 Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 11, 2008 10:34 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Σε ευχαριστώ σύντροφε Ροβεσπιέρε. Θα προσθέσω και αυτά: Μέχρι σήμερα ζούσαμε την αμερικανική ηγεμονία με παγκόσμιο οδηγό και ρυθμιστή την Κίνα. Αυτοί ήταν ο κυρίαρχος παράγοντας, η τελευταία δεκαετία ήταν ξεκάθαρα η εποχή των κινέζων. Από ‘δώ και μπρός μοιάζει να απομένει ένα μονάχα γεγονός για να ταρακουνηθεί και πάλι η ιστορία της ανθρωπότητας, στα αμέσως επόμενα χρόνια: Είναι η ώρα της Ρωσίας. Είτε το θέλουμε είτε όχι. Θα είναι εγκληματικό για τις τόσο κοντινές της χώρες να βαδίσουν με μπούσουλα την αμερικάνικη φούσκα και με γεωπολιτικά δεδομένα τα τεφτέρια της Θάτσερ. Επειδή αυτοί που κυρίως ασχολούνται με τα γεωστρατηγικά είναι πιο ενθουσιώδεις και πιο γνώστες από εμένα, ελπίζω να συμφωνήσουν ότι τις πυριτιδαποθήκες στα βαλκάνια και τον ρόλο των αλβανών εθνικιστών οι αμερικανοί δεν τα έχουν σχεδιάσει για πλάκα. Τα βαλκάνια θα κυλιστούν στο αίμα. Ακόμη και αν οι ανακατατάξεις λάβουν χώρα σχετικά αναίμακτα (και η επιθετικότητα των αλβανών και του ΝΑΤΟ περιοριστεί σε αυτό, σε φόβητρο) υποθέτω πως θα συμφωνήσουμε όλοι ότι αυτό θα γίνει βάσει των συμφερόντων των ΗΠΑ και μόνο των ΗΠΑ. Τώρα, πώς ο Πούτιν, θα δεχτεί να ξεκινήσει η ανάφλεξη με τον τρόπο που θέλουν οι αμερικανοί είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να εξηγήσω παρά μόνο εκείνοι που νομίζουν ότι ο Πούτιν είναι κανένας κακομοιράκος φραγκοφονιάς που στέκεται με τον τενεκέ να πουλήσει κανένα γαλόνι πετρέλαιο παραπάνω. Δεν ειρωνεύομαι τους συνομιλητές. Αλλά αλοίμονο αν περιορίσουμε τον ρόλο και τις φιλοδοξίες αυτής της διαβολοαλεπούς στο επίπεδο του μαυραγορίτη εμποράκου. Ο άνθρωπος πέτυχε το ακατόρθωτο, κοιτά μονίμως τον ορίζοντα και εμείς επιμένουμε να προσπαθούμε να αναλύσουμε τις τακτικές του με την νοοτροπία του μπακάλη της γιαγιάς μας… | |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 11, 2008 9:34 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ την εύστοχη πολιτική τοποθέτηση του σύντροφου Μπελαμή!!!
