Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Οι εξελίξεις στο Κυπριακό και οι υπεύθυνοι

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 08, 2009 6:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: Οι εξελίξεις στο Κυπριακό και οι υπεύθυνοι Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://paideia-gr.blogspot.com/2009/07/blog-post_5496.html

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό και οι υπεύθυνοι

Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Ενόψει της τελικής ρύθμισης, τουρκοποίησης από ότι φαίνεται της Κύπρου με κάποιο σχέδιο τύπου ΑΝΑΝ, που τυγχάνει, (σύμφωνα με όσα είπε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Κύπρο, τρίτο και τέταρτο συνημμένα), της υποστήριξης του νυν πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, αξίζει να δούμε κατωτέρω το πώς και ο θείος του «εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής εφάρμοσε τις δεσμεύσεις (πρώτο και δεύτερο συνημμένα) για την «επίλυση» του Κυπριακού που είχε αναλάβει για να γίνει πρωθυπουργός, μετά τον θάνατο του Στρατάρχη Παπάγου.

Η κατωτέρω επιστολή (που πλην των άλλων φανερώνει τον πατριωτισμό, το ήθος και τη διορατικότητα) του αείμνηστου τέως Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου, που εστάλη τότε, το 1959 στον αρχηγό της ΕΟΚΑ Γ. Γρίβα για να τον ενημερώσει για τα διαμειφθέντα στο Λονδίνο, περιγράφει...
λεπτομερώς όλα τα τότε απαράδεκτα τραγικά γεγονότα.

Στη επιστολή αυτή μπορείτε να «θαυμάσετε» τις μεθόδους, τους εκβιασμούς και τις απειλές, που εφάρμοσε ο «εθνάρχης» Καραμανλής, με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ και τον τότε Πρόξενο της Ελλάδος στην Κύπρο γνωστό Βλάχο (που ως αλλού αναφέραμε κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 κωλυσιεργούσε για να μην δοθεί εντολή απόκρουσης των παραβιασάντων την εκεχειρία Τούρκων που προήλαυναν και που αμέσως τότε ο «εθνάρχης» έκανε δ/ντη του γραφείου του) για να υποχρεώσει την Κύπρο με το 82% των κατοίκων της Έλληνες, να αποδεχθεί τις καταστροφικές για τον ελληνισμό της συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Η αποκαλυπτική περιγραφή του Τάσσου Παπαδόπουλου πλην της θλίψης που προκαλεί, δείχνει άλλη μιά φορά ότι η χώρα μας (με εξαίρεση τον Στρατάρχη Παπάγο) άξιζε μεταπολεμικά καλύτερους ηγέτες ή τουλάχιστον όχι ηγέτες καταστροφής του Ελληνισμού. Ότι έγινε και γίνεται στην Κύπρο έχει σήμερα ως επακόλουθο το ότι συμβαίνει, στο Αιγαίο, τη Θράκη, τα Δωδεκάνησα, τη Μακεδονία μας, αλλά και σε όλην την Ελλάδα (λαθρομεταναστευτικό) που κινδυνεύουν κυρίως λόγω των παγκοσμιοποιημένων πολιτικών μας ηγεσιών.
Επιστροφή στην κορυφή
Αλιευτής
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 09, 2009 8:06 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://konstantakopoulos.blogspot.com/2009/07/blog-post.html


ΣΥΝΝΕΦΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Μεταξύ Ζυρίχης και σχεδίου Ανάν
ΣΚΗΝΙΚΟ 2004 ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ


Συνέπειες για την Ελλάδα από μη βιώσιμη λύση του κυπριακού

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Σκηνικό 2004», με (απατηλές) υποσχέσεις/απειλές, στήνει ήδη ο διεθνής (ατλαντικός) “παράγων“ στη Λευκωσία. Pροχθές, ο Σουηδός ΥΠΕΞ Μπίλντ (θιασώτης του διαμελισμού και βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας προ δεκαετίας) προεδρεύων της ΕΕ (αν και προωθεί κραυγαλέα τα αμερικανοτουρκικά συμφέροντα), εμμέσως πλην σαφώς, απείλησε, κατά πρωτοφανή τρόπο την Κύπρο, μέλος της ΕΕ, ότι θα αφεθεί στο έλεος του τουρκικού στρατού αν δεν συγκατατεθεί σε λύση του κυπριακού εντός του έτους! Για να φύγει το κυπριακό από την τουρκική ενταξιακή πορεία που αξιολογείται τον Δεκέμβριο! (Οι δηλώσεις Μπιλντ επιβεβαιώνουν την πλήρη αφασία κυπριακής-ελλαδικής διπλωματίας! Διερωτώνται μάλιστα πολλοί τι ακριβώς συζητούν Μπιλντ και Μπακογιάννη κατά τις συχνές συναντήσεις τους, μία από τις οποίες διήρκεσε 2,5 ώρες!)

Λονδίνο-Ουάσιγκτον επιδιώκουν το «κλείσιμο» όπως-όπως κυπριακού και ελληνοτουρκικών, με συνοπτικές διαδικασίες και λύσεις αντίστοιχες του απορριφθέντος Ανάν, ώστε να ανοίξει ο τουρκικός δρόμος προς την ΕΕ, αλλά και να ικανοποιηθούν πάγιες στρατηγικές επιδιώξεις τους.

Στη Λευκωσία έσπευσαν ήδη Μπαρόζο, Μπράιζα, Φερχόιγκεν κλπ., ζητώντας άμεσο κλείσιμο κυπριακού (που ουδόλως τους απασχολούσε 35 χρόνια!). Υπόσχονται, λέγεται, και Νόμπελ σε Χριστόφια-Ταλάτ, σε σκηνικό που θυμίζει κάπως Μόσχα της περεστρόικα. Τότε, η παγκόσμια δεξιά-ακροδεξιά (Κολ, Ρήγκαν, Θάτσερ) πήγαιναν μέρα παρά μέρα στην πρωτεύουσα του “διεθνούς κομμουνισμού” για να στηρίξουν και να ενθαρρύνουν τον αρχηγό του Γκορμπατσώφ και την πολιτική του. Είναι τέτοια π.χ. η «χημεία» Μπαρόζο-Χριστόφια, που ο αποτυχημένος Πρόεδρος της Κομισιόν (σύμβολο, λόγω Αζορών, υποτέλειας στον Μπους) θεωρεί τον «κομμουνιστή Χριστόφια» από τους μεγαλύτερους «συμμάχους» στην ανανέωση της θητείας του. Ο Κύπριος Πρόεδρος όχι μόνο τον υποστηρίζει για τη θέση του επικεφαλής της Κομισιόν, αλλά και δεν έφερε αντίρρηση, όπως πράττει πάγια η κυπριακή κυβέρνηση, στην απαίτησή του να συναντήσει τον Ταλάτ στο “προεδρικό μέγαρο” του ψευδοκράτους!

Το μενού συνδυάζει κολακείες και απειλές, “για να μην ξεχνιόμαστε”. Το Ρώυτερ, επικαλούμενο ξένο διπλωμάτη, χαρακτήρισε τους Χριστόφια-Ταλάτ “μαθητευόμενους μάγους”, χωρίς νομική μόρφωση, που τσακώνονται για πράγματα που δεν καταλαβαίνουν. Πολλοί ερμήνευσαν το τηλεγράφημα ως “παιδιά τελειώνετε επιτέλους!”.

“Λύση από Κύπριους για Κύπριους”, είναι το σύνθημα Χριστόφια, κανείς όμως Κύπριος δεν γνωρίζει τι γίνεται στις συνομιλίες! Οι “διακοινοτικές” μετηλλάγησαν προ πολλού σε διαδικασία εκπόνησης συντάγματος νέου κράτους, υπό συνθήκες μυστικοπάθειας απαράδεκτης και αντιδημοκρατικής για τα μεταμεσαιωνικά δεδομένα της Ευρώπης, υπογραμμίζουν έγκριτοι Κύπριοι νομικοί, που διερωτώνται μήπως πρέπει τώρα να γίνει δημοψήφισμα για το περίγραμμα τουλάχιστο της επιδιωκόμενης λύσης! Ο Ταλάτ πάντως συμπεριφέρεται δημοκρατικότερα, κοινοποιώνυτας στους “βουλευτές“ του πρακτικά των συνομιλιών, που δεν γνωρίζουν ούτε οι αρχηγοί των “συγκυβερνώντων” ελλήνοκυπριακών κομμάτων!

