Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Χιούμορ - Σάτιρα
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Μαράκος"][b]ΝΩΕ 15/19[/b] Η άφιξη του Ναυαγιήλ στη Μέση Γή ,έγινε μετα βαΐων και κλάδων και εν μέσω αλαλαγμών και τυμπανοκρουσιών. Όλοι βγήκανε από το καλαμόσπιτο του Νώε για να τον προϋπαντήσουν, καθώς σαν προσάρακτος είχε γίνει πλέον μύθος τοις πάσοι .Ο Νώε φορώντας τον καλό του χιτώνα και έχοντας ξοπίσω του τα παιδιά του ,τον οδήγησε στην ράμπα της κιβωτού για να επιθεωρήσει το εσωτερικό του σκάφους. -σύντροφε, το σπίτι μου και δικό σου σπίτι,η γυναίκα μου και δικιά σου γυναίκα είπε γεμάτος σεβασμό ο Νώε,σκύβοντας το κεφάλι μπροστά του -δεν ήρθα για σπίτι,αλλά για να δώ κομματάκι τη γυναίκα σου,του είπε κλείνοντας του πονηρά το μάτι.. -αΝώετηηηηηη,έλα δω μωρή στη ράμπα να σου κάνει μάτι ο προσάρακτος -με φώναξες βρε αρχικερατά της μέσης Γής? -λίγα λόγια μωρή!Σίμωσε να σε επιθεωρήσει ο έσχατος των έσχατων .. -αααα…εσύ ,κάπου σε ξέρω κυράτσα,είπε ο Ναυαγιήλ προσπαθώντας να θυμηθεί.. -και γώ σε θυμάμαι καπετάν πατωτέ,..ξέχασες πόσες φορές με άδειασες απ την αιώρα σου, όταν έδενες στο λιμάνι της μεγάλης λίμνης? -α τώρα θυμήθηκα,¨¨η κυρία του λιμανιού¨που ξεχαρμάνιαζες τσάκα τσάκα τα πληρώματα! -και τι πάει να πεί αυτό βρε πουπουλοβρεγμένε,ξέρεις πόσες δα κυρίες του καλού κόσμου το κάνουνε και μάλιστα αδήλωτες? -κρίμα,από τότε πουγινα αγγελιαφόρος,μου τάκοψε ο Υψιστος,είπε ο Ναυαγιήλ με ύφος θλιμμένο -ώστε γκέι μας κατάντησες λοιπόν?είπε εμβρόντητη η αΝωετη, αποστρέφοντας το πρόσωπο της -αΝώετη,δεν κατάλαβες καλά, ..εμείς οι αγγελιαφόροι δεν έχουμε πια φύλλο .. Ο Νώε μ όλα αυτά που άκουγε,ένοιωθε πολύ περήφανος για την πρώτη ¨¨Κυρία του λιμανιού¨¨, δηλαδή τη γυναίκα του -ώστε βολεύτρα και εργατική η αΝωετή μου?..ψιθύρισε στο αυτί του Ναυαγιήλ.. -και με "περιποίηση" αγαθέ μου άνθρωπε,..τρείς τρείς μας ξεπέταγε..πρώτο πράγμα σου λέω τυχερέ.. -να ρωτήσω κάτι τις,είπε ο Νώε φουσκώνοντας σαν παραγεμισμενη γαλοπούλα.. -και βέβαια να ρωτήσεις.. -γιατί θέλεις ξανά να επιθεωρήσεις την γυναίκα μου,αφού την επιθεώρησες τότες? -Θέλω να δώ αν ακόμα διατηρεί εκείνα τα τροφαντά μεμέδια.. -τι είπες βρέ φουνταρισμένε,είπε ο Νώε οργισμένα.Τα μεμέδια της γυναίκας μου βρέέέέ΄.. -αχ άντρα μου,να ήξερες πόσο πέραση είχανε τα μεμέδια μου στο λιμάνι....ψέλλισε βραχνά και με σέξ απήλ εκείνη και στη συνέχεια στράφηκε προς τον αγγελιαφόρο βγάζοντας τα έξω σε κοινή θέα -Όπως βλέπεις Ναυαγιήλ,στεκονται ακόμα στο ύψος τους -μπράβο σου,εξακολουθούν να είναι λειτουργικά,όπως τότε.. -για ξηγείστε μου περικαλώ,τι λέτε τόση ώρα?.ψέλλισε ο Νώε κοιτάζοντας τους καχύποπτα.Μήπως είναι κάτι τις εκ του πονηρού? -μπά και να σου πώ δεν θα καταλάβεις γρί,μιας και δεν ξέρεις από ναυτοσύνη αγαθέ μου άνθρωπε.. -τι δουλεία έχει η ναυτοσύνη βρέ με τα μεμέδια της γυναίκας μου? -έχει και παραέχει,για ξήγα του αΝώετη, μπάς και καταλάβει ο ξενέρωτος σου.. -να πώς να το πώ καλέ μου,κομπιάζω απο τόσους κόμπους... -τι σου κάνανε μωρή στα λιμάνια αυτοί οι ανώμαλοι?..μήπως ¨¨παρενόχλησ稨όπως λέν οι γραμματιζούμενοι? Τότε ο Ναυαγιήλ πήρε τον λόγο,καθώς τα πράγματα αρχίσανε να παίρνουνε άσχημη τροπή και όλοι τους ήτανε έτοιμοι να τον μουντάρουνε.. -να σου ξηγήσω εγώ λοιπόν,αλλά μη καραφλιάσεις ,μου το υπόσχεσαι? -εγώ να καραφλιασω βρε?,Εσένα θα ξεπουπουλιάσω μωρέ και μετά θα σε φουντάρω μαζί με τις άγκυρες σου.. -άκουσε λοιπόν!Θα στο πώ με ναυτική ορολογία και με τάκτ.Την αΝώετη την είχαμε για ..σημαδούρα, και δέναμε πάνω της τρείς τρείς..το έπιασες το υπονοούμενο? -αμέέ,! Και μείς εδώ την έχουμε για φλοτέρ στο οικογενειακό καζανάκι,είπε περιχαρής ο Νώε, σπεύδοντας να μπει πρώτος στην κιβωτό. συνεχίζεται[/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumborder"> <tr> <td class="forumtitle" width="22%">Συγγραφέας</th> <td class="forumtitle">Μήνυμα</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 05, 2010 8:23 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 11/11</span> <br /> <br />Έξω βρέεεεεεεε !Ακούστηκε σαν σεισμική δόνηση η φωνή του Δημιουργού.Οι πρωτόπλαστοι πανικοβήθηκαν,καθώς η σπηλιά σείσθηκε για τα καλά και έτρεξαν αλαφιασμένοι προς την έξοδο. <br />Έτρεμαν κι οι δυό τους και ίσα που στεκόντουσαν στα πόδια τους. <br />-Γιά πέστε μου λοιπόν,πως περάσατε το συρματόπλεγμα και κατεβάσατε μήλα.Είπε ταρακουνόντας θυμωμένα το έδαφος κάτω απ τα πόδια τους. <br />-Μή τους ταρακουνάς έτσι Πάνσοφε,γιατί θα πέσει πάλι ανάσκελα η Εύα και θα τους ξαναψάχνουμε στη σπηλιά..ψέλλισε το πνεύμα το κουτοπόνηρο <br />-Έχεις δίκιο ακατανόμαστε,γιαυτό σπεύσε να τους βρεις κάτι να κρύψουνε τα αίσχη τους.Δεν μπορώ να τους βλέπω σ αυτό το χάλι,κολάζομαι ! <br />Το κουτοπόνηρο πνεύμα δεν περίμενε να το επαναλάβει και έντρομο ξαμολήθηκε προς μια συκιά που ήτανε εκεί κοντά. <br />-Οχι βρε φύλλα από συκιά,βγάζει γάλα και θα πρησθούνε τα από κάτω τους και άντε μετά να βρείς κατάληλο φύλλο να τα αποκρύψεις,φώναξε στη διαπασών ο Πλάστης, βλέποντας το κουτοπόνηρο πνεύμα να κόβει τα πρώτα φύλλα. <br />-Έχω φυτέψει μια πλατανιά πιο κάτω,πέταξε προς τα κεί και μη βαριέσαι πονηροπτέραρχε! <br />-εγώ να βαρεθώ,άκου εκεί.Ισα ίσα σε δοξάζω και σε υμνολογώ ολημερίς να πούμε <br />-χαίρομαι που με κολακεύεις κολακοπτέραρχε,αχ πόσο μ αρέσειιιιιιιιιιιι ! <br />Είπε γεμάτος αγαλίαση ο Δημιουργός και ανακάθισε σ ένα σύγνεφο σαν κορδωμένος διάνος. <br />-Για ελάτε λοιπόν πιο κοντά τέκνα αμαρτωλά και εξηγήστε μου ,πως καταφέρατε να μπείτε μέσα απ το συρματόπλεγμα.. <br />-μά σου είπα μπαμπά,ότι η Έυα με εξαπάτησε,απάντησε ο Αδάμ δέιχνοντας την συντροφό του <br />Εκείνη τσαντισμένη γύρισε προς το μέρος του και του είπε με ύφος υποτιμητικό ¨¨άντρας να σου πετύχει!¨¨.. <br />Ο Αδάμ τότε τσαντίσθηκε για την αμφισβήτηση του ανδρισμού του και της έδωσε ένα μπάτσο <br />-Ώστε βαράς και γυναίκες βρέ πικολοτσούτσουνε? <br />Τότε ο πλάστης μπήκε στη μέση και τους διαχώρησε πρίν γίνει ο παράδεισος Αμέρικαν μπάρ. <br />-Λοιπόν πές μου τα όλα Εύα και θα είμαι επιεικής απεναντί σου.Είπε χαμηλόνωντας τους τόνους και διέταξε τους αγγελιαφόρους να κλείσουνε τα αυτιά τους. <br />-Ε λοιπόν θα τα πώ,είπε εκείνη κοιτάζοντας προς το κουτοπόνηρο πνεύμα που είχε ζαρώσει σε μια άκρη.¨¨ο όφις με εξαπάτησε ντάντυ.νά εκείνος με τις κλάρες"είπε και έδειξε τον κ Πτέραρχο <br />-βρέ,βρέ,βρέ..ώστε εσύ χώθηκες μεσα από το συρματόπλεγμα μιαρέ και μποχαδόρε? <br />-Δεν είναι έτσι ακριβώς Πλάστη μου,τούτοι δώ μου το ζήτησαν ,πιστεψε με.Νά και το ντιβιντί χωρίς περικοπές.Θέλεις να το βάλω? <br />-Ο Δημιουργός τότε έδωσε εντολή στο σμήνος των αγγελιαφόρων να πάει να μαζέψει βρούβες και φόρεσε τα ακουστικά βαρηκοΐας του.Είμαι όλος αυτιά,βάλτο μπρός τσανακογλύφτη Πτέραρχε,πρίν σε βάλω να φάς τις κλάρες σου <br />-Το κουτοπόνηρο πνεύμα τότε άρχισε να προβάλει πάνω σ ένα ντιβιντοσύνεφο το επίμαχο DVD <br />-τι σου κάνω μάνα μου?πές μου τι σου κάνω? <br />-Από τότε βρε που χλουμπουνιασες το μήλο,έχεις γίνει ταύρος,μ έχεις ξεκάνει την έρμη.. <br />-Λές μωρή να μας κάνει μάτι εκείνος ο γερομπισμπίκης ο Πατερούλης? <br />-χαχαχα..το παίζει πανάγαθος ο μούρτζουφλος ,αλλά είναι μια λέραααααα.Ρε είμαι σίγουρη πως μας έφτιαξε για να φτιάχνεται και να ξεπερνάει την μαγκουφιά του <br />-δηλαδή για να μας κάνει μάτι θές να πείς μωρή? <br />-STOOOP !φώναξε ο πλάστης και μ ένα δυνατό φύσημα διάλυσε στο άψε σβήσε το ντιβιντοσύνεφο <br />-Ώστε λοιπόν και ΜΑΤΑΚΙΑΣ είμαι του λόγου μου πουλάκια μου?Ακούστε λοιπόν τι σας περιμένει.. <br />Οι πρωτόπλαστοι κόντευαν να μείνουνε στον τόπο απ την τρομάρα τους με την άγρια όψη που πήρε εκείνος που τους έπλασε.. <br />-Εσύ αμαρτωλή γυνή,θα γεννάς ,θα πονάς και δεν θα παίρνεις ούτε το επίδομα αλληλεγγύης.Οσο για σένα αρσενικό γομάρι, θα είσαι μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα και θα δουλεύεις εφ όρου ζωής για τα ελλειμματικά ασφαλιστικά σας ταμεία.