Στείρες ΠΑΣΟκικές υμνολογίες

[Παλαίμαχος]

Στείρες ΠΑΣΟκικές υμνολογίες

Η Ιστορία διδάσκει ότι δεν διδασκόμαστε τίποτα από αυτήν.
27 χρόνια μετά την πρώτη νίκη του ΠΑΣΟΚ, το 1981 και πλημμύρισαν πολλά ιστολόγια από τη «νοσταλγία» εκείνης της εποχής και ύμνους στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα.
Αυτή η πασοκική νεροποντή, νοσταλγίας και ύμνων, δεν είναι τυχαία. Εντάσσεται μέσα στα κάλπικα, εκλογικά παιχνίδια του σήμερα. Είναι μια προσπάθεια να «ξύσουν» τα αγωνιστικά σύνδρομα της εποχής του 1981, για να τα σφετεριστούν σήμερα, αυτοί που δολοφόνησαν και αυτό το ιστορικά αγωνιστικό, αλλά και ιστορικά κάλπικο ΠΑΣΟΚ του τότε.
Παράλληλα, επιχειρείται και η εκλογική κερδοσκοπία και συκοφάντηση της Αριστεράς, για την προδοσία της το 1989.
Μια επιδερμική και φτηνή δημαγωγία, χωρίς καμιά εξήγηση και ανάλυση του πολιτικού μας δράματος: Και πριν από όλα της τραγωδίας του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Το 1989, πράγματι αποτελεί, όπως έχουμε αναλύσει διεξοδικά από πολύ παλιά, το ιστορικό κόμβο της πολιτικής μετάλλαξης, που ζούμε σήμερα. Μια μετάλλαξη, όμως, που είχε ήδη παγιωθεί στο ηρωικό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Δεν ήταν η προδοσία της Αριστεράς που έφερε την καθεστωτική ενσωμάτωση και μετάλλαξη του «ιστορικού» ΠΑΣΟΚ, αλλά το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που είχε μεταλλαχτεί. Η Αριστερά της εποχής, απλώς, υπέγραψε με την «προδοσία» της τότε, τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του μεταλλαγμένου και καθεστωτικά ενσωματωμένου ΠΑΣΟΚ.
Ας μη βάζουμε, λοιπόν, τα πράγματα με το κεφάλι προς τα κάτω, για να αποφύγουμε την βάσανο της εξήγησης και της ανάλυσης: Γιατί, το ΠΑΣΟΚ με τις σοσιαλιστικές «θέσεις» και μαρξιστικές, επιδημικές δημαγωγίες κατάντησε στην αθλιότητα του σημιτισμού και του σήμερα;;;
Τα μεγάλα ερωτήματα, που πρέπει να απαντηθούν, από όλους τους υστερικούς υμνητές του Ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ είναι: Πώς ένα πολιτικό πρόγραμμα «σοσιαλιστικού ριζοσπαστισμού», στη βάση του οποίου συγκροτήθηκε το ΠΑΣΟΚ εξελίχτηκε σε ναυάγιο και γέννησε το τέρας του εκσυγχρονισμού, έγινε η αποκρουστική αιχμή της Νέας Τάξης και σήμερα έχει μεταλλαχτεί στο αντίθετό του: Στο αμερικανόδουλο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, της Διαμαντοπούλου, του Χρυσοχοϊδη, του Βενιζέλου, του Ανδρουλάκη, της Δαμανάκη, του Κουναλάκη, του Ανδριανόπουλου, του Βαλλιάνάτου και Σία…
Τι έφταιξε; Εδώ είναι το πρόβλημα.
Έφταιξαν τα «κακά» πρόσωπα ή ο ΟΥΤΟΠΙΚΟΣ, δηλαδή κάλπικος χαρακτήρας, των στρατηγικών του επιλογών: Η ανεδαφικότητα των πολιτικών θέσεων ( λουστραρισμένη με τα χρώματα του ριζοσπαστικού, μικροαστικού σοσιαλισμού), θέσεις οι οποίες δεν σπάγανε το «κάδρο» του καπιταλιστικού πλαισίου και της κυρίαρχης ιδεολογίας του.
Γιατί ΚΑΝΕΙΣ από του υμνολόγους δεν καταπιάνεται με τα αίτια και της πολιτικές του ΠΑΣΟΚ που το οδήγησαν στο σημερινό αξιοθρήνητο ναυάγιο;
Η σκέψη και η ανάλυση είναι δύσκολα και επίπονα ζητήματα. Το εύκολο είναι τα συνθήματα, οι «νοσταλγίες», και οι ύμνοι στα περασμένα μεγαλεία μας…
Εμείς από την ημέρα της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ (1974), είχαμε προβεί σε μια διεξοδική ανάλυση της πορείας του και της εξέλιξης του, επαληθευμένη στο ακέραιο σήμερα…
Περιέχεται στο βιβλίο: «ΠΑΣΟΚ: Δώρο και εκδίκηση της ιστορίας»


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Κολοκοτρώνης]

Από το 1981 έως το 2004 το ΠΑΣΟΚ υπερχρέωσε τα ελληνικά νοικοκυριά με πολλά εκατομμύρια ευρώ τα οποία μαζί με τους τόκους των έπνιξαν κάθε προσπάθεια για πραγματική βελτίωση των οικονομικών δεδομένων. Με αυτά τα δανεικά έγινε η δήθεν φιλολαϊκή πολιτική και οι κοινωνικές παροχές. Αίσχος!

Αυτή είναι η αληθινή πραγματικότητα για την οποία πρέπει όλοι μας να ντρεπόμαστε.