Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Πολιτική - Oικονομία
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumborder"> <tr> <td class="forumtitle" width="22%">Συγγραφέας</th> <td class="forumtitle">Μήνυμα</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>ΘΑΛΕΙΑ</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 05, 2013 9:55 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Οι σημερινοί Ιούδες δεν έχουν πόρο από φιλότιμο…</span></span></span> <br /> <br /><img src="http://2.bp.blogspot.com/-XVs1xbYARFI/UYVNkGlgQgI/AAAAAAAAk5U/IiMXFf-uhHY/s640/935088_10151570054462436_568058408_n.jpg" border="0" /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"> <br /><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Εύστοχο και δραματικά επίκαιρο το σκίτσο του ΚΥΡ…</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: olive">Βεβαίως οι σημερινοί «Ιούδες» διαφέρουν από τους «κοινούς» ρουφιάνους: Είναι πωρωμένα ανδρείκελα…</span></span> <br /> <br /><span style="color: blue"><span style="font-weight: bold">Ένας «κοινός» ρουφιάνος ασκεί το «επάγγελμα», λόγω των παθολογικών του ατελειών, ελαττωμάτων και συμπλεγμάτων του, λόγω της αβυσσαλέας δειλίας του, των τυχοδιωκτικών και αριβιστικών του «φιλοδοξιών», συχνά λόγω και της εξαθλίωσής του, λόγω ΓΕΝΙΚΑ, της νοσηρής (κοινωνικής, πολιτικής και ψυχολογικής) υπόστασής του…</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Οι «Ιούδες» αυτού του είδους δεν χάνουν ΠΑΝΤΕΛΩΣ τη συνείδησή τους, έχουν επίγνωση της πράξης τους, νιώθουν στο βάθος κάποιες ενοχές, μπορεί και να βάλουν μια θηλιά στο λαιμό για τα εγκλήματά τους…</span> <br /><span style="font-weight: bold"> <br /><span style="color: red">Υπάρχουν, όμως και «Ιούδες» ΠΩΡΩΜΕΝΟΙ.</span> <span style="color: olive">[b]Δηλαδή χωρίς καμία επίγνωση των πράξεών τους, χωρίς κανένα δισταγμό και χωρίς καμία ΕΝΟΧΗ, διότι, απλούστατα σΆ αυτούς δεν έχουν απομείνει ούτε ψήγματα ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ…</span></span> [/b] <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Τέτοιοι «Ιούδες» είναι τα δωσίλογα ανδρείκελα που μας κυβερνούν, ιδιαίτερα στα τελευταία κατοχικά χρόνια. Αυτοί είναι τα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ πωρωμένα εκτελεστικά όργανα του 4ου Ράιχ:<span style="color: red"> οι ψυχροί εκτελεστές των «συμβολαίων θανάτου» της τοκογλυφικής χούντας, ο «κοινοβουλευτικός μανδύας» του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ…</span></span> <br /> <br /><span style="color: blue"><span style="font-weight: bold">Αυτοί οι «Ιούδες» δεν πρόδωσαν απλώς την χώρα και το λαό της. Αλλά είναι και οι ίδιοι που κάρφωσαν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό πάνω στον σταυρό του μαρτυρικού θανάτου, και με την ηδονή και το «ρατσιστικό», διεστραμμένο μίσος του πωρωμένου εγκληματία, καρφώνουν ασταμάτητα όλο και νέα καρφιά θανάτου…</span> </span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Αυτοί οι «Ιούδες» δεν αυτοκτονούν…</span> <br /> <br /><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Μόνο οι λαοί τους …κρεμάνε.</span></span></span> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>ΚΛΕΟΞΑΝΘΗ</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 05, 2013 8:14 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">ΧΑΙΡΕΤΕ! -ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!