Οσο για σένα κ ¨Πτέραρχε¨ ,σε ξεπουπουλιάζω από το αξίωμα σου και στο κούτελο σου δεν θάχεις πιά τις κλάρες,παρα μόνο τρείς εξάρες. <br />Φυσικά θα ξαναγίνεις φίδι φαρμακερό για να σε πατάνε τα ζωντόβολα και για να την πατάνε.Έξω βρε απ την παράγκα ! <br />Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια του Πανάγαθου προς τους τρείς παρανόμους. <br />Ετσι κι έγινε.Ο Αδάμ αγκαζέ με την Εύα του και παρέα τους ο όφις,δηλαδή το μιαρό και κουτοπόνηρο πνεύμα ,προσγειώθηκαν ανώμαλα στη κρύα Γή <br />-Και τί κάνουμε τώρα,ψέλλισε η Εύα μυξοκλαίγοντας. <br />-Ότι κάναμε κι εκει πάνω στη σπηλιά μωρή σοροπιαστή… <br />-μωρέ κρυώνουμε εδώ κάτω,θα παγώσουμε,τι το θέλαμε το αναθεματισμένο το μήλο..ψέλλισε εκείνη τουρτουρίζοντας <br />-Τότε πήρε το λόγο ο όφις και σφυρίζοντας ανατριχιαστικά ,τους έδειξε ένα εξόγκωμα στη μέση της φολιδωτής κοιλιάς του <br />-τι είναι πάλι τούτο καταραμένε?..,είπε ο Αδάμ γουρλώνοντας τα μάτια <br />-η ζεστασιά σας βρε κορόιδα,απάντησε εκείνος ξερνώντας μπροστά τους ότι είχε κρυμμένο στο στομάχι του .. <br />-..ένα κουτί σπίρτα,ένα κουτί σπίρτα !φώναξαν οι πρωτόπλαστοι γιομάτοι ενθουσιασμό.. <br />-ίδού λοιπόν η φωτιά που θα σας ζεσταίνει.Μου στοίχισε κομματάκι ακριβά ,αλλά μη σας νοιάζει,θα με ξεχρεώνετε με δόσεις ως την αιωνιότητα.. <br />-και πως θα γίνει αυτό κουτοπόνηρε ευεργέτη μας? <br />-καλά νάναι οι Τράπεζες,εκείνες ξέρουνε! <br />FINITO ! <br /> <br />Μαράκος</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 05, 2010 10:04 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 10/11</span> <br /> <br />Ξαμολήθηκε λοιπόν το σμήνος των αγγελιαφόρων μέσα στην δαιδαλώδη σπηλιά με επι κεφαλής τον κ¨.Πτέραρχο¨,δηλαδή το κουτοπόνηρο και μιαρό πνεύμα,προς ανεύρεση των πρωτόπλαστων. <br />Με τα πολλά και αφού προσπάθησε μάταια να παραπλανήσει το σμήνος του,οι πρωτόπλαστοι εντοπίσθηκαν και οδηγήθηκαν προς την έξοδο, ακολουθώντας ένα αγγελιαφόρο που είχε αναρτήσει στην πλάτη την πινακίδα ¨΄FOLLOW ME¨Μόλις φθάσανε λοιπόν κοντά στο να σκάσουνε μύτη απ την σπηλιά,νάσου και τους πιάνει το ντροπαλό τους. Πώς θα εμφανιζόντουσαν έτσι τσίτσιδοι στον Πατερούλη? <br />-Ελάτε μικρά μου,αφήστε τις ντροπές και βγείτε από κει μέσα,ακούστηκε μια γνώριμη φωνή μέσα από τα σύνεφα.Σας περιμένει το ¨μάνᨨεξ ουρανού σούπερ ενισχυμένο,μη το ξεχνάτε . <br />Τότε αναθαρρώντας , βγήκαν απ την σπηλιά ,ενώ το κουτοπόνηρο πνεύμα έψαχνε τρύπα για να κρυφτεί.Ομως δεν χωρούσε πουθενά ένεκα φτερών και αναγκάσθηκε να παραμείνει δίπλα τους ,σαν μαδημένος μαιντανός. <br />-Ποιοί είναι αυτοί οι δυό κ.Πτέραρχε,μπορείς να μου πείς?μουρμούρισε γεμάτος απορία ο Mεγαλοδύναμος,δείχνοντας το ζευγάρι που έκρυβε από ντροπή τα απόκρυφα σημεία του σώματος του. <br />-Πού να ξέρω πάνσοφε,..να εκεί μεσα τους ξετρύπωσα..δεν έχω ιδέα να πούμε. <br />-Εσύ ένας Αρχιαγγελιοφόρος και δή κοτζάμ πτέραρχος δεν έχεις ιδέα? <br />-Και γιατί να έχω ιδέα Δημιουργέ?Ξέρεις κανένα με εξουσία να έχει ιδέα το τί του γίνεται? <br />-Δηλαδή,εσύ ο αρχικολητός μου,δεν ήξερες ποιοι είναι τούτοι που μου κουβάλησες? <br />-Μα σού είπα δεν έχω ιδέα.Περαστικός ήμουνα και τους συνάντησα εκεί μέσα. <br />- Δηλαδή δεν έχετε ξαναϊδωθεί θέλεις να μου πείς? <br />-Οχι φυσικά,αν θέλεις σου ορκίζομαι στον.. Ιαχβέ ! <br />-Πρόχειρους βλέπω πως έχεις τους όρκους και μάλιστα στ ονομά μου. <br />-Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με δικέ μου,ψέλλισε το κουτοπόνηρο πνεύμα και έσπευσε να κρυφτεί πίσω απ τους πρωτόπλαστους. <br />Κατόπιν ο Δημιουργός στράφηκε προς τους τσίτσιδους νέους και με αυστηρό ύφος τους ρώτησε. <br />-ποιοι είσαστε εσείς ξεβράκωτα πλάσματα και κρύβετε με τα χέρια σας τα αποκρυφα σας,μπορώ να μάθω? <br />-Είμαστε η Εύα και ο Αδάμ ντάντυ ,απάντησε η θηλυκιά κουνώντας προκλητικά τους γοφούς της. <br />-Δηλαδή εσείς είσαστε τα παιδάκια τα αθώα και αγαθοχαρούμενα πού με τόσο κόπο έπλασα ? <br />-ναι,εμείς είμαστε απάντησε ο Αδάμ,σκεπάζοντας επιμελώς το αναπεπταμένο ματζαφλέρι του απ τα μάτια του Δημιουργού του <br />-και πως μου καταντήσατε έτσι βρε παληόπαιδα?...μή μου πείτε πως φάγατε κανενα μήλο στη ζούλα? <br />-το λιμπισθήκαμε και είπαμε να ρίξουμε μια δαγκωματιά να πούμε,απάντησε χωρίς δισταγμό η Εύα <br />Τότε ο Αδάμ δεν κρατήθηκε και άρχισε να μυξοκλαίει. <br />-"η Ευα με εξαπάτησε μπαμπά,εκείνη φταιει για όλα"¨ <br />-καλά δεν διαβάσατε την ταμπέλα βρε κολασμένα πλάσματα? <br />-μα δεν μας έμαθες Αραμαικά Πατερούλη απάντησε ο Αδάμ.. <br />-Δεν τους έμαθες γράμματα Πάνσοφε,ήθελες να μείνουνε ζόμπι,μόνο μάμ , κακά και νάνι τα δύστυχα.Εκείνα φταίνε δά? <br />-Σιωπή εσύ Πτέραρχε της λοβιτούρας,κάτι βρώμικο μου μυρίζει.. <br />-είναι που χεστήκανε απ τον φόβο τους δικέ μου. <br />-Πές μου εσύ ξέβυζη φοράδα ,τι ακριβώς έγινε,ρώτησε ο Δημιουργός απευθυνόμενος στην Εύα.. <br />-σσσσσς..μη πείς τίποτα κακομοίρα μου γιατί θα του δώσω το αμαρτωλό DVD που σας έβγαλα και μάλιστα χωρίς περικοπές, της ψιθύρισε στο αυτί το δαιμόνιο,κλείνοντας της με σημασία το μάτι <br />-Όμως ο πλάστης ¨έπιασε¨ την κίνηση και στράφηκε ξανά προς την Εύα. <br />-Κάτι μου κρύβεις γύναιο!Μίλησε πριν σε ξανακάνω το λασπομισό αυτουνού του ακαμάτη του γιού μου.Κατόπιν της τράβηξε ένα γερό φύσημα,που την έριξε ανάσκελα. <br />Βλέποντας ο Αδάμ την Εύα σ αυτή την στάση δεν κρατήθηκε και της όρμησε νταβλαντισμένος. <br />Την άρπαξε στα σβέλτα και σούρνωντας την απ το μαλί τράβηξε κατά την σπηλιά.. <br />-Τι γίνεται με δαύτους πνεύμα μιαρό,βροντοφώναξε φουρκισμένος ο Πανάγαθος ,στρέφοντας το μένος του προς το ζαρωμένο από το φόβο πνεύμα του πονηρού. <br />-Τίποτις πανάγαθε,κάνουν ότι και οι μαμούδες να πούμε.. <br />-Θέλεις να πείς ότι θα δούμε και σκηνές ακατάλληλες για ανηλίκους τρισκατάρατε? <br />-..ακατάλληλες και για Πανάγαθους εργένηδες δικέ μου.Εγώ πάντως σε συμβούλεψα, να φτιάξεις μια σεξοαχόρταγη ανηψούλα στα μέτρα σου,για να καταλάβεις την γλύκα,αλλά εσύ τόριξες στην παρθενία, στα κερολίβανα και στα αληλούια.. <br />-Και πως θα την έφτιαχνα για μένα ,αφού είμαι πνεύμα χωρίς σάρκα και κόκκαλα βρε ξύλο απελέκητο? <br />-όμως έχεις μια γενειάδα ατέλειωτη!Ετσι τουλάχιστον θα σε ζωγραφίζουν οι οπαδοί σου σε τρούλους και σε τοίχους.Σσκέτο ραμολιμέντο να πούμε! <br />-σσσσσς…κάτι ακούγεται από κει μέσα.. <br />-άχ-βάχ..τι μου κάνεις Αδάμαστε? <br />-σου κάνω ,αυτό που δεν θελω να μου κάνουν σαλιαρογκόμενα <br />-Τί της κάνει ο Αδάμ εκείνης της ξεβράκωτης και τσιρίζει έτσι,μπορείς να μου πείς? <br />-ε τι ήθελεςνα της κάνει Πλάστη μου,γαιδουροκαβάλα να πούμε.. <br />-ά είπα και γώ……τι είπες βρέέέέέέέ? <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 04, 2010 4:12 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 9/11</span> <br /> <br />Άκουσε να δείς μιαρό πνεύμα.Σκέφθηκα να σ ανταμείψω καλά για το παιδαγωγικό σου έργο! <br />-Έλα τώρα μη μου πείς ότ騨με πάς¨ κιόλας δικέ μου.... <br />-ναι βρε σύ,ΣΕ ΠΑΩ ,ακόμα και με σκουλαρίκια,ακόμα και φρικιό,ακόμα και ερπετό ,είπε ο Δημιουργός και τούδωσε να φορέσει στην πλάτη κάτι το περίεργο.. <br />-μπά ένα ζευγάρι φτερούγες σε συσκευασία!Τί να τις κάνω Πλάστη μου,φτερωτός όφις θα γίνω? <br />-χαχαχα..έχεις και χιούμορ ακατανόμαστε.Άκουσε λοιπόν,λόγω καλής διαγωγής, θα σε βάλω πρώτο στη λίστα των Αγγελιαφόρων μου,σ αρέσει? <br />-κάτι σαν Πρόεδρο στα ΕΛΤΑ να πούμε? <br />-Κάτι το καλίτερο!Θα είσαι ο αρχηγός του σμήνους που θα φτιάξω και θα σε υπακούν όλοι οι άλλοι . <br />-Ισος μεταξύ ίσων,αλλά έχων το γενικό πρόσταγμα δικε μου? <br />-Ακριβώς !