_________________
http://apolitikokafeneio.com/
http://mousikokafeneio.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Θύμιος



Ένταξη: 19 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 283

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Νοέ 16, 2009 8:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Βγήκαν οι βρικόλακες από τους τάφους τους


Κάποια χουντικά κατάλοιπα παπαδοπουλικής κοπής βρήκαν την ευκαιρία, αξιοποιώντας τη μετάλλαξη και τη σήψη της καθεστωτικής «αριστεράς», να σπιλώσουν και να συκοφαντήσουν εκ νέου το Πολυτεχνείο.

Και τότε οι χουντικοί, μίλησαν για προβοκάτσια!

Τότε για « αναρχο-κομμουνιστική» προβοκάτσια…

Τώρα, αλλάζουν το παραμύθι. Το προσαρμόζουν στα σημερινά δεδομένα: Στις τρομοκρατικές και κουκουλοφόρικες προβοκάτσιες που στήνουν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Τα χουντικά κατάλοιπα, γρανάζια τα ίδια των μυστικών υπηρεσιών, έρχονται σήμερα να μας πουν ότι το Πολυτεχνείο ήταν προβοκάτσια της CIA για να γκρεμίσει τον Παπαδόπουλο!!!

Δοκιμασμένη η προβοκατόρικη συνταγή των αμερικανικών υπηρεσιών.

Όπως έστησαν την «αντιαμερικανική» τρομοκρατική οργάνωση «17Ν» για να προωθήσουν τα πολιτικά παιχνίδια των ΗΠΑ, στήνουν τώρα μια νέα προβοκάτσια για να σπιλώσουν το Πολυτεχνείο και να ξαναγράψουν την ιστορία του.

Πρόσφορο το έδαφος, σήμερα, για την επανεγγραφή της ιστορίας του Πολυτεχνείου: Ο κόσμος όλος έχει αντιληφθεί τις τρομοκρατικές προβοκάτσιες των μυστικών υπηρεσιών και τις «κουκουλοφόρικες» εξεγέρσεις τους. Εύκολο, λοιπόν, να καταγράψουν και το Πολυτεχνείο σε αυτού του είδους τις «εξεγέρσεις». Βοηθάει αφάνταστα γιΆ αυτό η καθεστωτική «αριστερά» και οι επιδοτούμενες «αριστερίστικες» εστίες των κουκουλοφόρων και των ποικίλων «αντιρατσιστών»…

Κυκλοφορούν, λοιπόν, οι άθλιοι χουντικοί προβοκάτορες (μηχανισμοί της CIA) βίντεο που καταγράφει την εξέγερση του Νοέμβρη, αυτό το έπος της Αντίστασης του ελληνικού λαού, σε «δάκτυλο» της CIA!!!

Το ελεεινό προβοκατόρικο βίντεο ΕΔΩ:

http://www.youtube.com/watch?v=-7BYKkCuTe4&feature=channel



Και για να υποστηρίξουν αυτή την πρακτορική προβοκάτσια καταφεύγουν όχι μόνο σε ανιστόρητα γεγονότα, αλλά και στην εξής αθλιότητα: Ότι ο Λαλιώτης και η Δαμανάκη ήταν ΤΟΤΕ πράκτορες της CIA και της Μοσάντ!!!

Τέτοια φρικώδη μέσα χρησιμοποιούν οι αδίστακτοι πράκτορες και προβοκάτορες.

Ξεχνούν, βεβαίως, τούτο το απλό: Ακόμα και αν δεχτούμε την άθλια συκοφαντία τους εναντίον των νεαρών τότε Λαλιώτη και Δαμανάκη, το Πολυτεχνείο δεν το δημιούργησαν εκείνοι, ούτε κανένα άλλο πρόσωπο.

Το Πολυτεχνείο το δημιούργησαν:


α). Πρώτα και κύρια τα εκρηκτικά αποθέματα θυμού και αγανάκτησης της ελληνικής κοινωνίας, αποθέματα που ζητούσαν το σπίρτο για να εκραγούν.

β). Οι άπειρες και ποικίλες ομάδες και οργανώσεις που μέσα από μια χρόνια και πολύμορφη αντιστασιακή δράση είχαν ριζώσει και επανδρωθεί σε όλο το μήκος και πλάτος της ελληνικής κοινωνίας.

Ήταν αυτά τα πολυεδρικά και πολύμορφα οργανωτικά κύτταρα που δώσανε το σπίρτο και πυροδότησαν τα εύφλεκτα υλικά που είχαν πιεστικά συσσωρευτεί στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας…

Αυτά τα πολύχρωμα αντιστασιακά οργανωτικά έμβρυα ήταν που, κάτω από την πίεση της λαϊκής οργής, την ψυχολογία και την ατμόσφαιρα εκείνων των ημερών, ωθήθηκαν στην ΘΥΕΛΛΩΔΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου.

