Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 15, 2009 9:04 am    Θέμα δημοσίευσης:

ΑΠΟ:
http://grmanifesto.wordpress.com/

Ο Σολωμός του Σολωμού

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα, διευθυντή του περ. manifesto


Ο Ύμνος στην Ελευθερία και ο Διονύσιος Σολωμός είναι πασέ. Του στέλνουμε του ποιητή τα σεβάσματά μας, αλλά δεν έχει θέση ούτε αυτός ούτε ο ύμνος του στις ζωές μας. Μαθητεύουμε αλλού. Και προκόβουμε πολύ. Και πλειοδοτούμε σε μεγαλοστομίες.
Αλλά στο παγκόσμιο χωριό είσαι πάντοτε χωριάτης και φτωχός συγγενής χωρίς το οικόσημό σου κι όσα αυτό κουβαλά. Το οικόσημο του Σολωμού κουβαλά την επιλογή του –περί επιλογής πρόκειται- να ζήσει ως ελεύθερος Έλληνας, ενώ η δική μας ξεσκολισμένη αμερημνισία δεν κουβαλά ανεμελιά, αλλά μια ετερόφωτη κι εθελόδουλη ένδεια που με νεοπλουτική ξιπασιά τη λογίζουμε για εκσυγχρονιστικό κατόρθωμα.
Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βια μετράει τη γη.
Ποια γη; Αυτή που ασκούνταν βρίζοντας ξένοι φαντάροι; Αυτή που λιάζονται ευρωπαίοι συνταξιούχοι ή αυτή που δώσαμε αντιπαροχή;
Ο Σολωμός είναι ένας ξένος. Γι’ αυτό και ξενίζει το υπερφίαλο Εγώ μας η αυτοπροαίρετη υποταγή του στην Ελευθερία. Σήμερα, στην εποχή του ανέξοδου φιλειρηνισμού, έχουν πέραση οι δεκάρικοι για ανέφελη συνύπαρξη λύκου, αρνιού και τσέλιγκα. ¶λλωστε, η σύγχρονη βία μασκαρεύεται. Γίνεται ανθρωπιστική αποστολή και οικεία τηλεοπτική δυσκολία. Οικεία όμως εκείνα τα χρόνια ήταν η βία του δυνάστη και η απόφαση του εξεγερμένου να ζήσει ως Ελεύθερος ή να γενεί λαμπάδα της Λαμπρής για να λαμπρύνει το σκότος και την σκοτούρα μιας ζωής που δεν σκύβει την κεφαλή της. Κι όλα γύρω σου είναι φως. Μόνο που για να το λουστείς αυτό το φως, χρειάζεται σε πρώτη φάση να βγάλεις τα γυαλιά σου.
Ο έτερος Σολωμός της μακαρίας πατρίδας μας κατέβασε το σύμβολο κατοχής της και πήγε καλλιά του. Ρουθούνι δεν άνοιξε. Οι συνέλληνες έφτιαχναν μπαγκάζια για τις διακοπές του καλοκαιριού. Θέλη αρετή και τόλμη το άθλημα –όχι αθλιότητα. Κι η Κύπρος τη δική μας αθλιότητα την πλερώνει χρόνια τοις μετρητοίς.
Ο Σολωμός Σολωμού, σημαιοφόρος της Ελευθερίας και αριστεύς της αποκοττιάς της, κατεβάζει το σύμβολο της κατοχής κι επιλέγει την εμπράκτως Ελευθερία. Περιφρονεί τις συνομιλίες. Και κάνει τα νιάτα του προσάναμμα. Και ντρέπομαι λιγότερο που είμαι Έλληνας. Και ντρέπομαι περισσότερο που δεν είμαι άξιος σαν εκείνον Έλληνας. Κι όταν καμιά φορά θέλω να καυχηθώ στους δικούς μου ξένους λέω τέτοιους βγάζει το έθνος μας,
Έρχονται χρόνοι δύσκολοι και μήνες οργισμένοι. Ήρθαν. Και το κακό μας βρήκε. Κι ο νους μας εθόλωσε. Και ψιθυρίζουμε τον «Ύμνο», μνημόσυνο για όλους τους πατριδοφύλακες που μας δίδαξαν την απ’ τα κόκαλα βγαλμένη Ελευθερία. Παρηγοριά στον άρρωστο; Μπορεί. Αλλά και χρέος τιμής προς τα παιδιά μας.
Καλή πατρίδα.

ΔΑΦΝΗ
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 13, 2009 8:59 pm    Θέμα δημοσίευσης:




Τη φλόγα και το πάθος της ιστορίας θέλουν να σβήσουν


Ο Αλαβάνος έκανε και ένα καλό:
Ερέθισε τα αντανακλαστικά της κοινωνικής αυτοάμυνας και της ιστορικής μνήμης. Ο θόρυβος που προκάλεσε η πρόκληση του Αλαβάνου οδήγησε πολλούς στην «ιστορική ανίχνευση» και έφερε ξανά στην επικαιρότητα τη μελέτη της Επανάστασης, των ποιητών της και των «εθνικών ριζών» μας.

Αυτή η «ιστορική ανίχνευση» είναι διπλά καταδικαστική για τη μεταλλαγμένη, νεοταξική «αριστερά».
Από τη μια αλατίζει τη δίψα για ιστορική γνώση και βελονιάζει τις αγωνιστικές μνήμες του ελληνικού λαού.
Από την άλλη αποκαλύπτει τούτο το ουσιαστικό: ότι οι ρίζες της Αριστεράς βρίσκονται στους ιστορικούς αγώνες της ανθρωπότητας, συνακόλουθα και στους εθνικούς αγώνες.
Δεν μπορεί να υπάρξει Αριστερά έξω από τους εθνικούς ιστορικούς αγώνες, το ίδιο, όπως δεν μπορεί να υπάρξει «διεθνικό» έξω από το «εθνικό».

Αυτοί που αυτό-ονομάζονται «αριστεροί» ή «διεθνιστές» και θέλουν να σβήσουν τους ιστορικούς αγώνες και το «εθνικό», ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ καμία σχέση με την Αριστερά. Είναι σφετεριστές του ονόματος και του κύρους της Αριστεράς και οι πλέον ύπουλοι προπαγανδιστές των νέων «θεωριών» του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί θέλουν να απαξιώσουν και να συκοφαντήσουν την Επανάσταση της εθνικής μας συγκρότησης και τους εθνικούς μας ποιητές. Τους ποιητές της Επανάστασης. Δεν είναι, επίσης τυχαίο γιατί θέλουν να απελευθερωθούν από την αγωνιστική αριστερή παράδοση και σκέψη και να πετάξουν την αριστερή θεωρία και πράξη στον κάλαθο των ιστορικών απορριμμάτων.

Ίσως αυτός είναι και ο βασικός στόχος που τους έχει ανατεθεί: Να εξευτελίσουν και να αφανίσουν την αγωνιστική επαναστατική παράδοση της Αριστεράς, αφήνοντας το χώρο ελεύθερο στην ακροδεξιά δημαγωγική καπηλεία και στα «εθνικιστικά» φαντάσματα-σκιάχτρα.
Έχουν υποτιμήσει, φαίνεται τα ανακλαστικά των κοινωνιών και των λαών, καθώς και την καταλυτική ισχύ της Ιστορίας. Δεν είναι η Ιστορία που πετάγεται στον κάλαθο των αχρήστων, αλλά είναι η Ιστορία που πετάει στον σκουπιδοτενεκέ της αυτούς που την χλευάζουν…
Τόσο η μαρξιστική θεωρία και Ιστορία, όσο και η φιλολογία και η ποίηση των μεγάλων αριστερών δημιουργών αποτέλεσαν την ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ στην ΑΝΑΔΕΙΞΗ των εθνικών επαναστάσεων, συνακόλουθα και των ποιητών τους.
Θα περιοριστούμε στο θέμα που προέκυψε με το Διονύσιο Σολωμό. Ήδη σταχυολογήσαμε τις ιστορικές κρίσεις του Γιάννη Κορδάτου:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20295#20295

Εδώ θα αναφερθούμε, πιο διεξοδικά, στις κρίσεις και αναλύσεις ενός άλλου μαρξιστή των ελληνικών γραμμάτων: Του Μάρκου Αυγέρη*

