Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Χιούμορ - Σάτιρα
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumborder"> <tr> <td class="forumtitle" width="22%">Συγγραφέας</th> <td class="forumtitle">Μήνυμα</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαρία Ελένη Ταγκίνη</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 27, 2007 3:26 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: To νιαούρισμα της γάτας !</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed">Θυμάμαι πως κάποια Χριστούγεννα στο παρελθόν αποφάσισα να κάνω μια μικρή έκπληξη σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Αρκεί να σας πω πως ήταν ένα είδος πλατωνικού έρωτα που χρειαζόταν να έχει κανείς αρκετή δόση χιούμορ για να κατανοήσει. Μια ιδιαίτερη ιστορία της οποίας φυσικά την εμπειρία δεν ανταλλάσσω με τίποτα και φυσικά δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα χρόνια κι αν περάσουν. <br />Το προσδιορίζω εκ των προτέρων πως επρόκειτο για μονόπλευρο ενδιαφέρον κι ότι η ‘’χυλόπιτα’’ ήταν δεδομένη. Απλώς ήθελα να το κάνω για να του δείξω το ενδιαφέρον μου έστω και μ αυτό τον τρόπο. Κι ας ήξερα ότι ποτέ δεν θα γινόμασταν κάτι παραπάνω από αυτό που ήμασταν και παραμένουμε μέχρι σήμερα. <br />Ας επανέλθουμε σε εκείνα τα παγωμένα Χριστούγεννα. Είχα λοιπόν αποφασίσει όπως σας είπα να του κάνω την έκπληξη ! <br />Από νωρίς το πρωί είχα βγει στους δρόμους για να ψάξω . Γύρισα όλη την αγορά ,κοίταξα όλα τα πιθανά μέρη στα οποία θα έβρισκα κάτι να του ταιριάζει ,δεν μου άρεσε όμως κάτι που να αντιπροσωπεύει το είδος του ενδιαφέροντος μου. Ούτε εδώ ,ούτε εκεί ,πουθενά . Σκέφτηκα έτσι να πάω και στα Κου Κου μήπως βρω εκείνο το κάτι που να του δείχνει το πόσο συμπαθής μου ήταν ο εν λόγω άνθρωπος ! <br />Όταν λοιπόν μπήκα μέσα στο κατάστημα εκείνο που πραγματικά ένιωσα ήταν το Πνεύμα των Χριστουγέννων ,ένα αίσθημα που δεν το βιώνεις όταν πηγαίνεις σε άλλων ειδών εμπορικά καταστήματα ακόμη κι όταν είναι στολισμένα από τον πιο επιδέξιο διακοσμητή . ’Ενιωσα ακριβώς όπως ένα παιδί. Άγγιξα σχεδόν όλα τα παιχνίδια ,τις κούκλες ,τα ζωάκια ,τα επιτραπέζια κι ό,τι άλλο θα μπορούσε να υπάρχει μέσα σε ένα τέτοιο μέρος . ‘Αφου ξεπέρασα στην πορεία το σύνδρομο του παλιμπαιδισμού που συνήθως παθαίνεις σε τέτοια μέρη τελικά κατέληξα σε μια γούνινη κανελί γατούλα ,με τεντωμένα μουστάκια ,και χαριτωμένη ουρά ! Μου είχε αρέσει τόσο που μπήκα στον πειρασμό να την κρατήσω εγώ και να πάρω κάποια άλλη για το πρόσωπο ! ‘Ηταν όμως και η τελευταία ! Κι έτσι …. <br />Τον πήρα τηλέφωνο. Του το είπα .Δέχτηκε.‘ Εστειλα το κουτί ,το πήρε ! Με ευχαρίστησε , αν και δεν συγκινήθηκε ιδιαίτερα απ ‘ότι είχα καταλάβει , μου ζήτησε να το ανταποδώσει, εγώ αρνήθηκα, αυτός παραξενεύτηκε, εγώ του εξήγησα, αυτός επέμεινε ,εγώ ξαναεξήγησα, στο τέλος κατάλαβε κάπως! Χάρηκα ελαφρώς ! Αυτός ψιλογέλασε ! Αυτά ! <br />Κάποια στιγμή την ίδια μέρα επικοινωνήσαμε ξανά. Καθώς μιλούσαμε στο τηλέφωνο αφού το είχε παραλάβει και μετά του είπα για να τον πειράξω έτσι λίγο « Γιατί το πήρες το κουτί? Και που ξέρεις τι έχει μέσα ?