Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Καταγγελίες
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumborder"> <tr> <td class="forumtitle" width="22%">Συγγραφέας</th> <td class="forumtitle">Μήνυμα</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Ηλίας Σιαμέλας</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 09, 2009 6:47 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">Η ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΤΗΣ «ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ»!</span></span></span> <br /><span style="font-weight: bold"> <br />«Βγήκαμε από τα τείχη – ποιος μας τρόμαξε;»</span> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: red">Γιώργος Σεφέρης </span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Κάποιος νέος αέρας φύσηξε στη Μεγαλόπολη;</span> Μήπως ανοίχτηκε μια προικοφόρα χαραμάδα ήθους και αξιοπρέπειας στην πόλη μας; Πιστεύω ΝΑΙ! <br />Αυτό που έγινε με την εφημερίδα <span style="font-weight: bold">«Παρρησία»,</span> νομίζω ότι συμβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα! Έχω την εντύπωση ότι αυτή η εφημερίδα, μας έδειξε το δρόμο για να περάσουμε σε μια άλλη διάσταση, σΆ έναν άλλο κόσμο, όπου συμπάθειες, φιλίες και κάθε είδους δεσμοί με την «τοπική εξουσία», υποχωρούν μπροστά στο συμφέρον μιας ολόκληρης πόλης, μιας ολόκληρης περιοχής. <br />Είναι γνωστό τι γίνεται με τους διάφορους ιδιοκτήτες τοπικών εφημερίδων, που κυκλοφορούν ανά την Ελλάδα. Συνήθως για λόγους επιβίωσης, δένονται πίσω από το άρμα ενός δημάρχου ή μιας αντιπολίτευσης, διαπλέκονται, συστρέφονται σαν αιλουροειδή, γίνονται έμποροι, γίνονται κλητήρες, ταχυδρόμοι, ή κι ακόμη μαύρα φίδια που καραδοκούν να χτυπήσουν όποιον έχει μια δεύτερη γνώμη, να λιώσουν όποιον διαφωνεί με τη γραμμή του δημάρχου ή της όποιας παράταξης . Είναι οι σημαιοφόροι μιας και μοναδικής αλήθειας, που γιΆ αυτήν <span style="font-weight: bold"> «να ψεύδονται πρέπει / λάφυρα λαχταρώντας, / παρδαλά ντυμένοι, / Μια μάσκα οι ίδιοι…» </span> <br />Και να, το λέω πάλι, που όλα αυτά τα ανέτρεψε η <span style="font-weight: bold">«Παρρησία»</span> της Μεγαλόπολης! Να που όλα αλλάζουν όταν εμείς το θέλουμε. Τελευταία έγιναν πράγματα που πριν από λίγους μήνες δεν θα το φανταζόμουν. Δεν πίστευα ποτέ ότι μια εφημερίδα, που μέχρι χτες στήριζε ανελλιπώς το δήμαρχο, θα διαχώριζε, έστω διακριτικά, τη θέση της πάνω στο συγκεκριμένο θέμα της κατασκευής της μονάδας φυσικού αερίου της Μεγαλόπολης. Το ότι η εφημερίδα επισημαίνει και ερωτά αν αυτή η Μονάδα θα επηρεάζει το περιβάλλον μας. Το ότι εγκαλεί φορείς και πολίτες για την «ιδιότυπη και πολύ περίεργη «αδιαφορία» τους. Το ότι φιλοξένησε άρθρα που εναντιώνονταν σφοδρά στην απόφαση των «βλαχοδήμαρχων» του λεκανοπεδίου και των «συνδικαλισταράδων» της ΔΕΗ να στηρίξουν ουσιαστικά τα ιδιωτικά συμφέροντα, που αγωνιούσαν μήπως αναβληθεί ο διαγωνισμός