Επιστολές ή γράμματα

[Επισκέπτης]

Οι επιστολές η τα γράμματα ήτανε και είναι ένα σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας, επηρεασμού, παραινέσεων, οδηγιών, έκφρασης πάθους, απελπισίας και ανταλλαγής απόψεων για το το γίνεται στον κόσμο και στο μυαλό μας
Έχουμε τις παραινετικές επιστολές του Ισοκράτη, τις επιστολές των Αποστόλων για την οργάνωση τις εκκλησίας στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους, τις επιστολές της Madame de Sevigne που μας δίνουν ένα πανόραμα και μια εικόνα για την ζωή στην αυλή του Λουδοβίκου, Η λογοτεχνία είναι γεμάτη από ερωτικές επιστολές γεμάτες πάθος και λυρισμό και καμία φορά απελπισία, που πυρώνουν τις αισθήσεις και φλογίζουν την καρδιά, όπως οι επιστολές της Πορτογαλίδας μοναχής που μέσα από τις γραμμές τους βγαίνει όλη η κραυγή του αληθινού και τραγικού πάθους η οι επιστολές του Βολταίρου στην ερωμένη του Μαρία Λουίζα Ντενίς. Οι επιστολές την εποχή που δεν υπήρχε τηλέφωνο ή διαδίκτυο ήταν το μέσο ανταλλαγής απόψεων και ανησυχιών μεταξύ των ανθρώπων του πνεύματος.
Οι πολιτικοί δεν υστερούσαν στο γράψιμο επιστολών Έχουμε τις επιστολές μεταξύ του Κάιζερ της Γερμανίας και του Τσάρου γνωστές σαν οι Νίκι-Βίλλυ που δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την τραγωδία του μεγάλου πολέμου. Φημολογείται ότι υπάρχει μια μυστική αλληλογραφία Τσόρτσιλ Μουσολίνι, που ακόμα βρίσκεται καταχωνιασμένα ποιος ξέρει σε τι και ποια αρχεία.

Τα γράμματα χρησιμοποιήθηκαν και σαν αποτελεσματικό όπλο επηρεασμού των ψηφοφόρων κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου Είναι γνωστή, εμπνευσμένη από την CIA, η εκστρατεία όταν οι Ιταλο-αμερικανοί έστειλαν εκατομμύρια γράμματα στους συγγενείς τους στην Ιταλία, εξορκίζοντάς τους να μην ψηφίσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα στις εκλογές του 1948, γιατί πολλά δεινά τους περιμέναν αν τυχόν οι κομμουνιστές κέρδιζαν τις εκλογές.

Στην Ελλάδα του σήμερα παρατηρείται το εξής παράξενο και άξιο μελέτης φαινόμενο. Οι στήλες των εφημερίδων του κατεστημένου φιλοξενούν "γράμματα" διαφόρων τύπων που με πολύ σπουδή και πάθος, τα οποία αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού, υπεραμύνονται του κατάπτυστου βιβλίου και μυξοκλαίνε για την έλλειψη κατανόησης από τους Έλληνες στο μεγαλόπνοο σχέδιο συμφιλίωσης των λαών. Ανθρωπάρια που δεν θα τα ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους δανείζουν το ονοματάκι του σε μία απελπισμένη προσπάθεια αναμόρφωσης και επανεκπαίδευσης του αναγνώστη ώστε αφού απαλλαγεί από τις πατριωτικές του καταβολές και ιδιαιτερότητες να επανενταχθεί στη νεοταξίτικη κοινωνία όχι ως άνθρωπος με ιστορία και παρελθόν άλλα σαν ένας μπόγος σάρκες ικανό μόνο για τσιφτετέλι, ζεϊμπέκικο, και ρακή.

Το ενδιαφέρον στην όλη αυτή εκστρατεία οι επιστολογράφοι που υπεραμύνονται του αίσχους δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία, όπως ο κλαψιάρης Μιχάλης Πιτσιλίδης (Καθημερινή 15/8/2007) διευθυντής "Popular Medicine" του γνωστού αμερικάνικου περιοδικού! και γνωστός απο το παρελθόν για τις ψευτοδιατριβές του περί Σεφέρη που είχαν προκαλέσει την οργή του Γραμματικάκη. Γραμματικάκη το θυμάσαι η πάει ξεχάστηκε και τώρα είσαστε στην ίδια στρούγκα! Όμως κανείς δεν απεκάλεσε αυτόν και τους ομοίους του νοικοκυρές, τσοπάνιδες ή βοσκούς. Η κα Μαρι(ον)έτα Γιαννάκου ξέχασε ότι με την ιστορία πρέπει να ασχολούνται οι "επιστήμονες" και όχι φαρμακοποιοί του τύπου Πιτσιλίδη. Κατά πάσαν πιθανότητα με το που θα βαπτισθείς στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ του Νεοταξισμού γίνεσαι αυτόματα ειδικός και μπορείς να μυξοκλές.

[ΓΙΑΝΝΗΣΜ]

Εμείς, που αντιτασσόμαστε στο κατάπτυστο βιβλίο, είμαστε νοικοκυρές και άσχετοι, ενώ οι υποστηρικτές του είναι σχετικοί, ειδικοί, ειδήμονες, ανθρωπιστές και τα σχετικά. Στην πραγματικότητα είναι ανερματιστοι, τιποτένιοι, πιθηκίζοντες, δυτικόπληκτοι ψευτοδιανοούμενοι.

Αϊ σικτίρ πια.
_________________
"Εάν δεν αφαιρέσεις από την αστική ηγεσία την υπεράσπιση του εθνισμού και την περάσεις στα χέρια της Αριστεράς, είσαι τελείως χαμένος σε οποιοδήποτε επαναστατικό σου παιχνίδι." Μιχάλης "Πάμπλο" Ράπτης.