Θα σε κάνω Πτέραρχο και με δύο κλάρες στο κούτελο! <br />-θα με βγάλεις στο κλαρί δηλαδής? <br />-ε όχι δα,οι δυό κλάρες είναι ένδειξη ανωτάτης στρατιωτικής εξουσίας κουτοπόνηρε,δεν έκανες ποτέ τη θητεία σου πουθενά? <br />-μπά μια ζωή απαλλαγμένο θητείας με έβγαζες, για να την σκαπουλάρεις κι εσύ απ τις σκοπιές ,το ξέχασες? <br />-Τελος πάντων,ας μην αναμασάμε τα παλιά όταν ήμασταν οι δύο σε συσκευασία του ενός.. <br />-Για πές μου τώρα,Θα παίρνω και ¨¨πτητικά¨¨ σε κάθε πέταγμα? <br />-Φυσικά,.αλλά πρώτα απ όλα θα σ αλλάξω αυτό το φολιδωτό κορμάκι που φοράς.Μου θυμίζει μακαρόνι με βούλες.. <br />-Ότι πείς μεγάλε,αλλά δεν βλέπω το σμήνος που θα διοικήσω..με δουλεύεις? <br />-εμένα τολμάς να πείς πως σε δουλεύω? <br />Με το ένα,με το δύο,με το τρία..γεννηθήτω σμήνος αγγελιαφόρων,βροντοφώναξε ο πλάστης και αμέσως εμφανίστηκαν από το πουθενά εκείνοι που θα αναλάμβαναν το δύσκολο έργο της επίδοσης των συστημένων στους πρωτόπλαστους. <br /> Την ίδια στιγμή το κουτοπόνηρο πνεύμα αποκτούσε σώμα με προσαρμοσμένες στην πλάτη του τις δυό μεγάλες φτερούγες που του είχε δώσει ο πλάστης,ως ανταμοιβή για τις παιδαγωγικές του υπηρεσίες. <br />-χιχιχιχι..βρρρρρρρρ…πετάω μεγάλε,πετάω,φώναξε εκείνο καταχαρούμενο κάνοντας φιγούρες γύρω και πάνω από το σμήνος του… <br />-Λοιπόν και τώρα η πρώτη σας αποστολή,Ιπτάμενοι αγγελιαφόροι ,ανάπαυσηηηηηηη !.. <br />-μα τι λές Δημιουργέ,έτσι και σταματήσουμε να χτυπάμε τις φτερούγες θα πέσουμε σε περιδίνηση ,..καλός στα αεροπορδίστικα είσαι και του λόγου σου.. <br />-ε τότε..Προσχήήήήή.. <br />-Όχιιιιιιιιιιι…γκάάάάάάπ !΄ <br />-Πως καταντήσατε μωρέ ατζαμήδες,..σαν σιδερωμένες ντακότες στο ίσωμα.. <br />-θα σούλεγα τίποτις Μεγάλε,αλλά έχε χάρη που είμαι σάρξ εκ της σαρκός σου.Ζαχόπουλους μας κατάντησες τους έρμους,πέφτοντας από τόσο ψηλά.! <br />-Αφήστε τα λόγια ,δεν πάθατε δα και τίποτα,¨¨αθάνατους¨¨ σας έφτιαξα και μάλιστα χωρίς συντηρητικά <br />-και χωρίς ζάχαρη ,έπρεπε να συμπληρώσεις δικέ μου ,σούρνονται και ζαχαρώδεις διαβήτες δά.. <br />-Λοιπόν άσε τις εξυπνάδες και ηγήσου του σμήνους σου.Θέλω να μου φέρετε τα καθυστερημένα να τα ταίσω.Τόσες ώρες παιχνίδι θα τα έχει πιάσει λόρδα.. <br />-Αχ,βάχ… <br />-τα ακούω κιόλας.Πεινάνε τα έρμα και μου φαίνεται πως έχουνε χαθεί εκεί μέσα <br />-Εκείνο που ξέρω πάνσοφε είναι ότι μόνο ο Αδάμ χάθηκε μέσα στη ¨¨σπηλιά¨¨,όσο για την Εύα… <br />-δεν σε καταλαβαίνω,τι θές να πείς ιπτάμενε? <br />-¨Πτέραρχος¨ Δημιουργέ , να μη ξεχνάμε και τις κλάρες μας να πούμε.. Πτέραρχος! <br /> <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 04, 2010 8:15 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 8/11</span> <br /> <br />Είδε ξαφνικά το στήθος της να χωρίζεται στα δύο και να φουσκώνει .Τα μαλλιά της να γίνονται πιο στιλπνά και οι τρίχες της να περιορίζονται στις μασχάλες και στο κάτω μέρος της κοιλιάς της. <br />Ο Αδάμ είχε αποτραβηχτεί πίσω από ένα βράχο και κοίταζε με γουρλωμένα τα μάτια, ενώ το φίδι κουλουριασμένο σφύριζε αδιάφορα μπροστά σ αυτές τις σωματομορφικές αλλαγές της Εύας. <br />-έλα ρέ να δοκιμάσεις και σύ,τί κρύβεσαι κορόιδο,χάνεις σου λέω,είπε εκείνη με σαγηνευτική φωνή απευθυνόμενη προς τον σαστισμένο μπόμπιρα <br />-πρίτς,δεν θέλω να βγάλω και γώ βυζιά,της απάντησε εκείνος σχεδόν θυμωμένα αποστρέφοντας το πρόσωπο του <br />Όμως η Εύα επέμενε και με μια δρασκελιά βρέθηκε κοντά του μπουκωνοντάς τον με το υπόλοιπο μήλο.Φάε βρε μπουκομπαμπά να βρείς το φώς σου ! <br />-θα με πνίξεις μωρή σεξοξελογιάστρα,,ούρλιαξε εκείνος αηδιασμένος,προσπαθώντας να το φτύσει απ το στόμα του. <br />Όμως δεν τα κατάφερε τελικά και αρκετό από αυτό κατέβηκε έστω και αμάσητο στο στομάχι του.Το πνεύμα το μιαρό παρακολουθούσε τα δρώμενα βγάζωντας κοροιδευτικά την διχαλωτή του γλώσσα και σφυρίζωντας κλέφτικα ...φσσσς…φσούύύύτ. <br />Και τότε…ο Αδάμ πρόσεξε κάτι να σαλεύει ανάμεσα στα σκέλια του.Κάτι που παράμενε σε αδράνεια μακριά από πόθους και πάθη που σαλεύουν το νού.Κάτι που ορθωνόταν προς τα ουράνια λές και ήθελε ν αγγίξει τα σύγνεφα.Γύρισε το κεφάλι προς την Εύα ,που παρακολουθούσε με αδημονία και την δική του μεταμόρφωση. <br />-Τα μάτια του πετάχθηκαν απ τις κόγχες τους,βλέποντας πλέον διαφορετικά το θεσπέσιο κορμί της γυναίκας να τον καλεί σ ένα παιχνίδι πρωτόγνωρο.Στο παιχνίδι της σωματικής ηδονής,που κάνει τα κορμιά να γεύονται το νέκταρ της ζωής και νοιώθουν αιώνια και αθάνατα. <br />-Έλα ,του είπε εκείνη με μισόκλειστα τα μάτια..πάρε με εδώ και τώρα ! <br />-Ο νταβλαντισμένος αρσενικός δεν άφησε ούτε στιγμή να περάσει και αρπάζοντας την με βία απ το μαλλί την τράβηξε σέρνοντας την σχεδόν προς μια κοντινή σπηλιά <br />-βαράτε βιολιτζήδες !φώναξε το πνεύμα το κουτοπόνηρο κλείνοντας τους το μάτι με σημασία. Χιχιχιχιχι έχει να γίνει της εκδιδομένης γυνής το κάγκελο, συμπλήρωσε χαιρέκακα τυλίγοντας το κορμί του γύρω από την απαγορευτική ταμπέλα. <br />-τι σου κάνω μάνα μου?πές μου τι σου κάνω ?Ακούστηκε η φωνή του αρσενικού που βαριανάσαινε πάνω απ το κορμί του θηλυκού.. <br />-κάνε μου ,κάνε μου φλύαρε εραστή να μη τα ακούσεις στ Αραμαικά,τσίριξε η πολυοργασμική πλέον Εύα. <br />-κάνε της, βρε ζωντόβολο ,κάνε της γαμώτο,ακούστηκε σφυριχτά και από το κουτοπόνηρο πνεύμα που έκανε μάτι εκ του μακρόθεν.. <br />-άχ βάχ…Θεέ μου !! <br />-ποιος φωνασκεί και μου διαταράσσει τον ύπνο μου,ακούστηκε τότε μια φωνή μέσα απ τα σύνεφα <br />-Δεν είναι τίποτις σοβαρό Μεγαλοδύναμε..νά κάτι βατραχάκια το ρίξανε στο φίκι..φίκι,κατάλαβες? <br />-και κάνουνε ¨¨αχ-βάχ¨΄ τα βατραχάκια αντί για ¨΄αχ-κουά μιαρέ?Πές μου τι μου κρύβεις και πάνω απ όλα γιατί ντύθηκες όφις? <br />-να πώς να το πώ,την βρίσκω να σουρνομαι καπου κάπου,κάνει καλό στα ρευματοαρθριτικά μου,να πούμε.. <br />-βρε άσε τις λαμογιές πολιτικάντη,πού είναι τα παιδάκια? <br />-τα παιδάκια βρίσκοντα στα βλάχικα πάνσοφε και όχι εδώ στον παράδεισο <br />-Ας όψεται το μονοτονικό,αλλά δεν φταίς εσύ και γιαυτό.Εννοώ για τα παιδάκια και όχι για τα παιδάκια στη σχάρα αναίσχυντε χαμοσούρτη ! <br />-ά πές το ντέ και τρέχουνε τα σάλια μου..αααα.. λές για τα τέως παιδάκια να πούμε.. <br />-ποιά ¨¨τέως¨¨ βρε σύ,ζουρλάθηκες? <br />-όλα γίνονται ¨¨τέως¨¨με τον καιρό,ακόμα και οι βασιλιάδες ,πώς να το κάνουμε.. <br />-για κάντο λιανά κουτοπόνηρε,γιατί δεν το πιάνω το υπονοούμενο.. <br />-δεν εννοούσα το δικό σου θρόνο Δημιουργέ.. <br />-φοβήθηκα μήπως βγήκε κανένας καινούργιος στο σινάφι και θάπρεπε τότε να πάρω τα μέτρα μου.. <br />-μπά δεν χρειάζεται να πάρεις μέτρα, αλλά ούτε και να σου πάρουνε ,αφού έτσι κι αλλιώς είσαι αθάνατος ! <br />-και θα είμαι στους αιώνες των αιώνων..αμήν !..Για λέγε τώρα που παίζουνε κρυφτούλι τα καθυστερημένα μου? <br />-να εκεί στη σπηλιά Πανμέγιστε.. <br />-Και πως λέγεται το παιχνίδι που παίζουνε,μπορώ να μάθω? <br />-γαιδουροκαβάλα Πάνσοφε <br />-χάχαάάάά..μπαγάσα,είπα και γώ.. <br /> <br />ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 03, 2010 10:56 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 7/11</span> <br /> <br />-περπατώ είς τό δάσος όταν ο πλάστης δεν είναι δώ,πλάστη,πλάστη είσαι δώ? <br />-συνεχίστε παιδιά , να δούμε αν ο πατερούλης κοιμάται ή μας μαγνητοσκοπεί στον περίπατο μας <br />-περπατώ είς τό δάσος όταν ο πλάστης δεν είναι δώ,πλάστη,πλάστη είσαι εδώώώώώώώ? <br />-Βγάλτε τον σκασμό παληόπαιδα,θα σας πάρει ο διάβολος τον.. πατέρα.Είναι Κυριακή και ξεκουράζομαι βρέ ,άντε μή σας ξαποστείλω στή Γή και δείτε τί έστί κόλαση.. <br />-καλά ντέ ,θα μιλάμε άλλη φορά ψιθυριστά Δημιουργέ,απλά ένα τραγουδάκι τους έμαθα,Πολύ γκρίνια βγάζεις πρωινιάτικα να πούμε ! έ ρε τι κάνει η αγαμία.. <br />-σιωπή μιαρό κουτοπόνηρο πνεύμα.Θα μου τα κάνεις σαν τα μούτρα σου και μετά θα στα τρίψω στην κασίδα σου,κατάλαβες? <br />-ότι πείς Εσύ πάνσοφε,δεν θα τον ξαναενοχλήσουμε τον μπαμπά έτσι παιδιά? <br />-ναί,ναί θείο,μπαμπάς νάνι εμείς βόλτα και παιχνίδι ..χιχιχιχι <br />Αφού ηρέμησαν λοιπόν τα πράγματα με τον άνωθεν,το κουτοπόνηρο πνεύμα μαζί με τους πρωτόπλαστους συνέχισαν χοροπηδηχτά τον περίπατο τους στον καταπράσινο κήπο της Εδέμ.