H σύγχυση επί των θεμελίων της συνζητούμενης ρύθμισης είναι δυστυχώς κανόνας! Ο κ. Χριστόφιας σε συνέντευξη απέκλεισε ξένους δικαστές στο νέο κράτος. Στις ελληνοκυπριακές προτάσεις που κατετέθησαν στο Εθνικό Συμβούλιο εμφανίστηκε ένας ξένος δικαστής. Στην επόμενη συνεδρίαση ο κ. Χριστόφιας απέδωσε την παρουσία του σε τυπογραφικό λάθος, ενώ ο σύμβουλός του κ. Τσιελεπής δήλωσε ότι «μάλλον γλυτώσαμε τους δικαστές”. Προ ημερών ο Ταλάτ μίλησε για τρεις ξένους δικαστές!

Διπλωματικοί κύκλοι αναγνωρίζουν ομόφωνα τον κεντρικό ρόλο του Βρετανού Πρέσβη Μίλετ στο συντονισμό του “διεθνούς παράγοντα”, αλλά και στο “στρίμωγμα” Χριστόφια, αν δεν παίξει τον ρόλο που του επιφυλάσσει το βρετανικό “master plan”. Το οποίο δεν είναι άλλο από την κινητοποίηση της ισχύος της κυπριακής αριστεράς εναντίον του ελληνικού εθνισμού. Μόνο έτσι, ελπίζει η Γηραιά Αλβιών, υπάρχει περίπτωση να πεισθούν/πιεσθούν οι ¨Ελληνες, 80% του πληθυσμού, να παραιτηθούν από τα πιο αυτονόητα δικαιώματα…

Την Κυριακή ο Μίλετ
δήλωσε δημοσίως ότι η δουλειά των δύο ηγετών είναι “να πουλήσουν τη λύση στις κοινότητές τους”, προβλέποντας προσωρινή συμφωνία τον Οκτώβριο και δημοψήφισμα τον Ιανουάριο. Το μόνο που μοιάζει να ανησυχεί τον Μίλετ και τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ Ντάουνερ είναι η κοινή γνώμη – ο Ντάουνερ μάλιστα προκάλεσε σκάνδαλο όταν γνωστοποιήθηκαν σχόλιά του κατά των εφημερίδων “Φιλελεύθερος” και “Σημερινή”.

Τρία αγγλοαμερικανικά σενάρια


Συγκλίνουσες πληροφορίες από πολύ αξιόπιστες πηγές αναφέρουν τρία εναλλακτικά σενάρια που επεξεργάστηκαν Λονδίνο-Ουάσιγκτον (κατά σειρά πρότίμησης):

1. υιοθέτηση παραλλαγής του σχεδίου Ανάν, επίλυση ελληνοτουρκικών, ταχεία ένταξη Τουρκίας πριν από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χρηματοδοτικές αποφάσεις (2013)

2. προσωρινή συμφωνία τον Οκτώβριο που θα “κλειδώσει” τις ελληνικές υποχωρήσεις, απαλάσσοντας την τουρκική ενταξιακή πορεία

3. άνοιγμα τουρκικών αεροδρομίων-λιμανιών, αφού, όπως ορθώς υπογράμμισε, επικαλούμενος την Ταϊβάν, ο Εγκεμέν Μπαγκίς, εμπόριο δεν σημαίνει αναγνώριση. Τι θα κάνουν τότε Λευκωσία και Αθήνα, που, κατά τρόπο εξευτελιστικό για τις ίδιες, δεν ζήτησαν αναγνώριση της Κύπρου πριν αρχίσουν διαπραγματεύσεις, όπως ζητούσε όχι ο Πρωθυπουργός της Κύπρου ή της Ελλάδας, αλλά της Γαλλίας, από το 2005;!