Το έργο του Σολωμού

Παραθέτουμε από το βιβλίο του Μάρκου Αυγέρη, «Έλληνες λογοτέχνες»:

«Σ’ ένα λαό που έβγαινε από μακραίωνη δουλεία κι’ έμπαινε στους δρόμους μιας νέας ζωής ο Σολωμός φιλοδόξησε να χαρίσει αμέσως από τα πρώτα του βήματα ένα άρτιο και συγχρονισμένο ποιητικό έργο. Μα οι φιλοδοξίες του δεν περιορίστηκαν μόνο σ’ αυτό. Θέλησε και να δημιουργήσει μια νέα ποίηση. Κι’ αγωνίστηκε να εκφράσει μέσα σ’ αυτήν τα πιο υψηλά νοήματα που απασχολούσαν τη σκέψη του. Κι’ ακόμα αγωνίστηκε, επίμονα και τυραννικά, με μια πάντα ανικανοποίητη και πάντα ανυποχώρητη καλλιτεχνική συνείδηση, να δώσει με την τέχνη του μια νέα αισθαντικότητα και μια πρωτότυπη αίσθηση του κόσμου, που παρόμοιά της δε βρίσκει κανείς σ’ άλλη ποίηση, ξένη ή ντόπια…»

Και συνεχίζει ο Αυγέρης για τις ιδέες του Σολωμού, τις γεννημένες από το «πυρωμένο υλικό της Εθνικής Επανάστασης»:
«Οι ιδέες αυτές, όπως έφερναν σ’ ένα βαθμό μέσα τους το ανοδικό πνεύμα και την προοδευτική ορμή του αστισμού, που ξετόπιζε τον παλιό κόσμο απ’ όλες του τις θέσεις και δημιουργούσε νέες μορφές ζωής και νέες αξίες, είχαν μέσα τους έναν δυναμισμό άξιον να γίνει όργανο της Επανάστασης ενός λαού και να εκφράσει την πνευματική ουσία της…»
Συμπέρασμα πρώτο: Ο μαρξιστής Αυγέρης υμνεί την «Εθνική Επανάσταση» και χαρακτηρίζει το Σολωμού τον ποιητή της «πνευματικής ουσίας» αυτής της Επανάστασης.
Και αυτή η «πνευματική ουσία» αποτυπώνεται ολοκληρωμένα στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»:
«ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ είναι η μεγαλύτερη πραγματοποίηση της θεωρίας. Είναι φανερό πώς πριν ακόμα διαμορφωθεί το έργο, στο πνεύμα του ποιητή έλαμψαν πρώτα οι ηθικές αξίες. Η Εθνική Επανάσταση είναι εκείνη που φλόγιζε πρώτα το νου, η ηρωική πνοή της κι οι θυσίες της του δίνουν όλη την ηθική έξαρση και τον πλούτο των ιδεών που εκφράζει μέσα στο έργο του. Ο ιδεαλισμός του θρέφεται από επαναστατικό και προοδευτικό πνεύμα της εποχής του, από το ιστορικό ανέβασμα του αστισμού. Το πνεύμα αυτό ξανάβει τις ιδέες του κι’ οι ιδέες φωτίζουν την πορεία του… Στους Ελεύθερους Πολιορκημένους ο Σολωμός έκλεισε ό,τι υψηλότερο γνώρισε η πνευματική του πορεία».
Συμπέρασμα δεύτερο: Οι μεγάλες ιδέες αποτελούν το προϊόν των μεγάλων ιστορικών επαναστατικών εξάρσεων και αποτελούν φωτεινούς ιστορικούς δαυλούς και πυροδότες των μελλοντικών επαναστατικών πρακτικών.
Αυτή τη διαλεκτική της ιστορικής επαναστατικής πράξης με τις Ιδέες θέλουν να καταστρέψουν οι «νέες θεωρίες» του διεθνούς ιμπεριαλισμού και των επιδοτούμενων λακέδων του…

Η έννοια της Ελευθερίας

Διαβάζουμε:
«Ο Σολωμός θεωρεί τη λαϊκή γλώσσα σαν όργανο της ελευθερίας για το λαό, τόσο απαραίτητο και ζωτικό όσο κι’ η πολιτική ελευθερία. «Ελευθερία και γλώσσα», έλεγε, κι ήταν στη συνείδησή του τα δύο αυτά ενωμένα σαν τα δύο βάθρα της εθνικής ζωής. Τη γλώσσα σαν εθνική αξία τη έβαζε πλάι στην ελευθερία και στην πατρίδα…»
Συμπέρασμα τρίτο. Η διαλεκτική του Σολωμού τοποθετεί την Ελευθερία στην πραγματικότητα της συλλογικής, λαϊκής γλωσσικής πράξης και όχι στις «ηθικές προσταγές».
Ο Σολωμός ζώντας μέσα στη φωτιά της επαναστατικής πράξης δεν κατανοεί μόνο ότι η Ελευθερία κατακτάται με την «κόψη του σπαθιού την τρομερή», αλλά ότι η ελευθερία είναι συλλογική πράξη (συνεπώς η γλώσσα συστατικό της στοιχείο). Ότι η ελευθερία δεν κατακτάται στη σφαίρα του μεμονωμένου ατόμου.
Γράφει πάνω σε αυτό ο Αυγέρης:
«Γενικά μπορούμε να πούμε πως η έννοια αυτή δεν είναι στερητική, η ελευθερία, δηλαδή, στο Σολωμό δεν κερδίζεται με τη στέρηση και με την απάρνηση της ζωής. Δεν είναι η ελευθερία των στωικών, που κερδίζεται με την απαλλαγή από τα πάθη ή με την εγκαρτέρηση. Το ίδιο, κάθε εγκατάλειψη κι’ υποταγή στη μοίρα είναι έξω από τις ιδέες του Σολωμού. Ούτε είναι υποκειμενική και φανταστική εσωτερική ελευθερία, όπως του Επίκτητου, λόγου χάρη, που ήταν δούλος όλη του σχεδόν τη ζωή και τον πουλούσαν και τον αγόραζαν σα να ήταν πράγμα κι’ όμως αυτός θεωρούσε τον εαυτό τον πιο ελεύθερο άνθρωπο του κόσμου. Η ελευθερία στο Σολωμό είναι ενεργητική κι αγωνιστική δύναμη και ζητάει να πραγματοποιηθεί στον αντικειμενικό κόσμο. Είναι η μαχόμενη ελευθερία η «πορευομένη» πάντα προς υψηλότερες θέσεις…»
Συμπέρασμα τέταρτο. Ο Σολωμός θέτει το ζήτημα της Ελευθερίας απελευθερωτικά και επαναστατικά, ξεπερνώντας τα πλαίσια του υποκειμενικού ιδεαλισμού. Για τα Σολωμό η ελευθερία δεν είναι αφηρημένη και πλασματική, αλλά τοποθετείται μέσα στα πλαίσια της ιστορικής κοινωνικής πραγματικότητας, μέσα στα πλαίσια των κοινών κοινωνικών και ιστορικών συνθηκών του ΣΥΝΟΛΟΥ. μια συλλογική κατάκτηση, που συμπυκνώνεται στο επαναστατικό σύνθημα: «Ελευθερία ή θάνατος»!
«Είναι αξιοσημείωτο – μας λέει ο Αυγέρης- πως στους Ελεύθερους Πολιορκημένους, στη μεγαλόπρεπη αυτή επικό-λυρική σύλληψη, δεν ξεχωρίζει κανένα άτομο ήρωας. Ο ήρωας, είναι η μαχόμενη κοινότητα, όπου κανένας δεν πέφτει κάτω από τον άλλο μέσα στο θανάσιμο αγώνα της ελευθερίας… Ο Σολωμός νιώθει πως ένα άτομο δεν μπορεί νάναι ελεύθερο πραγματικά, όταν το κοινωνικό σώμα όπου ανήκει είναι δουλωμένο».

Η Σολωμική, λοιπόν, ελευθερία βγαίνει μέσα από τη σύγκρουση όλων των παθών, μέσα από το βίαιο αγώνα για ζωή, μέσα από την κόψη του σπαθιού την τρομερή.