Μια μόνο γενική παρατήρηση: Μην είμαστε τόσο απόλυτοι για το τι είναι η Ρωσία, ότι δηλαδή είναι μια καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική δύναμη. Το ζήτημα αυτό διχάζει σήμερα τους μαρξιστές: Οι μόνοι που έχουν μελετήσει συστηματικά και σε βάθος τα τεκταινόμενα στη Ρωσία. Για μένα το ζήτημα δεν έχει λυθεί.Μελλοντικά θα το αναλύσουμε διεξοδικά... |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 11, 2008 9:22 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Κανείς δεν είπε ότι η ρωσική οικονομία δεν λειτουργεί καθαρά καπιταλιστικά. Στο κάτω-κάτω το μόνο ανάποδο που κάνει ο Πούτιν είναι στρατηγικές κρατικοποιήσεις και αυτό είναι που έχει μπερδέψει ολόκληρο τον κόσμο στο να μην ξέρει ποιος είναι και πού πηγαίνει το πράμα. Επίσης, ασφαλώς και κοιτάει η Ρωσία τα συμφέροντά της κι ενδεχομένως τίποτα άλλο. Δεν είπε κανείς σε αυτή τη συζήτηση κάτι αντίθετο. Όμως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε την Ρωσία γι’ αυτό όταν όλος ο κόσμος, από το 34.000 π.Χ., έτσι ακριβώς κάνει, το συμφέρον του κοιτά. Επίσης άλλο πράγμα η Βενεζουέλα και άλλο η μικρή γειτονίτσα της Ρωσίας στην οποία και τα βαλκάνια ανήκουν και το Ιράν, μιας και το έθεσες. Στην γειτονιά του, ο Πούτιν, που όπως λες όλο το συμφέρον του κοιτά, δεν έχει διάθεση να ανεχθεί άλλο το χνώτο του παγκόσμιου νταβατζή. Αυτό αποτελεί μια ευκαιρία για τους λαούς που έχουν επιλέξει να μην ανήκουν ή εντέλει να απεμπλακούν από το άρμα του ΝΑΤΟ, για να διεκδικήσουν έναν αξιοπρεπέστερο ρόλο από εκείνον της μπαγιαντέρας των αμερικανών, στον οποίον επιδίδονταν ως σήμερα. Τώρα, αν μπροστά σε αυτή την ευκαιρία επιλέξουν και πάλι να έχουν τον ρόλο του πορνιδίου του αυριανού ισχυρού, αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο θα ευθύνεται η Ρωσία αλλά θα βαραίνει τους λαούς τους ίδιους και τους ηγέτες που επιλέγουν. Τις εξελίξεις και τις ανατροπές που πυροδοτεί η απογείωση ή μάλλον η «επιστροφή» της Ρωσίας σε ηγετικούς ρόλους είναι παρανοϊκό να τις παραβλέψει κανείς κάτω από το κλισέ «όλοι το συμφέρον τους κοιτάνε» και να εξακολουθήσει να υπολογίζει με ληγμένους συσχετισμούς. Βέβαια, αν περιμένουμε τον σωτήρα να έρθει να μας σώσει, τότε ναι, όλοι το συμφέρον τους κοιτάνε, ή πάλι αν δεν έχουμε την διάθεση να αποποιηθούμε εντέλει τον ρόλο της εταίρας, ε ναι, ίσως να μην αλλάξουν και πολλά πράγματα. Δεν είναι ο Πούτιν που δεν θα σε πάρει στα σοβαρά, είναι ο τρόπος σου όταν θα τον πλησιάζεις: όρθιος ή σκυμμένος… | |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 11, 2008 9:17 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΑ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙ (ΤΟΣΟ Η ΡΩΣΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΚΙΝΑ!) ΝΑ ΣΦΑΧΤΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΤΗ ΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΕΙΝΟΝΤΕΣ ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΥΣ. | |
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 11, 2008 12:02 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| H Ρωσία είναι σήμερα μία μεγάλη καπιταλιστική δύναμη και θα κοιτάξει τα συμφέροντά της και τίποτε άλλο.
Έχει μεγάλα ενεργειακά αποθέματα και πυρηνικό οπλοστάσιο να τα προστατεύσει και της αρκεί αυτό.Δεν σκοπεύει να κατατρίβεται με διάφορες υποθέσεις μικρών χωρών και να φθείρεται όπως η παλιά Σοβ. Ένωση.Δεν συνάπτει συμμαχίες και δεν δίνει εγγυήσεις σε κανένα για να μη δεσμεύεται. Οι Σέρβοι το πολύ που μπορούν να περιμένουν είναι το βέτο στον ΟΗΕ και τίποτε άλλο.Στρατιωτική υποστήριξη είναι έξω από το πρόγραμμα-το ίδιο και για το Ιράν ή για τη Βενεζουέλα ή όποιον άλλο νομίζει ότι μπορεί να βασίζεται στους Ρώσους.Η αναταραχή άλλωστε που προκαλούν οι Αμερικανοί τους συμφέρει γιατί ανεβάζει την τιμή του πετρελαίου που πουλάνε. Η Ρωσία δεν πρόκειται να πάρει το κόστος της υποστήριξης όσων στοχεύουν οι ΗΠΑ αλλά θα κοιτάξει να επωφεληθεί η ίδια. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 11, 2008 9:52 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| "Το κουτί της Πανδώρας..."
