Συγγραφέας
| Μήνυμα
|
Επισκέπτης |
|
|
Εξόριστος |
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 10, 2017 10:22 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
Νίκος Καρατουλιώτης: Η τουρκική προκλητικότητα και η ελληνική πολιτική υποχωρητικότητα…
Ο Νίκος Καρατουλιώτης (υποστράτηγος ε.α.), είναι ένας από τους πιο οξυδερκείς αναλυτές των γεωστρατηγικών-γεωοικονομικών δεδομένων , τόσο στον ελλαδικό όσο και στον περιβάλλοντα χώρο: Καύκασος, Μέση Ανατολή - ευρύτερη Μέση Ανατολή και Βαλκάνια.
Το βιβλίο του «Η Γεωπολιτική Σκακιέρα, η Ελλάδα στο κέντρο των γεωστρατηγικών συγκρούσεων», αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια ανάλυσης αυτών των γεωστρατηγικών-γεωοικονομικών δεδομένων και εκρηκτικών αντιφάσεων.
Ο Νίκος Καρατουλιώτης μιλώντας στον 9.84 υποστήριξε ότι η Τουρκία, σ’ αυτή τη φάση, δύσκολα θα μετέτρεπε τις απειλές της σε άμεση θερμή ενέργεια…
Παρουσίασε, επίσης, ονομαστικά όλα τα νησιά του Αιγαίου που αμφισβητούν οι Τούρκοι, αναφέρθηκε διεξοδικά σε όλες τις ευθύνες του ελληνικού πολιτικού συστήματος, που διαχρονικά με την υποχωρητική του στάση εξέθρεψε, όπως είπε, την τουρκική επεκτατική διάθεση για μοιρασιά στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Ακούστε τις απόψεις του Νίκου Καρατουλιώτη, εδώ:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=14&v=4WCzimtlQmU
|
|
|
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ |
|
|
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ |
Δημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 08, 2017 11:15 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
Συνειδητή και μελετημένη πρόκληση Ερντογάν
Υπογραμμίσαμε στο προηγούμενο κείμενό μας:
«Και η επίσκεψη του Ερντογάν είναι μια επίσκεψη που κλιμακώνει, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, την πολεμική ένταση…
Γι αυτό έθεσε, αδίστακτα, όλες τις διαφορές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όλες τις ΓΝΩΣΤΕΣ απαιτήσεις του τούρκικου επεκτατισμού…».
Αν αληθεύουν αυτά που καταγγέλλει η Κύρα Αδάμ, επιβεβαιώνεται, με δραματικό τρόπο, η παραπάνω υπογράμμισή μας.
Διαβάστε τις καταγγελίες της Κύρα Αδάμ, εδώ:
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2017/12/e.html
|
|
|
Ροβεσπιέρος |
Δημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 08, 2017 10:23 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
Οι αποπροσανατολιστικές εμμονές γύρω από τον «Σουλτάνο»
Η επίσκεψη του Ερντογάν στη χώρα μας αντιμετωπίζεται, από τους επαγγελματίες αντί-εθνικιστές και από το πολύχρωμο νεφέλωμα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, με υστερικές κραυγές εναντίον του «δικτατορικού» καθεστώς Ερντογάν…
Αυτή η αποκλειστική εμμονή με το καθεστώτος της Τουρκίας, ουσιαστικά επικαλύπτει όλα τα ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα και λειτουργεί αποπροσανατολιστικά.
Συνοπτικά:
α). Λειτουργεί εξωραϊστικά και αθωωτικά για μια άλλη δικτατορία, πιο ύπουλη και «εκσυγχρονισμένη», πιο δόλια και κακουργηματική: Αυτή του 4ου Ράιχ, της ΕΕ και των διεθνών μαφιών του χρήματος, των νέων αποικιοκρατών…
Το καθεστώς Ερντογάν μπορεί να είναι πιο αποκρουστικό στις δικτατορικές του φόρμες, αλλά το καθεστώς της ΕΕ και του 4ου Ράιχ είναι πιο αποκρουστικό στο ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, είναι η σύγχρονη παγκόσμια ΦΡΙΚΗ που επενδύεται με την ΑΠΑΤΗ των δημοκρατικών στολιδιών.