Διπλωμάτες στις Βρυξέλλες εξηγούν την κινητικότητα περί το κυπριακό, υπογραμμίζουν ότι, πέραν της επιδίωξης διευκόλυνσης της τουρκικής αξιολόγησης τον Δεκέμβριο, το ατλαντικό “λόμπυ” θέλει «με ένα σμπάρο να πετύχει τρία τρυγόνια». ‘Όχι μόνο να “λύσει“ το κυπριακό αλλά και:

α) να αποκτήσει από τώρα η ‘Αγκυρα, πολλά από τα δικαιώματα των μελών της ΕΕ, δια του θεσμικού ρόλου που θα αποκτήσει επί της κυπριακής ψήφου. Αν αυτό γίνει, θα είναι δυσκολότατο στην ΕΕ να πει μελλόντικά όχι στην ‘Αγκυρα, χωρίς να διακινδυνεύσει να «ανατιναχθεί» η συνταγματική ευστάθεια και εξωτερική ασφάλεια ενός μέλους της!

β) να αποκτήσουν οι Βρετανοί δια των ξένων δικαστών, της διαιώνισης του καθεστώτος βάσεων και σειράς άλλων συζητούμενων ρυθμίσεων, μόνιμη, μη αναστρέψιμη επιρροή στην Κύπρο που δεν είχαν ποτέ μετά το 1960.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Το ΒΙΩΣΙΜΟ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ

Η αθηναϊκή ελίτ τηρεί «αποστάσεις ασφαλείας» από τις διαπραγματεύσεις της Λευκωσίας, αφήνοντας τον κ. Χριστόφια να βγάλει μόνος του το «φίδι από την τρύπα».
Μεγάλο τμήμα της επιθυμεί διακαώς να “απαλλαγεί” από το κυπριακό, μόνο που αν η συμφωνία δεν αποδειχθεί βιώσιμη, κινδυνεύει να το δει μπροστά της με πολύ χειρότερη μορφή. Θολές λύσεις και “εποικοδομητικές” ασάφειες δημιουργούν δυνατότητα εθνοτικών συγκρούσεων, με ότι συνεπάγεται για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι πολύ εύκολο να υπονομευθεί μια λύση μέσω κακών ρυθμίσεων στην εκτελεστική εξουσία, που θα αφίστανται των ισχυόντων στη Δύση, προειδοποίησε προσφάτως, καλώντας σε ιδιαίτερη προσοχή στον τομέα αυτό, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Ανδρέας Λοβέρδος.

Η πολιτική αστάθεια στην Αθήνα καθιστά λιγότερο προβλέψιμες τις τελικές θέσεις των κομμάτων επί μίας λύσεως – ουδείς επιθυμεί σήμερα να καταβάλει κόστος για να στηρίξει ελληνικές υποχωρήσεις και την τουρκική ένταξη στην ΕΕ. Ενώ και αρκετοί ανησυχούν μήπως το κυπριακό «φίδι», αν δεν προσεχθεί, «δαγκώσει» τελικά και την μητροπολιτική Ελλάδα. Σημαίνων παράγων της ΝΔ υπογράμμισε, μιλώντας στον “K.t.E” υπό τον όρο ανωνυμίας: «Μη βιώσιμη λύση θα καταστήσει την Αθήνα όμηρο ‘Αγκυρας, Λονδίνου και Ουάσιγκτον, για να μην πάθουν τίποτα 750.000 ‘Ελληνες χωρίς κανονική κρατική προστασία».