Μια κατάληψη που ήρθε ως διαλεκτικό συμπλήρωμα όλων όσων είχαν προηγηθεί. Από την κατάληψη της Νομικής μέχρι τις μαζικές συγκεντρώσεις και συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας…

γ). Οι Συνελεύσεις των εξεγερμένων: Η «αρένα» της πυρετώδους σύγκρουσης των ιδεών και το κέντρο των ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ…

δ). Η «Εργατική Επιτροπή Κινητοποίησης».
Ιδρύθηκε την πρώτη βραδιά από εργάτες αγωνιστές και πήρε τέτοιες πρωτοβουλίες που συνέβαλε στον ξεσηκωμό πλατιών εργατικών στρωμάτων και πολλών περιοχών: Μέγαρα κ.λπ

ΤΙΠΟΤΕ από όλα αυτά δεν καθοδηγούσαν οι Λαλιώτης, Δαμανάκη, ούτε κανένας άλλος.

Και ήταν όλα αυτά τα οργανωτικά έμβρυα και οι αγωνιστές που συμμετείχαν πράκτορες της CIA;


ΟΣΟΙ ζήσαμε εκείνες τις μέρες τα γεγονότα, αλλά και όλοι οι Έλληνες που έσπευσαν για συμπαράσταση στο Πολυτεχνείο, διαβάζοντας αυτά τα προβοκατόρικα των χουντικών καταλοίπων γελάνε και οργίζονται.

Και πείθονται σε τούτο: ότι όλοι αυτοί που τα λένε και τα διαδίδουν είναι όχι μόνο αθεράπευτοι νοσταλγοί της χούντας, αλλά και πιόνια των πρακτορικών μηχανισμών, των μηχανισμών εκείνων που δήθεν κτυπάνε, αλλά χρησιμοποιούν για τη συκοφάντιση των αυθεντικών λαϊκών εξεγέρσεων.

Αυτές μισούν και θέλουν να απαξιώσουν, χρησιμοποιώντας τις εικονικές «εξεγέρσεις» των μυστικών υπηρεσιών.

Παραθέτω και μια περίληψη από ένα μεγάλο κείμενο που έγραψε εκείνες τις ημέρες: Το Δεκέμβριο του 1973:


Το χρονικό της Εξέγερσης

Μια συνοπτική, αλλά συνθετική εικόνα εκείνων των ημερών: Το χρονικό των γεγονότων, η ατμόσφαιρα και τα πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά του Νοέμβρη του 1973.

Ο πρώτος σταθμός του κινήματος αρχίζει με το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, στις 4 Νοεμβρίου. Πάνω από 25.000 μαζεύονται. Φωνάζουν: «Ελευθερία», «έξω οι Αμερικάνοι», «κάτω ο φασισμός». Τότε ακούστηκε και για πρώτη φορά το σύνθημα: «ΕΣΑ-ΕΣ-ΕΣ-Βασανιστές». Η αστυνομία αιφνιδιάζεται από αυτή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία αρχίζουν. Οι διαδηλώσεις μεταφέρονται σε πολλά σημεία της Αθήνας. Οι διαδηλωτές οπισθοχωρούν, ανασυντάσσονται και επιτίθενται ολόκληρη την ημέρα, καταπατώντας ανοικτά πλέον τη χουντική νομιμότητα. Εκατοντάδες οι τραυματίες. Τριάντα άνθρωποι διαδηλωτές συλλαμβάνονται…
Στις 8 Νοεμβρίου 17 διαδηλωτές δικάζονται. Νέες μικροδιαδηλώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία.