Καποια στιγμή νάσου και αντικρύζουνε ένα συρματοπλεγμένο δέντρο, μια μηλιά. Στη βάση του όμως μια πινακίδα προειδοποιούσε με αυστηρό ύφος στην Αραμαική ¨¨ντου νότ ντιστούρμπ -όνλυ φορ άντουλτς δε άπλς-όνλυ φορ μαισέλφ ντιλαντί " <br />-θείο τί δέντρο είναι τούτο?,κάτι φρουτάκια κρέμονται απ τα κλαριά του,ρώτησε η Εύα γιομάτη απορία το δαιμόνιο... <br />-τα φρουτάκια είναι απαγορευμένα νεαρή καθυστερημένη.Μ αυτά θα έχει νταραβέρια και κάποιος Μάκης σε κάποια ζούγκλα μελλοντική.Καταλάβατε όρνια? <br />Όμως η Εύα επέμενε να τα δοκιμάσουνε ,επηρεάζοντας και τον Αδάμ.Έτσι αρχίσανε να κλαίνε στερεο-φονικά ,κάνοντας το δαιμόνιο να απηυδήσει απ την κακοφωνία τους <br />-καλά ,καλά,σταματήστε τις στριγγλιές και θα δώ τι θα κάνω.Όπως βλέπετε ,το έχει συρματοπλέξει ο μπαγάσας ο πατερούλης από κάτω μέχρι πάνω και δεν χωράει τίποτις να περάσει απο μέσα για να σκαρφαλώσει μετά και να σας κατεβάσει μήλα για να τα χλουμπουνιάσετε.Γκέ γκε ανφάν? <br />-δεν περνάει τίποτις από μέσα δηλάδής θείο?, αναφώνησαν απογοητευμένοι οι πρωτόπλαστοι .Κατόπιν λές και τους κουρδίσανε ξανάρχισαν το ίδιο κακόηχο βιολί,που ξεσήκωσε ακόμα και τα βατράχια .Ουάάάάάάάάά <br />-"σταματήστε γαμώ το φελέκι μου,κάτι θα σκεφθεί το κουτοπόνηρο τσερβέλο μου,αλλά στο μεταξύ εσείς να κάνετε τίς πάπιες μη μας πάρει χαμπάρι ο πατερούλης,έτσι?" <br />-ναί ,ναί,…πά ,πά,πά,πά <br />-Τότε το κουτοπόνηρο πνεύμα αφού έστιψε το μυαλό του , μετά το άπλωσε στο συρματόπλεγμα να στεγνώσει ώστε να κατεβάσει ιδέες. Και τότε ξαφνικά έβγαλε φωνή μεγάλη "εύρηκα,εύρηκα"! <br />-πές μας και μας θείο,είπε χαρούμενη η Εύα,τί εύρηκες δηλαδής? <br />-Ακούστεμε με προσοχή ζωντόβολα!Όπως θα ξέρετε σαν δαιμόνιο που είμαι,μπορώ να παίρνω ότι σχήμα γουστάρω !Αυτό θα κάνω και τώρα καταλάβατε βοιδομάτικα? <br />-όχι θείο δεν καταλάβαμε αναφώνησαν οι πρωτόπλαστοι,ξεσπώντας σε ήλίθια γέλια <br />-"καλλίτερα, γιατί μέχρι να σας ξηγήσω…θα με κάνετε ν αγιάσω βλακέντιοι. Άς μεταμορφωθώ λοιπόν σε κάτι μικρό που να περνάει μέσα απο το συρματόπλεγμα αλλά και να σκαρφαλώνει άνετα στο δέντρο.Αυτά είπε το δαιμόνιο και με το ένα ,δύο,τρία μεταμορφώθηκε σε..φίδι <br />-Τα παιδιά δεν είχανε ξαναδεί φίδι στον παράδεισο και άρχισαν να το περιεργάζονται κλωτσώντας το για να παίξουνε.Κατόπιν η Ευα άρχισε να κάνει ¨σχοινάκι¨ μ αυτό και να χοροπηδάει σαν παλαβή ,βγάζοντας άναρθρες κραυγές. <br />-φσσσσσ....αφήστε με ,με ζαλίσατε πανάθεμα σας !Άντε μη σας τραβήξω καμιά τσιμπιά και πρηστούνε οι πισινοί σας..φσσσσ <br />Τελικά με τα πολλά το φίδι πέρασε άνετα μέσα απ το συρματόπλεγμα και σιγά σιγά τυλίγοντας τον κορμό με το λεπιδοφόρο σώμα του,άρχισε να σκαρφαλώνει πρός τα κλαριά με τα μήλα <br />-Μπράβο θείο !φώναξαν και τα δυό τους χαρούμενα χτυπώντας παλαμάκια,όταν το είδαν να βγαίνει μέσα απ το συρματόπλεγμα κρατώντας με το στόμα του ένα κατακόκκινο μήλο <br />-Του Αδάμ δεν του πολυάρεσε η εμφάνιση αυτού του φρούτου και το πάσαρε κατ ευθείαν στην Εύα να το δοκιμάσει πρώτη <br />-Τότε η Εύα χαμογελώντας ηλίθια,αφου πρώτα μύρισε και έγλειψε το μήλο ,τράβηξε την πρώτη δαγκωματιά.. <br />Και τότε όλα άρχισαν να γυρίζουνε γύρω της.Το σώμα της άρχισε ν αλλάζει.. <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 02, 2010 10:57 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 6/11</span> <br /> <br />Η ζωή στον παράδεισο άρχισε να γίνεται ρουτίνα,καθώς το ζευγάρι των δύο πρωτόπλαστων και απονήρευτων είχε για τα καλά μπαφιάσει με τα ίδια και τα ίδια. <br />Το δαιμόνιο ή "κουτοπόνηρο πνεύμα" κατα τον Ύψιστο,προσπαθούσε να τους βρεί κάτι που να τους φτιάξει το κέφι,ενώ ο Δημιουργός παρακολουθούσε σχεδόν αδιάφορα και αφ υψηλού την όλη κατάσταση. <br />-ώρα για γεύμα παιδιά,κοπιάστε να περιδρομιάσετε, τους φώναξε κάποια στιγμή το δαιμόνιο χτυπώντας δυνατά το καβούκι μιας νεροχελώνας <br />-πάλι "μάνα" θείο,μπουχτήσαμε πιά,ας φάμε και κάτι τίς άλλο,ας πούμε .."πατέρα", φώναξαν συντονισμένα και κακόηχα οι πρωτόπλαστοι ,κουνώντας αποδοκιμαστικά τα κεφάλια τους. <br />Τότε ακούστηκε η φωνή του Δημιουργού εξοργισμένη που ανατάραξε το όλο τοπίο και έκανε τα σαλιγκάρια να αποβάλουνε απ την τρομάρα τους τα καβούκια τους(έτσι γεννήθηκαν οι γυμνοσάλιαγκες). <br />-σα δεν ντρεπόσαστε κωλόπαιδα,σας έχω όλα τα καλούδια εδω πάνω και μάλιστα μενού βετζιτέριαν,όπως βρούβες,ραδίκια,σπανάκι,αχλάδια,ντομάτες..θέλετε να φάτε ακόμα και Εμενα μωρε? <br />-δεν κατάλαβες τι εννοούνε οι πρωτόπλαστοι,είπε το κουτοπόνηρο πνεύμα παίρνοντας τον λόγο.Απλά Θέλουνε "αλλαγή" εδώ και τώρα Μεγαλοδύναμε! <br />-αυτό θα γίνει στο μέλλον αυθάδες δαιμόνιο κάπου πάνω στη γή ,απο κάποιους πολιτικάντηδες, που θα τάξουνε ¨"απλή αναλογική",αλλά θα υιοθετήσουν την ενισχυμένη λογική.Αυτό θα πρέπει να κάνω και εγώ βρε όρνιο? <br />-καλά,καλά μη θυμώνεις,αλλά πως να στο πώ,με όλα τούτα τα χορταρικά και φρούτα τους πιάνει τσιρλιακό..δώστους και λίγο κρεατάκι.Γιατί τους έφτιαξες τους κυνόδοντες,μπορείς να μου πείς? <br />-Τους έχω πρώτης τάξεως τροφή,το "μάνα".Δηλαδή θέλεις να μου πείς ότι δεν τους αρέσει πιά βρε ασύστολε? <br />-Δεν είναι και άσχημο ,αλλά κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια..μοιάζει άλλωστε σαν το μαλλί της γριάς χωρίς ζάχαρη και δεν γεμίζει την κοιλιά αναθεμά το,απάντησε θαρετά το κουτοπόνηρο πνεύμα αναγουλιάζωντας. <br />-εσύ τί θα τα τάιζες για πές μου μιαρό δαιμόνιο,θα ήθελα να ήξερα,τί θα τα τάιζες?ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ! <br />-κοματάκι κρεατάκι να πούμε,για να καρδαμώσουνε τα έρημα. <br />-βρε μπουφόπνευμα,αν καρδαμώσουνε, θα ζητάνε να κάνουνε και αμαρτωλά πράγματα ,ενώ εγώ τους θέλω να μου μοιάσουν και ν απαρνηθούν τα εγκόσμια για να ζούνε αιώνια εδω πάνω και όχι εκεί κάτω στη Γή που υπάρχει ο θάνατος,..δεν βλέπεις εμένα πόσο εγκρατής είμαι τόσους αιώνες? <br />-και τί κέρδισες μωρέ εσύ με την εγκρατειά σου?Αν έφτιαχνες μιά σύντροφο και για σένα ,δεν θα ήσουνα τόσο μονόχνωτος και μουρόχαβλος μετα συγχωρήσεως.Κάποια να σ αγαπήσει δηλαδής και να την αγαπήσεις και σύ.Αν κανατε μάλιστα και φίκι φίκι,θα ξελαμπικάριζε το τσερβέλο σου και θάφτιαχνες ένα κόσμο καλύτερο,συνέχισε με περισσό θράσσος το δαιμόνιο <br />-Δηλαδή μια γυναίκα για μένα τολμάς να πείς,που θα εποφθαλμιά τον θρόνο και την εξουσία μου? <br />-φαίνεται πως τις φοβάσαι τις γυναίκες για να μη σου πάρουνε την εξουσία,γιαυτό και τον Αδάμ τον έκανες σαν τα μούτρα σου,έτσι δεν είναι? <br />-Και όχι μόνο!Έφτιαξα την Εύα υπάκουη και ανεκτική ώστε πάντα εκείνος να έχει το πάνω χέρι,αλλά και πανάσχημη και τριχωτή για να μη τον διεγείρει,ώστε να τους διατηρήσω άσπιλους και αγνούς στην αιωνιότητα για να με υμνούν ! <br />-ε τότες γιατί τους έβαλες κάτω απ τα σκέλια εκείνα δά που έχουνε και οι μαϊμούδες,μπορείς να μου ξηγήσεις να καταλάβω και εγώ? <br />-για να αποβάλουν τις στερεές και υγρές τροφές κουτοπόνηρε.Γιατί άλλο νομιζε το σιχαμένο μυαλό σου? <br />-και γώ νόμιζα για να κάνουνε ..φίκι φίκι,να χαρούν τις ομορφιές της ζωής,να κάνουνε παιδιά.Κακό είναι να πούμε? <br />-μα παιδιά θα παραμείνουν στο μυαλό έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι,δεν χρειαζόμαστε κι άλλα,θα μας τρελάνουν και δεν έχω όρεξη να βάζω ωτοασπίδες <br />-και όλα αυτά για να παραμείνουνε ζωντανοί για πάντα Πάνσοφε? <br />-Φυσικά,λίγο τό έχεις να μη πεθαίνεις και να την βγάζεις μπέικα σ ενα τέτοιο περιβάλλον με όλα τα καλούδια χωρίς δάνεια ,πιστωτικές κάρτες και πολιτικάντηδες να σε βάζουνε να το παίζεις φοροτεχνικός με τις αποδείξεις? <br />-κατάλαβα,κατάλαβα,δεν τους έφτιαξες παράδεισο αλλά μοναστήρι δια βίου γλύψιματος για τη χάρη σου. <br />-βρέ ουστ αναθεματισμένε,σύρε γρήγορα να τα συνάξεις για την μεσημεριανή προσευχή και κοίταξε μη μου ξαναφέρεις αντίρρηση στο μέλλον,μη σκαρώσω καμιά κυνοβολευτική δικατορία και δείς τον ουρανό σφοντύλι.