Να γιατί το Μεσολόγγι αποτελεί το σύμβολο θυσίας για την ελευθερία, σύμβολο παγκόσμιας καθολικότητας.
Γράφει Ο Αυγέρης: «Το Μεσολόγγι είναι σύμβολο της ανθρώπινης ελευθερίας και για την Ελλάδα κέντρο πνευματικό αιώνιας ηθικής ακτινοβολίας, που η ενέργειά του θα συνεχίζεται πάντα και στους μελλούμενους καιρούς».
Μετά από όλα αυτά αντιλαμβάνεται κανείς το γιατί θέλουν να μας αφανίσουν την ιστορία, τις εθνικές μας επαναστατικές παραδόσεις και τη γλώσσα…





*Ο Μάρκος Αυγέρης, πραγματικό όνομα Γεώργιος Παπαδόπουλος, γεννήθηκε στα Ιωάννινα, 18 Φεβρουαρίου 1884 και πέθανε στην Αθήνα, 8 Ιουνίου 1973. Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός της λογοτεχνίας.

Το 1933 νυμφεύθηκε την Γαλάτεια Καζαντζάκη–Αλεξίου, αδελφή της Έλλης Αλεξίου και πρώτη σύζυγο του Νίκου Καζαντζάκη. Συνέχισε να εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας έως το 1947, δίχτηκε από το Υπουργείο Εγασίας όπου εργαζόταν για την συμμετοχή του στο ΕΑΜ και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του (19 Νοεμβρίου 1962), έζησε με την συμπαράσταση της Έλλης Αλεξίου, στην οποία άφησε όλα του τα υπάρχοντα. Πέθανε, πάντα διαυγής και δημιουργικός, σε βαθιά γεράματα.
Το έργο του
Ο Αυγέρης εμφανίσθηκε στα γράμματα πολύ νέος με το ποίημα Η Βάβω η Τασιά που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νουμάς το 1904. Την ίδια χρονιά, ο Κώστας Χρηστομάνος ανέβασε στην «Νέα Σκηνή» το θεατρικό έργο του Αυγέρη Μπροστά στους ανθρώπους. Ο νεαρός Αυγέρης έγινε δεκτός στους καλλιτεχνικούς και λογοτεχνικούς κύκλους της Αθήνας με διθυραμβικές κριτικές. Ακολούθησαν και άλλα ποιήματα και μεταφράσεις αρχαίων ελλήνων και ξένων λογοτεχνών.
Η Μικρασιατική Καταστροφή κλόνισε σοβαρά το φιλελεύθερο ιδεολογικό πιστεύω του Αυγέρη. Χρησιμοποιώντας τις αφηγήσεις του Βασίλειου Κοτρώτσου, ενός έλληνα αεροπόρου που αιχμαλωτίσθηκε από τους Τούρκους κατά την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, έγραψε ανώνυμα το πεζογράφημα Από την αιχμαλωσία – Κατά το ημερολόγιο του αιχμαλώτου αεροπόρου Β.Κ. (Αθήνα 1923· επανακυκλοφόρησε το 2006), το οποίο συγκρίνεται ως προς το αντιπολεμικό και ρεαλιστικό του ύφος με την Ζωή εν Τάφω του Στρ. Μυριβήλη και το Νούμερο 31328 του Η. Βενέζη.
Στα χρόνια του μεσοπολέμου, ο Αυγέρης σταμάτησε να γράφει για να επανέλθει στο γράψιμο στα χρόνια γερμανοϊταλικής κατοχής (1941–1944). Στα μεταπολεμικά χρόνια, ασχολήθηκε κυρίως με τον πολιτικό σχολιασμό και την κριτική της λογοτεχνίας σε εφημερίδες και περιοδικά, πάντα από την πλευρά της μαρξιστικής θεώρησης. Παρέμεινε πιστός στις αριστερές του ιδέες, αλλά η οξυδέρκειά του στην κριτική της λογοτεχνίας αναγνωρίσθηκε και από διανοούμενους άλλων ιδεολογικών χώρων (Μ. Δημάκης, Νέα Εστία, 15/11/1973).

Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 13, 2009 4:05 am    Θέμα δημοσίευσης:

Θέλω να συνυπογράψω ΟΛΑ όσα διάβασα παραπάνω και να συνταχθώ (νοερά) με τους γράψαντες.

Το νέο ατόπημα του Αλαβάνου δείχνει ακόμη πιό ξεκάθαρα ότι οι "κύριοι" αυτοί βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία και δεν θα σταματήσουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πετύχουν τον ιδιοτελή σκοπό τους.

Μόνη ελπίδα μας είναι όπου και όταν τους ανακαλύπτουμε, να τους καταγγέλουμε, να τους ξεσκεπάζουμε και να τους αναγκάζουμε να αποσυρθούν πίσω στην ...σκοτεινή τους τρύπα. Προτού προλάβουν να διασπείρουν τα ψεύδη τους, προτού ενσταλάξουν το μίσος τους για κάθε τι Ελληνικό στα παιδιά μας, προτού μολύνουν την κοινωνία μας με τον καρκίνο της ανθελληνικότητάς τους.

Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι βρισκόμαστε σε έναν (ναι ακόμη έναν) ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. Μόνο που αυτή την φορά η μάχη δεν θα δοθεί με σφαίρες και κανόνια αλλά με την δύναμη της αλήθειας, των επιχειρημάτων και της πειθούς. Πάει τελείωσε, έχουμε ΕΜΦΥΛΙΟ.

Όσο πιό γρήγορα το καταλάβουμε και "πάρουμε τα όπλα μας" τόσο πιό γρήγορα θα νικήσουμε και θα επιστρέψουμε στα σπίτια μας ΝΙΚΗΤΕΣ ώστε να απολαύσουμε τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

Δημήτριος Π.
Δάσκαλος Δημοτικού.
Λουκάς
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 12, 2009 4:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: [size=18]Η κυρά Ευγενία ήταν Χρυσαυγίτισα.[/size]

www.nationalpride.wordpress.com / του Λουκά.

Διαβάζοντας αυτές τις μέρες για τον «ακραίο» Διονύσιο Σολωμό, για τον «γεμάτο αίμα» Εθνικό μας ύμνο, για τις εκκλησίες που κάποια «παιδιά» όπως τα λένε ορισμένοι αποφάσισαν να κάψουν,

θυμήθηκα τη ηλικιωμένη τότε δασκάλα που είχα στο δημοτικό, τη κυρά Ευγενία,

που μας μάλωνε όταν δεν κάναμε το σταυρό μας, που μας θύμιζε τη σημασία που έχουν οι μαθητικές παρελάσεις, που μας έλεγε το πόσο υπερήφανοι θα πρέπει να νιώθουμε που γεννηθήκαμε Έλληνες, που μας τόνιζε να μην ξεχνάμε το ένδοξο παρελθόν μας και απαιτούσε να στεκόμασταν σε στάση προσοχής στον Εθνικό μας ύμνο.

Και διερωτώμαι:

• Μήπως η κυρά Ευγενία ήταν ρατσίστρια;
• Μήπως η κυρά Ευγενία ήταν ακραία; ή
• Μήπως η κυρά Ευγενία ήταν Χρυσαυγίτισα;

Αν ο σωστός εκπαιδευτικός θεωρείται αυτός που:

• Δηλώνει πως αισθάνεται ντροπή που είναι
Έλληνας,
• Διαστρεβλώνει την ιστορία και βλέπει τη
σφαγή σαν «συνωστισμό»,
• Βλέπει τους Σλάβους…Μακεδόνες,
• Δεν καταδικάζει τους κουκουλοφόρους που
καταστρέφουν περιουσίες και καίνε εκκλησίες,
• Λέει το Κολοκοτρώνη αρβανίτη και τρομοκράτη,

τότε οφείλω να παραδεχτώ πως προτιμώ τους τρεις χαρακτηρισμούς που «κολλάνε» οι σημερινοί προοδευτικοί σε όποιον έχει την ίδια γνώμη με τη «συγχωρεμένη» κυρά Ευγενία, παρά τον ένα και μοναδικό χαρακτηρισμό που θα έδινε σε όλους αυτούς αν ήταν εν ζωή σήμερα.

«ΕΦΙΑΛΤΕΣ».

Στην Ελλάδα ανέκαθεν υπήρχαν εκτός από «Λεωνίδες» και…«Εφιάλτες».