</span></span></span> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="color: indigo"><span style="font-weight: bold">Tου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού</span></span> <br /> <br /><img src="http://4.bp.blogspot.com/-wF7tDdMjY3s/TblPQ1c_yNI/AAAAAAAACA8/FaaKq-euJRc/s320/myrofores.png" border="0" /> <br /> <br /><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Ο αναστάσιμος χαιρετισμός, που διαμορφώθηκε στην ελληνική γλώσσα και μεταδόθηκε σΆ όλους τους Ορθοδόξους και στον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, είναι το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»! Δεν είναι λόγος ευχής, αλλά χαιρετισμός και διακήρυξη της πίστεως στο γεγονός της Ανάστασης του Χριστού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον πιστό στον Χριστό άνθρωπο.</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: indigo">Πόσοι όμως γνωρίζουμε, ότι ο αναστάσιμος χαιρετισμός του Χριστού, αμέσως μετά την ανάστασή του, είναι ο (και πάλι) ελληνικός λόγος «Χαίρετε»! Με αυτό τον χαιρετισμό απευθύνεται ο αναστάς Χριστός στις Μυροφόρες, μόλις βγήκαν από το «κενό μνημείο» (Ματθ. 28, 8-9).</span> </span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> Η συνήθης αυτή ελληνική προσφώνηση,</span> από την εποχή των Ομηρικών επών, αποκτά τώρα μιαν ιδιαίτερη πνευματική και χριστιανική σημασία. Η λέξη ανανοηματοδοτείται, εντασσόμενη σε ένα καθαρά αγιοπνευματικό πλαίσιο, και γίνεται το πρώτο <span style="font-weight: bold">«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»</span> της χριστιανικής ιστορίας. <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Οι Μυροφόρες βγαίνουν από το μνημείο</span>, στο οποίο πήγαν, για να τελέσουν τα συνήθη νεκρικά έθιμα στον νεκρό Χριστό, με ανάμικτα συναισθήματα «φόβου και χαράς» (Ματθ. 28,8), κάτι το φυσιολογικό στη συνταρακτική πνευματική εμπειρία, που έζησαν, ακούοντας από τον ¶γγελο, ότι ο Κύριός τους «ηγέρθη από των νεκρών» (στ.7). <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> Ο λόγος, λοιπόν, του Χριστού</span> προς αυτές «Χαίρετε» αποκτά ειδική σημασία, που μπορεί να προσδιορισθεί με τα ακόλουθα λόγια: «Μη φοβείσθε (Ματθ. 28, 5), αλλά χαίρετε. Να αισθάνεσθε χαρά, διότι η Ανάσταση, ως έκφραση της αγάπης του Θεού, νικά τον φόβο (Α΄Ιω. 1,18), αλλά και τον θάνατο, κάθε είδος θανάτου, διότι είναι πηγή ζωής, ζωής αιωνίου. Εκ του τάφου ανέτειλε ζωή και ελπίδα». <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Η Ανάσταση του Χριστού είναι</span>, έτσι, πηγή χαράς και δεν μπορεί να εκφρασθεί αποδοτικότερα παρά με τον (ελληνικό) χαιρετισμό «Χαίρετε». Η λέξη δέχεται χριστιανικά μιαν υπέροχη υπέρβαση. Δεν μένει στην ενδοϊστορική πραγματικότητα, σχετιζόμενη με πρόσκαιρα αγαθά («χαίρε, υγίαινε», και σήμερα «γεια-χαρά»), αλλά συνδεόμενη με υπερφυσικές εμπειρίες, όπως η μετοχή στην ανάσταση του Χριστού και η βεβαιότητα για την νίκη πάνω στο θάνατο και την εξουσία του στον φθαρτό τούτο κόσμο. <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Ο πιστός στον Χριστό Έλληνας έχει σαφή γνώση, ότι με την προσφώνηση «χαίρετε», που επαναλαμβάνει πολλές φορές την ημέρα, προσφωνεί τους άλλους με τον αναστάσιμο λόγο του Χριστού, καλώντας τους στη μετοχή στο γεγονός της Ανάστασης. Λέγοντας «Χαίρετε», ξέρει ότι λέγει «Χριστός ανέστη» με ένα άλλο τρόπο.</span> </span> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Ροβεσπιέρος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 05, 2013 7:43 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><img src="http://olympiada.files.wordpress.com/2013/05/20130504-202849.jpg" border="0" /></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Ροβεσπιέρος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 04, 2013 6:52 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Ελλάδα ώρα μηδέν. Ο εσταυρωμένος πρέπει να αναστηθεί…</span></span></span> <br /> <br /><img src="http://3.bp.blogspot.com/-a9CgrFw5v-c/UYS56kkxkbI/AAAAAAACOQs/HHj30ZqObYg/s1600/stayros-ellada.png" border="0" /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"> <br /> <span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Τα