Αυτά είπε γιομάτος τσαντίλα ο Δημιουργός πριν την αράξει στο αστραποβόλο θρόνο του. <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 01, 2010 9:18 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENEIS 5/11</span> <br /> <br />Μετά απο συμφωνία με τον Δημιουργό,το πονηρό πνευμα,έβγαλε βόλτα στον παράδεισο τον Αδάμ και την Εύα, για να θαυμάσουνε το μέγα έργο του πατέρα τους. <br />-όπως βλέπετε καθυστερημένα μου,σ αυτή την αλάνα, μπορείτε να παίξετε όσο γουστάρετε. <br />Εχει φτιάξει και παιδική χαρά ο μπαμπάς, με τραμπάλες, κούνιες,τσουλήθρες και ότι άλλο φαντασθείτε. <br />Τόν ονοματίσαμε "Εδέμ",κρατήστε καλή σημείωση στο μυαλουδάκι σας,αν φυσικά έχετε κομματάκι απο δαύτο,για να μη μας χαθείτε και σας ψάχνει η Νικολούλη <br />-πώπω δυο ποταμάκια ,να κάνουμε μπανάκι Θείο Δαιμόνιο? <br />-Αυτά τα δύο ποτάμια παιδιά ,είναι ο Φίσων και ο Γίων και περικυκλωνουνε τον παράδεισο .Δεν είναι όμως για βουτιές και πατητές,καλύτερα να πάμε στίς πάπιες <br />-πάπιες,πάπιες,πάπιες σέλουμε να τις ταίσουμε..πάπιες,πάπιες! <br />-Γιά πές μου κουτοπόνηρο πνεύμα,ρώτησε ο Δημιουργός το δαιμόνιο.Αλήθεια πως τα περάσατε στη βόλτα σας,..ήμουνα διακριτικός και δεν σας παρακολουθούσα με τις κάμερες <br />-νά μωρέ πλάστη μου,τους πήγα στις πάπιες ,αλλά έριξες τόσο μάνα εξ ουρανού ,που έγινε παπάρα η λιμνούλα και δεν κολυμπούσανε οι δόλιες <br />-για συνέχισε λοιπόν,για το ζευγαράκι πές μου,τους πήγες και στις μαιμούδες? <br />-ναί τους πήγα και πέσαμε μάλιστα σε σκηνή αυστηρώς ακατάληλη,..να το πώ αδιάκριτα αλλά καταληπτά ή διακριτικά και ακατάληπτα περικαλώ? <br />-πες το όπως νομίζεις,"ελευθέρα βούληση δεν είπαμε?Μίλησε λοιπόν χωρίς αιδώ" <br />-που λές δικέ μου,πέσαμε σε σκηνές ομαδικών οργίων,ένας μάλιστα "καπουτσίνος" εκανε φίκι φίκι σε δυό απο δαύτες.. <br />δηλαδής deuxpartouzez Γαλλιστί <br />-"καπουτσίνος είπες"?..μα δεν σερβίρεται τέτοιος εδώ πάνω,μήπως παραφρόνησες πνεύμα μιαρό και δυσώδες? <br />-εσύ τους έφτιαξες και τους "καπουτσίνους".Αν δεν έβαλες κανέλλα και το ρίξανε στο φίκι φίκι,εγώ τί φταίω ο καψερός? <br />-για συνέχισε λοιπόν αναιδέστατε.. <br />-όμως ήθελε και το ζευγάρι να κάνει ότι κάνανε οι μαιμούδες καί.. <br />-τί "καί" βρε κουτοπόνηρε,μή μου πείς πως ο Αδάμ έκανε φίκι φίκι στήν Ευα? <br />-έβλεπε τους μαιμούδους να βατεύουνε τις μαιμούδες και κάνανε το ίδιο.. <br />-δηλαδήήήή..έχασε η Ευα την παρθενία της? <br />-όχι ακριβώς Πάνσοφε,έγινε το ανάποδο. <br />-δηλαδηηηηηηη? <br />-Μούνταρε η Ευα τον Αδάμ απο πίσω και κουνιότανε πίσω μπρός σα λυσσάρα... <br />-ούφ με έσκασες μέχρι να μου το πείς..είπαμε τους θέλω πανάγαθους και αιωνόβιους,"κάντε μάτι και όχι σέξ" <br />-είδανε και τα μικρά μαιμουδάκια με τις μαμάδες τους? <br />-ναί και με ρωτούσανε πώς και απο πού βγήκανε αυτά τα σαματατζούδικα.. <br />-ασφαλώς θα τους είπες για τον κρίνο ,όπως σε είχα ορμηνέψει,έτσι? <br />-ναί τούς είπα πως έτσι φουσκώνουνε οι μαιμούδες και γεννοβολάνε τα μαιμουδάκια και αμέσως εκείνοι.. <br />-και το πιστέψανε? <br />-μωρέ δεν άφησαν κρίνο για κρίνο αμύριστο,μέχρι που ρούφηξαν τόση γύρη που έπαθαν αλλεργική ρινίτιδα..αψούύύ,αψούύύ, <br /> <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 31, 2010 3:10 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 4/11</span> <br /> <br />Αφού έφτιαξε τον Αδάμ ο Δημιουργός,πανάγαθο και απονήρευτο όπως Εκείνος, σκέφθηκε πως έπρεπε να τον βάλει κάπου εκτός Γής, ώστε να τον εποπτεύει πιο εύκολα.Εθεσε λοιπόν σε τροχιά γύρω απο τη Γή ένα μικρό δορυφόρο, που τον γέμισε με ζώα άκακα και δέντρα οπωροφόρα και τον ονόμασε "παράδεισο".Παρέα του όπως πάντα ο άλλος του εαυτός,το κουτοπόνηρο πνεύμα, που όλο του δημιουργούσε προβλήματα και τον έκανε συχνά να χάνει την ψυχραιμία του. <br />-πως σου φαίνεται το δημιούργημα μου κουτοπόνηρο πνεύμα? <br />-για πρώτο μοντελάκι δεν είναι κι άσχημο,αλλά πολύ ζόμπι βρε κολητέ μου,μάμ,κακά και νάνι.θα πλήξουμε εδώ πάνω <br />-ας τον ρωτήσουμε λοιπόν τον ίδιο να μας πεί την γνώμη του.Ε..Αδάμ σ εσένα μιλάω και όχι στα ζωάκια ..για κέλ μπουρντά <br />-αμπε μπαμπλόν του κείθεμπλόμ..άμπεμπα μπλόμ του κείθεμπλόμ.. <br />-αυτά του έμαθες, αυτά λέει Πανάγαθε,τί περίμενες ν ακούσεις απο ένα βρέφος στο μυαλο? <br />-ίσως να έχεις δίκηο,μπορεί να έχει σώμα άντρα αλλά το μυαλό του είναι μπεμπεδίστικο.. <br />-Μα όλοι οι άντρες είναι μωρά αν δεν.......κατάλαβες Πάνσοφε?..του λείπει το άλλο του μισό για να ωριμάσει. <br />Εχει γλύκα εκείνη η ζεστή "φωλίτσα" και ξελαμπικάρει το μυαλό στα σβέλτα. <br />-και εσύ που το ξέρεις βρε ακαμάτη και ασύστολε εαυτέ μου? <br />-μα με τις τόσες τσόντες που έχω δει με μαιμούδες ,έγινα ειδήμονας επι του σχετικού δικέ μου! <br />-σσσσσ..ντροπή σου..,ας του φτιάξω λοιπόν αυτό που του λείπει, αλλά πρώτα θα τον ναρκώσω,δεν θέλω να πονέσει ο μεγαλομπόμπιρας <br />-τί να ναρκώσεις απο τούτο δώ το ακατανόμαστο,αφού κοιμάται όρθιος! <br />-ουάάάάάάάά <br />-εσύ φταίς ,σου είπα ότι έπρεπε να τον ναρκώσω.Τα βλέπεις, τάκανε πάνω του,άλλαξέ τον τώρααααααααα..μποχάραμε για τα καλά ! <br />-φτού να πάρει, σε μένα όλες οι σκατοδουλειές να πούμε.. <br />ο Πλάστης αφού έκανε λιγάκι υπομονή μέχρι να ξεσκατιστεί ο Αδάμ ,στη συνέχεια τον νάρκωσε,ξεκολώντας ένα κομμάτι απο τη νεφραμιά του και έφτιαξε..το θηλυκό του.. <br />-τί ειναι τούτο δά το πράγμα Πάνσοφε,μια μπάλα απο τρίχες βλέπω..θα πάρει δρόμο όταν ξυπνήσει ο έρμος ! <br />-το θηλυκό του είναι βρε,δεν πρόσεξες κάποιες διαφορές?..όσο για τίς τρίχες,στο μέλλον θ ανακαλυφτεί το ξουράφι.. <br />-καλά γράψε μου, αν ο Αδάμ με τούτη κάνουνε φίκι-φίκι να πούμε,..α νάτος ξυπνάει ο καψερός.Βαράτε βιολιντζήδες ! <br />-μπαμπάάάάάάάάά <br />-κατατρόμαξε φρονώ,ίσως θα πρέπει να τον συνεφέρεις εσύ με την κουτοπονηριά σου, για να την αποδεχθεί <br />-εμ έτσι που τάφτιαξες,τον Αδάμ γκέυ και την Ευα αρσενικόφερτη ,τι να σου κάνει ακόμα κι ένα κουτοπόνηρο πνεύμα να πούμε? <br />-καλά ,καλά ,με έπεισες,τ αφήνω όλα επάνω σου,αλλά με τάκτ έτσι?Και μακριά απο εκείνη τη μηλιά που την έχω περιφράξει. δεόντως... <br />- α λές για για το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού?Τον πόθο,την επιθυμια ,το πάθος,την έρευνα,την αμφισβήτηση? <br />-ναι για όλα αυτά μιλάω,δεν θέλω κανένας να μου πάρει την καρέκλα της εξουσίας,τόπιασες το υποννοούμενο? <br />-Αν τόπιασα λέει!Μονοφαγά μου εσύ,κατά τα άλλα "ελεύθερη βούληση" να πούμε... <br />-είπες τίποτα,ή δεν άκουσα καλώς, πνεύμα κουτοπόνηρο και αγενές? <br />-μπά για τον καιρό έλεγα,για τις κάψες που πλακώνουνε Πάνσοφε.. <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 30, 2010 11:46 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 3/11</span> <br /> <br />Η κατάξερη Γή που έφτιαξε και τη γέμισε με χλωρίδα,οι ωκεανοί με πεντανόστιμα θαλασσινά απο ακονσερβάριστες σαρδέλλες μέχρι φάλαινες και μέδουσες αλλά και νηστίσιμα όπως,φούσκες, μύδια,στείδια, μέχρι και αστακούς για την μπουρζουαζία, δεν ήτανε αρκετά για το πανάγαθο πνεύμα να σταματήσει το έργο του,αλλά και ούτε απο το κουτοπόνηρο alter ego του να μη τον παροτρύνει συνεχώς να φτιάξει κάτι πιό ντελικάτο και φίνο που να έχει τα χαρακτηριστικά και των δυό τους. <br />-"γιομίσαμε χορταρικό πάνσοφε, κάτι πρέπει να κάνουμε πριν μας πνίξει" ψέλλισε παρακλητικά το κουτοπόνηρο πνεύμα. <br />-καλά μη κάνεις έτσι δά,θα φτιάξουμε και κάτι για να το κουρέψουμε...εύρηκα,εύρηκα, θα φτιάξω ζωντόβολα που θα το βοσκάνε,συμφωνείς? <br />-συμφωνώ δικέ μου,αλλά αν αυτά αυξηθούνε και φάνε ούλο το χορτάρι,θά πέσει μεγάλη λόρδα και τί θα τα ταΐζουμε μετά? <br />-τότε θα φτιάξω άλλα ζωντόβολα που θα τρώνε τα ζωντόβολα που ¨κουρεύουν¨¨ το χορτάρι,έτσι θα υπάρχει αυτό που θα λένε στο μέλλον..τροφική αλυσσίδα <br />-στ αλήθεια είσαι για δέσιμο και μάλιστα με αλυσίδα.