Το μνημόσυνο λοιπόν του Γ. Παπανδρέου έδωσε την αφορμή για το ξεκίνημα μιας κατάστασης πολύχρονων πολιτικών διεργασιών: Συγκεντρώσεις, μικρές διαδηλώσεις, συγκρούσεις με την αστυνομία, άνθρωποι να πηγαινοέρχονται στους δρόμους ανήσυχα, έντονες και χωρίς καμιά προφύλαξη συζητήσεις, ένας νευρικός παροξυσμός αναμονής, αυτά είναι τα εξωτερικά πολιτικά γνωρίσματα και ψυχολογικά συμπτώματα εκείνων των ημερών, πολύ ενδεικτικά της ανόδου της πολιτικής θερμοκρασίας.
Τα γεγονότα της 4ης Νοεμβρίου ο Ανδρέας Παπανδρέου τα χαρακτήρισε «αποφασιστική καμπή στον απελευθερωτικό αγώνα του ελληνικού λαού». Στις «Ειδήσεις», το έντυπο που εξέδιδε το ΠΑΚ στο εξωτερικό, διαβάζουμε από τη δήλωση του Ανδρέα: «Η επέμβαση του στρατού και της αστυνομίας και η χρήση ωμής βίας για την αντιμετώπιση του λαού των Αθηνών αποτελούν τρανή απόδειξη για τον συνεχιζόμενο καταπιεστικό χαρακτήρα του στρατοκρατικού καθεστώτος. Αποτελούν επίσης απόδειξη πως η αδιαλλαξία του λαού κλιμακώνεται. Πως έχει βαθιές ρίζες η απόφασή του να προχωρήσει στην αναμέτρηση με τις δυνάμεις κατοχής της πατρίδας μας….».

Η απόφαση του λαού για «αναμέτρηση»εκδηλώνεται λίγες μέρες μετά: Στις 14 του Νοέμβρη!
Όταν εκείνο το μεσημέρι, ομάδες φοιτητών κατηφόριζαν προς το Πολυτεχνείο, κανένας δεν φανταζόταν το τι θα επακολουθούσε. Και στους πιο ενθουσιώδεις, που έτρεχαν συνεπαρμένοι από τη σκέψη της διαδήλωσης, δεν περνούσε από το μυαλό τους, ότι η ενέργειά τους αυτή θα γινόταν το σπίρτο που θα άναβε μια τεράστια πυρκαγιά. Ακόμα και ύστερα από την πρώτη ημέρα τίποτα δεν έδειχνε ότι το φοιτητικό κίνημα θα έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις λαϊκού τυφώνα. Το κίνημα, ωστόσο, από το πρώτο βράδυ είχε προχωρήσει πολύ πιο πέρα από ό,τι φαντάζονταν και οι πιο αισιόδοξοι. Ήταν τέτοια η συσσώρευση και τα αποθέματα των εκρηκτικών υλών που τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει την ανάφλεξή τους. Και εδώ πρέπει να το πούμε καθαρά: Οι ηγεσίες τότε των δύο παραδοσιακών κομμουνιστικών κομμάτων δεν ήθελαν την κατάληψη, προσπάθησαν το πρώτο βράδυ να την «σπάσουν». Υπερφαλαγγίστηκαν όμως από τα γεγονότα και ακολούθησαν…
Αυτό το γεγονός και μόνο αποδεικνύει ότι καμιά ομάδα «προβοκατόρων» (ακούστηκε και αυτή η συκοφαντία ενάντια στην κατάληψη και όχι μόνο από τη χούντα) δεν θα μπορούσε να δώσει ζωή στο ξεσήκωμα του Νοέμβρη, αν αυτό δεν υπήρχε μέσα στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας…

Από την πρώτη, λοιπόν, ημέρα της κατάληψης, εκδηλώνεται μια αυθόρμητη, ενεργητική συμπαράσταση του λαού, με συμμετοχή όλων σχεδόν των κοινωνικών στρωμάτων του πληθυσμού. Ο ραδιοφωνικός σταθμός του Πολυτεχνείου, μεταφέροντας τη φωνή των εξεγερμένων φοιτητών σε ολόκληρη την Αθήνα, αποτέλεσε αποφασιστικό παράγοντα συγκέντρωσης και επιτάχυνσης της μαζικής κίνησης.

Η Αθήνα εκείνες τις ημέρες είχε μεταβληθεί σε ένα ηφαίστειο με ισχυρές δονήσεις, που ξεσήκωνε ολοένα πλατύτερα στρώματα του πληθυσμού. Ο αριθμός των εξεγερμένων αυξάνει με ταχύτητα γεωμετρικής προόδου. Ο γιγάντιος αυτός κυκλώνας, αρχίζει να τραντάζει όλες τις περιοχές της ελληνικής κοινωνίας. Τα πρώτα συμπτώματα μετάδοσής του στην εργατική τάξη γίνονται καθαρά: Ο αριθμός συμμετοχής των εργατών αυξάνει με καταπληκτική ταχύτητα. Οι οικοδόμοι ετοιμάζονται να κατέβουν σε απεργία. Το σύνθημα της «γενικής απεργίας» έχει φτάσει σε πολλά εργοστάσια και συζητείται. Τα Μέγαρα έχουν εξεγερθεί. Η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα έχουν μπει στον αγώνα…