Οι σημερινοί «Εφιάλτες», υπάλληλοι ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ, έχουν «κάτσει» στο πάτο της Ελληνικής μας συνείδησης και σκάβουν με τα ίδια τους τα χέρια ώστε ο πάτος να κατέβει και άλλο.

Στις 7 Ιουνίου έχουμε εκλογές. Στο χέρι μας είναι να τους τιμωρήσουμε.

Ανεξαρτήτως κομματικής συνείδησης ας επιλέξουμε να ψηφίσουμε Έλληνες. Υπάρχουν διάσπαρτοι σε όλες τις κομματικές παρατάξεις πλην μιας.
[/b]
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 12, 2009 12:18 am    Θέμα δημοσίευσης:

To εδαφος της αμφισβητησης του εθνικου υμνου εχει προετοιμασθει εδω και καιρο απο τους Ακη Γαβριηλιδη και Θαναση Τριαριδη που φυσικα εχουν σχεση με ολο το κυκλωμα του ΣΥΝ,τους Ιους και τα λοιπα αντεθνικα στοιχεια.
Απλως για πρωτη φορα βγηκε επισημα απο κοινοβουλευτικο κομμα και με ανακοινωσεις απο τον Αλαβανο.
Η απαντηση πρεπει να ειναι "Φωτια και τσεκουρι στους προσκυνημενους".
ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Απρ 11, 2009 6:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΨΗ...

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ...ΕΣΠΕΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΩ ΑΛΛΩΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΧΑΜΟ...(ΤΟ ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...)
ΕΛΙΟΤ
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 9:39 pm    Θέμα δημοσίευσης:

Από το ΤΡΩΚΤΙΚΟ:
http://troktiko.blogspot.com/2009/04/blog-post_4276.html


"Η Ύβρις"
Του Δημήτρη Ιατρόπουλου

"Όσο κι αν με «συγκινεί» που επιτέλους μπήκε στο καθημερινό θεαματικό θεματολόγιο των Μίντια, ο εθνικός μας ποιητής, με αφορμή τη γνωστή δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου και όσα αυτή παρήγαγε σε επίπεδο πολιτικής διελκυστίνδας, όμως αισθάνομαι υποχρεωμένος να δηλώσω και να καταγράψω στη συνέχεια πως η συγκίνηση αυτή έρχεται και χτυπάει απευθείας σε μια αίσθηση σιχαμάρας που νιώθω, από την ανατριχιαστική υποκρισία που περισσεύει σΆ αυτή την περίπτωση...

Και θα εξηγηθώ αμέσως και καθέτως, όπως σΆ όλη τη ζωή μου, πράττω και διαπράττω:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------



ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!

Αιδώς Αργείοι! Ο Σολωμός σας μάρανε! Και απευθύνομαι σε όλους εκείνους, πολιτικούς ανθρώπους, πνευματικούς ταγούς, εκπαιδευτικούς μέντορες, αναρχοσυνδικαλιστικοφλερτάροντες εργατοπατέρες, δημοσιογραφίσκους της δεκάρας, αργυρώνητους καθηγητάδες, επίορκους υπαλλήλους της Διοίκησης και αρκετές άλλες κατηγορίες γραικύλων και όχι Ελλήνων:

Τι δουλειά έχετε εσείς μωροί, με την Ποίηση κατΆ αρχήν, και τον Εθνικό Βάρδο μετά κι ακόμα περισσότερο με ό, τι η Μητέρα όλων των Τεχνών εκπροσωπεί, για τον ιερό ετούτο τόπο και την ιστορία του;

Εσείς δεν διαλύσατε τις βάσεις παιδείας; Εσείς δεν στείλατε τα ελληνόπουλα να διάγουν με εφτακόσιες λέξεις οπλισμό; Εσείς δεν οδηγήσατε τη μαθητιώσα και σπουδάζουσα νεολαία στην κατάντια εκείνη, όπου το 73% των παιδιών μας στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, να αγνοεί τα σημεία στίξεως και να μην μπορεί να αρθρώσει μια στοιχειώδη ακολουθία προτάσεων στον λόγο του; Εσείς δεν υπερασπίζεστε ως βασική γλώσσα κι όχι ως βοηθητικό εργαλείο, τα γλωσσοδιαστροφικά «γκρήκλις» με τα οποία πλημμύρισαν τα παιδιά μας κάθε παρουσία τους στο Διαδίκτυο;

------------------------------------------------------

ΟΛΙΓΟΓΡΑΜΜΑΤΟΙ, ΕΣΧΑΤΟΠΡΟΔΟΤΕΣ!

Εσείς δεν διαλύσατε κάθε ικμάδα πολιτισμού στη χώρα, εσείς δεν εξακολουθείτε ως αλητήριοι πελάτες των χουντικών «ιδεολογημάτων» να προβάλετε τον αηδιαστικό όρο «κουλτουριάρης» για κάθε Συνέλληνα που ακόμα διαβάζει ποίηση, που ακόμα ακούει καλή μουσική που ακόμα επιμένει και μελετάει την ιστορία της πατρίδας που ακόμα διατηρεί πνευματικούς δεσμούς με την ιστορική μνήμη των προπατόρων του;

Τι δουλειά έχετε εσείς, όποτε σας καπνίζει, και ανασύρετε τον Διονύσιο Σολωμό και τον ερμηνεύετε κιόλας και τον διασύρετε στα τηλεπαράθυρά σας;

Ολιγογράμματοι, εσχατοπροδότες του ιερού ελληνικού πολιτισμού, μανιακοί ψευτοκοσμοπολίτες ψευτοδιεθνιστές και τάχα πολυπολιτισμικοί αντιρατσιστές και παραμύθια τούμπανα και κουλουβάχατα και ταμπαραπατούμπαρα και βουρδουλομπέρδουλα, γιατί με άλλες λέξεις ελληνικές δεν σας αξίζει να κάνει κανείς επαφή μαζί σας!



ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ..

Διαπράττετε την Ύβρι, μετά από τόσα που κάνατε στη Νεολαία του τόπου, τώρα βάλατε και στο χυδαίο οπλοστάσιο σας το Μεγάλο Ποιητή.

Δεν σας είδα να προτείνετε να βλέπουν τα ελληνόπουλα στην Πλατεία Συντάγματος έστω δύο μονάχα προτομές, τα Βραβεία Νόμπελ που πήραμε σε 16 μονάχα χρόνια, τον Σεφέρη και τον Ελύτη τουλάχιστον!

Με ποιό δικαίωμα μιλάτε εσείς για τον Σολωμό; Σ αυτή τη χώρα των μεγάλων ποιητών, το ξέρετε ότι με τα αισχρά αποτελέσματα της κουρελιασμένης ανθελληνικής σας μπέρτας που σκεπάζετε την πνευματική σας καμπούρα, φτάσαμε στο σημείο να κινδυνεύουμε να μην ξαναβγάλουμε όχι μόνο μεγάλους ποιητές, αλλά ποιητές καν; Με ποια γλώσσα να μιλήσουν τα νέα παιδιά; Ποια γλώσσα τους αφήσατε;

Εδώ και χρόνια μεθοδικά, αργά και σταθερά κάνετε ότι περνάει από το βρώμικο μυαλό σας και το άπληστο χέρι σας για να διαλύσετε τη μοναδική κυτταρική δύναμη του ελληνικού πολιτισμού, τη γλώσσα του. Για να ανοίξτε το δρόμο στους αλήτες ανθέλληνες που φιλοδοξούν και ονειρεύονται να ξαναγράψουν την ιστορία όπως αυτοί γουστάρουν για να στήσουν τον καινούριο μαλιστάνθρωπο που χρειάζονται, το μεταλλαγμένο ζώο της νέας εποχής τους, που δεν θα σκέπτεται, δεν θα αντιδρά, δεν θα διαμαρτύρεται.

-----------------------------------------------------------

ΟΜΙΛΟΥΜΕ ΟΜΗΡΙΚΑ!

Και φυσικά σ αυτό το παιχνίδι η πνευματική επάρκεια είναι ο χειρότερος εχθρός σας. Και βέβαια, όταν μιλάμε για πνευματική επάρκεια εννοούμε την διανοητική συμμετοχή στα αγαθά του πνευματικού πολιτισμού. Και έτσι, μιλώντας για πνευματικό πολιτισμό, εννοούμε πριν από όλα και πάνω από όλα τον πατέρα πολιτισμό, τον αρχαίο ελληνικό. Δηλαδή την ελληνική μας γλώσσα!