¨Εγκριτοι παρατηρητές υπογραμμίζουν ότι το “κλειδί βιωσιμότητας” της λύσης είναι η διατήρηση του πυρήνα των θεμελιωδών δικαιωμάτων αυτοκυβέρνησης, αυτοάμυνας, ανεξαρτησίας για τους ¨Ελληνες, τουλάχιστο εκεί που θα ζήσουν. Αν αναγνωριστεί σε οποιονδήποτε τρίτο, μη αιρετό εκπρόσωπο της πλειοψηφίας (δικαστή , Τούρκο συμπρόεδρο κλπ.) δικαίωμα απόφασης επ¨ αυτής δημιουργείται αμέσως έδαφος σύγκρουσης. Εξωφρενική και παράλογη χαρακτηρίζουν ορισμένοι την πρόταση των Ελληνοκυπρίων να αποποιηθούν του δικαιώματος της αυτοάμυνας, μόνοι μεταξύ όλων των κρατών του κόσμου (και μάλιστα κράτος στη Μεσόγειο που υπέστη εισβολή). Tέτοια πρόταση έγινε και για το παλαιστινιακό κράτος – δεν τη σκέφτηκε όμως κανείς Παλαιστίνιος, ο Νετανιάχου θέλει να την επιβάλει! Και φυσικά, είναι ακατανόητη, υποστηρίζουν οι ίδιοι, η αναγνώριση, με οποιαδήποτε μορφή, μονομερή ή πολυμερή, σε τρίτες χώρες δικαιώματος επέμβασης.

Οι διακοινοτικές ταραχές του 1963-64 προκλήθηκαν από τους παραλογισμούς των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, που επικαλέσθηκε η ‘Αγκυρα και το 1974. Οι συνθήκες ήταν απαράδεκτες γιατί μπλόκαραν τη κρατική λειτουργία με το βέτο που παραχώρησαν στη μειονότητα. Με το σχέδιο Ανάν, ή το σύστημα εκ περιτροπής προεδρίας, δεν προβλέπεται καν βέτο για την πλειονότητα!

Επιστροφή στην κορυφή
Καχύποπτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούλ 13, 2009 7:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://paideia-gr.blogspot.com/2009/07/blog-post_12.html

Ποιοι θέλουν την Κύπρο νέα Αλεξανδρέττα;

Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ


Κατωτέρω και στο πρώτο συνημμένο αναλύεται σε σχέση με την Κύπρο, ο τρόπος με τον οποίο η τουρκία προσήρτησε και μεθοδικά τουρκοποίησε Συριακή Αλεξανδρέττα, πράγμα που μετά από 66 χρόνια <<αποδέχτηκε>> με την <<υπογραφή>> η Συρία. Ο συγγραφέας της ανάλυσης σημειώνει όμως:

Υπάρχει, όμως, και μία σημαντική διαφορά. Η Κύπρος είναι πλέον μέλος της Ευρ. Ενώσεως και τα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη είναι ευρωπαϊκό έδαφος υπό ιδιόρρυθμο καθεστώς και με αναστολή του κεκτημένου.

Μέχρι το τέλος του χρόνου θα φανεί αν είμαστε...
<<ικανοί>> να αχρηστεύσουμε το μοναδικό όπλο που έχουμε για σωτηρία της Κύπρου (παρόλες τις <<μυστικές>> ίσως συμφωνίες που έκαναν με την ΕΕ για το θέμα, οι <<άξιοι>> ηγέτες της Ελλάδας και της Κύπρου, Σημίτης-μόνον; και Κληρίδης).

Στο δεύτερο συνημμένο δείτε τις παρόμοιες απόψεις της πρότασης του ορθού Ναί της <<ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ>>



Σχετικά με τα μακροπρόθεσμα σχέδια της τουρκίας που αναφέρονται κατωτέρω για το Αιγαίο και την Θράκη, που διαπραγματευόταν η τουρκία και με τις δύο εμπόλεμες πλευρές καθ όλη την διάρκεια του πολέμου προκειμένου να βγεί στο πόλεμο υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς, παρατηρώ τα εξής.



Εκτός από τον κίνδυνο τουρκοποίησης της Κύπρου με παρόμοιο τρόπο λόγω της νοοτροπίας, που διακατέχει σιωπηρά ή φανερά, τις Ελληνικές πολιτικές ηγεσίες για όχι ποσοστώσεις στην λαθρομετανάστευση (φανερά, ο <<γνωστός>> πλέον κ. Χρυσοχοϊδης του ΠΑΣΟΚ, η κ. Αλέκα Παπαρρήγα του ΚΚΕ για να μην υστερεί από τον επίσης ίδιων αντιλήψεων ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δια του υφυπουργού κ. Νάκου, κτλ)., θα πρέπει να χρωστάμε ευγνωμοσύνη στην τουρκία που δεν μας έστειλε <<χωρίς ποσοστώσεις>> μερικά εκατομμύρια τούρκους, από τα πολλά που διαθέτει, για να τουρκοποιήσει και τη Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου μας. Ή το κάνει ήδη συστηματικά και οι πολιτικοί μας εγκέφαλοι δεν το πήραν μυρωδιά ή δεν νοιάζονται;



