Μεγκουλίνα
Ένταξη: 15 Ιούλ 2006
Δημοσιεύσεις: 283
|
 Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 01, 2007 11:55 pm Θέμα δημοσίευσης: Ερντογκάν -Φακατσέλης |
 |
|
|
ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ Η ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΗΦΙΣΣΙΑ;
ΜΗΝ ΜΑΣ ΒΓΕΙΣ ΑΝΑΡΧΟΑΚΡΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΚΑΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΠΑ ΑΧΙΛΛΕΑ....
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ
Ο Σαρκοζί τούς κάνει Τούρκους
Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ
Μοναχικός σαν λύκος
Η τελευταία πολιτική πράξη του 10ου προέδρου της Τουρκίας, Αχμέτ Νεζντέτ Σεζέρ, παίχτηκε εκεί ακριβώς που της άρμοζε: εντός ενός μαυσωλείου. Ενα εικοσιτετράωρο μετά την εκλογή του Αμπντουλάχ Γκιουλ στην προεδρία, ο Σεζέρ πήγε στο Ανίτκαμπιρ, στο μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο του Κεμάλ Ατατούρκ, σε έναν συμβολικό αποχαιρετισμό των όπλων.
Εκεί, σε κάποια σελίδα του βιβλίου των επισκεπτών, κατέθεσε το έσχατο πολιτικό του μήνυμα εν είδει παραινέσεων: «Μεγάλε Ατατούρκ, στέκομαι μπροστά σου για τελευταία φορά ως πρόεδρος», ξεκίνησε το σημείωμά του ο Σεζέρ, καταλήγοντας με την προειδοποίηση προς κάθε αποδέκτη, ότι «το τουρκικό έθνος θα προστατεύσει την πρόοδο που τους κληροδότησε».
Για τους προελαύνοντες ισλαμιστές, ο επίλογος της θητείας του Σεζέρ δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικός. Φλογερός κεμαλιστής, φανατικός υποστηριχτής του κοσμικού κράτους στην πιο αυταρχική εκδοχή του, ο Σεζέρ δεν θα μπορούσε παρά να υποκλιθεί στο μαυσωλείο του εμπνευστή του και να τρίξει τα δόντια πριν κλείσει την πόρτα πίσω του.
Επτά χρόνια στο ισχυρότερο αξίωμα της Τουρκικής Δημοκρατίας, είχε όλο το χρόνο να αποκαλύψει τον προσωπικό και πολιτικό του χαρακτήρα. Χαρακτηρίστηκε ο αγέλαστος πρόεδρος, μια και σχεδόν πάντα εμφανιζόταν βλοσυρός και αυστηρός, ενώ η δημοκρατική του ρητορική ξεφούσκωσε στα μισά της προεδρικής του διαδρομής. Πολιτικοί, σχολιαστές μιλούν για δύο διακριτές και αντιφατικές περιόδους της θητείας του: τη δημοκρατική περίοδο και την περίοδο της αυταρχικής παρεκτροπής.
Πράγματι, η ανάδυση του Σεζέρ από το Συνταγματικό Δικαστήριο στον προεδρικό θώκο έγινε μέσα από μια θάλασσα υποσχέσεων για σεβασμό των ατομικών ελευθεριών και της δημοκρατικής νομιμότητας. Καθοριστική για το προφίλ του, υπήρξε η ομιλία του ως προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου το 1999, που δίνοντας πρωτόγνωρη έμφαση στη δημοκρατική προοπτική, δίκαια χαρακτηρίστηκε «δημοκρατικό συμβόλαιο».
Εκείνη η ομιλία ήταν που το 2000 οδήγησε στην ευρεία συναίνεση των κοινοβουλευτικών κομμάτων για την εκλογή του «φιλελεύθερου δημοκράτη Σεζέρ» στην προεδρία (αντίθετα με τον Γκιουλ τώρα, που εκλέχτηκε μόνο από το κυβερνών κόμμα).
Ομως η ευφορία δεν διήρκεσε πολύ. Οταν ο Σεζέρ πέταξε κατάμουτρα στον τότε πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ το βιβλίο με το τουρκικό σύνταγμα στη διάρκεια μιας οξύτατης αντιπαράθεσής τους τον Φεβρουάριο του 2001, η Τουρκία γνώρισε τη βαθύτερη πολιτική κρίση. Τα χρηματιστήρια έπεσαν και η χώρα οδηγήθηκε σε μακρά οικονομική αναταραχή.
Πιστός στο κεμαλικό δόγμα ότι «οι πολέμιοι του κοσμικού κράτους δεν είναι άνθρωποι», ο Σεζέρ υπήρξε ιδιαίτερα εχθρικός προς το πολιτικό Ισλάμ και το κυβερνών κόμμα Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης του Ταγίπ Ερντογάν: Ασκησε βέτο εναντίον 67 νομοσχεδίων που έφερε η κυβέρνηση και απέρριψε 22 υπουργικές αποφάσεις και 729 διατάγματα της Βουλής.