Να γιατί υποτελείς του κύριου Κίσινγκερ και υπάλληλοι των σκοτεινών εκείνων κέντρων αφελληνισμού του δυτικού πολιτισμού, κάνετε ό,τι μπορείτε για να διαλύστε τη σχέση των νέων Ελλήνων με τη γλώσσα τους.

Την Ομηρική γλώσσα μας που μιλάμε συνεχώς και αδιαλείπτως, χιλιάδες χρόνια τώρα. Γιατί μπορεί να λέμε σκάφος, βαπόρι, πλοίο, καράβι και να μη λέμε «ναυς» αλλά από το πρωί ως το βράδυ λέμε: Ναύτης, ναυτιλία, ναυτιλλόμενος, ναύαρχος, ναυσιπλοΐα, και χίλια ακόμα!

Να γιατί πλασάρετε την αισχρή παρόλα «νεοέλληνας», για να διακοπεί η συνέχεια!

Να γιατί αντί να μας πει ο μεγάλος επίσης ποιητής μας ο Γιάννης Ρίτσος για την Ελληνοσύνη, αστόχαστα μας μιλάει για «Ρωμιοσύνη»!



ΜΑΣΤΟΥΡΩΝΕΤΕ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ!

Και μετά από όλα αυτά, και μετά από την τηλεοπτική ασυδοσία διάλυσης κάθε πολιτισμικού στοιχείου στον τόπο και μετά από την επέλαση των ολιγογράμματων σε όλους τους χώρους όπου διεξάγεται η καθημερινή μας ζωή, μιλάτε εσείς για το Διονύσιο Σολωμό και …αναλύετε κιόλας. τον Εθνικό μας Ύμνο; Αφού εσείς είσαστε «έλληνες» μονάχα στα διαβατήρια σας! Δεν είσαστε ΕΛΛΗΝΕΣ, όμως!

Ουστ Ξευτίλες! Που αν λειτουργούσαμε ως απολύτως ισόνομοι μέσα σ αυτή τη δημοκρατία, θα σας έκαναν οι νέοι μας μήνυση, τουλάχιστον για εσχάτη προδοσία! ΄Όμως τους μαστουρώνετε κανονικά και τους τρώτε τα όμορφα αυτά δέκα νεανικά χρόνια με τις μαλακίες και τις αλητείες που προτείνετε, μέσα στον πληρωμένο και απέξω κατευθυνόμενο ανθελληνικό σχεδιασμό της διάλυσης αυτής της χώρας.

-------------------------------------------------------------------



ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟΝ: Μα ας μην πάμε παραπέρα! Ας μείνουμε σ αυτό: Ο Κόμης Διονύσιος Σολωμός, σας έχει μεταθανατίως εγγεγραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων του! Όπως κι εμείς, άλλωστε, όσοι μείναμε και ξεμείναμε, ακόμα Ποιητές, στον τόπο ετούτο.

Όμως, μη, ΑΥΤΟΝ! Και κυρίως ,όχι «εσείς»!

Αλήτες!"

Λουκάς
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 7:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Σας ευχαριστούμε θερμά για τη προσφορά σας στη πατρίδα.

Μετά τη διαφωνία των κυρίων Καρατζαφέρη και Αλαβάνου που είχαμε προχθές στη βουλή, για τον αν ο Διονύσιος Σολωμός ήταν «ακραίος», για το αν ο Εθνικός μας ύμνος λέει «με βία μετράει τη γη» ή «με βια μετράει τη γη», παρατηρώ πως έχουμε επιδοθεί όλοι και όλες σε μια αντιπαράθεση για το τι τελικά λέει ο Εθνικός ύμνος αλλά και πόσο επιθετικός είναι.

Παράλληλα διαβάζω πως ο Κος Αλαβάνος δήλωσε επίσης,

«Δεν χρειάζονται όμως όλα αυτά. Δεν χρειάζεται η ανάλυση της «Βίας» κι όχι της «Βιας». Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ξεκινά με το «Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή», μια εικόνα πολύ πιο εφιαλτική από τις κουκούλες, τα μολότοφ και τα γκαζάκια. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Ύμνος στην Ελευθερία έχει γραφεί με βάση τα σκληρά γεγονότα της άλωσης της Τριπολιτσάς γι’ αυτό συναντάς σε κάθε στίχο σχεδόν όρους ακραίας βίας. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει η Ελευθερία του Σολωμού έχει τρομακτικά χαρακτηριστικά».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη προσφιλή του ταχτική, δικαιολογεί οποιονδήποτε φέρεται με τρόπο που συμβάλλει στην αποσταθεροποίηση της χώρας, δικαιολογεί οποιονδήποτε μετατρέπει τη δημοκρατία σε ασυδοσία, αλλά και όποιον εξευτελίζει τους νόμους του κράτους.
Σε τακτά χρονικά διαστήματα ανακαλύπτει ανύπαρκτα θέματα, ενώ καταφέρνει και φαντασιώνεται πράγματα που ακόμα δεν έχουν φαντασιωθεί ούτε οι λαοί που μισούν θανάσιμα τον Ελληνισμό.

Δεν είναι απορίας άξιο πως τα περισσότερα από τα ανθελληνικά που ενστερνίζονται δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμα από τα φίδια γείτονες; Γιατί; Για ποιο λόγο δεν τα χρησιμοποιούν εναντίον μας οι σκοπιανοί, τούρκοι και αλβανοί όλα όσα κατά καιρούς καταλογίζουν στον Ελληνισμό και τους προγόνους μας;

Γιατί απλούστατα αυτά που διαδίδουν μπορούν να «σταθούνε» κάλλιστα σε μια σάπια κοινωνία, σε ένα σαθρό πολιτικό σύστημα αλλά όχι απαραίτητα και στην Ευρωπαϊκή κουλτούρα, που έχει περισσότερους φιλέλληνες από όσους μπορεί κανένας να φανταστεί.

Προσωπικά πιστεύω πως στο χρονικό διάστημα που διανύουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ, άθελα του φυσικά, έχει γίνει ένα ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ κόμμα που «συσπειρώνει» το λαό και «ξυπνά» συνειδήσεις.

Είναι το μοναδικό κόμμα που έχει τη δυνατότητα να κάνει τον Έλληνα πολίτη να ξεχάσει την οικονομική κρίση, την ανεργία, και με τις δηλώσεις των στελεχών του να στρέψει τους Έλληνες στα ιστορικά βιβλία ώστε να διαβάσουν για το αν τελικά υπήρξε «συνωστισμός» ή σφαγή στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπως επίσης για τον αν οι οπλαρχηγοί της Ελληνικής επανάστασης ήταν ήρωες ή ακραίοι και τρομοκράτες.

Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με τους κουκουλοφόρους, θα είναι αυτοί που θα μας δώσουν εκείνο το «χαστούκι» που χρειαζόμαστε σαν λαός, ώστε μια μέρα να πάρουμε στο κυνήγι αυτόν που θα πάει να κάψει μια εκκλησία, αυτόν που θα ταμπουρωθεί σε Πανεπιστημιακό χώρο, όσους θέλουν να μας αλλάξουν τα βιβλία και να διαστρεβλώσουν την ιστορία μας,

αλλά κυρίως να αντιληφθούμε πως ανάμεσα μας κυκλοφορούνε εκτός από Λεωνίδες και Εφιάλτες…

Λουκάς / www.nationalpride.wordpress.com
Νικόλας
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 6:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Περι Αλαβανιων ηλιθιοτητων

Ευγε Ροβεσπιερε και λοιποι. Ειναι καιρος να ξεσκεπαστουν τα λαμογια και οι Ταλιμπαν του νεοταξισμου. Αν ο ανθρωπος δε μπορει να καταλαβει οτι η οψη μετραει με βια τη γη ( η οψη ειναι το υποκειμενο και η βια το αντικειμενο στην φραση) πως να περιμενουμε να ερμηνευσει ο ανθρωπος την πραγματικοτητα; Ειναι να τον λυπαται κανεις. Very Happy
ΘΑΛΕΙΑ
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 5:39 pm    Θέμα δημοσίευσης:

ΑΠΟ:
http://paideia-gr.blogspot.com/2009/04/blog-post_8945.html


Η βία, η βια και ο βιασμός της κοινής λογικής

Με αφορμή την τοποθέτηση του κ. Αλαβάνου για τον εθνικό μας ύμνο θα αναφερθούμε σε ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε έξαρση τελευταία. Πρόκειται για την προσβολή όλων των αξιών, των εννοιών και των συμβόλων κοινωνικής συνοχής της ελληνικής κοινωνίας.
Και μη βιαστείτε να σκεφτείτε πως θα αναφερθούμε μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ· εξίσου αν όχι περισσότερο τα κτυπούν με ανυπόστατα ψεύδη και προσβολές κάποιοι του υπερπατριωτικού χώρου, οι αυτοαποκαλούμενοι αρχαιολάτρες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρερμηνεύει τον εθνικό ύμνο, ζητά την κατάργηση των σχολικών εορτών και των παρελάσεων, επιδιώκει τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, κατηγορεί την ελληνορθόδοξη παράδοση ως οπισθοδρόμηση και προωθεί το αντάρτικο πόλεων ως μέτρο για την οριστική διάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Στο ίδιο μήκος κύματος οι αρχαιολάτρες προσπαθούν να εφεύρουν μίσος των Ελλήνων Ορθοδόξων (δηλαδή όλων μας) προς την κλασική αρχαιότητα, επιδιώκουν και αυτοί τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους και κατηγορούν κάθε τι ελληνορθόδοξο (δηλαδή το σύνολο της παραδόσεώς μας) ως πλαστό!

Λόγω της μη προβολής αυτών των απόψεών τους από τα ΜΜΕ οι αρχαιολάτρες βέβαια έχουν ταχθεί στο περιθώριο της πολιτικής τουλάχιστον ζωής του τόπου· δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με το ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται σταθερά πάνω από το 3%! Πραγματικά απορούμε, είναι δυνατόν 3% των Ελλήνων να δέχονται αυτές τις θέσεις; Η δε σύμπλευσή τους μάλλον φυσιολογική.

Όπως μου έλεγε και ένας παλιός: "ιδεολογική σύμπλευσις=κοινή χρηματοδότησις".

Στεφ. Ληναίος
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 4:14 pm    Θέμα δημοσίευσης:


ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΛΑΘΗ;;

========================
Δευτερολογία Αλαβάνου στη Βουλή
=============================================

« Ακόμη κι αν κάποιος δεχόταν αποκλειστικά την ερμηνεία της «βιασύνης» και την οποία ανέφερα στην ομιλία μου στη Βουλή πάλι υπάρχει το στοιχείο της βίας. Η «βιασύνη» σημαίνει τη «βία του χρόνου», δεδομένου ότι παράγεται από το «βιάζομαι» που προέρχεται από τη «βία».

Δεν χρειάζονται όμως όλα αυτά. Δεν χρειάζεται η ανάλυση της «Βίας» κι όχι της «Βιάς».

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ξεκινά με το «Σε γνωρίζω από την κόψη / του σπαθιού την τρομερή», μια εικόνα πολύ πιο εφιαλτική από τις κουκούλες, τα μολότοφ και τα γκαζάκια.

Ας μη ξεχνάμε ότι ο Ύμνος στην Ελευθερία έχει γραφεί με βάση τα σκληρά γεγονότα της άλωσης της Τριπολιτσάς γι’αυτό συναντάς σε κάθε στίχο σχεδόν όρους ακραίας βίας. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει η Ελευθερία του Σολωμού έχει τρομακτικά χαρακτηριστικά:.»

============================


Ρωτάμε κάποιους φίλους του ΣΥΝ που εκτιμάμε ιδιαίτερα.. Και που, ευτυχώς δεν βιάστηκαν, όπως μερικοί άλλοι, να προσθέσουν στο λάθος του Αλαβάνου ένα ακόμη λάθος, προσπαθώντας να εξηγήσουν τα ανεξήγητα.. Αλείφοντας, έτσι, με βούτυρο το ψωμί κάποιων νεόκοπων Ελληναράδων:

« Δεν είναι αδιανόητο και αφάνταστα ιλαροτραγικό να μπερδεύουμε τα σπαθιά και τις φουστανέλλες του 1821 με τις μολότοφ και τις κουκούλες του 2009;; Και την άλωση της Τριπολιτσάς, με τις πυρκαγιές της οδού Στουρνάρη;;;!!!

Τότε, με αυτή λοιπόν τη λογική, ας μπερδέψουμε και τα « ΤΕΙΧΗ » του Καβάφη, με το… ΤΕΙΧΟΣ του Βερολίνου>..!!!»

Απορώντας ειλικρινά…
10.4.09
Ροβεσπιέρος
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 3:48 pm    Θέμα δημοσίευσης:


Προσχεδιασμένα


Το να τεθεί, έτσι ξαφνικά στη Βουλή, θέμα Εθνικού Ύμνου, αυτό δεν είναι μια «κοτσάνα», τυχαία, αλλά σχεδιασμένη.

Ο Αλαβάνος και οι λοιποί «πεφωτισμένοι» βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία.
ΟΛΕΣ οι επιθέσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια εναντίον της ιστορίας μας, των εθνικών μας παραδόσεων, των συμβόλων και της Τέχνης, συμπεριλαμβάνουν, πρώτα απ’ όλα, την ισοπέδωση και το στιγματισμό του ’21 και των πρωταγωνιστών της Επανάστασης.
Ο «Εθνικός Ύμνος» πρέπει και αυτός να χαρακτηριστεί «εθνικιστικός» και «ακραίας βίας».
Όλα αυτά αποτελούν στρατηγικό στόχο της Νέας Τάξης.
Να θυμηθούμε, επίσης, ότι παρόμοια προσπάθεια έχει γίνει και στη Γαλλία. Και εκεί κάποιοι αξιοθρήνητοι της νεοταξικής «αριστεράς», ζήτησαν να χαρακτηριστεί η Μασσαλιώτιδα, ως «εθνικιστική» και να καταργηθεί…

Ο Αλαβάνος, η «Αυγή» και οι ποικίλοι επιδοτούμενοι «αριστεροί» πάνω σε αυτά τα σχέδια κινούνται. Απλώς ο Αλαβάνος, μέσα στην βλακώδη έπαρσή του το ξεστόμισε σαν κοτρόνα…
Και όπως παρατήρησε κάποιος φίλος, όταν αναφερόταν ο Αλαβάνος στους πρώτους στίχους του 'Υμνου εις την Ελευθερίαν, τους διάβαζε προσεκτικά από το "χειρόγραφο", σαν να μην τους ήξερε απ' έξω!!!
Κακόγουστο, αλλά προσχεδιασμένο το …έγκλημα!!!

Υ.Γ. Φίλε Αριστείδη, είναι τέτοια η σχιζοφρενική έπαρση των «αριστερών» προσκυνημένων που θα πάμε όλοι στο τρελάδικο.
Διάβασα από το σ. Σκίνιους τα ακόλουθα:


"Νέο Αρκαδικό Ιστολόγιο

Επιτέλους ο Αριστείδης εγκαινίασε το προσωπικό του ιστολόγιο.
Του εύχομαι καλό ταξίδι!
Τον βρίσκετε εδώ:


http://aristidisdikaios.blogspot.com/


ΚΑΛΗ ΠΤΗΣΗ.
Γρήγορα θα φιλοξνηθεί στις Φιλικές "Συνδέσεις" μας...

"
Καχύποπτος
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 1:44 pm    Θέμα δημοσίευσης:

περι ζιζανίων...και λοιπών προκλητικών
Ας μην γελιόμαστε ..οι γνωστοί προκλητικοί τύποι γνωρίζουν και παραγνωρίζουν..και τι σημαίνει ο Εθνικός ύμνος...
όπως επίσης γνωρίζουν και πότε γράφτηκε και γιατί...
δεν έκαναν λάθος...είχαν στόχο
Ο στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν αμφισβήτηση
δεν είναι η πρώτη φορά
ο τρόπος είναι γνωστός και πολυδοκιμασμένος

Οι φωστήρες του νεοταξισμού έχουν επανηλλειμένως λειτουργήσει με τον γνωστό τρόπο...
κατέχουν τα κόλπα της επικοινωνίας ως οι καλύτεροι μαθητές της προπαγάνδας...
ξέρουν και το πότε και το πως θα σπείρεις "ζιζανια"
δεν προσδοκούν άμεσα αλλά επενδύουν στα μακροπρόθεσμα

γνωρίζουν πως τα επιχείρηματα τους και τα πιστεύω τους δεν είναι ικανά να γίνουν σπόροι στο δέντρο της πατρίδας μας
και αρκούνται στα "ζιζάνια"

ζιζάνια όμως, που με καθημερινές και όχι τυχαίες προσπάθειες τους
γεμίζουν τον χώρο γύρω από το δέντρο που λέγεται πατρίδα...

