Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Ιστορία - Φιλοσοφία
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumborder"> <tr> <td class="forumtitle" width="22%">Συγγραφέας</th> <td class="forumtitle">Μήνυμα</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Στέφανος Ληναίος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 12, 2009 1:04 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Προσθέτω κι εγώ, στα περι FORD του ΔΙΟΓΕΝΗ, ένα ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> 12.9.09</span> <br /> <br /> <br /><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"> <span style="font-weight: bold">SOROS = Η FORD της δικτατορίας</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Θυμίζουμε, για όσους το ξέχασαν, την υπόγεια δράση της διαβόητης FORD στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας..Το έργο της, συνεχίζει τώρα ο φιλεύσπαχνος κ.SORΟΣ..</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> <span style="color: blue">σ.λ.</span></span> <br /> <br /> <br /> <br /><span style="font-size: 24px; line-height: normal"> <span style="color: blue"><span style="font-weight: bold">Πολιτισμός: Σαν να ξεχάστηκε το Ιδρυμα Φορντ...</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Της ΦΑΝΗΣ ΠΕΤΡΑΛΙΑ Δημοσιογράφος, μέλος του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/05/2006</span> <br /> <br />=================================================== <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Σημαντική απουσία στην έκθεση «Τα χρόνια της αμφισβήτησης»</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> <br />Αναμφίβολα, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η έκθεση «Τα χρόνια της αμφισβήτησης - Η Τέχνη του 1970 στην Ελλάδα», η οποία, οργανωμένη από το ΕΜΣΤ, παρουσιάστηκε στη νέα πτέρυγα του Μεγάρου Μουσικής.</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Δεν θα αναφερθώ </span>ούτε στα θετικά ούτε στα αρνητικά που τη χαρακτήρισαν. Θα περιοριστώ στην επισήμανση της απουσίας μιας, έστω και ελάχιστης, αναφοράς στο ρόλο που το Ιδρυμα Φορντ έπαιξε στα πολιτιστικά -και όχι μόνον- πράγματα του τυραννισμένου τότε τόπου μας. <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"> <br />Ούτε λέξη,</span> τόσο στον κατάλογο όπου γίνεται λόγος για «Τέχνη και Πολιτική», για «Τέχνη και Κοινωνία», όσο και στο Χρονολόγιο, το οποίο αναρτημένο στην είσοδο μας πληροφόρησε για τα όσα σημαντικά συνέβησαν στο χώρο της Τέχνης εκείνα τα χρόνια. Σ' αυτή την έκθεση, όπως σημείωσε στη στήλη του εικαστικής κριτικής ο Χάρης Καμπουρίδης, «ο χρηματοδοτούμενος εκμοντερνισμός από το Ιδρυμα Φορντ αποσιωπάται». <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Ούσα από εκείνους οι οποίοι εξακολουθούν να επιμένουν</span> στην πολυσήμαντη σημασία του φαινομένου «χορηγίες του Φορντ στην επταετία» και πιστεύοντας ότι η Ιστορία, όταν γράφεται, πρέπει να γράφεται χωρίς κενά, επισημαίνω -με αρκετά μάλιστα ερωτηματικά- την παράλειψη. Αλλωστε, από τις στήλες τής «Ε» είχα και παλαιότερα ασχοληθεί με το θέμα. Και τώρα, με αφορμή αυτή την οπωσδήποτε σημαντική έκθεση, επανέρχομαι. Ξαναθυμάμαι και ξαναγράφω: <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Φλας μπακ στις αρχές της δεκαετίας του '70. Οι συνταγματάρχες κυρίαρχοι, φυλακές, βασανιστήρια, λογοκρισία, διεθνής απομόνωση, ασφυξία. </span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: red">Απροκάλυπτος ο αντιαμερικανισμός του ελληνικού λαού.</span></span> Και το Ιδρυμα Φορντ, «φιλότεχνο» και «φιλελεύθερο» -«το άλλο πρόσωπο της Αμερικής», όπως χαρακτηριζόταν από έγκριτους δημοσιογράφους- να εφορμά χωρίς ενδοιασμούς. <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Με ορμητήριο την αμερικανική πρεσβεία, είχε ενσκήψει παράλληλα με τη χούντα και είχε κατορθώσει το ακατόρθωτο:</span> Με κόστος ελάχιστο να δημιουργήσει άλλοθι και να προπαγανδίσει επιτυχώς υπέρ των ΗΠΑ. Μοιράζοντας χρήματα σε καλλιτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους που εμφανώς αποστρέφονταν το καθεστώς: συγγραφείς, ζωγράφους, γλύπτες, ποιητές, σκηνοθέτες, μουσικούς, ακαδημαϊκούς, δασκάλους, εκδότες, κάθε λογής δημιουργούς και διανοούμενους. <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> Οι οποίοι, για να εκπληρούν τους όρους, έπρεπε να είναι διακεκριμένοι, προοδευτικοί και, ει δυνατόν, αντιφρονούντες. Μέχρι και τα αντιστασιακά «Δεκαοχτώ Κείμενα» ψιθυριζόταν ότι είχε βρει τρόπο να «υποστηρίξει».</span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="color: red">Γιατί όλοι αυτοί ενέδιδαν;</span></span> Αλλοι γιατί ίσως είχαν ελαφριά τη συνείδηση, άλλοι από άγνοια, άλλοι από πραγματική ένδεια. Το σίγουρο είναι ότι όλοι το έκρυβαν. <br /><span style="font-weight: bold"> <br />Η διαδικασία ήταν η εξής:</span> Κάποιος από την ηγεσία του Ιδρύματος ή ένας ήδη «μυημένος» έκανε διακριτικά την προσέγγιση, ακολουθούσε η αίτηση, η απάντηση και τέλος η επιταγή (300.000 δραχμές) ή κάποιες φορές μια υποτροφία στο εξωτερικό. Υποτίθεται ότι όλα γίνονταν με μεγάλη μυστικότητα ενώ τεχνηέντως τα ονόματα διέρρεαν, σμπαραλιάζοντας νεύρα, προκαλώντας ντροπή, ενοχές. Και το κυριότερο, απομυθοποιώντας μύθους, ανθρώπους, πρότυπα, αξίες. Ο κατάλογος από στόμα σε στόμα, μέρα με τη μέρα, μάκραινε. <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Ενώ παράλληλα ξεσπούσε ένας καταστροφικός πόλεμος στην κοινωνία των ανθρώπων της Τέχνης και της διανόησης. Ενας σκληρός, διχαστικός πόλεμος, μεταξύ εκείνων που έλεγαν το «ναι» και των άλλων που υποστήριζαν το «όχι».</span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Ανάμεσα σε εκείνους που ύψωσαν θαρραλέα φωνή καταγγελίας, ο σκηνοθέτης Γιώργος Μιχαηλίδης, η Μαριέττα Ριάλδη, ο Στέφανος Ληναίος, οι εκδότες Γιώργος Χατζόπουλος και Λεωνίδας Χρηστάκης, ο Κώστας Χατζηαργύρης.</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> Από μακριά ο Κώστας Γαβράς,</span> που από το Παρίσι μάς έστελνε το στρατευμένο αμερικανικό περιοδικό«Ramparts», μας αποκάλυπτε τη δράση μιας τρομακτικής διεθνούς συνωμοσίας τής CIA, η οποία στοχεύοντας σε καλλιτέχνες και διανοούμενους, με όχημα το Ιδρυμα Φορντ και πρόσχημα τα ευγενέστερα των ιδανικών, σκόρπιζε χρήματα ανά την υφήλιο, εξασφάλιζε ανοχή και έφτανε να προετοιμάζει μέχρι και πραξικοπήματα τύπου Ινδονησίας, με 600.000 σφαγιασθέντες ανθρώπους. Είχαμε συγκλονιστεί. <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> <br />ΗΛιλή Ζωγράφου,</span> τον Γενάρη του '73, απηύθυνε προς το δραστήριο αντιπρόεδρο του Ιδρύματος Μάικλ Λάστρι (ο οποίος είχε δημόσια επιτεθεί στον Αλέξη Μινωτή) την ακόλουθη ανοιχτή επιστολή: <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="font-style: italic">«Εξι χρόνια τώρα κυκλοφορείτε αόρατος ανάμεσά μας. Προσεγγίσατε, παρασύρατε, υποσχεθήκατε, βάλατε σε πειρασμό, κλονίσατε συνειδήσεις, γκρεμίσατε υπολήψεις. Πώς; Μοιράζοντας λεφτά, ταξίδια και υποσχέσεις για ένα απώτερο μέλλον. Και όλο και μεγάλωνε η λίστα. Χρειαζόσασταν ονόματα. Ηχηρά. Και έντιμα. Και συμβολικά για το πλήθος. Πολύτιμα και αναγκαία για τη μαζική συνείδηση. Ολους που είχαν ή που θα μπορούσαν να αναπτύξουν ένα σύστημα, τους περάσατε από την προκρούστεια φορντιανή οικονομική χορηγία. Ολα κάτω. Να μη βρούμε τίποτα όρθιο την ώρα της Κρίσης. Γιατί το ξέρετε ότι η κρίση θα έρθει...».