Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Ηλίας Σιαμέλας"][size=24][b]ΠΕΤΡΕΣ [/b][/size] [img]http://papelipe.no/var/weblog/storage/images/photos/moelen/moelen_stones/525-1-eng-GB/moelen_stones_gallerylarge.jpg[/img] [size=18]«Ακόμα και την Αποκάλυψη θα χαζεύατε από το καλό σας παράθυρο…» [color=darkred]Λουί Αραγκόν[/color][/size] Χ[b]αρτί λευκό, να το γιομίσω με πέτρες περιμένει Με του μυαλού το θόρυβο και την αρρώστια της ημέρας Είναι κοντά η πένα μου, να κλάψει πάλε καρτεράει Χτικιό ΅ταν και θέριεψε στου πόνου το κατόπι Μες τη Βουλή οι αχόρταγοι κι ο τρόμος παρά έξω Μες τΆ αρχηγού το πάπλωμα, μια χώρα με πορνεμένο σώμα γυμνό ΅ναι, χιλιοδάγκωτο, κι οι ρόλοι στο ημίφως Πιο κάτω της Λέρνης τα θεριά, οι τριακοσιοκεφαλίτες στου λόγου τον κατήφορο, όσα στοιχειά μια μούρη και στης ψευτιάς το μάθημα, με κάθε στυλ και τέχνη ο ένας συνθέτει την κλεψιά, με κόμματα και στίξεις κι ο άλλος, το υπερθέαμα των μαστροπών με σκηνικά στολίζει Φέρε λαέ, φέρε ζωή, μίζες, λεφτά για τους προδότες κοιλιόδουλο το είναι τους, χαμέρπεια η θροφή τους χυδαίο είνΆ το χνώτο τους , λερή και η ψυχή τους ¶δεια είσαι Ελλάδα μου, η νύχτα σου αταίριαστα μεγάλη Μόλεψε κι η φύση μας, φυσάει αέρας βρικολάκων Να, μιαν αγχόνη κρέμεται στη φυλλωσιά του χρόνου κρυφοδαγκανιάρικα σκυλιά, ας τσακιστεί η βλαστήμια σαν τιμωρία να φανεί, φωνάξτε την ευνούχοι! Ξέφτια, πληγές, εγκλήματα, κι έχουμε πια φαλίρει και στο μυαλό και στην καρδιά, πλαστά ΅ναι και τα νεύρα Ρίγη χωρίς δύναμη, βλέφαρα δίχως μάτια χαμένοι μες τα σκύβαλα, χωμένοι στην αφάνεια Γέννες κακές της εποχής, αγγειά της τεχνητής νοημοσύνης προσήλυτοι των καναλιών, υπόδουλοι ηδονιστές της ύλης.[/b] [b] [color=blue]* Από τη Συλλογή ποιημάτων, «ΜΕΣΤΩΣΑΙ ΜΕ ΟΡΓΗΣ…»[/color] [/b] [size=12][/size][size=12][/size][/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Ηλίας Σιαμέλας
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 22, 2010 8:29 pm
Θέμα δημοσίευσης: ΠΕΤΡΕΣ
ΠΕΤΡΕΣ
«Ακόμα και την Αποκάλυψη
θα χαζεύατε από το καλό σας παράθυρο…»
Λουί Αραγκόν
Χ
αρτί λευκό, να το γιομίσω με πέτρες περιμένει
Με του μυαλού το θόρυβο και την αρρώστια της ημέρας
Είναι κοντά η πένα μου, να κλάψει πάλε καρτεράει
Χτικιό ΅ταν και θέριεψε στου πόνου το κατόπι
Μες τη Βουλή οι αχόρταγοι κι ο τρόμος παρά έξω
Μες τΆ αρχηγού το πάπλωμα, μια χώρα με πορνεμένο σώμα
γυμνό ΅ναι, χιλιοδάγκωτο, κι οι ρόλοι στο ημίφως
Πιο κάτω της Λέρνης τα θεριά, οι τριακοσιοκεφαλίτες
στου λόγου τον κατήφορο, όσα στοιχειά μια μούρη
και στης ψευτιάς το μάθημα, με κάθε στυλ και τέχνη
ο ένας συνθέτει την κλεψιά, με κόμματα και στίξεις
κι ο άλλος, το υπερθέαμα των μαστροπών με σκηνικά στολίζει
Φέρε λαέ, φέρε ζωή, μίζες, λεφτά για τους προδότες
κοιλιόδουλο το είναι τους, χαμέρπεια η θροφή τους
χυδαίο είνΆ το χνώτο τους , λερή και η ψυχή τους
¶δεια είσαι Ελλάδα μου, η νύχτα σου αταίριαστα μεγάλη
Μόλεψε κι η φύση μας, φυσάει αέρας βρικολάκων
Να, μιαν αγχόνη κρέμεται στη φυλλωσιά του χρόνου
κρυφοδαγκανιάρικα σκυλιά, ας τσακιστεί η βλαστήμια
σαν τιμωρία να φανεί, φωνάξτε την ευνούχοι!
Ξέφτια, πληγές, εγκλήματα, κι έχουμε πια φαλίρει
και στο μυαλό και στην καρδιά, πλαστά ΅ναι και τα νεύρα
Ρίγη χωρίς δύναμη, βλέφαρα δίχως μάτια
χαμένοι μες τα σκύβαλα, χωμένοι στην αφάνεια
Γέννες κακές της εποχής, αγγειά της τεχνητής νοημοσύνης
προσήλυτοι των καναλιών, υπόδουλοι ηδονιστές της ύλης.
* Από τη Συλλογή ποιημάτων, «ΜΕΣΤΩΣΑΙ ΜΕ ΟΡΓΗΣ…»