Το απόγευμα της Παρασκευής (16 Νοέμβρη) ολόκληρη η Αθήνα ζει τον πυρετό της εξέγερσης. Την επαναστατική αυτή θύελλα την εκφράζει παραστατικά το ακόλουθο τηλεφώνημα, μαγνητοφωνημένο από το ΠΑΚ Τορόντο, καταγραμμένο στις «ειδήσεις» του Νοεμβρίου 1973: «Η Αθήνα καίγεται! Παντού φωτιές! Οι άνθρωποι είναι έξω στους δρόμους. ¶κου του πυροβολισμούς; ¶κου! ¶κου! Ο λαός κατέλαβε το υπουργείο Δημόσιας Τάξεως και τη Νομαρχία Αττικής. Δεν τους νοιάζει για τη ζωή τους. Να μπορούσες να το δεις, να μπορούσες να το δεις!».

Η κατάσταση δεν αφήνει άλλα περιθώρια στο καθεστώς του Παπαδόπουλου να συνεχίσει το σκηνοθετημένο παιχνίδι της «φιλελευθεροποίησης». Η χούντα δείχνοντας το αληθινό της πρόσωπο, επιτίθεται με απροκάλυπτη βιαιότητα και κτηνωδία. Οι δρόμοι της Αθήνας έχουν μεταβληθεί σε πεδίο αιματηρών συγκρούσεων. Παντού έχουν υψωθεί οδοφράγματα και πραγματοποιούνται ηρωικές και βίαιες συγκρούσεις των διαδηλωτών με την αστυνομία και το στρατό.
Στις τρεις τα ξημερώματα εισβάλουν τα τανκς στο Πολυτεχνείο. Ιστορική θα μείνει η τελευταία φράση του εκφωνητή του ραδιοφωνικού σταθμού: «Θα αγωνιστούμε μέχρι την τελευταία στιγμή…».
Την επόμενη ημέρα η χούντα εξαπολύει ένα μαζικό κύμα τρομοκρατίας και συλλήψεων. Τα στρατιωτικά ανακοινωθέντα των «αποφασίζομεν» και «διατάσσομεν» διαδέχεται ένα το άλλο. Ωστόσο ο λαός δεν έχει δειλιάσει και συνεχίζει να μάχεται. Σε πολλά μέρη των Αθηνών πραγματοποιούνται συγκρούσεις και παντού αντηχεί η κραυγή: «Δολοφόνοι»…

Εκείνες τις ημέρες ο λαός έμαθε ότι όταν αγωνίζεται υπάρχουν αποτελέσματα. Κα αυτό το μεγάλο δίδαγμα εκείνων των ημερών δεν πρέπει να ξεχνάμε σήμερα…


Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 17, 2009 10:54 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γιατί το βλακώδες γίνεται πιστευτό από κάποιους;

Αυτές οι άθλιες τυποποιημένες συκοφαντικές κατασκευές για το Πολυτεχνείο είναι και βλακώδεις.

Δεν απαιτείται πολύ μυαλό για να αντιληφθεί κανείς ότι οι Αμερικανοί δεν χρειαζόντουσαν να «οργανώσουν» ένα πλατύ λαϊκό κίνημα για να «ρίξουν», τάχα, τον Παπαδόπουλο!!!

Οι Αμερικανοί έλεγχαν τους μηχανισμούς της Χούντας και το στρατό. Η ίδια η Χούντα ήταν το τέκνο της. Θα μπορούσαν πολύ εύκολα να ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ τον Παπαδόπουλο, αν το ήθελαν…

Μήπως αλήθεια ο Παπαδόπουλος είχε κανένα λαϊκό έρεισμα ή ήταν ο μεγάλος και δημοφιλής ηγέτης και δεν το γνωρίζουμε;

Τέτοιες μπούρδες μόνο χουντικά κατάλοιπα, παπαδοπουλικού φυράματος μπορούνε να λένε ή και να τις πιστεύουν.

Επιπλέον πού ξανακούστηκε οι μυστικές υπηρεσίες να ξεσηκώνουν του λαούς εναντίον των αφεντικών τους; Πραξικοπήματα οργανώνουν, τρομοκρατικές ομάδες και «εξεγέρσεις» της κουκούλας και ΟΧΙ μαζικά αντι-ιμπεριαλιστικά κινήματα που αποτελούν για τους λαούς επαναστατικές εμπειρίες, μνήμες και αγωνιστικές συνειδήσεις: Στοιχεία που αποτελούν «αναφορές» και «πυροδότες» μελλοντικών αγώνων…

Το σοβαρό ζήτημα, όμως, δεν είναι οι βλακείες αυτές. Το σοβαρό ζήτημα είναι άλλο: Τις μπούρδες αυτές τις πιστεύουν κάποιοι και κάποιοι άλλοι είναι πρόθυμοι να τις πιστέψουν. Βρίσκουν, δηλαδή, σήμερα, ένα κάποιοι ακροατήριο…

Είναι τέτοια η ιδεολογική, πολιτική και ηθική κατάπτωση, έχει τόσο αποδομηθεί η πολιτική σκέψη και εθιστεί στην αστυνομική σεναριογραφία, που οποιαδήποτε ηλιθιότητα βρίσκει ακροατές.