Με το μπαρδόν,πάνσοφος ήθελα να πώ,εστω κι αν δεν σ είχα πάρει στα σοβαρά να πούμε.. <br />-εμένα βρέ δεν πήρες στα σοβαρά,λωλός είσαι,για πολιτικάντη με πέρασες? <br />-έ όχι και ¨πολιτικάντη¨,αυτό το είδος δεν θα τρώγεται με τίποτις στο μέλλον.... <br />-άσε το μέλλον δολερέ .Σε συγχωρώ αφού είσαι κομμάτι του εαυτού μου,αλλά μη το παρακάνεις γιατί θα θυμώσω ακόμα και μ Εμένα <br />Ετσι ο πλάστης δημιούργησε τα φυτοφάγα για να κουρεύουν το γκαζόν και τα σαρκοφάγα για να τα περιδρομιάζουνε. <br />Όμως το κουτοπόνηρο πνεύμα είχε και πάλι τις ενστάσεις του. <br />-πάνσοφε ξεκίνησες με την τρίτη να πούμε. Έφτιαξες λιοντάρια και τίγρεις,αρνιά και ζαρκάδια,ελέφαντες και γαιδούρια ενώ... <br />-τί "ενώ" βρε κακομούτσουνε,βλέπεις πουθενά να λάθεψα? <br />-μα δεν έφτιαξες τους δεινόσαυρους πριν απ όλα αυτά,φυτοφάγους και σαρκοφάγους να πούμε. <br />-δεν το σκέφθηκα βρε ακαμάτη, αλλά μήπως θα το καταλάβει κανένας στο μέλλον? <br />Σιγά μη ψάξουνε να βρούνε αυτά που δεν δήλωσα ότι έφτιαξα! <br />-κι αν σκάψουνε και βρούνε κόκκαλα τέτοιων ζώων,πως θα δικαιολογήθείς αφού δεν τα έφτιαξες? <br />-και σε ποιόν να δικαιολογηθώ κουτοπόνηρε,στις μαιμούδες,στους ρινόκερους ή στις φάλαινες? <br />-μα είπαμε ότι θα φτιάξεις και κάτι τίς άλλο να πούμε, που να είναι κατ εικόνα και ομοίωση και των δυό μας,το ξέχασες? <br />Τέλος πάντων ας φτιάξω το "κατ εικόνα και ομοίωση" μας για να μη γκρινιάζεις.. <br />Χούφτιασε λοιπόν ένα κομμάτι λάσπη και αφού το φύσηξε πολλές φορές,όπως κάνουνε στα γεννέθλια με τα κεράκια όσοι δεν έχουνε καλά πνεμόνια και νάσου ένα πλάσμα διαφορετικό απο τα άλλα. <br />Εφερνε βέβαια κομματάκι απο μαιμού αλλά ήτανε μπήτ μα μπήτ απονήρευτο απ ότι θα διαπιστώσετε στη συνέχεια.. <br />-"με ξεγέλασες" ούρλιαξε το κουτοπόνηρο πνεύμα,"κάναμε συμφωνία να πάρει κάτι τίς και απο μένα" <br />-έννοια σου και θα του δώσω την ελεύθερη βούληση να διαλέξει σε ποιόν απ τους δυό μας θα μοιάζει, δεν σε ξεγέλασα λοιπόν δολερό πνεύμα ! <br />-"τώρα μου τα λές φίνα και ντερμπεντέρικα " ψέλλισε χαιρέκακα το κουτοπόνηρο πνεύμα <br />-μα πώς τολμάς μιαρέ ν αμφισβητείς τον λόγο μου? <br />-μπά,μια σκέψη μόνο έκανα, "λές αυτό που υποσχέθηκε να το βάλει στο αρχείο?".. <br />-Μόνο για τετοιες σκέψεις σε έχω ικανό,αλλά καιρός να δώσουμε στο δημιούργημα μου κάποιο όνομα.Προτείνω λοιπόν να τον φωνάζουμε Αδάμ,δηλαδή "χωματένιο" συμφωνείς ? <br />-χιχιχιχιχι..συμφωνώ και επαυξάνω, αφού έτσι κι αλλιώς απ τη λάσπη έγινε και στην λάσπη θα τον ρίξω <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 30, 2010 2:29 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS 2/11</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Αφού διαχωρίστηκε ό πλάστης απο το κουτοπόνηρο μέρος του,δηλαδή το δαιμόνιο,άρχισε να προετοιμάζεται για την συνέχεια της δημιουργίας του.</span> <br />-και τώρα ας βάλω λίγο νεράκι στο κρασί μου,συμφωνείς δαιμόνιο κουτοπόνηρο? <br />- αμέεεε,γίνεται να μη συμφωνήσω για την αρχή του τέλους?...υδρογόνο δύο και ένα οξυγόνο λοιπόν..δηλαδή νερό,άντε να δροσιστούμε ! <br />-ας γεμίσει λοιπόν η γή νερό εδώ και τώρα και να πλημμυρίσει την ξεραίλα..στο ένα,στο δύο,στο τρία..πάμε! <br />-τα έκανες μούσκεμα φίλαράκι,δεν είπαμε και έτσι,κάτσε να φέρω τον αναροφητήρα να φανεί κομματάκι και ξηρά να πούμε <br />-έχεις δίκηο,μέχρι τα γονατά μου έφθασε το νερό,ας γίνει έτσι,άντε να πάμε και πιό κάτω <br />-Βρε ρίξε και κανένα σποράκι να φυτρώσει κατι τίς να πούμε,τώρα που άφησες και κομματάκι ξηρά για τ αχνάρια μας <br />-καλά,καλά ξεραμόλα,άντε να φτιάξω δεντράκια και μπόλικο γκαζόν να ομορφήνει το τοπίο..με το ένα με το δύο με το τρία.. <br />-πολύ φίνο για κάμπιγκ,ρίξε όμως και μπόλικα λελουδικά να οσφραίνεται η ψυχή μας μυρωδιές δικέ μου <br />-Θα πρέπει όμως για να μεγαλώσουν ,κάτι να τα φωτίζει,άντε να φτιάξω και το φωτιστικό τους,ένα ήλιο δηλαδή <br />-ναί αλλά βάλε και μπόλικα βάτ Δημιουργέ,μη το παίζουμε τυφλόμυγες <br />-πρέπει να κάνουμε και οικονομία κουτοπόνηρε,δεν έχω όρεξη να πληρώνω ακριβούς λογαριασμούς στη ΔΕΗ <br />-τότε κάντο να λειτουργεί τη μισή μέρα και την άλλη μισή να κατεβάζεις τον διακόπτη <br />-κάπου, κάπου έχεις αναλαμπές κουτοπόνηρο πνεύμα,γεννηθήτωσαν λοιπόν ήλιος και πλανήτες! <br />-αυτούς τί τους ήθελες μωρέ,πιάνουνε χώρο και δεν κάνουνε τίποτις <br />-χρειάζεται κάτι διακοσμητικό μεσα στην μαυρίλα του σύμπαντος,έχεις αντίρρηση? <br />-έγώ γιατί να έχω,όσα πιό πολλά φτιάξεις ,τόσα πιό πολλά θα κάνω ρημαδιό να πούμε <br />-μωρέ λέω να φτιάξω και πετούμενα,δηλαδή πλάσματα που να πετάνε αντί να χαμωσούρνωνται <br />-και κανένα ψαράκι στο νερό,μη το ξεχνάς πάνσοφε,να τρώμε και καμιά τηγανιά κάπου κάπου <br />-καλά,καλά θα γεμίσω τα νερά με όλα τα φαγώσιμα και μάλιστα φρέσκα και της ώρας <br />-έτσι σε θέλω μάγκα μου,μερακλή και καλοπερασάκια,άντε να να σε χαρώ,προχώρα! <br />-νομίζω πως έφτιαξα αρκετά για την ώρα και λεω να την αράξω,συμφωνείς? <br />-πρίτς!Και κάτι τις άλλο χρειαζόμαστε δικέ μου,κάτι που να μας μοιάζει,δηλαδής νάχει κάτι απο μένα κι απο σένα να πούμε <br />-υπομονή τότε,στο επόμενο επεισόδιο λέω να το ξεκινήσουμε παρέα.γκέ γκε? <br />- γκέ γκε ! <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 29, 2010 6:04 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">GENESIS</span> <br /><span style="font-weight: bold">(χιουμοριστική σειρά σε 11 επεισοδια)</span> <br /> <br /><span style="font-weight: bold">1/11</span> <br /> <br />Μοναξιές είχε το πνεύμα μεσα στο απόλυτο σκοτάδι που για αιώνες του έκανε συντροφιά.Κάποια στιγμή δεν το άντεξε.Καιρός να γίνω αναρχικός,αφου έτσι κι αλλιώς με τη μαυρίλα συνυπάρχω.Εβγαλε τότε μια κραυγή απελπισίας και θυμού ."κάτω ο Θεός"!Αλλα τότε κατάλαβε πως δεν υπήρχε Θεός παρα μόνο εκείνος."πάει τάχασα "μονολόγησε απελπισμένα,"εξύβρισα τον εαυτό μου"!"Δεν περνάει κι ο χρόνος γαμώτο και αρυτίδιαστος ζώ σε τούτα τα μαύρα ντουβάρια"."κάτι πρέπει να κάνω,δεν γίνεται,θα μου σαλέψει και μετά θα επανέλθει ξανά το χάος" <br />Λοιπόν με το ένα,με το δύο,με το τρία...μπουρλότο να γίνουνε ούλα!Τότε ένα μεγάλο μπάμ ακουστηκε,μιά έκρηξη που φώτισε τους κατασκότεινους τοίχους του κελιού του.Εκατομμύρια χρώματα έβαψαν τα πάντα γύρω του και μικρά κομμάτια απο τους τοίχους σαν σβώλοι, εκσφενδονίστηκαν προς τα έξω λαμπυρίζωντας."Τί όμορφα που είναι τούτα τα βεγγαλικά..κι αυτές οι λαμπερές πέτρες .Καιρός να προχωρήσω κι άλλο..ας φτιάξω λοιπόν ένα κεραμίδι να βάλω το κεφάλι μου απο κάτω κι ας το ονοματίσω ..ουρανό αλλα και μια Γή για να πατάω κάπου στέρεα"μονολόγησε χαιδεύοντας την κατάλευκη γενειάδα του. <br />Ομως δεν έμεινε ευχαριστημένος με την Γή που έφτιαξε, γιατί ήτανε κατάξερη και πανάσχημη. <br />"ε φιλάρα" ακούστηκε μια φωνή απο μέσα του."Ποιός είσαι εσύ που φωνασκείς ξεδιάντροπα"?είπε Εκείνος ερευνώντας τον αχανή χώρο γύρω του. <br />Τότε ξανακούστηκε η φωνή ακόμα πιό δυνατά <br />"Είμαι το άλλο μισό σου Δημιουργέ,το αρνητικό σου προφίλ δηλαδής,ο κακός και ανάποδος εαυτός σου να πούμε βρε ανάρχα". <br />"Με κατατρόμαξες δαιμόνιο,δεν κάνουνε έτσι μωρέ σ ένα πλάστη,άντε δεύρο έξω κρυόκωλε να ησυχάσω απ τις βαβούρες σου". <br />Ετσι με λίγα λόγια, η κακή πλευρά του πλάστη πήρε υλική υπόσταση και κάθησε αντικρυστα στο πανάγαθο πνευμα του. <br />"λέω να συνεχίσω τη δημιουργία,ελπίζω να μη μου κάνεις ζημιές πονηρό πνεύμα ,έχω το λόγο σου?". <br />"Αν περιμένεις απο μένα "<span style="font-weight: bold">λόγο</span>" πανάγαθε,καλλίτερα να πάρεις το μυστρί και ν αρχίσεις τα σοβατίσματα" <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 28, 2010 8:38 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">ΝΩΕ 19/19</span> <br /> <br />Μετα πολλά ,άρχισε να γιομίζει η κιβωτός με κάθε είδους ζωντόβολα,ενώ ο Χάμ είχε αναλάβει την καταμέτρηση τους. <br />Όμως οι χελώνες αργούσανε ακόμα και η καθυστέρηση τους είχε εκνευρίσει τους πάντες και ιδιαίτερα τον κάπταιν Ναυαγιήλ <br />-δεν γίνεται κύριοι,..