της ΔΕΗ για τη μονάδα φυσικού αερίου. Όλα αυτά είναι που με συγκίνησαν και κάθισα να γράψω αυτό το κείμενο. <br />Πραγματικά η <span style="font-weight: bold">«Παρρησία» </span>τίμησε το όνομά της και γι αυτό της αξίζει κάθε έπαινος. Ελπίζω στο μέλλον να προβεί σε ακόμη πιο τολμηρές κινήσεις, να πάρει πιο ξεκάθαρες θέσεις πάνω στο θέμα της Μονάδας του Φυσικού Αερίου και όχι μόνο. Πρέπει όλοι μας να αγωνιστούμε για να επικρατήσει μια άλλη κουλτούρα στην περιοχή. Να βγούμε έξω από τη λογική του συστήματος. Πρέπει να επιδιώξουμε μια ανάπτυξη έξω και πέρα από τα πρότυπα που εισάγει το μεγάλο κεφάλαιο και πατρονάρουν οι κεφαλοκυνηγοί της εκάστοτε κυβέρνησης και οι ανονείρευτοι και άνευροι βλαχοδήμαρχοι. Τα «ανταποδοτικά» τέλη, τα «αντισταθμιστικά», τα «λιγνιτόσημα», τα … «αεριόσημα» ή όπως αλλιώς ονομάζονται, δε θα πρέπει να έχουν θέση στο λεξιλόγιο των πολιτών, των βλαχοδήμαρχων και των εφημερίδων.<span style="font-weight: bold"> Με το θάνατο, δε μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση! </span> Ο καρκίνος δε μπορεί να μπαίνει στο χρηματιστήριο αξιών μιας τοπικής κοινωνίας. Η λογική του κεφαλαίου, πληρώνω και σε σκοτώνω, πρέπει κάποια στιγμή να αναλυθεί και να μπει στις σωστές της διαστάσεις. <br /> <span style="font-weight: bold">«Το κονυζόχι, το θυμάρι, την αφάνα /και το κυκλάμινο που γίνεται με τον καιρό πιο σκούρο / και το βουνό που παίρνει χρώμα δαγκωμένο μούρο / το δειλινό - / Ω Μούσες! Μούσες, θα το ξαναϊδώ;…»*.</span> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Αλήθεια, μήπως μέσα στην κάπνα και την αιθαλομίχλη μπορούμε όλα αυτά κι εμείς να δούμε και να τα «ξαναϊδούμε»; Γιατί τα πιο βασικά πράγματα μας τα στερούνε; Και τα παιδιά μας, που ένα σχεδίασμα ευαισθησίας θέλουμε να τΆ αγγίζει, ποιος θα είνΆ αυτός που χωρίς ντροπή θα μπορεί να τα προσεγγίζει; Ποιος είνΆ αυτός που για … «αεριόσημο» θα μιλάει, την ώρα που ο καρκίνος στην πόρτα του θα παραφυλάει;</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Μεγαλόπολη, Τρίτη 8 Σεπ. 09. <br /> <br />*Γιώργος Σεφέρης </span> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Ηλίας Σιαμέλας</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 02, 2009 5:24 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ : Η ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ : Η ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ</span></span></span> <br /> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="font-weight: bold">ΜΙΑ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΥΞΗ ΛΑΟΥ, ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ</span></span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Αχ, τι θα κάμνομε με τους βαρβάρους και με τους βλαχοδήμαρχους;</span> Τι θα κάμνομε και μΆ αυτούς τους «συνδικαλισταράδες» της ΔΕΗ, που όλα τα ξέρουν κι όλα τα κατανοούν; Έτσι σκληροί κι αμετακίνητοι, όλοι μια γροθιά