Όταν επικεντρώνουμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ (και μάλιστα παραληρηματικά) στη βαρβαρότητα του Σουλτάνου επικαλύπτουμε, αποκρύβουμε και αφανίζουμε τη βαρβαρότητα του σύγχρονου νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ, του 4ου Ράιχ…
Ταυτόχρονα αφήνουμε στο απυρόβλητο και ένα ΟΥΣΙΩΔΕΣ ζήτημα: Ότι η βαρβαρότητα του τουρκικού καθεστώτος ενισχύεται και παγιώνεται από την παγκόσμια βαρβαρότητα και ιδιαίτερα από τους σχεδιασμούς του πλανητικού ιμπεριαλισμού εναντίον της Τουρκίας…
Αυτές τις αντιφάσεις τις αναλύει στο παραπάνω άρθρο ο Δημήτρης Μηλάκας…
β). Η υστερική μονομανία εναντίον του Τούρκου «δικτάτορα» λειτουργεί αποπροσανατολιστικά σχετικά κα με το δικό μας κατοχικό καθεστώς…
Εξωραΐζει και αθωώνει όλη τη ΦΡΙΚΗ που σπέρνουν στην Ελλάδα τα «αριστερά» κυβερνητικά ανδρείκελα και όλη τη μοχθηρία του δωσιλογισμού τους…
Και εδώ μένουμε στο τσόφλι της βαρβαρότητας του τουρκικού καθεστώτος και αφανίζουμε το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ της βαρβαρότητας του ελληνικού κατοχικού καθεστώτος, περιεχόμενο που επενδύεται με τα διακοσμητικά υλικά της «δημοκρατίας» του 4ου Ράιχ…
γ). Μια άλλη παραπλάνηση αυτών των εμμονών και κραυγών εναντίον του «Σουλτάνου» είναι η χυδαία απλοποίηση των σύνθετων πλανητικών αντιθέσεων και συγκρούσεων που υπάρχουν και γιγαντώνονται σε ολόκληρη αυτήν την περιοχή που περιλαμβάνει και την Ελλάδα.
Εδώ συσσωρεύονται τα εύφλεκτα υλικά για νέες πολεμικές τραγωδίες, ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΕΣ, και εμείς μένουμε πεισματικά κολλημένοι μόνο σε έναν παίκτη αυτού του πολεμικού δράματος: Στον Ερντογάν…
Τους άλλους παίκτες (Αμερική-ΕΕ- Ρωσία κ.λπ), καθώς και το προτεκτοράτο του 4ου Ράιχ (Ελλάδα), τους πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων…
Εδώ καταρρέουν οι παλιές ισορροπίες και γιγαντώνονται οι κίνδυνοι για ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟ πολεμικό μακελειό και εμείς κραυγάζουμε συνθήματα, ΜΟΝΟ, εναντίον του «Σουλτάνου»!!!
«Τα βουβάλια (όπως πολύ εύστοχα λέει ο Μηλάκας), έχουν αρχίσει ήδη το μεταξύ τους μπουνίδι στην αυλή μας». Και γνωρίζουμε το τι γίνεται όταν συγκρούονται τα βουβάλια…
Και η επίσκεψη του Ερντογάν είναι μια επίσκεψη που κλιμακώνει, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, την πολεμική ένταση…
Γι αυτό έθεσε, αδίστακτα, όλες τις διαφορές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όλες τις ΓΝΩΣΤΕΣ απαιτήσεις του τούρκικου επεκτατισμού.
Διαβάστε και ένα άλλο πολύ κατατοπιστικό κείμενο του Δημήτρη Μηλάκα, εδώ:
http://www.imerodromos.gr/o-erntogan-ke-e-more-parthene-ton-athinon-tou-dimitri-milaka/
Και η Ελλάδα χρησιμοποιείται από τους πλανητικούς ηγεμόνες, μέσω των «αριστερών» ανδρεικέλων, στα πολεμικά παιχνίδια τους…
Χρησιμοποιείται σαν εκβιαστικό χαρτί εναντίον της Τουρκίας, σαν «φυλάκιο» του 4ου Ράιχ…
Δηλαδή σαν κρέας στα κανόνια…
ΟΛΑ αυτά οι «αριστερίζοντες» τα καταπίνουν…
Αυτοί βλέπουν μόνο τον ΤΟΠΙΚΟ «δικτάτορα» Ερντογάν και ΟΧΙ τον ΕΦΙΑΛΤΗ του πλανητικού πολεμικού δικτάτορα: Τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και της ΕΕ…
|
|
|
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ |
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 07, 2017 9:18 pm Θέμα δημοσίευσης: Μπουνίδια στην αυλή μας |
|
Μπουνίδια στην αυλή μας
Του Δημήτρη Μηλάκα
Στον μακρύ κατάλογο των ανοικτών ζητημάτων, που εδώ και πολλά χρόνια επιβαρύνουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ήδη προστίθενται και νέα, τα οποία έχουν να κάνουν με ολοένα και σαφέστερες διαφορετικές γεωπολιτικές επιλογές των δύο χωρών, γεγονός που δημιουργεί ένα ακόμη δυσκολότερο πλαίσιο «συμβίωσης».