Χωρίς επίσης <<ποσοστώσεις>> λαθρομεταναστών και για να ευχαριστήσει όλους τους ανωτέρω και πολλούς άλλους γνωστούς <<εξαίρετους έλληνες>>, Αντιγονίτες, ΚΕΜΟΪΤΕΣ, ΕΛΙΑΜΕΠΙΤΕΣ κτλ., θα μπορούσε η τουρκία να μας στείλει <<χωρίς ποσοστώσεις>>, καμμιά δεκαριά εκατομμυριάκια τούρκους για τελειώνουμε μια και καλή με όλη την Ελλάδα μας.










Αλεξανδρέττα: Υπόδειγμα Τουρκικής Στρατηγικής (*)

http://www.seetha.gr/seetha/item.asp?ReportID=327



Ενώ οι αρμόδιοι για την Εξωτερική μας Πολιτική παρακολουθούσαν μαζί με την κοινή γνώμη τις πρόσφατες τουρκικές προκλήσεις στα Ίμια και την εντυπωσιακή βελτίωση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, μία είδηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και νομίζω ότι θα πρέπει να τύχει μεγαλύτερης προσοχής και μελέτης.



Συγκεκριμένα η Συρία μετά από 66 χρόνια αποδέχθηκε την τουρκική κυριαρχία στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και δεσμεύθηκε να μη θεωρεί τα εδάφη αυτά ως κατεχόμενα και αλύτρωτα.



Ο νομός (σαντζάκι) της Αλεξανδρέττας, στα τουρκικά Ισκεντερούν, στα αραβικά Χατάυ, βρίσκεται στη Ν. Α. Τουρκία και αντιστοιχεί στην αρχαία Κιλικία και στην περιοχή της Ισσού, όπου ο Αλέξανδρος κατενίκησε τον Δαρείο.



Το 1939 οι Γάλλοι, οι οποίοι διοικούσαν την Συρία, παρεχώρησαν την περιοχή στους Τούρκους υπογράφοντας παράλληλα και την άγγλο- γάλλο- τουρκική συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής. Στόχος της χειρονομίας αυτής ήταν να ταχθεί η Τουρκία με το μέρος των Αγγλογάλλων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.



Η Τουρκία, ο επιτήδειος ουδέτερος όπως την ονόμασε στο κλασικό βιβλίο του ο Φράνκ Βέμπερ, κράτησε μεν την Αλεξανδρέττα, δεν βγήκε όμως στον πόλεμο υπέρ των Συμμάχων.

Διαπραγματευόταν και με τις δύο εμπόλεμες πλευρές καθ όλη την διάρκεια του πολέμου ζητώντας τα νησιά του Αιγαίου, την Θράκη και τα πετρέλαια της Μοσούλης.



Η Συρία από την πλευρά της έθεσε την απελευθέρωση της Αλεξανδρέττας ως κύριο εθνικό στόχο και μέχρι σήμερα στους επίσημους χάρτες της το Χατάυ περιγράφεται ως συριακό έδαφος.



Η Τουρκία από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε την προσπάθεια αλλοιώσεως του πληθυσμιακού χαρακτήρα της περιοχής Αλεξανδρέττας - Χατάυ.Το 1939 η πλειοψηφία των κατοίκων είχε αραβική συνείδηση , πολλοί δε εξ αυτών ήσαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί υπαγόμενοι στο Πατριαρχείο Αντιοχείας.



Επειδή η ιστορική Αντιόχεια ετέθη υπό τουρκική κατοχή, το ομώνυμο Ορθόδοξο Πατριαρχείο μετέθεσε από τότε την έδρα του στην Δαμασκό.