</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Ποτέ δεν τους μάθαμε όλους όσοι αρνήθηκαν τα αργύρια από τα φανερά «μυστικά κονδύλια» της αμερικανικής πρεσβείας εκείνης της εποχής. Το σίγουρο είναι ότι ανάμεσά τους ήταν ο Ανδρέας Φραγκιάς, ο Σάκης Καράγιωργας (ο οποίος τα επέστρεψε) και ο Μανόλης Αναγνωστάκης</span> <br /> <br /> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>ΔΙΟΓΕΝΗΣ</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 12, 2009 11:46 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΙΚΕΣ THEO-ΠΟΙΗΣΕΙΣ</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΙΚΕΣ THEO-ΠΟΙΗΣΕΙΣ</span></span></span> <br /> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Αυτές τις μέρες, μέσα στη ζαλάδα των προεκλογικών, ιλαροτραγικών, γεγονότων, είχαμε και μια ιλαροτραγική «theo-ποίηση».</span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="color: red">Του Θόδωρου Αγγελόπουλου - THEO...</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Και είμαστε βέβαιοι ότι</span>, λογικά, πρέπει, αυτός ο καταιγισμός λιβανωτών, να μην του άρεσε και πολύ.. Εκτός κι αν η ανθρώπινη ματαιοδοξία, μας τρελαίνει όλους στα γεράματά μας.. <br /><span style="font-weight: bold"> <br />Σε τεράστιες, δισέλιδες, διαφημίσεις, στα ΝΕΑ, 10.9.09, έγραψαν για τον Αγγελόπουλο-THEO:</span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="font-style: italic">«..σαν όλες οι δυνάμεις της αντιστασιακής Ελλάδας, να είχαν επενδυθεί μέσα του…»…«Σαν όλοι οι καταραμένοι, οι προγραμμένοι, οι απαγορευμένοι, οι λογοκριμένοι, οι απογοητευμένοι της χουντικής επταετίας, να είχαν ενωθεί σε έναν άνθρωπο..»</span> </span> <br /><span style="font-weight: bold">Και άλλα πολλά..</span>. <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="color: red">Γιατί τέτοιες προκλητικές υπερβολές;</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Ποιοτικότατος ο Θόδωρος,</span> για ολίγους και εκλεκτούς… Σπουδαία, προοδευτική, θεματολογία, σε κάποιες ταινίες του… Πολλά και σκληρά τα εμπόδια σε κάποια γυρίσματά του.. <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"> <br />Όχι όμως και ο <span style="color: red">ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ</span> </span> όλων των αντιδικτατορικών δυνάμεων..!! <br /> <br /><span style="font-weight: bold"> Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μουστακλή και του Παναγούλη… Θα ανατριχιάζει ο Μίκης… Και θα γελάνε κάποιοι συγγραφείς και κάποιοι σκηνοθέτες και ηθοποιοί που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν και εξορίστηκαν... Και μερικοί άλλοι που η χούντα κατέβαζε όλα τα ΑΜΕΣΑ και όχι μόνον ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ, αντιστασιακά έργα τους και έκλεινε τα θέατρά τους. Όπως και πολλοί άλλοι που η χούντα όχι μόνον απαγόρευε την αναγραφή του ονόματός τους στα ΜΜΕ αλλά, ακόμη και στα…λεξικά..!! Τα έκοβαν ακόμη και από τους τίτλους των ταινιών τους..!! <br /> <br /><span style="color: blue">Και τόσοι-τόσοι άλλοι που διώχτηκαν, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν…</span></span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Μελαγχολούμε </span>λοιπόν, για όλες αυτές τις υπερβολές που προσβάλλουν ακόμη και τον ίδιο τον THEO.. <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Όταν μάλιστα όλοι ξέρουμε ότι ο κ.Αγγελόπουλος, όχι μόνο <span style="color: red"> ΟΥΔΕΠΟΤΕ </span> διώχθηκε αλλά, αντίθετα, στα μαύρα χρόνια της χούντας <span style="font-weight: bold"><span style="color: red">βραβεύθηκε</span> </span>στη Δ.Ε.Θ. και <span style="font-weight: bold"><span style="color: red">επιχορηγήθηκε</span></span> από την περιβόητη, FORD, όπως μπορεί ο οποιοσδήποτε να μάθει τη θλιβερή ιστορία της, στο περιοδικό ΑΡΔΗΝ, Μάης 2006..</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Ελπίζοντας ότι η Ιστορία θα αναφέρει τον καθένα μας στις σωστές, μεγάλες ή μικρές διαστάσεις του και θα αποφύγει να καταγράψει τέτοιες και πολλές άλλες, ιλαροτραγικές, υπερβολές...</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">12.9.09</span> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
