Μαρία Ελένη Ταγκίνη |
Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 18, 2007 11:14 pm Θέμα δημοσίευσης: Η προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση |
|
Μήπως πρέπει να τα δούμε όλα υπό το πρίσμα των βασικών κοινωνικών και οικονομικών δομικών αλλαγών ?
Παραδειγματικά στην εποχή της Μικρασιατικής καταστροφής δεν υπήρχε κανένας ανάλογος που να ονομάζεται Bill Gates ή Noam Chomsky.Καμμία Madonna, ούτε τεχνολογία δορυφόρων που να αναμεταδίδει την εισρόφηση του ενός γαλαξία από έναν άλλο δισ. έτη φωτός από το δικό μας γαλαξία. Λοιπόν ?
Ολες αυτές οι εξελίξεις ποιους πιέζουν τελικά .Τους κεφαλαίουχους ,τους έχοντες τα αναγκαία ή τους μη έχοντες στον ήλιο μοίρα ?
Κατά την άποψη μου όλους.
Πράγματι υπάρχει νέα τάξη πραγμάτων η οποία όμως στηρίζεται μάλλον στην εικονική πραγματικότητα .Και να θέσω ένα ερώτημα .
Γιατί στις χώρες της Μέσης Ανατολής η έννοια κατάθλιψη είναι άγνωστη ?
Στην παιδεία τους δεν υπάρχει .Πολύ απλά.Υπάρχει όμως η έννοια πόλεμος .Γιατί ο Αραβας είναι ένας καλός πολεμιστής αλλά ποτε δεν γίνεται καταθλιπτικός από τα 22 του χρόνια ?
Αντίθετα στον δυτικό πολιτισμό ναρκωτικά και αλκοόλ είναι έννοιες πασίγνωστες στα 10 χρονα παιδιά.
Δεν υπάρχει όμως πολεμιστής.Υπάρχει μόνο EMO και TRENDY.
Υπάρχουν τα ρεύματα αντίδρασης απέναντι σε ποιούς όμως ?
Ουσιαστικά το ρεύμα αναπαράγεται από μεγάλη βάση ισχύος .
Λανσάρει η Miss Sixty το TRENDY ,άρα και αυτό εντάσσεται στην παγκοσμιοποίηση του '' κεφαλαίου''.
Σεξουαλικότητα πλέον στην Αγγλία κατανάλωση προίόντων της Agent Provocateur.Συνειρμικά πράγματα ...απλά πράγματα .No time ,no thinking ,just pay me immediately !
Δεν υπάρχει συστηματική παιδεία που να μαθαίνει στους νέους κυρίως να σκέφτονται και να επιλέγουν.Υπάρχει η ομαδοποίηση των πληθυσμών .
Μια λύση μάλλον πολύ καλά μελετημένη πριν εφαρμοστεί .
'Αδικα ίσως ψάχνουμε για τον φταίχτη.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στην αδυναμία των ανθρώπων να χειριστούν μεγέθη μεγαλύτερα από εκείνα που είναι προορισμένοι να χειριστούν έκ φύσεως . |
|