κάτι θα πρέπει να κάνετε με δαύτες.Ηδη ο Μεγαλοδύναμος έβαλε φουρνέλα στο Γιβραλτάρ και όπου ναναι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει,είπε τρέμοντας απ τα νεύρα του. <br />Ολοι τότε αλληλοκοιτάχθηκαν με απορία και ρώτησαν τον Νώε τι ακριβώς εννοούσε ο αγγελιαφόρος ¨¨θα μας πάρει και θα μας σηκώσε騨 <br />-αχ βρε αθώα παιδιά μου,δεν καταλάβατε το νόημα σε βάθος.Ο πουπουλομουσκεμένος εννοούσε πως θα μας πάρει η κιβωτός και θα μας σηκώσει όταν έρθει το τσουνάμι <br />-ε τότες ας περιμένουμε τις χελώνες να κοπιάσουν με το ραχάτι τους ντάντυ ,υπολογίζω μεθαύριο ναχουνε μπει μέσα,συμπλήρωσε ο Ιάφεθ <br />-τί δυό μέρες τσαμπουνάτε βρε σείς,όπου ναναι θα πλημμυρίσει ο τόπος και θα βγάζετε μπουρμπουλήθρες,.....βιαστείτεεεεεε..ούρλιαξε ο αγγελιαφόρος <br />-Τότε η αΝώετη μπήκε στη μέση και έδωσε την εντολή στον Νώε να κάτσει πάνω στην θηλυκιά χελώνα <br />-Ο Ναυαγιήλ δεν πίστευε στα μάτια του,καθώς μόλις ο Νώε ανασηκώθηκε από πάνω της ,εκείνη πάτησε κάτι γκάζια,ούτε λαγός να ήτανε,ακολουθούμενη κατά πόδας απ τον αρσενικό της <br />-μα πώς γίνεται κυρ αΝώετη να τρέχει κι ο αρσενικός ξοπίσω της,μπορεί να μου εξηγήσεις?,ψέλλισε ο Ναυαγιήλ με ύφος ηλίθιου <br />-τότε εκείνη έβαλε τα γέλια,ξεσηκώνοντας την ομήγυρη <br />-μα η γυναίκα εδώ κάτω πάντα παγαίνει μπροστά πουπουλοβρεγμένε μας κι από πίσω ο κερατάς της,έτσι δεν είναι Νώε μου? <br />-Ο Νώε τότε κόρδωσε σαν γύφτικο σκεπάρνι και χτυπώντας της με αβρότητα τα καπούλια,φώναξε γεμάτος ενθουσιασμό ¨ξέρεις πόσοι την παίρνανε από πίσω πουπουλένιε?¨¨και συνέχισε εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών ¨¨όμως μόνο σ εμένα δεν έπαιρνε λεφτά¨ <br />-Ο Ναυαγιήλ τα είχε χάσει πλέον τελείως,αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά καθώς είχε την εντολή να τους διασώσει. <br />Ενώ λοιπόν ήσαν έτοιμοι να κλειστούνε στην κιβωτό,φάνηκαν από μακριά δυό γνώριμες φάτσες που ξεσήκωσαν τα παιδιά του Νώε αλλά και τους υπόλοιπους <br />Ητανε ο θείος τους ο ξυλουργός,παρέα με τον εσταυρωμένο βοηθό του που έσουρνε με κόπο τον σταυρό του <br />-μας συγχωρείτε που αργήσαμε είπε ο εσταυρωμένος,αλλά μέχρι να μου ξεκαρφώσει τα πόδια τα αφεντικό για να κουβαλήσω το σταυρό μου,είδε κι έπαθε <br />-ναι αλλά δεν προσέξατε τα ροδάκια που έβαλα στο πίσω μέρος του σταυρού,συμπλήρωσε ο ξυλουργός <br />-δεν μπορώ να πώ,ήτανε πιο ξεκούραστα είπε ο εσταυρωμένος και ζήτησε ένα σφουγγάρι με νερό για να ξεδιψάσει <br />-μα ,θα τον αφήσουμε πάνω στο σταυρό σ όλο το ταξίδι?ψέλλισε ο Ναυαγιήλ ξεκολλώντας μπόλικα πούπουλα απ το φτέρωμα του <br />-μα τα πόδια του τα ξεκάρφωσα επεξήγησε ο ξυλουργός,θα μπορεί να περπατάει με σταυρωμένα μόνο τα χέρια <br />-τότε γυάλισαν για τα καλά τα μάτια του Ναυαγιήλ και βγάζοντας την ρομφαία απ τη μέση ,του φώναξε με τόσα ντεσιμπέλ που ακούστηκε μέχρι τα ουράνια <br />-την κιβωτό καπετανεύω εγώ,γρήγορα μωρόμυαλοι ξεσταυρώστε τον άνθρωπο ! <br />-τότε τα σύγνεφα παραμέρισαν και φάνηκε η μορφή του Μεγαλοδύναμου να τον αφουγκράζεται με κατανόηση. <br />-έχεις δίκηο Ναυαγιήλ,η ρομφαία σου δεν είναι πύρινη,κι ως εκ τούτου δεν σε παίρνουνε στα σοβαρά..τσίμπα λοιπόν έναν αναπτήρα και βίρα τις άγκυρες ναυαρχάρα μου! <br />Σε λίγες ώρες η περιοχή είχε γιομίσει θαλασσινό νερό,αλλά μια ξύλινη πλωτή κατασκευή αχνόσβυνε στο βάθος του ορίζοντα,κουβαλώντας μέσα της τους "περιούσιους" και τα ζωντοβολά τους. <br />Ξοπίσω της ακολουθούσε δεμένος ο μώλος που πάνω του ήτανε γαντζωμένος ο νονός Βούς με τα τσιράκια του <br />¨ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΚΥΡΊΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΔΕΙΠΝΗΣΟΥΝ,ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ.Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΓΙΑ ΑΡΑΡΑΤ¨¨ <br /> <br />Marakos <br /> <br />ΤΕΛΟΣ</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 28, 2010 10:21 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">ΝΩΕ 18/19</span> <br /> <br />Τονωμένος απ τα λόγια του Δημιουργού ο αγγελιαφόρος Ναυαγιήλ επέστρεψε στη Μεση Γή,για να κανονίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες σχετικά με τον απόπλου της Κιβωτού,όταν θα πλημμύριζε ο τόπος απ την οργή του Κυρίου <br />-καλώς σας βρήκα καλοκάγαθοι μου άνθρωποι,μου λείψατε ..ανάθεμα με <br />-¨καλώς μας ήρθες βρεγμενοπουπουλένιε μας και σε μας μας έλειψες ¨,απάντησαν με μια φωνή ο Νώε με την οικογένεια του <br />-¨μήπως αρχίσατε να μαζεύετε ζευγάρια απ όλα τα είδη ζώων όπως συμφωνήσαμε?¨,ρώτησε ο Ναυαγιήλ τους προστατευόμενους του <br />-¨¨εκεί είσαι ακόμα φτερωτέ αγκυροβολημένε μας¨¨?,είπανε καμαρωτά τα δίδυμα δείχνοντας του τρία ζευγάρια βόδια που εκείνη την ώρα ανέβαιναν με το ραχάτι τους την ράμπα που οδηγούσε στο εσωτερικό της κιβωτού <br />-ναι αλλά είπαμε, ένα ζευγάρι από κάθε είδος και όχι τρία,γιατί δεν θα χωρέσουν όλα τα ζώα στην Κιβωτό αναφώνησε οργισμένα εκείνος <br />-¨μα είναι ζευγάρια διαφορετικά να πούμ娨,πρόσθεσε ο Νωε καθώς οι Σήμ και Ιαφέθ είχανε μείνει με την απορία ζωγραφισμένη στα ηλίθια μούτρα τους <br />-ο Ναυαγιήλ ήδη άρχισε να τα παίρνει στο κρανίο με την επιμονή του Νώε κι αναγκάσθηκε να σκύψει για να δει το φύλλο τους <br />-¨βρε σείς,εκτός απ το πρώτο νορμάλ ζευγάρι,τα άλλα δύο είναι αρσενικό με αρσενικό και θηλυκό με θηλυκό,δηλαδή είναι γκέυ και λεσβίες βόδιᨨ <br />-¨¨μας είπε βόδια,μας είπε βόδιᨨούρλιαξε γεμάτος θυμό ο Νώε ξεσηκώνοντας όλη την οικογένεια σε συμπαράσταση <br />Τότε βγήκε απ την κουζίνα η αΝώετη κρατόντας μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα και κατευθύνθηκε σε έξαλλη κατάσταση προς το μέρος του Ναυαγιήλ <br />-¨εμάς είπες βόδια μωρή φτερού?¨¨είπε έτοιμη να του φερμάρει. <br />-¨ηρεμήστε κυρία μου,δεν εννοούσα εσάς αλλά τα βόδια που δεν είναι ζευγάρια.. <br />-¨ποιά δεν είναι ζευγάρια για πές μου σε περικαλώ ?¨είπε ο Σήθ παίρνοντας τον λόγο και με ύφος νταή <br />-¨μα δεν βλέπεις τούτους εδώ με τα κρεμαστά ματζαφλέρια,είναι δυο αρσενικοί μαζί,δεν είναι ζευγάρι βέβαια,να τους βγάλετε αμέσως έξω !¨ <br />¨τι είπες ρεεεεεεε,να βγάλουμε αυτούς έξω και να βάλουμε μέσα μόνο τους νορμάλ ?¨¨φώναξε γεμάτη οργή η αΝώετη αποσπώντας του μπόλικα πούπουλα <br />-το ίδιο να κάνετε και με τις δυο θηλυκές,διαφορετικά δεν έχει τιμόνεμα και βγάλτε μπουρμπουλήθρες ώς τη μέλλουσα ζωή ,απάντησε ατάραχα ο Ναυαγιήλ και τους γύρισε επιδεικτικά την πλάτη <br />-¨για στάσου ένα λεπτό καπετάν τρομάρα¨,ψέλλισε ο Νώε ,κατεβάζοντας τον τόνο της φωνής του <br />-¨σ ακούω λοιπόν καλοκάγαθε Νώε¨,είπε ο Ναυαγιήλ γυρίζωντας προς το μέρος του <br />-πρόκειται για περιωπής ζευγαράκια,δεν είναι ότι κι ότι να πούμε <br />-συμφωνώ καλε μου άνθρωπε,αλλά είναι του ίδιου είδους,πώς να το κάνουμε.Δεν έχουνε θέση στην κιβωτό τούτοι δα παρα μόνο το νορμάλ ζευγάρι <br />-¨ρε ρατσιστή του κερατά¨,φώναξε τότε γιομάτη οργή η αΝώετη ,αρχίζωντας ν αποσπά μετα μανίας πούπουλα απ τα φτερά του <br />-μά τί πάθατε κυρία μου και βγήκατε απ τα ρούχα σας? <br />-αν έβγαινα απ τα ρούχα μου ,όπως τότε στο λιμάνι πουπουλάτε, θα άφηνες τους ουρανούς και θαμπαινες στη σειρά για φίκι φίκι,όπως έκανε ο Νώε μου τότε <br />-¨μα εξηγηθήκαμε νομίζω κυρία μου,ένα νορμάλ ζευγάρι από κάθε είδος ,δηλαδή,αρσενικό με θηλυκό¨ <br />-και ποιός σου είπε βρε φουνταρισμένε πως στο μέλλον τα νορμάλ ζευγάρια θα είναι το αρσενικό με θηλυκό? <br /> <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 27, 2010 1:09 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">ΝΩΕ 17/19</span> <br /> <br />Βλέποντας ο δημιουργός από ψηλά την κατασκευή του μόλου στην ξηρά και το φουντάρισμα της άγκυρας στο έδαφος..