Οι διαδοχικές κυβερνήσεις της Άγκυρας, παρά τις αλλαγές προσώπων ή ιδεολογιών, εφήρμοσαν μία καλοσχεδιασμένη και μακροπρόθεσμη στρατηγική.

Μετακίνησαν πληθυσμούς τουρκικής καταγωγής η συνειδήσεως προς την Αλεξανδρέττα ώστε το αραβικό στοιχείο να καταντήσει μειοψηφία. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί υπέστησαν ιδιαίτερη καταπίεση και σήμερα στο σαντζάκι της Αλεξανδρέττας έχουν μείνει ελάχιστοι.



Η Τουρκία επέδειξε αξιοθαύμαστη επιμονή και υπομονή. Περίμενε επί 66 χρόνια αποκρούοντας τις συριακές διεκδικήσεις για επιστροφή των εδαφών. Και μόλις προ ολίγων ημερών απέσπασε την υπογραφή της συριακής κυβερνήσεως για την νομιμοποίηση της αρπαγής που έγινε το 1939. Ίσως η Συρία να μην αντέχει δύο ανοικτά μέτωπα δεδομένου ότι διεκδικεί από το Ισραήλ τα υψώματα του Γκολάν, ίσως η Άγκυρα να πίεσε την Δαμασκό με το ισχυρό όπλο που λέγεται ροή του Ευφράτη.



Το μάθημα είναι εξόχως διδακτικό για την Αθήνα και την Λευκωσία. Αυτό που επέτυχε η Τουρκία στην περίπτωση της Αλεξανδρέττας επιδιώκει αργά αλλά συστηματικά να εφαρμόσει και στην περίπτωση της Βορείου Κύπρου.



Το 1954 σχεδιάσθηκε η διχοτόμηση, το 1964 δημιουργήθηκαν οι απομονωμένοι τουρκοκυπριακοί θύλακοι, το 1974 έγινε η εισβολή , αμέσως μετά άρχισε η μεταφορά εποίκων και η καταστροφή της ελληνορθόδοξου κληρονομιάς, το 1983 ανακηρύχθηκε το ψευδοκράτος, το 2004 επιχειρήθηκε η νομιμοποίηση της κατοχής μέσω του σχεδίου Ανάν.



Μπορεί εδώ να μη φαίνεται ως κύριος στόχος η εδαφική ενσωμάτωση, αλλά στα υπόλοιπα σημεία οι ομοιότητες με την περίπτωση Αλεξανδρέττας είναι πολλές και ανησυχητικές.

Υπομονή, επιμονή, προγραμματισμός με βάθος χρόνου, εποικισμός, αναγκαστική αποχώρηση των γηγενών κατοίκων, δημιουργία στρατιωτικών εγκαταστάσεων και στρατοπέδευση μεγάλου αριθμού στρατιωτών κ.α.



Άλλωστε Αλεξανδρέττα και Βόρειος Κύπρος συνδέονται στρατηγικά για τα τουρκικά συμφέροντα . Οι δυνάμεις του Αττίλα θα είναι χρήσιμες για την προστασία του πετρελαιαγωγού Μπακού- Τσεϋχάν, ο οποίος θα καταλήγει στον κόλπο της Αλεξανδρέττας.



Υπάρχει, όμως, και μία σημαντική διαφορά. Η Κύπρος είναι πλέον μέλος της Ευρ. Ενώσεως και τα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη είναι ευρωπαϊκό έδαφος υπό ιδιόρρυθμο καθεστώς και με αναστολή του κεκτημένου.



Η Αθήνα και η Λευκωσία μπορούν να εμποδίσουν την Τουρκία να εφαρμόσει στην Κύπρο το υπόδειγμα της Αλεξανδρέττας. Τούτο θα γίνει αν αρνηθούμε τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης και όλα τα άλλα αρνητικά του σχεδίου Ανάν.



Ας αναζητήσουμε μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας μία δημοκρατική λύση για την Κύπρο. Η Αλεξανδρέττα - Χατάυ διδάσκει πολλά σε όλους μας.



(*) Συντάκτης: Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμονας


Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες