Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 11, 2010 10:35 am
Θέμα δημοσίευσης: Το δόγμα της αναθεώρησης και η δίκη του MEGA
Αίθουσα Νο 4, Κτίριο 2, πινάκιο 2, Θέμα: Προσβολή θρησκεύματος και μήνυση κατά του δίαυλου MEGA. Τετάρτη 10/03/2010, ώρα 09.45. Άρχεται η συνεδρίαση. Μια πολύ συνηθισμένη μέρα για τα Δικαστήρια της Ευελπίδων. Ούτε κάμερες, ούτε πανώ, ούτε τίποτα που να θυμίζει Καμπούλ, Αφγανιστάν ή Ιράκ.
Παρακολούθησα το πρώτο ημίχρονο και αηδιασμένος έφυγα. Η διαιτησία φάλτσα. Δυο νεαροί δικαστές επί της έδρας έχοντας πάνω από το κεφάλι τους τον Ιησού. Η ενάγουσα αρχή κατηγορούσε το MEGA για κακόβουλη πράξη, ήταν η προβολή της ταινίας Κώδιας Ντα Βίντσι, και η ομοχειρία εισαγγελέα και δικαστή (επόπτη και διαιτητή) ζητούσε να της αποδείξει το κατηγορητήριο, ότι το βιβλίο - κατ΄ επέκταση η ταινία - ήταν κακόβουλο. Η εξέταση των μαρτύρων κράτησε περίπου τρία τέτταρτα. Του κατηγορούμενου, ονόματι Κυνηγός, μετά βίας 3 - 5 λεπτά.
Θα άξιζε να είχαν μαγνητοφωνηθεί οι ερωτήσεις που υποβλήθηκαν από τον δικαστή και τον εισαγγελέα προς τους μάρτυρες κατηγορίας. Συνοψίζω το δικό μου συμπέρασμα : Ο συγγραφέας έγραψε ένα βιβλίο ισχυριζόμενος ότι βασίστηκε σε πραγματικά γεγονότα. Αλλά αυτά ήταν κατά τον συγγραφέα πραγματικά. Κατά την έδρα, ήταν η έκφραση μιας άποψης. Η ενάγουσα αρχή, όπως είπε και ο κ. εισαγγελεύς, θα μπορούσε να γράψει ένα παρόμοιο βιβλίο και να το γυρίσει ταινία! Θα τους έκανε μήπως κανένας μήνυση; (Μα, την αλήθεια, θαυμάσια η λογική του κυρίου ... εισαγγελεύ).
Κατά τη γνώμη της έδρας (σημ. η έδρα έχει πάντα γνώμη - το λένε statement στα αγγλικά - και ουδέποτε άποψη), φαίνεται, όλα αυτά τα 2.000 χρόνια παίζεται ένα έργο. Φυσικά με παραλλαγές. Τώρα γράφτηκε ένα άλλο. Ποιό λοιπόν το πρόβλημα; Δημοκρατία έχουμε, ελευθερία έχουμε, ο καθένας την άποψή του.
Σωστά. Ο καθένας τη δική του άποψη, αλλά μια είναι η κυρίαρχη : Όλα να αναθεωρούνται - και να επιδοτούνται προς την κατεύθυνση της αναθεώρησης. Μόνο η αναθεώρηση πρέπει να μένει στο απυρόβλητο. Αν το ψάχναμε και βρίσκαμε ποιοί κρύβονται πίσω από αυτό το δόγμα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και οι δικαστές (φάλτσοι διαιτητές εν προκειμένω) θα ήταν άλλοι. Όχι αυτοί οι νεαροί υπάλληλοι του εκδικητικού πολιτικοθρησκευτικού ρεβιζιονισμού.