κόντεψε να πάρει σβάρνα ούλα τα σύγνεφα και να ξαπολύσει τυφώνες και κυκλώνες απ τα νεύρα του.Κάλεσε λοιπόν επειγόντως των Ναυαγιήλ να του ξηγήσει τα ανεξήγητα στην Μέση Γή . <br />-Διατάξτε Υψιστε,μπορώ να αρωτήσω τον λόγο της ανάκλησης μου περικαλώ? <br />-βρέ πουπουλοβρεγμένε καπετάνιε,τί βλέπουνε τα μάτια μου ,μου εξηγείς? <br />-μα βάσει των κανόνων Μεγαλοδύναμε ενήργησα, δηλαδή των οδηγιών προς ναυτιλομένους.. <br />-δεν λέω μωρέ,αλλά αιώνες τώρα νόμιζα πως την άγκυρα την φουντάρουνε στη θάλασσα..άντε και σε καμιά λίμνη <br />-και γιατί να μας περιμένει η θάλασσα και να μη την περιμένουμε εμείς Πάνσοφε?Γιατί να χάσουμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.. <br />-Τέλος πάντων,εσύ καπετανεύεις,εσύ ξέρεις από κανονισμούς ,αιφνιδιασμούς και τα τοιαύτα <br />- Το ξέρεις πως τρελαίνομαι να σε υπηρετώ Παντογνώστη, Παντοκράτορα,και χτίστη του σύμπαντος ορατών τε πάντων και αοράτων? <br />-άχ πως μ αρέσουν τα γλειψίματα ,την βρίσκω καπετάν φουρτούνα !Τέλος πάντων ..αδιαφορώ για τον μόλο στην ξηρά, άλλωστε είναι το κουσούρι σου να σέρνεις και τους μόλους μαζί σου.. <br />-όλοι έχουμε κουσούρια Κύριε,πώς να το κρύψομεν άλλωστε,εκτός από Εσένα βεβαίως ,βεβαίως.. <br />-λέγε μου τέτοια καταβρεγμένε μου και θα σε κάνω κι αρχιναύαρχο σε αροπλανοφόρο τούρμπο.. <br />-αυτά σ αρέσουνε ,αυτά σου λέω Υψιστε,εκεί θα τα χαλάσουμε να πούμε? <br />-όχι φυσικά,αλλά όλο αυτό τον καιρό πούλειπες στη Μέση Γή,δεν μύρισα τσίκνα αλλά ούτε κάν ένα τόσο δα λιβανισματάκι.. <br />-μη βιάζεσαι Μεγαλοδύναμε, πρίν τον απόπλου θα μυρίσεις κοκορετσιές,σπληνάντερα,εξοχικά και ότι ποθεί η Θεία μύτη σου.. <br />-με έπεισες καταβρεγμένε μου,σύρε λοιπόν τώρα κάτω σ εκείνους τους ασυνεννόητους και αρχίστε να φορτώνετε τα ζώα,δεν κρατιέμαι άλλο.. <br />-ότι πείς εσύ,φιλέσπλαχνε,μοναδικέ,πράε,ευγενικέ,πολυτάλαντε.. <br />-αχ πως μ αρέσει όπως τα λές…όμως δίνε του τώρα κι όταν γυρίσεις με γλύφεις με την ησυχία σου! <br />Αφού λοιπόν ενημέρωσε τον Δημιουργό ο Ναυαγιήλ ,άνοιξε τα βρεγμένα του φτερά και απογειώθηκε για την Μέση Γή,για να συνεχίσει το σοβαρό έργο που του ανατέθηκε.Τό φόρτωμα της οικογένειας Νώε αλλά και των άλλων ζώων στην Κιβωτό. <br /> <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Μαράκος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 27, 2010 11:08 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">ΝΩΕ 16/19</span> <br /> <br />Τελικά ο Ναυαγιήλ τα κατάφερε να συνεννοείται μια χαρά με τους λωλούς της οικογένειας Νώε,δίνοντας τους την εντολή πρώτα απ όλα να φτιάξουνε μια άγκυρα για την κιβωτό . <br />-τί την θέλουμε την άγκυρα Ναυαγιήλ, μπορείς να μου πείς?,ψέλλισε ανόρεχτα ο Χάμ ο πρωτότοκος γιός του Νώε ,προσπαθώντας μ ένα καλέμι να την σχηματοποιήσει πάνω σε μια ακατέργαστη μεγάλη πέτρα. <br />-μα και βέβαια την θέλουμε φίλε μου,δεν έχεις ακούσει να λένε ¨¨ρίξε άγκυρα ¨¨επεξήγησε στον εμβρόντητο Χάμ,που προσπαθούσε να βάλει το λειψό μυαλό του σε τάξη <br />-αφού το λές εσύ καπετάν τρομάρα,κάτι τις θα ξέρεις παραπάνω ψέλλισε εκείνος συνεχίζοντας το σκάλισμα της πέτρας <br />Αφού τελικά ολοκληρώθηκε η κατασκευή της πέτρινης άγκυρας,βάλανε τα δίδυμα σαΐνια ,δηλαδή τον Σήμ και τον Ιαφέθ,ν ανοίξουν μια τρύπα για να περνάει το σχοινί που θα την δένανε <br />Εκείνα χασκογελώντας ηλίθια,άρχισαν τότε με τα καλέμια ν ανοίγουν την τρύπα,ο ένας απ την μια μεριά κι ο άλλος απ την άλλη για εξοικονόμηση χρόνου.Μία πολύ έξυπνη τακτική που όμως..είχε σαν αποτέλεσμα ν ανοίξουνε δυο τρύπες αντί για μία,αφού δεν κατάλαβαν πως έπρεπε να συγκλίνουν ώστε να συναντηθούν στο κέντρο της, ανοίγοντας μία και μοναδική τρύπα. <br />-Τέλος πάντων είπε ο Ναυαγιήλ,δυο πόρτες έχει η ζωή,γιατί να μην έχει δυο τρύπες και η άγκυρα μας.Εμπρός λοιπόν τώρα να την ανεβάσουμε στο κατάστρωμα κι από εκεί να την φουντάρουμε κάτω.. <br />-μα δεν έχουμε θάλασσα να την φουντάρουμε πρόσθεσε αμήχανα ο Νώε καθώς τους έβλεπε να κουβαλάνε αγκομαχώντας όλοι μαζί την βαριά πέτρινη άγκυρα στις σκάλες που έβγαζαν στο κατάστρωμα. <br />-σημασία έχει ν ακολουθούμε τους κανονισμούς,εξήγησε ο Ναυαγιήλ με στόμφο,δίνοντας κατόπιν την εντολή να την φουντάρουνε στο κενό. <br />Η μεγάλη πέτρα έπεσε με γδούπο μπροστά στα πόδια του Νώε που βρισκότανε στο έδαφος και παρακολουθούσε τα δρώμενα, ανοίγοντας ένα μεγάλο κρατήρα μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων τους <br />Όμως κάτι είχε ξεχάσει ο Ναυαγιήλ στην όλη διαδικασία και ανοίγοντας τον πάπυρο με τις ¨¨οδηγίες προς ναυτιλομένους¨¨ διαπίστωσε πως.. <br />-γαμώτο,ξέχασα να δέσω το σχοινί στην άγκυρα,ούρλιαξε γεμάτος απογοήτευση ,προσπαθώντας να βάλει το μυαλό του να δουλέψει για να λύσει το πρόβλημα. <br />-εύρηκα,εύρηκα..είπε κάποια στιγμή γεμάτος έπαρση,..θα την ανεβάσουμε ξανά επάνω στο κατάστρωμα και θα την φουντάρουμε αυτή τη φορά μαζί με το σχοινί της <br />-όλοι τότε άρχισαν να χοροπηδάνε από τη χαρά τους που ο Ναυαγιήλ θα έδινε λύση στο πρόβλημα και ετοιμάστηκαν φτού κι απ την αρχή ν ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή προς τα πάνω <br />-Ομως η αΝώετη που έτρεξε ακούγοντας τον γδούπο της άγκυρας στο έδαφος,σκέφτηκε κάτι διαφορετικό,προκειμένου να μη ξανακουβαλάνε επάνω στο κατάστρωμα την άγκυρα για να την ξαναρίξουνε αυτή τη φορά δεμένη με σχοινί. Έπιασε λοιπόν με τα χέρια της ένα σχοινί και αφού το πέρασε μέσα από μια από τις τρύπες της άγκυρας, έδεσε στην άλλη άκρη του μια μικρή πέτρα και τους έκανε νόημα να ανεβούν στο κατάστρωμα και να την πιάσουνε την ώρα που θα τους την εκσφενδόνιζε προς τα πάνω.Κατόπιν τους εξήγησε πως δεν είχανε παρά να δέσουνε το σχοινί στο κατάστρωμα και αυτό ήτανε όλο. <br />Η άγκυρα θα έμενε στο χώμα φουνταρισμένη ,αλλά θα ήτανε και δεμένη με την κιβωτό. Θηλυκό μυαλό ,αλλά ποιος άντρας εκείνη την εποχή αλλά και στις επόμενες εποχές να εκτιμήσει το μυαλό μιας γυναίκας.. <br />Ο Νώε τότε κοιτάζοντας την με περιφρόνηση και μη καταλαβαίνοντας γρί απ όσα έλεγε,έπεισε τον Ναυαγιήλ να μη δώσει σημασία στα λόγια της <br />- καπετάν πουπουλάτε η αΝώετη μου είναι μόνο για αιώρες φτιαγμένη, μη της δίνεις σημασία δά ! <br />-σκασίλα μου χοντροκέφαλοι, ξεπατωθείτε αφού το θέλετε, απάντησε εκείνη και έσπευσε να χωθεί γεμάτη νεύρα στο καλαμόσπιτο τους <br />Αφού επαναλήφτηκε η διαδικασία και ρίχτηκε ξανα η άγκυρα από ψηλά στο έδαφος, δεμένη αυτή την φορά με σχοινί, κάθισαν όλοι έξω από το καλαμόσπιτο να ξαποστάσουν, απολαμβάνοντας το καθιερωμένο τσάι τους όπως συνηθιζότανε σ εκείνα τα μέρη <br />Κάποια στιγμή ο Ναυαγιήλ ανοίγοντας τον πάπυρο με τις οδηγίες προς ναυτιλλόμενους, τους εξήγησε πώς είχανε να κάνουνε και ένα άλλο σημαντικό έργο <br />-Κύριοι πρέπει να μαζέψετε πολλές πέτρες,..μπορεί να ρίξαμε άγκυρα αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο.. <br />-και τι θα τις κάνουμε τις πέτρες? Ρώτησε ο Νώε ξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του.. <br />-μα δεν καταλαβαίνετε μωρέ πως κάπου θα πρέπει να δέσουμε τους κάβους μας? <br />-δηλαδήήήή..? <br />-με τις πέτρες αυτές θα χτίσετε κάτι πολύ ανθεκτικό, για να δέσει το σκάφος στην ξηρά <br />-σαν τι δηλαδής?,ψέλλισε με γουρλωμένα τα μάτια ο Χάμ <br />-μα ένα μώλο βρε μπουμπούνοκέφαλε,..ένα μώλο ! <br />-και τι το θέλουμε το μώλο καπετάν βρεγμενοπουπουλένιε ρώτησε ο Νώε ξαναξύνοντας αμήχανα το τσερβέλο του.. <br />-μα για να έχουμε κάτι να σούρουμε μαζί μας όταν αποπλεύσουμε καθυστερημένε μου.. <br />-μα σώνει και καλά πρέπει να σούρουμε και το μώλο μαζί μας καπετάνιε?ούρλιαξε σχεδόν υστερικά η αΝώετη <br />-φυσικά αΝώετη γυναίκα,..μηπως ξέρουμε τάχα αν θα βρούμε μώλο εκει που θ αράξουμε?.. <br />-σωστάάάά.. φώναξαν οι άντρες της οικογένειας σιγοντάροντας τον Ναυαγιήλ "καλυτερα γαιδουρόδενε, παρα γαιδουρογύρευε " <br /> <br /> <br /> <br />συνεχίζεται</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
