Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Δήμητρα Γκουντούνα.
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 27, 2010 10:34 am
Θέμα δημοσίευσης: Η μοναξιά της Ελληνικής Δημοσιογραφίας.
Η μοναξιά της Ελληνικής Δημοσιογραφίας.
Απεργία στις 30 Νοεμβρίου. Όλοι στην Ένωση Συντακτών. Όχι μόνο οι απολυμένοι.
Η δική μου η γενιά τελικά ήταν πολύ τυχερή. Ανδρώθηκε μεν στις σκληρές μέρες της δικτατορίας, αλλά έζησε δίπλα σε πολύ μεγάλους δημοσιογράφους
.
Ακόμη και οι εκδότες τότε είχαν ανάστημα.
Πώς να μην κάνεις σύγκριση στο τότε με το σήμερα σ ΄ αυτή τη συγκλονιστική κατηφόρα που έχει πάρει ο κλάδος μας. Και δεν έχει πια τη δύναμη του συνδικαλιστικού κινήματος με μπροστάρηδες το Νίκο Καραντινό,το Καρατζά,τον Φάτση και να μην πάω παλιότερα στον Καραγιώργη στον Βάσο Γεωργίου που μας άφησαν υποθήκες αλλά δυστυχώς όχι τα γονίδια τους
.
Και από εκείνες της φυσιογνωμίες περάσαμε στη γενιά της αγοράς ,στη γενιά που διαφεντεύει, που υπηρετεί, που αντιδρά άντε με καμιά στάση εργασίας για να μην έχει και παράπονο η γενιά των 700 που γίνεται γενιά των 500.
Οι αντιστάσεις μας -ποιες αντιστάσεις;-η τρελό σε πανηγύρι θα σε πούνε, η το πιο γνωστό για να σε αποθαρρύνουν- ότι και να κάνεις όλα τα ίδια μένουν-και ξέρετε γιατί, γιατί όσοι μπήκαν στα κινήματα εκείνη την εποχή μπήκαν για να εκδικηθούν την καταγωγή τους μπήκανε για να γίνουνε σήμερα οι δεσμοφύλακές μας για να αποκτήσουν εξουσία και μ ΄ αυτό τον τρόπο οντότητα.
Οι περισσότεροι μας διαφεντεύουν από τηλεοράσεως και δεν είναι ότι μας περνάνε τη γραμμή οποιουδήποτε κόμματος ,υποστηρίζουν οι ίδιο. Είναι ότι μας περνάνε οποιαδήποτε γραμμή του αφεντικού. Και αλλοίμονο, ότι να λέμε και να γράφουμε, δεν είναι λύση για την Μαρία που βρέθηκε στο δρόμο ξαφνικά, για τον Κώστα ,για τον Γιάννη για 450 συναδέλφους μας που ξωπετάχθηκαν χωρίς έλεος στην ανεργία.
Που είναι οι ηγήτορες μας στο συνδικαλιστικό κίνημα; Μειοψηφία στα συμβούλια. Θεέ μου πόση μοναξιά νοιώθει τούτη η γενιά που πορεύεται μόνη της.
Κρύβω το κεφάλι μου από ντροπή. Εκποίησα και εγώ τη συνείδηση μου και τους αγώνες μου πάνω στο τραπέζι των αναμνήσεων. Ντροπή μου.
ΠΗΓΗ:
http://www.newstrap.gr/apopseis/4463-i-monaksia-tis-ellinikis-dimosiografias.html