στο σκοτάδι της ύπαρξής τους, όλοι μαζί, σαν ένας νιαουρίστικος ήχος μιας κάλπικης μηχανής. Μια λαχανιασμένη μάζα, έτσι όπως τη θέλουν τΆ αφεντικά, με μια ουρίτσα ορθωμένη σαν αόρατο σπαθί! Φωνές, λυγμοί, ουρλιαχτά, τσιμπήματα στην… πατούσα των ποδιών, μια ιστορία σαν κονσέρβα μαλακιά, φουγάρα, λάσπη, λάσπη, θειάφι και καπνιά… <br />Φαντάζομαι πως θΆ αποτύχω για να σκιαγραφήσω το κακό. Όμως θα το επιχειρήσω, έστω κι αν νιώθω ότι όλες αυτές οι χεράκλες, όλες αυτές οι «τεφρογεννήτριες» της ΔΕΗ, θα μΆ αποτελειώσουν! <br />Σίγουρα, πίσω απΆ αυτές τις ανθρώπινες μηχανές, υπάρχει ένα κτηνώδες σύστημα, που τις καθοδηγεί και τις κουρδίζει. Μια ολόκληρη <span style="font-weight: bold">Επιμελητεία Συμφερόντων,</span> δουλεύει για να μετατρέψει με λόγια τον καρκίνο των εργοστασίων, σε ανάγκη επιβίωσης. Μια ετερόμορφη κάστα, με γουρλωμένα απΆ την αδηφαγία μάτια, προσπαθεί να μας πείσει, ότι τα νοικοκυριά πλέον έγιναν …ηλεκτροβόρα και γι αυτό απαιτείται η ίδρυση κι άλλων εργοστασίων παραγωγής ρεύματος, ακόμη και πυρηνικών. <br /><span style="font-weight: bold"> Και είναι όνειδος, είναι αίσχος, μια ολόκληρη κοινωνία νΆ αποδέχεται αναντίρρητα τους όρους και τη λογική του κεφαλαίου. Είναι ντροπή οι «συνδικαλισταράδες», οι βλαχοδημαρχίες, οι νομαρχίες κι όλα τα ντουβαροκέφαλα υποπροϊόντα του συστήματος, να ποδηγετούν και να καθοδηγούν μια ολόκληρη τοπική κοινωνία! </span> <br /><span style="font-weight: bold"><span style="color: red">Μα δεν απόμεινε ούτε μια κουκίδα ψυχής σΆ αυτόν τον τόπο;</span></span> Δε βρίσκεται ούτε ένας άνθρωπος να υψώσει έστω ένα σαθρό εμπόδιο λόγου, μπροστά στη λαίλαπα του κεφαλαίου; Το φυσικό αέριο θα σώσει τη Μεγαλόπολη; Είναι δυνατόν μια ολόκληρη τοπική κοινωνία, αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι βλαχοδήμαρχοι, να ζητάει την ίδρυση ενός ακόμη εργοστασίου, δίπλα στο κακοφορμισμένο ριζάφτι της;<span style="font-weight: bold"> Είναι δυνατόν να φωνάζουμε την ασθένειά μας να μας σώσει; ΝΆ αγκαλιάζουμε με τέτοια θέρμη μια νέα πηγή ρύπανσης, όπου καινούργιες και αόρατες εκπομπές δηλητηρίων θα μας κυκλώσουν;</span> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal"> <span style="font-weight: bold">¶θλιοι καιροί, άθλια μυαλά, άθλιοι μαντατοφόροι</span></span>! <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span> <br /><span style="font-weight: bold">-Σώπα κυρά μου και μην κλαις.</span> Ας ζήσουμε κι εμείς, ας είμαστε μες την άγνοιά μας «ευτυχισμένοι»! Κι αν είναι νΆ αρρωστήσομε και να πρηστεί η κοιλιά μας, μη μΆ αποπάρεις γιόκα μου, πάντα ονειρευόμουνα εσύ νάχεις παντόφλες πολυτελείας! <br /><span style="font-weight: bold">Αχ γλώσσα μου, πανάρχαιο το πόδι σου, πατάς μες την καρδιά μου! Μια ιστορία βάλθηκα να πω και μπέρδεψα τα χτήνη με ανθρώπους.</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">-Μα πως θα γίνει, εξήγησέ μου, μου είπε ένας φίλος τις προάλλες.