λόγια έχουν εξαντληθεί. Ανεξάντλητα παραμένουν μόνο τα εγκλήματα των δωσίλογων ανδρεικέλων…</span></span> <br /> <br /><span style="color: blue"><span style="font-weight: bold">Φτάνει πια! Βρισκόμαστε στη σημείο μηδέν: ένα βήμα πριν από τον ολοκληρωτικό ΟΛΕΘΡΟ…</span></span> <br /><span style="color: indigo"> <br /><span style="font-weight: bold">Αν άμεσα δεν ηχήσουν οι σάλπιγγες και οι βροντερές καμπάνες της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ θα χάσουμε και τα λόγια μας και τις λέξεις. Δεν θα υπάρχουν λέξεις, θα μας αφανίσουν και τη φωνή…</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Και ο δρόμος της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ είναι ένας και μοναδικός: <span style="color: red">Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ...</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Μία και μοναδική είναι η διέξοδος που οδηγεί στην Ανάσταση: <span style="color: red">Ο ΑΓΩΝΑΣ στο ΔΡΟΜΟ, η οργάνωση της λαϊκής οργής στο δρόμο…</span> <br /></span> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: red">ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ,</span> λοιπόν, με το γνωστό ποίημα του Σικελιανού:</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: red">Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές, <br />δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα... <br />Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές <br />σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα ! </span> <br /> <br />Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένα βουνό <br />με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα, <br />κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό, <br />ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα; <br /> <br />Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά, <br />Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια, <br />μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά <br />της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια <br /> <br />γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας <br />που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη, <br />πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !", <br />ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη ! <br /> <br />Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές, <br />δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα... <br />Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές <br />σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα ! <br /> <br />Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός, <br />σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει... <br />κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός, <br />κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει. <br /> <br />Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός <br />της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα <br />Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός <br />την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα, <br /> <br />που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά <br />στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη, <br />τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο <br />με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει. <br /> <br />Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές, <br />δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα... <br />Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές <br />της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα ! <br /></span> <br /></span> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: indigo">Το απήγγειλε ο ίδιος ο ποιητής στην κηδεία του Κωστή Παλαμά</span></span> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>ΘΑΛΕΙΑ</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 03, 2013 11:34 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: Ζούμε μια ΣΤΑΥΡΩΣΗ δίχως τέλος...