Χωρίς τον ξενοδόχο λογαριάζουν Ουτσεκάδες και Νατοϊκοί στα Βαλκάνια. Με την τακτική του κρύου-ζεστού, ο Ιβανώφ χρησιμοποίησε ηπιότερη γλώσσα στο Μόναχο. Στο ζήτημα όμως του Κοσόβου ξεκαθάρισε ότι αν ξεκινήσει μονομερής αναγνώριση "θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας...". Ωμά και σπαθάτα. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 09, 2008 3:05 am Θέμα δημοσίευσης: Ο Πούτιν τούμπαρε την σκακιέρα |
|
| Το ρολόι χτυπάει ήδη αντίστροφα. Μπορεί κάποιοι τηλεπωλητές προφητειών να αυγατίζουν το αναγνωστικό τους κοινό κάτω από το μύθο του «ξανθού γένους» και να γραφικοποιούν έτσι την πραγματικότητα αλλά το ψωμάκι όπου νά ‘ναι τελειώνει για την κάστα των πυγμαίων που εξέθρεψε το Ταπερμακιστάν του 1996-2004. Αν απόψε, όλα τα αμερικανόδουλα μέσα αναγκάστηκαν να μεταδώσουν την παρακάτω είδηση αυτό λέει πολλά! Η ορμή της Ρωσίας είναι πλέον τέτοια που καμιά προπαγάνδα δεν κατορθώνει να την κρύψει. Άσχετα με το που θα καταλήξει ο Πούτιν ή τι είδους οικονομία είναι εντέλει η ρωσική, κανείς δεν μπορεί να μιλάει πια για παγκόσμια σκακιέρα χρονολογίας πατέρα Μπους. Για την ακρίβεια πρόκειται για αναποδογυρισμένη σκακιέρα. Γιατί έτσι γουστάρει ο Πούτιν. Αν θέλουν (και αν μπορούν) ας πάνε τώρα να του ζητήσουν τα ρέστα τα αφεντικά των εκσυγχρονιστών. Αν και ο Πούτιν έχει κάνει αρκετές δηλώσεις που σε παλαιότερες στιγμές θα χαρακτηρίζονταν από τις παλλακίδες της αμερικανικής «ηγεμονίας» ως θράσος, σήμερα έπεισε οριστικά τους Νατοϊκούς ότι δεν πρόκειται για επιπολαιότητες αλλά για συνετή προειδοποίηση.
«Η Ρωσία, είπε ο ρώσος πρόεδρος, δεν έχει άλλη υπομονή να ανεχθεί εχθρικές ενέργειες όπως είναι η διεύρυνση του Νάτο σε περιοχές που συνιστούν το «μαλακό της υπογάστριο» και γενικά δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλο καμμία ανάμιξη στις υποθέσεις της, στους ζωτικούς της χώρους και στα πεδία όπου διακυβεύονται τα κρίσιμά της εθνικά συμφέροντα. Αν η Αμερική, τόνισε ξεκάθαρα, δεν το καταλάβει αυτό, τότε η Ρωσία θα υποχρεωθεί να απαντήσει. (Ταπερμανάκο και οι συν αυτώ, ακούτε; Κακά μαντάτα έε; ). Η Ρωσία, συμπλήρωσε, θα επιλέξει να μην ακολουθήσει στο παιχνίδι που θέλουν να την εμπλέξουν οι ΗΠΑ. Ένα παιχνίδι όπου θα είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει μια ξέφρενη πορεία εξοπλισμών, πράγμα που θα έθετε σε κίνδυνο την ανοδική πορεία της οικονομίας της. Μπροστά σε ένα τέτοιο παιχνίδι στο οποίο εκείνος που θα εξαντλούνταν πρώτος θα ήμασταν εμείς, τόνισε ο Πούτιν, μιας και η Αμερική μέσω του Νάτο (και της