ΓιΆ αυτό έχουν μπει σε ενέργεια, από τους μηχανισμούς της Νέας Τάξης και τα ποικίλα όργανά τους, η κατασυκοφάντηση των ιστορικών κινημάτων και Επαναστάσεων και η επανεγγραφή της Ιστορίας.

Εδώ έχουν ξεχυθεί ποικίλοι πράκτορες,
από επιδοτούμενες εστίες, μέχρι πολύχρωμους «ιστορικούς», «δημοσιογράφους», «διανοούμενους» και λοιπούς «μεταμφιεσμένους» που αρχίζουν ανοικτά να πλασάρουν τις νέες εκδοχές της «ιστορίας» για την Επανάσταση του 1821, τη Ρώσικη Επανάσταση κ.λπ.

Το κύριο «επιχείρημα» είναι: Κάποιος «δάκτυλος» ήταν πίσω και από αυτές τις Επαναστάσεις: Των «ξένων» για την Επανάσταση του 1821, των «Εβραίων» γύρω από τη Ρώσικη κ.λπ

ΟΤΑΝ τα πρακτορεία της Νέας Τάξης προβοκάρουν και τις μεγάλες ιστορικές Επαναστάσεις, θα άφηναν «ήσυχο» το Πολυτεχνείο ή το «Γαλλικό Μάη»;

Είναι τέτοια σήμερα η ασφυξία της πολιτικής απελπισίας, είναι τέτοια η κατρακύλα της σκέψης και των ιδεών, είναι τόσο καταβαραθρωμένη, πουλημένη και καθεστωτικά ενσωματωμένη η παραδοσιακή «αριστερά», τόσο γιγάντια και πολλαπλά τα προβοκατόρικα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών και τέτοια η καταιγίδα της τηλεοπτικής και σεναριογραφικής «σκέψης», που οτιδήποτε βλακώδες και αν γραφτεί βρίσκει κάποιο ακροατήριο…

Και ακριβώς αυτήν την αθλιότητα της σκέψης και των ιδεών,
των «αριστερών» μεταλλάξεων και προδοσιών, των αστυνομικών συνωμοσιών και προβακατσιών, αξιοποιεί η Νέα Τάξη, με τους ποικίλους και πολύχρωμους πράκτορές της για να «καταγράψει» την Ιστορία σαν συνωμοσία, τα λαϊκά κινήματα σαν προβοκάτσιες και τις Επαναστάσεις σαν «βαρβαρότητες» ξένων δακτύλων…

Θέλει σήμερα η πλανητική αυτοκρατορία να απαξιώσει και να συκοφαντήσει κάθε λαϊκό κίνημα και επαναστατική δράση. Να τα ταυτίσει με τις τρομοκρατικές κατασκευές των μυστικών υπηρεσιών και με τις κουκούλες, με τις συνωμοσίες άλλων.

Ακριβώς γιατί αυτά βρίσκονται καθοδόν και αποτελούν την πραγματική απειλή για το κατεστημένο, την πραγματική ατμομηχανή της ιστορίας, την πραγματική πηγή έμπνευσης και σκέψης των λαών.

ΓιΆ αυτή την «απειλή» εργάζονται πυρετωδώς οι μυστικές υπηρεσίες με τους ποικίλους πράκτορές τους, και τις ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ μεταμφιέσεις τους…

ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΟΥΝ.

Όταν θα αρχίσουν να κινούνται οι λαοί, και δεν θα αργήσουν, θα ξεσκεπαστούν όλα αυτά τα άθλια, προβοκατόρικα όντα…