Καλά δεν προσέχεις λίγο ? ». <br />‘Ελα όμως που η γάτα είχε έναν τετράγωνο μηχανισμό στο εσωτερικό της που μόλις τον πατούσες νιαούριζε ! Πραγματικά βρέθηκα ξαφνικά σε μια κατάσταση πού ήταν αστεία και τραγική ταυτόχρονα ! Αντέδρασε! Φωνές, κακό, εγώ προσπαθούσα να του εξηγήσω, αυτός τίποτα ! Κι έγινε το απερίγραπτο …! Και όχι μόνο ! Με στόλισε κανονικά ! Κι έτσι έμεινα να κλαίω σπαραχτικά όλη την ημέρα των Χριστουγέννων ! <br /> <br />Κοινώς τρόμαξε ο άνθρωπος ! <br /> <br />Τελικά δεν θέλω να σας περιγράψω την περαιτέρω οδυνηρή εξέλιξη της ιστορίας αυτής, που υπήρξε γλυκιά και πικρή ταυτόχρονα για το μικρό της διάστημα . <br />’Ηθελα μόνο να σταθώ σ αυτό το γεγονός. Της τρομοκρατίας. <br />Πόσο φοβούνται πλέον οι άνθρωποι ακόμη κι από ένα απλό εμφανέστατο, ολοκάθαρο γεγονός .Πόσο έχουν αλλάξει τα χρόνια από την εποχή που ακόμη κι αν δεν γνωρίζαμε καν τον αποστολέα ενός μικρού δώρου δεν υπήρχε εκδοχή να σκεφτούμε κάτι τόσο ακραίο. <br />‘Ισως και να χαιρόμασταν ιδιαίτερα αν είχαμε στα υπ όψιν κάποιον που μπορεί να μας άρεσε. Η κι από έναν θαυμαστή που θα απορρίπταμε έτσι κι αλλιώς, μας έφερνε ένα μειδίαμα το γεγονός ότι δεν μας είχε ξεχάσει μια τέτοια μέρα . <br />Σήμερα όμως ? Ποιος είναι αυτός που μπορεί να μην σκεφτεί την αρνητική εκδοχή μιας απλής πράξης ενδιαφέροντος και να μην μπει σε άλλες ,αταίριαστες διαδικασίες σκέψης .Και συχνά δυστυχώς δικαιώνεται. Γιατί δεν συμβαίνουν και λίγα, και πάλι δυστυχώς ! <br />Σήμερα οι άνθρωποι φοβούνται ακόμη κι όταν δεν συντρέχει ουσιαστικός λόγος. Σε αρκετές περιπτώσεις έχουν δίκιο. Σε ορισμένες ασφαλώς όχι. Συχνά λειτουργούν σα να αιωρείται από πάνω τους μια ακαθόριστη απειλή και παίρνουν μια θέση άμυνας. Ο φόβος καλλιεργείται παραπάνω από την εμπιστοσύνη ,και λειτουργεί σαν μεταδοτική νόσος στις κοινωνίες .Ο ιός του φόβου κυκλοφορεί και μεταδίδεται. Οι αρνητικές σκέψεις γίνονται περισσότερες από τις θετικές. <br /> <br />Κι έτσι μερικοί από εμάς μένουν με μια γεύση πικρίας κάποιες τέτοιες μέρες να τους θυμίζουν πως ανέκαθεν την αγάπη την πλήρωνες ακριβά . <br />Κι όσο περισσότερη είναι η αγάπη τόσο δυσκολότερη γίνεται η ευτυχία… <br /> <br />Φιλική συμβουλή : Αν θέλετε να με ακούσετε τώρα που πλησιάζει στο τέλος του ο χρόνος αποφύγετε τις εκπλήξεις προς άτομα που σας αρέσουν μεν δεν έχετε σοβάρες παρτίδες δε…ή που σας αρέσουν εξ αποστάσεως ,ή δεν βλέπετε και καμιά ιδιαίτερη ανταπόκριση τέλος πάντων … <br />Κι αν δεν αντέχετε καθόλου χωρίς να κάνετε κάτι γι αυτά τουλάχιστον μην τους χαρίζετε νιαουρίζουσες γάτες ! <br /> <br />Maria Eleni Tagini ,Salonica ,2007.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
