 Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 30, 2021 3:33 pm Θέμα δημοσίευσης: Εθνικός Ύμνος: Το είδαμε κι αυτό. Θα δούμε και χειρότερα... |
|
| Eθνικός Ύμνος: Το είδαμε κι αυτό. Θα δούμε και χειρότερα...
Το είδαμε κι αυτό. Η χώρα μας με τη μεγάλη μουσική και λυρική παράδοση, με μια Μαρία Κάλλας, που μεσουρανούσε διεθνώς, μια Ανθή Ζαχαράτου να σιγοτραγουδιέται επί μισό αιώνα μέσα σε όλα τα σπίτια (σημειωτέον πληροφοριακά, απόγονο της Μαντώς Μαυρογένους) κι άπειρες διεθνούς φήμης αοιδούς, για να μην αδικήσουμε καμμία από τις σύγχρονες, να εκπροσωπείται σε υπέρτατη εθνική στιγμή από μια, λίαν επιεικώς, μετριότητα. Και μάλιστα a cappella! Βάλτε, βρε αδελφέ, και κάτι ναυαγοσωστικό! Βεβαίως πολλοί θα πουν, να είσαστε κι ευχαριστημένοι που δεν είδατε αντΆ αυτής τη Barbara Streisand να τραγουδάει κάποιο πιασάδικο εορταστικό τραγούδι, ίσως και κάποιο που να πρωτοτραγουδήθηκε στη νίκη των Βρετανών επί των Οθωμανών πριν 100 περίπου χρόνια εις ένδειξη της ευγνωμοσύνης μας για τη συμβολή της συμμάχου χώρας στον Απελευθερωτικό μας αγώνα! Ίσως να έπαιζε και αυτό το σενάριο μια που ο Σολωμός πλέον… αμφισβητείται. Όσο για την ενδυματολογική παρουσία, τι να πούμε! Ωραίο το φουστανάκι του Οίκου αλλά ρίξτε πρώτα και μια ματιά στις απεικονίσεις της Ελευθερίας ή της Ελλάδας από Delacroix, Θεόφιλο, Βρυζάκη. Πουθενά δεν απεικονίζονται σαν αστακός! Ίσως επειδή η Ελευθερία κατακτιέται με μπράτσα κι όχι με φαρδειά μανίκια και κλειστούς λαιμούς. Εκτός βέβαια κι αν ήταν αυτό το ζητούμενο να τονίσει τα δεσμά μας από τις ξένες δυνάμεις… Έτσι, για να μη ξεχνιόμαστε, δηλαδή! |
|