_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ανώνυμος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 17, 2009 12:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Όταν η αστική γοητεία υπερισχύει της γοητείας των ονείρων Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πόσο κοστίζει η λεοντή του "ηγέτη";
Ένα "Πολυτεχνείο", είναι η απάντηση.
Στην πραγματικότητα, κάθε χρόνο, συνωθούνται δύο ειδών εορταστές, στην "γιορτή" του Πολυτεχνείου.
Πρώτοι και καλλίτεροι, εκείνοι που εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους, με την λεοντή του μετέπειτα "ηγέτη". Είναι αυτοί που, εργάσθηκαν σκληρά γιά να αποτρέψουν και στη συνέχεια να ματαιώσουν οριστικά κάθε ιστορική αλλαγή, που προέκυπτε απο τα οράματα των νεολαίων. Είναι αυτοί οί μετέπειτα άρπαγες και πλατσικολόγοι που ασκούν την εξουσία αδιαλείπτως από τότε μέχρι και σήμερα.
Δεύτεροι έρχονται, όλοι εκείνοι που θρηνούν τον ενταφιασμό των οραμάτων και των αλλαγών. Όχι, δεν προτείνουν νέα οράματα. Κατ' ακρίβειαν, αρνούνται να προτείνουν κάτι νέο. Αρέσκονται να θρηνολογούν ότι το Πολυτεχνείο παρέμεινε απλώς μία πρόθεση αλλαγών. Περιφέρουν την "δόξα" της συμμετοχής τους σε αυτό, μιάς και δεν περίσσεψαν λεοντές γιά να τους καταστήσουν "ηγέτες".
Οι πρώτοι, είναι απλώς οι κερδισμένοι κοιλαράδες.
Οι δεύτεροι, είναι οι ασκητικοί θρησκευτικοί προσκυνητές.
Και οι δύο, είναι γιά κλάμματα.
Οι πρώτοι, επειδή, κατέληξαν απάτριδες και δοσίλογοι του ίδιου του οράματός τους, υποκύπτωντας στην αστική γοητεία.
Οι δεύτεροι, επειδή, διατηρώντας την αίγλη του Πολυτεχνείου, συντηρούν το πρόσχημα βάσει του οποίου οι κερδισμένοι εξακολουθούν να νέμονται την πατρίδα μας.
Ποτέ, δεν άκουσα κανέναν απο αυτούς τους δεύτερους, να επισημαίνει ότι η γενιά του Πολυτεχνείου, παγήγαγε τα χειρότερα λαμόγια και τους πιό γλοιώδεις προδότες που γέννησε ποτέ αυτός ο τόπος.
Μήπως είναι καιρός;
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 17, 2009 1:20 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΟΙ διαπιστώσεις σου είναι σωστές.

Αλλά δεν είσαι καλά ενημερωμένος.

Πολλοί έχουν καταγγείλει και αναλύσει τις "μεταλλάξεις" και τα λαμόγια που κερδοσκόπησαν αγρίως πάνω στο Πολυτεχνείο.
Διάβασε τα κείμενα που εχουν γραφεί εδώ μέσα και θα το διαπιστώσεις...

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 17, 2009 2:45 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ένα επίκαιρο ποίημα του Αναγνωστάκη
δημοσιευμένο και στο τέταρτο τεύχος του ΡΕΣΑΛΤΟ



Φοβάµαι ...



Φ ο β ά µ α ι
τους ανθρώπους που εφτά
χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει
χαµπάρι και µια ωραία πρωία -
µεσούντος κάποιου Ιουλίου-βγήκαν στις
πλατείες µε σηµαιάκια κραυγάζοντας
«δώστε τη χούντα στο λαό».

Φ ο β ά µ α ι τους ανθρώπους που µε
καταλερωµένη τη φωλιά πασχίζουν
τώρα να βρούν λεκέδες στη δική σου.

Φ ο β ά µ α ι τους ανθρώπους που σου
κλείναν την πόρτα µην τυχόν και τους
δώσεις κουπόνια και τώρα τους βλέπεις
στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν
γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φ ο β ά µ α ι τους ανθρώπους που
γέµιζαν τις ταβέρνες και τα σπάζαν στα
µπουζούκια κάθε βράδυ και τώρα τα
ξανασπάζουν όταν τους πιάνει το
µεράκι της Φαραντούρη και εχουν και
«απόψεις».

Φ ο β ά µ α ι τους ανθρώπους που
άλλαζαν πεζοδρόµιο όταν σε
συναντούσαν και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις
ίσιο δρόµο.

Φ ο β ά µ α ι, φοβάµαι πολλούς
ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόµη περισσότερο.