</span> Αν θα γίνουν τα εργοστάσια της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Διαφορετικά τι θα γίνει η περιοχή, θα ερημώσει; <br />Και να λοιπόν και πάλι απλωμένη μπροστά μου, αυτή η δόλια λογική του επικυρίαρχου κτήνους. Είναι η ίδια λογική που έχουν περάσει και στους «συνδικαλισταράδες», στους βλαχοδήμαρχους και σΆ όλο το λαό. Η απασχόλησή μας περνάει μόνο μέσα απΆ τα ρυπογόνα εργοστάσια. Η ανάπτυξη και η επιβίωση μιας περιοχής, εξαρτάται αποκλειστικά από τον αριθμό των εργοστασίων που διαθέτει! Η ανάπτυξη δεν ξεκινάει απΆ τον απλό πολίτη. Έρχεται από πολύ ψηλά και φέρνει μαζί της τη σφραγίδα του καταχτητή, του άρπαγα, του λεηλάτη. <br /> <br /><span style="font-weight: bold">-Κι αυτή η δόλια περιοχή της Μεγαλόπολης, πες μου εσύ φίλε μου που ρώτησες, τι τελικά παράγει; Εκτός από την ιπτάμενη τέφρα, τα δηλητήρια, τα ραδιενεργά ισότοπα, την κάπνα και την αιθαλομίχλη, τι άλλο παράγει φίλε μου; </span> <br />¶λλοτε η πλουτοφόρα γη του Αλφειού παρήγαγε τα πάντα! Ήταν ένα καταπράσινο και πανέμορφο περιβόλι στο κέντρο της Αρκαδίας. Ήτανε η χώρα που επιδείκνυε τΆ αρχαία στολίδια της, τους αρχαίους θησαυρούς της. Τι έγινε λοιπόν; Πως ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς τα εργοστάσια της ΔΕΗ, χωρίς τις χαβούζες, χωρίς τα ορυχεία και όλα αυτά που σήμερα μας περικυκλώνουν και μας πνίγουν; Που είναι οι καλλιέργειες, που πήγαν τα δημητριακά, τΆ αραποσίτια, οι ντομάτες κι όλα τα ζαρζαβατικά που παρήγαγε ο κάμπος της Μεγαλόπολης; <br /><span style="font-weight: bold">Περπατάω στη λαϊκή αγορά και ψάχνω μάταια να βρω έναν ντόπιο έμπορο, ένα μανάβη της περιοχής, τη θλίψη μου νΆ ακουμπήσω.</span> Μόνο μια γριούλα γνώρισα, κατάμαυρα ντυμένη, που είχε απλώσει το μαντήλι της σε μια γωνιά και πάνω του μοστράριζε μερικά μάτσα ρίγανη και πεντέξι ντομάτες συφοριασμένες. Έστω, κάνω μόνος μου, αν κάτι γίνει σΆ αυτή τη χώρα, ένα κραχ, ή δεν ξέρω τι άλλο, κι έρθει πάλι η πείνα, τι θα τρώνε οι άνθρωποι της Μεγαλόπολης; Θα τρώνε τέφρα, που με τόσο ζήλο παράγουν; Ή θα τρώνε τΆ απόβλητα των πυρηνικών εργοστασίων; Κι αυτοί οι «ελεήμονες» Αθηνοκράτορες, είναι σίγουρο ότι θα τους στείλουν συσσίτιο; <br />Ναι! «Καλά το ξέρω, η βαρβαρότητα στο τέλος θα νικήσει»! Το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης είναι η ΑΠΟΙΚΙΑ της ΔΕΗ και των μεγάλων συμφερόντων. Είναι το φέουδό τους. Είναι το «ιδανικό» χρηματιστήριο του ενδογενούς άγριου καπιταλισμού, και το χειρότερο, είναι το αρμοδεμένο απΆ την ομαδική παράκρουση, κάστρο τους και τίποτα δε θΆ αλλάξει! Εξαρτημένοι άνθρωποι θα ζουν. Εθισμένοι στα δηλητήρια, όπως οι πρεζάκηδες με το χασίς. Κι όσο δε θα υπάρχει μονάδα απεξάρτησης τύπου… ΟΚΑΝΑ, όλο και πιο επίμονα θα ζητάνε ισχυρότερη δόση δηλητήριου! Θα ζητάνε κι άλλα ρυπογόνα εργοστάσια, αντί για κόκα και καρτέλες… «μπουμπλέ»! Μα και οι άλλοι; Αυτοί με τη χολεριασμένη κι