τρομολαγνίας) έχει όλο τον κόσμο σύμμαχο (δηλαδή υπόδουλο) εμείς θα επιλέξουμε την λύση της άμεσης απάντησης καθώς, τώρα πια, διαθέτουμε την κατάλληλη δύναμη για να πράξουμε κάτι τέτοιο πολύ αποτελεσματικά». Στην συνέχεια ο Πούτιν έπλεξε ουσιαστικά το εγκώμιο στον εαυτό του αφού περιέγραψε πολύ αναλυτικά την κατάσταση της χώρας εκείνης που παρέλαβε από τον μπεκρή-κουϊσλινγκ των αμεριακανοϊσραηλινών Γιέλτσιν και της καινούριας του σήμερα. Ο «γκα-κε-μπίτης» Πούτιν είναι ένα παράξενο, διαβολικό απόσταγμα που σπινθηρίζει από απαράμιλλη «σταλινική» πανουργία, πυγμή και αποφασιστικότητα. Δεν ξέρω που θα καταλήξει το παιχνίδι, δεν ξέρω αν πουλάνε πολλά ή λίγα βιβλία οι τηλεπωλητές που κάθε τόσο φωνάζουν «Πούτιν, παίξε μπάλα αγόρι μου, κανείς δεν σε πιάνει» ή «Δεν χαμπαριάζει από τίποτα ο κοντός», δεν ξέρω κατά πόσο το γραφικό κάνει να φαίνεται απίθανο το βέβαιο, αλλά αν κανείς έβλεπε απόψε το ρεπορτάζ του ΒΒC θα τρόμαζε. Θα τρόμαζε μόλις θα άκουγε μια στεντόρια φωνή να προαναγγέλει «Βλαντίμιρ Βλαντιμίρεβιτς Πούτιν!!», να ανοίγουν κάτι θεόρατες χρυσοποίκιλτες πορτούκλες, να προβάλει νευρώδης «ο κοντός» και στο κάτω μέρος της οθόνης να μην υπάρχει κάποιο τηλέφωνο τηλεπωλήσεων αλλά τα γράμματα Μπί-Μπί-Σί. Ειδικά μάλιστα, θα τρόμαζε, αν καλοπέρασε τα τελευταία είκοσι χρόνια, και πιο συγκεκριμένα από την στιγμή που εκστομίστηκε αυτό το περίφημο «νιού γουώρλντ όρντερ» από τον βρωμόστομα του μπαμπά Μπούς. Βλέπω να πλησιάζει η μέρα που ένα ιδιότυπο «ΣΔΟΕ» θα συσταθεί και θα ανοίξει τα τεφτέρια της περιόδου 1996-2004, για να μην πώ 1989 και δώθε, για να αναζητήσει τα θηλαστικά εκείνα τα οποία, στο επίμαχο διάστημα, απέκτησαν ένα αξιοπρόσεκτο απόθεμα λιπώδους ιστού. Αυτά τα θηλαστικά, όπως επίσης και τα μικροσκοπικά ασπόνδυλα, που κατόπιν χωνέψεως περδόμενα παρήγαγαν ήχους του τύπου «συνετή πολιτική στα ελληνοτουρκικά», «η νέα εποχή της παντοδυναμίας των ΗΠΑ», «η ευρωπαϊκή προοπτική του Τζέγκις Χαν», «το ζεϊμπέκικο της Μογγολίας», «συνύπαρξη Έρασμου, Αττίλα και μπούργκας μαζί» και τα λοιπά. Δεν θα ζητά να εκδικηθεί αυτό το «ΣΔΟΕ». Απλά δρόμο θα ανοίγει και θα απολυμαίνει γιατί ο Πούτιν, όπως δείχνει, θέλει καθαρό το τραπεζομάντηλο όταν θα ρίχνει την πασιέντζα του. Όσοι σεσημασμένοι χαρτοκλέφτες γλιτώσουν το φαράσι μάλλον δεν θα βρίσκουν χώρο εδώ. Στο Μαϊάμι ή στην Χάιφα, ας πούμε τυχαία δυο σημεία, ίσως να υπάρχει χώρος. Εδώ, απ' ό,τι δείχνουν τα πράγματα δεν θα περισσεύει. Έχουμε να δούμε τυπογραφικά πιεστήρια να ξεκουβαλιούνται από Νέο Κόσμο μεριά που θα πάει σύννεφο... |
|