Μανολης Αναγνωστάκης
Νοέµβρης 1983
Επιστροφή στην κορυφή
Νοέμβρης
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 17, 2009 5:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι Νεκροί του Πολυτεχνείου

1) Διμομήδης Ι. Κομνηνός, 17 ετών μαθητής
2) Βασίλης Π. Φαμέλος, 26 ετών ιδιωτικός υπάλληλος
3) Torill Engeland, Νορβηγίδα σπουδάστρια
4) Γιώργος Α. Σαμούρης, 22 ετών, σπουδαστής
5) Αλέξανδρος Ε. Σπαρτίδης, 16 ετών μαθητής
6) Μάρκος Δ. Καραμάνης, 23 ετών ηλεκτρολόγος
7) Βασίλης Καράκας, 43 ετών Έλληνας από Κωνσταντινούπολη
Cool Δημήτρης Θ. Θεοδώρας, 6 ετών
9) Βασιλική Φ. Μπεκιάρη, 17 ετών
10) Γιώργος Α. Γεριτσίδης, 48 ετών εφοριακός υπάλληλος
11) Νίκος Π. Μάρκουλης, 25 ετών
12) Στέλιος Α. Καραγεώργης, 19 ετών οικοδόμος
13) Ανδρέας Σ. Κούμπος, 63 ετών
14) Μιχάλης Δ. Μυρογιάννης, 20 ετών ηλεκτρολόγος
15) Κυριάκος Δ. Παντελεάκης, 45 ετών δικηγόρος
16) Σπύρος Κοντομάρης, δικηγόρος
17) Κατερίνα Αργυροπούλου
1Cool Δημήτρης Παπαϊωάννου
19) Στάθης Κολινιάτης
20) Δημήτρης Κυριακόπουλος
21) Σωκράτης Μιχαήλ
22) Τουρίλ Εκλέκ
23) Σόρμαλης Ι.
24) Μιχαηλίδης
25) Ηλιόπουλος
26) Μικρώης
27) Παπαροδόπουλος
2Cool Πολυζωίδης
29) Χαλκιαδάκης
30) Χαραλαμπίδης
31) Κόκκινος Δ.
32) Δαζαβίδης
33) Μαζώρος
34) Σχίτζας
35) Κανιωτάκης
36) Μανωλόπουλος
37) Μπότης
3Cool Κομνηνάκης
39) Παλέμος
40) Κουτουμάνης
41) Αναγνωστόπουλος
42) Βρυώνης
43) Ευαγγελινός
44) Μανιμάης
45) Σάζιος
46) Δημόπουλος
κ.α.

(από το βιβλίο "αυτοί οι αγώνες συνεχίζονται - δεν εξαγοράζονται - δεν δικαιώθηκαν" - 10 χρόνια ντοκουμέντα)
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 17, 2009 7:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις στο παρακάτω κείμενο από το φιλικό
Olympia.gr.


Διαβάστε πρώτα το κείμενο:

http://olympia.gr/


Το πολυτεχνείο είναι σημείο αναφοράς για όλους και όχι για τις βρωμοκάστες σας και τα “δικά σας” παιδιά.

Τα είπε όλα ο Παπούλιας με μια φράση. “Το πολυτεχνείο είναι σημείο αναφοράς για όλους”.


Καλό θα είναι να το ακούσουν όλοι αυτοί που έκαναν το πολυτεχνείο την απόλυτη σημαία διχασμού και ταμπέλας για τους συμπολίτες τους, τους γείτονες, τους φίλους. Μέσα στις δεκαετίες της άθλιας προπαγάνδας όπου η Ελληνική σημαία της πύλης και το “έξω το ΝΑΤΟ” έγιναν πράσινα καλτσόβρακα και ροζ λάβαρα σε επιτρεπτές παρελάσεις “pride” και όχι υπερηφάνειας.

Ο διχασμός βλέπετε, πουλάει. ΓιΆ αυτό και διαχρονικά τα λαμόγια του πολιτικού βίου επένδυσαν σε αυτόν. Το ισομερές μοίρασμα σε όλους βλέπετε, δεν ικανοποιεί την κτηνώδη απληστία των καρκινωμάτων κάθε κοινωνίας.
Οπότε, ρίχτε τον σπόρο του μίσους, κρεμάστε ταμπελάκια στους ανθρώπους, και κυλιστείτε στον βούρκο του χρήματος. Όχι όλοι, η κάστα των βρυκολάκων που τρέφεται από το άδολο αίμα του αγώνα βάζοντας το σε φιάλες εξαργύρωσης. Απληστία, αγνωσία, μίσος τα χαρακτηριστικά των ευνοημένων. Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Τσουκάτοι, Λαλιώτηδες, βιαστές της αριστεράς, πάμπλουτοι θαμώνες Μυκόνου – Κολωνακίου. Και ακολουθούν και άλλοι. Βαρεμένοι, Καραμέροι, Παπαδάκηδες, ατέλειωτη λίστα αστέρων που όλοι αναρωτιώνται “ρε σεις, που βρέθηκε αυτός με εκπομπή”;

Ένα φυτώριο μίσους που συνεχίζει να λειτουργεί στο καλολιπασμένο χώμα του Πολυτεχνείου. Κηπουροί που κλαδεύουν οι ίδιοι τα βλαστάρια για να εξαργυρώσουν τη σίγουρη κερδοφορία του ιερομάρτυρα.
Δεν ήταν δικά σας παιδιά τα παιδιά του Πολυτεχνείου. Αδιάψευστος μάρτυς η φωτογραφία. Ήταν δικά μας παιδιά. Χωρίς ταμπέλες, χωρίς διχαστικά λάβαρα, στην πρώτη γραμμή όταν εσείς κρυβόσασταν στο ημίφως και περιμένατε το αίμα να ρεύσει. ΗΤΑΝ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ.