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και περιβάλλον θα πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν, η πρώτη Τούρκου προέδρου έπειτα από 65 χρόνια στην Αθήνα (και Θράκη) το τρέχον διήμερο.
Το θεαματικά νέο (και κατά πολύ ευρύτερο) περιβάλλον στο οποίο τοποθετούνται πια οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχει να κάνει με το «χοντρό» γεωπολιτικό παιχνίδι που εξελίσσεται στην ευρύτερη περιοχή (Μέση Ανατολή και Βαλκάνια) και με τους σαφείς διαφορετικούς προσανατολισμούς (και δυνατότητες) των δύο χωρών.
Διαφορά δυναμικότητας
Σε ό,τι έχει να κάνει με τις δυνατότητες και το δυναμικό των δύο χωρών, τα πράγματα είναι σαφή:
● Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια χρεοκοπημένη χώρα υπό οικονομική (γερμανική) και πολιτική/στρατιωτική (ΗΠΑ) κηδεμονία.
● Η Τουρκία του Ερντογάν διεκδικεί τον ρόλο της τοπικής υπερδύναμης και κυρίως την οικονομική και πολιτική της ανεξαρτησία από τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον.
Από αυτήν τη διαφορά δυνατοτήτων και δυναμικού καθορίζονται τελικά και οι επιλογές των κυβερνήσεων των δύο χωρών. Επιλογές οι οποίες τελικά διευρύνουν το ήδη μεγάλο χάσμα που τις χωρίζει:
● Η Ελλάδα όχι μόνο «ανήκει στη Δύση», αλλά στην τρέχουσα ιστορική περίοδο είναι απόλυτα εξαρτημένη οικονομικά (από τη Γερμανία) και «στολίδι» στο άρμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία παίζει επικίνδυνα παιχνίδια αναδιαμορφώνοντας τον χάρτη στη Μέση Ανατολή και επιστρέφοντας θεαματικά στα Βαλκάνια, δημιουργώντας «φράχτη» στη ρωσική πολιτική επιρροή (και το ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη).
● Η Τουρκία του Ερντογάν, από την άλλη πλευρά, διεκδικεί τον ρόλο που επί αιώνες έπαιζε η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ηγέτιδα δύναμη του Ισλάμ και ως εκ τούτου δεν είναι διατεθειμένη να ανεχθεί το αμερικανικό παιχνίδι αναμόρφωσης του χάρτη (δημιουργία κουρδικού κράτους) στα νότια σύνορά της.
Ταυτόχρονα, η Άγκυρα είναι ήδη κέντρο συγκέντρωσης τεραστίων ποσοτήτων φυσικού αερίου (και ρωσικού), το οποίο προορίζεται για εφοδιασμό της Ευρώπης.
Σύγκρουση με τις ΗΠΑ
Η προσπάθεια απαγκίστρωσης από το αμερικανικό άρμα που καταβάλλει ο Ταγίπ Ερντογάν έχει οδηγήσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις στο ναδίρ και έχει υποχρεώσει την Ουάσιγκτον να αναζητήσει δυνατότητες (και στρατιωτικής) αναδίπλωσης στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Το τελευταίο διάστημα και μετά την επίσκεψη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον η νέα ελληνοαμερικανική αναβαθμισμένη συνεργασία αποτυπώνεται ως εξής:
● Αναβάθμιση επιχειρησιακών δυνατοτήτων της αμερικανικής βάσης στη Σούδα.
● Αξιοποίηση ναυπηγείου για ανάγκες αμερικανικού στόλου (το ναυπηγείο στη Σύρο μεθοδεύεται να πουληθεί σε Αμερικανό με έτοιμα συμβόλαια με το αμερικανικό Πεντάγωνο).