Τι μπορεί να κάνει όμως κάποιος με τα ζιζάνια;

Οι αγρότες ανά τον κόσμο γνωρίζουν πολύ καλά πως ο έλεγχος και ο καθαρισμός των ζιζανίων είναι πολύ δύσκολος...αλλά απαραίτητος!

Τα ζιζάνια ως αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά, επανέρχονται δριμύτερα, ιδιαίτερα όταν τα πολλά στοιχεία που προκαλούν προβλήματα ζιζανίων δεν έχουν αξιολογηθεί και αντιμετωπιστεί.

και τότε η μόνη λύση που απομένει είναι...η άροση...ή πιο απλά το όργωμα ...

επομένως το ερώτημα τελικά δεν είναι τι πρέπει να κάνουμε με τα ζιζάνια...
γιατί ο τρόπος είναι γνωστός από την αρχαιότητα

το ερώτημα είναι που θα βρούμε ή ποιοί είναι οι "αγρότες" που μπορούν να τα αντιμετωπίσουν μια και καλή!

http://www.greekalert.com/2009/04/blog-post_8118.html





Αφού θες να μάθεις τι σημαίνει το "σε γνωρίζω από την κόψη"....

http://www.greekalert.com/2009/04/blog-post_2156.html



Ροβεσπιέρος
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 8:58 am    Θέμα δημοσίευσης:

Αλαβάνοι: Η ανοησία και ο καιροσκοπισμός χωρίς όρια και σε διατεταγμένη υπηρεσία

Όταν μια κοτσάνα επιχειρείς να την καλύψεις αραδιάζεις και συνθέτεις ανοησίες. Μέσα σε αυτή την επελαύνουσα ηλιθιότητα αποκαλύπτεις και το κυνικό ιδεολογικό και πολιτικό σου πρόσωπο.

Οι ομάδα των Αλαβάνων αυτό-αποκαλύπτεται.
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι όλοι αυτοί εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία, προπαγανδίζοντας ωμά και κυνικά, χωρίς προσχήματα και καμία συστολή, τα ιδεολογήματα της Αυτοκρατορικής, φασιστικής σκέψης.

Διαβάστε την παρακάτω παράγραφο της «Αυγής»:

«Δεν χρειάζονται όμως όλα αυτά. Δεν χρειάζεται η ανάλυση της «Βίας» κι όχι της «Βιάς». Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ξεκινά με το «Σε γνωρίζω από την κόψη / του σπαθιού την τρομερή», μια εικόνα πολύ πιο εφιαλτική από τις κουκούλες, τα μολότοφ και τα γκαζάκια. Ας μη ξεχνάμε ότι ο Ύμνος στην Ελευθερία έχει γραφεί με βάση τα σκληρά γεγονότα της άλωσης της Τριπολιτσάς γιΆ αυτό συναντάς σε κάθε στίχο σχεδόν όρους ακραίας βίας. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει η Ελευθερία του Σολωμού έχει τρομακτικά χαρακτηριστικά».

Δύο μόνο παρατηρήσεις:
Πρώτη παρατήρηση:
Παραληρηματική βλακεία και κυνική πράξη βεβήλωσης της Επανάστασης. Γιατί είναι πράξη βεβήλωσης της Επανάστασης να την ταυτίζεις με την κουκουλοφόρικη φασιστική υστερία της καταστροφής, της φωτιάς και της τυφλής βίας του μηδενισμού.
Είναι βλασφημία αποτρόπαια να βάζεις στον ίδιο χώρο τους δημιουργούς και τους ποιητές του Έπους που προκάλεσαν το θαυμασμό όλου του κόσμου και βελόνιασαν την αγωνιστικότητα των λαών, με τους κουκουλοφόρους σατράπες της καταστροφικής και πυρομανούς αυθάδειας.
Είναι αντιδραστική σοφιστεία, από τις πλέον φαιές, ένας αυτό-αποκαλούμενος «αριστερός» να εξισώνει τη «Βία, μαμή της ιστορίας» (Μαρξ) με τις ωμές πράξεις βίας των δυναστών και των εκτελεστικών τους οργάνων (οι κουκουλοφόροι είναι ενεργούμενα των καθεστωτικών μηχανισμών).
Είναι κακουργηματική ιστορική ισοπέδωση το δόλιο τέχνασμα που εξισώνει την Επανάσταση με την τυραννία, τους ήρωές της με τα «τάγματα εφόδου» των φασιστικών δομών εξουσίας, τη σκλαβιά με τον αγώνα για την Ελευθερία, τους θύτες με τα θύματα, το θάνατο ενός αγωνιστή με το θάνατο ενός τυράννου δημίου του.

Σε τέτοιες ύπουλες εξισώσεις μόνο οι ραγιάδες του αμερικανισμού προβαίνουν ασύστολα σήμερα, σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Δεύτερη παρατήρηση.
Η προσβλητική περιφρόνηση της σκέψης και των αγωνιστικών αξιών (η βλακεία και ο αμοραλισμός) συνοδεύεται πάντα καιμε τον αχαλίνωτο καιροσκοπισμό.
Χαρακτηρίζουν την ποίηση του Σολωμού σαν ποίηση «ακραίας βίας» και τα επαναστατικά γεγονότα που την ενέπνευσαν τα χαρακτηρίζουν «εικόνες πιο εφιαλτικές» από τους κουκουλοφόρους.
Ποιοι;
Οι υμνητές των κουκουλοφόρων!!!
Αυτοί που ανήγαγαν τη κουκούλα σε αγωνιστική ιδεολογία!!!
Αυτοί που χαρακτήρισαν την κουκουλοφόρικη καταστροφική υστερία σαν τη μεγαλύτερη «εξέγερση» της νεολαίας στην ελληνική ιστορία!!!

Θυμόμαστε όλοι τους ύμνους των Αλαβάνων υπέρ αυτής της «εξέγερσης» της ακραίας γκανγκστερικής Βίας, εκείνες τις εφιαλτικές μέρες.

Τώρα, που πρέπει να στιγματιστεί η Επανάσταση του 1821, οι ήρωές της και οι ποιητές της, το παίζουν φανατικοί εχθροί της «ακραίας βίας»

Ο καιροσκοπισμός κτυπάει κόκκινο. Και αγκαλιά με τη θηριώδη ανοησία «εκτελεί» διατεταγμένη υπηρεσία…
Κλεοξάνθη
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 10, 2009 7:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Υμνος εις την Ελευθερία




ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ-5

YMNOΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ


Όλοι μας ξέρουμε σήμερις απ’όξω τους στίχους ή μερικούς στίχους του Ύμνου΄ τους συνηθίσαμε, τους συχνολέμε και καταντήσαμε ίσως να μη βλέπουμε το αληθινό θάμα πού είτανε να γίνουνε τέτοιοι στίχοι στην εποχή που τους έκαμε ο Σολωμός…..
Αλήθεια, κ ’είναι ν ’απορήσει ο λογισμός, όταν αιώνες κ’ αιώνες η ποίηση σωπαίνει στα στήθια ενός λαού, κι’ ακούγεται άξαφνα μια φωνή που ως και τα κύματα στο γιαλό, που, ως και τα φύλλα στο δάσος τα γεμίζει με κάποιον πρωτότρεμο αντίλαλο της χαρμοσύνης.