Παρατηρήσεις:

Πρώτη Παρατήρηση:

Το Πολυτεχνείο δεν μπορεί να είναι ΠΟΤΕ σημείο αναφοράς του κατεστημένου, του οποιουδήποτε χρώματος.
Δεν είναι συνεπώς αναφορά για όλους!!!

Το Πολυτεχνείο έγινε όχι μόνο ενάντια στην Χούντα, αλλά και γενικά ενάντια σε κάθε κατεστημένο. Οι ιδέες του, τα οράματά του και η οργανωτική του πρακτική είναι ασυμφιλίωτα εχθρικά προς κάθε μορφή κατεστημένου…

Δεύτερη παρατήρηση:

Το πολυτεχνείο αποτελεί σημείο ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ αναφοράς μόνο των αγωνιζόμενων λαϊκών δυνάμεων στον αγώνα τους να απελευθερωθούν από τα κοινωνικά και πολιτικά κατεστημένα της ΕΠΟΧΗΣ τους.

Το νόημα του Πολυτεχνείου θα αποκατασταθεί ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ που οι αυριανοί λαϊκοί αγώνες θα κτυπήσουν τα σημερινά κατεστημένα, μαζί και τα ποικίλα «αριστερά» κατεστημένα που το σφετερίζονται

Τρίτη παρατήρηση:

Οι σημερινές γιορτές του Πολυτεχνείου δεν έχουν ΚΑΜΙΑ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ σχέση με τα αγωνιστικά ιδεώδη και το επαναστατικό νόημα του Πολυτεχνείου. Είναι τελετές σφετερισμού του Πολυτεχνείου, τελετές που το μετατρέπουν από σύμβολο αγώνων σε μούμια Αιγυπτιακή…

Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε αυτούς που το «γιορτάζουν» και οργανώνουν τις φιέστες του…
ΟΛΟΙ αυτοί κτυπούν κατακέφαλα κάθε αυθεντική λαϊκή κινητοποίηση και επαναστατική δράση…

Τέταρτη παρατήρηση:

Τα σημερινά κατεστημένα είναι που σφετερίζονται, κερδοσκοπούν και αλλοιώνουν το νόημά του, τις ιδέες του και την πρακτική του και οδηγούν σε νεκρές «διχαστικές ταμπέλες»: Ήχους λέξεων και όχι πολιτικών περιεχομένων.

Τελευταία παρατήρηση:


Τέλος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλάει από την πλευρά του ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ. Είναι ο τελευταίος, καθώς και όλα τα κόμματα, που θα μπορούσαν να μιλήσουν για το Πολυτεχνείου.

Το νόημα του Πολυτεχνείου ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ έξω και ενάντια σε όλους αυτούς.

Και κάθε μελλοντικό Πολυτεχνείο θα γίνει ΕΞΩ και ΕΝΑΝΤΙΑ στις δομές εξουσίας, τους σφετεριστές και κερδοσκόπους των Πολυτεχνείων…

Οι αγώνες των λαών δεν είναι πιστωτικές πολιτικές κάρτες για εξαργύρωση από κάποιους που συμμετείχαν στα νιάτα τους σε τέτοιους αγώνες.

Οι αγώνες των λαών ανήκουν στους αγωνιστές κάθε περιόδου, αποτελούν παρακαταθήθη για τους αυριανούς αγώνες. ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ σε πρόσωπα τα οποία «πάτησαν» πάνω στους λαϊκούς αγώνες για να γίνουν και τα ίδια κατεστημένο: Δηλαδή το αντίθετο από τις «προσταγές» και τα νοήματα των αγώνων…

ΟΤΑΝ χρησιμοποιείς κάποια παρελθούσα συμμετοχή σου στους αγώνες, σαν εκλογικό γραμμάτιο νοθεύεις τα νοήματα των λαϊκών επαναστατικών κινημάτων.

Διαβάστε και παραπάνω το άρθρο: "Σιδερώνουν τις Μνήμες".


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες