Η Ποίηση του Δ. Παρασκευόπουλου

[ΡΕΣΑΛΤΟ]

Ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος, είναι ένας από τους τακτικούς συνεργάτες του ΡΕΣΑΛΤΟ, από την αρχή της κυκλοφορίας του.
Το αιχμηρό, ποιητικό του έργο είναι μεγάλο.
Σας προσκαλούμε στην παρουσίασή του:

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Στις 16-11-2009 ημέρα Δευτέρα και ώρα 7μ.μ Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών
Γενναδίου 8 και Ακαδημίας,7ος όροφος.

Παρουσιάζει τον Ποιητή ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ.

Για τον Ποιητή θα μιλήσει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ και θα απαγγείλουν Ποιήματα οι Κυρίες:
Άννα Μπουρατζή Θώδα και η Ιωάννα Κόκλα.

[ΡΕΣΑΛΤΟ]

Την ωραία εκδήλωση έκλεισε ο ίδιος ο ποιητής Δημήτρης Παρασκευόπουλος μ’ ένα συγκινητικό λόγο και με την απαγγελία του ποίηματός του «Αν ζεις» από τη τελευταία συλλογή Μεγαλοπολίτιδα Γαία (2008),αφιερωμένο στο φίλο, λογοτέχνη-ποιητή, Ηλία Σιαμέλα. Παραθέτουμε αποσπάσματα της ομιλίας του:
… Ας μη γελιόμαστε, ξένα κέντρα κι εγχώρια αναζητούν τρόπους να πισωγυρίσουν μια πνευματική δημιουργική επανάσταση, που προσπαθεί με την ορμητικότητα του λόγου της να διαφωτίσει για τα αίτια και την αλήθεια των κοινωνικών αντιθέσεων.
…Και ακριβώς εδώ συντελείται η αναγκαιότητα της προσωπικής ευθύνης του κάθε δημιουργού, σε όλες τις τέχνες. Να δώσει το παρόν για την υπεράσπιση των κοινωνικών συμφερόντων. Φυσικά, αναλαμβάνοντας κι ο ίδιος μέρος του κινδύνου κι αν χρειαστεί να πληρώσει ακριβά την τόλμη του. Ο δημιουργός αναζητώντας το πολύμορφο του δίνεται η δυνατότητα να εκφράσει το γνήσιο και ταυτόχρονα να βρίσκεται και να συμπάσχει κοντά σ’ αυτούς που μοχθούν και παλεύουν. …Η αγωνία μας να φωνάζει για τα διαρκή εγκλήματα κατά της φύσης και του ανθρώπου. Για τον έρωτα που αναγέρνει στο καμμένο χορτάρι. Για τα παιδιά, τους νέους που ζουν με τη δυσοσμία τριγύρω τους και την ανασφάλεια της απόγνωσης.
…Γι’ αυτό χρέος και ανάγκη του δημιουργού είναι το χτύπημα και η ανατροπή της απάνθρωπης παγκοσμιοποίησης. Το γκρέμισμα της σάπιας βάσης του συστήματος. Αυτού του συστήματος που καλλιεργεί τον μηδενισμό στους ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΥΣ λαούς.



Χτυπάτε!

Πριν η χλωμάδα των ετοιμοθάνατων
απλωθεί να τσακίσει τη θέληση
και τα μάτια της φωτιάς
φορέσουν τα μαύρα τους πέπλα,
πριν η απέραντη σιγή
σταματήσει το καρδιοχτύπι της γέννας
και η άνοιξη δεν προλάβει
να πει καλημέρα,
Χτυπάτε!
Την ερημιά του ακατανόητου μίσους
που σκορπούν οι κραυγές των κοράκων,
τους εμπόρους των ψυχών
σε κάθε θρησκεία.
Χτυπάτε!
πριν ο πύρινος θάνατος
τα κορμιά σημαδέψει
και οι νεκροί τους δρόμους αφήσουν
δίχως όνομα.
Χτυπάτε!
τα θερμοκέφαλα τέρατα
που απειλούν τα μελλούμενα χρόνια,
πριν η φοβερή λύσσα θριαμβεύσει
και σε πυραμίδες κρανίων
στηθούν τα λάβαρα της ντροπής.
Χτυπάτε!
λιωμένα τα βουνά
στ’ αρχεία των απολιθωμάτων
να μη φτάσουν.
Πυρακτωμένα ποτάμια
να μην κυριέψουν τις θάλασσες.
Παντοχή ψυχωμένη κατάστηθα
η δικαίωση.
Χωρίς κεφάλαιο η ιστορία δε θα μείνει.
Πριν εξατμιστούν οι ωκεανοί
των ονείρων
τη δύναμή τους κρατείστε,
να μη γίνουν νεκρά νησιά
οι πατρίδες.
Στην εξέλιξή του
το ιδανικό του ολέθρου θα ταφεί.
Δεινόσαυροι
δε θα γίνουν του κόσμου κυρίαρχοι.
Χτυπάτε!
το ιπτάμενο ερπετό
που γεράκια με πλουτόνιο θηλάζουν.
Εδώ μοιραζόμαστε την ευθύνη!
Στα χημικά μονοπάτια παλεύοντας
όπου ορμούν
αρχέγονες καταιγίδες
με στείρα νερά.
Χτυπάτε τα σκοτάδια
που τρέμουν τη λευκή φορεσιά σας
κι ό,τι εναντιώνεται στη ζωή.
ΧΤΥΠΑΤΕ!


Από την ποιητική συλλογή, «Φωνές χωρίς πρόσωπο» Εκδ. Τολίδη 1987

[Βήχος Χαράλαμπος]

Ο Δημήτρης Παρασκευόπουλος γεννήθηκε στο χωριό Απηδίτσα της Αρκαδίας.
Στην Αθήνα ήρθε πολύ μικρός μαζί με την οικογένειά του.
Τελείωσε νυχτερινό γυμνάσιο και τη γεωργική σχολή Αθηνών.
Αργότερα φοίτησε σε σχολή του ΟΑΕΔ απ' όπου πήρε πτυχίο μονταριστή μηχανικού.
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1978
δημοσιεύοντας ποιήματά του σε διάφορα περιοδικά.
Η ποίηση του Δ Π από τη γέννησή της έως σήμερα ακολούθησε
μια σταθερή πορεία ως προς τους στόχους της
- που εντοπίζονται στην ειρήνη στην πανανθρώπινη δικαιοσύνη
και το κοινωνικό γίγνεσθαι -

αλλά πάντα βελτιούμενη ως προς τα εκφραστικά της μέσα.
Θεωρείται επαναστατική εκφράζοντας πάντα τη σύγχρονη πραγματικότητα
με έναν ευθύ μαχητικό λόγο συνδυάζοντας ταυτόχρονα όλα τα στοιχεία
μιας άρτιας δημιουργίας.
Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορες ανθολογίες.

Έχουν εκδοθεί οι εξής ποιητικές συλλογές του.

"Απλοί στίχοι" ( Εκδόσεις Αλλαγή 1982 )
"Κραυγές" ( Εκδόσεις Αλλαγή 1984 )
"Σκιάχτρα" ( Εκδόσεις Δωδώνη 1985 )
"Στις κοιλάδες της μνήμης"
( Εκδόσεις Δωδώνη 1986 )
"Φωνές χωρίς πρόσωπο" ( Εκδόσεις Τολίδη 1987 )

"Ένταση" ( Εκδόσεις Τολίδη 1989 ) "
Ρέουσα μάζα" ( Εκδόσεις Γκοβόστη 1990 )
- "Βραβείο Μάρκου Αυγέρη της ΕΕΛ" 1993

Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Λογοτεχνικής Ομάδας
του Πολιτιστικού Κέντρου Δημήτρης Γληνός.
Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών στης οποίας
το Διοικητικό Συμβούλιο συμμετείχε από το 1988 έως το 1992
και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Συγγραφέων.
Από το 1993 ζει και εργάζεται στο χωριό Γέφυρα Μεγαλόπολης.

Άναρχος άνεμος,2004


Δεν θα ταξιδέψω στα σύννεφα
που μέσα από τη φθορά τους γεννιούνται,
ούτε θα διασχίσω αστερισμούς και σκοτάδια
για να μιλώ για τη λειτουργία του σύμπαντος.
Έξω από γεωμετρίες Ευκλείδειες
μέσα στο άπειρο άναρχος άνεμος έγινα
για να μην εγκλωβιστώ
στην εκμηδενίζουσα ησυχία συνόλων,
στη λογική της υποταγής,
στο χαοτικό και απόλυτο τίποτα.
Αντίνομος,
φωταγωγημένος από κρίσεις αλήθειας,
δεν θα ισορροπήσω στο τεντωμένο σκοινί τους
και δεν θα δεχτώ των Φιλισταίων τη διάγνωση
για την ανίατη δυστυχία της ύπαρξης
διηρημένης σε τάξεις.
Στην ηλιόλουστη δυστυχία του κόσμου
διασχίζω την άφωνη πειθαρχία,
που ιδρώνει στου εφήμερου το κενό
για να παραδοθεί στου χειμώνα τη νάρκη.
Η καρδιά μου χτυπάει. Υπάρχω,
κι άνεμος λεύτερος θαρρεύω.
Ασίγαστος, χωρίς ενοχές.
Κατευθύνομαι χωρίς επιστροφή
προς το ασύλληπτο μιας ανατροπής
όπου το μέτρο και οι διαστάσεις μου χάνονται.
Στο αέναο στριφογύρισμα
επανάστασης προσμονή
στεγάζομαι σ’ ένα μέλλον αγέννητο.
Το συναίσθημα και η νόηση
δακρυσμένες λαμπάδες
δυναμώνουν τη φλόγα τους
και το κρανίο διαλύεται
να σκορπίσει το φως που με καίει.

_________________
http://apolitikokafeneio.com/
http://mousikokafeneio.com/