Μεροληπτικός, αντιλαϊκός και φανατικός, ο Σεζέρ κατέληξε σε πρόεδρο της μειοψηφίας με ανομολόγητες στενές σχέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και με ανοχή στο διαβόητο «ντερίν ντεβλέτ» (βαθύ κράτος) που διαπλέκει το οργανωμένο έγκλημα με το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Γι' αυτό και πολλοί πιστεύουν ότι μπορεί ο Σεζέρ να έφυγε, αλλά η παράδοση της θητείας του θα στοιχειώνει για καιρό τους διαδρόμους του προεδρικού μεγάρου.
ΑΧ. ΦΑΚΑΤΣΕΛΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 02/09/2007
Τα ευρωπαϊκά ανακλαστικά της Τουρκίας διέγειρε και πάλι ο Γάλλος Νικολά Σαρκοζί, που με πρόσφατες δηλώσεις του αναφέρθηκε στην τουρκική υποψηφιότητα για ένταξη στην Ε.Ε.
Μιλώντας σε σύνοδο του γαλλικού διπλωματικού σώματος στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα, ο γάλλος πρόεδρος αναφέρθηκε στην τουρκική ευρωπαϊκή προσπάθεια, υποσχόμενος να μην εμποδίσει τη συνέχιση των ενταξιακών συνομιλιών της Αγκυρας με τις Βρυξέλλες.
«Αν οι 27 εξακολουθήσουν τις κρίσιμες συνομιλίες για το μέλλον της Ενωσής μας, η Γαλλία δεν θα αρνηθεί να ανοίξει νέος γύρος στις διαπραγματεύσεις Ε.Ε.-Τουρκίας στους ερχόμενους μήνες ή χρόνια, με την προϋπόθεση ότι αυτές θα προβλέπουν και τις δύο πιθανές εξελίξεις: είτε την πλήρη ένταξη είτε το ειδικό καθεστώς», είπε ο Νικολά Σαρκοζί, σε μια διατύπωση που προκάλεσε μεν τον ευνοϊκό σχολιασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά αναζοπύρωσε τον τουρκικό προβληματισμό για τις πραγματικές προθέσεις του.
Για τις Βρυξέλλες, πρόκειται για μια ηπιότερη στάση της γαλλικής πλευράς, η οποία «δεσμεύεται να μην εμποδίσει τις ενταξιακές συνομιλίες». Η εκτίμηση αυτή δείχνει να μην πρόσεξε ιδιαίτερα την υποσημείωση του γάλλου προέδρου περί προϋποθέσεων, κάτι που, αντίθετα, συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των τούρκων σχολιαστών, που είδαν στις δηλώσεις Νικολά Σαρκοζί ένα φρεσκάρισμα των παλαιότερων αντιτουρκικών του θέσεων.
Ο φόβος της απόρριψης
Ιδιαίτερα ενοχλητική για τον τουρκικό εθνικισμό ήταν η πρόσκληση που κατά την ομιλία του επανέλαβε προς τα 27 μέλη της Ενωσης, να συγκροτήσουν Επιτροπή Σοφών μέχρι το τέλος του 2007, η οποία θα αναλάβει να εκτιμήσει ποια πρέπει να είναι η μορφή της στο τέλος του 2020. Οταν δηλαδή θα φτάνουν στο τέρμα τους οι ενταξιακές συνομιλίες της Τουρκίας που θα την οδηγήσουν είτε εντός είτε εκτός της Ε.Ε.
Διαβλέποντας ότι στην πραγματικότητα ο Σαρκοζί συνδέει άμεσα το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας με τη διαμόρφωση των γεωγραφικών ορίων της Ευρώπης, οι τούρκοι ξαναθυμούνται με πικρία ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα εβραϊκοχριστιανικό κλαμπ, που την θεωρεί αναπόσπαστο μέλος του αραβικού και ισλαμικού κόσμου».
Ενα βήμα περισσότερο προχωρούν οι τουρκικοί εθνικιστικοί κύκλοι, που με δηλώσεις εκπροσώπων τους προειδοποιούν και πάλι ότι η Ε.Ε. «δεν θέλει να αποφασίσει μόνο για την ένταξη της Τουρκίας, αλλά και για το ίδιο το μέλλον της χώρας».
Η σιβυλλική δήλωση Σαρκοζί, αφότου ανέλαβε την προεδρία, σε ομιλία του περί εξωτερικής πολιτικής, επαναφέρει στην επικαιρότητα ένα θέμα που το δίδυμο Ερντογάν - Γκιουλ θα ήθελε με κάθε τρόπο να απομακρύνει από την πολιτική του ατζέντα: τον πολιτισμικό και θρησκευτικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους, όπως τον αντιλαμβάνεται η Ευρώπη.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 02/09/2007
_________________
«μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχθείτε, υποταχθήκαμε και βρήκαμε την στάχτη…»
Γ. Σεφέρης
|
|