● Δημιουργία σταθμού εκφόρτωσης υγροποιημένου φυσικού αερίου (από τις αμερικανικές εξαγωγές σχιστολιθικού φυσικού αερίου) στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο θα «φυλάσσεται» από αμερικανικές στρατιωτικές και αεροπορικές δυνάμεις (δηλαδή νέα βάση).
Για την ελληνική κυβέρνηση οι αμερικανοτουρκικές τριβές εμφανίζονται ως ευκαιρία αναβάθμισης της σημασίας της χώρας και οι ελληνοαμερικανικές συμφωνίες ως αμερικανική δέσμευση για την προστασία της Ελλάδας.
Από την πλευρά του ο Ερντογάν φαίνεται ότι έχει κάνει την επιλογή να πολεμήσει μέχρι τέλους διεκδικώντας να είναι ηγέτης μιας ανεξάρτητης χώρας και όχι μαριονέτα των δυτικών (Ευρωπαίων - ΗΠΑ) δυνάμεων.
Πρόκειται, προφανώς, για ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, καθώς και η Ουάσιγκτον εμφανίζεται αποφασισμένη να τον συντρίψει, όπως φαίνεται και από τα όσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες από τη δίκη πρώην συνεργατών του Τούρκου προέδρου που γίνεται στη Νέα Υόρκη και τον εμπλέκουν σε τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο.
Απόπειρα ρυμούλκησης
Η Άγκυρα προφανώς γνωρίζει – καθώς οι Αμερικανοί δεν την κρύβουν (κάθε άλλο) – την ανοικτή αντίθεση της Ουάσιγκτον στους δύο μεγάλους αγωγούς Nord Stream II και Turkish Stream που θα μεταφέρουν (αν κατασκευαστούν) ρωσικό φυσικό αέριο ο πρώτος στη Γερμανία και ο δεύτερος στην Τουρκία με προορισμό την αγορά της Ευρώπης. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον προβάλλει την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία ως ύψιστη προτεραιότητα για τις ΗΠΑ.
Ο Ερντογάν επίσης γνωρίζει τις επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης να προσδεθεί στο αμερικανικό άρμα, γεγονός που στη δεδομένη συγκυρία δημιουργεί προβλήματα και εμπόδια στην επιδίωξη της Άγκυρας να μετατραπεί σε βασικό κόμβο συγκέντρωσης ρωσικού φυσικού αερίου για τη μεταφορά του στις ευρωπαϊκές αγορές.
Η πρόσδεση της Αθήνας στο αμερικανικό ενεργειακό άρμα δημιουργεί προφανώς πρόσθετα προβλήματα στις επιδιώξεις και τα σχέδια του Ερντογάν, γεγονός που θα αποτυπωθεί και στην εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων μεσοπρόθεσμα.
Καθώς ο Τούρκος πρόεδρος έχει αποδείξει ότι διαθέτει μεγάλη επιμονή και προσήλωση στους στόχους του, πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα συνεχίσει και μετά την επίσκεψή του στην Αθήνα να επιχειρεί να ρυμουλκήσει την ελληνική κυβέρνηση όσο λίγο γίνεται μακρύτερα από την αμερικανική αγκάλη.
Στην προσπάθειά του αυτή ο Τούρκος πρόεδρος έχει σύμμαχο τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, του οποίου η χώρα θίγεται άμεσα από την αμερικανική πολιτική στα Βαλκάνια.
Σ’ αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι μεταξύ γιγάντων (ΗΠΑ - Ρωσία) η Τουρκία του Ερντογάν διαθέτει μια σειρά από ζητήματα με τα οποία μπορεί να ασκεί πίεση στην Αθήνα.
Πρόκειται για τα γνωστά θέματα που η Τουρκία έχει καταφέρει να αναγορεύσει σε ελληνοτουρκικές διαφορές (γκρίζες ζώνες) στο Αιγαίο και με τον τρόπο αυτόν να δικαιολογεί τη στρατιωτική πίεση την οποία εφαρμόζει καθημερινά στη θάλασσα και τον αέρα.
Συμπέρασμα: Τα βουβάλια έχουν αρχίσει ήδη το μεταξύ τους μπουνίδι στην αυλή μας. Καλά ξεμπερδέματα...
ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/249954/mpoynidia-stin-ayli-mas
|
|
|