</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Ζούμε μια ΣΤΑΥΡΩΣΗ δίχως τέλος…</span></span> </span> <br /> <br /><img src="http://4.bp.blogspot.com/_br_EThhrp-4/SeRjjs1PmbI/AAAAAAAAKBs/1AGHC-C_P0U/s400/Titian+-+Crucifixion.jpg" border="0" /> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"> <span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Η χώρα μας ζει μια παρατεταμένη ΣΤΑΥΡΩΣΗ. Τα καρφιά πάνω στον σταυρό άπειρα…</span></span> <br /> <br /><span style="color: blue"><span style="font-weight: bold">Το νέο καρφί που προστέθηκε, αυτές τις μέρες (παραμονές της στραύρωσης του Χριστού), δεν θα αφήσει σταλαγματιά αίματος στις φλέβες μας…</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> Και ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι από τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια…</span> <br /> <br /><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Οι ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ έρχονται με λαϊκές ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ</span>.</span> <br /> <br /><span style="color: indigo"><span style="font-weight: bold">ΑΝΑΣΤΑΣΗ=ΕΠ-ΑΝΑΣΤΑΣΗ…</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Τα δύο παρακάτω ποιήματα του Νίκου Καρούζου δίνουν μια εικόνα του Γολγοθά μας και της παρατεταμένης σταύρωσής μας…</span> </span> <br /> <br /> <br /><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Ἡ ἔναστρη φωτεινότητα</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: indigo">Ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἰσόρμησε πιὰ στὴν ἀπώτερη θλίψη <br />μὲ δίχως ἔστω ἕνα τριαντάφυλλο <br />μ᾿ ἐκεῖνα τ᾿ ἀκατέργαστα στὴν ὤχρα μεινεσμένα μάτια <br />στὸ μισοσκέπαστο ἐρημόκκλησο σέρνοντας <br />τὴ μεγάλη ἀνάπηρη σιωπὴ στὸ καροτσάκι τῆς ὁμιλίας <br />ἀνέκαθεν ἤξερε τὴν ἄσωστη κατάσταση-: πὼς εἴμαστε <br />καθημαγμένοι ἐρασιτέχνες τοῦ Πραγματικοῦ <br />μ᾿ ἕνα μυστήριο ποὺ βεβηλώνει τὴ διάνοια διχάζοντας <br />πρὶν ἡ δορὰ τῆς θάλασσας σηκώσει τὸ ἀνάστημα τοῦ Ἅδη. <br />Πολύκρουνη ἡ θύελλα σπάζει τὰ ματογυάλια της κι ὁ μέγας <br />τρόμος ἀδράχνει τὰ μελλούμενα <br />σχηματίζοντας ἀποστήματα στὴ μνήμη. <br />Κατάχαμα τῆς ἀσίγαστης σιγῇς ἕνα κινούμενο <br />κειμήλιο-σκουλῆκι. <br />Ἡ ζωὴ ποὺ μικραίνει: ἡ μεγάλη ἀλήθεια. <br />Στὸν ὁποὺ πιάνει τὸ τσαπὶ γίνεται τσάπισμα <br />στὸν ὁποὺ πίνει τὸ νερὸ γίνεται πιόμα. <br />Ἔρχεται ἔαρ ἀειπάρθενο προφέροντας ἀρώματα <br />κρατεῖ μία κατάμαυρη λεπτότατη κλωστὴ <br />στὰ ὕπαιθρα τῆς νύχτας <br />τὸ σημεῖο τοῦ γκιώνη ποὺ εἶν᾿ ἄγνωστο πέρα...</span></span> <br /> <br /><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Πέντε Ποιήματα μέσ᾿ τὸ Σκοτάδι. Εἰκόνα</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Γυρίζει μόνος <br />στὰ χείλη του παντάνασσα σιωπὴ <br />συνέχεια τῶν πουλιῶν τὰ μαλλιά του. <br />Ὠχρὸς <br />μὲ βουλιαγμένα ὄνειρα κι ἀνέγγιχτος <br />νερὸ τρεχάμενο στὰ ρεῖθρα, ὠχρὸς <br />ἕλληνας. <br />Πάντα ὁ δρόμος μέσ᾿ στὰ μάτια του <br />κ᾿ ἡ λάμψη ἀπ᾿ τὴ φωτιὰ <br />ποὺ καταλύει <br />τὴ νύχτα. <br />Γυρίζει μόνος <br />στὰ χέρια τοῦ κλαδὶ ἀπὸ ἐλιὰ <br />γεμάτος πόνο χάνεται στὰ δειλινὰ <br />αἰσθάνεται <br />πὼς ὅλα χάθηκαν. <br />Μὴν τοῦ μιλᾶτε εἶναι ἄνεργος <br />τὰ χέρια στὶς τσέπες του <br />σὰν δυὸ χειροβομβίδες. <br />Μὴν τοῦ μιλᾶτε δὲ μιλοῦν στοὺς καθρέφτες. <br />Ἄνθη τῆς λεμονιᾶς <br />λουλούδια τοῦ ἀνέμου <br />στεφάνωσέ τον Ἄνοιξη <br />τὸν κλώθει ὁ θάνατος.</span> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