ομοιόμορφη σκέψη, με την περηφάνια του απελέκητου στουρναριού, που επαίρεται γιατί έπιασε θέση σε κάποιο τρανό εργοστάσιο φυσικού αερίου της ΔΕΗ; Με τέτοια μυαλά, πόσοι θα καταλάβουν που ζουν, πόσοι θα καταλάβουν ότι τα συμφέροντα κάποια στιγμή θα τους εξοντώσουν; Πόσοι θα εννοήσουν ότι μακροπρόθεσμα αυτού του είδους η «ανάπτυξη», θα οδηγήσει στην εξαφάνιση όλων μας και ίσως κι αυτού του πλανήτη; <br /><span style="font-weight: bold">Τι είναι σήμερα η περιοχή της Μεγαλόπολης; Είναι ένας απέραντος κρατήρας. Είναι ένα σεληνιακό τοπίο. Με τρυπημένη και ξεκοιλιασμένη γη. Με χωριά αφανισμένα. Με καμένα δάση. Με εκκλησιές και νεκροταφεία ισοπεδωμένα. Με τις πηγές στεγνές και μαραμένες. Με την τέφρα και τα ραδιοϊσότοπα να έχουν εισχωρήσει στο έδαφος, στα φυτά, στα ζώα, στον άνθρωπο</span>. <br /> Θεέ μου, πόσο όλα αυτά με βαραίνουν! «Θεέ, είσαι εσύ σα μαχαίρι που τρυπά το μυαλό μου»; <br /> Αχ, κόσμε. Ας ήταν ανάμεσα απΆ τους λυγμούς μου, νΆ ανασήκωνα λίγες σκληρές λέξεις ακόμη. Να τις έστελνα πάνω ψηλά στον Λύκαιο όρος, που κάπως έτσι νΆ αναζωγράφιζαν το ανεχόρταγο κακό: <br /><span style="font-weight: bold">«ΕΔΩ ΚΑΤΩ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΟΠΟΥ ΜΟΙΧΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΜΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ ΑΥΤΟΧΘΟΝΑ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΚΑΙ ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΤΑΝΕ ΑΥΤΟ, ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΛΑΧΟΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΡΑΔΕΣ», ΠΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΔΕΗ! ΝΑΙ, ΑΥΤΟΙ ΟΙ «ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΑΡΑΔΕΣ» ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΩΝ ΒΛΑΧΟΔΗΜΑΡΧΩΝ, ΠΟΥ ΣΑ ΜΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ «ΑΠΗΧΗΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΙΑΣ ΑΓΡΙΑΣ ΗΔΟΝΗΣ», ΕΓΚΑΛΟΥΝ ΜΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΕΠΕΙΔΗ «ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΛΕΚΑΝΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ, ΓΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΛΙΓΝΙΤΗ»!!! ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΑ! ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΟΙΛΙΑΣΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΑΛΦΕΙΟ! ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΡΚΙΝΟ! ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΓΗ»! <br /></span> <br /><span style="font-size: 18px; line-height: normal">ΥΓ.</span> Το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα. Δε με νοιάζει τι θα πούνε οι κακοποιοί. Μπροστά μου ας είχα των ουρανών τα χιλιοπλουμισμένα άμφια. Τη φύση με τη δροσόφτερη πνοή. Αυτά μας τα στερούνε και είναι για μένανε μια απέραντη κι απέθαντη ντροπή!</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