ΨΥΧΑΡΗΣ

To Mάη του 1823 ο Δ. Σολωμός , αντικρύζοντας απ’ τη Ζάκυνθο το θρυλικό Μεσολόγγι, το άπαρτο αυτό κάστρο της λευτεριάς, να χαροπαλεύει σ’ ένα άνισο αγώνα με τους Τούρκους, συνέθεσε –μέσα σ’ ένα μήνα καθώς λέγεται- τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» σε ηλικία 25 ετών. Δύο χρόνια αργότερα (1825) ο «Ύμνος» τυπώθηκε με τη φροντίδα του Σπ. Τρικούπη στο πολιορκημένο από τον Ιμπραήμ Μεσολόγγι, στο τυπογραφείο του Δ. Μενεσθέως. Μετά την πρώτη ενθουσιαστική κριτική του Τρικούπη στη «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος» αντίτυπα του «Ύμνου» μοιράστηκαν σ’ όλη την επαναστατημένη χώρα, στους άπορους δωρεάν και στους εύπορους «έναντι εκατό παράδων» για τις ανάγκες του νοσοκομείου Ναυπλίου.
Ο «Ύμνος» μελοποιήθηκε στα 1828-1830 (πρώτη μελοποίηση) από τον Κερκυραίο Νικόλαο Χαλκιόπουλο Μάντζαρο (1795-1872), που συνέδεσε έτσι για πάντα την καλλιτεχνική του ιδιοφυϊα με την αθάνατη δόξα του Σολωμού. Ο Σολωμός του έλεγε χαρακτηριστικά: «Όσο περισσότερο εμβαθύνω στην τέχνη σου , τόσο περισσότερο εμπνέομαι στην δική μου». Σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή του ο Μάντζαρος αφιερώθηκε ολόψυχα στη μουσική απόδοση του «Ύμνου», τον οποίο μελοποίησε συνολικά τρεις φορές. Η μουσική που ψάλλομε σήμερα προέρχεται από την πρώτη μελοποίηση που τυπώθηκε στο Λονδίνο ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Συγκεκριμένα από τις δυο πρώτες στροφές με απλουστεύσεις. Η μελοποίηση αυτή έγινε για τετράφωνη ανδρική χορωδία με συνοδεία ορχήστρας, μικρά πρελούντια και ιντερμέτζα ανάμεσα στις διάφορες στροφές που αλλάζουν ρυθμούς. Στα 1865 καθιερώθηκε ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» ως εθνικός και κατέχει μαζί με τη «Μασσαλιώτισσα» ξεχωριστή θέση ανάμεσα σ’ όλους τους υπόλοιπους εθνικούς ύμνους.
Ο Ύμνος αποτελείται από 158 στροφές και μπορεί να χωριστεί στις εξης
ενότητες:




(Στρ. 1-16) Χαιρετισμός προς την ελευθερία που ανασταίνεται από τα ιερά κόκκαλα των Ελλήνων . Η άρνηση βοήθειας από τους ισχυρούς της Ευρώπης. Η οδύνη της ελληνικής ψυχής αλλά κι η απόφαση να οδηγήσει τη χώρα στην Ελευθερία..
…………………………
Ναι αλλά τώρα αντιπαλεύει
Κάθε τέκνο σου με ορμή,
Που ακατάπαυστα γυρεύει
΄Η τη νίκη ή τη θανή.


(Στρ.17-34) Η εξάπλωση της επανάστασης, η συμπάθεια ορισμένων χωρών κι η εχθρότητα των ευρωπαίων ηγεμόνων. Η τιτανική μορφή της Ελευθερίας παρομοιάζεται σαν το θεριό που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του.
……………………………
Τρέχει, τρέχει όλα τα δάση,
Τα λαγκάδια, τα βουνά,
Και όπου φθάση, όπου περάση,
Φρίκη, θάνατος, ερμιά


(Στρ. 35-74) Η πολιορκία της Τριπολιτσάς κι ο αφανισμός των Τούρκων.
Στροφές ασύγκριτες σε δύναμη σύλληψης και φαντασίας που δημιουργούν ατμόσφαιρα «δαντική» και προκαλούν σύγκρυο στη ψυχή.
…………………………….
Σαν ποτάμι το αίμα εγίνη
Και κυλάει στη λαγκαδιά,
Και το αθώο χόρτο πίνει
Αίμα αντίς για τη δροσιά.


(Στρ. 75-87) Η μάχη της Κορίνθου και η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια.. Η ψυχή του Ποιητή οραματίζεται μέσα σε μια άφταστη λυρική μεταρσίωση τον καινούργιο κόσμο που ζεπροβάλλει, καρπό των αγώνων της Ελευθερίας.
…………………………..
Η ψυχή μου αναγαλλιάζει
Πως ο κόρφος καθεμιάς
Γλυκοβύζαστο ετοιμάζει
Γάλα ανδρείας και ελευθεριάς.

(Στρ. 88-122) Η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγιού ανήμερα των Χριστουγέννων, όπου Θρησκεία κι Ελευθερία με ιδιαίτερο ψυχικό δεσμό ενώνονται στον ιερό σκοπό τους.

………………………
Λάμψιν έχει όλη φλογώδη
Χείλος, μέτωπο, οφθαλμός;
Φως το χέρι, φως το πόδι,
Κι όλα γύρω σου είναι φως.

(Στρ. 123-138) Τα κατορθώματα των Ελλήνων στη θάλασσα κι η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδος. Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ κι η συναισθηματική απήχηση που είχε στη ψυχή των Ελλήνων. Η κατάρα σε θαυμάσια ποιητική σύλληψη υψώνεται με δέος σ’ όλο το σύμπαν.

……………………….
Την ακούω, βροντάει, δεν παύει
Εις το πέλαγο, εις τη γη,
Και μουγκρίζοντας ανάβει
Την αιώνιαν αστραπή.



(Στρ. 138-158) Eπίλογος.. Πικρή κριτική κατά των ευρωπαίων ηγεμόνων που στέκονταν εμπόδιο στην απελευθέρωση της Ελλάδας. ΄Εκκληση της θεάς Ελευθερίας στους αγωνιστές να κατανικήσουν τη διχόνοια που ζητάει να μαδήσει όλες τις δάφνες τ ης νίκης τους.

……………………………..
Η Διχόνοια που βαστάει
΄Ένα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.

…………………………..

Στο αίμα αυτό που δεν πονείτε
Για πατρίδα , για θρησκειά
Σας ορκίζω αγκαλιασθήτε
Σαν αδέλφια γκαρδιακά
.

…………………….

Θερμός υπερασπιστής της γλώσσας του λαού ο Σολωμός προσπάθησε σ’ όλο του το έργο ν’ ανυψώσει και να επιβάλει τη λαική γλώσσα ως πνευματικό όργανο του ΄Εθνους: «Μήγαρις έχω άλλα στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;». ( Φράση από το «Διάλογο»). Κι όπως χαρακτηριστικά είπε ο Πολυλάς «έκαμε αληθινή αποκάλυψη αγνώστων δυνάμεων της γλώσσας».

Ο «΄Υμνος» μεταφράστηκε σ’ όλη την Ευρώπη και ξεσήκωσε παγκόσμια τον ενθουσιασμό των φωτισμένων πνευμάτων όπως Β. Ουγκώ, Γκαίτε, Λαμαρτίνου, Πούσκιν. Παρ’ όλο το ελληνικό του περιεχόμενο ανταποκρινόταν και σ’ αυτή την ευρωπαΪκή αστική συνείδηση. Ο Σολωμός θεωρήθηκε σαν ένας γκρεμιστής των αρχών της Ιεράς Συμμαχίας και συνεχιστής της Γαλλικής Επανάστασης στην ποίηση.

Για τις τυχόν ατέλειες που έχουν εκφραστεί για τον «΄Υμνο» θα παραπέμψουμε στα ίδια τα λόγια του Ποιητή: «Διδάσκαλε, πίστευσέ με, η αρμονία του στίχου δεν είναι πράγμα όλο μηχανικό, αλλά είναι ξεχείλισμα της ψυχής».
Αυτό το ξεχείλισμα ψυχής είναι και το μυστικό της αθανασίας του. Κι όσο ξεμακραίνουμε απ’ αυτή τη Γιγαντομαχία, τόσο γίνεται πιο αισθητό ότι οι αγωνιστές θεμελίωσαν ένα λεύτερο παρόν κι ο Σολωμός με τον «΄Υμνο» του ξυπνά τη λευτεριά στη ψυχή των Ελλήνων.


Από τις παραδόσεις του αείμνηστου φιλόλογου, καθητή μέσης εκπαίδευσης, Αλέκου Παπαγεωργίου.





Powered by phpBB © 2001,2002 phpBB Group